I
1
Figuur-puzzle
1
E.
I
De Sinterklaas-surprise
den Eeker
van
HOE KIEZEN WE
ONZE KLEEREN?
RADOX
Technische jeugd
Onvergefelijke oogenblikken
in den woonwagel
Wat doen wij met oud
brood?
Voor de kinderzegels
f
o
Speltechniek!
ZATERDAG 10 DECEMBER 1938
a
.-•*
PIKANT BROODSCHOTELTJE
[G
BRABANTSCHE BRIEVEN
z.
GEEN VETPUISTJES MEER
doch een frisse he gave huid door geregeld
gebruik van Radox in Uw waschwater
Bij apothekers en erkende drogisten f 0.90
per pak en f 0.15 per klein pakje
z.
1 f' pen van soePel
daagsche dracht
9
Figuur-puzzle
kwetsbaar
Foto Lucien Belong
het
koopen.
donchvlegel de
Maar nou schel t er al. Veul groeten van
Opa, Opoe, den Beker en van mü
ter
den
West komt ult met
Oort neemt dezen slag
PM
PM
Pm
Pm
Aan onze geëerde puzzie-schaar
De kinderzegels zijn Weer daar!
GU helpt een handje mee. niet waar?
't Koet u niet veel: 'n paar centen maar
Doch al die kleintjes bij elkaar
Op eenlge honderden brieven.
Die "k wekelijks ontvang: ze gerieven
Het comité, dat voor t arme kind
Graag kleingeld én grootgeld Int.
Heuvel A 343. St. Oedenrode. W. Robat, Prins
Hendrl «stichting. Egtnond aan Zee, W. Ankone.
Kruisstraat 15 Oldenzaal."
Sch.: -
H: 9 9 5 4 3
R.: V. 10 3
KI A. H. 4
Ulvenhout, 8 Dec. 1938
Meneer Amico,
N.
1 Klaver
3 Harten
4 8 A.
6 Schoppen
Pas
IER
es),'
EN-
l.m.
en
HilllimflhiihidlllilHHiifiitttllIHtiitillihiiilititiiiihliinl'li'lilllHiltHiH
iiiiiiiiiuiiiiiiHiiiiiiHiiiiiiiiiuiiiiuhiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininninintiii
1 Schoppen
3 Schoppen
5 Schoppen
Pas
Zuld_moet op deze kaart 4 Schoppen spelen
komt uit met ^laveren Heer. Hoe
Over het aantal juiste inzendingen -hebben we
weer allerminst te klagen: de wlnter-campagne
blijkt al flink begonnen! Er waren er onder de
inzenders, die zich ook als onvenettelUk aan
dienden, nj. inzake het wekelijks present zün
en aansturen op een der mooie prijzen.
We krijgen zoo vaak leuke rijmen: mogen wij
nu ook eens onze krachten beproeven? Men
behoeft het niet .Jeuk” te noemen als het
maar inslaat.
Men plaatse in de 14 horizontale rijen woor
den van 7 letters, naar de volgende omschrij
vingen (boven te beginnen):
een knolvrucht
tevens, tezelfder tijd
grove zak, tot berging van koffie, e. d.
de Moedermaagd Maria
een leervak op de lagere school
een voertuig voor den kleinen venter
knaapje, kereltje
stad In Italië
wedren met paarden
tandheelkundige
knap, kundig
meerling, opinie
vacht van een onzer knaagdieren
terstond te betalen.
BV Juiste invulling geeft de punten-figuur:
links van boven naar beneden en rechts van be
neden naar boven een welbekende zegswijze
te lezen.
Inzendingen tot Vrijdagmiddag aan den heer
G. M A. Jansen, Ruysdaelstraat 80 Utrecht.
Sch.: A. V. B.
H.: H. V. B
R.: H. 3
KI 10 S 3
Sch.: H. 10 7 5
H.: 7 3
R: 7 4 3
KI.: V. 9 3
O.
1 Ruiten
Pas
Pas
Dubbel
b na een korten uitleg, begrijpelijk voor het
Underteein. klaart de vragende trek op het ge-
dchtje ineens op: „O, U bedoelt dus een non-
dop leven!'
Sch.: x x
H.V. 10 x
KI.: V. B. lOxxxx
Sch.: «433
H A 10 9
R.: A. B.
KI.: B. 7
Sch.: H. B. X
H.: x x
R.: A. M xxxxx
KI.: x
400 gram oud brood, ongeveer liter melk,
4 eieren, wat peper en zout. 200 gram geraspte,
belegen kaas.
Snijd het brood in stukjes en week het In
de kokende melk. Wrijf of maal het daarna fVn-
Vermeng het met de eierdooiers en de geraspte
kaas, de peper, het zout en tenslotte het stijf
geklopte eiwit.
Doe het mengsel in een beboterd vuurvast
schoteltje en zet het ongeveer een half uur in
een matig warmen oven, tot het een bruin
korstje heeft.
en West komt uit met ^laveren Heer. Hoe
moet het speelplan lulden, dat Zuid immers
moet opmaken.
Oost en West maken achter elkaar drie sla
gen in Klaver en spelen vervolgens Harten.
Zuid moet er dus rekening mee houden, dat
hij geen slag meer in troef mag verliezen. Hij
o uit
ver een
be ge
set
ver oor
moe apron
de ke
Ujk
woord
Wat ons het allereerste moment, misschien
omdat het origineel Is, aanstaat, zal, wanneer
we het dag in dag uit moeten dragen, gruwelijk
g&an vervelen. Een vrouw van klein postuur
kieze liever een aangesloten model; slechts een
groote vrouw kan met succes een mantel dra
gen van een quasi onverschillige ruime coupe.
Wenscht men geen bontgarneering, dan geeft
Parijs ons het voorbeeld van suëde-knoopen en
ceintuur. Een klein rond kraagje van bont,
waarvoor we bij voorkeur astrakan kiezen, een
Bijzonder aardig was een resedagroen wollen
toiletje, waarop een kort los Jasje gedragen
««rd van Schotsche wollen Jersey In groen, geel
«n turkoois
een kleine Ruiten en
met t Am. waarop hU
na eenlg nadenken een kleine Ruiten natrekt.
West troeft in en de blinde moet dus over
troeven om niet al bij voorbaat down te zijn.
Zuid speelt nu uit den blinde een kleine Schop
pen (de laatste) en snijdt in eigen hand met
de 10. welke slag door hem wordt gehouden.
Hoe moet Zuid echter nu verder spelen?
De volgende week zullen we dit eens nader
onder de loupe nemen!
Ik raad u echter aan eerst eens zelf te trach
ten een speelplan op te maken en daarom de
handen van Oort en West niet te bekijken.
Terwille van de ongeduldigen geef ik nl. steeds
ook de handen der tegenstanders, hoewel het
veel leerzamer zou zUn. deze tot de «gend.
maal onbekend te laten.
Zjj. die echter gaarne een oefening hebben
in het af spelen van moeilijke spellen, kunnen
dan dus handelen. zooals boven aangegeven.
is niks veur mij. Ik ben er
rap mee klaar. Heb ik 'm ook gezeed.
1H; Allicht! Doet ie net zoo makke-
dat 'n ander zuurkljkt. Als ik In den dk-
i, terwijl Opa mee den groentenwagel uit
5t&al k wel 'ns veur dingskes, waarmee
8oed raad weet. Dan denk ik *k zal *t
wond 'ns vragen. Met da "k aan 7n denk.
„Dat doede nie!” zee den Beker: .ge mot
om m’n Moeder denken, Dré.”
Meneer Amico, "k had weer te rap gesproken!
En ik vond dieën Eeker. waarmee we in dieën
wolwlnkel nog pas zoo gelachen hadden, toch
eigenlijk veul wijzer, dan ik eigens was
.JHmme nie kwalijk, Eeker!"
..Schei uit, Dré! Als ge t maar nie doet, is 1
al lang goed, ommers. Ja gü rij sterk, man!”
„Dat ben ik! En als....” Wel sodeknlkker.
daar glee ik weer uit, bekans!
Toen wierd t de vraag om den Eeker s'nen
Sinterklaas op de beste manier bezurgd te krij
gen. Maar daarop wist Dré I 'n lollig kunstje.
„GU." zee-t-le teugen me: ,gU gaat bij den
Flelp de Sinterklaas- en Assiepancostuums van
ons Comité leenen. Ge zegt maar: uit naam
van ml), dan is 1 In orde. Guille trekken die
spullen aan, gü Sinterklaas, den Eeker Assie-
pan en dan spande Maandagavond de sjees in
en ge gaat samen den Eeker z'n cadeaux in
huillën woonwagel bezurgen. Ge spuit er wat
kemeedie bij, afijn, ga-d-eerst maar 'ns naar
den Flelp! Denk ook om den staf, Dré!"
Ge verstaat. Meneer Amlco, den Eeker sliep
nie meer van blije zenuwachtigheid Eigens den
doek, 't spullegoed. den snoep en de pijp en den
buil tabak te kunnen gaan brengen, dat was
iets!
„D’n ouwe schrikt z'n eigen t apezuur," lach
te den Eeker. „Dré, we zullen Tn 'ns steuvig de
wacht aanzeggen! Dat le mee z'n pooten van
dieën doek afblljft!"
Nou, Meneer Amlco, t liep wel 'n bietje an
ders. Als wij daar aan kwamen, t was ‘nen rit
van 'n uur, dan vloog er 'nen groeten hond op
ons af. Nie bang van Sinterklaas, dat beloof Ik
oe! Assiepan brak den nek over z'n eigen, zoo
rap wou ie er van tusschen! HU bletrde als 'n
mager verken. En onder al dat lawljt, ik had
Werk genogt om dieën ondier van “n n hond
mee m'nen staf te excereeeren, (den Flelp leent
'm nooit meer hult, zee-t-ie!) en onder al dat
lawljt kwam den Eeker z'n moeder naar buiten.
En ik hoorde heur zeggen: „als Ik nie beter
wist of hij zat hoog en droog in Antwerpen, dan
zou "k zeggen, da *k onzen SJaak hoorde
kwèken." v
„Vrouw Hoppenbrouwers,' zee-ik: .joep dieën
hond van oe terug, anders slaai ik 'm den
kop in!"
M'nen baard bong nog aan één touwke, over
m'nen schouwer.
„Zijde gij Sinterklaas?"
Jawel, we motten bü Jullie zijn, vrouw Hop
penbrouwers.'*
*t Gong allemaal in den donker, maar in den
schijn van die ééne lamp van 1 woonwagel-
kamp. had ae de kleuren van de Sint toch wel
bespeurd.
„Bij <ma?~ vroeg ae ougeloovig.
•Jawel!”
„Pa" kwam ook *ns kijken. Lee den bond vast
Toen klom den Eeker uit de sjees, waarin ie,
heel kwiek, gevlucht wm, Mee de cadeaux in
neemt nu den slag met Harten Aas in den Hin
de en speelt een kleine troef voor, waarop hij
tot zijn schrik ziet, dat West renonceert.
Oogenblikkehjk trekt hij zich dus in de raad
kamer terug en overweegt het volgende:
Om alle troeven van Oost er uit te kunnen
snijden moet Noord (de blinde) nog twee
maal aan slag gebracht worden. Oogenschljn-
Hjk mist Noord hiertoe echter de benoodlgde
mond. Ik wil maar zeggen: denk ik
upa, dan zie ”k dalijk zijnen stillen, leutlgen
krijgt ze vanavond nog verom! M’n moeder zal
er bljj mee zjjn.”
..Dré,” zee-t-ie. als we ljulten waren: ..Dré,
I Ik heb den schoons ten doek uit den winkel! Ze
zal er wel spijt van hebben, die dame.” En 10
i knlpoogskes kwamen er achter malkaar. Zoo
- zijn we heel den avond op den koop gebleven.
Doch veur den Eeker! HU kocht z'n eigen
achter malkaar erm
„Nou heb ik éénen zurg, Dré," zee-t-ie op
den terugweg, na weer lang gezwegen te hebben.
„Watte, Eeker?"
„Dat den ouwe die’n kusteUJken. wennen doek
nie verpatst veur 'n krats, om er borreltjes veur
.XM's goed. Jonk! Maar waarom koopte nie
eigens?”
„Zou dat nie gek zün, Dré,” vroeg le verlegen.
„Y Heb nog nooit cadeaukes gekocht, zlede.
Daar-motte centen veur hebben. En die heb ik
nou!”
AfUn. Als we 'n gedacht hadden veur 'm. dan
vroeg ie in den winkel: „Juffrouw, zou ik aste-
bllef 'nen lekkeren, wennen doek veur m’n Moe
der meugen koopen? Van echten wol!'
De Juffrouw keek 'n bietje ongerust naar
dieën vrimdsoortigen. beleefden klant en vroeg
toen elndelük: ,Jn welken prijs ongeveer?"
„Wabllef?”
„Wat of ie kosten mag?"
„Wat ie weerd is, asteblleft. Juffrouw!"
.Jawel, maar wU hebben doeken in den prjjs
van tweevUftig. vier gulden en nog duurder.”
„Ik zou geren den wermsten doek koopen. juf
frouw, want *t is veug Moeder, zlede. En in
zo'nen woonwagel kan t vergimmes trekken!"
■Toen zocht ie den bontsten. diksten en duur-
sten doek uit. Allemaal moest le ze zien, om
zeker te weten of ie den beste uit den winkel
had. En dan vroeg ie:'„juffrouw, doet 'm eigens
'ns aan, asteblief?"
De Juffrouw dee 't. Den Eeker keek, keek al
maar naar den doek en zweeg. Tot de winkel
juffrouw vroeg of ze den doek nou in moest
pakken.
„Nog nie,” zee den Eeker seerjeus. .Nog ei
kens aanhouwen, asteblief, juffrouw. Toen stak
Ik vroeg: „zeg, Eeker, hoe zit t? Mot de Juf
frouw dieën doek nou inpakken, of mot ze "r
mee naar bed?"
„Als de juffrouw zoo goed wil zjjn," zee den
Eeker: „dan mot ze 'm net zoo lang aanhouwen,
tot ze gaat voelen, of ie lekker wenn is. Ik zal
wel wachten, als ik mag."
Meneer Amlco, ge roeft nie te vragen of de
winkeljuffrouw ('n knap dingske horre, maar
veur rnUnen leeftijd 'n paar jaren te oud) en
Ik veul moeite hadden om nie té^borsten van
den lach! En toen de juffrouw, benaauwd van
't nle-lachen, zee dat den doek verrukkelijk
werm wm. toen kreeg den Eeker ineens veul
haast. „Inpakken, Inpakken, juffrouw! Dan mot
ik Tn hebben. Pak 'm maar rap in. Rap, aste
blief Dré betaalde gU zoolang die vUfvUftlg. Ge
rentrants. maar bU nadere beschouwing blijkt
er wel eens kans te zUn, dat Noord toch nog
tweemaal aan slag wordt gebracht. Zuid mag
hiertoe Immers best eenlg risico loopen. want
als het niet geprobeerd wordt, gaan N—Z zeker
down. Daarom speelt Zuid als volgt:
Ruiten 3 wordt voorgespeeld en in den blin
de gesneden met den Boer. Nu wordt weer
troef gesneden met de 9 en levert Ruiten Am
de derde rentrant op om ten laatste maal troef
te kunnen snijden, zoodat aan het contract kan
worden voldaan.
Dit contract was ongetwijfeld te hoog en
slechts dank zjj zéér gunstig zitsel kan Zuid
er in slagen het bootje in veilige haven te lood
sen. terwijl hU bovendien West nog eens extra
mag bedanken, dat hU niet Ruiten Vrouw heeft
ingezet op de 3 van Zuid, want dan had Zuid's
poging, hoe schoon ook, toch moeten misluk
ken.
Ook hier blUkt echter weer eens uit. dat het
te hoog bieden ook een goede zUde heeft, aan
gezien men dan Immers als een kat in nood ge
dwongen wordt zUn hoogste kunnen op het
gebied van de speltechniek ten beste te geven.
Zoo is ook het volgende geval hier een mooi
voorbeeld van:
ae ka
cor me
de le
on
Noord heeft gegeven, niemand is
en het bieden gaat aldus:
Degene, die zich niet gaarne tot zwart be
paalt, ofwel omdat het haar niet staat of om
dat ie zich te jeugdig voa^ om die sombere
gnt reeds te gaan dragen, W er keuze te over
In andere gedekte kleuren. Daar is het warme
nesschengroen, het z.g.n. „boutellle" voor de
blondines en de rossigen. het „bordeaux” voor
de brunettes en bleu, marine en kastanjebruin
als flatteuze kleuren voor elke vrouw, onge
acht haar type. Voor wie zich niet slechts flat-
ook
en veur ons Trulke en onzen Bart en den klei
nen Kees, dan gong den Eeker mee. HU had
van Trui opgevangen da k „op mUnen koop
moest." En 1 is mee den Eeker zóó gesteld: die
wil nooit hebben, da 'k iets draag. „Ik ben Jou
wen knecht, Dré. dus!" En daar valt nie teugen
te redeneeren. Als ik lest van Amsterdam kwam,
dan was ik twee -en- 'n-half uur overtUd, want
ons Wieske had me nie eerder laten fcaan. Maar
den Eeker was twee-en-’n-half uur veur de sta
tie blUven schilderen om m'n kofferke te dra
gen! Ik heb "m dan ook al ‘ns gezeed: ,Jk had
jou enkele jaren eerder motten kennen. Dan
had ge óp Kostschool al m’n uren strafstudie
uit kunnen dienen!”
Onderweuge vroeg ie: „wat gade
Dré?"
„k Gaai Sinterklaas spreken," zee ik. Toen le zo'n Belgisch stinkerke op en had den tUd.
ip té* lanhpn FÜP tmmf <Hn«Ana Tlr irrrwMr- 4...
Oplotsing vorig raadsel
Plaatsen we de 10 woorden, die aan de gege
ven omschrUvingen voldoen, in den vorm als
door de figuur aangeduld, dan krijgen we het
volgende schema:
lach en dandan weet ik dikkels meteen,
hoe* k de lastige dingskes mot vastpakken!!
Kemlek, maar 1 is zoo! En al word ik 100 jaar,
k zal mUnen Opa nooit anders veur me zien,
dan mee dieën stillen, leutlgen lach in de
sprongskes langs z'n oogen
„GU schrUft maar, Dré." zee-t-ie toen: tot
ge niks meer wit. Is 't pampler dan nog half
leeg, dan klMjeneer ik 1 wel wUers vol. Maar
k had geren, dat ge dieën Sinterklaas van den
Eeker *ns op pampier zette. GU zUt daar eigens
bUgewist.' dus vertel dat nou maar ns in geuren
en kleuren aan mUnen amlco. Dan hee die 1
nuuws uit d’eerste hand!!"
Nou toen wm ik al 'n end op scheut. Want
das "nen bak gewist. Meneer Amlco!
GU kent 'm toch, mijnen Eeker? HU hiet
elgenUjk SJaak Hoppenbrouwers, maar wacht
'ns dat heb ik oe al 'ns geschreven g*ad;
toen ik mee 'm op den Raad van Arbeid ben
gewist, als ik van Dré I den Eeker in onzen
vasten dienst had meugen nemen. Of....
vast?.... Tot Bamis. had Opa geaeed. Maar
sodeknlkker, daar kende ik m'nen Opa en Trui
wel veur, dat ze mee Bamis, mee 1 kwaje jaar-
tU. nóóit mUnen Eeker zouwen buitensteken!
Daar motte nou net mUnen Opa en zUn Trui
veur hebben..1
Maar allee, den Eeker zijnen Sinterklaas.
Ge mot dan weten, Menqer Amlco, den Eeker
had *nen goelen spaarpot. Alles zat er nog in.
Z’n loon, z'nen kermis, zn extraatjes, alles! Hij
mokt bekans ginnen cent op. Nou en dan haalt
le over de grens *n paar pakskes sjek en *n paar
boekskes slgarettenvloeikes en zoo kosten hum
rijn sigaretten, bee-t-ie nageplozen. 7 veur 1 et.
Veur "n dubbeltje is ie dus heel de week den
Bram en stinkt ie boven den wind uit. Aan 'n
pepke kan 1 'm nie krUgen; vindt le te zwaar,
zee-t-ie. Maar die sigaretjes van hum....! Opa,
die altU rookt, van veur 1 ontbUt tot na X
avondrozenhoelke, heeft er onderlest 'ns eentje
geperbeerd van den Eeker. Maar Dré I, dieën
ouwen deurrooker, wierd er bekans misselük
van. AfUn, ieder zUnen meug, zee den boer en
hU streelde z'n verken!
Den Eeker had dus *nen gëëven spaarpot. Als
ik verlejen week op 'nen avond naar stad gong,
wlnkels-kUken, om iets schoons uit te zoeken
veur ons Wieske Moeder als ge dat beter
verstaat en veur Vader (maar da's gemak-
kelUk, die la t contentste mee 'n kist sigaren)
wan hoog
g« ge
stal iwrg
te
Waaruit dan tevens blükt, dat
I, II, in, IV, V is:
ONVERZETTELUK
Bi door het veranderen van deze accessoires,
wat voor de vrouw met een tikje vindingrUk-
held geen moeilijkheden kan opleveren, zoolang
de markt der nouveauté's gestadig overstroomd
blijft met een zoo enormen overvloed van ver-
alenelen ter garneering. gaat zoo'n eenvoudig
jurkje, al draagt men het dag in dag uit, niet
vervelen
N.
W. O.
Z.
Qeen enkel kleedingstuk is zoo onontbeerlUk
onze garderobe als de gewone daagsche jurk,
ga pretónUelooze wollen japon, vervaardigd van
velours
angora
atoffen
fabrikanten
ach ro
ter man
o achrt
ver
ftn klein zevenjarig manneke, dat met z'n
vader en moeder op reis is in een vreemd land
1H 1F m «vzsnrl 'biiqv rtsn wsg gseelivarsei
M: „denkt aan de eeuwigheid", vraagt zjjn
euders wat of eeuwigheid elgenlUk is.
Bi na een korten uitleg, begrUpelUk
De prijswinnaars zUn: F.. Blom. St. Jacobsz-
straat 36 III Amsterdam; W. Vlejou. Dollard-
straat 27 Utrecht; mevr. A. Burmv. Geers-
daele. Hoofdweg 902, Hoofddorp; J. v. d. Hurk,
N.
W. O.
Meestal bakken wij er wentelteefjes van. Dit
is echter een tamelijk tljdroovend werkje en
vooral voor de huisvrouw die geen hulp heeft
en dus voor alles alleen staat, kan het bakken
van nagerechten wel eens bezwaarlUk zUn. Een
voorperechtje waarmee net overschot van
het oude brood ook bruikbaar gemaakt is
en dat in den oven gaar wordt, is voor haar
dlkwUls gemakkelUker. We geven hier het
recept voor een dergelUk
Drt I had vandaag nog *n late Sinterklaas-
•nxlseover de hand. Veur mU> HU aee: ,J>ré, gU
®e 'ns h piaster doen en deuae week den
schrUven aan mUnen amico van de krant,
"ou moe! Versta me goed, meneer Amlco, ik
■n nie geren onbeleefd zUn, harre, maar brie-
’tpechrUven, da’s niks veur mU- Ik ben te gaauw
hede. Opa kan 'nen heelen krant vol-
“Mven, om ‘ns iets te zeggen, over t kwaje
r** bT- Als hu dat doet, dan zlede t water
7°° de raam loopen, dan hóórde den sturm
onzen schouw en dan kruipt de gezelllg-
■•d van opoe’s werrne huiske en zoo, vaneigens
**w zielement. Ge krUgt dan in de gaten,
“Us in 1 rottigste winterweer nog 'n
“**«boel schoons zit! Maar ik kan da nie.
mJaklweer Hbaalweer. Punt. Af. Ultge-
“tauwd ben ik. MUn peerd. Hou "k erg veul van.
gin smoes! k Denk altU om mUnen Bles.
En 'smergens, zoo rap als ik gewasschen
«mi eerst naar m'n perdje kUken. Hum
^romergen wenschen, om zoo te zeggen,
wf”. denkte nou, Meneer Amlco, da Tc over
nen heelen brief zou kunnen volpot looien?
moest, schreef Opa daar 'nen boek over
'nen boek die me ginnen oogenbllk
_j’~en !OU' nouja, t is m U n peerd dan ook,
10011k ben over Bleske in twintig
'T1’ ‘ëBggeprot.
schrUven
**»r te n
lachte
Volgens drie normen, welke voor elke vrouw
varieeren en wel: onze persoonlUkheid. het mi-
liéu, waar we in leven en het bedrag, dat we
volgens ons kleeren-budget kunnen spendeeren
aan „Udelheld der Ijdelheden."
Een combinatie van deze drie factoren zal de
keuze bepalen van den mantel, dien we gaan
dragen, straks als de gure dagen komen en we
een wanner beschutting wenschen dan het
.Jialf-wlntersche” complet, dat in dit kwakke
lige jaargetijde bUna tot aan het einde van den
Jaarkalender meegaat. Maar de te wachten
koude is niet de eenlge reden, dat we onze
straatkleedlng door iets anders wenschen te
vervailgëB, óók éis de „donkere dagen" voorbU
zUn. weten we ons graag In iets nieuws omdat
de eerste zonnige Januaridag zoo meedoogen-
loos van een lang gedragen kleedingstuk elk
kaal plekje en elke gllmmlng langs de naden
ontmMkert!
Op welken mantel zullen we onze keuze la
ten vallen als binnenkort de uitverkoop zUn
zoogenaamde „eol Claudine", kan door middel
van onzichtbaar aangebrachte drukknoopen
naar verkiezing gedragen worden en den man
telals prettige variatie een geheel ander
aanzien geven. Een mantel met ronde halsaf-
werklng. welke met een daarin gedragen
shawltje een sportleven Indruk maakt, krjjgt
met een bontkraagje plotseling een veel geklee-
der effect. Maar ook een verschil in shawl, een
Schotsche wollen ruit of bUvoorbeeld een zU-
den velours-shawltje, geeft eenzelfden mantel
een ander aanzien.
me staan. Ik hoorde z’n tanden klapperen.
„Komen guille dan maar binnen.” zee Vrouw
Hoppenbrouwers. Maar pas op. Sinterklaas, brikt
mee die lange rokken oewen nek nie. over dat
trapke!"
Binnen braandde 'n zuinig bronolielampke,
zoodat nie zoo duldelUk opviel, dat Assiepan in
den modder gelegen had. Zwart bU zwart. WU
deelden uit. Ik hiew m'n toespraak. Werkte op
t geweten van „den ouwe”.
.Nis t nou maar gedaan is!" see dieën
schoefel.
.Bjuust," zee ik: „als t nou maar gedaan te.
Hoppenbrouwers! Deuze gaven brengen wU uit
naam van juiliën SJaak en ik hoop, dat ge goed
verstaat, dat ie veur t geld hard gewerkt hee!”
„Wat wilde daar mee zeggen?"
„Als ge dieën doek van den SJaak z'n moeder
verzüpt, da 'k dan nog *ns efkens veromkom.
Denk er om: Sinterklaas wit alles, jeneverneus!"
Toen begost Assiepan te kraaien van piaster!
Waarop z'n moeder riep: „verroest, da’s on
zen....!"
Maar toen zweeg ze, veur de bloeien, die ban
gelijk om heur henen zaten.
„Ja." zee toen den Jeneverneus, die tóch leut
had in z’n nuuwe püp en z'nen tabak: „da’s
onzen Prins van Weels!”
Zoo noemt ie den Eeker, sinds ie van *t peerd
is gevallen, witte!
„Kom *ns veur den dag, laserbol!"
Assiepan kwam "n paske achter me vandaan
,Je>...." hakkelde-n-ie: „me-maar nie slaan,
bom!”
Pa vond t reuzelolUg. dat Assiepan zoo be
naauwd veur *m was. Maar ik kreeg toch ’nen
stomp teugen m’n zielement aan. bü die woorden.
k Ben rap weggegaan. Vrouw Hoppenbrou
wers bracht ons naar de sjees. Flusterde toen;
„SJaak, veul bedankt m'nen Jongen. Ge «Ut 'nen
goeie!" Ze trok mee heur gezicht, of daar bin
nenin heur aan touwkes gerukt wierd. Toen zee
ae nog: „*t Gaat *n bietje beter mee vaders. HU
is riek gewist. En de dokter hee geseed: als le
bluft drinken, gaat ie kapot, zlede. Kom
maar 'ns gaauw verom.”
Onderweuge hee den Eeker niks, gin woor-
deké gezeed. Nikske!
Maar in den stal, als we uitspanden, dan
t-ie: ,J*é, ’t is schoon gewist!"h
En teugen Op_i en Opoe bee-t-ie opgesnejen.
meneer Amlco, opgesnejen.I Merakels! Bn
telkens see-t-le er bU: „en d’n ouwe pruuft
niemeer.”
t Is telkens weer *n nuuw wonder om te be
speuren hoe erm, hoe nakend erm dieën tevre-
jen Eeker altU gewist ia
Het spel dat deae week in Uw aandacht is
aanbevolen is niet bUsonder moellUk. Het is
geen ingewikkeld eindspel of iets van dien
aard, maar het is eenvoudig een voorbeeld van
een geval, waarin het sg. safety-play succes
heeft. We zullen echter eerst het spel zelf nog
eens bekUken:
poorten wUd openzet en we onzen slag denken
te slaan?
Laten we practisch zUn en mits we ons niet
én een uitrusting voor sportieve doeleinden,
néést dat wat we onder .gekleed” verstaan,
kunnen permltteeren, onze keus laten vallen
op 'n mantel voor alle gelegenheden. Als stof
kiezen we daarvoor een eenlgsrins ruig mate
riaal in een gedekte tint, die we bU de meer
derheid van onze japonnen en rokken kunnen
dragen zonder dat dit al te stootende kleur
contrasten geeft. Als we voering nemen van
eenzelfde materiaal als de zUden namlddag-
Japon, welke we onder den mantel dragen, be
schikken we over een ensemble, waaraan het
raffinement niet geheel ontbreekt, wanneer we
den mantel open dragen of in 'n restaurant
achteloos over de stoelleuning laten glUden.
Wat de coupe betreft, wachten we ons bU H
.mantel voor elke gelegenheid" voor al hetgeen
naar buitenissig zweemt.
weet in een effen weefsel, maar
es meerkleurlg materiaal kan dra
len, zün er dit seizoen de Japonnen van Schot-
sche ruiten, eveneens van eenvoudige coupe.
Ook strepen hebben dezen winter bUzonder de
voorkeur. terwUl én ruit én streep gaarne met
effen weefsels gecombineerd worden, hetgeen
een zeer jeugdig effect geeft. Waarmee men
echter de noodige voorzichtigheid ten opzichte
van de eigen persoon in acht moet nemen.
De vrouw bUvoorbeeld, die boven het middel
swaar gebouwd is, kieze voor een dergelUk en
semble den rok van *n Schotsche ruit in blauw,
rood en wit. waarop de blouse van effen jer-
■eystof in marine. Voor de vrouw daarentegen,
die gezetheid rond de heupen vertoont, zal deze
eombinatle. in tegengestelden zin gekozen, ge-
Iqkkiger blüken: namelUk een effen rok en een
Schotsche blouse. Wat strepen en een verwer
ken van stof in streepdessln met eën effen ma
teriaal betreft, geeft een de^Parüsche mode-
huixn een combinatie aan van een angora-
weefsel in flesschengroen met gestreept wollen
Jeney in harmonleerende tinten groen en geel.
Vrouwen van eenlgszins forsche gestalte moe
ten de strepen immer in diagonale ot vertica
le richting aanwenden, willen ze een flattee-
rend effect voor haar figuur bereiken. Wil men
twee verschillende stoffen comblneeren zonder
in een deux-plèces te vervallen, dan is men
eveneens een willige volgelingte van mevrouw
Mode, wanneer men op een effen japon de
ceintuur, de manchetten, den kraag of de zakjes
van een geruit dessin neemt.
J. M. te A.De débAcle in het door U opge
geven spel is zeker niet aan uw partner te
wUten. U hebt uw partner steeds gedwongen te
bieden en er lotar geen rsksning m— gatwm
den. dat die biedingen niet vrü waren. Slechts
de laatste maal, als hU kiest uit uw twee kleu
ren. geeft hU een vrijwillig bod, wat echter
geenszins blUk geeft van groote kracht, boven
dien is uw openingsbod niet geheel overeen
komstig het systeem, dat u speelt, hetgeen toch
wel een eerste vereischte is, wil men op een
hechte basis voortbouwen.
P. H. A. TUIN
begost ie te lachen. „Die bestaat nog gineens,"
lachte-n-le.
„Nouja, ge wit toch wak rf^doel!”
„Ikke nie.”
Jk gaal cadeaukes koopen veur m'n thuis en
veur Opa en Opoe en.... en zoo."
„Waarom?"
„Waaromm? Waarom? t Gaat toch Sinter
klaas worden?!”
„Wat zóu datte?"
„Watzoudatte? Hebt gU dan nooit Sinterklaas
gevierd?” Ck Had spüt da k 't zoo gevraagd
had natuurlUk. k Ben nog te gaauw mee m'nen
mond, zee Opa wel 'ns. En X is wel nie lollig om
zooiets te motten hooren, maar gelük héé-t-ie).
„Sinterklaas komt nie bü erme kinders, zeeën
ze vroeger bü ons thuis," gaf den Eeker ten ant
woord. „En nou, nou is X veurbü, Dré.
„Sinterklaas is nooit veurbü. Eeker!” En toen.
Meneer Amico, heb ik 'm uitgeleed, hoe Sinter
klaas gevierd wordt. HU wist daar nie van. Wel
vond ie 4 lollig, zee-t-ie. Lang liep ie toen te
zwUgen. Doet le tóch makkeluk, zwUgen. En dan
witte nooit goed, of ie over iets praklzeert. of
zoo maar droomerlg wegpelst. Ge kunt nie best
lezen op dieën eekersnoet, achter al die sproet-
plekken
*n Kwartier later zee-t-ie: ,J)ré. zou ik ook
mee kunnen doen, aan Sinterklaas?”
„Tuurlük Eeker, waarom me?”
Toen gichelde-n-ie 'ns. Als le dit doet, bee-
t-ie stil plarier! „*t Is maarwikte gü *t dan I te koopen.”
veur me koopen, Dré. Ik heb centen genogt „Dan slaai ik "m mee "nen
riede. Ik betaal oe dan thuis wel verom.”
de laine, van wollen Jersey, van tweed,
of een van de overige soepele, warme
uit de dermate rüke collectie, die de
---1 ons bieden, dat het „embarrM de
ebol^- het inderdaad moellUk maakt onze keus
te bepalen.
Voor de werkende vrouw, waarmee wü
doelen de vrouw, die haar werkkring buitens
huis heeft en die er dus van morgens tot
«avonds in één en hetzelfde ensemble correct
toch ook ietwat coquet ult moet zien, is er
—en practischer dracht nu het koele seizoen
•«n intrede doet, dan een Japon van warm, so
nde materiaal, eenvoudig van snit, met al te
-er afwükend van de klassieke lUnen. Elkeen
><n dan naar eigen smaak op een dergelUke
ebnpele donkere jurk een fleurigheid, een noot
vaa persoonlUkheid aanbrengen, ofwel door 'n
kleurige halsgarneering, een origineele sluiting
ran voren, het aanbrengen van de initialen in
een afstekende tint.
Mantel van bruin
loutre, gegar-
neerd met goud-
gele knoopen en
aan den hals
gesloten met slip-
suède
3
i
L
