I
W
I'
L,,f
i-
eo
,1J
DE BETOOVERDE ^RINS
8 n
VOOR ONZE JONGENS EN MEISJES
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
i
Plaats dan een „Omroeper”
voor 90.000 gezinnen
k><
RW
Ti
M
iL.
FWi
i
I
<1
ifr
>f»
-
i
r
a
f*
J.
Een Noorsch sprookje
1
p-'
NOO
yv± ys-,1
d
V«r&<
e A
i B
Ster op ware grootte V
>3
L
bi
Tx
I
c
m fi.'*
DONDERDAG 15 DECEMBER 1938
11
t
1 t Jt
I
- IMi
door Jan van Lovestegn
SS
V 1
D
-12—*—12-
Kerstlantaarntjes die we
zelf maken
De traditioneele St. Lucia-markt te Beek (L) genoot ook dezen keer weer veel be
langstelling. Een overzicht van de drukte
Branden in Frankrijk
FOTO REPORTAG E
éi»
•M (4WII
Illi ID IS hfIHRI) .-
A
~j*ai
I—bbwjs.
De Zuid Afrikaansche gezant, dr. H. D.
Fred. Oudschaqs
Deniz tijden* het inrichten der expositie
I*
,3j
a
r
A
E>
k
Het stoffelijk overschot der heeren A. van der Sijde
4
de
49
25
om»a»8
■37
b
c
I
ÉL
■,--w
<XÏ3Gi
't
V-Z a.
leest
seker
makt
«et,
fase
U
sche
Vt o
hel!
biw
het
stee
filn
dat
bod
is <1
voe<
op i
sood
dub
Kat
in ge
voor
selij
gen,
mati
zenl
thol
voor
over
dit i
werk
ter i
indie
ken,
het
langi
wen,
Vade
front
Het
sthryi
Air
tetJke
«Zend
der wi
te W
Ünlvei
Dit
verder
die eei
duldelj
«ntrer
vemen
lut te
Weert
lltterat
volkere
**s V
1
I
b
d
X
a
w
*i
- gt
ai
cc
to
K
ee
op
op
s»
de
mi
te
UJ1
tls
mi
op
dei
fel
de
loo
bet
co<
tel
■n
pin
woi
de
niv
wel
bes
aar
wé
voo
ma
put
-M-
en A. Becking, slachtoffers van de ramp van de
.Ekster’,' is Woensdag -op .Zorgvlied’ te Amsterdam ter aarde besteld
Jw
een paling, die zich om haar hand krulde
en allerlei pogingen in het werk stelde los
te komen. Maar Ingrid hield stevig vast.
Nog verafiderde de paling in een witte duif,
en het had maar heel weinig gescheeld, of
de duif was uit haar handen ontglipt.
muziek had opgehouden. De lucht
■selijke kreten. Hori-
<v~ mr:
Amsterdam een tentoonstelling
mantel over me werpen, en dan Is alle too-
vermacht over mij verdwenen.”
En daarna, even onnaspeurlijk als hij
gekomen was, verdween Olav weer uit In
grid’s gezicht.
Dien avond wachtte Ingrid gespannen
tot het nacht begon te worden, de vreugde-
nacht van de elfen. Ingrld kende geen
vrees. Alleen voelde ze zich wat koud en
daarom sloeg ze een mantel om. Haastig
begaf ze zich op weg naar de Tweelingrots
De weg was donker en eenzaam. Oroote
wolken vlogen langs den hemel en verbor
gen de maan voor de oogen van Ingrld.
Eindelijk had ze de Tweelingrots bereikt
en ging onder een grooten struik zitten
wachten
Het duurde nog een tijdje en toen hoorde
ze in de verte lichte muziek. Dat was het
teeken, dat de stoet in aantocht was. Haar
hart sprong op van vreugde, dat ze Olav
nu spoedig zou kunnen bevrijden.
Nader en nader kwam het geluid van de
elfen-fluiten en belletjes.
Ja, daar kwamen ze aan.
Elfen met ridders, allen in prachtige klee-
ren met de elfen-koningin in hun midden.
Hun paarden stapten gelijkmatig op de
muziek en hun pad was verlicht door een
wonderlijke schittering, die afstraalde van
hun glinsterend goud-blonde haar.
Een tweede afdeeling, veel gelijkend op
de eerste, ging voorbij, maar Ingrld, indach
tig aan hetgeen Olav haar had gezegd,
wachtte rustig af.... -
Eindelijk kwam de derde afdeeling in het
ven den Grooten Trek. De heeren F. Schoof (links) en
We gaan nu als volgt te werk. Je meet
op het fotokarton een stuk af met de, op
werkteekening 1, aangegeven 'maten. Dit
stuk knip je dan netjes uit. Dan meet je op
dit stuk volgens werkteekening 2 en gaande
van links naar rechts achtereenvolgens af-
1 cJ4. en viermaal 12 c_M. Nu meet je at
van boven naar beneden gaand bij de eer7
ste drie vakken: 1 cM., 12 cJd., 1 cJ4.. en
bij het vierde vak: 1 C.M., 12 c.M. Vervol
gens breng je met potlood de lijnen aan
die op werkteekening 2 als stippellenen
zijn aangegeven. Langs deze lijnen rits je
’t karton aan den goeden kant in, d.wji. mer
een scherp puntig mesje maak je volgens
die lijnen een snee in het karton, die niet
door en door gaat en hierdoor ‘kun je het
dan makkelij ker vouwen. In de randen
maak je dan volgens de werkteekening
kleine insnijdingen. In vak E (het deksel'
snij Je precies in het midden een vierkant
uit met zijden van 6 cM. Nu teeken je op
de vakken A. B, C en D de afgebeelde ster
die je dan uitsnijdt of ultknlpt. Inplaau
van sterren kun je ook sens een halve maan
of een kerstboompje uitknippen als je een
De
was nu gevuld met vniei
derden handen strekfen zidh naar Ingrid uit
om te trachten den schat aan haar te ont
rukken en toen dacht Ingrld plotseling aan
den groenen mantel. Vlug Sloeg ze dien om
de duif.... en een oogenblik later stond
Olav in levenden lijve weer voor haar.
Plotseling hield het geschreeuw op,
handen verdwenen en het werd even stil
als het anders des nachts op die plaats was.
Maar Ingrld en Olav haastten zich vair
die verschrikkelijke plek weg te komen, blij
als ze waren, erin geslaagd te zijn Olav
weer tot de levende menschen terug te kun
nen brengen.
phaan, wit of rqpd. Dit zit dikwijls om
bonbondoozen e.d., maar je kunt het ook
per vel koopen. De vier kanten en het deksel
worden uit één stuk geknipt, zooals je op
werkteekening 1 kunt zien, de bodem be
staat uit een stukje steviger karton van 12
bij 12 cM. (hiervoor kun je den achterkant
van een oude bloc-note heel goed gebrui
ken).
gezicht. Een ridder op een zwart paard rg^d
voorop. Daarna een ridder op een bruin ros
en eindelijk.hét witte ros met Olav. Wat
zag hij er schitteAnd uit!
„Hij wint het van allen,” hoorde Ingrld
uit wel honderd kelen juichen, terwijl ze
de elfen naar Olav zag kijken
Nu was het moment voor Ingrld gekomen.
Ze vloog naar voren en trok Olav van het
paard. Maar op hetzelfde oogenblik had ze
niet Olav, maar een vreeselijke .slang ir
haar hand. Eerst .wilde ze die van schrik
'loslaten, maar juist op tijd dacht ze aan
hetgeen Olav haar gezegd had, en ze hield
de slang krampachtig vast, ofschooft het
beest probeerde haar in de wang te bijten.
Daarna veranderde,plotseling de slang ir.
een rookende flambouw, welke vervolgens
werd omgetooverd in een rood gloeiende
staaf ijzer. Het kostte Ingrld veel moeite
en pijn de ijzeren staaf vast te houden,
maar ze hield vol. De staaf veranderde in
- - g.
V»
De B
Blijke
«eetag,
hxxkon
t'auwze
«rot. <j
ten. ie»
*oorgea<
Hkea 1
Ze staan altijd leuk, die lantaarntjes, in
den Kerstboom en ook hier en daar in de
gang en de kamers. Als je ze koopen moet,
zijn ze nogal duur en dus maken we ze zelf
heit is heelemaal niet moeilijk.
Je hebt ervoor noodig: een stuk fotokar
ton, hardrood of zachtgroen b.v„ wat ste
viger karton voor den bodem, een stukje
ijzerdraad, een schijfje kurk en wat cello-
Dr. O. J. Wijnhausen bszichtigt da
postzegeltantoonstelling, welks in het
Stedelijk Museum te Amsterdam ge
houden wordt en georganiseerd is door
de Amsterdamsche PostzegelsociëteH
In Noorwegen leefde vele jaren geleden
een konlng, die twee kinderen had, een
jongen en een meisje. Altijd waren die
twee bij elkaar. Als men de prinses, Ingric
heette ze, zag, dan kon men er verzekerd
van zijn vlak in haar nabijheid ook den
prins Olav aan te treffen.
Het is dus te begrijpen, hoe bedroefd
Ingrld was, toen op zekeren dag bleek, dat
Olav was verdwenen. Het geheele land
werd doorzocht, maar de prins werd niet
gevonden.
En ten slotte kwam een oude vrouw op
het kasteel en vertelde, dat zij er zeker
van was, dat Olav door de elfen was mede
genomen en nu in elfenland vertoefde.
„En dan is er ook slechts een heel ge
ringe kans,” voegde de oude vrouw eraan
toe, „dat hij terugkeert. Want het elfen
volk houdt degenen, die ze betooverd heb
ben, vast, en bewerken hen, zoodat ze hun
heele vroegere leven vergeten, en niet meer
terug willen.”
Van den morgen tot den avond liep Ingrld
door den tuin van het paleis om te zien,
at ze Olav toch maar niet kon vinden.
Op zekeren avond in den herfst liep ze
op bet pad, dat langs den dikken toren var
het paleis van haar vader voerde. De duis
ternis begon te vallen, het werd donker en
mistig over het land en ze besloot eindelijk
maar weer na een vruchteloozen tocht naar
het kasteel terug te keeren, toen ze zich
plotseling bij haar naam hoorde roepen.
Ze keerde zich om en zag de gestalte van
een ridder, gekleed in grijs fluweel, die op
het pad stond. Toen Ingrld de gestalte zag
gaf ze een schreeuw van vreugde, en vloog
naar den ridder toe, in wlen ze Olav had
herkend.
„Waar ben je zoolang gebleven, Olav,"
riep ze uit, maar plotseling stond ze stil,
want de verschijning daar voor naar was
zoo vreemd, zoo wazig.
„Kom niet bij me.' Ingrld.” sprak Olav
wiens stem een buitengewoon helderen
klank had als van honderden belletjes. ,4k
beetje handig bent. Aan den achterkant
van het karton plak je nu achter die uit
geknipte figuren eén stukje cellophaan.
Vouw nu het karton eerst om volgens ds
verticale lijnen en daarna vouw je de smalls
randen naar binnen toe om. Randje e bestrijk
je aan den binnenkant met lijm en plak
het dan stevig vast op vakje D. De randjes
a, b, c en d bestrijk je eveneens aan den
binnenkant met lijm en hierop plak je den
bodem. De randjes f, g en h worden aan
den buitenkant met lijm bestreken en
daarop plak je het deksel vast. Vlug plakken
anders droogt de lijm en flink stevig aan
drukken, hoor! Op den bodem plak je een
uitgehold schijfje kurk, waar je een kaarsje
in zet en tot slot haal je door twee tegen
over elkaar liggende hoeken een stukje dun
ijzerdraad, waaraan je het lantkarntjs’
kunt ophangen.
van Broekhuizen, opent Vrijdag in het A.M.VJ.-gebouw te
ben een gevangene van de elfen. Toen ik
op een dag door het bosch reèd, voelde ik
plotseling een vreemden wind. Ik werd
duizelig en viel van mijn paard op den
grond, waar ik direct insliep. En toen ik
ontwaakte, bevond ik mij in elfen-land en
in de onmiddellijke nabijheid van de elfen
koningin, die ik moet dienen. Maar dat is
geen groot offer, want de elfen-koningin
is zoo mooi, dat het een vreugde is haar
te mogen dienen. En het elfen-land is het
mooiste dat ik ooit heb gezien. Altijd klinkt
-er heerlijke muziek en worden er prach
tige dansen uitgevoerd. En ik zou ook nooit
wenschen terug te keeren, als ik niet bang
was geworden. Om de drie maanden moet
er een van de gevangen menschenkinderen
als slachtoffer worden omgebracht om den
kwaden geesten uit de onderwereld te vol
doen. En morgen is die tijd weer verloopen
en ik ben zoo bang, dat ik het dan zal zijn.”
Ingrid had met stijgende verbazing en
schrik naar Olav geluisterd en bij diens
laatste woorden .wrong ze in wanhoop haar
handen.
„Maar kan ik je dan niet helpen, Olav?”
vroeg ze smeekend.
„Luister, Ingrld,” antwoordde hij. ,4^, is
inderdaad één mogelijkheid mij weer terug
te krijgen. Morgennacht is het de vreugde-
nacht. Dan rijden alle elfen en menschelijke
gevangenen uit en daar zal ik bij zijn. Als
Je me dan wilt bevrijden, dan moet je zor
gen om precies twaalf uur des nachts op
die eenzame plek, je weet wel de Tweeling
rots, te zijn. Als dan de elfenstoet voórbij
komt, kun je me zien.”
Ja, maar hoe zal ik Je tusschen al\ die
anderen kunnen herkennen,” vroeg Ingrld.
„Laat het eerste.gedeelte .voorbijgaan,”
antwoordde Olav, „en ook het tweede. In
het derde gedeelte zal ik mij bevinden.
Eerst zal van dit derde gedeelte een zwart
paard voorbij vliegen, dan een bruin en ten
slotte een wit En daar zal ik op zitten.
Aan mijn rechterhand zal ik een hand
schoen dragen, aan de linker niets. Wan
neer je me nu ziet, Ingrld, dan moet je snel
op me toefoopen en me van het paard af
trekken. Daarna moet jé me stevig vast
houden. Wat er ook gebeurt!! Let daar
vooral opl^ Ten slotte moet je Je groenen
h
1
Met den aanleg van het kanaal, dat
de industriestad Eindhoven met het
Wilhelminakanaal zal verbinden, is men
thans voor een groot deel gereed. De
baggermolen aan den arbeid
Zelfs wanneer men een naive eeuw wn*
gaat, vindt men in Frankrijk slechts welntf
branden. die aoo’n catastrophalen om»ans
hadden, als de.-groote Dranc van Marseil e.
Op 25 Mei 1887 brandde in Parijs de
Oomlque” af. Het vuur brak tijdens de voor
stelling van Mignon uit. er ontstond een
schrikkelijke paniek, waarbij 29 dooden te be
treuren vielen en honderden gewoncen
Op 4 Mei 1897 eischte een tweede catastn*
phe in Parfja hetzelfde aantal slachtoffers
thans de brand van Marseille. Deze ors
brak tijdens een weldadighelasvoorsteblng
middags oen 5 uur uit. Het gebouw, waar
de zaal bevond, ging niet in vlammen ro*~
bet was de paniek, die zestig dooden veroor
zaakte.
De laatst? groote brand in Pranknik
Marseille vond op 23 November 193« m Ange
plaats, waar een genesis stadswijk afbranoo*
