Meer decentralisatie
in
voorraadvorming
De avonturen van een verkeersagentje
AaBe
alle abonnê’S F 750.- f 750.- zzzrx: F 250.-
ITALIË verwacht U!
ïïictv&fiaal vonden dag
DEKENS
I
ons
Wat September
kan leeren
'f
De
vorst
V
AMSTERDAM
HONIG's KEUKENSTROOP^A/z W. h/
E.N.I.T. - LEIDSCHESTRAAT 9 -
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1938
Vermogen in een schoen
reist incognito
DOOR fritz metzner
I
Het verhaal
van Frosine
COMPLETE
21 DEELIGE
KEUKEN
UITRUSTING
ei
EN ALLE REISBUREAUX
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UTTERL1JK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I
I»
0
9
f
XABRlEk Ti
bet
donkere
nog
*1
zaak
W«8
veldwachter
(Wontt verroigd.)
EMAILLE
dans-.en brldge-partUen. Maar met dlt al
isseeeeeeeeeeeeseeeseeseeeeeeeeaee whmmwiothh»
Toen de voetstukken waren geplaatst, gingen de twee avon
turiers er op staan. Keeste in de houding van een agent, die het
verkeer tegen houdt, terwijl het matroosje deed alsof hü op den
uitkijk stond en naar land speurt. Maar ze waren niet tevreden,
want ze staken te veel bij de andere beelden af.
De boechgod wist er weldra raad op. Uit de schuur van den
tuinman haalde hij, stiekum, een pot met kalk en waterkwasten.
Het aas In den nacht en het maantje keek soo oolük alsof het
zeggen wilde: ..Dat lapt hü hem.”
Dr. H. Colljn drukte zich
en
U zult toch niet mijn
terwllle van uw knecht
bare
het
vond,
maal
Genotvolle dagen zult U doorbrengen in de
onvergefelijke plaatsen van het zonnige
eüand SICILIë:
i, kwam een groote
s, echter niet vei
1 met drie prach-
s4teye, aanslaande
Inlichtingen bij
rlHLM
I
PALERMO, TAORMINA, SIRACUSE, CATANIA,
in NAPELS of de andere plaatsen van zijn
befaamde GOLF:
de rust weer volkomen wedergekeerd
Is welhaast het gevaar vergeten, waarin
verkeerd heeft. Een dergelijke rustperiode
Verkoopingen zijn altijd omgeven door een
zeker waas van geheimzinnigheid, vooral voor
de particuliere koopers, die hopen op die wijze
'fets bijzonder waardevols te koopen voor wei
nig geld.
Er zullen echter maar weinige menschen zün,
die zoo’n geluk hadden als een zekere Miss
Mabel Bowes uit Toronto In Canada. Uit pure
nieuwsgierigheid woonde Miss Bowes een ver
knoping bij van een spoorwegmaatschappij,
waarbjj alle 111 de treihen gevonden voorwerpen
verkocht werden. Volgens een voor ons onge
woon gebruik werden alle pakjes ongeopend
verkocht.
Ook Miss Bowes kreeg lust om iets te koopen.
Ze bood mee en kocht twee pakjes. Thuis maakte
zij ze nieuwsgierig open. In het grootste pak
zat een paar schoenen. Toen ze deze onder
zocht vond ze in de schoenen.... bankbiljetten
ter waarde van 5000 dollar. Het andere pakje
bevatte een portefeuille met 2000 dollar. Miss
Bowes echter had voor deze beide pakjes slechts
3 dollars betaald.
moet worden op welke wijze het particulier
huishouden en het bedrüfshulshouden. gericht
op het algemeen belang, voorbereidingen kun
nen treffen ter bescherming in tijden van ge
vaar.
Naast deze zeer stringente decentralisatie,
n.l. bij den consument, wordt een andere min
der vergaande decentralisatie voorgesteld door
t P. van der Sluys in het Weekblad voor Ge
meentebelangen.
Het centrale gezag zorgde tot dusver voor
den militairen en economischen weerstand der
bevolking. De gemeentebesturen werden alleen
Ingeschakeld in de luchtbescherming, als zijnde
een af weer tegen oorlogsgruwelen, welke niet
bepaaldelijk tot Defensie behoort. Ik vraag
me af, of de gemeentebesturen niet ingescha
keld behooren te worden of zich zelf behooren
in te schakelen in den economischen weerstand.
De zaak is toch deze, dat zü wel het dichtst bij
de bevolking staan, wanneer bü oorlog de voed
selvoorziening in gevaar is. Zü zien den nood,
voelen dien aan en vangen vóór alle anderen
de daaruit voortvloeiende moeilijkheden op.
Een voorraadvorming met inschakeling van
kan doorgaan? Wie kan thans waarborgen, dat
ze nooit en te nimmer tijdens het vervoer zul
len worden vernietigd?
Er zijn dunkt me alle redenen aanwezig om te
bevorderen, dat de gemeentebesturen maatrege
len nemen ten einde te voorkomen, dat de
bevolking in oorlogstijd gebrek aan voedsel
heeft.
de gemeentebesturen kan tot financieel betere
resultaten leiden, terwijl In tijden van nood,
door b.v. een beperkte vervoer gelegenheid, een
gedecentraliseerde voorraadvorming van groote
heteekenis kan zijn.
De gemeentebesturen hebben zich tot dusver
voor dit vraagstuk niet bijzonder geïnteresseerd.
Wellicht een gevolg hiervan, dat de Regeering
hiervoor zorg droeg, misschien ook, omdat de
noodzakelijkheid daarvan tot voor kort niet in
die mate werd aangevoeld als thans het geval
is. Ik geloof, dat het nu meer dan tijd is, dat
de gemeentebesturen zich hierover een» ernstig
gaan beraden. Deze aangelegenheid mag, naar
ik meen, de Vereeniging van Nederlandsche Ge
meenten niet ontgaan. Zou het bestuur der
vereeniging er niet toe kumjen besluiten op
korten termijn een veelzijdig samengestelde
commissie te benoemen, om dit vraagstuk met
den meestgn spoed in studie te nemen? De
Regeering moge zich tegenover alle ingezetenen
van haar plicht bewust zijn, de gemeentebestu
ren hebben te denken aan de belangen van de
plaatselijke burgerij. Dqor de veranderde wijze
van oorlogvoering, ik zou zeggen door de meer
intensieve vernietiging, zullen de toestanden
in komende oorlogen niet meer te vergelijken
zjjn met die. welke achter ons liggen. Wie kan
in oorlogstijd waarborgen, dat het vervoer van
levensmiddelen. Indien al aanwezig, ongestoord
„En u, juffrouw Richter, weest u. als het u
belieft eerlijk. Is het niet waar, dat u uw woede
op mij wilde koelen en daarom Michel tegen mij
ophitste? Toen ik op het landgoed kwam, be
stond er tusschen u belden toch laten wjj
maar zeggen zoolets als vertrouwelijkheid. U
meende echter, dat u Michel maar gewoonweg
opzij kon schuiven, toen ik u beter beviel,
nietwaar? Dat hebt u ar nu van, arme Frida
heeft? Veel kan ik u niet zeggen, maar wel. dat
En nu_] u ook Sigmar plelzler zou doen door die dame
aan te nemen. Doch denk er om, de majoraats-
heer mag in geen geval iets merken. Wan
neer de dame in dienst kan treden? O, den
eersten al! Goed? Zij zal zich den eersten op uw
bureau komen aanmelden. Hartelljk dank,
waarde Margon. Wat? O, ja, overmorgen
zien wij elkaar al. De groeten aan uw vrouw en
de kinderen, en nogmaals mijn dank!"
Heel voldaan belde graaf Hughen af.
„Kinderen, 'alles is glad in orde. Neemt af
scheid, dan rijden wij weg. Ober, mijn reke
ning!”
Nog lang stond Sigmar von Wemstein aan
het kruispunt van den weg en wuifde den
steeds verder verdwijnenden wagen na. Toon
ging hij te voet terug naar Altroda.
Het dorp lag reeds tn avondschemer, waaruit
de lamp van Dlsselhoffs benzinepomp ais een
witte bloem te voorschijn kwam.
Sigmar trok krachtig aan de bel van de poort
en was niet weinig verbaasd, dat, inplaats van
den leerling, baas Disselhof zelf opendeed.
,Jk had zoowaar al angst, dat je niet ten*
zoudt komen. Sigmar. Doch nu ben ik bljj, ke
rel. Weet je, ik ga niet meer naar „Het Witte
Hert”, nu vanavond niet en nooit meer! JU ziet
dat niet graag, hè?”
.Maar, vader Disselhoff. gaat u toch genist!
Ik blijf wel bU moeder de vrouw.**
on der God geen gezag.
.Hl'»"'
k zal je nu eens de ware reden vertellen.
Joyce, waarom het op een gegeven oogeu-
bllk tusschen Han en mij spaak liep." begon
Froelne. „Je bent m'n boezemvriendin en ik rou
niet weten aan wie ik dat eerder sou veitellen
dan aan jou De eigenlUke oorzaak onzer ver
wijdering waren Han’s gekregen costuums Je
kijkt me ongeloovig aan. maar helaas, het is
soo en voor mü was t om te huilen.
Enfin, je kent oom Alfons. niet? HU is de
best gekleede man in de heele stad, de beste
klant van de beste en duurste kleermakers-
flrma. Oom Alfons nu. droeg elk costuum slechts
een paar maal en gaf het dan. zoo goed ais
nieuw, aan Han, wien het als aan 1 lijf gegoten
zat Dat was zoo een gril van oom Dikwijls
dacht ik. dat het veel beter zou weaen, Han op
een andere manier te helpen, sinds hij z'n
goede betrekking verloren had. Maar daar had
oom Alfons geen ooren naar In zake contant
geld, redeneerde hij. moeten jongelui zich zelf
behelpen.
Nu zal je wel denken, Joyce, dat die gegeven
costuums een waardevol geschenk waren, In elk
geval beter dan niets. En dat is ook zoo Ze
gaven niet alleen veel besparing, maar ze wa
ren ook, als Han ze droeg, prachtig om te zien
en Han was dit ook. Pakken van prima stof. bü
den duursten kleermaker gemaakt. Het eerste
costuum van oom Alfons droeg Han alleen op
Zondag of bjj speciale gelegenheden. HU trok
het ook aan. als ik m n beste japon droeg. Op
zulke dagen voelden we ons niet slechts een
zeer goed gekleed, maar ook een paar dat op
viel. We merkten dit aan de voorbijgangers, aan
de extra-beleefdheden van de kellners. als we
eigens gingen dineeren en aan tal van andere
dingen meer.
Echter, het eerste costuum, dat Han gekre
gen had. kwam hem duur te staan. Men vindt
overal goed gekleede vrouwen, maar een inder
daad goed gekleede man is veel zeldzamer. Ons
uitgaan op Zondag richtte zich heelemaal naar
Han's costuum. Ons programma werd er door
bepaald, omdat het een bUzondere omgeving
vergde. Wanneer we ons anders vergenoegd zou
den hebben met restaurant ..Buskers”, moesten
we dan wegens Hans elegant pak in restaurant
..Royal” gaan TerwUl we eerst op de meeste
Zondagen met de familie Gaaskamp hadden af
gesproken, waarmee we uitstekend konden óp
schieten, voelden we ons thans meer aangetrok
ken tot de deftige familie Hanepoel, ofschoon
nu eindelUk heen en breng de
von Cherbourg alles haarfUn over,”
voegde Sigmar hem toe. „Ik biyf hier, dat kunt
u er nog bU vertellen. Kom echter voortaan
niet meer te dicht bü de smederU. beate vriend.
WU hebben hier heel groote hamers. VUf en
twintig pond zwaar. Rekent u van te voren
maar uit, hoeveel gram op lederen centimeter
van uw kostbaar hoofd zou kunnen neer komen,
waarde spion.”
Sigmar,' JU bent en blüft een dolle kerel.”
lachte graaf Hughen. „Dat huweiykt zelfs de
dochter van een landeigenaar uit.”
...Heb je het zure gezicht van Richard goed
gezien, Hervard? Ik verzeker je. dat die van
avond weinig eetlust zal hebben. HU moet nu
maar zien, hoe hü het met Michel als schoon-
zoon klaarspeelt.**
,Je hebt een dollen streek uitgehaald!”
..Het dolste komt nog! Vandaag neem je
Maria mee naar Berlün en het beste ka. dart Ja
En zoo verliet het gezelschap
brandspui thuis je
Michel straalde van vreugde, nu hü als toe-
schoonzoon naast den heer Richter
nog vanuit Harzburg graaf Margon dringend
opbelt, om alles tn orde te maken.
wil ik eindelUk naar Maria toe.”
De vrienden stonden nog bü den Ingang van
'de poort, toen Maria met stralend gezicht op
hen toekwam.
Sigmar! Sigmar!” ‘-
„Kindje, kindje, o wat ben Je opgewonden!”
..Nee, heelemaal niet! Maar ik heb je weer
terug....!"
Lang konden Sigmar eh Maria zich niet aan
de vreugde van het weerzien overgeven, want
er moest nu vlug naar Harzburg worden gere
den, en.ook daar ging alles tamelük gehaast.
Met voor hem ongewone ernst, fluisterde
Sigmar Maria bü het laatste afscheid toe:
„Ik blüf bfl Je vader en moeder. Maak je daar
over dus niet bezorgd, lieveling. En wanneer
ik je kan komen bezoeken, kom ik natuurlijk.”
..Mün man telefoneert reeds.” kwam gravin
Hughen met een blü gezicht vertellen.
En werkelük was graaf Hughen reeds met
slot Wemstein aangesloten.
„Hier graaf Hughen. Geef mü. als het u be
lieft. graaf Margon. O. bent u het zelf! Prach
tig! Luister dan, waarde Margon. U vertelde
mü laatst toch, dat de majoraatsheer nooit
over zün gezelschapsdames tevreden was. Nu.
ik heb op het oogenbllk de verplichting op mij
genomen om voor een dame een betrekking te
zoeken. Een buitengewoon meisje. Ja. ja,
luistert u nu even verdeup Bent u nog altijd
zoo verknocht aan den jongen vorst, aan Sig
mar? HU is hier bü mü en laat u hartelük
groeten. Wat dat met die dame te maken
er eigenlük nooit sen hartelüke relatie tusschen
ons had bestaan. Waren we vroeger met de
tram naar de Gaaskampers gereden, bü de
Hanepoels konden we moeilük anders dan met
een taxi voorkomen
Langzamerhand maakte Hans keurige, onog-
rispelüke verachünlng op oom Alfons zoo’n in
druk. dat z’n liefhebberij van cosuiwne weg
geven lettering een manie bü haan werd. De
eene bestelling bü z'n kleermaker volgde op de
andere en Hans werd overstelpt met nauwelijks
gedragen colbert-, jacquet- en sport-costuuma
en smokings. Jk overdrijf niet. Joyce. als ik je
zeg. dat bU gekleed ging als een vont Dtt bad
echter tengevolge, dat de harmonie tusschen
ons verstoord werd. Ik was slechts in 1 bezit
van Mn avondtoilet en een donkerbruine mid
dag jurk, maar dat was dan ook alles.
Hoe zelfbewuster Han's optreden in z*n
pracht-costuums werd, boe kleiner, belachelüker
en onbeholpener ik me naast hem voelde. Het
scheen, dat Huis füngevoeligheid hem in den
steek gelaten had. Als ik me tegenover hem
over ons soo geheel verschillend ulterlljk be
klaagde. lachte hü me uit. sprak over gekrenkte
Udelheid en verbeelding en zei, dat hü met een
gratis costuum van een eerste-klas kleermaker
toch voordeeliger uit was. dan met het goed
koopste pak uit een confectie-winkel. Jammer
genoeg kon ik daar weinig tegen in brengen. Hü
zag echter niet in. dat hü hoe langer hoe meer
afhankelUk was van z'n kleeren. dat z'n kleeren
hem de baas werden.
De vriendschap met de familie Hanepoel werd
steeds inniger. Mevrouw Hanepoel vertelde aan
iedereen, die t hooren wilde, dat Han een man
was, die overal gezien mocht worden en Han
was door dit compliment zeer gevleid. Ik voor
mü vond niets aan Barbara Hanepoel. evenmin
als aan d r man. die ook al even veel op uiter-
lükheden gesteld was als z'n vrouw. Han werd
een graag geziene gast bü de Hanepoels. Er
werd met hem getelefoneerd, afspraken ge
maakt: we werden uitgenoodigd op de thee,
voor
zag ik duldelUk
genoeg dat Bar-
Hanepoel
belachelük
als ik drie
achtereen
in diezelfde ja
pon verscheen en
ze mü er om minachtte.
„Och. X Is niets dan verbeelding van je, kind
lief." zei Han. toen ik hem op een avond mee
deelde. dat ik het vaste besluit genomen had,
voortaan thuis te bUjven.
„Neen, Han,” sel ik. „X is soo en niet anders.
Die costuums van oom Alfons hebben ons tot
een ongelük paar gemaakt. En X spüt me, dat
ik 1 je zeggen moet, maar ook innerlük ben je
veranderd. Vroeger zou je je verveeld hebben in
X gezelschap van die Hanepoels. Wat is die
Barbara Hanepoel eigenlük? Een el zonder
dooier, een noot zonder pit. Ik begrijp niet. Han.
dat je de dwaze vleierijen van die vrouw voor
echte munt accepteert. Trek eens een oud
costuum aan en ga daar eens mee naar die
familie: dan ben ik werkelUk benieuwd naar
den uitslag. Hoe kan je toch zoo kortzichtig, hoe
kan je toch zoo bespottelük Udel zün. Han?”
Zoo sprak ik. lieve Joyce en X scheen of mün
met nadruk gesproken woerden indruk op hem
gemaakt hadden. Misschien, dacht ik, zal hü nu
eens verstandig warden. Vergeet ook niet, dat
Han met »'n elegante costuums veel meer bij
komende kosten had; nieuwe schoenen, een keu
rige hoed, dure, moderne handschoenen en
zoo meer zoo kocht hU büv. een nieuw en
heel duur raket, omdat mevrouw Hanepoel hem
uitgenoodigd had om te tennissen.
Nu denk Je misschien al te kunnen conclu-
deeren Joyce, tot het slot van deze lamentabele
geschiedenis. Maar dan heb je het gelukkig mis.
Reeds had ik onze verloving verbroken, toen
opeens.... oom Alfons ten tooneele verscheen,
maar heel anders dan we gedacht hadden. Han
had het laatste costuum. dat hü' hem gestuurd
had. geretourneerd, met een brief er bü. waarin
hü hem de eigenlijke oorzaak van X verbreken
onzen Verloving meedeelde.
Oom Alfons had gezien, hoe ongelukkig Han
was, omdat hü mü verloren had en had be
sloten mü eens op te zoeken. Het einde van ons
onderhoud was. dat, als ik me weer met Han
verzoepde, hü Han als deelgenoot in z’n zaak
zou opnemen, waardoor ons niets in den weg
stond, om dadelük te trouwen.
We verzoenden ons nu direct met elkaar en
op den dag dat dit geschle
spanen doos van oom Al
heerencostuums, rr\aar ge'
tige avondjaponnen voor
vrouw van Han."
M
„Is dat waar, Frida?" vroeg de landeigenaar
streng.
Toen zün dochter het bevestigde, beefde de
kroote, ruwe man zichtbaar.
„Dan is mün dochter als medeplichtige dus
ook schuldig."
Nu pas scheen de heer Richter graaf Hughen
te herkennen. Het was in de kleine ruimte ook
Na de spanningen eind September is thans
en men
men
is
uitermate nuttig om zich te bezinnen op de
fouten, die in de voorbüe angstige dagen in
derhaast gemaakt werden en in een derge-
lüke periode kan men tevens maatregelen be
ramen om deze fouten in de toekomst te on
dervangen. De rustige beschouwingen in de
tüdschriften zün daarom in dezen tüd van
belang.
In het zoojuist verschenen nummer van het
maandschrift Economie wüdt nu Prof. Dr. J. E.
de Quay onder den titel: „Hamstert veel....
maar nu!” een beschouwing aan de wensche-
lükheid van voorraadvorming bü den consu
ment.
Er is een zaak, waarover harde noten zün
het hamsteren, een ver-
verscheidene economisch»
trekken, ook van kleine hoeveelheden, tegen
geringe kosten mogelük is geworden; en ver
der de perfecte outillage en vaak de overcapa
citeit bü de voortbrenging, waardoor belangrijke
hoeveelheden k la minute den besteller kunnen
worden geleverd.
De consument koopt op het allerlaatste
oogenbllk bü den winkelier, deae houdt zün
voorraad zoo gering mogelük en bestelt even
eens op het laatste oogenbllk bü den grossier
en zoo gaat het verder naar de industrie, naar
den producent van halffabrikaten, enz en»
De verschuiving heeft natuurlUk invloed op
de voedselvoorziening in oorlogstüd. Zoo sou
er. volgens den heer Fabius, directeur der N.V.
Blaauwhoedenveem-Vriesseveem, behalve zeer
enkele artikelen al heel spoedig gebrek aan
letterlük alles zijn gekomen.
In 1914 waren de voorraden aanzienlük groo-
ter dan thans en de bevolking van Nederland
telde eenige millioenen menschen minder om
te voeden, te kleeden en te verwarmen."
Afgezien van de enkele maatregelen, die voor
de voorziening door de Regeering zün genomen
ten gevolge waarvan hier en daar iets grootere
voorraden aanwezig waren ik denk b.v. aan
de groote graanvoorraden in eigen land ten
gevolge van de landbouw-crlsispolitiek kom
ik eveneens tot de conclusie, dat de voorraden
geringer moeten zün geweest dan in 1914, ter
wijl het zeer de vraag is of wU van buitenaf
veel hadden kunnen aanvoeren, gezien de erva
ringen. die op het gebied van materieel- en
voedselvoorziening de andere landen in 1914
1918 hebben opgedaan. x»
De heer Fabius doet echter ook een oplossing
aan de hand door voorraadvorming bü den
consument zoover eenigszlns mogelük in ver
band met het inkomen, aan te bevelen en hü
wüst erop, dat daarvoor een volksopvoeding
noodig is, door het geven van een Juiste voor
lichting, zooals dit b.v. ook ten aanzien van
de luchtbescherming geschiedt. Indien nJ. in
alle huishoudens voor een belangrüke groep
van levensmiddelen en kleedlng een üzeren
voorraad werd aangehouden voor b.v. 6 maan
den. dan zou in dagen van spanning de nei
ging tot hamsteren niet zün ontstaan en dan
zou tevens, wat belangrüker is. een veel groo
tere voorraad in het geheele land aanwezig
zün geweest.
Financieel gezien beteekent dit, dat in tüden
van rust de particulier een klein verlies aan
vaardt in den vorm van de rente van het in
den voorraad geïnvesteerde kapitaal. Indien
dit echter over de verschillende huishoudens
wordt verdeeld zal de druk voor elk afzonderlük
natuurlük zeer gering zün.
In deze zou Prof, de Quay nog een stap ver
der willen gaan en de noodzakelükheid van de
voorraadvorming ook bü den handel en resp.
bü de verwerkende industrie willen bepleiten,
allereerst natuurlük uit het oogpunt van voor
zieningen in tüden van oorlog of oorlogsgevaar,
doch tevens omdat door de verschuiving van
de voorraadvorming naar boven „de risico’s”
en dus de dekkingskosten van den handel wel
geringer worden, maar deels worden afgewen
teld op andere instanties en deels zelfs hoogere
uitgaven elders ten gevolge hebben.
De les uit de ervaringen van de laatste Sep-
tember-maand kan dan ook zün, dat overwogen
komstig
liep.
De zaak was voor allen nog goed afgeloo-
pen. De detective kon aan de vorstin von Cher
bourg nu werkelUk heel wat sensatie meedee-
len, en den veldwachter speet het niets, dat
hem het schrijven van een lang proces-verbaal
bespaard bleef.
De detective was vooruitgeloopen. HU
wachtte bü de smederij, waar hü diep voor
Slgmar boog.
„Gaat U
vorstin
gekraakt, nJ. over
schünsel waaraan
aspecten zitten.
Züne Excellentie
in zUn September-radiorede duldelUk uit
klaagde de hamsteraars aan, hen wüzend op
het onsociale en het oneconomische van hun
daden en tevens duldelUk doelend op het Im-
moreele hiervan. In de daarop volgende publl-
eatles, zoowel van overheids- als van particu
liere züde. werd er in alle toonaarden op ge
wezen. dat dit hamsteren zeer afkeurenswaar-
dig was: het getuigde niet van vertrouwen in
de overheid, het werkte demorallseerend, het
bracht geheel ten onrechte een paniekstemming
onder de bevolking, het deed de prüzen. vooral
van de meest gevraagde artikelen (waaronder
merkwaardfgerwüze thee en koffie een belang
rüke plaats innamen) stügen, het stelde de
bezitters in staat, om zich van een behoorlüken
voorraad zeker te stellen ten koste van de min
vermogenden.
Toch nog vrü velen hebben in die spannen
de dagen zich van extra inkoopen weten te
weerhouden of althans zich bü hun inkoopen
gematigd tot het inslaan van een voor
raadje voor enkele weken. Psychologisch ge
zien was dit hamsteren, vooral van kleine hoe
veelheden. een zeer normaal verschünsel, omdat
in de tegenwoordige huishoudens büna in het
geheel geen voorraad meer wordt gehouden
en wanneer er dus maar een kleine druk komt
te staan op de voorraden in de wlnkelbedrüven,
de huishoudens practlsch niet in staat zün om
zich van de gewone, dagelüksche hoeveelheden
te voorzien. De suggestie door de Overheid op
het crltiek moment gegeven, om toch vooral
rustig te blüven kan gewaardeerd worden, kan
zelfs noodzakelük zün; misschien is zelfs de
scherpe toon in de crltiek hier en daar geweest
om grootere lawine van inkoopen, welke in
derdaad ernstige gevolgen zouden kunnen heb
ben, te voorkomen. Maar dit alles neemt niet
weg. dat bü de nabeschouwing, welke een be-
ztudeering van de reëele feiten eischt, aller
eerst onder het oog moet worden gezien, de
primaire vraag of Nederland inderdaad over
(voldoende voorraden beschikte. Was dit niet
het geval, dan zouunen voor de toekomst maat
regelen dienen te overwegen.
In de voorraadvorming heeft de laatste jaren
een belangrijke verandering plaats gehad. Het
behoorde eertüds tot de typische taak van den
handel om de verschillen tusschen productie
en consumptie, vooral die van plaatselüken en
tüdelüken aard, te overbruggen.
Inmiddels hebben zich belangrüke wüzigingen
in deze voorraadvorming voorgedaan en tot
de belangrükste oorzaak hiervan kan men aan
voeren de enorme verbetering in het verkeers
wezen, waardoor het snel en regelmatig aan-
u een eisch tot strafvervolging indie
nen, münheer Warmsteen?" vroeg de heer
Richter met trillende stem.
„Dat is moeilük direct te zeggen. Onder Mn
voorwaarde niet, münheer Richter.”
„Noem mü die voorwaarde, münheer Warm
steen! Spaar mü toch voor zoo’n groote schande
over mün huis! Ik smeek het u. besnaar mü
dat!”
„Goe4 Maar eerst wensch ik te weten, waar
om Michel die schuur in brand stak en mü
onder verdenking wilde brengen.”
„Omdat ik u haatte, münheer Warmsteen.
U hebt mü geslagen,” beet Michel hem toe.
Slgmar bleef kalm.
„Hoor eens, Michel, dat kan de reden niet
zün. Had je geen haat tegen mü. omdat je voor
mU Je betrekking moest af staan? Ook daarom,
nietwaar? Maar dat was ook nog niet de wer-
kelUke reden. Ik weet, dat je het niet kon velen,
dat ik in de nabüheld van Frida Richter was.
Klopt dat, of niet?"
„Ja.... Ik houd immers van Frida."
De heer Richter week ontsteld een stap
achteruit, doch beheerschte zich weer, toen
Sigmar von Wemstein verder sprak.
werkelük half-donker.
„Münheer Hughen!
dochter aanklagen
daar?"
,Dat ligt niet aan graaf Hughen,” sprak de
veldwachter streng. „Hier beslist slechts de
belasterde en benadeelde münheer Warmsteen.
Wanneer hü strafvervolging eischt, hangt uw
dochter er net zoo goed aan, want Mlchel zal
haar wel niet vrijspreken.”
„Mlchel. was JU het alleen?"
»Ja. münheer Richter. Heelemaal alleen.”
_jJe hebt onder getuigen bekend, dat je door
Frida Richter bent opgestookt. Die bekentenis
«Üf van kracht."
0688 woorden van den veldwachter misten
uitwerking niet.
Richter. Nu eisch ik schadevergoeding omdat ik
onschuldig in voorrarrest werd gehouden. En
het gevolg daarvan....? De officier van Justitie
krügt de heele zaak in handen en die laat de
ware schuldigen niet loopen."
Frida greep haar vader bü den arm.
„Wacht even, münheer Richter, nu komt
mün voorwaarde. U zult een verstandige
vader en verstandige landeigenaar zün, door
oogenblikkelük uw dochter toestemming te
geven tot haar verloving met Mlchel of
Mlchel en uw dochter kunnen hier In mün
plaats in de cel gaan zitten. Wat wenscht
u?”
De heer Richter stond daar nu totaal ver
slagen, dóch Mlchel mompelde: .JLoo is het
goed. WU waren het toch allang met elkaar
eens, voordat Warmsteen kwam.”
Allen keken verwonderd, dat Slgmar een en
ander zoo Juist had doorzien, doch Slgmar Het
nu nog een tweede voorwaarde hooren.
„Die is Hchter, münheer Richter. U neemt
oogenbllkkelUk die vüfduizend mark schuld van
Disselhof aan en u verpHcht zich, dien man
met rust te laten. Begrijpt u? Ik blijf nog eenl-
gen tüd hier. Neemt u werkelük een andere
houding aan, dan blüft mün voorwaarde gelden,
doch wanneer ik merk, dat u weer in hatelük-
heden vervalt, dan dien ik onherroepelük een
aanklacht in. Zoo, wanneer de veldwachter
nu geen bezwaar tegen deae Overeenkomst heeft,
dan blüft de cel leeg."
„Laten wü gaan," zei graaf Hughen kort, om
in tegenwoordigheid van de Rtehterz 8igmar
niet te vortrouweiük aan te «reken.
CAPRI, AMALFI, SORRENTO, POSILLIPO,
te VENETIë en in talrijke andere steden, rijk
aan kunstschatten en historische herinnerin
gen.
OVERAL ZULT U HARTELIJK EN GASTVRIJ
WORDEN ONTVANGEN.
4
Belangrijke faciliteiten;
CHEQUES CREDIETBRIEVEN in TOERISTEN
LIRES HOTEL- BENZINEBONS
REDUCTIES OP DE SPOORWEGEN (5070*/,)
52t
