<KctucïAaal winden daq
QJWtU
een verkeersagent je
De avonturen van
AaBe
z
AUTOBRIDGE
De man van Iracema
WDUHfl
I
s
alle abonnê’S f 750.- F 750.- F 250.-
De rechterlijke dwaling
Margadant
AUTOBRIDGE
Rug- en Gewrichtspijn
vlug verholpen!
VRIJHEID
DftfIS
HOHIG’sKEUKEHSTROOPM^^V
Uit Oost en Wést
SS
VRIJDAG 16 DECEMBER 1938
j Een moedige
vrouw
door otfrid von hanstein
1
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
R-
I
HIHHIIIIIIIIIIIIIIL
Trek
overhebben voor privélesen
auto
waarvan
maand komen
lichten
linnen
daarom....
overtuiging
4
x\
K. dade-
.o
Ó64
6
VOORKOMEN
rheumatiek
aw veritaa earn eX MM
Zij
(Wordt vervolgd)
i...
door art.
Strafvordei
aanvri
VERKRIJGBAAR IN DE VOORNAME ZAKEN VAN ALLE
STEDEN IN NEDERLAND
3.50
f. 7.50
Voor de tweede maal in korten tijd reed Ira
cema dezen weg en ook nu kon haar ziel zich
niet rustig aan al die pracht overgeven. Den
eersten keer was ze sidderend en vol angstige
voorgevoelena naar het sterfbed van haar va
der gereden. Ze was toen bedroefd geweest
c.
ré
J M. Ouerido, Keizerstroat 26. A'dam C. Tel. 40584
fouten en iedere vergissing
Ie Ze versterken de speelli
Ook Keesje was op verkenning uitgegaan. Hü had kans ge
zien om uit het paleis te glippen en zocht naar de torenkamer,
waar de prinses gevangen zat. Op zijn paardje gezeten vloog hij
eenige malen om den toren en eindelijk meende hjj een glimp
van het witte kleed van de prinses te zien. Het was te donker
om alles te onderscheiden.
de poging van den ouden Kuen om Oei Boen
Goan valschelijk te doen erkennen, dat Mar-
gadant dezen koopman te Mallll nog 10,000
schuldig zou zijn.
Tegen K. Jr. met name kan in het bijzonder
als aanwijzing gelden de influenceerlng door
hem van Alexander. Bij diens voor hem be
zwarende verklaringen sluit aan die van mevr.
Diets (ook door beklaagde ontkend), waar deze
verklaarde, dat de jonge K„ haar buurman,
kort na de ontdekking van den diefstal haar is
komen vragen, of zij hem 's nachts had hooren
uitrijden, en haar toen heeft gezegd: dat die
gemeene Alexander had verraden dat hij met
zijn auto was uitgegaan.
Tegen beklaagde B. met name kan in het
verband dezer inleiding in het bijzonder als
aanwijzing gelden zijn krachtdadige en deskun
dige poging om Soessa tot een ontwijkende ver-
louter opwinding had zü dien dag nog
gegeten en dus haastte zü zich naar de
Achter die droefheid echter wachtte toch weer
het geluk.
Nu weer in het land der bloemen was zü
veel meer terneergeslagen.
Haar vader dood, haar geluk stuk geslagen.
Ze kwam als vluchtelinge om bescherming te
zoeken bü een vrouw, die elgenlük voor haar
een vreemde was. En haar toch nader en meer
verwant leek, dan eenlg ander mensch op da
wereld.
De auto stond stil. Ze schrok uit haar ge
peins op en zag de overwelfde poort voor zich,
die van den hoofdweg toegang gaf tot de tui
nen van Quinta. Ze zagen er nu wat verzengd
uit. De gloed van den zomer was er over heen
gegaan en pas de herfstregens zouden ze tot
nieuwe frischheid brengen.
Langzaam schreed Iracema op het hoofdge
bouw toe.
Alles zag er verlaten en eenzaam uit.
De zomergasten verbleven in deaen tüd liever
op de nog'hooger gelegen Poeeld.
In den tuin wachtten twee mannen, die over
hun schouders een langen draagboom droegen,
waaraan een hangmat hing.
Een dame In een vroolük zomertoilet kwam
de trap van het huis af.
Ze bleef staan, keek naar Iracema en her
kende haar.
•Kind. Jü?"
Nu verloor Iracema haar aelfbeheerachlng en
snikte:
„Ik ben naar u toegevlucht*
..Een oogenblik.”
Juffrouw Turner zei een paar woorden tot da
zaal. Bün« bonsde ze tegen een 'der
op, die juist op haar hut klopte.
De oude Mathilde kwam binnen.
„Ik heb het eten klaar*
Iracema stond op. Ze had nu een glimlach om
haar mond. De vreeselüke spanning van de
laatste dagen was gebroken.
„Heusch. ik heb honger."
Zich tot juffrouw Turner wendend:
„Ik geloof dat ik in twee dagen niet gegeten
heb.*
Neen, zelfs zoo zü zich zou verlagen om dat
mensch te spreken, dan zou zü slechts te hoo
ren krügen. wat ze kwüt wou zün.
Ze pakte haar koffer en ging naar dek.
Uit het praten op de gang had zü begrepen,
dat de boot Funchal binnenvoer.
Ze was zoo slap van het lange vasten, dat
zü zich nauwelijks op de been kon houden.
De administrateur kwam voorbü-
„Al dien tüd zeeziek geweest?’’
„Helaas!"
„U is nog niet aan land, of het is over!”
Ze had niet kunnen verhinderen, dat juist
Eliza Merrem overijverig haar bagage droeg.
„Goede reis. Madame Huxley!"
Ze zei het heel zachtjes, maar Iracema voel
de het als een zweepslag. Pas aan wal vond zü
haar kalmte terug.
„Quinta Esperance
In den auto maakte zü zich weer zorgen of zü
juffrouw Turner wel thuis zou treffen.
Met een weemoedig lachje keek zü om zich
heen.
Wat was het hier toch mooi! In de tuinen de
palmen, overal bloemenpracht, in elke muur
spleet, in elk verscholen hoekje. En dan die
balsemgeur van dit paradüs met in de diepte
de kobald-blauwe zee.
De dokter trachtte het gesprek op Londen
te brengen maar daar zü hem doorzag, behield
Ml de leiding van het gesprek, sprak alleen over
zoetjes en kalfjes om aan het slot van het ge-
M>rek te zeggen:
get requisitoir, dat Mr. Jonkman, als officier
„n justitie te Makassar gedetacheerd om het
OJt te vertegenwoordigen in de Boeloekoem-
bssssk, gehouden heeft tegen de beklaagden
g. jr. en den chauffeur B. blükt tevens een
eerherstel in te houden van den nu overleden,
vroeger in deze zaak veroordeelden heer Mar
gadant.
Aan het Bat. Nbld. ontleenen wü de volgende
Kjzonderheden
Mr. Jonkman herinnerde allereerst aan de
opstandigheden, waaronder Margadant’s kas
verdwenen is.
Ook dit proces heeft bevestigd, dat begin
februari 1925, één week, nadat de fd. contro
leur Margadant het bestuur over de onderaf-
deeling Boeloekoemba van gezaghebber K. sr
hzd overgenomen, de geheele inhoud van
de vastgemetselde geldkist uit het controleurs-
Kzntoor verdwenen was. Die geldkist had in
gehouden oa.: ongeveer 18.000. waarvan
ongeveer 10.000 zilvergeld (vertegenwoordl-
«ut -j
gende dus een gewicht van ongeveer 100 KG.)
en ongeveer 8000 bankpapier (waaronder drie
biljetten van f 1000), één pakje gouden voor-
werpen (zündé stukken van overtuiging) en de
duplicaat-sleutels der geldkist.
Moehamma, Alexander, Pa Erai daeng Mattara
en mevrouw Blaset behandeld, hebben het be
wüs tegen Margadant goeddeels doen verloren
gaan; dit proces heeft niet alleen de juistheid
van hun veroordeellngen bevestigd maar ook
overigens dat bewijs zien wegvallen of krach
teloos worden.
Geconcludeerd mag worden, dat, wat vroeger
tegep Margadant als bewüs heeft gediend, in
het heronderzoek is verloren gegaan waar
mee tevens de nieuwe omstandigheden als
356, 2e van het reglement op de
voor de ontvankelükheid van
een aanvraag om herziening van Margadants
veroordeellng voorgeschreven aangegeven zün.
Spr. schetste hierna hoe vier getuigen wegens
meineed zün veroordeeld, hoe van elf anderen
eveneens bleek dat zü min of meer valsche
verklaringen hadden afgelegd, terwül in het
thans gehouden onderzoek nogeens vüftlen ge
tuigen erkenden, vroeger in de zaak-Marga-
dant valsche verklaringen te hebben afgelegd.
Dertig getuigenissen zün dus aan den vroe-
geren bewijslast tegen Margadant ontvallen.
Spr. constateerde, dat in het thans aange
voerde bewüsmateriaal onderling groote over
eenstemming heerscht. Gezegd kan worden dat
in de worsteling tusschen K. en Margadant, de
laatste, die eerst onder lag, thans boven is ge
komen.
Spr. somde de volgende als voornaamste aan
wijzingen dat de K.’s de zaak-Margadant ge
maakt hebben, op:
De influenceerlng van Moehamma door Sul-
than, Kraeng van Gantarang, tot de valsche
verklaringen van de zwaarder geworden tasch
en de al leege geldkist; volgens de verklaringen
Immers van Bedja, Badjldo en Pasoekoe heeft
Sulthan zich bü de partij der dieven gevoegd
De influenceerlng van Alexander eerst door
den jongen K. tot de verzonnen verklaring dat
Margadant hem zou hebben geïnstrueerd te
zeggen, dat de jonge Kuen van 5 op 6 Februari
tweemaal naar Borongrappoa was gereden,
•E [want
De vrijheid had men lief.
De vrijheid, die voor HoUandsch volk
dragers, die groetend heengingen. Nu pas zag
Iracema, die juffrouw Turner begreep en zich
weer trachtte te beheerschen. naast haar een ge-
moede! üke, Portugeesche, die haar vriendelük
lachend toeknikte.
Juffrouw Turner riep deae toe:
„Vandaag vertrek ik niet. Mathilde, we heb
ben een lieve gast gekregen, laat haar kamer
luchten en maak snel wat eten klaar.
Daarna leidde zü Iracema het huis binnen.
Hoe echt huiselük en gezellig was het daar.
Kleine kamers, overal met veel smaak uitge
zóchte bibelots, vazen en beelden van kunst
waarde.
Juffrouw Turner drukte haar gast zachtjes
naast zich en tegen zich aan op een divan neer.
Iracema begon hardop te snikken.
„Huil eerst maar eens goed uit. Dat zal je
opluchten.
Zwügend zaten zü naast elkaar en de oudere
vrouw begreep volkomen de zleleomart van de
jonge.
Geldkist noch kantoor vertoonde eenlg spoor
tin braak, doch de roestige scharnieren, welke
bij openen en sluiten der geldkist steeds een
ver hoorbaar knarsend geluld hadden veroor-
taakt, bleken van buiten en van binnen met
olie gesmeerd, zoodat de leeggehaalde geldkist
geruischloos bleek open en dicht te gaan.
personeel noch wakers noch iemand anders
hadden eenlg onraad gerapporteerd. De over
heid heeft nlmmers iets van wat aldus verdween
achterhaald.
Men gaf er zich rekenschap van, dat het mis
drijf vermoedelük onder Europeesche leiding
moest zün gepleegd en dat dan op de kleine
binnenplaats Boeloekoemba elgenlük alleen
Margadant. die over de sleutels beschikte, met
helpers of K„ die de sleutels had kunnen
laten namaken, met diens zoon en hun aanhang
voor verdenking in aanmerking kwamen.
K sr., die vier jaren gezaghebber op Boelde-
koemba was geweest, had zich immers na zün
penslonneering als planter op Borongrapoa, in
de bergen ongeveer 30 KM. van Boeloekoemba
in de onderafdeeling van dien naam, gevestigd;
sUn zoon, eerste beklaagde, woonde sinds eenige
jaren op Boeloekoemba en onderhield een
mchtautodienst tusschen Boeloekoemba en
MAkassar; beiden waren ingeburgerd In de
streek. B„ tweede beklaagde, was ten tüde van
de verdwüning der kas hun vertrouwde chauf
feur.
De bevolking schünt deze zaak ook immer
ak een strüd te hebben gezien tusschen Mar
gadant en K. en vroeg zich af, wie verliezen en
wie overwinnen zou.
Margadant droeg dadelük zün ambtenaren
op de zaak te onderzoeken.
Den lOen Februari reeds verschenen voor
andere zaken op dienstreis zün chefs, de gou
verneur van Celebes en de assistent-resident
van Bonthaln, te Boeloekoemba, en den daarop
volgenden dag al nam de officier van justitie
ter plaatse het onderzoek in handen.
Noch Margadant, noch K. erkende eenige
schuld.
Margadant kon noch de verdwüning züner
kas noch het oliën der geldkist ophelderen; hü
vermoedde alleen dat er valsche sleutels ge
bruikt waren; en zün gedachten bleken uit te
gaan in de richting der K’s.
Van K. trok dien eersten dag van het onder
soek door den officier van justitie de opmer
king de aandacht, dat hü er verontwaardigd
over was dat Margadant had gezegd dat de
ontvreemding slechts met nagemaakte sleutels
kon hebben plaats gehad, omdat deze volgens
hem daarmee hem als den schuldige zou heb
ben aangewezen, wül hü Immers de sleutels dan
vóór de overgave zou hebben moeten laten
Hamaken.
Aldus beschuldigden Margadant en
Hjk min of meer bedekt elkander.
Ook bestuur en justitie waren van oordeel
dat het ging om één van beiden met hand
langers of aanhang; zü bleken echter van den
aanvang van het onderzoek af ernstig wantrou
wen tegen Margadant te koesteren en in K.
daarentegen groot vertrouwen te stellen.
Spr. nam de tegen Margadant aangevoerde
bewijsmiddelen nog eens in beschouwing.
Reeds de meineed-zaken, in 1935 en 1936 tegen
klaring te bewegen. Daarnaast kan hier worden
vermeld uit de verklaring van Kondong. hoe
deze, die aan controleur Scholten het een en
ander over de saak had bericht, deswege door
B. bedreigd werd.
Op die aanwijzingen nu in verband te
zien met de geheele voorgeschiedenis dezer
zaak en met den voortdurenden veelzüdigen
Invloed der K.’s rust het verdere bewüs
materiaal.
In het middelpunt daarvan staan de verkla
ringen van Bedja. die getuigde den diefstal
door de K.’s en B. te hebben meegemaakt.
Uitvoerig ging spr. hierop na. tot welke ge
volgtrekkingen de overige getuigenverklaringen
z.l. moesten leiden.
Het verloren gaan van het destüds tegen
Margadant aangevoerde bewüs is overtuigend,
niet alleen omdat het op slch zelf al zwak
was, immers slechts zeer onvolledig beschreef,
hoe Margadant de verduistering zou hebben
gepleegd, en maar moeilijk aannemelijk kon
maken, wat op het eerste gezicht onwaar-
schünlük moest Ujken, ook omdat de in het
heronderzoek afgelegde verklaringen van vroe
gere valsche getuigen elk voor zich door ver-
scnlllende-andere oude en nieuwe bewüsmlddelen
worden gesteund en bovendien onderling klaar
blijkelijk samenhangend in dezelfde richting
wüsen.
Het OM heeft de overtuiging behouden,
dat terecht de beklaagden voor den Raad zün
gebracht, omdat het eindonderzoek heeft be
vestigd, dat het tegen hen verzamelde bewijs
materiaal meer dan gewichtig genoeg is. om
de vraag hunner schuld aan rechterlük oordeel
te onderwerpen.
Spr. achtte het zeer wel mogelük tot de
overtuiging van de schuld dezer beklaagden
te komen. Indien men de wettige bewüsmlddelen
duidelük in hun onderling verband, en dat
tegen den achtergrond van de voorgeschiedenis
dezer zaak, voor zich heeft uitgestald, en zich
rekenschap er van geeft, dat deze ongewone
zaak uiteraard met ongewonen maatstaf mag
en moet beoordeeld worden.
Zooals reeds gemeld werd tegen ieder dei
beklaagden twee jaar gevangenisstraf geëischt
De uitspraak, aanvankelük bepaald op 10 De
cember, is nader vastgesteld op 1? December.
ter pas nadat het trillen der scheepsschroeven
haar zekerheid gaf, dat het schip voer. Het
signaal voor aan tafel gaan werd gegeven
van 1.
niets
groote
stewards op. die
Iracema keek haar aan, en beiden herkenden
elkaar.
Eliza Merrem stond voor haar.
Iracema kromp ineen, terwül om den mond
van de ander een triomfantelük lachje speelde.
„Wenscht u iets?"
„Dank u zeer.”
Iracema ging de tmp op, maar haar eetlust
was verdwenen.
Moest dat wü? nu ook nog haar pad kruisen?
Deo avonds vond zü in haar hut een Fransche
courant. Natuurlük had Eliza Merrem die daar
neergelegd. Ze was zoo gevouwen, dat een arti
kel direct in het oog moest vallen:
Zoudt U f. 5000.- overhebben voor privéleson
von den wereldkampioen I Hij zou het er niet voor
^ioen. En toch kunt U met hem spelen, toch kunt
U, al bridgend, de fijnste nuances van het spel
van hem loeren. Niet voor f. 5000.-, maar voor
f. 3.50 door
Bent U alleen en wilt U bridgen* Autobridge zorgt
voor 3 medebridgors, die bieden en spelen zonder t
prompt corrigeoren.
Ie Ze versterken de speelkracht van een goed
bridger.
3e Ze geven een „crack" waardig partij.
3e Ze loeren den beginner geduldig en haarfijn,
waarom het zóó moot en niet anders.
Autobridge blijft bovendien nieuw, want iedere
-„..J -er nieuwe series bij, 10 series zijn
hscho
n de
hoer
Benjamin Huxley? Waar had zü dien naam
reeds eerder gehoord?
Weer voelde zü een steek in haar hart.
Had die vrouw Robert niet eens zoo ge
noemd?
Ze dwong zich tot lezing van het artikel.
,De valsche mumer Benjamin Huxley, die
indertüfl een filiaal van de Bank van Prankrük
overviel, blükt door ’n toeval toch nog in de han
den van de gerechtigheid gevallen hü werd
tusschen Lissabon en Madeira met een valschen
Duitschen pos gevangen genomen is. na tot
tien jaar dwangarbeid te zün veroordeeld, gis
teren op transport gesteld met als bestemming
•t Duivelseiland.”
Iracema moest beide handen op hssr bon
zend hart leggen.
Was dat nu werkelük de oplossing van het
raadsel?
Onwillekeurig keek zü nog eens in de cou
lant.
Daar stond een seer onduidelük, nauwelüks
herkenbaar portret.
..Robert.”
Met een laatste inspanning sloot Iracema
haar hut of, en wierp zich toen snikkend u>
haar kooi.
TUdens den verderen overtocht verscheen Ira
cema niet aan dek en zelfs niet aan tafel. Ze
was bang om de deur oppn te doen. Telkens
weer hoorde zü de stem van Eliza Merrem. die
'zeer opzettelük juist voor haar deur luid stond
te praten.
Ze was bong! Die Eliza Merrem «1st zeker
oog veel meer.
ÜI?*eerI U &an Rheumatiek, Rugpün, Ge-
wnchtapijn, ’s Nachts te moeten ópstaan, Irriteeren-
Otsuurafscheiding, Zenuwachtigheid, Duizeligheid,
Jglnren onder de oogen. Branden op de maag,
öe,y°Pen ®nkels en U zich uitgeput voelt, dan
W*t U eens CYSTEX rebruiken. CYSTEX, het
middel van een beroemden dokter, begint
te werken, bestjjdt deze kwalen en is zeker de
iRMictiii,die U hebben moet of U krijgt gegarandeerd
teru«. Wacht niet, koop vandaag nog
CYSTEX bh Uw apotheker of drogist. De garantie
«•echermt U.
Voorzichtig liep ze die trap af en kwam in
een soort werkplaats. Zware, dubbele deuren
sloten den Ingang af. 't Was zooals ae gedacht
had. Haar zaklantaarn bescheen nu de ge
schilderde auto's op de werkbank. Op haar tee-
nen liep ae zacht op een der auto's af Toen
ae aan den derden wagen was. hoorde ae eenlg
gerucht. Een sleutel werd in t slot der zware
deur omgedraaid. Snel deed ae haar lantaarn gewond, en nu doe ik in werk, tot hü weer
uit. en verborg zich achter een „Packard” hersteld is
daarna door den ouden K. door den raad die
verklaring zoo noodig veilig te stellen door
Soppe er uit te werken; de bedreiging van den
ouden K., dat gedood zou worden wie zich
tüdens Pa Erai’s nasporlngen onbevoegd op
zün perceel op Borongrappoa vertoonen mocht;
de influenceerlng van Badjiko op Boeloekoem
ba eenlg overgebleven gevaarlüken getuige
uit Pa Erai’s nasporlngen o.a. door den ouden
K„ den Kraeng van Gantarang en Sa Ehoe,
tot de valsche verklaring dat hü van niets ver
dachts op Borongrappoa zou weten en het
tegendeel maar in strüd met de waarheid op
aandrang van Djaja zou hebben beweerd; en
t Was een maanlooee aomemacht, en dat. Hü keek even om naar de trapdeur,
kwam de vrouw, die lenig als een kat langs hettrap staat In verbinding met een bel,”
dak sjoop, goed van pas. Langzaam bewoog zi^ ->•-
zich voort. 1 Geluid van haar voetstappen was
onhoorbaar door de dikke zolen van rubber
onder haar schoenen. Ze liep langs een schoor
steen en keek over de dakgoot. 1 Was twee uur
in den nacht. De vrouw, die hoogstens 35 jaar
kon zün. glimlachte. In haar donkere jumper
en rok liep ze naar een hoek van *t dak. Ze
voelde in haar taschje. waarin een zaklantaarn
en een revolver zat. Vastberaden greep ze de
deur, die toegang gaf tot het dak van de gara
ge. Die deur was gesloten, maar ze had een
k>tn<*n schroe -d la'-r bil zich. Na enkele
minuten kon ae de deur zonder moeite open
maken. Nu knipte ze haar zaklantaarn aan.
Voor ’’ear lag een spenen trap: ze daa'de die I
voorzichtig af. Ze kwam nu in een groote
ruimte, waar een aantal auto's stonden. Daar
op zag ze bü t licht van haar lantaarn een
tweede, kleinere deur, die niet gesloten was en
toegang gaf naar een trap, die ook naar be
neden leidde.
uit, en verborg zich achter een ..Packard" i hersteld is.”
met de revolver in dT hand. ..je schünt er nog trotsch op te gaan ook".
De dubbele deur ging uiteen; de lichten j om ;,ten we niet over mii spreken. Ver
werden ontstoken. Van onder den auto, waai- tel me liever wat van jou. Ben Je nog altüd
achter ae op haar hurken zat, sag de vrouw met Helen Lightfoot getrouwd?"
een paar glimmende laarzen en een linnen Ralph knikte. .Ja, maar ga nu mee naar
broek. Ze stond op. De man had een zwarebeneden."
Bü 1 naar beneden gaan, sei Cathy:
„Ik houd eiken dag meer van m*n man. en
als Ik er aan
denk, dat jü en
ik bijna getrouwd
waren.....*
.Laten we daar
maar niet aan
denken,” viel hü f
haar bruusk in
de rede.
Beneden in t kantoor gekomen, ontnam
Ralph Darton haar d*r taschje en haalde m
browning weer uit z'n Sak.
„Ga daar zitten," beval bü. -Je bent m'n
arrestant.”
„Wat moet dat beteekenen, Ralph?"
„Dat beteekent, dat het verleden dood Is.
Is al elf jaar geleden, sinds we samen op de
hoogeschool waren Onze wegen zün geschei
den. Cathy, zoo is het.”
En hü belde he< polltie-bureau op.
,Jn dankbaarheid heb je nooit uitgemunt,
Ralph" verweet hem de jonge vrouw.
„Dankbaarheid?" vroeg hü-
„Zeker Er was een deficit in de kas van onae
club aan de hoogeschool. Die kas stond onder
jouw beheer; jü was de penningmeester. Je werd
er uitgegooid."
Een roode gloed overtoog het gelaat van den
man.
„Ik was onschuldig”, verdedigde hü zich, ,^n
Haamm
zü ging naar een scheepsagentuur. Een
Fransche boot lag in de haven en zou in den
middag naar Madeira vertrekken.
Ze besprak een hut, ging naar het hotel terug
en toen zü aan boord was, ]>ad zü werkelük
nog maar wat klein geld in haar zak.
Desondanks haalde zü verlicht adem. Sedert
de arts haar bezocht had, kon zü den angst niet
van zich afschudden dat men haar misschien
van haar vrüheid zou trachten te berooven.
Nu had zü een Fransch dek onder de voeten
en was voorloopig dus zeker veilig.
Niettegenstaande dat verliet zü haar hut ech-
Terwijl het matroosje wat uitrustte en zün luchtpeard aan een
boom had gebonden, verscheen de kok Keesje, ook op een
paardje en zeide hem haastig: „Kom morgenavond, als de
wacht om 9 uur de ronde heeft gedaan, hier. Maar neem een
breeküzer mee en houd je paardje gereed. Het «pel kan be
ginnen. Vergeet het niet, want ik moet nu weg- Ik zal zorgen,
dat de dikke sultan zün avondpap krügt.'' En de matroos be
loofde hem voor alles te zorgen en op tüd te zün.
«Dokter, ik dank u zeer, ik ben heusch in
opzicht volkomen gezond.”
Nadat de dokter vertrokken was, was Iracema
•chter ook aan het einde van haar zelfbeheer-
“üng. Zü moest weg, zü moest vluchten naar
*n eerlük hart De laatste dagen had zü reeds
«Ikens weer aan juffrouw Turner gedacht. Zü
Wde haar geld. Veel had zü niet meer. Bü haar
OTfaliaast vertrek uit Amerika had zü alleen
®*«r aan de reis naar Madeira gedacht. Wel
™<1 meneer Hosband haar zeer royaal van reis-
Yeld voorzien, maar haar verblijf in Londen en
Madeira, de begrafenis van haar vader en
““veer t hotel te Lissabon hadden heel wat
<ekost. Wanneer zü nu nogmaals naar Madeira
■JJ reizen, bleef er haast niets meer over.
“Jo*1 tot Jenkins wenden? -
v.1** kon eventueel beter vanuit Madeira ge-
„Onschuldig of niet”, onderbrak ae hem. Je
werd doos allen dood verklaard, door allen, oe-
halve door mü Ik was de voorzitster van de
club, en toen ik niet met je brak, kwam de <iib
op haar besluit terug, in de meening. dat men
je ten onrechte beschuldigd had. Nog geen
jaar daarna werd je verliefd op Helen Light-'
foot en verbrak onze Verloving. Dat was voor
rtiü een droeve gebeurtenis, Ralph”.
„Ik heb je toch al geaegd. dat dti alles tot
t verleden behoort!” viel hü ongeduldig uit.
.Je kunt voor mün part
Hf) sprak niet verder; er traden twee detec
tives het kantoor binnen.
„Jü hier. Cathy", zei een hunner.
„Zooals Je ziet" antwoordde de Jonge vrouw.
.Alles is in orde."
In een oogwenk was Ralph Darton ontwapend
en geboeid.
,Xr heeft hier een misverstand plaat* riep
de garagehouder woedend. „Het is die vrouw
hier!”
„Ik zou me maar kalm houden. Ralph”, aei
Cathy. „Boven heb ik al de nummerborden ge-
inspecteert, die alle precies overeenkwamen
met de gestolen auto’s. M'n man was Je ai een
maand of vüf op 1 spoor, als vertegenwoordiger
van vier veroekeringmaatschappüen. Een dag
of zes geleden had hü Je büna te pakken, Ralph,
maar een van je mannen schoot hem door z'n
arm. Zün taak heb ik zoo lang op me genomen.”
browning bü zich.
.Leg dat speelgoed neer", beval hü
Zü gehoorzaamde. Daarop keek ze den man
aan, liep langzaam op hem toe en bleef hem
aanküken. Nu had ze hem herkend en spêak:
„Hoe toevallig! Goeden avond. Ralph. Je
ziet er veel beter uit dan vroeger
Cathy!" riep de man verbaasd. Hü keek
even naar z'n revolver, stak het wapen in een
leeren foedraal en daarna in z'n zak
„Een mensch kan nooit van te voren raden,
wlen hü in den laten avond ontmoeten za„'
lachte de vrouw.
3 van Neer Zand pdaf'
Vliefft over zee ^en^osch en land
Naar 't ver Zuid-Afrika
WorIt vandaa0 een feit vol room
en mannenkracht,
wordt*een feit van groot belang,
De Groote Trek herdacht.
Dnr van 0°^ Vo*-
2at zich niet looch’nen kon,
En dat het juk van slavernij
Zich af wierp, en verwon.
Dat was weer de ontemb're aeest
Van Nederlandschen stam,
Die daar toen in den Grooten
Vol kracht tot uiting kwam.
Den Bjjbel mee, de ossenkar
Geladen met al 't goed,
Het hoofde omhoog, den blik vooruit,
De toekomst tegemoet!
De toekomst met haar zorg en pijn,
Met strijd en ongerief.
Maar tóch trok men steeds verder,
De vrijheid had men lief.
Als levenfbasis geldt;
De vrijheid, voor ’t bezit
e Geen last, geen offer telt-
Aan hen, die vrijheid zochten, trots
Verlies en nederlaag,
s Zendt vrijheidlievend Nederland
Een broedergroet vandaag!
HERMAN KRAMER.
,JD«
Ter*
duidelükte hü- Die ging beneden in het kan
toor over. Ik was daar Juist. Onze garage is
dag en nacht geopend.”
„Wel. wel, en ben Jü de eigenaar van deae
zaak?”
.Natuurlük, t is de grootste garage van de
stad."
„Dus, de Darton garage.... Rolph Darton
Inderdaad.” zei Cathy zacht, „t spüt me erg,
Ralph.”
Hü keek baar ultvorschend aan en vroeg:
„Wat kwam je hier doen?"
„Begrüp je dat niet?”
„Neen, je denkt toch zeker niet een
hier vandaan te halen?”
De Jonge vrouw dacht even na. „Een auto
niet, maar zü die hun wagens In garages zet
ten, laten er vaak dingen van waarde in zit
ten. Die zou ik kunnen nemen; ae zouden niet
gemist worden, voor de reparatie was ge
schied.”
Een harde trek kwam op t sombere gezicht
van den man. toen hü antwoordde:
.Dan zouden wü er van verdacht worden, er
voor verantwoordelük worden gesteld en aan-
sprakelük voor de schade zün.”
„Dat dunkt me ook."
„En ben je al lang met dat soort werk be
zig?” vroeg Ralph Darton.
Ja, al een paar jaar. M’n man kent de on
derwereld heel goed. Verleden week werd hü
