<Ket u&Aaal van den day
De avonturen van een verkeersagentje
F 250.-
7
De man van Iracema
/iï
wl
^ÖUsc****
HET HART...
De brief
I
HOMIG’s KEUKENSTROOP46^>^^
BROCHES
i
MX to/l
pEESTVERPA^
E.
VRIJDAG 2 DECEMBER 1938
BOEK EN BLAD
«4
1
A
A
ra
Naar een nieuwe
gemeenschap
ZEG PIET...
DIT JAAR
K.R.IJGEN
ALLEHEEREN
*ndoo0
-
1
„DOOR OTFRID VON HANSfrEIN
XANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ZAKBOEKJE ex
Neem dadelijk ‘n
"AKKERTJE*
als de Griep U grijpt I
1 of 2 "Akkertjes”, direct genomen,
stuiten dien aanval. Die nare hoofd
pijn, dat grieperige, rillerige gevoel
qp die opkomende koorts verdwijnen.
Per koker van 13 stuks -12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
i
Un
gaf dien haar. Toen ik den
In*
md
uur
«r
l
met
we-
F> X
LTZ-0 JOHIA.
a« wrtw «m euu mm
i af
mengde zich weer in het We-
I
O
nu weer zijn? Bericht van
How do you do, aid
Ikt
ven
de
ster
hi-
jen
nC
1de
bet
art
fa-
rdt
ode
or-
TABLETTEN
SLECHTS
’tls niet de duurte, nie{ de prijs,
Dien men eraf wil lezen,
Maar ‘t hart, dat klopt in uw
geschenk,
Dat moet het mooiste wezen I
„Stop gerust maar Je spel, vriend,’’ zelde hjj tegen den ma
troos. „Wü hebben ernstig werk te doen. We moeten de prinseg
terug hebben. We gaan weg met de vliegmachine.’’ De matroos
en de boschgod luisterden aandachtlg naar wat Keesle hun
vertelde. De boschgod vond het lang niet prettig, dat beiden
hem zouden verlaten. Maar hjj begreep, dat Keesle zijn be
lofte moest nakomen.
ben
en
*r
«e-
nen
enl
Ju-
reld
EEN STRIJD OM DE TOEKOMST,
door A. J. van der Knaap. Illustra
tie van J. Schrijnder. Uitgave: Van
Putten en Oortmeper, Alkmaar.
•ral
den
een
ml!
sen
oie
tan
ge-
tot
Ju-
aar
ziel
der
lort
van
MJ
vl
Ink
t te'
lm-
Irt-
van
•ger
ster
en
iuw
die
het
oor
■m-
«I*
an-
dge
!M.
fa
red
«r-
aar
ch-
er-
int.
ten
Jod
iüe
Bij
len,
lei-
rdt,
ch-
M,
oei,
?7iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiitiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Py-’
Hij Wond den matroos stoeiende met den boschgod Met een
takje kriebelde hij hem en de boschgod lachte, terwijl zijn
staartje heen ep weer ging. Dit was juist de bedoeling van
den matroos, die altijd de grootste pret had. wanneer hij het
staartje van den boschgod zag. Maar toen kwam Keesle op
beiden af.
Twee zeer aan elkaar gehechte frissche jonge
meisjes met scherp contrasteerende karakters
het eene is rustig en zeker van aard,' het
andere luchtiger en vroolijker twee zusjes,
tweeling -zusjes eigenlijk, slaan zich samen door
hun Jonge-melsjes-leven heen, door hun stu
die. hun eindexamen, hun bakvisschentijd en
belden vinden ieder op hun eigen manier, na
een aantal boeiende verwikkelingen, hun eigen
happy-end.
Een gezellig, vlot boek voor oudere meisjes,
volkomen neutraal van instelling.
moeder zich geen groote zorgen meer te maken
en zal hjj worden wat eens zijn vader was, een
echte zeeman
Het meeste aan de dutten.
Je stuurt maar 1 eerste 't beste ding.
Hebt slechts den prijs gelezen.
Want ’t was toch je bedoeling maar
Om „er van af te wezen".
Maar ddt is niets voor Sinterklaas,
Zoo zoudt ge hem niet eer en;
Och, velen meenen het wel goed,
Maar moeten ’t geven.... leerent
Wanneer g1 iets geeft, geef dan
met vreugd,
En anders moet ge ’t laten,
Want geeft ge iets met spijt in ’t hart,
Dan zal 't u toch niets baten.
Neen, kiest met zorg iets aardigs uit,
Niet wat ge zélf zoudt wenschen,
Maar denkt u eerst eens even in
't Gemoed van andere menschen.
Kies dan iets uit wat hun bevalt.
Ge wilt het immers geven,
Laat daardoor merken dat ge ook
Met hen weet mee te leven.
Mabel Stanway was voortdurend door een
paar duizend vereerden omgeven. Een wonder
was dat niet, want zij was bet knapste en ele
gantste meisje, dat men zich maar kon voor
stellen. Zoo mooi was zü, dat zij zonder meer
als een groote ster aan den Hollywoodschen he
mel had kunnen schitteren. Maar Mabel was
in den grond van haar hart een eenvoudig, be
scheiden meisje. Bovendien had haar vader, de
schatrijke conservenfabrikant het nooit toege
staan. dat zijn dochter een fllmloopbaan zou
kiezen.
Mabel gaf aan geen enkelen van haar tal
rijken aanbidders voorrang. Zij was tegen alle
maal even lief en vriendelijk en even terughou
dend. Dat ging op deze manier wel eenige jaren
voort en men voorspelde reeds, dat de Stanway-
erfgename wel nooit zou trouwen. Totdat op
zekeren dag een kennis Bob Warner en Johnny
Voor Jongens van 1318 jaar is in prettigen
verhaaltrant het leven van den grooten uit
vinder Gugliemo Marconi verteld. Het avon
tuurlijk leven van dezen Italiaan, door wiens
geniale kennis en onverzettelijke wilskracht de
wereld met een uitvinding werd verrijkt, waar
van ieder gezin geniet, leder leven wordt opge-
vroolijkt is èn leerzaam èn interessant.
Het keurig verzorgde boek is verlucht
goede teekeningen van Pol Dom.
„Dan was hjj niet zoo vroolijk gegaan!"
Ondertusschen had Robert achter in de
barkas plaats genomen, het sleeptouw was los
gegooid. Het groote schip was weer op volle
kracht gaan draaien, en verwijderde zich snel.
Alles had zich zoo snel afgespeeld, dat
Robert nauwelijks het bijzondere van het ge
val had kunnen verwerken. Nu eerst keek hij
eens om zich heen. Bulten de zes zeelieden en
den vreemden heer zat er nog een persoon in
burger in de barkas, wiens bruin gezicht ver
ried dat hij jaren in de tropen moest zijn ge
weest.
•s,.- j
Dit avonturenverhaal speelt in Afrika, in
Mossinla, een klein gebied in *t hart van Nige
ria, aan den oever van den Niger. Een jonge
neger-prins, die aan de Universlteit van Ox
ford studeerde, keert met de gedachte zijn stam
te bevrijden uit het bijgeloof en de tyrannie
van medicijnmannen en afgoden, waaronder
zij leven, terug naar zijn gebied, waar de oude
emir, op wiens troon hjj aanspraak kan ma
ken, sterft. De stam-tyrannen vreezen dat hij
door het Britsche gouvernement zal worden
aangewezen rfls opvolger en trachten zich op
allerlei manieren van hem te ontdoen. HU blijft
ze allemaal de baas en weet zUn volk te bevrü-
den. Jongens van 14 tot 16 jaar kunnen van die
avonturen smullen
Een historisch verhaal uit den ajlereersten
chrlstentUd. Het vertelt de geschiedenis van
een neef van St. Paulus, die in de Handelingen
der Apostelen alleen wordt vermeld. De schrij
ver heeft hem Baruch genoemd en zijn fanta
sie laten gaan over levensloop en zijn verhou
ding tot St. Paulus.
Naast deze fantasie is er echter veel, dat op
historische gronden berust en dat voor jeugdige
lezers weidsche perspectieven opent omtrent
leven en strijd der kerk ten tijde van den wree-
den keizer Nero.
Vooral in onzen tijd moge het velen, die het
driest optredende heidendom te vuur en te
zwaard zouden willen verdelgen, er op wijzen,
dat het christendom zeker niet door die mid
delen, maar veeleer door offers en verdraag
zame liefde groot is geworden. Veel is ontleend
aan de brieven van den grooten apostel der
heidenen. Een zeer Interessant en lezenswaardig
boek.
[lur aanleiding van de door het R. K. Werk
ten verbond georganiseerde Actie: „Naar een
gemeenschap”, schrijft „het Huisgezin”:
EEN JONGEN VAN DE ZEE, door
L. Wilkeshuis. Geïllustreerd door
Hans Borrebach. Uitg.: Gebr. Kluit
man, Alkmaar.
Bob zweeg en keek somber voor zich uit.
„Tot?” vroegen wjj nieuwsgierig. „Wat is er
dan gebeurd. Bob?”
„Vandaag, toen wij naar het stadhuis reden,
gaf Mabel mjj den brief terug. „Berg hem vooral
goed op, lieveling,” zei ze. „HU is de grondslag
van ons geluk.”
Ik nam de enveloppe, opende deze en....
schrok nft dood. Ik had Mabel destijds niet een
brief van mij, maar een van John gegeven....”
„JIM, DE ZOON VAN DEN PELS
JAGER," door I. F. J. Groothedde.
Jeugduitg. N.V. Drukkerij De Spaar-
nestad, Haarlem.
„EEN WEEK MET MARCONI", door
^Guus Betlem Jr. Geïll. door Pol
Dom. Uitg.: Gebr. Kluitman, Alk
maar.
Al I p APHMNF’Q ep dit blad «on ingevolge de p teven N»ngi geneeie angeMmUtOMM tot weetal en p 7CA - Dfl e« ongeval mes
i|j tl w Ha O ongevallen venekem voor een der mlgend» uitkeertngen T ff OU»- verlies van bode arazsn. belde boenen eff belde oogen ff OU.” doodelijken afloop
leder, die de Lus Tollet Zeep turpriie ton ge
schenke ontvangt, zegt: „Wat heerlijk, Lus
Toilet Zeep I” En even Isler„Wat een prech-
tig crlpa georgette zakdoekje I" Tenalotte
ontdekt men nog de praetliehe kalender
i\ voor 1939 en men heeft zodoende een
drievoudige verrotting ontvangen.
En al deze vreugde kunt U Uw ken-
Xv nittan bereiden voor ilechti 50 cent.
1 dut alleen de gewone prijt van 4
stukken Lux Toilet Zeep. Maak
een lijitje van de kennissen,
die U mei de Lux toilet
Zeep surprise wil
,JDE WAARACHTIGE REIS VAN
MARCO POLO”, naverteld door L.
de WaOhter. Uitg.: Wereldbiblio
theek N.V., Amsterdam.
zei iets. Robert verstond geen
maar begreep dat hjj zich haasten
4Beste jongen. Ik ben al op de thuisreis
aan boord van het Fransche schip. Kom direct
met je bagage. Wij kunnen alles op de verdere
thuisreis naar Lissabon bespreken. Oom Seve
ring.”
„Prachtig, old boy, mij ken je zeker ook niet
meer!"
„Ik heb Je nooit gezien!’*
„Indertijd in Parijs zeker ook niet!”
„Ik ben nooit van mijn leven in Parijs ge
weest!”
De detective
sprek.
„Hoe kom je aan twee psispoorten?”
,Jk ben Robert Severing. Die pas is bent
voor een Jaar uitgereikt.”
„En de andere?”
^Men heb ik gekocht*
w.r„. wanneer?”
„In 1916, toen ik tUdens den oorlog uit Enge-
land vluchtte.”
„Uitstekend. Meneer Oould is U zeker van
uw zaak?”
„Volkomen. U hoeft alleen maar te zien ot
hij op zijn linkerkult het Hdteeken van eeA
schotwond beeft, die hfj opliep bjj zijn inbraak
in de bank.”
,Je broekspijp omhoog, je sok naar bene-
denl”
De detective hield hem nu zijn revolver onder
den neus, terwijl op diens wenk een motroM
.1 goed omhoog en omlaagsloeg.
.Daar is het littaeken!”
.Dat is een wond uit den oorlog.”
stoomde, spraken beide heeren met elkaar. De
vreemde liet papieren zien de officier knikte,
De pasagiers verdrongen zich om de val
reep.
.Het lijkt wel alsof ons schip de barkas ver
wachtte.”
„Die hebben natuurlUk met de radio alles van
te voren geregeld I”
Ook Robert stond op het promenadedek aan
de reeling
De officier, gevolgd door den vreemdeling,
ging over het dek. Weer verbazing onder de pas
sagiers, die haar hoogtepunt bereikte toen de
vreemdeling op Robert toetrad.
.Monsieur Robert Severing?”
,^a, dat ben ik?
„Als het u belieft*”
HU overhandigde hem een brief.
Robert wist niet hoe hij het had. Twee
groote schepen, die om zijnentwil midden op
zee stopten. Een motorboot van den Fransch-
man, die hem een brief bracht.
Het couvert dat hij in de hand hield droeg
het hoofd: „Severing en Figuelra, Lissabon
Rio de Janeiro!”
Wat kon dat
Tracema?
De vreemde
Fransch,
moest.
BARUCH. DE TEEKENAAR, door
J. Feitsma. Uitgave: Onze Jeugd
serie N. V. R. K. Boekcentrale, Am
sterdam.
Amerikaa
zUn zakl
„Vermsadelijk een persoonsverwisseling waar
van ik het slachtoffer ben....”
„Dat sullen we zoo dadelijk zien!”
TerwUl Robert met stomheid geslagen moest
toezien, haalde de Franschman zUn portefeuille
uit den zak en doorzocht die.
„Daar hebben wij zijn papieren."
„Dat is mijn pas.”
De man, die bUjkbaar een detective was.
deed het boekje open.
..Robert Severing."
HU wierp een vragenden blik op den man,
dien hU Gould noemde.
„Kijk eens verder.”
„Aaah!”
„Hij had oen oud, beduimeld boekje te pak
ken.
.Nog een pas! Hallo! Op naam van Benja
min Huxley! Zal je nu verstandige praat....»”
„Ik ben Robert Severing. Ik ben Duitscher,
ik....”
.Je bent Benjamin Huxley!”
„Dat is niet waar, ik ken hem niet eens!”
Gould mengde zich in het gesprek.
Paul van Hoven, een nieuweling op de UL.O.-
school, weet zich flink door 1 leven te slaan en
door zUn oprecht karakter wint hU de sympa
thie van velen. HU wordt vriend met Frans, een
stille jongen uit zUn klas, die bij een oom en
tante streng opgevoed wordt. Paul weet ech
ter. door allerlei handige zetten, die oom en
tante van Frans een beetje te ontdooien en
verschillende vrijheden te verkrijgen. Na Frans
geholpen te hebben in verschillende moeilijk
heden, bereikt hij tenslotte, met de hulp van
zUn vader, dat Frans zUn schilderstalent mag
ontwikkelen, Inplaats van in de zaak van zijn
oom te moeten blijven. Bovendien wordt een
knecht van dien oom ontmaskerd door Paul en
een broer van Vrans, die als schuldige verdacht
werd, van diri blaam gezuiverd.
Een jongensboek dat vlot leest, maar waar
van de hoofdfiguur Paul wel een beetje te sterk
Is getypeerd als een allround flinkeeJxiy die
slaagt in alles wat hü doet, en wel een beetje
eigenwijs handelt voor zUn leeftijd, t Loopt
alles een beetje te goed, te gesmeerd als Paul
wat doet.
Onder den stuwenden gang der gebeur-
teolssen, die ons van de eene spanning in
de andere storten, leeft diep In de harten
der volkeren de wensch naar ultelndelUke
ontspanning, naar maatschappelijke vrede
en rust
Te midden van vele schokkende feiten,
die vaak pijnlijk treffen, soms met ver
bijstering slaan, blijft toch de hoop wak
ker, dat ten slotte rechtvaardigheid en
naastenliefde den grondslag zullen leggen
voor een geordende maatschappij.
Willen de grondslagen voor mutschap-
pelljke hervorming ooit praktische betee-
kerils krijgen, dan is In een gemengd land
tls het onze onvermijdelUk, dat de mede
werking van volksgroepen buiten de ka
tholieke voor de door deze beoogde sociale
vernieuwing wordt verkregen.
Behalve dat In eigen kring door verdie
ping van inzicht de geestdrift voor het
maatschappelijk Ideaal moet worden aan-
gewakkerd. zal de Innerlijke redelijkheid
van dat Ideaal aan anderen moeten wor
den getoond.
Reeds is In beide opzichten een en ander,
wellicht zelfs veel geschied, maar het Is er
zeker nog ver van af. dat de maatschap
pelijke denkbeelden, die In Quadragesimo
Anno zijn neergelegd, algemeen goed in ons
midden zijn geworden.
Gestage actie is daarvoor noodzakelUk.
Het is te prijzen dat In dezen stand van
zaken het R. K. Werkliedenverbond In Ne
derland het Initiatief heeft genomen, om
alle katholieke organisaties tot een actie op
te roepen. Waarvan de inzet is de maat-
■chappUleer van Quadragesimo Anno tot
geheel Nederland te brengen
Het Verbond heeft een breed program
van actie ontworpen, waarin iedere orga
nisatie op haar werkterrein en met haar
eigen middelen haar aandeel nemen kan,
zoodat uit het eendrachtig handelen van
velen een onweerstaanbaar élan kan
groeien.
Wie heeft ingezien, dat de maatschap
pelijke denkbeelden, die Plus XI heeft ont
wikkeld, spreken voor zich zelf, In hun lo-
gischen samenhang op den redelUken grond
slag. waarop ze steunen, van hun Juistheid
zelf getuigen, die wacht het resultaat van
deze actie met vertrouwen af.
Om te slagen echter is de inzet van alle
krachten waarover we beschikken ge-
wenscht: wie ontveinst zich, dat veel voor
oordeel zal moeten worden overwonnen,
veel sleur ook in eigen midden zal moeten
worden gebroken?
Maar als ooit eenig doel aller inspanning
waard was, dan zeker dit, welks bereiken
de mogelijkheid zal scheppen maatschap-
zchappelüke wanverhoudingen te overwln-
nen en in ons land althans de sociale orde
te herstellen!
DE PRINS VAN MOSSINIA, door
Walter Tomson. Geïllustreerd door
Pol Dom. Jongensboek. Alkmaar.
Gebr. Kluitman.
HET GEITENWEITJE. door Emmy
BelinfanteBelinfante. Uitgave:
Valkhoff A Co., Amersfoort.
Dit is nu eens een recht gezellig boek voor
oudere meisje». Geen gedweep en geflirt en on
werkelijke romantiek. Het is een aantal frissche
jonge meisjes geteekend naar het dagelijksche
leven, zooals leder ze In eigen omgeving kent,
dat we hier ontmoeten op een tikkamer van
een groot redactie-bureau. .Het geitenweitje"
heeft de directeur dit territoir gedoopt. Zooals
in elk leven droeve en blijde dagen elkaar afwis-
selen. zoo maken ook deze meisjes wel het een
en ander mee, waardoor zü steeds meer tot el
kaar worden gebracht en een gezellig geheel
gaan vormen.
NatuurlUk ontbreekt ook de romantiek niet
geheel en zien we aan het slot een van hen een
gelukkige toekomst tegemoet gaan aan de zijde
van een der afdeellngschefs.
Een prettig boek, waarin ook menige oudere
broer nog wel een oogje zal willen slaan.
Rlnus Ruig, een dorpsjongen van een plaatsje
aan de zee, neemt ’t niet zoo nauw met zijn
werk op school. ZUn moeder maakt zich dan
ook erg bezorgd over hem, maar haar waar
schuwingen helpen niet veel. Rlnus probeert af
en toe zijn best te doen op school, maar kan
t niet laten nu en dan streken uit te halen, die
overigens van vrU onschuldlgen aard blijven.
Maar de meester vindt dat heel erg en ziet
geen kans Rlnus In t gareel te houden, laat
staan hem te beïnvloeden.
Gelukkig gaat deze meegter van school en
komt er een andere Jongere onderwijzer die
den jongen begrUpt en hem direct onder zUn
Invloed krijgt. Rlnus verandert dan ziender-
oog en wordt tenslotte een flinke jongen.
Daarbij houdt hU zUn voorliefde voor de zee,
waar hU als Jongen al met een vriendje een
heelen dag en nacht In een boot op ronddreef
tot groote ongerustheid van zijn moeder.
Als hU onder leiding van den nieuwen mees
ter met goed gevolg heeft gestudeerd hoeft zUn
boy?” Natuurlijk, hoe maak Je het ouwe jon
gen?”
„Nof »»ns, wat beteekent dat?"
„Wou Je soms ontkennen dat je Benjamin
Huxley bent?"
„Ik ben een Duitscher. Robert Severing.”
.Dat zullen wU wel eens zien!"
„Ik moet...."
Nu zag hU. dat de ander, die er als een Zuid-
n uitzag, heel rustig een revolver uit
Malde en die op hem richtte.
Het was nog een tamelijk eind naar het
Fransche schip toe, dat langzaam nederbU
kwam. HU was blU, nu zoo spoedig zijn oom
te kunnen zien, gezond en wel. Over zijn huwe
lijk tobde hü toch weer even.
.Benjamin Huxley!"
HU schrok. De vreemdeling stond voor hem,
zag, dat hü onwillekeurig even schrok bU het
hooren van dien naam en kreeg een lachje van
leedvermaak om den mond en zei op harden
toon:
.Niet waar Benjamin Huxley, dat had je niet
gedacht I"
Nu barstte Robert los:
„Wat heeft dat te beteekenen?"
„De Franschman antwoordde niet op deze
vraag maar zei tot zün makker:
„Is hü het, meneer Gould?"
Deze ging wijdbeen» voor Robert staan, en
zei In het Engelsch:
„Damned cd course!
HERMAN KRAMER g
M
En zoo is het ook. Dit Is het verhaal van een
reis, zoo onwaarschünlük, dat het 600 Jaar ge
duurd heeft, eer de menschen het konden ge-
looven. Ieder jaar nog ondervinden geleerden
die zün verhaal onderzoeken, dat zün relaas
bijna overal geloofd moet worden.
Het is een fraai verzorgd geïllustreerd boek
voor ouderen en meer ontwikkelde Jongelui
boven de 16 jaar.
„TUSSEN HUIS EN HORIZON",
door Dola de Jong, geïllustreerd
door Rie Reinderhoff. Uitg. van
Holkema en Warendorf, Amster
dam.
Potstet voor een plck-nlck meebracht en die
twee jongelingen aan Mabel werden voorgesteld
Bob en John waren twee knappe, vroolüke Jon
gens. die altüd samen wafen en als twee on
afscheidelijke kameraden bekend stonden. Of
schoon zü allebei hals over kop op de knappe
Mabel verliefd werden, moet toch gezegd wor
den. dat deze plotselinge rivaliteit aan hun
vriendschap niet- de minste afbreuk deed.
Mabel verdeelde haar genegenheid eerlük on
der de belde vrienden en daar zü In het ver
volg steeds met hun drieën te zien waren, kon
men niet te weten komen wie eigenlük Mabel’s
uitverkorene zou zün.... Bob of John.
Dat duurde zoo geruimen tüd en wü verwed
den Intusschen aardige sommen, wie van de
twee jongelui tenslotte de gelukkige overwin
naar sou worden. Totdat ons op zekeren dag
het bericht verraste, dat Mabel Stanway bin
nenkort mr. Robert Warner de hand voor het
leven zou reiken. De goede Bob had dus over
wonnen. Hoe zou hem dat gelukt zün?
Het huwelük van Mabel en Bob werd met de
grootste pracht en praal gesloten. Toen de druk
te voorbü was en de gelukkige bruid met haar
ouders In gesprek was, trokken wij Bob, dte er,
merkwaardig genoeg, tamelük bedrukt uitzag,
In een zijvertrek.
„Wat scheelt jou toch. Bob? Vandaag, nu
Iedereen goed gehumeurd Is en lacht, trek Jü
je somberste gezicht. Vertel ons liever hoe het
gekomen is dat jullie Mabel en JU een
paar zün geworden....”
Bob beet zich even op zün onderlip en keek
naar den grond.
„Dat is het nu Juist, wat mü soo somber
stemtl” zei hij na eenige oogenblikken. ,4k ben
namelük bang, dat ons huwelük niet zoo goed
zal afloopen. Maar oordeel zelf: drie weken ge
leden, toen wü juist van de tennisbaan kwamen,
vroeg Mabel mü haar Iets te geven, dat ik self
geschreven had, een brief of Iets dergelüks. Ik
vroeg verwonderd
waarvoor zij dat
noodig had. maar
zü lachte slechts
en zei dat zü er
een bedoeling
mee had. Ik
greep een brief
uit mün zak en
volgenden morgen bü Mabe> kwam, omhelsde
ze mü en verklaarde dat geen man op de we
reld zoo goed bü haar paste als ik juist, en dat,
als Ik wilde, wü over ’n paar weken onzen trouw
dag zouden vieren. Ik was natuurlUk in den ze
venden hemel en stamelde overgelukkig Ja”.
Toen ik eenlgszlns gekalmeerd was, wilde Ik
weten waarom Mabel zoo plotseling besloten
was op mijn persoon haar keuse ie laten vallen.
Daarop vertelde ze mU, dat zü met mUn brief
naar een handschrlftkundige was geweest, die
hsar gezegd had, dat de schrijver van desen
brief ’t beste karakter ter wereld had en slechts
deze man en geen andere in staat was haar ge
lukkig te maken.... Zoodoende hebben wUons
verloofd en die paar volgende weken, tot van
daag op onzen trouwdag, waren een en al feest
roes. Tot....
Een prettig uitziend boek, dst ook wat In
houd betreft onze Jongens een paar donkere
winterdagen de verveling zal helpen verdrüven.
Een verhaal vol romantiek van het hooge
Noorden.
Jarenlang volgt Kerrybone zün slechte zoon
Jlm, dien hü tenslotte in gezelschap van zün
vriend Galloway en diens flinken zoon vindt. De
schurk blükt echter in zün hart geen kwade
kerel, maar is yolkomen bedorven door slechte
kameraden. Dat vader en zoon elkaar weervin
den In de beste harmonie is het gelukkige eind
van deze spannende historie, welke vooral be
koort door juistheid van natuurbeschrüvlngen
en Jachttooneelen. Het boek is voorzien van het
stempel van den keurraad voor Roomsche
jeugdlectuur. De Jeugd, die het genieten kan is
om en bü de 14 jaar.
Ook Robert was opgewekt geworden, temld-
de algemeene vroolükheld.
•■Kijk eens!"
een Franschman?”
•Het jukt wel, of dat schip stil ligtl”
^J«dden op see sou er wat aan de hand
^•Merkwaardig! Een motorbarkas komt op ons
tnM°° de Passa6iers onder elkaar die
oot KItOben op het Promenadedek stonden en
»lj was opmerkzaam geworden. Ook de
n Victoria minderde vaart.
n'~?en twüfel meer mogelük. Die motorbarkas
den Franschman komt op ons af'. Die moet
van ons hebben!"
„Queen Victoria” stopte niet, maar voer
over mogelük en wierp een trosje
dat een matroos van de barkas greep.
S» ^kertüd de valreep werd neergela-
eerste officier van de .Queen Victoria”
zich er heen om den heer In 't burger
“mrsngen. die uit de barkas stapte en de
Z c?. opklom. Terwül het groote schip met
“Tkas op sleeptouw heel langzaam voort-
Hü schudde onwillekeurig het hoofd.
„Is u genegen mee naar het Fransche schip
te gaan?”
Hü raadde meer dan hü verstond, wat de
Franschman zei.
De Franschman sprak met den Eersten Offi
cier. Deze trad op Robert toe.
„U verlaat met uw eigen instemming het
schip?"
,Ja natuurlUk!"
„Wilt u dan even onderteekenen?”
Robert keek het stuk niet eens In. Waar
schijnlijk een formaliteit om het onmogelük te
maken, dat hü passagegeld of een deel er
van zou kunnen terugvorderen.
„Wilt u zich zoo veel mogelük haasten?”
Robert vloog naar zün hut, om snel zün kot
tel vol te gooien; de Franschman hielp hem
vol Overig.
„Is u klaar?”
Toen begaven zü zich beiden in de barkas,
terwül de stewards den koffer er In plaatsten.
De verbazing van de passagiers bereikte haar
hoogtepunt. Dat twee schepen in volle zee hun
reis onderbraken uitsluitend om één passagier
de gelegenheid te geven van schip te verwis
selen was wel heel let» büzonders vooral ook,
omdat Robert zich heel bescheiden op den
achtergrond liad gehouden en eigenlük In
*t geheel niet was opgevallen.
.Dat moet een rüke knaap zün, die zich dat
veroorloven kan!"
„Waarschünlük een diplomaat, of legatie-
koerier met brieven
„Of een mlidadigerl”
Nu wij weer den gelukkigen tüd
Van Sinterklaas beleven,
Nu denken wij aqn de manier,
Waarop je iets kunt geven, g
Je vindt misschien op *t laatst
moment
„Och, ja, daar kan ’k niet buiten".
Koopt een cadeau, maar denkt
meteen
In 1398 zat in Genua de Venetlaan Marco
Polo gevangen, zün celgenoot was Rustlchellé
van Plsa, een dichter en schrüver. En deze
was het die de wonderbaarlUke ontdekkings
reizen van Marco Polo neerzehreef.
„Weet,” vertelt Rustichello, „dat er geen
mensch is die, sedert ons aller eerste vader
Adam werd geschapen, zooveel heeft gezien
als Messire Marco Polo.”