u&Aaal vonden daq
De avonturen van een verkeersagentje
I
s
tn.
Bru,
and;
u4e,
èa
ALLE ABONNÉ’S
De man van Iracema
’e6*o£.
HET HART...
BROCHES
<2
SE
De brief
TO/ur
^estverpa^v
£rr£ ZAKDOEKJE en
k Is
VRIJDAG 2 DECEMBER 1938
T
HQNIG^ KEUKENSTROOPa^^z^
BOEK EN BLAD
EN
r
h
-3
rt
,'3
1
DOOR OTFRID VON HANSTEIN
Naar een nieuwe
gemeenschap
ZEG PICT—
DIT JAAR
KRIJGEN
ALLE HEE REN
*ndoog
W-
0
Neem dadelijk ’n
AKKERTJE
als de Griep U grijpt I
jninmittiiiiiiiiHimiHmNuiiiiiiiiiittiiiiiiiiiiiHMiiiitiiiiiiiiiiiiiiHi
Ure
d*
tn *t hart.
ooi.
school
•t
met
i
fii
snie
iwer-
Dtr-
rdwn
LTZ-F2-0MIA.
nu weer zijn? Bericht van
(Wordt vervolgd).
SMI
a >0
.JIM. DE ZOON VAN DEN PELS
JAGER,” door I. F. J. Groothedde.
Jeugduitg. N.V. Drukkerij De Spaar-
nestad, Haarlem.
se allemaal de baas en weet zyn volk te bevrij
den. Jongens van 14 tot 16 jaar kunnen van 01e
avonturen smullen
Ue;
,A
tut
oer
zei lets. Robert verstond geen
maar begreep dat hij zich haasten
EEN STRIJD OM DE TOEKOMST,
door A. J. van der Knaap. Illustra
tie van J. Schrjjnder. Uitgave: Van
Putten en Oortmeyer, Alkmaar.
1298 zat in Genua de Venetiaan Marco
gevangen, zijn celgenoot was Rustichello
En deze
dl^ de wonderbaarlijke ontdekklngs-
ntt.
HOU.
Silo
na.
enk
tide,
■oni.
het
line
te
as,
nop
bo
on
tm-
bo
de
eoo
il Hallo! Op naam van BenJa-
l1 Je nu verstandige praat.
iten
om
>m-
ran
at-
w
teld
art
Dn-
ou-
LÜt-
leder, die de Lus Tollet Zeep turprlie ten ge
schenke ontvangt, zegt„Wat heerlijk. Lux
Tollet Zeep I" En even later„Wat een prach
tig ertpe georgette zakdoekje T Tenslotte
ontdekt men nog de practlsche kalender
voor 1939 en men heeft zodoende een
drievoudige verrassing ontvangen.
En al deze vreugde kunt U Uw ken-
f\ nissen bereiden voor slechts 50 eent,
L dus alleen de gewone prijs van 4
stukken Lux Tollet Zeep. Maak
een lijstje van de kennissen, J
die U met de. Lux Toilet
Zeep surprise wil
„EEN WEEK MET MARCONI”, door
Guus Betlem Jr. Geïll. door Pol
Dom. Uitg.: Gebr. Kluitman, Alk
maar.
Hij vond den matroos stoeiende met den boschgod. Met
takje kriebelde hij hem en de boschgod lachte, terwijl zyn
staartje heen en weer ging. Dit was juist de bedoeling van
den matroos, die altijd de grootste pret had. wanneer hy het
staartje van den boschgod zag. Maar toen kwam Keesie op
beiden af.
HERMAN KRAMER
IHIHIIIIIIIIIIItlIlllllllllllllHHHHIIIHIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIlllllllllHI
aangewezen als opvolger en trachten zich op
allerlei manieren van hem te ontdoen. HU blijfV u“
moeder zich geen groots zorgen meer te maken
en zal hij worden wat eens zijn vader was, een
echte zeeman
I j
•„„•„■„a,
een brief
mijn zak en gaf dien haar. Toen Ik den
volgenden morgen by Mabei kwam, omhelsde
ze mij en verklaarde dat geen man op de we
reld zoo goed bij baar paste als ik juist, en dat,
als ik wilde, wij over 'n paar weken onsen trouw
dag zouden vieren. Ik was natuurlijk in den ze
venden hemel en stamelde overgelukkig „ja".
Toen ik eenigszins gekalmeerd was, wilde Ik
weten waarom Mabel zoo plotseling besloten
was op mijn persoon haar keuse te laten vallen.
Daarop vertelde ze mi), dat zy met mijn brief
naar een handschriftkundlge was geweest, die
haar gezegd had, dat de schrijver van dezen
brief t beste karakter ter wereld had en slechts
deze man en geen andere in staat was haar ge
lukkig te maken,... Zoodoende hebben wyons
verloofd en die paar volgende weken, tot van
daag op onsen trouwdag, waren een en al feest
roes. Tot.
Voor jongens van 1216 jaar is in prettigen
verhaaltrant het leven van den grooten uit
vinder Gugliemo Marconi verteld. Het avon
tuurlijk leven van dezen Italiaan, door wiens
geniale kennis en onverzetteljjke wilskracht de
wereld met een uitvinding werd verrijkt, waar
van leder gezin geniet, leder leven wordt opge-
vróolijkt is èn leerzaam èn Interessant.
Het keurig verzorgde boek is verlucht
goede teekeningen van Pol Dom.
Haar aanleiding van de door het R. K. Werk-
Bedenverbond georganiseerde Actie: „Naar een
nieuwe gemeenschap”, schrijft „het Huisgezin":
Paul van Hoven, een nieuweling op de U.L.O.-
school, weet zich flink door ’t leven te slaan en
door zijn oprecht karakter wint hü.de sympa
thie van velen. HU wordt vriend met Frans, een
stille jongen uit zijn klas, die bij een oom en
tante streng opgevoed wordt. Paul weet ech
ter. door allerlei handige zetten, die oom en
tante van Frans een beetje te ontdooien en
verschillende vrijheden te verkrijgen. Na Frans
geholpen te hebben in verschillende moeilijk
heden, bereikt hU tenslotte, met de hulp van
zijn vader, dat Frans zijn schilderstalent mag
ontwikkelen, inplaats van in de zaak van zijn
oom te moeten blijven. Bovendien wordt een
knecht van dien oom ontmaskerd door Paul en
een broer van Frans, die als schuldige verdacht
werd, van did blaam gezuiverd.
Een jongensboek dat vlot leest, maar waar
van de hoofdfiguur Paul wel een beetje te sterk
is getypeerd als een allround flinke boy die
slaagt In alles wat hij doet, en wel oen beetje
eigenwijs handelt voor zijp leeftijd, t hoopt
alles een beetje te goed, te gesmeerd als Paul
wat doet
Dit avonturenverhaal speelt in Afrika, in
Mossinla, een klein gebied In t hart van Nige
ria, aan den oever van den Niger. Een jonge
neger-prlns, die aan de Unlversltelt van Ox
ford studeerde, keert met de gedachte zijn stam
te bevrijden uit het bijgeloof en de tyrannle
van medicijnmannen en afgoden, waaronder
zij leven, terug naar zijn gebied, waar de oude
emir, op' wiens troon hU aanspraak kan ma
ken, sterft. De stam-tyrannen vreezen dat hij
door het Britsche gouvernement zal worden
EEN JONGEN VAN DE ZEE, door
L. Wükeshuis. Geïllustreerd door
Hans Borrebach. Uitg.: Gebr. Kluit
man, Alkmaar.
Bob zweeg en keek somber voor zich uit.
„Tot?” vroegen wij nieuwsgierig. „Wat is er
dan gebeurd. Bob?"
„Vandaag, toen wij naar het stadhuis reden,
gaf Mabel mij den brief terug. „Berg hem vooral
goed op. lieveling,” zet ze. „HU is de grondslag
van ons geluk."
Ik nam de enveloppe, opende deze en....
schrok me dood. Ik had Mabel destijds niet een
brief van mij. maar een van John gegeven....”
Een historisch verhaal uit den allereersten
christentijd. Het vertelt de geschiedenis van
een neef van St. Paulus, die In de Handelingen
der Apostelen alleen wordt vermeld. De schrij
ver heeft hem Baruch genoemd en zijn fanta
sie laten gaan over levensloop en zijn verhou
ding tot St. Paulus.
Naast deze fantasie is er echter veel, dat pp
historische gronden berust en dat voor jeugdige
lezers weldsche perspectieven opent omtrent
leven en strijd der kerk ten tijde van den wree-
den keizer Nero.
Vooral in onsen tijd moge het velen, die het
driest optredende heidendom te vuur en te
zwaard zouden willen verdelgen, er op wijzen,
dat het christendom zeker niet door die mid
delen, maar veeleef door offers en verdraag
zame liefde groot is geworden. Veel is ontleend
aan de brieven van den grooten apostel der
heidenen. Een zeer Interessant en lezenswaardlg
.1.
BARUCH. DE TEEKENAAR, door
J. Feitsma. Uitgave: Onze Jeugd
serie N. V. R. K. Boekcentrale, Am
sterdam.
soodat uit het eendrachtig handelen
velen een onweerstaanbaar élan
groeien.
Wie heeft Ingezien, dat de maatschap-
,.DE WAARACHTIGE REIS VAN
MARCO POLO”, naverteld door L.
de Wachter. Uitg.: Wereldbiblio
theek N.V., Amsterdam.
Onder den stuwenden gang der gebeur
tenissen. die ons van de eene spanning in
de andere stoeten, leeft diep in de harten
der volkeren de wensch naar ultelndeiyke
ontspanning, naar maatschappelijke vrede
en rust.
Te midden van vele schokkende feiten,
die vaak pijnlijk treffen, soms met ver
bijstering slaan, blijft toch de hoop wak
ker, dat ten slotte rechtvaardigheid en
naastenliefde den grondslag zullen leggen
voor een geordende maatschappU.
Willen de grondslagen voor maatschap
pelijke hervorming ooit praktische betee-
‘tls niet de duurte, niet de prijs.
Dien men eraf wil lezen.
Maar ’t ha/rt, dat klopt in uw
geschenk,
Ddt moet het mooiste wezen!
Het meeste aan de dutten.
Je stuurt maar ’t eerste ‘t beste ding,
Hebt slechts den prijs gelezen.
Want 't was toch je bedoeling maar
Om „er van af te wezen”.
Maar ddt is niets voor Sinterklaas,
Zoo zoudt ge hem niet eer en;
Och, velen meenen het wel goed.
Maar moeten ’t geven..., loeren/
Wanneer g’ iets geeft, geef dan
met vreugd,
En anders moet ge ’t laten,
Want geeft ge iets met spijt tn 1 hart.
Dan zal t u toch niets baten. t
Neen, kiest met zorg iets aardigs uit.
Niet wat ge zélf zoudt wenschen.
Maar denkt u eerst eens even in
't Gemoed van andere menschen.
Kies dan iets uit wat hün bevalt,
Ge wilt het immers geven,
Laat daardoor merken dat ge ook
Met hen weet mee te leven.
Mabel Stanway was voortdurend door een
paar duizend vereerders omgeven. Een wonder
was dat niet, want zU was het knapste en ele
gantste meisje, dat men zich maar kon voor
stellen. Zoo mooi was zü, dat zij zonder meer
als een groote ster aan den Hollywoodschen he
mel had kunnen schitteren. Maar Mabel was
In den grond van haar hart een eenvoudig, be
scheiden meisje. Bovendien had., haar vader, de
schatrijke conservenfabrikant het nooit toege
staan, dat zijn dochter een filmloopbaan zou
kiezen.
Mabel gat aan geen enkelen van haar tal
rijken aanbidders voorrang. Zij was tegen alle
maal even Hef en vriendelijk en even terughou
dend. Dat ging op deze manier wel eenlge jaren
voort en men voorspelde reeds, dat de Stanway-
erfgename wel nooit zpu trouwen. Totdat op
zekeren dag een kennis Bob Warner en Johnny
„Ik
ik....1
,Je bent Benjamin Huxley I"
JJat ia niet waar. Ik ken hem niet eensl"
-aoiM oMocde Mich ta hM gesprak.
.7
HET GEITENWEITJE. door Emmg
BelinfanteBelinfante. Uitgave:
Valkhof A Co., Amersfoort.
Nu wij weer den gelukkigen tijd
Van Sinterklaas beleven,
Nu denken wij aan de manier.
Waarop je iets kunt geven.
Je vindt misschien op laatst
moment
„Och, ja, daar kan 'k niet button”.
Koopt een cadeau, maar denkt
meteen
„Dan was hjj niet zoo vrooljjk gegaan!"
Ondertusschen had Robert achter in de
barkas plaats genomen, het sleeptouw was los
gegooid. Het groote schip was weer op volle
kracht gaan draaien, en verwijderde zich snel.
Alles had zich zoo snel afgespeeld, dat
Robert nauwelijks het bijzondere van het ge
val had kunnen verwerken. Nu eerst keek hy
eens om zich heen. Buiten de zes zeeUeden en
den vreemden heer zat er nog een persoon In
burger In de barkas, wiens bruin gezicht ver
ried dat hij jaren in de tropen moest zijn ge
weest.
„Stop gerust maar je spel, vriend." aeide hij tegen den ma
troos. „WU hebben ernstig werk te doen. We moeten de prinses
terug hebben. We gaan weg met de vliegmachine.” De matroos
en de boschgod luisterden aandachtig naar wat Keesie hun
vertelde. De boschgod vond het leng niet prettig, dat belden
hem zouden verlaten. Maar hij begreep, dat Keesie zijn be
lofte moést nakomen.
stoomde, spraken belde heeren met elkaar. De
vreemde liet papieren zien de officier knikte,
De pasagiers verdrongen zich om de val
reep.
„Het HJkt wel alstrf ons schip de barkas ver
wachtte.”
,Die hebben natuurlijk met de radio alles van
te voren geregeld!"
Ook Robert stond op het promenadedek aan
de reeling.
De officier, gevolgd door den vreemdeling,
ging over het dek. Weer verbazing onder de pas
sagiers, die haar hoogtepunt bereikte toen de
vreemdeling op Robert toetrad.
.Monsieur Robert Severing?”
,4a, dat ben ik?”
„Als het u belieft!"
HU overhandigde hem een brief.
Robert wist niet hoe hij het had. Twee
groote schepen, die om zijnentwil midden op
zee stopten. Een motorboot van den Fransch-
man, die hem een brief bracht.
Het couvert dat hij In de hand hield droeg
het hoofd: „Severing en Figueira, Lissabon
Rio de Janeiro!"
Wat kon dat
Iracema?
De vreemde
Fransch,
moest.
..Beste jongen. Ik ben al op de thuisreis
aan boord van het Fransche schip. Kom direct
met je bagage. WIJ kunnen alles op de verdere
thulsrel» naar LtMZhon bespreken. Oom Seve
ring."
FOrster voor een pick-nlck meebracht en die
twee Jongelingen aan Mabel werden voorgesteld.
Bob en John waren twee knappe, vroolijke jon
gens, die altijd samen waren en als twee on
afscheidelijke kameraden bekend stonden. Of
schoon zij allebei hals over kop op de knappe
Mabel verliefd werden, moet toch gezegd wor
den. dat deze plotselinge rivaliteit aan hun
vriendschap niet de minste afbreuk deed.
Mabel verdeelde haar genegenheid eerlijk on
der de belde vrienden en daar zij in het ver
volg steeds met hun drieën te zien waren, kon
men niet te weten komen wie eigenlijk Mabel’s
uitverkorene sou zijn.... Bob of John.
Dat duurde zoo gerulmen tijd en wij verwed
den Intusschen aardige sommen, wie'van de
twee jongelui tenslotte de gelukkige overwin
naar sou warden Totdat ons op zekeren dag
het bericht verraste, dat Mabel Stanway bin
nenkort mr. Robert Warner de hand voor het
leven zou reiken. De goede Bob had dus over
wonnen. Hoe zou hem dat gelukt zijn?
Het huwelijk van Mabel en Bob werd met de
grootste pracht en praal gesloten Toen de druk
te voorbij was en de gelukkige bruid met haar
ouders In gesprek was, trokken wij Bob, die er,
merkwaardig genoeg, tameiyk bedrukt uitzag,
in een zijvertrek.
„Wat scheelt jou toch. Bob? Vandaag, nu
Iedereen goed gehumeurd is en lacht, trek jij
je somberste gezicht. Vertel ons liever hoe het
gekomen Is dat jullie Mabel en jy een
paar zyn geworden....”
Bob beet zich even op zyn onderlip en keek
naar den grond.
„Dat Is het nu juist, wat my zoo somber
stemt!” ze! hy na eenlge oogenbllkken. ,Jk ben
nameiyk bang, dat ons huweiyk niet zoo goed
zal afloopen. Maar oordeel zelfr drie weken ge
leden, toen wy juist van de tennisbaan kwamen,
vroeg Mabel mij haar Iets te geven, dat Ik zelf
geschreven had, een brief of iets dergeiykj Ik
vroeg verwonderd
waarvoor zjj dat
noodig had. maar
zy lachte slechts
en zei dat zy er
een bedoeling
mee had. Ik
greep een brief
uit
1 of 2 "Akkertjes’’, direct genomen,
stuiten dien aanval. Die nare hoofd
pijn, dat grieperige, rillerige gevoel
OP die opkomende koorts verdwijnen.
Per koker van 13 stuks - 12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 Quivers.
boy?” Natuuriyk, hoe maak Je hst ouwe jon
gen?”
„Nog eens, wat beteekent dat?”
„Wou Je soms ontkennen dat je Benjamin
Huxley bent?”
„Ik ben een Duitscher, Robert Severing."
„Dat zullen wy -wel eens zien!”
„Ik moet.
Nu zag hy. dat de ander, die er als een Zuld-
Amerikaan uitzag, heel rustig een revolver uit
zyn Sak haalde en die op hem riohtte.
„Vermoedeiyk een persoonsverwisseling waar
van Ik het slachtoffer ben
„Dat zullen we zoo dadeiyk zien!”
Terwijl Robert met stomheid geslagen moest
toezien, haalde de Franschman zyn portefeulUe
uit den zak en doorzocht die.
„Daar hebben wy zyn papieren."
.Dat is myn pas."
De man. die blijkbaar een detective was,
deed het boekje open.
.Robert Severing."
HU wierp een vragenden blik op den man,
dien hy Gould noemde.
„Kyk eens verder."
„Aaah!”
UIV had een oud, beduimeld boekje te pek
ken.
J<og een i
mtn Huxley!
ben Robert Severing. Ik ben Duitscher,
kenls krijgen, dan is in een gemengd land
als het onze onvermydeiyk, dat de mede
werking van volksgroepen bulten de ka
tholieke voor de door deze beoogde sociale
vernieuwing wordt verkregen.
Behalve dat in eigen kring door vertie-
ping van Inzicht de geestdrift voor het
maatschappelijk Ideaal moet worden aan-
gewakkerd, zal de inneriyke redeiykheid
van dat ideaal aan anderen moeten wor
den getoond. ~-
Reeds is in belde opzichten een en ander,
wellicht zelfs veel geschied, maar het is er
zeker nog ver van af, dat de maatschap
pelijke denkbeelden, die in Quadragesimo
Anno zyn neergelegd, algemeen goed In ons
midden zyn geworden.
Gestage actie is daarvoor noodzakeiyk.
Het is te pryzen dat in dezen stand van
zaken het R. K. Werkliedenverbond In Ne
derland het Initiatief heeft genomen, om
alle katholieke organisaties tot een actie op
te roepen, waarvan de inzet is de maat
schappijleer van Quadragesimo Anno tot
geheel Nederland te brengen
Het Verbond heeft een breed program
van actie ontworpen, waarin iedere orga
nisatie op haar werkterrein en met haar
eigen middelen haar aandeel nemen kan,
van
kan
Twee zeer aan elkaar gehechte frissche jonge
meisjes met scherp contrasteerende karakters
het eene is rustig en zeker van aard, het
andere luchtiger en vroolyker twee zusjes,
tweeling-zusjes eigenlijk, slaan zich samen door
hun jonge-meisjes-leven heen, door hun stu
die, hun eindexamen, hun bakvlsschentyd en
belden vinden ieder op hun eigen manier, na
een aantal boeiende verwikkelingen, hun eigen
happy-end.
Een gezellig, vlot boèk voor oudere meisjes,
volkomen neutraal van Instelling.
„TUSSEN HUIS EN HORIZON",
door Dola de Jong, geïllustreerd
door Rie Reinderhoff. Uitg. van
Holkema en Warendorf, Amster
dam.
Dit is nu eens een recht gezellig boek voor
oudere meisjes. Geen gedweep en geflirt en on
werkelijke romantiek. Het Is een aantal frissche
jonge meisjes géteekend naar het dageiyksche
leven, zooals ieder ze In eigen omgeving kent,
dat we hier ontmoeten op een tikkamer van
een groot redactle-bureau, .Het geitenweitje"
heeft de directeur dit territoir gedoopt. Zooals
in elk leven droeve en biyde dagen elkaar afwis
selen, zoo maken ook deze meisjes wel het een
en ander mee, waardoor zy steeds meer tot el
kaar worden gebracht en een gezellig geheel
gaan vormen.
Natuuriyk ontbreekt ook de romantiek niet
geheel en zien we aan het slot een van hen een
gelukkige toekomst tegemoet gaan aan de zijde
lan een der afdeelingschefs.
Een prettig boek, waarin ook menige oudere
broer nog wel een oogje zal willen slaan.
VdttbtedxtMbwrroirateveiMmringBvoarwaardmt^ p 7EA PMwew uraubdiBHiM *et wwtaa M p B(J een eeweeal p OCH
im—vallwi vsrasted voor Mn der volgende uMkeertngeo F f OUe" vwttes ven belde armen, beide beenen at belde oogen F OUe- doodeWtaen afloop F AeQVF»*
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN,'GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DE PRINS VAN MOSSINIA, door
Walter Tomson. Geïllustreerd door
Pol Dom. Jongensboek. Alkmaar.
Gebr. Kluitman.
Het was nog een tamelijk eind naar het
Fransche schip toe, dat langzaam naderbij
kwam. HU was biy, nu zoo spoedig zyn oom
te kunnen zien, gezond en wel. Over zyn huwe-
lyk tobde hU toch weer even.
Hen jamin Huxley
HU schrok. De vreemdeling stond voor hem,
zag. dat hy onwillekeurig even schrok by het
hooren van dien naam en kreeg een lachje van
leedvermaak om den mond en zei op harden
toon:
„Niet waar Benjamin Huxley, dat had je niet
gedacht!”
Nu barstte Robert los:
„Wat heeft dat to beteekenen?"
„De FVanschman antwoordde niet op deze
vraag maar zei tot zyn makker:
„Is hy het, meneer Gould?”
Deze ging wydbeens voor Robert staan, en
zei in hst Engelsoh:
„Denmei at oourael Boft do yen fo, aM
In
Polo
van Pisa, een dichter en sohryver.
was het
reizen van Marco Polo neerschreef.
„Weet,” vertelt Rustichello, „dat er geen
mensch Is die, sedert ons aller eerste vader
Adam werd geschapen, zooveel heeft gezien
als Messlre Maroo Pofo.”
i
En zoo is het ook. Dit is het verhaal van een
reis, zoo onwaarschynlyk, dat het 600 jaar ge
duurd heeft, eer de menschen het konden ge-
looven. Ieder jaar nog ondervinden geleerden
die zyn verhaal onderzoeken, dat zyn relaas
blina overal geloofd moet worden.
Het is een fraai verzorgd geïllustreerd boek
voor ouderen en meer ontwikkelde jongelui
boven de 16 jaar.
peiyke denkbeelden, die Plus XI heeft ont
wikkeld, spreken voor zich zelf, in hun lo-
gischen samenhang op den redeiyken grond
slag. waarop ze steunen, van hun juistheid
■elf getuigen, die wacht het resultaat van
deze actie met vertrouwen af.
Om te slagen echter is de Inzet van alle
krachten waarover we beschikken ge-
wenscht: wie ontveinst zich, dat veel voor
oordeel zal moeten worden overwonnen,
veel sleur ook in eigen midden zal moeten
worden gebroken?
Maar als ooit eenlg doel aller inspanning
waard was. dan zeker dit, welks bereiken
de mogeiykheid zal scheppen maatschap-
schappeiyke wanverhoudingen te overwln-
nen en in ons land althans de sociale orde
Een prettig uitziend boek, dat ook wat In
houd betreft onze jongens een paar donkere
winterdagen de verveling zal helpen verdrijven.
Een verhaal vol romantiek van het hooge
Noorden.
Jarenlang volgt Kerrybone zyn slechte zoon
Jlm, dien hy tenslotte in gezelschap van zyn
vriend Galloway en diens fllnken zoon vindt. De
schurk biykt echter In zyn hart geen kwade
kerel, maar Is volkomen bedorven door slechte
kameraden. Dat vader en zoon elkaar weervin
den in de Jieste harmonie Is het gelukkige eind
van deze spannende historie, welke vooral be
koort door Juistheid van natuurbeschryvingen
en Jachttooneelen. Het boek is voorzien van het
stempel van den keurraad voor Roomsche
Jeugdlectuur. De Jeugd, die het genieten kan is
om en bU de 14 jaar.
Ook Robert was opgewekt geworden, temid-
de algemeene vrooiykheid.
-Alik eensl"
J» dat niet een Franschman?”
«Het’lUkt wel, of dat schip stil ligt!”
^/^Odden op zee zou er wat aan de hand
«yn?
^Merkwaardig! Een motorbarkas komt op ons
„^^P^en de passagiers onder elkaar die
ZT „?obert het promenadedek stonden en
was opmerkzaam geworden. Ook de
"Ween Victoria minderde vaart.
twyfel meer mogeiyk. Die motorbarkas
aen Franschman komt op ons af. Die moet
van ons hebbenI”
„Queen Victoria" stopte niet, maar voer
*Migzaam mogeiyk en wierp een trosje
dat een matroos van de barkas greep,
tegelUkertyd de valreep, werd neergela-
■pe eerste officier van de ..Queen Victoria"
’’■"«de zich er heep om den heer in t burger
».i.yv>n<*n’ dle uit de barkas stapte en de
°P|clom Terwyi het groote schip met
op sleeptouw heel langzaam voort-
.Prachtig, old boy, my ken je zeker ook niet
meer!"
„Ik heb je nooit gezien!"
„Indertyd in Parijs zeker ook nietl"^
„Ik ben nooit van myn leven |n Parus ge
weest!”
De detective mengde zich weer in het ge
sprek.
„Hoe kom je aan twee paspoorten?"
..Ik ben Robert Severing. Die pas is eerst
voor een jaar uitgereikt."
„En de andere?"
„Dien heb ik gekocht"
..Prachtig! Wanneer?”
„In 1916, toen ik tijdens den oorlog uit Engs
land vluchtte.”
„Uitstekend. Meneer Gould is U aeker van
uw zaak?”
„Volkomen. U hoeft alleen maar te zien at
hy op zyn linkerkult het lldteeken van een
schotwond heeft, die hy opliep by syn inbraak
In de bank.”
,.Je broekspijp omhoog, je sok naar bena-
denl”
De detective hield ham nu zyn revolver onder
den neus, terwyi op diens wenk een motooM
rijn goed omhoog en omlaagsloeg.
Daar is het Utteetenl"
.Dat is een wond uit den oorlog."
Rlnus Ruig, een dorpsjongen van een plaatsje
aan de zee, neemt t niet zoo nauw met zyn
werk op school, zyn moeder maakt zich dan
ook erg bezorgd over hem, maar haar waar
schuwingen helpen niet veel. Rlnus probeert af
en toe zyn best te doen op schooi, maar kan
't niet laten nu en dan streken uit te halen, die
overigens van vry onschuldigen aard biyven.
Maar de meester vindt dat heel erg en ziet
geen kans Rlnus in *t gareel te houden, laat
staan hem te beïnvloeden.
Gelukkig gaat deze meester van school en
komt er een andere jongere onderwyzer dié
den jongen begrUpt en hem direct onder zyn
Invloed krygt. Rlnus verandert dan zlender-
oog en wordt tenslotte een flinke jongen.
Daarby houdt hy zyn voorUefde voor de zee,
waar hy als jongen al met een vriendje een
heelen dag en nacht in een boot op ronddreef
tot groote ongerustheid van zyn moeder.
Als hy onder leiding van den nieuwen mees
ter met goed gevolg heeft gestudeerd hoeft zyn
HU schudde onwillekeurig het hoofd.
,Js u genegen mee naar het Fransche schip
te gaan?"
Hy raadde meer dan hU verstond, wat de
Franschman Zei.
De Franschman sprak met den Eersten Offi
cier. Deze trad op Robert toe.
„U verlaat met uw eigen instemming het
schip?”
,4a patuurlUk!”
„Wilt u dan even onderteekenen?”
Robert keek het stuk niet eens in. Waar-
schyniyk een formaliteit om het onmogeiyk te
maken, dat hy passagegeld of een deel er
van zou kunnen terugvorderen.
„Wilt u rich zoo veel mogeiyk haasten?”
Robert vloog naar zyn hut, om snel zyn kof-
fel vol te gooien; de Franschman hielp hem
voiyverig.
,Ja u klaar?"
Toen begaven zy zich belden in de'barkas,
terwyi de stewards den koffer er in plaatsten.
De verbazing van de passagiers bereikte haar
hoogtepunt. Dat twee schepen In volle zee hun
reis onderbraken uitsluitend om één passagier
de gelegenheid te geven van schip te verwis
selen was wel heel iets byzonders vooral ook.
omdat Robert rich heel bescheiden op den
achtergrond had gehouden en elgeniyk In
t geheel niet was opgevallen.
.Dat moet een ryke knaap zyn, die zich dat
veroorloven kan!"
„Waarschyniyk -een diplomaat, ot legatle-
koerler met brieven
„Of een misdadiger!"
TABLETTEN 1
SLECHTS
I.
nsir
ma
uur
Mor.
lort,
o.
i.
om.
nl*
Mr-
en):
lott-
LtM-
ixau
dm
