ROTTERDAM
tKdu&faal
den day
van
EN SCHIPHOL
Gereed
het voortrekkers
voor
Sportbetrekkingen
eeuwfeest
De avonturen van een verkeersagentje
D'
N
alle abonné’s F 750.- F 7so- F 250-
I
De Duitsche afbreking
R
Heel Zuid-Afrika kampeert
op het Eeuwfeest-terrein
7
DINSDAG 13 DECEMBER 1938
I
41
Britsch pater in. Nederlandse!»
orde
I De dichter
en het meisje
Twee problemen overschaduwen
der Unie
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De man van Iracema
door otfrid von hanstein -
in
af-
Bij moeten brengen....
Zy vormen een ware stad deze kampen, die
.1 -i
een
kWordt vervolgd.)
“i en hebt
samen per
Izaks-
*ttn<
n den
et af-
ft vee
land-
over-
he*
r den
het
spr».
«eken
ZCtlll-
itbaar
Moert
HU self bracht den sultan, die met den grootvizier aan tafel
zat, de heerlijke gerechten. De sultan vond ae heerlijk en de
groot-vlzier, die zag dat de vorst genoot, had er pleizier van.
Toen Keesie het kippetje, dampend en geurend opbracht,
lachte de groot-vlzier en Keesie lachte mede. De sultan aei
niets, maar lachte inwendig.
„Zoo is nu eenmaal het leven." dacht hy.
En terwijl de belde gelukkige menschen naar
tiet station reden om hun huwelijksreis naar bet
zonnige Zuiden aan te vangen, vluchtte Alfred
naar de eenzame tuinbank, welke vroeger Ma
rlette's lievelingsplaats geweest was. X
tWas hem vreeseiyk te moede. .Anne, arme
lieveling,” mompelde hij. „Wat een offer beeft
mnctan hrano>*n
De vice-presidente van de „Union mondiale
de la femme pour la Concorde Internationale"
heeft een onderhoud gehad met verschillende
onderteekenaars van den oproep tot geestelij
ke en moreele herbewapening. De opaet van de
Union beantwoordt geheel aan de bedoeling van
den oproep. In het kort samengevat te haar
werk als volrt:
tot 1836 van 1.060.000 tot ongeveer 3.000.000
steeg, groeiden de groote steden van 360.000 tot
800.000; de groote steden zijn dus veel sneller
gegroeid dan de totale bevolking, dwz., de ste-
van
hem
over
men
Hij was
niet in staat haar
iets te bieden.
Voor haar was bet echter geenszins een een
zame avond. Hij bracht een oplossing, welke
zij reeds lang had verwacht, een aanzoek, dat
haar oneindig gelukkig maakte. En hij was ook
werkelijk een keurige jongeman, van rijke fa
milie. die een zeer goede positie had en spoedig
zou kunnen trouwen. De jongelui waren al van
af het eerste oogenbllk op elkander verliefd ge
worden en nu ook de ouders hun toestemming
hadden gegeven, was alles in de beste orde.
„Schoonheid en rijkdom," zelden de menschen.
..gaan uitstekend samen."
Alleen met Alfred moest de zaak eerst in orde
worden gemaakt.
„Je weet.” zei ae tegen hem, „dat mijn hart
alleen jou toebehoort.... maar ik moet mij
opofferen wy zijn arm, mijn moeder te niet
gezond, zij heeft dringend behoefte aan ver
sterkende middelen en aan een kostbare rust
kuur
In de vele gesprekken met hem had zU ge
leerd, hoe voorzichtig men met een dichter moet
omgaan, om geen onheil te stichten,
om herhaalde zij deze leugen nogmaals
scheid. Dat zou hem helpen over zijn verdriet
heen te komen.
.Je weet, dat mijn hart alleen aan jou be
hoort....”
Het werd een prachtige bruiloft, vele men
schen kwamen toegestroomd, om bet jonge paar
te zien. Ook Alfred was ergens in een verborgen
hoekje getuige vsn het feest.
„Ja,” aei de bruidegom. .Ja” zei de bruid. Haar
stem brilde.
Het was dezelfde stem, welke tegen Alfred
had gezegd: „Je weet, dat mijn hart alleen aan
jou toebehoort
De ontwikkeling van de geestelijke en moree
le krachten, die een tegenweer kunnen ver
men tegen de vele krachten in de ziel van het
individu, welke den wereldvrede bedreigen. De
belangstelling te wekken van allen, die nog
niet overtuigd zijn, dat het een heilige plicht
is om persoonlijk in dese richting te werken.
Hiertoe wil de Union kleine studiegroepen vor-
men, de jeugd in deae richting helpen be-
invloeden en verspeiding bevorderen van al
hetgeen door anderen te gedaan.
eerder toe bereid,
echten Robert niet
zoo heb-
Iraoema zelf verhaald
En hij kookte, alsof hij zijn leven lang voor het fornuis had
gestaan. Hij maakte flensjes met confituren, bekte een kipje
goudgeel en hij genoot zelf van dé heerlijke geuren, die in de
keuken opstegen. Hij was nu gekleed als een kok, terwijl hij
zijn uniform aan den kapstok had opgehangen. Aan zijn zijde,
aan een gordel, hing een prachtig mes, om het vleeech te kun
nen snijden.
land op. Desondanks bevindt zich bijna het ge-
heele land in handen van blanken. Slechts een
achtste vsn het land staat den 6.5 millloen ne
gers ter beschikking, zeven achtsten behooren
aan de 700.000 blanken.
Geen wonder, dat de inboorlingen-gebieder.
ten deele verschrikkelijk overbevolkt zijn en hun
bewoners niet meer kunnen voeden. De regee-
ring koopt op het oogenbllk bezittingen van
blanken terug om daarmede de inboorllngen-
gebieden te vergrooten, een langzaam en kost
baar proces, dat met de snelle vermeerdering der
zwarte bevolking geenszins gelijken tred vermag
te houden. Bovendien ondervindt de regeerlng
weinig steun van de rijke Industrie, die er be
lang bjj heeft, dat er een druk op de negers
wordt uitgeoefend, opdat zy in de mijnen en
steden tegen lage loonen blijven werken. Daar
mede houdt ook het uiterst bedenkelijke ver
schijnsel verband, dat de zwarte bevolking der
steden nog sterker toeneemt dan de blanke.
Terwijl het zwarte proletariaat der steden
steeds sneller groeit, ontstaat op het land, het
verwaarloosde platteland, een breede laag on
bemiddelde blanken, de .arme blanken" 300.000
van dergeljjke verarmde menschen telt men op
het oogenbllk reeds in de Unie.
De regeerlng heeft reeds velerlei pogingen in
het werk gesteld om hier hulp te verschaffen;
tot nog toe echter zonder veel succes. Steun in
den vorm van geldelijke subsidies maakt de zaak
nog erger. Deze menschen zjjn te onontwikkeld
om gelijken tred met de modemiseering van den
landbouw te kunnen houden. Lichamelijke ar
beid wordt veracht; dat te de taak der Kaffers.
De voeding te slecht en onvoldoende; licha
melijke en geestelijke degeneratie zijn daarvan
het gevolg. Het percentage minder begaafden Is
dubbel zoo hoog als onder de overige blanke be
volking. Velen van hen denken er zelfs niet
meer aan in hun onderhoud te voorzien. Zy zijn
aangewezen op steun van den staat en de par
ticuliere weldadigheid.
Zoo staat men dus voor het feit, dat in een
zoo rijk land als de Unie bijna een vierde deel
der bevolking van aalmoezen moet leven. De
mijn oom vrienden waren. Ik heb betreffende
dat punt iets onjuists met een eed bevestigd en
het merkwaardige daarbij is. dat Ik toch geen
meineed deed."
„Dat begrijp Ik niet!"
,Jk geloof, dat er toch iets te, dat boven de
letter van de wet uitgaat. Mijn oom' Emmerich
heeft al zijn vertrouwen op mij gesteld, hij
heeft mij niet alleen de zorg van zijn firma op
gedragen, maar ook die voor zijn dochter, voor
haar naam en haar eer. Voor alles heeft hij
hasr lot in mijn hand gelegd!
U kunt my al of niet gelooven, maar ik houd
van Iracema. Ik heb oom Emmerich er op
merkzaam op gemaakt, dat sy niet van mij
houdt, maar hy heeft mijn bezwaren afgewezen.
Ik ben haar per vliegtuig naar Londen tege
moet gereisd en heb haar aanvankelijk slechts
uit de verte geobserveerd, terwijl ik informaties
aangaande mijn dubbelganger Inwon.
Natuurlijk ben Ik geen detective en ik kreeg
van het huwelijk pas kennis, nadat 1 reeds vol
trokken was. Toen ik wilde reeds geheel van
Iracema afzien kreeg ik opeens zekerheid,
dat die vent door een scheepsofficier herkend
was en zeker tijdens den overtocht ontmaskerd
zou woeden.
Ik kon en mocht Iracema niet waarschuwen,
zy had mij zeker niet geloofd en mijn waarschu
wing zou hem alleen maar de gelegenheid geven
om te vluchten.
toekomst van hetblanke Afrika wordt door
zware zorgen overschaduwd. Mogen wij het land
toil deze gelegenheid, nu het zich opmaakt, het
grootste feest zyner geschiedenis te vieren, toe-
wenschen, dat zijn natuurlijke rijkdom het mo-
gelijk maakt, de waardigheid van het blanke
ras te handhaven en geiyktydlg het naturellen
vraagstuk op een gezonde wijze op te lossen.
^■*••0» Hou, b~iji
r-..,focycr» per sras 5 et. Doos 45
Cachets. flenaamd .Mijnhardties 1st lOct DoosMct
de steden en slechte 0,7 millloen op het land. den zuigen steeds sterker de menschen van het
Van 1904 tot 1936 groeide het aantal blanke
inwoners van Kaapstad van 106.000 tot 171.000,
van Durban van 35.000 tot 95.000 en van Jo
hannesburg zelfs van 83.000 tot 254000.
Terwijl de totale blanke bevolking van 1904
Te Stevensbeek (gem. Sambeek N.-Br.) te in
het klooster der Paters van het Allerheiligst
Safinanmt op plechtige wijze geprofest Pater
Foley, de eerste Engetoche pater dier orde. De
nieuw geprofeste maakt reeds meer dan twintig
Jaren deel uit van de Engetoche geestelijkheid.
Vrouwen Wereld-Unie voor
internationale verstandhouding
nm het centraal vliegveld opnieuw heeft
blijk gegeven door de kracht der argumen
ten ten gunste van Schiphol te zijn over
tuigd, komt van enkele kanten een opmer
kelijke reactie los. Toen de kwestie van het
centrale vliegveld werd gesteld, was het
nationaal belang, dat hiermee zou gemoeid
djn, de voornaamste drijfveer der voor
standers. Thans echter, nu blijkt, dat dit
nationaal belang ook met de bestemming
van Schiphol tot centrale vlieghaven veilig
wordt geacht, openbaart zich een ontstem
ming, die geheel andere gronden heeft. Het
algemeen belang van een centraal vliegveld
blijkt n.l- voor sommige van de Vroegere
voorstanders Ineens minder te spreken,
wanneer dit algemeen belang samenvalt
met het belang van Amsterdam.
Duidelijk spreekt dit uit een kolommen-
jang artikel, dat „de Maasbode” wijdt aan
„de zwenking van minister Van Buuren” en
waarvan de schrijver, mr. L. J. van der Valk,
nogmaals komt betoogen, dat een nieuw te
vestigen centraal vliegveld te Leiderdorp of
Bodegraven ideaal is, maar dat de op luttele
kilometers verder gelegen -schitterend ge
outilleerde luchthaven Schiphol daartoe
nooit kan dienen.
Al de bekende en honderdmaal met feiten
en cijfers weerlegde argumenten worden
nogmaals te berde gebracht, maar tenslotte
blijkt dan wat het meest klemt en waarom
jie Maasbode” met zooveel woorden ten
aanval trekt: Rotterdam kan niet berusten
in een nationale luchthaven, op Amster-
damsch initiatief en Amsterdamsche tradi
tie gebouwd; het wil liever een kapitaal ver
spild zien, om enkele kilometers dichterbij.
u de minister van Waterstaat
zijn Memorie van Antwoord aan de
Tweede Kamer inzake de kwestie
gelegen zijn onmlddeliykten Zuiden van het
Voortrekkersmonument, /het straten, pleinen,
parken, een „feeshuls” en wat al niet meer.
Reeds lang voor den jiatum van sluiting zyn alle
kampeerplaatsen besproken, want iedere Afri
kaner wil bij dit grootste feest in de geschiedenis
van Zuid-Afrika aanwezig zijn. En ook in de
hotels van Pretoria en Johannesburg zal in de
dagen van 13 tot 16 December geen kamer meer
te krijgen zyn.
Bergen werk heeft de Eeuwfeestcommissle in
de laatste maanden verzet. Maar wanneer op
16 December onder de aanwezigheid van geheel
het Zuid-Afrikaansche volk de eerste steen van
het monument wordt gelegd, zal zy met voldoe
ning op haar werk kunnen terugzien.
Hoewel natuurlijk het Eeuwfeest op het «ogen
blik in'het middelpunt der belangstelling staat
en een daarmede verband houdende golf van
gezond nationalisme over het land gaat, moet
meh zich toch bezig blijven houden met de twee
door athleten groote problemen van Zuid-Afrika. dat van de
^armè blanken" en dat van de „naturellen''. Wil
Zuid-Afrika een goede toekomst tegemoet gaan,
dan moet het deze beide vraagstukken oplos
sen; dat wéét men in Kaapstad even goed als
in Pretoria, Johannesburg en Durban. Beide
problemen hebben een en dezelfde oorzaak: den
veel te snellen groei van de steden. Ook in Zuid-
Afrika moest de landbouw de enorm snelle,
achter hooge tariefmuren doorgevoerde indus-
trieele ontwikkeling betalen; hy ging achterul*.
verarmde, terwijl de groote steden met hun mij
nen en fabrieken gelijk reusachtige magneten
ce menschen naar zich toetrokken.
In 1936 stonden in Zuid-Afrika ongeveer 2
millloen blanken tegenover 73 millloen kleur
lingen. Van de blanken leefden 13 millloen m
Dn_ S"1 9°*^
helpen hierbi;
Mijnhardts Poeders per stuk S et. Doos 45 et
vallen, niet alleen bulten Nederland, leert,
een geer pijnlijk karakter, en breken zeker
meer af dan de sportieve ontmoeting op
zichzelf opbouwt Men heeft nu eenmaal
niet alleen te doen met de tweeëntwintig
voetballers, maar met een menigte van vele
duizenden heele, maar vaak ook halve
sportliefhebbers; en men heeft ook te doen
met de tegenwoordige infiltratie van de
sport met nationalistische sentimenten,
waardoor de zegepraal van een voetbalteam
als een nationale zaak wordt beschouwd en
elke rechte of scheeve trap als een natio
nale uiting wordt toegejuicht of uitgefloten
een hypertrophie, of beter, een degene
ratie van de eigenlijke sporteer.
Het verbod van burgemeester Oud was
niet onsportief, maar voorkwam een mo
gelijk déraillement van de sport in de
ixilitiek.
In de verklaring van de beslissing van
„Thomson niet meer by my werkzaam.
Huidig verblijf van hem noch van Robert Seve
ring my bekend Parker."
.Robert Severing en Iracema logeerden
samen by my kellner beweert Robert zou een
man zyn van Zuld-Amerikaansch type my
niet bekend Seyds Hotel."
„Huweiyk had plaats persoonsbeschryvtng
niet mogeiyk Mansion House Londen.”
Doctor Almeida knikte hy had zich de in
formaties zoo wel ongeveer gedacht. Desondanks
was er niets, dat tegen Iracema getuigde, be
halve dan die eene verklaring van den kellner.
Het was zonder meer duldeiyk, dat men noch
op den burgeriyken stand, noch in de hotels
zich personen herinneren kon, die men slechts
vluchtig gezien had. De kellner in het Loaden-
sche hotel kon natuuriyk omgekocht zyn wel
heel vervelend, dat die Thomson nu juist onbe
reikbaar was.
Er kwam nog een laatste telegram:
,De zich noemende Robert Severing was aan
boord werd tusschen Lissabon en Madeira als
bedrieger ontmaskerd verdere inlichtingen
door de regeerlng verboden kapitein Gray
mailboot Queen Victoria.”
Doctor Almeida sprong op.
Het laatste telegram had ultelndeiyk zeker
heid gebracht. Desondanks smartte hem de op
lossing. Hy dacht na en meende nu het geheel
te kunnen overzien.
De persoon, die op de een of andere manier
een pas op naam van Robert Severing had
weten te bemachtigen, had zich te New-York
by Iracema ingedrongen. Waarachymyk was
Steeds zeldzamer werden de avonden, welke
zy voor hem vry had. En zelfs was zy op zeke
ren dag, dat zy met Alfred afgesproken bad. op
t allerlaatste oogenbllk door een byzonder aan-
trekkeiyke uitnoodlging verhinderd. Alfred voel
de zich Juist dien dag wat eenzaam en verlaten
en probeerde voor de eerste maal haar terug
te houden.
zy wilde echter absoluut gaan, maar hem
toch ook niet krenken. Een vrouw te echter di
plomatiek genoeg, om zelfs in een moeiiyke aan
gelegenheid een bevredigenden uitweg te vinden.
„Ik houd te veel van Je.” zei ze „en ben ont
zettend treurig, dat wy nog steeds niet aan
trouwen kunnen denken. Daarom alleen vlucht
ik naar die voor my zoo vreemde wereld, naar
dat lawaai, dat my soms verdooft."
Ja, dat zag hy
in. Die bekentenis
liefde hielp
andermaal
den eenza-
avond heen
immers
aan te leggen, dat met passer en duimstok
berekend inderdaad „centraal” gelegen Is.
Precies uitgemeten zou dit Alphen moeten
zijn, maar men heeft het van den beginne
af nu eenmaal op Leiderdorp gehouden.
In Leiderdorp, zoo zegt het Rotterdam-
ache blad, zot» Rotterdam feitelijk zjjn
eigen luchthaven hebben gekregen, doch die
zal het nooit kunnen aanvaarden in het ten
zijnen opzicht geheel éxcentrisch gelegen
Schiphol. Met andere woorden: Rotterdam
wil zyn belang inschakelen in het algemeen
belang, zoolang dit algemeen belang echter
niet samenvalt met dat van Amsterdam.
Hoe luchtig daarbij verder geredeneerd
wordt, blijkt wel uit de opmerking, „dat
de reeds in Schiphol geïnvesteerde kapita
len geenszins als verloren behoeven te
worden afgeschreven, omdat by de verdere
ontwikkeling van de luchtvaart voor dat
vliegveld zonder twijfel een andere bestem
ming te vinden zal zijn." Welke bestemming
dat wel zal wezen, wordt ons helaas niet
nader meegedeeld. Wij kunnen er ons
slechts één voorstellen, nJ. een bezienswaar
digheid voor de buitenlandsche toeristen,
die er zich over kunnen verbazen en ver
maken, dat de Chineezen van Europa een
der beste luchthavens ter wereld buiten ge
bruik stellen om eenige kilometers verder
een nieuwe te gaan bouwen, alleen omdat
de afstandverdeeling dan „eerlljker” is.
Wordt dit niet bjj Schildburg en Kam
pen af!
Nog duidelijker blijkt waar de schoen
wringt, als wy zien hoe „de Maasbode”
prompt een zure ontboezeming van de
Haagsche „Avondpost” citeert, waarin Rot
terdam met zyn „zooveel rustiger, beschel-
der en eenvoudiger optreden” tot het
slachtoffer wordt verklaard van de Amster
damsche .Agitatie”. Passages als „de hoofd
stad heeft altyd de neiging zich sterk boven
de rest van Nederland te verheffen” en
»het besef van superioriteit, dat dikwyis
■oo hlnderiyk is in het Amsterdamsche op
treden”, zyn slechts onvriendeiykheden,
die geen argumenten kunnen vervangen.
MenjSchryft er echter niet by, dat Rot
terdam by deee heele aangelegenheid Alleen
te winnen en weinig* te verliezen had, ter
wijl Amsterdam, welks kapitale luchthaven
op het spel stond, toch zeker recht had met
deugdelyke argumenten en warm gevoel te
verdedigen, wat het ten bate der nationale
luchtvaart in Schiphol had opgebouwd.
Wat verder de beschouwing in „de Avond
post” betreft: het is toch wel erg naïef om
te veronderstellen, dat de Regeerlng ge-
•wteht zou zijn voor „de rumoerige Am-
Almeida knikte en sprak over zyne veronder
stelling aangaande de samenwerking van Thom
son met den bedrieger.
Een fyn lachje speelde vluchtig om Jenkins'
tnond.
„Waarschyniyk hebt u geiyk daar ben ik
heelemaal nog niet op gekomen."
„Het is toch buitengewoon opvallend, dat die
Thomson nu net toevallig *yn betrekking heeft
opgegeven en met onbekende bestemming op
reis is.”
„Inderdaad!"
Almeida vervolgde: 1
„Een ding te my echter nog niet duideiyk. Al
het andere wel. Die kerel heeft Iracema op zich
verliefd gemaakt. Volgens de foto moet het een
knappe vent «dn. Ze hebben elkaar in Londen
ontmoet. Het lykt zeer aannemelyk, dat de
brief van haar vader en de verklaring van
Thomson aangaande het testament Iracema er
toe gebracht hebben In Londen den man. dien
sy voor Robert Severing hield, te trouwen
Maar u was ook in Londen en hebt gezworen,
dat u Iracema getrouwd hebt. Desondanks bent
u met een vliegtuig naar huls gpkomen
geduld, dat Iracema met den Ander aai
zelfde boot naar Lissabon kwam. Dat te zacht
gezegd heel vreemd.
Jenkins zag Almeida rustig aan.
„U hebt gelijk. Ik heb een valaohe verklaring
af gelegd.”
Almeida sprong op.
Dasondanks bleef Jenkins volmaakt kalm.
„Hoor my eens rustig aan. waarde oudere
vriend zoo mag Ik u wel noemen omdat u en
deriyke. Wanneer daar dan nog een groot ver
driet bykomt, zooals In dit geval door het ovfer-
lyden van den vader is het natuuriyk'niet uit
gesloten, dat wy hier voor zoo’n geval staan.”
„We zouden dus een dokter moeten raad
plegen?"
.Jtear zou ik voorlooplg ook nog even mee
wachten. Ik zal uiterst zorgvuldig al die punten
nagaan, die Iracema my heeft opgegeven.”
Daarby keek hy Jenkins zeer scherp en vor-
schend aan.
„Uitstekend, dat is uitstekend!"
„Wanneer ik dan over de informaties zou be
schikken en deze zouden niet in overeenstem
ming zyn met haar voorstelling van zaken, zal
ik haar vaderiyk op de hoogte brengen, en ik
hoop, dat dan alles In orde zal komen.”
Doctor Almeida was terug, en zat op zyn
studeerkamer. Nu hy Jenkins gesproken had,
was hy vast overtuigd Deze man trad zoo be
slist op, en had zoo iets warms in zyn stem,
wanneer hy over Iracema sprak.
Spoedig kwam een groot aantal telegrammen
binnen. Antwoord op de door hem gestelde
vragen.
den Rykssportleider daarentegen schuilt
een logische misvatting. Niet alleen grondt
zy zich op volkomen willekeurige bewe
ringen omtrent zekere kringen, die „zich
achter de persoon van den burgemeester
van Rotterdam verbergen”, maar ook op
grond van die beweringen is zyn beslui*
tot afbreking der sportbetrekkingen niet
redeiyk te noemen. Indien het inderdaad
een taak van de sport is, op nlet-politiek
terrein bruggen tusschen de naties te bou
wen, dan kan de aanwezigheid van „zekere
kringen” geen reden zyn, om de sportieve
betrekkingen op te zeggen. Anders zou men
alleen bruggen kunnen bouwen, waar geen
water is!
Het algemeene antwoord van den Ryks
sportleider het Incidenteel^ besluit van
den Burgemeester van Rotterdam is dan
ook even ongegrond als onvruchtbaar, wy
vreezen met de „N.R.Crt.”, dat men zich
in Duitschland teveel inspireert op de
uitingen van het dagblad der Nederland-
sche nationaalsocialisten, dat echter even
min het Nederlandsch nationaal gevoel als
de beproefde Nederlandsche sportiviteit
weerspiegelt.
terdamsche actie met een plc-nlc op
Schiphol en liedjes van Clinge Door en bos,
op muziek van wy-weten-het-niét-meer.”
Er zyn afdoende argumenten genoeg aan-
gevoerd vóór Schiphol en tegen Leiderdorp,
en dat de Regeerlng zich daartoe heeft
laten overtuigen en van een aanvankeiyk
ingenonaen standpunt is teruggekomen,
strekt haar slechts tot eer.
De Haagsche houding in deze heele kwes
tie is trouwens zeer merkwaardig. Prof.
Brugmans herinnert‘.'er in zyn brochure over
de vliegveldkwestie zeer terecht aan, hoe
het Haagsche gemeentebestuur voor enkele
jaren een propaganda-geschrift uitgaf,
waarin om. het volgende te lezen staat:
„dit perfecte wegenstelsel maakt het
mogeiyk om de centrale Nederlandsche
luchthaven Schiphol by Amsterdam, welke
tot de grootste en drukst bezochte van
Europa behoort, in minder dan drie kwar
tier te bereiken. Op deze wyze heeft Den
Haag, de stad waar de KLM haar hoofd
zetel vestigde, vlot contact met het inter
nationale luchtverkeer-"
Het nationale belang is inderdaad met
Schiphol als vlieghaven uitstekend gediend.
En wanneer Amsterdam zich over deze be
slissing verheugt, is dat niet, om zich boven
de andere groote steden te verheffen, maar
omdat het zyn dienst aan het nationale
belang erkend ziet en kan voortzetten.
Het DNB verklaart, dat de afbreking
ergens midden in het land, een vliegveld n'e*' het gevolg is van het Rotterdamsche
verbod op zichzelf, maar haar oorzaak
heef in „het feit, dat achter burgemeester
Oud de tendenz van toonaangevende krin
gen staat: het gebied van de sport, dat an
ders vöor de volken als een brug der naties
gerespecteerd wordt, in eenzydige politieke
opvattingen te betrekken.”
En verder heet het, dat „de burgemees
ter van Rotterdam zich tot werktuig van
belangenpolitiek laat maken
Voor deze stelling ontbreekt elk bewys.
Ieder Nederlander heeft in de beslissing
van burgemeester Oud een voorzichtlg-
heidsmaatregel gezien en by na allen
hebben dit ook gewaardeerd om inciden
ten en demonstraties van politieken aard
by gelegenheid van een sportwedstrijd te
voorkomen.
De burgemeester was dus geen werktuig
van eenige politiek, maar wilde juist voor
komen, dat de sportwedstryd aanleiding tot
politieke demonstraties werd, waartoe in
de gegeven omstandigheden gevaar aan
wezig was. Dergeiyke demonstraties zyn
door politie-toezicht niet te verhinderen;
zy hebben, zooals de ervaring van vele ge-
-B /r et een wazigen blik keek Alfred de we-
ly/l reld in en bedekte de nuchtere werkelha-
-t’A hel|j met een gOU(jen fantasie, wat een be
scheiden schadeloosstelling was voor het vele,
dat het léven hem nog steeds had onthouden
Eens had hy een meisje leeren kennen, een
meisje dat pas haar zeventienden verjaardag
gevierd had en dat. als een vrij algemeen ken
merk van dezen leeftyd, niets liever wenschte
dan met een dichter kennis te maken Die sou
haar zeer sëker beter begrijpen dan al die an
dere menschen om haar heen.
Daarin vergiste sy sich inderdaad niet; het
werd een aardige tyd voor hen beiden
„Zy passen goed by elkander." zeiden de men
schen en meenden dit eeriyk zonder afgunst.
Want wat kan een niet te knap meisje beter
verwachten dan iemand, die weliswaar niets be
zit. maar die het oprecht meent?
„Wat ben Je mooi!” zei hy eens op een van
hun eindeloose "wandelingen. Hy was de eerste,
die haar dit zei. Tot nu toe had nooit iemand
dit opgemerkt en zy self wist het wel t aller
minst
ZU lachte ongeloovlg. En ook toen hy bet
nog eeng herhaalde, schudde zy slechts haar
hoofd.
Maar toch te het met vrouwen een feit, dat,
wanneer men haar eenige malen segt. dat zy
mooi zyn en een weinig moed inspreekt, haar
schoonheid ook werkeiyk gaat ontluiken. Dan
worden sy dikwyis zoo moot, dat zy met een
handomdraai een man het hoofd op hol gun
nen brengen.
.Die verandering te haast niet te gelooven.”
zeiden de menschen.
Alleen de dichter merkte van dezen ommekeer
niets. In zyn oogen was Marietta nooit anders
geweest.
In betrekkeiyk korten tyd kwamen nu van
alle kanten aanbidders opdagen, die haar met
complimenten overlaadden.
„Zoo’n mooi meisje," zeiden ze „mag zich niet
opsluiten, zy moet gaan dansen en aan vroo-
Ujke avondjes deelnemen.”
Dat trof nu Juist goed, zy was Inmiddels acht
tien jaren oud geworden en voor haar verjaar
dag had sy een nieuwe avondjapon gekregen,
di« in 9e kast hing en die slechts op het aan
trekken wachtte. Maar zy was toch niet zelf
standig genoeg, om zonder Alfred's toestemming
te gaan.
Hy had er niets op tegen, scheen het wel.
„Veel plezier” wenschte hy haar zelfs nog toe.
zy amuseerde zich uitstekend. Na al die rus
tige avondwandelingen deed een weinig afwis
seling van muziek, dans en vrooiykbeid haar
goed, zelfs het lawaai en al dat geroezemoes
werkte als een verfrteschende drank.
„Het was er erg prettig!” zei ze later tegen
Alfred, „maar ik heb toch den geheelen avond
een verlangen naar jou gehad.”
Het was lief van haar, dat sy dat gezegd had
en zy herhaalde dit gezegde in het vervolg lede
ren keer, als zy naar een feestje ging.
Zoo waren alle partyen tevreden: de dansers
verheugden zich, omdat Marietta zoo goed kon
dansen en Alfred werd voor zyn eenzame avon
den alleen reeds door het bewustzyn, dat Ma
rietta naar hem verlangde, schadeloos gesteld.
„Het te ook begrypeiyk,” zeiden de menschen,
„dat zoo’n aardig ding niet by zoo’n armen
slobber kan biyven”
hy van plan geweest geld van haar te vragen,
maar het verschynen van het echtpaar Hos
band 'had dit onmogeiyk gemaakt.
De nu merkwaardlgerwyze verdwenen Thom
son was zyn vriend. Was in elk geval ook een
man met een verleden. Toen hy toevallig op
Madeira was, had de oude Severing hem laten
komen en zyn testament gedicteerd. Thomson
had daarop zyn plan gevormd. Hy wist biyk-
baar, waar de persoon met den gestolen pas op
naam van Robert Severing zich ophield, keerde
naar Engeland terug en haalde den man van de
.Xützow” af. Hy schond de notarieele geheim
houding en wekte den valschen Robert op mis
bruik te maken van de ontwakende liefde van
het meisje voor hem en haar tot een huweiyk
met hem te bewegen.
Iracema was daar te
omdat zy Jenkins, den
uitstaan kon. Alles kon zich juist
ben toegedragen als
had.
Neen iets klopte er toch ook weer niet.
Jenkins had bezworen, dat hyzelf Iracema in
Londen getrouwd had en toen alleen per vlieg
tuig naar Lissabon was teruggekeerd.
Dat klopte weer met de verklaring van den
kellner van het hotel.
In elk geval was de ander toen op het schip
gebleven en als bedrieger ontmaskerd.
Almeida ging weer naar Jenkins.
,Jk heb deze Informaties ontvangen.”
Jenkins bekeek ae rustig.
..Natuurlijk ae kenden niet andere uitval-
,Mtin vrouw en ik den zich voor Robert Seve
ring uitgevonden persoon na de tennismatch
vluchtig gezien was armeiyk gekleed ver
legen kunnen niets aangaande zijn identiteit
verklaren Hosband.
„Volgens pas Robert Severing overtocht
van New-York Engeland als werkend passa
gier dertig Juli afgemonsterd verder niets
bekend kapitein Winter Mailboot JMr
'voer overkwam haar dat gevoel van druk-
““óe verlatenheid. Verdriet over den dood
vaders éh vooral ook verlangen naar
"otert maakte zich van haar meester.
w»ar was Robert? Hoe kon hy zoo opeens
•Poorloos verdwynen. Hy, die met een enkel
voord alles op zou kunnen helderen. Even kwam
*n gevoel van twyfel haar hart binnen slui-
ten. Maar met afschuw schudde zy het van
af, met schaamte, zy geloofde aan hem.
vilde aan hem biyven gelooven.
y*ee dagen later.
Almeida had met Jenkins gesproken.
•~a*t die jonge vrouw met rustl”
•«nklns had het hoofd geschud,
-ooe ik haar dan wat?”
verdenkt my, behandelt mfl ate een
®*«rieger en desondanks heb ik haar een lieven
geschreven, haar ultgenoodigd zooals
a haar toekomt met my in de villa te komen
•°hen. Weet ik wat er allemaal gebeurd is?”
-J^at haar den tyd. By jonge vrouwtjes kun-
yh wanneer zy hysterisch aangelegd zyn
••esteiyke storingen optreden, soms zeer won-
(Van een byzonderen correspondent)
J PRETORIA, Decem^r
Aan de voorbereidingen voor het Voortrek-
kers-Eeuwfeest is thans de laatste hand
gelegd. De „ossewaens” naderen langzaam
maar zeker hun doel. De fakkel, die van het
Jan-van-Riebeek-monument
naar het eeuwfeest-terrein by Pretoria
wordt gebracht, bevindt zich onderweg. En
op het Eeuwfeest-terrein zelf, dat te gelegen
aan den hoofdweg van Johannesburg naar
Pretoria, zyn de dertien kampen, alle ge-
"noetnd naar bekende Voortrekkers, reeds af-,
gebakend, de plaatsen voor de kamjfruren
in gereedheid gebracht en provisorische po
litieposten, postkantoren, inlichtingenbu
reau!, alsmede een station verrezen. Hier
zullen'van 13 tot 16 December de duizenden
Afrikaners kampeeren, die aanwezig willen
zyn by de eerste-steenlegging van het
enorme Voortrekkersmonument en de an
dere feesteiykheden ter gelegenheid van het
Eeuwfeest.
verklaring van het .Deutsche
Nachrichtenbüro” over de afbreking
van de sportbetrekkingen tusschen
Nederland en Duitschland vraagt om eenig
commentaar.
it
bt
in
it
a
it
n
>t
nt
in
1
it
a
>t
I-
z
it
a
>t
n:
ht
IB
