EEI
7 9
8
N'
D;
eelden
onchrisi
alle me
kleur, g
onsterft
ting tol
naasten
door ee
,De Ba
duid at
lün, w<
papiere
vaarlijk
,3endb:
heid de
■taw Tn
der Kat
burg.” 1
beginne
keert te
zijn van
volk, wa
en eerbi
een aar
Psuseiy
eeuwen
tot de v
Christin
rende v
heeft b<
doen en
Plicht oi
heid en
delooze
Ten a
wij vast
een Kat
staan, z
lawTrze
cok geei
unlversi
begin vi
burg eei
Indien
»nti-sen
pamflet
FOTO REPORTAG E
DIERENTUIN ALS OPENLUCHT-TEEKENSTUDIO^
Een ongeluk, dat nog goed afliep
gezinnen
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
ARME POPPEN!
Plaats dan een „Omroeper”
voor 90.
Een Sinterklaasvertelling
DONDERDAG 8 DECEMBER 1938
fe.
U1T
Wondercijfers
1
elkaar h
c
het
a
penschaar
ging het ervan door....
hebben.
R. Fr. W-
klaarde
het
gezicht
van
lion, jhr.
llllllllllillll llllllllllllïn mu ih mini lillli lil iiiiiimiiiiiiu mil intiii iiriliiiiiuiiiiiniii i iiin i i i in 11 iiiiiiilllllllllllllllliii iiiiuiiiiiiiiii nu
zoo. Kijk maar naar de voorbeelden.
Van het cijfer 2 maken we een eendje, dat
heerlijk op het water dobbert.
Het cijfer 7 wordt een kip; vi
maken we een poes en van het cljf<
Zoo zullen alle, poppen wel
Heel spoedig weer genezen
En zullen ze, geloof me maar,
Niet meer zoo gulzig wezen!
En toen metéén tn bed gestopt.
Dat is het beste, weet je.
Nu krijgen ze eer^ bit t’ren drank,
Zoo nu en dan een beetje.
Hoe of dat toch gekomen is.
Zou je het willen weten?
Welnu, ze hebben allemaal
Véél chocola gegeten.
Toésje heeft het druk vandaag.
Ze vindt het heusch geen pretje,
Want alle poppen zijn zoo ziek
En liggen in hun bedje.
Ze vinden 't wel niet lekker, neen,
Maar Toosje is verstandig.
Ze stoort zich niet aan „naar” en
En geeft ze ‘t drankje handig.
Te veel voor 'n kleine poppenmaag.
Die kon dat niet verdragen
En na een poos begonnen ze
Dan ook geducht te klagen! a
Van „pijn in maagje, o zoo erg!”
En Toosje is gesehrt
Ze heeft de heele
De kleertjgs uitgeti
Dr. W
*«Wens l
«ulteit d<
Universit
grond v
kanon v
nageld t
de
1 too*
Imgen
gedeelt»
jaagt. I
ling af
gemoed
naar
middelt
plistiscl
en com
van he
iedereei
natkma
bolsjew
het oom
thans
semiet,
gunste
midden
eniedei
tan bef
voor at
zoo beli
kant on
zonder
met de
van Ch
aanzien
betrach
kant b<
antwooi
diezelfd
wil de
Surinan
stkhtin
Tehuis,
zich na
tigd,
Colijn
klimaat
name v;
ver uit
harden
verklarl
van hel
zooveel
wil zen
moest worden, deed. Dien hebben we toen
’s nachts nog bezig gezien. Ik heb door het
raampje gekeken en. toen zag ik daar een
heel grooten vrachtauto staan. Als we dien
nu eens gingen vragen.”
eerste auto-strada m Limburg wordt aangelegd tusschen Heerlen
C eisen. De 30 meter breeds aarden baan wordt onder teezieht
ven de NmL Heide Maatschappij door werkloozen aangelegd
oud ma
groot vs
mogens
nislaw *1
staat, e«
schisma
sche ort
Latijnse
«4n. zer
keurd er
gezag. V
vertalini
door ge
waarbor
wantrou
worden
hebben
Christus
de mlsd
van onv
mogen k
gaande
en de zo
De nieuwe Nederlandsche gezant te
heeft zleh Woensdag
naar de Veroenigde
Haag vóórziet jhr. Lo
Plotseling
Pedro op.
,Jk weet w^t Heilige Sint" riep hij uit.
De Sint keek even uit zijn gepeins op.
„En wat is dat dan Pedpo,” vroeg hij met
zijn vriendelijke, diepe stem.
„U ‘kreet wel, Heilige Sint, het vorig jaar,
toen wjj ook hier in de buurt waren, toen
hebben wij nog iemand heel laat in den
nacht zien werken. Dat was die man in die
garage, die overdag voor zijn vrouw moest
zorgen, die ziek lag, en ’s nachts als zijn
vrouw sliep, het noodige werk, dat verricht
Sint Nicolaas al vast met den schimmel den
hoek omgestapt en daar het een nieuwe
wijk van de stad was, moest de schimmel
een eindje doorloopen om bij Ue volgende
huizen te komen. De Sint zette den schim
mel dus wat aan, om het beest ook Wat
warm te ja ten worden en die zétte hei
even
Wanneer je rekensommetjes, maakt, dan
zul je er tfel niét aan denken, dat je van
verschillende cijfers zulke leuke en aardige
teekeningen kunt maken. En toch is dat
Koningin Elizabeth van Engeland met
mevr. Chamberlain bij de bezichtiging
der handwerktentoonstelling in Dow
ningstreet 10 te Londen
Het was de nacht van 5 op 6 December.
Het vroor knap en een koude Noordenwind
blies fel om de hoeken van de straten. Er
was natuurlijk dlemand buiten, zoo midden
in den nacht. Maar wie wel buiten was.
nou, dat kunnen jullie zeker Wel raden. Wie
is er altijd buiten in den nacht van 5 op 6
December? Wie zorgt er dan voor de kin
deren, die braaf hebben geleerd en niet
ongehoorzaam zijn geweest? Die goede
oude Sint Nicolaas m£t zijn twee knechten
Pedro en Sjakkejou.
achterna. „En als jullie klaar bent, dan
breng je ’m maar terug. Al is het morgen
middag om twaalf uur.”
„Nee, zoo laat zal het hiet worden,” riep
Pedro lachend terug.
In tijd van eenroogenblik was-hij bij den
weg, waar de Sint met den anderen knecht
nog by het paard stonden. Gelukkig, ze
hadden den schimmel wel overeind gekregen,
m^ar van loopen was geen sprake! Het
beest kon nauwelijks staan.
Met dat al was een kostbaar kwartier
verloopen.
Vlug werden nog de zakken op den auto
overgeladen, terwijl de twee knechten, ge
holpen door Sint Nicolaas zelf, zoop goed als
dat nog ging, het paard over een plank,
die achter aan den auto kon worden be
vestigd, in den wagen hielpen, waar
niet behoefde te blijven staan, qpaar kon
gaan liggen.
Toen ging Pedro wéér achter het stuur
zitten, en Sint Nicolaas met het groote
boek naast hem, terwijl de andere knecht
De Sint kreeg er zelf ook pret in. Zoo
vlug als dat ging. In den regel was hij dien
nacht 's morgens om ongeveer zes uur pas
klaar met zjjn zware taak en nu was het
half vijf, en alle caiiêautjég waren al rond
gebracht. -
„Ja, daar hebt u wel gelijk aan. Heilig»
43int,” antwoordde Pedro, „en de kinderen
zouden het ook niet aardig vinden, al» de
goede oude Sint steeds met een auto kwam
We zullen alleen maar hopen, dat het vol
gend jaar er weer geen opgebroken straat
is, waar onze goede oude schimmel in kan
struikelen.”
„Ent”,vroeg Pedro met stralende oogen
JSoe is het gegaan. Heilige Sint?”
De Sint kon niet anders toegeven ,dan
prachtig.
„En nu hebben we zelfs nog een uurtje
over. Als we nu eens probeerden, of we nog
een vee-arts konden krijgen voor den schim
mel. Ik geloof, dat als zoo’n knappe vee-
arts'erby komt ons schimmeltje weer spoe
dig de oude zal zijp. De poot is niet gebro
ken. Dat is gelukkig. En ik heb hier in de
buurt een bordje gezien, waarop vee-arts
stond. Dat was by dat jongetje en meisje,
waar we die verfdoos en dat kleine speel-
planootje moesten brengen.”
Ja, nu herinnerde Sint Nicolaas het zich
ook. Vlug werd het groote boek geraad
pleegd en ja, daar stond het: Wlllemstraat
no. 34. Pedro zette vlug aan, en daar ging
de auto weer. Spoedig was het adres bereikt
en Pedro béide aan.
Ook hier verscheen spoedig een gezlghi
voor het venster, maar tóen de vee-arts eén
auto voor de deur zag staan met Sint Ni-
coldas met zijn myter op en zjjn staf in
zijn hqgid ernaast, werd heel spoedig de
deur, opengemaakt en de vee-arts ontving
den goeden Sint met veel buigingen.
Het ongeluk werd verteld en direct stapte
de vee-arts op den auto toe. Het bleek ge
lukkig zoo te zyn, als Pedro vermoed had
Alleen een verstuikte poot.
De vee-arts masseerde den schimmel wat,
deed een strakken zwachtel om den poot en
zei toen:
„Nu zal hij het wel weer doen, Sint Ni
colaas. Laat u hem het eerste half uur
maar niet te hard loopen, dan is hy zoo
weer de oude.”
Na den heer harteiyk bedankt te hebben
stegen allen weer in den auto. De schimmel
kon er nog even opbtyjgen en toen ging het
weer naar de garage.
Jullie begrypt, wat die garagehouder op
keek, toen Sint Nicolaas weer zoo spoedig
verscheen. Hij dacht eerst, dat Pedro een
ongeluk had gehad, dat hy zoo vroeg ^vas.
Maar nee hoor, alles was gedaan voor dien
nacht.
De garagehouder kréég, van Sint Nicolaas,
omdat hy $jn auto dien nacht had mogen
leenen, een taai-taai pop van wel ander-
halvén meter hoog en een kist met vyhon
derd sigaren. Jullie begrypt, wat de goede
man daarmede in zyn schik was.
En biy, dat alles zoo goed was afgeloopen
gingen de Sint met.de twee knechten
daarna weer weg. Sint Nicolaas op den
schimmel, die weer heel goed liep en de
twee knechten ernaast.
„En toch, al heb je dan heel goed je best
gedaan, Pedro, houd ik er meer van m’n
oude schimmeltje ander me te hebben, dan
vooraan in dien auto te zitten, die telkens
Sint Nicolaas had een ex*a mantel om
geslagen en een dikke daggdaaronder om
geknoopt en de zwarte knechten, die alle
twee uit het warme Zuiden kwanten, liepen
te klappertanden en hadden ook beiden
een flinke das omgedaan. Maar toch hielpen
ze den Sint goed, en omdat er nog zooveel
te doen was, hadden ze het erg druk, zoo-
dat ze gelukkig niet al te veel van dfen
boozen Noordenwind voelden.
(obussen kwameijg in het Bok de vin seen es met
waarbij verschillende slachtoffers te betreuren dj».
De situatie na het ongeluk
te jaten worden en die zette
in een draf. En toen gebeurde het
ongelukDe straat daar was nog niet
verlicht .en.de schimmel kwaag me;
zyn voorpoot in een gat, struikelde en viel
voorover. Het was een geluk, dat de'oüde
Sint, die elk jaar op denzelfden schimmel
zit, zeef vlug was geworden in op- en af
stappen, anders was hy zeker met het
paard op den grond gevallen. En daar
stond Sint Nicolaas nu.... De twee knech
ten, die den val gehoord hadden, kwamen
snel naderby loopen, en trachtten den
schimmel weer overeind te helpen, maai
dat ging niet. Het paard scheen den poot
verstuikt te hebben.... Wat nu te
doen??.
Half twee in den nacht en nu dit onge
luk, En alle kinderen moesten dien nacht
nog bediend wordenSint Nicolaas
wreef met zyn hand ovy zyn gerimpeld
voorhoofd en liep met gefronste wenkbrau
wen heen en weer.Qok de twee knech
ten stonden bedremmeld voor zich uit te
kyken.... Als de schimmel niet was te
gebruiken, was er ook geen kans op, oir,
allen kinderen hun cadeautjes te brengen.
De schimmel droeg de groote Zakken ei.
die konden de knechten onmogeiyk sjou
wen.
Sint Nicolaas keek Pedro vragend aan.
„Een vrachtauto, Pedro? Maar wie moet
die dan besturen? Ik kan heel goed met
m’n trouwen schimmel overweg, maar van
zoo’n modern ding weet ik niets af.”
„Maar ik wel, Heilige Sint,” riep Pedro
met stralende oogen uit. „Voordat ik by u
in dienst kwam, ben ik een poos by een
Moor geweest en die had een auto en daar
heb üf het mee geleerd. Dat zal best gaan.” achter op den auto plaats nam En daar
De Sint dacht nog éven na. Toen klopte
hy Pedro op de schouders.
„Dat is een goed idee van je, Pedro. Daar
zullen de kinderen je dankbaar voor zyn.
Is het hier dicht in de buurt?"
„Ja, niet ver. Ik zal wel vast vooruit
gaan.”
En Pedro, bhj, dat zyn plannetje by zyn
hoogen meester zoo goed in den smaak was
gevallen, rende weg. Hy kende dat gedeelte
van de stad nog heel goed van het vorige
jaar en binnen een paar minuteh had hy
de garage bereikt. Maarer brandde*
geen licht.... Wat nu te doen?.... Pedro
besloot maar de stoute schoenen aan te
^rekken en liep naar de deur, die naast de
garagedeur was en drukte op het electri-
sche knopje.
Het duurde niet lang of een slaperig ge
zicht verscheen boven uit een der ramen.
In zoo weinig mogeiyk woorden vertelde
Pedro aan den man de situatie.
ja, en nu ligt het paard daar, en
we kunnen niet verder. En alle kinderen
moeten toch een beurt hebben. Zouden we
uw auto mogen hebben voor dezen nacht?”
Toen de man hoorde wat er aan de hand
was, en dat de Sint zelf zyn auto noodig
had, was hy direct bereid. Snel schoot hy
zyn kleeren aan en kwam naar beneden.
De garagedeuren werden opengegooid, Pe
dro ging achter het stuur zitten en pro
beerde den wagen. Ja hoor, dat ging goed.
Nu achteruit ryden. Even kreeg hy een
waarschuwing van den garagehouder, dat
hy byna een muurtje om reed, maar het
ging toch goed.
„En doet u vooral de groeten aan Sint
Nicolaas,” riep de garagehouder Pedro nog
- Het was half twee in den nacht. Veel
had Sint Nicolaas met zyn knechten reeas
rondgebracht. En onvermoeibaar had de
trouwe schimmel den goeden Sint overal
heengereden. Kyk, daar was Pedro al weer
terug. Even moest Sint Nicolaas in zyn
boék lüjken. Ja, daar waren ze aan «het
huls van de familie Petersen. Even zien.
Juist, Nico Petersen had een spoortrein
gevraagd en een letter'N. van chocolade en
Sint Nicolaas deed er zelf nog maar een
wonder-tol by, omdat Nico zyn moeder
altyd zoo keurig hielp.met boodschappen
doen. En voor Liesje een popje en een kof-
fiemotentje en een letter L. van chocola.
Ziezoo,Alat was nok alweer goed. Dat kon
Pedro wegbrengen en daar waren ze weer
by de familie Willemsen. Weer even kyken
in het boek.En zoo ging het maar door.
Als het niet zoo koud *as geweest, dan zou
zeker het zweet van Sint Nicolaas zyn eer
biedwaardig hoofd zyn afgeloopen.
Op het oogenblik, toen beide knechten
weg waren om cadeautjes te brengen, was
En dat is gelukkig ook niet meer gebeurd-
De twee knechten keken goed uit en
dien gedenkwaardlgen sinterklaas-nacb
heeft de goede Sint nooit meer
vriendeiyke diensten van den garage****"
der gebruik hoeven .te maken.
i Washington, jhr. dr. A. Loudon,
isvond op de .Nieuw Amsterdam” ingescheept
staten. Bij het verlaten van zijn hotel te Den
udon zich van reislectuur. Naast hem zijn echt-
genoote
voor Beeldende Kunsten
1 teekenen naar levende
M't-
Ongeveer 200 uitgewekenen zul-
len binnenkort in het conferentie
oord van den Zendingsstudie-Raad
te Lunteren worden onderge
bracht Een der gebouwen, waar
de vluchtelingen een gastvrij
onderdak zulten vinden
■^7..
