1001.
De avonturen van een verkeersagentje
A a Be
N Men ócfaitft onó:
vcïAaal aan den daq
De man van Iracema
5 LUX TOILET ZEEP
f*»
KDlUin
HON I G’s KEUKENSTROOP^^W.'.j^
VRUDAG 25 NOVEMBER 1938
Leider van
Adri's keus
CHANTAGE OP EEN VROUW
GEPLEEGD
LEDEN DER N.S.B. BELEED1GD
Biggenmerken
KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
73e jaargang no. 8
EMAILLE
Burgerpatiënten in tijd
van oorlog
Voorzitter der S.D.AJ*. tot geld
boete veroordeeld
Eenheid in de geneeskundige
verzorging
Met verschillende plechtig
heden herdacht
Het gebruik wordt besparing op
de arbeidsloonen genoemd
„T1P”-KARREN IN
GESTELD
De K.M.A. bestaat
11O jaar
VADER VAN NEGEN KINDE
REN VERDRONKEN
BELEEDIGING VAN DE JODEN
u
„Zwart
Front** in arrest
BEDRIJF
DOOR otfrid von HANSTEIN
Redacteur van „Het Nat. Dagblad'
▼oor de rechtbank
I”
Over: De oud-gepensionneerden
van Land- en Zeemacht en hun
weduwen vragen ons recht.
4
tabletten
SLECHTS
'50cts
VOORKOMEN
RHEUMATIEK
tier en recht. Haar oogen
aangebracht
OUD-GKDIENDE.
Intusschen waren Keesie en de boachgod naderbij gekomen
en toen de jongen, niet een van de moedigsten, de drie spoken
niet met zich spotten, dreigend op hem zag afkomen.
(Wordt vervolgd)
FAFRIEX TE DIEREN
Enaille op z'n best
Modern, zeer solide,
giftvrij en vuurvast
i
r
Woensdagavond is de 50-Jarige arbeider B.
Rocks, uit Zwartemeer, met zijn fiets te water
geraakt en verdronken.
Het slachtoffer was gehuwd en vader van ne
gen kinderen. f
de
de
Te Nijmegen sprak Woensdag A. M„ leider
van „Zwart Front", in een openbare vergade
ring van deae organisatie.
Aan het einde van de vergadering hebben de
aanwezige polltie-ambtenaren hem gearresteerd
wegens bezigen van opruiende woorden tegen
het wettig gezag.
Vandaag was hjj nog bij de NUmeegsche po
litie in arrest voor nader onderzoek.
ding uit de wijkswallen Nagegaan zal wbrden.
welke besparing hiermede verkregen zal kun
nen worden, alsmede of wijziging in de inrich
ting gewenscht is.
Adri zuchtte. Ben was heel aardig voor haar
en dat was X hem juist. Soms wilde ze dat hij
onvriendelijk en norsch tegen haar was. Dan
had ze tenminste een reden om X af te maken
O, ze had X eerst zoo leuk gevonden, zoo alle
machtig leuk. Ze stelde zoon belang in de hoef
smederij, waar ze 's avonds zoo dikwijls kwam
en' Ben dan over z’n werk sprak. Ze kende de
theorie van het hoefbeslag op haar duimpje.
„Wel,” vroeg ze dan aan Ben, als hij haar
's avonds op het binnenpad tegen kwam, „wel.
erg zou zijn daar was ze wel te veel optimiste
voor. Ze dacht aan....!
Weer lachte ze hardop.
Wat zou dat een verrassing voor papa zijn,
wanneer zij hem zou zeggen, dat ze Robert
heel goed kende en heel veel van hem hield!
genoemd als besparing op de arbeidsloonen.
Dezer dagen zal de Nederlandsche Heide
maatschappij ambtsgebied Coevorden in
de gemeente Emmen deze „Tlp”-karren in be
drijf stellen. Zjj zullen in de eerste plaats wor-
den gebruikt bij ontginning van dalgronden
voor het transport van het zand by bezan-
„Hé, gekookte aardsppelenmeler."
Robert keek verbaasd op en begreep er niets
van.
„Allemachtig! Kerel! Severing! Jij hier! Aan
boord heeft iedereen een bijnaam de man, die
de aardappelslaatjes maakt, heet de gekookte
aardappelenmeier, de man, die de glazen spoelt,
de glazenmeier, die. de kopjes spoelt, de kopjes-
meier, die de aardappelen schilt de koude aard
appelenmeier. „Vlug schiet op, waarde vriend!"
Wenzel Martens, vroeger beeldhouwer, sedert
Jaren zeevarend om zijn longen, die niet deug
den maar In den zeewind geheel genezen waren,
was pantry-steward hofmeester van de pro
visiekamer of .Jurite Mamsell” op de mail
boot, waarop de Lloyd Robert Severing gele
genheid had gegeven om als werkend passagier
naar Duitschland terug te keeren. Hij was niet
weinig verbaasd Severing dien hij van vroeger
als assistent aan zich te zien toege-
De officier van justitie te Amsterdam vor
derde tegen een man, die wegens chantage te
recht stond, twee en een half jaar gevangenis
straf. Verd. had een vrouw eenige duizenden
guldens afgeperst, haar bedreigende met het
onthullen van een geheim.
Verdachte ontkende schuldig te zijn.
sag, had hjj er al weer genoeg van en begon zijn vlucht op
nieuw, vooral toen hij den witteer rse gent, want die Met
Donderdagmorgen werd door de Haarlemsche
rechtbank de voorzitter van de B.D.A.P. wegens
beleediging van een volksgroep tot een geld
boete van f 60.te vervangen door 15 dagen
hechtenis, veroordeeld.
Op een 1 Mel-vergadering In zaandam had
hij zich in beleedigenden ztn over ledqn der
NBB. uitgelaten.
De Officier had f.100.of 30 dagen hechte
nis geëischt.
De Nederlandsche Heidemaatschappij te Arn
hem heeft eenigen tijd geleden aan de N. V
Machinefabriek „Werkland”’. te Nleuw-Weer-
dinge, opdracht gegeven voor het maken van
een tiental zgn. „Tlp”-kai3vn, waarvan eenige
met enkele wijzigingen jn de inrichting.
Het gebruik van deze „Tip”-karren werd os. in
de rede van Ir. Berenschot-van X Bureau van
Bedrijfsorganisatie Louwerse en Berenschot, de
zer dagen gehouden ten provinciehuize te As-
De
over
naar
wakker.
Zooals ieder Jaar, is ook thans weder bij
I de Rijksbegrooting aan
orde, waaronder ook die van Defensie.
Bij de behandeling van de Defenslebegrooting
1938, waren de oud-gepenslonneerden van
Land- en Zeemacht vol verwachting, neen, zij
dachten stellig, dat hun nu eindelijk recht zou
worden gedaan.
Waarom?
Omdat de woordvoerders van zoo goed als alle
Kamerfracties die toch tenslotte uiting geven
aan den wil van het Nederlandsche volk, voor
gelijkstelling der pensioenen zijn.
op den stoel
Stond.
kende,
voegd.
-Robert haastte zich om „de blauwe koe”
de melk te halen en daarna „de sleepsabel”
een lang gebak in sneedjes te snijden.
Zoo gingen de dagen voorbij en de .ge
kookte aardappelmeler” had van den vroegen
morgen wanneer Jijj zijn stuk van de
moest schoonmaken tot des avonds de
W
de
waarbij werd gedefileerd voor
gouverneur der K. M. A„ luitenant-
generaal H. O. O. baron van Lawick en
den garnizoenscommandant, O. F. Brückel. Tij
dens deze parade heeft de gouverneur de aca-
démiemedaille uitgereikt aan de werklieden der
KMA: Assenberg, Steenbeek en Van den
Berg, die als zoodanig hun zilveren Jubileum
vierden.
Na afloop van deze plechtigheid neeft het
korps cadetten een tocht door de stad gemaakt,
voorafgegaan door het muziekkorps van het
derde regiment veldartillerie.
Omstreeks elf uur bereikte bet korps de
Groote Markt, wapr het met het front naar
het stadhuis werd opgesteld. Óp bet bordes van
het stadhuis hadden zich talrijke burgerlijke
en militaire autoriteiten verzameld. De burge
meester van Breda, de heer B. W. T. van
Slobbe, hield een toespraak, waarin hij op
kernachtige wijze de beteekenls van de KM A
voor het Nederlandsche leger en speciaal voor
de stad Breda uiteenzette.
De gouverneur der K. M. A. dankte den bur
gemeester voor z(jn hartelijke woorden en wees
op de goede verstandhouding, welke steeds
tusschen K. M. A en Bredasche bevolking heeft
bestaan.
Om twaalf uur werd een krans gelegd bjj bet
monument der gesneuvelden in de cantine van
de K MA»
Waaróm toch is aan de oud-gepensionneerden
van het Ned. Indische Leger wel recht gedaan
en wordt dit aan hen, die tot de Land- en Zee
macht behoorden. onthouden?
Eerstgenoemden zijn vanaf 1 Januari 1937 in
pensioen gelijk gesteld. De gelijkstelling der
oud-gepenslonneerden van het Kon. Ned. In
dische Leger mag toch gelden als een officieele
erkenning xan het recht op gelijkstelling van
alle oud-gepensionneerden.
Thans, bij de behandeling der begrooting
1939, hopen wij van harte, dat de Kamerleden,
die nu tot de conclusie zijn gekomen, dat aan
de oud-gepenslonneerden recht behoort te ge-
Wie ook zou anders hebben kunnen denken?
Daar waar onze volksvertegenwoordiging die
toch zeer zeker ook wat te zeggen heeft in Ne
derland. zich zoo onomwonden uitsprak voor
de gelijkstelling der pensioenen, mocht men
niet anders verwachten dan dat de Regeerlng
zulks zou hebben ingewilligd.
De oud-gepijensionneerden zijn echter in
hun blijde verwachting zeer teleurgesteld ge
worden. De Regeerlng bleef voor dit gevoel van
recht doof en wederom was een jaar ingeluid
van een groot onrecht.
Het was diep in den nacht toen Iracema
Hosband thuis kwam.
„Gauw naar bed, kindje het heeft je meer
aangepakt dan je weten wilt," vermaande
mevrouw.
Ira was gelukkig eindelijk alleen te zijn. Hoe
blij was ze met haar record geweest. En toch
had zij den geheelen avond daar geen plelzier
meer van gehad. Waarom was Robert zoo snel
weer vertrokken? ZU had het licht aangeknipt
en begon zich te ontkleeden. Nog net zag ze een
brief op tafel liggen. Onwillekeurig zei ze hard
op: „Van papa!’’ Ze ging zitten, sneed den brief
open en las:
„Lieveling ik wil je niet angstig maken
maar ik geloof, dab ik veel zieker ben dan wij
beiden denken. Den vijftienden vertrekt een
mailstoomer van New-York naar Londen, die
goede aansluiting geeft op een maiboot naar
Madeira. Ik vraag je daarmee te komen. Ik
zou je erg gr sag bij mU hebben en heb heel wet
Gisteren moest voor de strafkamer van de
Haagsche rechtbank zich verantwoorden de cul-
tureele redacteur van „Het Nationale Dagblad”,---■
die 23 April in genoemd blad een artikel had Staten-Generaal
doen opnemen getiteld: „Boeren, ontplooit de
noodvlag”
Dit artikel werd in hooge mate beleedigend
geacht voor de joden. Wegens beleediging van
een volksgroep moest R. zich dan ook heden
ochtend verantwoorden.
In dit artikel werden de joden er van beticht,
dat zij den boeren op allerlei slinksche en ge
raffineerde wijzen hun land afhandig probeeren
te maken, terwijl deze volksgroep verder het
uitvaagsel van het menschdom werd genoemd.
De officier van justitie vond het artikel in
hooge mate beleedigend en vorderde een geld
boete van f200 subs. 100 dagen hechtenis en
een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee
maanden.
De verdediger, mr. A. J. van Vessem, pleitte
vrijspraak.
Uitspraak 8 December.
Een hart-veroverende foto op den omslag,
Z een pastel van W. van Duyl de Speel togen
van Bdam voorin, en er fs al een goed begin
gemaakt. Bijzonder aardig wordt dat voortge-
mt met een foto-serie van een goed Zwltsersch
volksgebruikde bruid ter eere. Dan een be
langrijk katholiek onderwerp: Pater Arnold
Janssen S.V.D., op weg naar de eer der alta
ren. En een belangrijk van algemeenen aard:
De koninklijke militaire academie te Breda.
Dr. Th. H. Schllchtlng gaat voort met den
mensch te ontleden en hjj bespreekt nu het
hart. Populair-wetenschappelijk, maar op heel
ander terrein, ds ook t antwoord van de vraag:
Welk temperament heeft het dier? Pracht-
totos ’zijn daarbij! Iedereen heeft wel eens van
de bedevaart naar Mekka gehoord, maar kent
men ook de beteekenls daarvan? Een rjjk ge
ïllustreerd artikel licht daarover in. In boeien-
den trant vertelt Dr. Eva BolgAr van den Hbn-
gaarschen rjjksbestuurder Horthy en zijn merk
waardige loopbaan. Als Rainaert over de film
Sneeuwwitje heeft geschreven leidt de redactie
een reis door Overijsel, worden actualiteiten
opgediend, de voetbal gehuldigd, een schilderij
tel de wachtkamer van X locaalspoor ge-
jle gaat met
tijd geweten.
We hooren ben elkaar. Niemand heeft het recht
zich tusschen ons in te dringen. Tien jaar ge
leden heb ik Je gezegd, dat ik terug zou komer.
om je af te halen, en hier ben ik. Wanneer gaan
we aanteekenen?”
Ze stond daar
schitterden.
„Vandaag nog, als je wilt!” riep ze.
„Dan ga ik even met Je moeder praten. Ik ben
natuurlijk niet rijk, maar ik kan je evengoed
onderhouden als die knaap, waar je mee ge
gaan hebt. Wie is hij eigenlijk?”
„Ben Oliver."
„Wat! Ben Oliver, de hoefsmid!” riep Jack
Weldon; „neen, maar die is goed. Ik ben ook
hoefsmid!”
Adri deed twee pas achteruit.
„Wat.wat.ben jij?” vroeg ze stotterend.
„Hoefsmid,” zei Jack vroolük.
Adri deed aan sport. Ze maakte deel uit van
de hockey-club in X dorp en in den boek van
den winke. stonden een paar slaghouten. Ze
koos den stevigsten stok uit en kwam daarmee
op Jack af.
„Zoo,” zei ze, „zoo, is X beusch?
Een oogenblik later zag de overmoedige vrijer
tal van sterren voor z'n oogen en wist niet be
ter e doei dar. met een geweldige vaart de
buitendeur uit te vliegen.
Adri had op een origineele manier haar keus
tusschen de twee hoefsmeden gedaan. Zes we
ken later trad ze in ’t huwelijk met Ben Oliver.
(Nadruk verboden)
„Onzin, niet denken, ik had heelemaal niet
moeten gaan.”
- Maar zijn gedachten dwaalden telkens weer
naar Iracema terug. Hij dacht er aan hoe hij
als krijgsgevangene te Londen in het ziekenhuis
had gelegen. Hij zag zijn nicht, wier vader al
sedert jaren Engelsch onderdaan was, als ver
pleegster naast zijn bed staan. Geërgerd schudde
hij het hoofd,
tanden op elkaar klemmen; mijmeren
het verleden heeft geen zin. Hij ging
beneden en lag in zijn kooi nog lang
reproduceert!, en dan zijn we aan de rubrieken
voor de dames toe, die terecht een goeden roep
genieten.
Als altijd heeft ook deae aflevering weer
veel te vertellen. Paul Jones verhaalt van het
grimmige wapen, W. Gevert van Vijfhonderd
gulden. Neré Valk van De vloek van den pel
grim, en behalve die vlotte lectuur zijn er de
romans, die de K.I. aoo aantrekkelijk maken.
De Narrenkap, ja. dat is een welkome bij
lage, ieder week. Een klein boekje met een
schat van lectuur, met veel wetenswaardlgs en
met stof voor een gullen lach! Daar sluit Okkl,
het kinderblad^ zich bij aan en zoo krijgt met
één aflevering van het altijd frissche familieblad
elck wat wils.
kreeg. Ze had heel duidelijk gevoeld dat hij
slechts daarom zoo snel verdwenen was. omdat
hjj zijn groote liefde zoo moeilijk kon verber
gen.
Ze liep naar de slaapkamer van het echtpaar
Hosband en klopte aan.
„Wat is er aan de hand?”
,Jk ben het, oom. Bent u beiden nog op?”
„Jij kan zeker door den overwinningsroes niet
slapen!"
„Er is een brief van papa uit Madeira!”
„Belangrijk nieuws?”
„Ja bijzonder!"
Mijnheer Hosband deed in zijn pyams de deur
open.
„Papa is erg ziek en ik moet direct naar
hem toekomen. Morgen moét ik al vertrek
ken!”
Ze las den brief gedeeltelijk voor mijn
heer Hosband kende te weinig Dultsch om hem
zelf te kunnen lezen. Ze dacht snel na. Van de
plannen aangaande Robert zei ze niets. Mis
schien had haar neef met zijn armoedig voor
komen en zijn schuchter optreden op het echt
paar wel geen prettigen indruk gemaakt.
„Dan moeten wjj direct telephoneeren. Dat
is de „Susquehanna”, die morgen vertrekt. Het
passagebureau is ook 's nachts open. Stakkerd,
nu moet Je koffers pakken, in plaats van op je
lauweren te gaan rusten. Maar ik geloof nooit,
dat het met papa zoo erg is!”
Ze ging naar haar kamer terug en begon te
pakken. Het was maar goed, dat tante al sliep.
Ze kon zich niet weerhouden mchtjes te zingen.
Ook s(j geloofde niet, dat bet met vader aoo
t
Op verzoek van dr. H. K. Offerhaus, hoofd
van het Ziekenhuiswezen, en op ultnoodlglng
van het hoofdbestuur van het Nederlandsche
Roode Kruis, is ten gebouwe van het hoofdbe
stuur in Den Haag een vergadering gehouden
met de directeuren van gemeentelijke genees
kundige en .gezondheidsdiensten en hoofden
mm luchtbeschermingsdiensten van een achttal
groots steden uit de „Vesting Holland.” In deze
i. vergadering is in groote trekken eenstemmig
heid bereikt' ten aanzien van de richtlijnen
voor de geneeskundige verzorging van burger-
patiënten in tijd van oorlog, in het bijzonder
ook bij luchtaanvallen.
Dr H. K. Offerhaus heeft duidelijk gemaakt,
dat, wil men de bescherming van het Roode
Kruis-teeken genieten, de leden van het ge
neeskundig personeel van de gemeentelijke ge
neeskundige diensten en het gediplomeerde
hulppersoneel, EH.BO.-ers, enz., die bij de
luchtbescherming zijn op^bnomen, zich indivi
dueel bij het Roode Kruis dienen te verbin
den. Dan kan hun een identiteitsbewijs en
Boode Kruis-armband worden irihieiirf. Het
Roode Kruis zal echter geen gebruik maken
van dit personeel voor het eigen werk, aange
zien dit niet in het kader van de Roode Kruis
organisatie past. Besloten werd, dat de ge
meenten, vla de hoofden van luchtbescher
mingsdiensten, zoo spoedig mogeiyk de aan
vraag om onder de bescherming van het Roode
Kruis-teeken te worden gesteld, bij het hoofd
bestuur zullen indienen.
Een punt van bespreking vormde ook de
kwestie van de voorziening In voldoende ge
neeskundig personeel. Thans zal aan het Roode
Kruis worden opgegeven welke aantallen men
als minimum denkt noodlg te hebben, waarna
een centraal lichaam Maatschappij ter be
vordering der geneeskunde zal nagaan, hoe
de verdeeling der beschikbare doktoren moet
geschieden, om de diensten te verzekeren.
Ih verband met de duidelijk naar voren ge
komen wenschelijkheld om bij de lucht be
scherming zooveel mogelijk gebruik te maken
van gediplomeerde hulpkrachten en de daar
mee verband houdende wenschelijkheld om
zooveel mogelijk EH.B.O.-ers op te leiden,
kwam ter vergadering ook de flnancieele zijde
van al deze zaken dringend naar voren. Zoo
werd er geconstateerd, dat er een tekort be
staat aan medische paedagogen. Van verschil
lende zijden werd dan ook naar voren gebracht,
dat de financiering van de opleiding regee-
ringszaak behoort te zijn. Te zijner tijd zal er
bij de Regeerlng op worden aangedrongen, gel
den voor deze opleiding beschikbaar te stellen.
■V w f eet je wat die kerel me dorst te zeggen?"
vroeg Ben Olivier yan a's. verloofde, .Jijj
T beweerde, dat de weinige paarden, die
er over tien jaar nog waren, electrisch zouden
JZoo, zei hl) dat?” antwoordde Adri met een
Afwezigen blik-
„Kijk eens naar de klok!" riep Ben eensklaps.
„Ik moet op een drafje weg, over tien minuten
komt Race om z’n paard te laten beslaan.”
Hij gaf Adri gauw een kus. riep nog< „Dag
hoor, tot ziens!" en maakte dat hij weg kwam
Het jonge meisje huiverde even. Ze had hem
op een lustelooze manier goeden dag gezegd.
Toen Ben weg was, bleef zij aar de deur staan
cn keek den anderen kant uit. Na eenige mi
nuten balde zij de kléine, maar stevige vuisten
„Ik doe het niet, ik vertik het.” mompelde zij
vastberaden. „Ik kam X niet doen. Altijd X zelf
de. Als ik met Ben trouw, wordt ik nog gek."
Tranen welden op in d’r oogen. Ze ging naar
binnen, liep haar moeder voorbij en ging in X
achterkamertje zitten, om na te denken.
Adri’s vader had vroeger een kleine boerderij
gehad. Ze kwamen behoorlijk rond. Adri had
nooit zwaar werk behoeven te doen; een paar
koeien melken, wat boterhammen snijden, op
den moestuin letten, de kippen en eenden voe
ren, soms even helpen met de aardappels of
met het hooi, meer had de vader niet van z'n
dochter verlangd.
Nu was Adri een flinke, gezonde meid voort
varend en met veel werklust, aan wie gedwon
gen ledigheid volstrekt niet beviel. In haar
vrijen tijd dwaalde ze veel in en om net dorp,
en zoo bleef ze ook meermalen met belangstel
ling staan kijken naar den hoefsmid. Daar in
de smidse zag ze kracht; daar hoorde ze de
forsche slagen van den hamei op X aambeeld.
Daar zag ze opgewekt naar de groote gedul
dige paarden; selfs de prikkelende lucht der bij
X beslaan geschroeide hoeven was poëzie en
romantiek voor haar
Nog herinnerde zfj zich den avond, dat ze
hard naar huis was geloopen, toen de scheme
ring reeds was ingevallen.
„Vader," had ze gezegd, „ik wil hoefsmid wor
den.”
Haar vader keek haar met verwonderde oogen
over z'n bril aan.
„Wat zeg je daar, kind?”
3k meen X. Ik wil hoefsmid worden. De tij
den zijn aan X veranderen. Vrouwen doen te
genwoordig veel wat vroeger mannen deden. Ik
wil vrij zijn, vader, en niet m’n leven lang op
een boerderij doorbrengen en een sleurleven
leiden. Ik wil hoefsmid worden.”
De vader van het jonge meisje spuwde op den
grond, dacht even na en zei toen:
„Neen, kind, je hebt veel te fijne handjes voor
het smldswerk. Je kin geen hoefsmid worden.
Dat is afgedaan. Begin er dus nooit meer over.'
Toen schoot het Adri te binnen, dat, als ze
dan geen hoefsmid kon worden, ze toch met een
hoefsmid kon trouwen. En nu was het bijna zoo
ver. Ze herinnerde zich nog zoo goed, alsof X
gisteren gebeurd was, dat Ben Oliver haar ge
vraagd had. En ze had: ja gezegd.
i sandwiches daar waren, weinig gelegenheid om
over zichzelf en het weerzien met Iracema na
te denken, hoewel niemand hem het leven al
te moeilijk maakte.
met je te bespreken. Je moet niet schrikken,
maar ik heb ook een bijzonder plan. Bij mijn
leven mocht ik nog de zaken mijner firma zoo
regelen, dat ze niet in vreemde handen kam
komen na mijn dood. De firma, die ik met hard
werken gemaakt heb tot wat ze nu is. Ik heb
er over gedacht je neef Robert Severing, die je
weliswaar nog maar oppervlakkig kent, in mjjn
zaak op te nemen. HU is een flinke, bekwame,
fatsoenlijke kerel, en misschien vallen jullie wel
in eikaars smaak. Ik wil je natuurlijk tot niets
dwingen, maar ik heb hem gevraagd ook op
Madeira te komen, zoodat jullie elkaar beter
kunnen leeren kennen. Telegrafeer alsjeblieft of
Je met het door mU opgegeven schip komt, dan
kan ik er op rekenen welken dag ik je in mijn
armen zal sluiten.”
Iracema liet den brief uit haar handen val
len. Ze kon dit alles maar zoo opeens niet ver
werken, maar in haar jubelde het. Ze lachte
hardop.
Als papa eens wist, dat ze Robert zoo veel
beter kende dan hU dacht. Dat ze van hem
hield. Maar plotseling werd ze ernstig.
Zou vader zoo ziek z^n?
Robert had toch uitdrukkelijk gezegd, dat hü
papa niet had gesproken en nooit had papa over
Robert met haar gesproken of geschreven
Robert zou zeker ook nog wel van niets weten.
Weer lachte ze.
Papa was heel verstandig en» had zeker in.
het geheim naar hem laten informeeren.
Natuurlijk was Robert flink.
Ze lachte weer hardop by de gedachte hoe
Robert juichen mmi, wanneer h|j de tijding
sen, over ..Rationalisatie van het veenbedryf”, schleden, wederom met kracht dit recht zullen
bepleiten en de Regeerlng op ondubbelzinnige
wijze zal beduiden, dat er nog een Volksverte
genwoordiging is, die het recht wenscht hoog
te houden, ook dat der oud-gepenslonneerden
van Land- en Zeemacht, opdat de Regeerlng
n eindelijk over zal gaan tot het doen van een
daad voor deze groep oude gedupeerde men-
schen van 70—60 Jaar en zij alzoo in pensioen
gelijk zullen worden gesteld met de nleuw-
gepenslonneerden.
De tuinjongen viel van schrik op den grond en smeekte: „O!
EpookjeBef, doe me asjeblieft niets!" Maar de koning, wlant
die wwe het tegen wien hjj was opgeloopen, hief dreigend zyn
stok op en sekte: „Ik zal jou.”
2
Ze trek een peinzend, bijna bedroefd gezicht,
maar voordat mevrouw Hosband haar wat vra-
Wn kon, trad haar echtgenoot binnen. Een
“*nke, veerkrachtige figuur, ook mager, op en
*°P het type van den Amerikaanschen handels-
Uagnaat.
••De auto staat te wachten"; wjj moeten ons
naasten. Lieve hemel! Kindje, Je hebt je nog
Wet eens verkleed.”
„Binnen een minuut ben ik klaar."
wa* MU, dat ze tante niet had behoe-
te antwoorden, verdween en reed een
"•rtler later met het echtpaaj Hosband, ge-
T8” 1,1 *n elegant avondtoilet, naar het feest-
‘“ner in Astoria.
Het was in den laten avond, dat de ,L«üt-
jow, nadat men de trossen van de sleepbooten
losgegooid, langzaam de haven uit stoomde.
Schitterend was het laatste gezicht op de
reuzenstad me» haar verlichte wolkenkrabbers
Mt de omhoog geheven hand van het vry-
■«dsbeeld straalde het licht over de haven.
^Robert Severing stond AAn de railing. Hij
®neg nu het witte dlenstbuisje, was met zyn
Maar eu staarde in gedachten naar* de
34 November 1826, dus 110 jaar geleden, werd
de Koninklijke Academie te Breda door ZKM
Prins Frederik der Nederlanden geopend.
Donderdag werd 't feit herdacht en te dien einde
wapperden de nationale en oranje vlaggen van
de torens van het hoofdgebouw en van de bU_-
gebouwen.
Nadat des ochtends om zeven uur een muzi
kale réveille was gehouden, was er om
uur een parade binnen de muren van
K. M. A., waarbU werd gedefileerd
den gouverneur der K. M. A„
van
Een aantal dagen later. De OJltsow” was in
Southampton aan den steiger* gemeerd, en zou
een paar uren blUven liggen. Ook Robert had
van den pantry-steward permissie gekregen een
uurtje den wal op te gaan, om eens rond te
kyken.
„Hallo, daar heb Je den geluksvogel.”
HU keek op. Voor hem stond Dick Thomson.
„Zoo kerel JU hier?”
„Doet me plelzier dat Je mj] nog herkent.
Dat is toch alweer een paar jaar geleden, dat
we samen gewond in het ziekenhuis lagen.”
„Het plelzier Hjkt me aan myn kant te zUn,
want het schUnt je goed te gaan.”
„Dat gaat wel. Ik ben de vertegenwoordiger
van een der bekendste notariskantoren van
Lxmden.*’
„Van harte gefeliciteerd! MU gaat het niet
zoo bijzonder. Ik ben werkend passagier op de
.Lützow" en als ik straks in Bremen aan wal
stap niets dan een werklooee, wien het in
Amerika niet meegeloopen is."
.Man. weet je nog heelemaal niets of wil je
er nog niet over praten?”
„Wat moet ik weten?"
„Dat Je niet alleen een van de rijkste kerels
bent, maar ook nog de bruidegom van een der
allerliefste meisjes.”
Van 7 tot 12 November zyn
50.584 (v. j. 42.051) biggenmerken.
Van de toekenning 1938 zyn tot 12 November
IJ. gebruikt 1611962 merken, tegenover 1.595.386
merken van de toekenning 1937 op het over
eenkomstige tUdstlp van het vorige jaar.
Van Januari tot genoemden datum zUn in
totaal 2.074.691 (v. J. 1.745.525) biggen gemerkt.
ia X góed gelukt met die bruine merrie van
Mlldway?"
„X Kon niet beter,” lachte hU dan. leopt
als een kievit.”
Dan kuste hU haar en Adri had zich dan ge
lukkig gevoed.
Echter, na een maand of acht begon ze ge
noeg te krygen van altijd die zelfde gesprekken
over het beslaan van paarden, over het hoef
beslag. Haar vader was gestorven en d’r moeder
was een winkel begonnen en praatte maar steeds
over kousen en sokken, en Ben had het altijd
over hoeven en hoefyzers. HU scheen nergens
anders over te kunnen praten.
ZU had zich IntusscheA ontwikkeld. Ze had
veel gelezen en veel naar <k radio ggjuisterd.
En nu zou ze trouwen, trouwen met Ben Oliver
met z’n vervelende hoefsmederij. BU die ge
dachte sloeg Adri met haar vuistjes op de tafel,
zoodat de kopjes rinkelden.
„Ik doet X niet"
riep ze; „ik hopd
X niet langer
uit j
Op dit oogen- i
blik werd ze door
haar moeder ge-
roepen. Ze droog
de haar tranen en ging naar den winkel. Haar
moeder liep langs haar heen, de kamer tr.
In den winkel stond een knappe jonge man
van ongeveer zes en twintig.
„JU hier!” riep Adri.
„Zooals je ziet,” antwoordde het jongemensch,
„ik ben 't. Jack Weldon, je oude vriend; we
hebben elkaar in geen tien jaar gezien." -
„Hoe kom je hier zoo opeens?" vroeg Adri
met heesche stem.
„Ik kom voor jou/' luidde het prompte ant
woord.'
„Wil je niet binnen komen?”
HU zei niet ja of neen, maar ging
zitten, die dwars naast de toonbank Stond.
„Ik ben begon het meisje.
„Dat weet ik." viel hU haar in de rede, „je
bent verloofd. Dat doet er niet toe. 4
mü trouwen, Adri. Dat heb ik alti
Vodr tedgr^di. prwttig. v.rrM-
slnfl wilt barwidgnl Een uüarst fijn erftpg
Oworgztte zskdowkjg, uitgavoerd in dw
Pasteltinten, tezamen met
4 flinke tabletten Lux Toilet Zeep en
1\ *1**1 no® **n *m**lt*ol uitgevoerde
kalender voor het jaar 19391
A\ Wie van Uw kennissen zou zulk
prettige verrassing niet waar-
decent Een drievoudige
p verrassing, die U
toch slechts 50
9' cent kost) J
