een verkeersagent je
De avonturen van
ft
z
AUTOBRIDGE
AaBe
^fCct w^Aaal uan den ^ag
WölUNfl
De man van Iracema
De rechterlijke dwaling
Margadarit
ALLE ABONNÉ’S F 750.- F 750.- F 250.-
Rug- en Gewrichtspijn
vlug verholpen!
AUTOBRIDGE
Uit Oost en West
EERHERSTEL
QO%2luyOif (ÜO(l
HONIG's KEUKEHSTROOP^M^*10/
VRIJDAG 16 DECEMBER 1938
TI.VI-!
vrouw
x\
-5
DOOR OTFRID VON HANSTEIN
W3
AANGIFTE HOST, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE HAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DEKliS
liiiniiiHiiiiim VRIJHEID
f Een moedige
tl
iimHiiiiiiNNini
aan de
[want
laven een „crack" waardig partij.
ER.
..Packard”
de
naar
daarom....
tpggakwtj?
■O
Ó69
6
VOORKOMEN
RHEUMATIEK
30
(Woedt vervolgd)
flfe I
r.’i uiUSj^SEdi’-
-De
ver-
f. 130
f. 7.30
formaat 38 x 2Ó on
luxe uitvoering
Ml vertlM om MM
«M* af MB ee»
Ook Keesje was op verkenning uitgegean. HU had kans ge
ilen om. uit het paleis te glippen en zocht naar de torenkamer,
waar de prinses gevangen zat. Op zijn paardje gezeten vloog hü
eenige malen om den toren en eindelUk meende hü een glimp
van het witte kleed van de prinses te zien. Het was te donker
om alles te onderscheiden.
VERKRIJGBAAR IN DE VOORNAME ZAKEN VAN ALLE
STEDEN IN NEDERLAND
niets
groote
stewards
Iracema
elkaar.
Eliza Merrem stond voor haar.
Iracema kromp ineen, terwijl om den mond
an de ander een trlomfantelük lachje speelde.
..Wenscht u iets?”
„Dank u zeer.”
Iracema ging de trap op, maar haar eetlust
vas verdwenen.
Moest dat wijf nu ook nog haar pad kruisen?
Des avonds vond zjj in haar hut een Fransche
courant. Natuurlijk had Eliza Merrem die daar
neergelegd. Ze was zoo gevouwen, dat een arti
kel direct in bet oog moest vallen:
Voor de tweede maal in korten tijd reed Ira
cema dezen weg en ook nu kon haar ziel zich
niet rustig aan al die pracht overgeven. Den
eersten keer was ze sidderend en vol angstige
voorgevoelens naar het sterfbed van haar va
der gereden. Ze was toen bedroefd geweest.
De oude Mathilde kwam binnen.
,Jk heb het eten klaar.**
Iracema stond op. Ze had nu een glimlach om
haar i
I
J M. Querido, Keizerstraat 26, A'dom C Tel; 40584
TÏIIIIIIIIIIHIimillllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllHHIIIIIIIIrH
Voorzichtig liep ze die trap af en kwam in
een Mort werkplaats. Zware, dubbele deuren
sloten den ingang af. *t Was zooals ze gedacht
had. Haar zaklantaarn bescheen nu de ge
schilderde auto’s op de werkbank. Op haar tee-
Ralph.”
HU keek haar uitvorschend aan en vroeg:
Aan het Bat. Nbld. ontleenen wU de volgende
bijzonderheden;
Mr. Jonkman herinnerde allereerst
mond. De vreeselUke spanning van de
laatste dagen was gebroken.
.Heusch, ik heb honger.”
Zich tot juffrouw Turner wendend:
„Ik geloof dat ik in twee dagen niet gegeten
heb.'
Wanneer U lüdt aan Rheumatlek. Rugpijn. Ge
wrichtspijn. Nachts te moeten opstaan, Irritearen-
de suurafscbeldjng. Zenuwachtigheid, Duizeligheid.
Kringen onder de oogen, Branden op de maag.
Oozwollen enkels en U zich uitgeput voelt, dan
moet U eens CYSTKX gebruiken. CYST EX, het
nieuwe middel van een beroemden dokter, begint
direct te werken, bestfjdt deze kwalen en is zeker de
medicijn, die U hebben moet of U krijgt gegarandeerd
Uw geld terug. Wacht niet, koop vandaag nog
CYSTEX bij Uw apotheker of drogist. De garantie
beschermt U.
waarom het zóó moet en niet anders.
Autobridge blijft bovendien nieuw, went iedere
maand komen er nieuwe series bij, 10 series xijn
reeds verschenen.
de poging van den ouden Kuen om Oei Boen
Goan valschelUk te doen erkennen, dat Mar
gadant dezen koopman te Mallli nog f 10,000
schuldig zou zUn.
Tegen K. Jr. met name kan in het bijzonder
als aanwUzing gelden de influenceering door
hem van Alexander. Bü diens voor hem be
zwarende verklaringen sluit aan die van mevr
Diets (ook door beklaagde ontkend), waar deze
verklaarde, dat de jonge K., haar buurman,
kort na de ontdekking van den diefstal haar is
komen vragen, of zü hem 's nachts had hooren
uitrUden, en haar toen heeft gezegd: dat die
gemeene Alexander had verraden dat hU met
zjjn auto was uitgegaan.
Tegen beklaagde B. met name kan in het
verband dezer inleiding in het bijzonder als
aanwUzing gelden zün krachtdadige en deskun
dige poging om Soessa tot een ontwükende ver-
Z, nU4 «u
^77.
De dokter trachtte het gesprek op Londen
te brengen maar daar zü hem doorzag. behield
zU de leiding van het gesprek, sprak alleen over
koetjes en kalfjes om aan het slot van het ge
sprek te zeggen:
Neen, zelfs zoo zü zich zou verlagen om dat
mensch te spreken, dan zou zü slechts te hoo
ren krUgen. wat ze kwUt wou zUn.
Ze pakte haar koffer en ging naar dek.
Uit het praten op de gang had zij begrepen,
dat de boot Funchal binnenvoer.
Ze was zoo slap van het lange vasten, dat
zU zich nauwelUks op de been kon houden.
De administrateur kwam voorbU-
.Al dien tüd zeeziek geweest?”
„Helaas!"
„U is nog niet aan land, of het is over!"
Ze had niet kunnen verhinderen, d«t juist
Eliza Merrem overUverig haar bagage droeg.
„Goede reis. Madame Huxley!"
Ze zei het heel zachtjes, maar Iracema voel
de het als een zweepslag. Pas aan wal vond zü
haar kalmte terug.
.Quinta Esperanza!"
In den auto maakte zü zich weer zorgen of zU
juffrouw Turner wel thuis zou treffen.
Met een weemoedig lachje keek zjj om zich
heen.
Wat was het hier toch mooi! In de tuinen de
palmen, overal bloemenpracht, in elke muur
spleet, In elk verscholen hoekje. En dan die
balsemgeur van dit paradUs met in de diepte
de kobald-blauwe zee.
„Onschuldig of niet**, onderbrak as hem. Je
werd door allen dood verklaard, door allen, oe-
halve door mij. Ik was de voorzitster van de
club, en toen ik niet met je brak, kwam de club
op haar besluit terug, in de meening. dat men
je ten onrechte beschuldigd had. -Nog geen
jaar daarna werd je verliefd op Helen Light
foot en verbrak onze verloving. Dat was voor
mU een droeve gebeurtenis, Ralph".
„Ik heb je toch al gezegd, dat dit alles tot
't verleden behoort!” viel hU ongeduldig uit.
,Je kunt voor mijn part...."
HU sprak niet verder; er traden twee detec
tives het kantoor binnen.
,JÜ hier. Cathy”, zei een hunner.
„Zooals je ziet” antwoordde de jonge vrouw.
.Alles is in orde.”
In een oogwenk was Ralph Darton ontwapend
en geboeid.
.JCr heeft hier een misverstand plaats!" riep
de garagehouder woedend. „Het is die* vrouw
hier!”
„Ik zou me maar kalm houden. Ralph”, zei
Cathy. .Hoven heb ik al de nummerborden ge-
inspecteert, die aile precies overeenkwamen
met de gestolen auto's. M*n man was je al een
maand of vUf op t spoor als vertegenwoordiger
van vier verzekeringmaatschappUen. Eep dag
of zes geleden had hij je bijna te pakken. Ralph,
maar een van je mannen schoot hem door z’n
arm. ZUn taak heb ik zoo lang op me genomen.”
Achter die droefheid echter wachtte toch weer
het geluk.
Nu weer in het land der bloemen was zü
veel meer terneergeslagen.
Haar vader dood, haar geluk stuk geslagen.
Ze kwam als vluchtelinge om bescherming te
zoeken bü een wouw, die eigenlUk voor haar
een vreemde was. En haar toch nader en meer
verwant leek, dan eenig ander mensch op ds
wereld.
De auto stond stil. Ze schrok uit haar ge
peins op en zag de overwelfde poort voor zich,
die van den hoofdweg toegang gaf tot de tui
nen van Quinta. Ze zagen er nu wat verzengd
uit. De gloed van den zomer was er over heen
gegaan en pas de herfstregens zouden ze tot
nieuwe frischheid brengen.
Langzaam schreed Iracema op het hoofdge
bouw toe.
Alles zag er verlaten en eenzaam uit.
De zomergasten verbleven in dezen tUd liever
op de nog hooger gelegen Poseld.
In den tuin wachtten twee mannen, die over
hun schouders een langen draagboom droegen,
waaraan een hangmat hing.
Een dame in een vroolük zomertoilet kwam
de trap van het huls af.
Ze bleef staan, keek naar Iracema en her
kende haar.
..Kind, JU?”
Nu verloor Iracema- haar zelfbeheersching en
snikte:
,Jk ben naar u toegevlucht”
„Een oogenbllk."
Juffrouw Turner zei een peer woorden tot de
Beneden in *t kantoer gekomen, ontnam
Ralph Darton haar d’r taschje en haalde z’n
browning weer uit z’n zak.
„Ga daar zitterf” beval htJ, „je bent m*n
arrestant.'
„Wat moet dat bettekenen, Ralph?”
„Dat beteekent. dat het verleden dood is. t
Is al elf jaar geleden, sinds we samen op de
hoogeschool waren. Onze wegen zün geschei
den, Cathy, zoo is het.”
En hU belde het politle-bureau op.
„In dankbaarheid heb je nooit uitgemunt,
Ralph” verweet hem de jonge vrouw.
„Dankbaarheid?** vroeg hü-
„Zeker. Er was een deficit in de kas van onze
club aan de hoogeschool. Die kas stond onder
jouw beheer; JU was de penningmeester. Je werd
er uitgegooid.’*
Een roode gloed overtoog bet gelaat van den
man.
„Ik was onschuldig”, verdedigde hij zich,
"1® wtem
„Dokter, ik dank u zeer, ik ben heusch in
elk opzicht volkomen gezond.'*
Nadat de dokter vertrokken was, was Iracema
echter ook aan het einde van haar zelfbeheer
sching. ZU moest weg, zü moest vluchten naar
een eerlük hart. De laatste dagen had zU reeds
telkens weer aan Juffrouw Turner gedacht. ZU
telde haar geld. Veel had zU niet meer. BU haar
overhaast vertrek uit Amerika had zü alleen
maar aan de reu naar Madeira gedacht. Wel
had meneer Hosband haar zeer royaal van reis
geld voorzien, maar hear verbluf In Londen en
op Madeira, de begrafenis van haar vader en
nu weer t hotel te3 Lissabon hadden heel wat
gekost. Wanneer zij nu nogmaals naar Madeira
zou reizen, bleef er haast niets meer over.
Zich tot Jenkins wenden?
Dat kon eventueel beter vanuit Madeira ge
beuren.
voor 3 medebridgers, die bieden en spelen zonder
fouten en iedere
le Zo versterken de speelkracbt van een goed
bridger.
2e Ze geven een „crack** waardig partij.
3e Ze leeren den beginner geduldig en haarfijn.
Het requisitoir, dat Mr. Jonkman als officier
Hni Justitie te Makassar gedetacheerd om het
O M. te vertegenwoordigen in de Boeloekoem-
bazaak, gehouden heeft tegen de beklaagden
K. Jr. en den chauffeur B. blUkt tevens een
eerherstel in te houden van den nu overleden,
vroeger in deze zaak veroordeelden heer Mar
gadant. L
verdwenen is.
Ook dit proces heeft bevestigd, dat begin
Februari 1925, één week, nadat de fd. contro
leur Margadant het bestuur over de onderaf-
deellng Boeloekoemba van gezaghebber K. sr
had overgenomen, de geheele inhoud van
de vastgemetselde geldkist uit het controleurs-
kantoor verdwenen was. Die geldkist had in
gehouden o.a.: ongeveer 18.000. waarvan
ongeveer f 10.000 zilvergeld (vertegenwoordi
gende dus een gewicht van ongeveer 100 K G.)
en ongeveer f 8000 bankpapier (waaronder drie
biljetten van f 1000), één pakje gouden voor
werpen (zUnde stukken van overtuiging) en de
duplicaatxsleutels der geldkist.
Geldkist noch kantoor vertoonde eenig spoor
«j van braak, doch de roestige scharnieren, welke
bU openen en sluiten der geldkist steeds een
ver hoorbaar knarsend geluld hadden veroor-
saakt, bleken van buiten en van binnen met
olie gesmeerd, zoodat de leeggehaalde geldkist
gerulschloos bleek open en dicht te gaan.
Personeel noch wakers noch iemand ander»
hadden eenig onraad gerapporteerd. De over
heid heeft nimmers lets van wat aldus verdween
achterhaald.
Men gaf er zich rekenschap van, dat het mis
drijf vermoedelUk onder Europeesche leiding
moest zUn gepleegd en dat dan op de kleine
binnenplaats Boeloekoemba eigenlUk alleen
Margadant, die over de sleutels beschikte, met
helpers of K„ die de sleutels had kunnen
laten namaken, met diens zoon en hun aanhang
voor verdenking in aanmerking kwamen.
K. sr., die vier jaren gezaghebber op Boeloe
koemba was geweest, had zich immers na zijn
pensionneering als planter op Borongrapoa, in
de bergen ongeveer 30 KM. van Boeloekoemba
in de onderafdeeling van dien naam, gevestigd;
Mjn zoon, eerste beklaagde, woonde sinds eenige
jaren op Boeloekoemba en onderhield een
vrachtautedienst tusschen Boeloekoemba en
Makassar; beiden waven ingeburgerd in de
streek. B„ tweede beklaagde, was ten tUde van
de verdwUning der kas hun vertrouwde chauf
feur.
De bevolking scWjnt deze zaak ook immer
als een strUd te hebben gezien tusschen Mar
gadant en K. en vroeg zich af, wie verliezen en
wie overwinnen aou.
Margadant droeg dadelUk zUn ambtenaren
op de zaak te onderzoeken.
Den IGen Februari reeds verschenen voor
andere zaken op dienstreis zUn chefs, de gou
verneur van Celebes en de assistent-resident
van Bonthaln, te Boeloekoemba, en den daarop
volgenden dag al nam de officier van justitie
ter plaatse het onderzoek in handen.
jtoch Margadant, noch K. erkende eenige
tqBuld.
Margadant kon noch de verdwUning züner
kas noch het oliën der geldkist ophelderen; hU
vermoedde alleen dat er valsche sleutels ge
bruikt waren; en zUn gedachten bleken uit te
gaan In de richting der K’s.
Van K. trok dien eersten dag van het onder
soek door den officier van justitie de opmer
king de aandacht, dat hU er verontwaardigd
over was dat Margadant had gezegd dat de
ontvreemding slechts met nagemaakte sleutels
kon hebben plaats gehad, omdat deze volgens
hem daarmee hem als den schuldige zou heb
ben aangewezen, wUl hU immers de sleutels dan
vóór de overgave zou hebben moeten laten
namaken.
Aldus beschuldigden Margadant en K. dade
lijk mln of meer bedekt elkander.
Ook bestuur en justitie waren van oordeel
dat het ging om één van belden met hand
langers of aanhang; zij bleken echter van den
aanvang van het onderzoek af ernstig wantrou
wen tegen Margadant te koesteren en in K.
daarentegen groot vertrouwen te stellen.
Bpr. nam de tegen Margadant aangevoerde
bewijsmiddelen nog eens in beschouwing.
Reeds de melneed-zaken, in 1935 en 1936 tegen
Zoudt U f. 5000.- overhebben voor privélesen
van den wereldkampioen f Hij zou het er niet voor
Hoen. En toch kunt U met hem spelen, toch kunt
U, al bridgend, de fijnste nuances van het spel
van hem leeren. Niet voor f. 5000.-, maar voor
f. 3.50 door
Bent U alleen en wilt U bridgen I Autobridge zorgt
prompt corrigeeren.
klaring te bewegen.-Daarnaast kan hier worden
vermeld uit de verklaring van Kondong. hoe
deze, die aan controleur Scholten het een en
ander over de zaak had bericht, deswege door
B. bedreigd werd.
Op die aanwijzingen nu in verband te
zien met de geheele vakgeschiedenis dezer
zaak en myt den voortdurenden veelzUdigen
invloed der K.’s rust het verdere bewUs-
materlaal.
In het middelpunt daarvan stpan de verkla
ringen van Bedja, die getuigde den diefstal
door de K.’s en B. te hebben meegemaakt.
Uitvoerig ging spr. hierop na. tot welke gr-'
volgtrekklngen de overige getuigenverklaringen
sJ. moesten leiden.
Het verloren gaan van het destijds tegen
Margadant aangevoerde bewUs is overtuigend,
niet alleen omdat het op zich zelf al zwak
was, immers slechts zeer onvolledig beschreef,
hoe Margadant de verduistering sou hebben
gepleegd, en maar moeilUk aannemelUk kon
maken, wat op het eerste gezicht onwaar-
schUnlUk moest lUken. ook oqjdat de in het
heronderzoek afgelegde verklaringen van vroe
gere valsche getuigen elk voor zich door ver
schillende andere oude en nieuwe bewUsmiddelen
worden gesteund en bovendien onderling klaar-
blUkelUk samenhangend in dezelfde richting
wUzen.
Het OM. heeft de overtuiging behouden,
dat terecht de beklaagden voor den Raad zUn
gebracht, omdat het eindonderzoek heeft be
vestigd, dat het tegen hen verzamelde bewijs
materiaal meer dan gewichtig genoeg is, om
de vraag hunner schuld aan rechterlijk oordeel
te onderwerpen.
Spr. achtte het zeer wel mogelUk tot de
overtuiging van de schuld dezer beklaagden
te komen, indien men de wettige bewUsmiddelen
duidelUk in hun onderling verband, en dat
tegen den achtergrond van de voorgeschiedenis
dezer zaak, voor zich heeft uitgestald, en zich
rekenschap er van geeft, dat deze ongewone
zaak uiteraard met ongewonen maatstaf mag
en moet beoordeeld worden.
Zooals reeds gemeld werd tegen leder del
beklaagden twee Jaar gevangenisstraf geëischt.
De uitspraak, aanvankelUk bepaald op 10 De
cember, is nader vastgeiteld op 17 December.
Moehamma, Alexander, Pa Eral daeng Mattara
en mevrouw Bisset behandeld, hebben het be-
wUs tegen Margadant goeddeels doen verloren
gaan; dit proces heeft niet alleen de Juistheid
van hun veroordeelingen bevestigd maar ook
overigens dat bewUs zien wegvallen of krach
teloos worden.
Geconcludeerd mag worden, dat, wat vroeger
tegen Margadant als bewUs heeft gediend, in
het heronderzoek is verloren gegaan waar
mee tFWns de nieuwe omstandigheden als
door art. 356, 2e van het reglement op de
Strafvordering, voor de ontvankelUkheld van
een aanvraag om herziening van Margadants
veroordeeling voorgeschreven aangegeven zUn.
Spr. schetste hierna hoe vier getuigen wegens
meineed zUn veroordeeld, hoe van elf anderen
eveneens bleek dat zU min of meer valsche
verklaringen hadden afgelegd, terwUl in het
thans gehouden onderzoek nogeens vUftien ge
tuigen erkenden, vroeger In de zaak-Marga-
dant valsche verklaringen te hebben afgelegd.
Dertig getuigenissen zUn dus aan den vroe-
geren bewUslast tegen Margadant ontvallen.
Spr. constateerde, dat in het thans aange
voerde bewUsmateriaal onderling groote over
eenstemming heerscht. Gezegd kan worden dat
in de worsteling tusschen K. en Margadant, de
laatste, die eerst onder lag, thans boven is ge
komen.
Spr. somde de volgende als voornaamste aan-
wUzingen dat de K.’s de zaak-Margadant ge
maakt hebben, op:
De influenceering van Moehamma door Sul-
than, Kraeng van Gantarang, tot de valsche
verklaringen van de zwaarder geworden tasch
en de al leege geldkist; volgens de verklaringen
immers van Bedja, Badjido en Pasoekoe heeft
Sulthan zich bU de partü der dieven gevoegd
De influenceering van Alexander eerst door
den jongen K. tot de verzonnen verklaring dat
Margadant hem zou hebben geïnstrueerd te
zeggen, dat de jonge Kuen van 5 op 6 Februari
tweemaal naar Borongrappoa was gereden,
*t Was een maanlooee zomernacht, en dat
kwam de vrouw, die lenig als een kat langs het
dak sloop, goed van pas. Langzaam bewoog zU
zich voort. *t Geluid van haar voetstappen was
onhoorbaar door de dikke zolen van rubber
onder haar schoenen. Ze liep langs een schoor
steen en keek over de dakgoot. *t Was twee uur
in den nacht. De vrouw, die hoogstens 35 jaar
kon zU», glimlachte. In haar donkere jumper
en rok liep ze naar een hoek van ’t dak. Ze
voelde in haar taschje, waarin een zaklantaarn
en een revolver zat. Vastberaden greep ze de
deur, die toegang gaf tot het dak van de gara
ge. Die deur was gesloten, maar ze had een
kleinen schroei rtoraaler bU zich. Na enkele
minuten kon ze de deur zonder moeite open
maken. Nu knipte ze haar zaklantaarn aan.
Voor haar lag een s*cenen trap; ze daalde die
voorzichtig af. Ze kwam nu in een groote
ruimte, waar een aantal auto’s stonden. Daar
op zag ze bU *t licht van haar lantaarn een
tweede, kleinere deur, die niet gesloten was en
toegang gaf naar een trap, die ook naar be
neden leidde.
Zü ging mmr een scheepsagentuur. Een
Fransche boot lag in de haven en zou in den
middag naar Madeira vertrekken.
Ze besprak een hut, ging naar het hotel terug
en toen zü aan boord was, had zü werkelük
nog maar wat klein geld in haar zak.
Desondanks haalde zü verlicht adem. Sedert
de arts haar bezocht had, kon zü den angst niet
van zich afschudden dat men haar misschien
van haar vrUheld zou trachten te berooven.
Nu had zU een Fransch dek onder de voeten
en was voorloopïg dus zeker veilig.
daarna door den ouden K. door den raad die
verklaring zoo noodig veilig te stellen door
Soppe er uit te werken; de bedreiging van den
ouden K., dat gedood zou worden wie zich
tUdens Pa Erai’s nasporingen onbevoegd op
zün perceel op Borongrappoa vertoonen mocht;
de influenceering van Badjiko op Boeloekoem
ba eenig overgebleven gevaarlUken getuige
uit Pa Erai’s nasporingen o.a. door den ouden
K„ den Kraeng van Gantarang en Sa Ehoe,
tot de valsche verklaring dat hü van niets ver
dachts op Borongrappoa zou weten en het
tegendeel maar in strüd met de waarheid op
aandrang van Djaja zou hebben beweerd; en
deur omgedraaid. Snel deed ze haar lantaarn gewond, en nu doe ik z’n werk, tot hü weer
--- hergteld
„Je schünt er nog trotsch op te gaan ook”.
Com. laten we niet over mü spreken. Ver
tel me liever wat van jou. Ben je nog altijd
dragers, die groetend heengingen. Nu pas zag
Iracema, die Juffrouw Turner begreep en zich
weer trachtte te beheerschen. naast haar een ge
moedelijke. Portugeesche, die haar vrlendelük
lachend toeknikte.
Juffrouw Turner riep deze toe:
„Vandaag vertrek ik niet, Mathilde, we heb
ben een lieve gast gekregen, laat haar kamer
luchten en maak snel wat eten klaar.
Daarna leidde zü Iracema het huls binnen.
Hoe echt huiselUk en gezellig was het daar.
Kleine kamers, overal met veel smaak uitge
zóchte bibelots, vazen en beelden van kunst
waarde.
Juffrouw Turner-drukte haar gast zachtjes
naast zich en tegen zich aan op een divan neer.
Iracema begon hardop te snikken.
.Huil eerst maar eens goed uit. Dat zal je
op! uchten.
Zwijgend zaten zü naast elkaar en de oudere
vrouw begreep volkomen de zielesmaft van de
Jonge.
Niettegenstaande dat verliet zU haar hut ech
ter pas nadat het trillen der scheepsschroeven
haar zekerheid gaf, dat het schip voer. Het
signaal voor aan tafel gaan werd gegeven
van louter opwinding had zü dien dag nog
gegeten en dus haastte zü zich naar de
zaal. Büna bonsde ze tegen een der
op, die juist op haar hut klopte,
keek haar asm, en beiden herkenden
Benjamin Huxley? Waar had zU dien naam
reeds eerder gehoord?
Weer voelde zü een steek in haar hart.
Had die vrouw Robert niet eens zoo ge
noemd?
Ze dwong zich tot lezing van het artikel.
„De valsche munter Benjamin Huxley, die
indertüd een filiaal van de Bank van Frankrük
overviel, blükt door ’n toeval toch 'hog in de han
den van de gerechtigheid gevallen hü werd
tusschen Lissabon en Madeira met een valschen
Duitschen pas gevangen genomen is, na tot
tien jaar dwangarbeid te zün veroordeeld, gis
teren op transport gesteld met als bestemming
•t Duivelseiland.”
Iracema moest beide handen op haar bon
zend hart leggen.
(Was dat nu werkelük de oplossing van het
raadsel?
Onwillekeurig keek zü nog eens in de cou
rant. -X.
Daar stond een zeer onduidelük, nauwelüks
herkenbaar portret.
„Robert
Met een laatste inspanning sloot Iracema
haar hut af, en wierp zich toen snikkend in
haar kooi.
TUdens den verderen overtocht verscheen Ira
cema niet aan dek en zelfs niet aan tafel. Ze
was bang om de deur open te doen. Telkens
weer hoorde zü de stem van Eliza Merrem, die
zeer opzettelük juist voor haar deur luid stond i
te praten. i
Ze was bang! Die Eliza Merrem wiat zeker
nog veel meer, t
„Wat kwam je hier doen?”
„Begrüp je.dat niet?"
„Neen, je ftenkt toch zeker niet een
hier vandaan te halen?"
De Jonge vrouw dacht even na. „Een auto
niet, maar zü die hun wagens in garages zet
ten, laten er vaak dingen van waarde in zit
ten. Die zou Ik kunnen nemen; ze zouden niet
gemis) worden, voor de reparatie was ge
schied."
Een harde trek kwam op 't sombere gezicht
van den man, toen hü antwoordde:
„Dan zouden wü er van verdacht worden, er
voor verantwoordelük worden gesteld en aan-
sprakelük voor de schade zün.”
„Dat dunkt me ook."
nen liep ze zacht op een "der auto’s af Toen zigr^ vroeg^talph* Darton. 800,1 werk
- -! een P®** Jaar. Ikrn man kent de oo-
1 goed. Verleden week werd hü
HU keek even om naar de trapdeur,
trap staat in verbinding met een bel,”
duldelükte hü. Die ging beneden in het kan
toor over.'Ik was daar Juist. Onze garage is
dag en nacht geopend."
„Wel, wel, en ben JU de eigenaar van deze
zaak?”
„Natuurlük, t is de grootste garage van de
stad."
„Dus, de Darton garage.... Rolph Darton
inderdaad,” zei Cathy zacht. „*t spüt me erg,
170 J
TerwUl het matroosje wat uitrustte en zün luchtpsu^d aan eerJ
boom had gebonden, verscheen de kok Keesje, ook op e^X
paardje en zeide hem haastig: „Kom morgenavond, als de
wacht om 9 uur de ronde heeft gedaan, hier. Maar neem een
brèeküzer mee en houd je paardje gereed. Het spel kan be
ginnen. Vergeet het niet, want ik moet nu weg. Ik zal zorgen,
dat de dikke sultan zün avondpap krügt.’’ En de matroos be
loofde hem voor alles te zorgen en op tüd te zün.
S De sympathie van^Neerland gaat
De Reiger' achterna,
Vliegt over zee en bosch en land
Naar ’t ver Zuid-Afrika.
Daar wordt vandaag een feit vol roem
Vol moed en mannenkracht,
Daar wordt een feit van groot belang,
De Groote Trek herdacht.
Het was weer ’t lied van ’t goede bloed,
Dat zich niet looch'nen kon,
En dat het fuk van slavernij
Zich afwierp, en verwon.
Dat was weer de ontemb’re geest
Van Nederlandschen stam,
Die daar toen in den Grooten Trek
Vol kracht tot uiting kwam.
zij gehoorzaamde. Daarop keek ze den man
aan, liep langzaam op hem toe en bleef hem
aanküken. Nu had ze hem herkend en sprak:
„Hoe toevallig! Goeden avond, Ralph. Je
ziet er veel beter uit dan vroeger.”
„Cathy!” riep de man verbaasd Hü keek
even naar z’n revolver, stak het wapen in een
leeren foedraal en daarna in z’n zak.
„Een mensch kan nooit van te voren raden,
wlen hü in den laten avond ontmoeten zal,”
lachte de vrouw.
ik büna getrouwd
waren.
.Laten we daar
maar niet aan
denken." viel hü
haar bruusk in
de rede.
ze aan den derden wagen was, hoorde ze eenig
gerucht. Een sleutel werd in *t slot der zware derweBeld heel’
O——V Az 1
uit, en verborg zich achter, een
met de revolver in d’r hand.
De dubbele deur ging uiteen; de Uchten
werden ontstoken. Van onder den auto, waai-
achter ze op haar hurken zat, zag de vrouw
een paar gUmmende laarzen en een linnen
broek. Ze stond op. De man had een zware
browning bü zich.
„Leg dat speelgoed neer", beval hü-
Zü gehoorzaamde. Daarop keek ze den
met Helen Lightfoot getrouwd?”
Ralph knikte. ,Ja, maar ga nu mee
beneden.”
Bü *t naar beneden gaan, zei Cathy:
„Ik houd eiken dag meer van m’n man, en
als ik er aan
denk, jij |8»Z86SM»»»»Mewa„»»M»»»88»»s»a»e»ss»»ssM»»s»zzz8
Den Bijbel mee, de ossenkar
Geladen met al ’t goed,
Het hoofd omhoog, den blik vooruit,
De toekomst tegemoet!
S De toekomst met haar zorg en pijn,
Met strijd en ongerief,
Maar tóch trok men steeds verder,
--[want
•mstondlgheden. waaronder Margadant’» kas De vrijheid had men lief.
S De vrijheid, die voor Hollandsch volk
Als levensbasis geldt;
De vrijheid, voor 't bezit waarvan
Geen last, geen offer telt-
Aan hen, die vrijheid zochten, trots
Verlies en nederlaag,
Zendt vrijheidlievend Nederland
Een broedergroet vandaag! 4
HERMAH-
