ROTTERDAM
<Keta&Aaal van den daq
EN SCHIPHOL
Gereed
het voortrekkers
voor
Sportbetrekkingen
eeuwfeest
De avonturen van een verkeersagentje
f 750.- F 250-
alle abonné’s f 750.-
HG
De man van Iracema
TER
4
"8
V
r
*SO“; p«"- SlTiJES
4^*
DINSDAG 13 DECEMBER 1938
De dichter
en het meisje
D&Duitsche afbreking
op het Eeuwfeest-terrein
4141
UIT
«-
Twee problemen overschaduwen
de toekomst der Unie
DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DOOR otfrid von hanstein
Heel Zuid-Afrika kampeert
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERDIJK
t
tan d«
van
len
land op. Desondanks bevindt zich bijna het
ge-
Ztf vormen een «are stad deze kampen, die
R
«Ode
(Word» vervolgd.)
- i
in
de
Britach pater in Nederlandsche
orde
cht
aan
t 1
ebt
tan
1 1
ebt
tan
1 1
abt
tan
3Ot
abt
an
x*
Te Stevensbeek (gem. Sambeek N.-Br.) Is in
het klooster der Paters van het Allerheiligst
Sacrament plechtige wüze geprofest Pator
Foley, de eerste Engelsche patewtnr orde. Da
nieuw geprofeste maakt reeds meer dan twintig
laren deel uit van de Engelsche geestelijkheid.
Vrouwen Wereld-Unie voor goede
internationale verstandhouding
LS.
JUW
ing-
id-
lit
an
op
oor het
Benige
erwacht
-2). N«
-doel is
eet Plas
taak nu
nt Plas
arna is
ch vele
brengt
and op
gewü-
liefde hielp
andermaal
den eensa-
avond heen
immers
ft
ge-,
:ht
an
»t
ht
an
et
IOU-
s F.
am,
oet,
nen
11de,
tot
:el,
2;
den
ler-
uld,
ider
>nd.
1 te
Almeida knikte en sprak over zijne veronder
stelling aangaande de samenwerking van Thom
son met den bedrieger.
Een fijn lachje speelde vluchtig om Jenkins'
mond.
..Waarschijnlijk hebt u gelijk daar ben ik
heelemaal nog niet op gekomen.”
„Het is toch buitengewoon opvallend, dat die
Thomson nu net toevallig zijn betrekking heeft
opgegeven en met onbekende bestemming op
reis is.”
..Inderdaad!"
Almeida vervolgde:
..gen ding is mij echter nog niet duidelijk. Al
nd-
ER-
bet
ag-
Zn.
Hij self bracht den sultan, die met den groot-vlzier aan tafel
zat, de heerlijke gerechten. De sultan vond ae heerlijk en de
groot-vlzier, die zag dat de vorst genoot, had er pleister van.
Toen Keesie het' kippetje, dampend en geurend opbracht,
lachte de groot-vlzier en Keesie lachte mede. De sultan sei
niets, maar lachte inwendig.
mijn oom vrienden waren. Ik heb betreffende
dat punt Iets onjuists met een eed bevestigd en
het merkwaardige daarbij is. dat ik toch geen
meineed deed."
..Dat begrijp Ik niet!”
„Ik geloof, dat er toch iets is, dat boven de
letter van de wet uitgaat. Mijn oom Emmerich
heeft al zijn vertrouwen op mij gesteld, hij
heeft mij niet alleen de zorg van zijn firma op
gedragen. maar ook die voor zijn dochter, voor
haar naam en haar eer. Voor alles heeft hü
haar lot in mijn hand gelegd!
U kunt mij al of niet gelooven. maar ik houd
van Iracema. Ik heb oom Emmerich er op
merkzaam op gemaakt, dat zij niet van mij
houdt, maar hij heeft mijn bezwaren afgewezen.
Ik ben haar per vliegtuig naar Londen tege
moet gereisd en heb haar aanvankelijk slechts
uit de verte geobserveerd, terwijl ik informaties
aangaande mijn dubbelganger Inwon.
Natuurlijk ben ik geen detective en ik kreeg
van het huwelijk pas kennis, nadat 1 reeds vol
trokken was. Toen Ik wilde reeds geheel van
Iracema afzien kreeg ik opeens zekerheid,
dat die vent door een scheepaoCDcler herkend
was en zeker tijdens den overtoeM ontmaskerd
zou worden.
Ik kon en mocht Iracema niet waarschuwen.
Zü had mij zeker niet geloofd en mijn waarschu
wing zou hem alleen maar de gelegenheid geven
om te vluchten.
gelegen zijn onmiddellijk ten Zuigen van het
Voortrekkersmonument, met straten, pleinen,
parken, een „feeshuis” en wat al niet meer.
Reeds lang voor den datum van sluiting zijn alle
kampeerplaatsen besproken, want Iedere Afri
kaner wil bü dit grootste feest in de geschiedenis
var. Zuld-Afrika aanwezig zijn. En ook in de
hotels van Pretoria en Johannesburg zal in de
dagen van 13 tot 1* December geen kamer meer
te krijgen zün.
Bergen werk heeft de Eeuwfeestcommlssie in
de laatste maanden verzet. Maar wanneer op
16 December onder de aanwezigheid van geheel
het Zuid-Afrikaansche volk de eerste steen van
het monument wordt gelegd, zal zjj met voldoe
ning op haar werk kunnen terugzien
Hoewel natuurlijk het Eeuwfeest op het oogen-
blik in het middelpunt der belangstelling staat
en een daarmede verband houdende golf van
gezond nationalisme over het land gaat, moet
men zich toch bezig blijven houden met de twee
groote problemen van Zuld-Afrika, dat van de
..arme blanken” en dat van de „naturellen" Wil
Zuid-Afrika een goede toekomst tegemoet gaan,
dan moet het deze beide vraagstukken oplos
sen: dat weet men in Kaapstad even goed als
in Pretoria. Johannesburg en Durban. Beide
problemen hebben een en dezelfde oorzaak: den
veel te snellen groei van de steden. Ook in Zuid-
Afiika moest de landbouw de enorm snelle,
achter hooge tariefmuren doorgevoerde Indus
trieel ontwikkeling betalen; hjj ging achteruit
verarmde, terwijl de groote steden met hun mij
nen en fabrieken gelijk reusachtige magneten
ce menschen naar zich toetrokken.
In 1936 stonden in Zuid-Afrika ongeveer 2
millioen blanken tegenover 75 millioen kleur
lingen. Van de blanken leefden 14 millioen in
eeft vi-
oor Oiv
tn neer,
als een
m. door
den rug
Nadat
n *fge-
opgeaet.
r (1—1).
door en
een
«n desondanks heb ik haar een lieven
k®8chrevent haar uitgenoodigd ^zooals
er BUDwaM
^~<at haar den tijd. Bij jonge vrouwtjes kun-
F»nneer zij hysterisch aangelegd zijn
optreden, soms zeer won-
.Thomson niet meer bij mij werkzaam
Huldig verblijf van hem noch van Robert Seve
ring mü bekend Parker.”
„Robert Severing en Iracema logeerden
samen bü mü kellner beweert Robert zou een
man zijn van Zuld-Amerikaansch type jnü
niet bekend Seyds Hotel.”
„Huwelijk had plaats persoonsbeschrijving
niet mogelijk Mansion House Londen."
Doctor Almeida knikte hij had zich de in
formaties zoo wel ongeveer gedacht. Desondanks
was er niets, dat tegen Iracema getuigde, be
halve dan die eene verklaring van den kellner.
Het was zonder meer duidelijk, dat men noch
op den burgerlijken stand, noch in de hotels
zich personen herinneren kon, die men slechts
vluchtig gezien had. De kellner in het Londen-
sche hotel kon natuurlijk omgekocht zijn wel
heel vervelend, dat die Thomson nu juist onbe
reikbaar was.
Er kwam nog een laatste telegram:
„De zich noemende Robert Severing was aan
boord werd tusschen Lissabon en Madeira als
bedrieger ontmaskerd verdere inlichtingen
door de regeering verboden kapitein Gray
mailboot Queen Victoria.”
Doctor Almeida sprong op.
Het laatste telegram had uiteindelijk zeker
heid gebracht. Desondanks smartte hem de op
lossing. Hij dacht na en meende nu het geheel
te kunnen overzien.
De persoon, die op de een of andere manier
een pas op naam van Robert Severing had
weten te bemachtigen, had zich te New-York
Iracema ingedrongen. Waarschijnlijk waa
toekomst van het blanke Afrika wordt door
zware zorgen overschaduwd. Mogen wij het land
tl) deze gelegenheid, nu het zich opmaakt, het
grootste feest zijner geschiedenis te vieren, toe
wen.sch en, dat zijn natuurlijke rijkdom het mo-
geljjk maakt, de waardigheid van het blanke
ras te handhaven en gelijktijdig het naturellen
vraagstuk op een gezonde wijze op te lossen.
„Zoo is nu eenmaal het leven,” dacht hij.
En terwijl de belde gelukkige menschen naar
het station reden cm hun huwelijksreis naar het
zonnige Zuiden aan te vangen, vluchtte Alfred
naar de eenzame tuinbank, welke vroeger Ma
rietta's lievelingsplaats geweest was.
t Was hem vreeselük te moede. „Arme, arme
lieveling," mompelde hij. „Wat een offer heeft
zü moeten brengen....”
vallen, niet alleen bulten Nederland, leert,
een «eer pijnlijk karakter, en breken zeker
meer af dan de sportieve ontmoeting op
zichzelf opbouwt. Men heeft, nu eenmaal
niet alleen te doen met de tweeëntwintig
voetballers, maar met een menigte van vele
duizenden heele, maar vaak ook halve
sportliefhebbers; en men heeft ook te doen
met de tegenwoordige Infiltratie van de
sport met nationalistisch^ sentimenten,
waardoor de zegepraal van een voetbalteam
als een nationale zaak wordt beschouwd en
elke rechte of scheeve trap als een natio
nale uiting wordt toegejuicht of uitgefloten
een hypertrophie, of beter een degene
ratie van de eigenlijke sporteer.
Het verbod van burgemeester Oud was
niet onsportief, maar voorkwam een mo
gelijk déraillement van de sport in de
politiek.
In de verklaring van de beslissing van
verliefd gemaakt. Volgens de foto moet het een
knappe vent zijn. Ze hebben elkaar in Londen
ontmoet. Het lijkt zeer aannemelijk, dat de
brief van haar vader en de verklaring van
Thomson aangaande het testament Iracema er
toe gebracht hebben in Londen den man, dien
zij voor Robert Severing hield, te trouwen.
Maar u was ook in Londen en hebt gezworen,
dat u Iracema getrouwd hebt. Desondanks bent
u met een vliegtuig naar huls gekomen en hebt
geduld, dat Iracema met den ander samen per
zelfde boot naar Lissabon kwam. Dat iazacht
gezegd heel vreemd.
Jenkins zag Almeida rustig aan.
„U hebt gelijk, ik heb een valaohe verklaring
af gelegd.”
Almeida sprong op.
Desondanks bleef Jenkins volmaakt kalm.
.Hoor mij eens rustig aan. waarde ouden
vriend zoo mag ik u wel noemen omdat u an
En hij kookte, alsof hij zijn leven lang voor het fornuis had
gestaan. HU maakte flensjes met confituren, bakte een kipje
goudgeel en hij genoot zelf van de heerlijke geuren, die in de
keuken opstegen. Hjj was nu gekleed als een kok, terwijl hij
zijn uniform aan den kapstok had opgehangen. Aan zijn zijde,
aan een gordel, hing een prachtig mes, om het vieeech te kun
nen snijden.
tot 1936 van 1.080 000 tot ongeveer 3.000.000
steeg, groeiden de groote steden van 359.000 tot
900.000; de groote steden zijn dus veel sneller
gegroeid dan de totale bevolking, d vi, de sto-
De vice-presidente van de „Union mondiale
de la femme pour la Concorde Internationale”
beeft een onderhoud gehad met verschillende
onderteekenaars van den oproep tot geestelij
ke en moreele herbewapening. De opzet van de
Union beantwoordt geheel aan de bedoeling van
den oproep. In het kort samengevat is haar
werk als volgt:
opsluiten. Zij moet gasui dansen en aan vroo-
lijke avondjes deelneme^.”
Dat trof nu Juist goed. Zij was inmiddels acht
tien jaren oud geworden en voor haar verjaar
dag had zü een nieuwe avondjapon gekregen,
die in de kast hing en die slechts op het aan
trekken wachtte. Maar zü was toch niet zelf
standig genoeg, om zonder Alfred's toestemming
te gaan.
Hü had er niets op tegen, scheen het wel.
„Veel plezier" wenschto hü haar zelfs nog toe.
Zü amuseerde zich uitstekend. Na al die rus
tige avondwandelingen deed een weinig afwis
seling van muziek, dans en vroolükheld haar
goed. zelfs bet lawaai en al dat geroezemoes
werkte als een ‘verfrissebende drank.
„Het was er erg prettig!” zei ae later tegen
Alfred, „maar ik heb toch den geheelen avond
een verlangen naar jou gehad."
Het was lief van haar, dat zü dat gezegd had
Het algetneene antwoord van den Rljks-
sportleider op het incldenteele besluit van
den Burgemeester van Rotterdam la Jan
ook even ongegrond als onvruchtbaar. Wij
vreezen met de „N.R.Crt.” dat men zich
in Duitschland teveel Inspireert op de
uitingen van het dagblad der Nederland
sche nationaalsocialisten, dab echter even
min het Nederlandsch nationaal gevoel als
de beproefde Nederlandsche sportiviteit
weerspiegelt.
eerder toe bereid,
echten Robert niet
zoo heb-
Iracema zelf verhaald
Het D.N.B. verklaart, dat de afbreking
niet het gevolg is van het Rotterdamsche
verbod op zichzelf, maar haar oorzaak
heef in „het feit, dat achter burgemeester
Oud de tendenz van toonaangevende krin
gen staat: het gebied van de sport, dat an
ders voor de volken als een brug der naties
gerespecteerd wordt, in eenzijdige politieke
opvattingen te betrekken.”
En verder heet het, dat „de burgemees
ter van Rotterdam zich tot werktuig van
belangenpolltiek laat maken....”
Voor deze stelling ontbreekt elk bewijs.
Ieder Nederlander heeft in de beslissing
van burgemeester Oud een voorzlchtlg-
heidsmaatregel gezien en bijna allen
hebben dit ook gewaardeerd om inciden
ten en demonstraties van politieken aard
bij gelegenheid van een sportwedstrijd t»
voorkomen.
De burgemeester was dus geen werktuig
van eenige politiek, maar wilde juist voor
komen, dat de sportwedstrijd aanleiding tot
politieke demonstraties werd, waartoe in
de gegeven omstandigheden gevaar aan
wezig was. Dergelijke demonstraties zijn
door politie-toezicht niet te verhinderen;
De ontwikkeling van de geestelijke en moree
le krachten, die een tegenweer kunnen vor
men tegen de vele krachten in de ziel van bet
individu, welke den wereldvrede bedreigen. De
belangstelling te wekken van allen, die nog
niet overtuigd zün, dat het een heilige plicht
is om persoonlijk in deze richting te werken.
Hiertoe wil de Union kleine studiegroepen vor
men, de jeugd in deze richting heljjen be
ïnvloeden en verspetdlng bevorderen van al
hetgeen door anderen is gedaan.
Y"\e verklaring van het „Deutsche
J Nachrichtenbüro” over de afbreking
van de sportbetrekkingen tusschen
Nederland en Duitschland vraagt óm eenig
commentaar.
echtste van het land staat den 65 millioen ne
gers ter beschikking, zeven achtsten behooren
aan de 700 000 blanken.
Geen wonder, dat de Inboorlingen-gebieden
ten deele verschrikkelük overbevolkt zün en hun
bewoners niet meer kunnen voeden. De regee
ring koopt op het oogenblik bezittingen van
blanken terug om daarmede de inboorlingen-
gebieden te vergrooten. een langzaam en kost
baar proces, dat met de snelle vermeerdering der
zwarte bevolking geenszins gelüken tred vermag
te houden. Bovendien ondervindt de regeering
weinig steun van de rijke industrie, die er be
lang bü heeft, dat er een druk op de negen
wordt uitgeoefend, opdat zü in de münen en
steden tegen lage'loonen blijven werken. Daar
mede houdt ook het uiterst bedenkelüke ver-
schünsei verband, dat de zwarte bevolking der
steden nog sterker toeneemt dan de blanke.
Terwül het zwarte proletariaat der steden
steeds sneller groeit, ontstaat op het land, het
verwaarloosde platteland, een breede laag on
bemiddelde blanken, de „arme blanken” 300.000
van dergelüke verarmde menscheil telt men op
het oogenblik reeds in -de Unie.
De regeering heeft reeds velerlei pogingen in
bet werk gesteld om hier hulp te verschaffen;
tet nog toe echter zonder veel succes. Steun in
den vorm van geldelüke subsidies maakt de zaak
nog erger. Deze menschen zün te onontwikkeld
om gelüken tred met de modemiseering van den
landbouw te kunnen houden. Lichamelüke ar
beid wordt veracht; dat is de taak der Kaffers.
De voeding is slecht en onvoldoende; licha
melijke en geestelüke degeneratie zün daarvan
het gevolg Het percentage minder begaafden is
dubbel zoo hoog als onder de overige blanke be
volking. Velen van hen denken er zelfs niet
meer aan in hun onderhoud te voorzien. Zü zün
aangewezen op steun van den staat en de par
ticuliere weldadigheid.
Zoo staat men dus voor het feit, dat in een
zoo rük land als de Unie büna een vierde deel
der bevolking van aalmoezen moet leven. De
zü
uitstaan kon.
ben toegedragen
had.
Neen iets klopte er toch ook weer niet
Jenkins had bezworen, dat hüzelf Iracema in
Londen getrouwd had en toen alleen per vlieg
tuig naar Lissabon was teruggekeerd.
Dat klopte weer met de verklaring van den
kellner van het hotel.
In elk geval was de ander toen op het schip
gebleven en als bedrieger ontmaskerd.
Almeida ging weer naar Jenkink.
.Jk heb deze informaties ontvangen.”
Jenkins bekeek ze rustig.
.Natuurlijk ae konden niet anders uitval
len!"
hü van plan geweest geld van haar te vragen,
maar het verschünen van het echtpaar Hos
band had dit ónmogelijk gemaakt.
De nu merkwaardigerwijze verdwenen Thom
son was zün vriend. Was in elk geval ook een
man met een verleden. Toen hü toevallig op
Madeira was, had de oude Severing hem laten
l-nnw«l en zün testament gedicteerd. Thomson
had daarop zün plan gevormd. Hü wist blük-
baar.waar de persoon met den gestolen pas op
naam van Robert Severing zich ophield, keerde
naar Engeland terug en haalde den man van de
.J-titzow" af. Hü schond de notarieele geheim
houding en wekte den valschen Robert op mis
bruik te maken van de ontwakende liefde varaljiet andere wel. Die kerel heeft Iracema op zich
inwoners van Kaapstad van 106 000 tot 171.000. land In handen van blanken. Slechts een
van Durban van 35.000 tot 95.000 en van Jo-
harnesburg zelfs van 83.000 tot 254.000.
Terwül de totale blanke bevolking van 1904
■a r st een wazigen blik keek Alfred de we-
I y 1 reld in en bedekte de nuchtere werkelüa-
x T A held met een gouden fantasie, wat een be
scheiden schadeloosstelling was voor het vele,
dat het leven hem nog steeds had onthouden
Eens had hü een meisje leeren kennen, een
meisje dat pas hur zeventienden verjaardag
gevierd had en dat. als een vrü algemeen ken
merk van dezen leeftüd. niets liever wenschte
ingen op te zeggen. Anders zou men dan met een dichter kennis te maken. Die sou
haar zeer seker beter begrijpen dan al die an
dere menschen om haar heen.
Daarin vergiste zü zich inderdaad niet; het
werd een aardige tüd voor hen beiden.
„Zü passen goed bü elkander," zelden de men
schen en meenden dit eeriük zonder afgunst.
Wan' wat kan een niet te knap meisje beter
verwachten dan iemand, die weliswaar niets be
zit. maar die het oprecht meent?
„Wat ben je mooi!” sei hü eens op een van
hun eindelooae wandelingen. Hü was de eerste,
die haar dit zei. Tot nu toe had nooit iemand
dit opgemerkt en zü zelf wist het wel t aller
minst
Zü lachte ongeloovlg. En ook toen hü het
nog eens herhaalde, schudde zü slechts haar
hoofd.
Maar toch Is het met vrouwen een feit, dat,
wanneer men haar eenige malen zegt, dat zü
mooi zün en een weinig moed inspreekt, haar
schoonheid ook werkelük gaat ontluiken Dan
worden zü dikwüls zoo mooi, dat zü met een
handomdraai een man het hoofd op hol kun
nen brengen.
„Die verandering is haast niet te gelooven,"
zeiden de menschen.
Alleen de dichter merkte van dezen ommekeer
niets In zün oogen was Marietta nooit anders
geweest.
In betrekkelük korten tüd kwamen nu van
alle kanten aanbidders opdagen, die haar met
complimenten overlaadden.
„Zoo’n mooi meisje,” zeiden ze „mag zich niet
de steden en slechts 0.7 millioen op het tand, den zuigen steeds sterker de menschen van het
Van 1904 tot 1936 groeide het aantal blanke
,3Cün vrouw en ik den zich voor Robert Seve
ring uitgevonden persoon na de tennismatch
vluchtig gezien was armelük gekleed ver
legen kunnen niets aangaande zün identiteit
verklaren Hoaband.
„Volgens pm Robert Severing overtocht
van New-York Engeland als werkend passa
gier dertig Juli afgemonsterd verder niets
bekend - kapitein Winter Mailboot JMr
sow.” Ml
Steeds zeldzamer werden de avonden, welke
zü voor hem vrü bad En zelfs was zü op Beke
ren dag. dat sü met Alfred afgesproken bad. op
't allerlaatste oogenblik door een büzonder aan
trekkelijke uitnoodiging verhinderd. Alfred voel- -
de zich juist dien dag wat eenzaam en verlaten
en probeerde voor de eerste maal haar terug
te houden
Zü wilde echter absoluut gaan, maar hem
toch ook met krenken Een vrouw is echter di
plomatiek genoeg, om zelfs in wen moetltfke aan
gelegenheid een bevredigenden uitweg te vinden.
„Ik houd te veel van je,” sei ze ,en ben ont
zettend treurig, dat wü nog steeds niet aan
trouwen kunnen denken. Daarom alleen vlucht
Ik naar die voor mü zoo vreemde wereld, naar-
dat lawaai, dat mü soms verdooft."
Ja, dat zag hü
In. Die bekentenis
van
hem
over
men
Hü was
niet in staat haar
iets te bieden.
Voor haar was het echter geenszins een een
zame avond. HU bracht een oplossing, welke
zü reeds lang had verwacht, een aanzoek, dat
haar oneindig gelukkig maakte. En hü was ook
werkelük een keurige jongeman, van rijke fa
milie. die een zeer goede positie had en spoedig
zou kunnen trouwen. De jongelui waren al van
af het eerste oogenblik op elkander verliefd ge
worden en nu ook de ouders hun toestemming
hadden gegeven, was alles In de beste orde.
„Schoonheid en rükdom." zeiden de menschen,
„gaan uitstekend samen.”
Alleen met Alfred moest de zaak eerst in orde
worden gemaakt.
,4e weet." zei ze tegen hem, „dat mün hart
alleen jou toebehoort maar ik moet mü
opofferen. Wü zün arm. mün moeder is met
gezond, zü heeft dringend behoefte aan ver
sterkende middelen en aan een kostbare rust
kuur...."
In de vele gesprekken met hem had zü ge
leerd. hoe voorzichtig men met een dichter moet
omgaan, om geen onheil te stichten. Daar
om herhaalde sü deze leugen nogmaals als af
scheid. Dat sou hem helpen over zün verdriet
heen te komen.
^Ie weet, dat mün hart alleen aan jou be
hoort....”
Het werd een prachtige bruiloft, vele men
schen kwamen toegestroomd, om het jonge paar
te zien. Ook Alfred was ergens in een verborgen
hoekje getuige'van het feest.
zei de bruidegom. Ja" sei de bruid. Haar
stem trilde.
Het was dezelfde stem, welke tegen Altrad
had gezegd: ^Je weet, dat mün hart alleen aan
jou toebeboort.
overkwam haar dat gevoel van druk-
’«-latenheid. Verdriet over den dood
2*?*1 vaders en vooral ook verlangen naar
maakte zich van haar meester.
was Robert? Hoe kon hü zoo opeens
»erdwünen. Hü, die met een enkel
alles oqfzou kunnen helderen. Even kwam
wn gevoel van twüfel haar hart binnen slui-
Maar met afschuw schudde zü het van
af, met schaamte. Zü geloofde aan hem,
wuae »an hem blüven gelooven.
y«ee dagen tater.
Auneida had met Jenkins gesproken.
T*?* Jonge vrouw met rast!’
•T™* had het hoofd geschud,
ik haar dan wat?”
kT?iL.T<tePtt my’ behande,t
E—uum
toekomt ---
V411 ^eet ik wat er allemaal gebeurd is?”
(Van een büaonderen correspondent)
PRETORIA, December
Aan de voorbereidingen voor het Voortrek-
kera-Eeuwfeest is thans de laatste hand
gelegd. De „ossewaens” naderen langzaam
maar zeker hun doel. De fakkel, die van het
Jan-van-Riebeek-monument door athleten
naar bet eeuwfeest-terrein bü Pretoria
wordt gebracht, bevindt zich onderweg. En
op het Eeuwfeest-terrein zelf, dat is gelegen
aan den hoofdweg van Johannesburg naar
Pretoria, zün de dertien kampen, alle ge
noemd naar bekende Voortrekkers, reeds al-
gebakend. de plaatsen voor de kampvuren
in gereedheid gebracht en provisorische po
litieposten, postkantoren, inlichtingenbu-
.reaux, alsmede een station verrezen. Hier
Vullen van 13 tot 16 December de duizenden
Afrikaners kampeeren, die aanwezig willen
biin bü de eerste-steenlegging van het
enorme Voortrekkersmonument en de an-
“aen feestelükheden ter gelegenheid van het
Eeuwfeest.
den Rljkssportlelder daarentegen jZiullt
een logische misvatting. Niet alleen^rondt
zij zich op volkomen willekeurige bewe
ringen omtrent- zekere kringen, die „zich
achter de persoon van den burgemeester
van Rotterdam verbergen”, maar ook op'
grond van die beweringen is zijn besluit
tot afbreking der sportbetrekkingen niet
redelijk te noemen. Indien het Inderdaad
een taak van de sport is, op nlet-polltiek
terrein bruggen tusschen de naties te bou
wen, dan kan de aanwezigheid van .jekerc I
kringen" gegn reden zijn, om de sportieve
betrekkii
alleen bruggen kunnen bouwen, waar geen
water is!
- minister van Waterstaat
M *ün Memorle van Antwoord aan
1 Y Tweede Kamer inzake de kwestie
I vsn het centraal vliegveld opnieuw heeft
I blijk gegeven door de kracht der argmnen-
ten ten gunste van Schiphol te zijn over-
I tuigd komt van enkele kanten een optner-
I gelijke reactie los. Toen de kwestie van het
I centrale vliegveld werd gesteld, was het
I nationaal belang, dat hiermee zou gemoeid
I zijn, de voornaamste drijfveer der voor-
I standers. Thans echter, nu blijkt, dat dit
I nationaal belang ook met de bestemming
I van Schiphol tot centrale vlieghaven veilig
I wordt geacht, openbaart zich een ontstem-
II ming, die geheel andere gronden heeft. Het
algemeen belang van een centraal vliegveld
blijkt nJ- voor sommige van de vroegere
voorstanders ineens minder te spreken/
wanneer dit algemeen belang samenvalt
met het belang van Amsterdam.
Duidelük spreekt dit uit een kolommen-
lang artikel, dat „de Maasbode" wijdt aan
I zwenking van minister Van Buuren” en
I waarvan de schrijver, mr. L. J van der Valk,
I nogmaals komt betoogen, dat een nieuw te
I vestigen centraal vliegveld te Leiderdorp of
Bodegraven ideaal Is, maar dat de op luttele
I kilometers verder gelegen schitterend ge-
I outilleerde luchthaven Schiphol daartoe
I nooit kan dienen.
I Al de bekende en honderdmaal met feiten
I tn cijfers weerlegde argumenten worden
I nogmaals te berde gebracht, maar tenslotte
I blijkt dan wat het meest klemt en waarom
I jt» Maasbode” met zooveel woorden ten
I aanval trekt: Rotterdam kan niet berusten
in een nationale luchthaven, op Amster-
I damsch initiatief en Amsterdamsche tradi
tie gebouwd; het wil liever een kapitaal ver-
I ipild zien, om enkele kilometers dichterbij,
I ergens midden in het land, een vliegveld
tan te leggen, dat met passer en duimstok
berekend Inderdaad „centraal” gelegen is.
Precies uitgemeten zou dit Alphen móeten
ijjn, maar men heeft het van den beginne
af nu eenmaal op Leiderdorp gehoude^
In Leiderdorp, zoo zegt het Rotterdam-
Kbe blad, zou Rotterdam feitelijk zijn
I eigen luchthaven hebben gekregen, doch die
I Ml het nooit kunnen aanvaarden in het ten
zijnen opzicht geheel excentrisch gelegen
I Schiphol. Met andere wooRien: Rotterdam
wil zijn belang inschakelen in het algemeen
belang, zoolang dit algemeen belang echter
niet samenvalt met dat van Amsterdam.
Ha luchtig daarbij verder geredeneerd
wordt, blijkt wel uit de opmerking, „dat
de reeds in Schiphol geïnvesteerde kapita
len geenszins als verloren behoeven te
worden afgeschreven, omdat bü de verdere
ontwikkeling van de luchtvaart voor dat
1 vliegveld zonder twüfel een andere bestem -
ming te vinden zal zün?’ Welke bestemming
dat wel zal wezen, wordt ons helaas niet
nader meegedeeld. Wü kunnen er ons
zlechts één voorstellen, nJ. een bezienswaar
digheid voor de bultenlandsche toeristen, zü hebben, zooals de ervaring van vele ge-
die er zich over kunnen verbazen en ver
maken, dat de Chineezen yan Europa een
der beste luchthavens ter wéreld bulten ge
bruik stellen om eenige kilometers verder
een nieuwe te gaan bouwen, alleen omdat
de afstandverdeeling dan „eerlüker” is.
Wordt dit niet bü Schildburg en Kam
pen af!
Nog duidelijker bHjkt waar de schoen
«ringt, als wü zien hoe „de Maasbode”
prompt een zure ontboezeming van de
Haagsche „Avondpost” citeert, waarin Rot
terdam met zün „zooveel rustiger, beschei-
der en eenvoudiger optreden" tot het
slachtoffer wordt verklaard van de Amster
damsche .Agitatie”. Passages als „de hoofd-
stad heeft altijd de neiging zich sterk boven
de rest van Nederland te verheffen” en
-het besef van superioriteit, dat dikwüls
soo hinderlijk is in het Amsterdamsche op-
treden”, zün slechts onvriendelükheden,
dk geen argumenten kunnen vervangen.
Men schrijft er echter niet bü, dat Rot
terdam bü deze heele aangelegenheid alleen
te winnen en weinig te verliezen had, ter-
«tjl Amsterdam, welks kapitale luchthaven
op het spel stond, toch zeker recht had met
deugdelijke argumenten en warm gevoel te
terdedlgen, wat het ten bate der nationale
behtvaart in Schiphol had opgebouwd.
Wat verder de beschouwing in „de Avond
post" betreft: het is toch wel erg naïef om
te veronderstellendat de Regeering ge
wricht zou zün voor „de -rumoerige Am
en zü herhaalde dit gezegde In het vervolg lede
ren keer, als sü naar een feestje ging.
Zoo waren alle partüen tevreden: de dansers
verheugden zich, omdat Marietta soo goed kon
dansen en Alfred rierd voor zün eenzame avon
den alleen reeds dóór het bewustzün, dat Ma
rietta naar hem verlangde, schadeloos gesteld.
„Het is ook begrüpelük," zelden de menschen,
„dat zoo’n aardig ding niet bü zoo’n armen
slobber kan blüven.”
deriüke. Wanneer daar dan nog een groot ver
driet bijkomt, zooals in dit geval door het over
lijden van den vader is het natuurlijk niet uit
gesloten, dat wü hier voor zoo’n geval staan.”
„We zouden dus een dokter moeten raad
plegen?”
,j)aar zou ik voorloopig ook nog even mee
wachten. Ik zal uiterst zorgvuldig al die pimten
nagaan, die Iracema mü heeft opgegeven.
Daarbü keek hü Jenkins zeer scherp en vor-
schend aan.
„Uitstekend, dat is uitstekend!"
"wanneer ik dan over de informaties zou be
schikken en deze zouden niet in overeenstem
ming zün met haar voorstelling van zaken, zal
ik haar vaderlük op de hoogte brengen, en ik
hoop, dat dan alles in orde zal komen.”
Doctor Almeida was terug, en zat op zün
studeerkamer. Nu hü Jenkins gesproken had.
wm hü vast overtuigd. Deze man trad soo be
slist op, en had zoo iets warms in zün stem,
wanneer hü over Iracema sprak.
Spoedig kwam een groot aantal telegrammen
binnen. Antwoord op de door hem gestelde
vragen.
het meisje voor hem en haar tot een huwelük
met hem te bewegen.
Iracema was daar te
omdat zü Jenkins, den
Alles kou zich juist
als
Merdamsche actie met een pfc-nic op
Schiphol en liedjes van Cllnge Doorenbos
op muziek van wü-weten-het-nlet-meer.”
Er rijn afdoende argumenten genoeg aan
gevoerd vóór Schiphol en tegen Leiderdorp
en dat de Regeering zich daartoe heeft
laten overtuigen en van een aanvankelük
ingenomen standpunt Is teruggekomen,
strekt haar slechts tot eer.
De Haagsche houding In deze heele kwes
tie Is trouwens zeer merkwaardig. Prof.
Brugmans herinnert er in zün brochure over
de vllegveldkwestle zeer terecht aan, hoe
het Haagsche gemeentebestuur voor enkele
jaren een propaganda-geschrift uitgaf,
waarin o.m. het volgende te lezen staat:
„dit perfecte wegenstelsel maakt het
mogelük om de centrale Nederlandsche
luchthaven Schiphol bü Amsterdam, welke
tot de grootste en drukst bezochte van
Europa behoort, In minder dan drie kwar
tier te bereiken. Op deze wüze heeft Den
Haag, de stad waar de K.L.M. haar hoofd
zetel vestigde, vlot contact met het Inter
nationale luchtverkeer.”
Het nationale belang is Inderdaad met
Schiphol als vlieghaven uitstekend gediend.
En wanneer Amsterdam zich over deze be
slissing verheugt, Is dat niet, om zich boven
de andere groote steden te verheffen, maar
omdat het zün dienst aan het nationale
belang erkend riet en kan voortzetten
'bPMvT,
