<Ket u&Aaal van den day De avonturen van een verkeersagentje F 250.- 7 De man van Iracema /iï wl ^ÖUsc**** HET HART... De brief I HOMIG’s KEUKENSTROOP46^>^^ BROCHES i MX to/l pEESTVERPA^ E. VRIJDAG 2 DECEMBER 1938 BOEK EN BLAD «4 1 A A ra Naar een nieuwe gemeenschap ZEG PIET... DIT JAAR K.R.IJGEN ALLEHEEREN *ndoo0 - 1 „DOOR OTFRID VON HANSfrEIN XANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL ZAKBOEKJE ex Neem dadelijk ‘n "AKKERTJE* als de Griep U grijpt I 1 of 2 "Akkertjes”, direct genomen, stuiten dien aanval. Die nare hoofd pijn, dat grieperige, rillerige gevoel qp die opkomende koorts verdwijnen. Per koker van 13 stuks -12 stuivers. Per doos van 2 stuks - 2 stuivers. i Un gaf dien haar. Toen ik den In* md uur «r l met we- F> X LTZ-0 JOHIA. a« wrtw «m euu mm i af mengde zich weer in het We- I O nu weer zijn? Bericht van How do you do, aid Ikt ven de ster hi- jen nC 1de bet art fa- rdt ode or- TABLETTEN SLECHTS ’tls niet de duurte, nie{ de prijs, Dien men eraf wil lezen, Maar ‘t hart, dat klopt in uw geschenk, Dat moet het mooiste wezen I „Stop gerust maar Je spel, vriend,’’ zelde hjj tegen den ma troos. „Wü hebben ernstig werk te doen. We moeten de prinseg terug hebben. We gaan weg met de vliegmachine.’’ De matroos en de boschgod luisterden aandachtlg naar wat Keesle hun vertelde. De boschgod vond het lang niet prettig, dat beiden hem zouden verlaten. Maar hjj begreep, dat Keesle zijn be lofte moest nakomen. ben en *r «e- nen enl Ju- reld EEN STRIJD OM DE TOEKOMST, door A. J. van der Knaap. Illustra tie van J. Schrijnder. Uitgave: Van Putten en Oortmeper, Alkmaar. •ral den een ml! sen oie tan ge- tot Ju- aar ziel der lort van MJ vl Ink t te' lm- Irt- van •ger ster en iuw die het oor ■m- «I* an- dge !M. fa red «r- aar ch- er- int. ten Jod iüe Bij len, lei- rdt, ch- M, oei, ?7iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiitiiiiiiiiiiiiiiiiiii Py-’ Hij Wond den matroos stoeiende met den boschgod Met een takje kriebelde hij hem en de boschgod lachte, terwijl zijn staartje heen ep weer ging. Dit was juist de bedoeling van den matroos, die altijd de grootste pret had. wanneer hij het staartje van den boschgod zag. Maar toen kwam Keesle op beiden af. Twee zeer aan elkaar gehechte frissche jonge meisjes met scherp contrasteerende karakters het eene is rustig en zeker van aard,' het andere luchtiger en vroolijker twee zusjes, tweeling -zusjes eigenlijk, slaan zich samen door hun Jonge-melsjes-leven heen, door hun stu die. hun eindexamen, hun bakvisschentijd en belden vinden ieder op hun eigen manier, na een aantal boeiende verwikkelingen, hun eigen happy-end. Een gezellig, vlot boek voor oudere meisjes, volkomen neutraal van instelling. moeder zich geen groote zorgen meer te maken en zal hjj worden wat eens zijn vader was, een echte zeeman Het meeste aan de dutten. Je stuurt maar 1 eerste 't beste ding. Hebt slechts den prijs gelezen. Want ’t was toch je bedoeling maar Om „er van af te wezen". Maar ddt is niets voor Sinterklaas, Zoo zoudt ge hem niet eer en; Och, velen meenen het wel goed, Maar moeten ’t geven.... leerent Wanneer g1 iets geeft, geef dan met vreugd, En anders moet ge ’t laten, Want geeft ge iets met spijt in ’t hart, Dan zal 't u toch niets baten. Neen, kiest met zorg iets aardigs uit, Niet wat ge zélf zoudt wenschen, Maar denkt u eerst eens even in 't Gemoed van andere menschen. Kies dan iets uit wat hun bevalt. Ge wilt het immers geven, Laat daardoor merken dat ge ook Met hen weet mee te leven. Mabel Stanway was voortdurend door een paar duizend vereerden omgeven. Een wonder was dat niet, want zij was bet knapste en ele gantste meisje, dat men zich maar kon voor stellen. Zoo mooi was zü, dat zij zonder meer als een groote ster aan den Hollywoodschen he mel had kunnen schitteren. Maar Mabel was in den grond van haar hart een eenvoudig, be scheiden meisje. Bovendien had haar vader, de schatrijke conservenfabrikant het nooit toege staan. dat zijn dochter een fllmloopbaan zou kiezen. Mabel gaf aan geen enkelen van haar tal rijken aanbidders voorrang. Zij was tegen alle maal even lief en vriendelijk en even terughou dend. Dat ging op deze manier wel eenige jaren voort en men voorspelde reeds, dat de Stanway- erfgename wel nooit zou trouwen. Totdat op zekeren dag een kennis Bob Warner en Johnny Voor Jongens van 1318 jaar is in prettigen verhaaltrant het leven van den grooten uit vinder Gugliemo Marconi verteld. Het avon tuurlijk leven van dezen Italiaan, door wiens geniale kennis en onverzettelijke wilskracht de wereld met een uitvinding werd verrijkt, waar van ieder gezin geniet, leder leven wordt opge- vroolijkt is èn leerzaam èn interessant. Het keurig verzorgde boek is verlucht goede teekeningen van Pol Dom. „Dan was hjj niet zoo vroolijk gegaan!" Ondertusschen had Robert achter in de barkas plaats genomen, het sleeptouw was los gegooid. Het groote schip was weer op volle kracht gaan draaien, en verwijderde zich snel. Alles had zich zoo snel afgespeeld, dat Robert nauwelijks het bijzondere van het ge val had kunnen verwerken. Nu eerst keek hij eens om zich heen. Bulten de zes zeelieden en den vreemden heer zat er nog een persoon in burger in de barkas, wiens bruin gezicht ver ried dat hij jaren in de tropen moest zijn ge weest. •s,.- j Dit avonturenverhaal speelt in Afrika, in Mossinla, een klein gebied in *t hart van Nige ria, aan den oever van den Niger. Een jonge neger-prins, die aan de Universlteit van Ox ford studeerde, keert met de gedachte zijn stam te bevrijden uit het bijgeloof en de tyrannie van medicijnmannen en afgoden, waaronder zij leven, terug naar zijn gebied, waar de oude emir, op wiens troon hjj aanspraak kan ma ken, sterft. De stam-tyrannen vreezen dat hij door het Britsche gouvernement zal worden aangewezen rfls opvolger en trachten zich op allerlei manieren van hem te ontdoen. HU blijft ze allemaal de baas en weet zUn volk te bevrü- den. Jongens van 14 tot 16 jaar kunnen van die avonturen smullen Een historisch verhaal uit den ajlereersten chrlstentUd. Het vertelt de geschiedenis van een neef van St. Paulus, die in de Handelingen der Apostelen alleen wordt vermeld. De schrij ver heeft hem Baruch genoemd en zijn fanta sie laten gaan over levensloop en zijn verhou ding tot St. Paulus. Naast deze fantasie is er echter veel, dat op historische gronden berust en dat voor jeugdige lezers weidsche perspectieven opent omtrent leven en strijd der kerk ten tijde van den wree- den keizer Nero. Vooral in onzen tijd moge het velen, die het driest optredende heidendom te vuur en te zwaard zouden willen verdelgen, er op wijzen, dat het christendom zeker niet door die mid delen, maar veeleer door offers en verdraag zame liefde groot is geworden. Veel is ontleend aan de brieven van den grooten apostel der heidenen. Een zeer Interessant en lezenswaardig boek. [lur aanleiding van de door het R. K. Werk ten verbond georganiseerde Actie: „Naar een gemeenschap”, schrijft „het Huisgezin”: EEN JONGEN VAN DE ZEE, door L. Wilkeshuis. Geïllustreerd door Hans Borrebach. Uitg.: Gebr. Kluit man, Alkmaar. Bob zweeg en keek somber voor zich uit. „Tot?” vroegen wjj nieuwsgierig. „Wat is er dan gebeurd. Bob?” „Vandaag, toen wij naar het stadhuis reden, gaf Mabel mjj den brief terug. „Berg hem vooral goed op, lieveling,” zei ze. „HU is de grondslag van ons geluk.” Ik nam de enveloppe, opende deze en.... schrok nft dood. Ik had Mabel destijds niet een brief van mij, maar een van John gegeven....” „JIM, DE ZOON VAN DEN PELS JAGER," door I. F. J. Groothedde. Jeugduitg. N.V. Drukkerij De Spaar- nestad, Haarlem. „EEN WEEK MET MARCONI", door ^Guus Betlem Jr. Geïll. door Pol Dom. Uitg.: Gebr. Kluitman, Alk maar. Al I p APHMNF’Q ep dit blad «on ingevolge de p teven N»ngi geneeie angeMmUtOMM tot weetal en p 7CA - Dfl e« ongeval mes i|j tl w Ha O ongevallen venekem voor een der mlgend» uitkeertngen T ff OU»- verlies van bode arazsn. belde boenen eff belde oogen ff OU.” doodelijken afloop leder, die de Lus Tollet Zeep turpriie ton ge schenke ontvangt, zegt: „Wat heerlijk, Lus Toilet Zeep I” En even Isler„Wat een prech- tig crlpa georgette zakdoekje I" Tenalotte ontdekt men nog de praetliehe kalender i\ voor 1939 en men heeft zodoende een drievoudige verrotting ontvangen. En al deze vreugde kunt U Uw ken- Xv nittan bereiden voor ilechti 50 cent. 1 dut alleen de gewone prijt van 4 stukken Lux Toilet Zeep. Maak een lijitje van de kennissen, die U mei de Lux toilet Zeep surprise wil ,JDE WAARACHTIGE REIS VAN MARCO POLO”, naverteld door L. de WaOhter. Uitg.: Wereldbiblio theek N.V., Amsterdam. zei iets. Robert verstond geen maar begreep dat hjj zich haasten 4Beste jongen. Ik ben al op de thuisreis aan boord van het Fransche schip. Kom direct met je bagage. Wij kunnen alles op de verdere thuisreis naar Lissabon bespreken. Oom Seve ring.” „Prachtig, old boy, mij ken je zeker ook niet meer!" „Ik heb Je nooit gezien!’* „Indertijd in Parijs zeker ook niet!” „Ik ben nooit van mijn leven in Parijs ge weest!” De detective sprek. „Hoe kom je aan twee psispoorten?” ,Jk ben Robert Severing. Die pas is bent voor een Jaar uitgereikt.” „En de andere?” ^Men heb ik gekocht* w.r„. wanneer?” „In 1916, toen ik tUdens den oorlog uit Enge- land vluchtte.” „Uitstekend. Meneer Oould is U zeker van uw zaak?” „Volkomen. U hoeft alleen maar te zien ot hij op zijn linkerkult het Hdteeken van eeA schotwond beeft, die hfj opliep bjj zijn inbraak in de bank.” ,Je broekspijp omhoog, je sok naar bene- denl” De detective hield hem nu zijn revolver onder den neus, terwijl op diens wenk een motroM .1 goed omhoog en omlaagsloeg. .Daar is het littaeken!” .Dat is een wond uit den oorlog.” stoomde, spraken beide heeren met elkaar. De vreemde liet papieren zien de officier knikte, De pasagiers verdrongen zich om de val reep. .Het lijkt wel alsof ons schip de barkas ver wachtte.” „Die hebben natuurlUk met de radio alles van te voren geregeld I” Ook Robert stond op het promenadedek aan de reeling De officier, gevolgd door den vreemdeling, ging over het dek. Weer verbazing onder de pas sagiers, die haar hoogtepunt bereikte toen de vreemdeling op Robert toetrad. .Monsieur Robert Severing?” ,^a, dat ben ik? „Als het u belieft*” HU overhandigde hem een brief. Robert wist niet hoe hij het had. Twee groote schepen, die om zijnentwil midden op zee stopten. Een motorboot van den Fransch- man, die hem een brief bracht. Het couvert dat hij in de hand hield droeg het hoofd: „Severing en Figuelra, Lissabon Rio de Janeiro!” Wat kon dat Tracema? De vreemde Fransch, moest. BARUCH. DE TEEKENAAR, door J. Feitsma. Uitgave: Onze Jeugd serie N. V. R. K. Boekcentrale, Am sterdam. Amerikaa zUn zakl „Vermsadelijk een persoonsverwisseling waar van ik het slachtoffer ben....” „Dat sullen we zoo dadelijk zien!” TerwUl Robert met stomheid geslagen moest toezien, haalde de Franschman zUn portefeuille uit den zak en doorzocht die. „Daar hebben wij zijn papieren." „Dat is mijn pas.” De man, die bUjkbaar een detective was. deed het boekje open. ..Robert Severing." HU wierp een vragenden blik op den man, dien hU Gould noemde. „Kijk eens verder.” „Aaah!” „Hij had oen oud, beduimeld boekje te pak ken. .Nog een pas! Hallo! Op naam van Benja min Huxley! Zal je nu verstandige praat....»” „Ik ben Robert Severing. Ik ben Duitscher, ik....” .Je bent Benjamin Huxley!” „Dat is niet waar, ik ken hem niet eens!” Gould mengde zich in het gesprek. Paul van Hoven, een nieuweling op de UL.O.- school, weet zich flink door 1 leven te slaan en door zUn oprecht karakter wint hU de sympa thie van velen. HU wordt vriend met Frans, een stille jongen uit zUn klas, die bij een oom en tante streng opgevoed wordt. Paul weet ech ter. door allerlei handige zetten, die oom en tante van Frans een beetje te ontdooien en verschillende vrijheden te verkrijgen. Na Frans geholpen te hebben in verschillende moeilijk heden, bereikt hij tenslotte, met de hulp van zUn vader, dat Frans zUn schilderstalent mag ontwikkelen, Inplaats van in de zaak van zijn oom te moeten blijven. Bovendien wordt een knecht van dien oom ontmaskerd door Paul en een broer van Vrans, die als schuldige verdacht werd, van diri blaam gezuiverd. Een jongensboek dat vlot leest, maar waar van de hoofdfiguur Paul wel een beetje te sterk Is getypeerd als een allround flinkeeJxiy die slaagt in alles wat hü doet, en wel een beetje eigenwijs handelt voor zUn leeftijd, t Loopt alles een beetje te goed, te gesmeerd als Paul wat doet. Onder den stuwenden gang der gebeur- teolssen, die ons van de eene spanning in de andere storten, leeft diep In de harten der volkeren de wensch naar ultelndelUke ontspanning, naar maatschappelijke vrede en rust Te midden van vele schokkende feiten, die vaak pijnlijk treffen, soms met ver bijstering slaan, blijft toch de hoop wak ker, dat ten slotte rechtvaardigheid en naastenliefde den grondslag zullen leggen voor een geordende maatschappij. Willen de grondslagen voor mutschap- pelljke hervorming ooit praktische betee- kerils krijgen, dan is In een gemengd land tls het onze onvermijdelUk, dat de mede werking van volksgroepen buiten de ka tholieke voor de door deze beoogde sociale vernieuwing wordt verkregen. Behalve dat In eigen kring door verdie ping van inzicht de geestdrift voor het maatschappelijk Ideaal moet worden aan- gewakkerd. zal de Innerlijke redelijkheid van dat Ideaal aan anderen moeten wor den getoond. Reeds is In beide opzichten een en ander, wellicht zelfs veel geschied, maar het Is er zeker nog ver van af. dat de maatschap pelijke denkbeelden, die In Quadragesimo Anno zijn neergelegd, algemeen goed in ons midden zijn geworden. Gestage actie is daarvoor noodzakelUk. Het is te prijzen dat In dezen stand van zaken het R. K. Werkliedenverbond In Ne derland het Initiatief heeft genomen, om alle katholieke organisaties tot een actie op te roepen. Waarvan de inzet is de maat- ■chappUleer van Quadragesimo Anno tot geheel Nederland te brengen Het Verbond heeft een breed program van actie ontworpen, waarin iedere orga nisatie op haar werkterrein en met haar eigen middelen haar aandeel nemen kan, zoodat uit het eendrachtig handelen van velen een onweerstaanbaar élan kan groeien. Wie heeft ingezien, dat de maatschap pelijke denkbeelden, die Plus XI heeft ont wikkeld, spreken voor zich zelf, In hun lo- gischen samenhang op den redelUken grond slag. waarop ze steunen, van hun Juistheid zelf getuigen, die wacht het resultaat van deze actie met vertrouwen af. Om te slagen echter is de inzet van alle krachten waarover we beschikken ge- wenscht: wie ontveinst zich, dat veel voor oordeel zal moeten worden overwonnen, veel sleur ook in eigen midden zal moeten worden gebroken? Maar als ooit eenig doel aller inspanning waard was, dan zeker dit, welks bereiken de mogelijkheid zal scheppen maatschap- zchappelüke wanverhoudingen te overwln- nen en in ons land althans de sociale orde te herstellen! DE PRINS VAN MOSSINIA, door Walter Tomson. Geïllustreerd door Pol Dom. Jongensboek. Alkmaar. Gebr. Kluitman. HET GEITENWEITJE. door Emmy BelinfanteBelinfante. Uitgave: Valkhoff A Co., Amersfoort. Dit is nu eens een recht gezellig boek voor oudere meisje». Geen gedweep en geflirt en on werkelijke romantiek. Het is een aantal frissche jonge meisjes geteekend naar het dagelijksche leven, zooals leder ze In eigen omgeving kent, dat we hier ontmoeten op een tikkamer van een groot redactie-bureau. .Het geitenweitje" heeft de directeur dit territoir gedoopt. Zooals in elk leven droeve en blijde dagen elkaar afwis- selen. zoo maken ook deze meisjes wel het een en ander mee, waardoor zü steeds meer tot el kaar worden gebracht en een gezellig geheel gaan vormen. NatuurlUk ontbreekt ook de romantiek niet geheel en zien we aan het slot een van hen een gelukkige toekomst tegemoet gaan aan de zijde van een der afdeellngschefs. Een prettig boek, waarin ook menige oudere broer nog wel een oogje zal willen slaan. Rlnus Ruig, een dorpsjongen van een plaatsje aan de zee, neemt ’t niet zoo nauw met zijn werk op school. ZUn moeder maakt zich dan ook erg bezorgd over hem, maar haar waar schuwingen helpen niet veel. Rlnus probeert af en toe zijn best te doen op school, maar kan t niet laten nu en dan streken uit te halen, die overigens van vrU onschuldlgen aard blijven. Maar de meester vindt dat heel erg en ziet geen kans Rlnus In t gareel te houden, laat staan hem te beïnvloeden. Gelukkig gaat deze meegter van school en komt er een andere Jongere onderwijzer die den jongen begrUpt en hem direct onder zUn Invloed krijgt. Rlnus verandert dan ziender- oog en wordt tenslotte een flinke jongen. Daarbij houdt hU zUn voorliefde voor de zee, waar hU als Jongen al met een vriendje een heelen dag en nacht In een boot op ronddreef tot groote ongerustheid van zijn moeder. Als hU onder leiding van den nieuwen mees ter met goed gevolg heeft gestudeerd hoeft zUn boy?” Natuurlijk, hoe maak Je het ouwe jon gen?” „Nof »»ns, wat beteekent dat?" „Wou Je soms ontkennen dat je Benjamin Huxley bent?" „Ik ben een Duitscher. Robert Severing.” .Dat zullen wU wel eens zien!" „Ik moet...." Nu zag hU. dat de ander, die er als een Zuid- n uitzag, heel rustig een revolver uit Malde en die op hem richtte. Het was nog een tamelijk eind naar het Fransche schip toe, dat langzaam nederbU kwam. HU was blU, nu zoo spoedig zijn oom te kunnen zien, gezond en wel. Over zijn huwe lijk tobde hü toch weer even. .Benjamin Huxley!" HU schrok. De vreemdeling stond voor hem, zag, dat hü onwillekeurig even schrok bU het hooren van dien naam en kreeg een lachje van leedvermaak om den mond en zei op harden toon: .Niet waar Benjamin Huxley, dat had je niet gedacht I" Nu barstte Robert los: „Wat heeft dat te beteekenen?" „De Franschman antwoordde niet op deze vraag maar zei tot zün makker: „Is hü het, meneer Gould?" Deze ging wijdbeen» voor Robert staan, en zei In het Engelsch: „Damned cd course! HERMAN KRAMER g M En zoo is het ook. Dit Is het verhaal van een reis, zoo onwaarschünlük, dat het 600 Jaar ge duurd heeft, eer de menschen het konden ge- looven. Ieder jaar nog ondervinden geleerden die zün verhaal onderzoeken, dat zün relaas bijna overal geloofd moet worden. Het is een fraai verzorgd geïllustreerd boek voor ouderen en meer ontwikkelde Jongelui boven de 16 jaar. „TUSSEN HUIS EN HORIZON", door Dola de Jong, geïllustreerd door Rie Reinderhoff. Uitg. van Holkema en Warendorf, Amster dam. Potstet voor een plck-nlck meebracht en die twee jongelingen aan Mabel werden voorgesteld Bob en John waren twee knappe, vroolüke Jon gens. die altüd samen wafen en als twee on afscheidelijke kameraden bekend stonden. Of schoon zü allebei hals over kop op de knappe Mabel verliefd werden, moet toch gezegd wor den. dat deze plotselinge rivaliteit aan hun vriendschap niet- de minste afbreuk deed. Mabel verdeelde haar genegenheid eerlük on der de belde vrienden en daar zü In het ver volg steeds met hun drieën te zien waren, kon men niet te weten komen wie eigenlük Mabel’s uitverkorene zou zün.... Bob of John. Dat duurde zoo geruimen tüd en wü verwed den Intusschen aardige sommen, wie van de twee jongelui tenslotte de gelukkige overwin naar sou worden. Totdat ons op zekeren dag het bericht verraste, dat Mabel Stanway bin nenkort mr. Robert Warner de hand voor het leven zou reiken. De goede Bob had dus over wonnen. Hoe zou hem dat gelukt zün? Het huwelük van Mabel en Bob werd met de grootste pracht en praal gesloten. Toen de druk te voorbü was en de gelukkige bruid met haar ouders In gesprek was, trokken wij Bob, dte er, merkwaardig genoeg, tamelük bedrukt uitzag, In een zijvertrek. „Wat scheelt jou toch. Bob? Vandaag, nu Iedereen goed gehumeurd Is en lacht, trek Jü je somberste gezicht. Vertel ons liever hoe het gekomen is dat jullie Mabel en JU een paar zün geworden....” Bob beet zich even op zün onderlip en keek naar den grond. „Dat is het nu Juist, wat mü soo somber stemtl” zei hij na eenige oogenblikken. ,4k ben namelük bang, dat ons huwelük niet zoo goed zal afloopen. Maar oordeel zelf: drie weken ge leden, toen wü juist van de tennisbaan kwamen, vroeg Mabel mü haar Iets te geven, dat ik self geschreven had, een brief of Iets dergelüks. Ik vroeg verwonderd waarvoor zij dat noodig had. maar zü lachte slechts en zei dat zü er een bedoeling mee had. Ik greep een brief uit mün zak en volgenden morgen bü Mabe> kwam, omhelsde ze mü en verklaarde dat geen man op de we reld zoo goed bü haar paste als ik juist, en dat, als Ik wilde, wü over ’n paar weken onzen trouw dag zouden vieren. Ik was natuurlUk in den ze venden hemel en stamelde overgelukkig Ja”. Toen ik eenlgszlns gekalmeerd was, wilde Ik weten waarom Mabel zoo plotseling besloten was op mijn persoon haar keuse ie laten vallen. Daarop vertelde ze mU, dat zü met mUn brief naar een handschrlftkundige was geweest, die hsar gezegd had, dat de schrijver van desen brief ’t beste karakter ter wereld had en slechts deze man en geen andere in staat was haar ge lukkig te maken.... Zoodoende hebben wUons verloofd en die paar volgende weken, tot van daag op onzen trouwdag, waren een en al feest roes. Tot.... Een prettig uitziend boek, dst ook wat In houd betreft onze Jongens een paar donkere winterdagen de verveling zal helpen verdrüven. Een verhaal vol romantiek van het hooge Noorden. Jarenlang volgt Kerrybone zün slechte zoon Jlm, dien hü tenslotte in gezelschap van zün vriend Galloway en diens flinken zoon vindt. De schurk blükt echter in zün hart geen kwade kerel, maar is yolkomen bedorven door slechte kameraden. Dat vader en zoon elkaar weervin den In de beste harmonie is het gelukkige eind van deze spannende historie, welke vooral be koort door juistheid van natuurbeschrüvlngen en Jachttooneelen. Het boek is voorzien van het stempel van den keurraad voor Roomsche jeugdlectuur. De Jeugd, die het genieten kan is om en bü de 14 jaar. Ook Robert was opgewekt geworden, temld- de algemeene vroolükheld. •■Kijk eens!" een Franschman?” •Het jukt wel, of dat schip stil ligtl” ^J«dden op see sou er wat aan de hand ^•Merkwaardig! Een motorbarkas komt op ons tnM°° de Passa6iers onder elkaar die oot KItOben op het Promenadedek stonden en »lj was opmerkzaam geworden. Ook de n Victoria minderde vaart. n'~?en twüfel meer mogelük. Die motorbarkas den Franschman komt op ons af'. Die moet van ons hebben!" „Queen Victoria” stopte niet, maar voer over mogelük en wierp een trosje dat een matroos van de barkas greep. S» ^kertüd de valreep werd neergela- eerste officier van de .Queen Victoria” zich er heen om den heer In 't burger “mrsngen. die uit de barkas stapte en de Z c?. opklom. Terwül het groote schip met “Tkas op sleeptouw heel langzaam voort- Hü schudde onwillekeurig het hoofd. „Is u genegen mee naar het Fransche schip te gaan?” Hü raadde meer dan hü verstond, wat de Franschman zei. De Franschman sprak met den Eersten Offi cier. Deze trad op Robert toe. „U verlaat met uw eigen instemming het schip?" ,Ja natuurlUk!" „Wilt u dan even onderteekenen?” Robert keek het stuk niet eens In. Waar schijnlijk een formaliteit om het onmogelük te maken, dat hü passagegeld of een deel er van zou kunnen terugvorderen. „Wilt u zich zoo veel mogelük haasten?” Robert vloog naar zün hut, om snel zün kot tel vol te gooien; de Franschman hielp hem vol Overig. „Is u klaar?” Toen begaven zü zich beiden in de barkas, terwül de stewards den koffer er In plaatsten. De verbazing van de passagiers bereikte haar hoogtepunt. Dat twee schepen in volle zee hun reis onderbraken uitsluitend om één passagier de gelegenheid te geven van schip te verwis selen was wel heel let» büzonders vooral ook, omdat Robert zich heel bescheiden op den achtergrond liad gehouden en eigenlük In *t geheel niet was opgevallen. .Dat moet een rüke knaap zün, die zich dat veroorloven kan!" „Waarschünlük een diplomaat, of legatie- koerier met brieven „Of een mlidadigerl” Nu wij weer den gelukkigen tüd Van Sinterklaas beleven, Nu denken wij aqn de manier, Waarop je iets kunt geven, g Je vindt misschien op *t laatst moment „Och, ja, daar kan ’k niet buiten". Koopt een cadeau, maar denkt meteen In 1398 zat in Genua de Venetlaan Marco Polo gevangen, zün celgenoot was Rustlchellé van Plsa, een dichter en schrüver. En deze was het die de wonderbaarlUke ontdekkings reizen van Marco Polo neerzehreef. „Weet,” vertelt Rustichello, „dat er geen mensch is die, sedert ons aller eerste vader Adam werd geschapen, zooveel heeft gezien als Messire Marco Polo.”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 23