KERSTMIS IN BETHLEHEM MET DE A.S. FEESTDAGEN ADI Na In elk E oomscb i KATHOLIEKE ILLUSTRAT4E s gezin WOLLEN EN ZIJDEN STOFFEN Alkmaar Ij C* ct 1.1. UHl.h. WEIHNACHTSTOLLEN TULBANDEN EN G. J. Böttger VRIESMAN ZOON BERTUS GOES S. BORJESON A. NAUTA FIJNE KERSTBROODEN Hij kwam terug.... KERSTBOOMEN FIJN KRENTENBROOD DEZE WEEK IN COUPONS middeleeuwsch schouwspel u N.V. DRUKKERIJ „DE TIJD” ONS NIEUWE KERSTBOEK ZATERDAG 17 DECEMBER 1938 EXTRA VOORDEELIGE AANBIEDING Bloemen in de Winter KERSTVERTELLING r i Kennemerpark RRUIT'S BLOEMENMAGAZIJN 5 HETZIJ NIEUW OF GEBRUIKT Zoekt U goede gebruikte AUTO-ONDERDEELEN - BANDEN enz., dan is het adres: de Firma J. C. STADEGAARD - LAAT 207 Huigbrouwerstraat 7 r w VRAGEN Ki H 'jiT.” INTEEKENBILJET De fierder hens lagen bij nacht» a n w v* SABINA-KOFFIE. gAdverteerl *U verkoopt meer! BAAN8TRAAT SebiMerijea verkrijgbaar vanaf f 5.— „WICO-STUDIO" - KONINGSTRAAT 5 SABINA-THEE: BU FIRMA SCHACEN TELEFOON 7* MIDZA-BONNEN CADEAU Telefoon 3956 IN UW BEIDE KAMERS VERWARMING IS ZEER AANGENAAM WIJ HEBBEN NOG WEL IETS VOOR U VERDRONKENOORD 85 TELEF. 2.4.6 9 WU RUILEN OOK IN LUXE-BROO DBAKKERIJ HUIGBROUWERSTRAAT 14 TEL. 2.4.1.6. KANAALDIJK 18 - TEL 3326 - ALKMAAR BILLIJKE PRIJZEN U MOET VOORAL NAAR ONZE FEESTDAGEN-RECLAME [WONINGMAATSCHAPPU ALKMAAR^ VOGELENZANG 10 VILEFOON:SO95 Verkrijgbaar in den Boekhandel en bij den uitgever: N.Z. VOORBURGWAL 65-73 A’DAM POST-GIRO 22884 Vijf oude en vijf nieuwe Kerst liederen, bewerkt en gecompo- neerd door GEERTRUIDA VAN VLADERACKEN, prentjes van Jan Poortenaar Prijs, afgehaald aan ons bureau f 0.75, franco per post f 0.80 In den Kerstnacht knielen overal menschen op de heilige plaatsen IN ALLE MATEN REEDS VANAF 15 20 CENT VERLOOFT U ZICH MET DE FEESTDAGEN? r ..ï'7 - V Tv A’ l F f her behouden bc VARNEBROEK if'jl J 1 V n R KAAL 1IXUBTKATIB wwraz woo, VzOra VU11 11CUM I Nu nog, zooveel jaren later, zag hU eves den 'i ->*■1 •1111 ,♦7-3^- I I i te b 45 37 - 32 - S3 en 20 d. «K 1 k z t NIEUWE UEDERENl DE KLOKKEN LUIDEN DE OS EN DE EZEL HULST MET ROODE BESJES DE ENGELTJES ZINGEN DE KERSTBOOM BU het aanschouwen van het schitterend schouwspel waant men zich In de Middeleeuwen. Vooraan de koorknapen in scharlaken en züde daar achter de Bisschoppen der Roomse!» Kerk in Palestina, waardige gestalten in wit, met goud geborduurd brokaat en dan de patriarch self, een vorst-Bisschop In goud en purper, op het hoofd den gouden mijter, den boegen krom staf In de rechterhand. Naar rechts en links zegent h|j de menigte, die zich om hem heendringt. Onder het lofge zang der Engelen .JEere sü God in den Hooge” verspreiden de geloovlgen zich langzamerhand in de straten der stad. T Van de torens slaat het middernachteUJk uw. a k n d a k d li 'T x/ 1 1 1 1 kn i I 1 1 i i l 1 4 38 - 33 - 29 - 26 en 24 ct. FIRMA SPOORSTRAAT 8 TELEFOON 8315 viel.... Reeds schoven enkele wolken voor de maan vandaan, een enkel sterretje [rinkelde aan het diepzwarte firmament. UI kringelde rook omhoog vanuit den schoor steen op de shack.... De Kerstnacht in het Noorden sou gaan be ginnen. Banketkransen vanaf 50 ct. Opgemaakt vanaf 60 ct. Kerst kransjes per oys 8, 12, 16 ct. Schuimkranjes per ons 20 ct. Chocolade Kransjes 15 ct. Aanbevelend, („DRUKKERIJ T KASTEEL VAN AEMSTEL**) Het Heilige Land, waarheen in de voor bereidingsdagen voor Kerttmi» telken jare de gedachten van millioenen menschen worden gericht, heeft nog veel van de sfeer van eeuwen OUDE LIEDEREN: NU ZUT WELLEKOME WAT IS ER TE DOEN DE NEDERIGE GEBOORTE DE HERDERTJES STILLE NACHT In den helderen maneschijn ligt de weg, die van Jeruzalem zuidwaarts naar Bethlehem voert. Links achter het Himmondal rijst ver in het Oosten de donkere wal van het Moabgebergte. Aan zjjn voet glanst het af en toe zilverig: de Doode Zee. Aan de linkerzijde trekt een rij glinsterende lichten de bergen op en toont ons de ligging van Bethlehem. Het was een geheel veranderde Pim, die een kwartiertje daarna fluitend verzond, een aan zijn vade Een telegram met slechts ko«n.” eer we het bemerken, bevinden we ons in den stoet der geloovlgen, die in langs processie voor bij den preekstoel en dan langs steile steenen trappen naar de H. Grot beneden trekt. De plaats, waar -Christus ter wereld kwam, evenals de kribbe, waarin Hij zijn eerste levens uren en dagen doorbracht, zjjn nu, in den Kerstnacht met kleine, fllikkerende lampjes versierd. Overal knielen geloovlgen, in diep stil zwijgen. vrouwen uit Bethlehem, monniken priesters en nonnen met bleeke gezichten, allen in de kleine ruimte zoo dicht tegen elkander gedrongen, dat sU op elkaar schijnen te knielen. KOOPT] DAN UW RINGEN BIJ HET OUD6TE ADRES HIER TER STEDE. GRAVEEREN GRATIS MET GESCHENK En dit keer was er niet’ alleen de maandelijk se!» brief van zijn vader, maar bovendien nog een smalle blauwe enveloppe, met een klein, sierlijk handschrift, dat h|j wel uit duizenden zou kunnen herkennen. En Öe blauwe envelop pe kwam het eerst geopend onder zjjn zakmes vandaan en het was een blauw velletje papier, dat hjj het eerst bekeek. Onder bet lezen kreeg hij eerst een gevoel, alsof hij misselljk werd, toen werd hij bleek en toen gloeiend rood. „Kom terug, ik heb soo’n ongelukkig leven gehad, ik heb er zoo vreeselUk veel spijt van, kom tccbl' Tusschen die rijen bewegen zich lang niet altijd in vroom stilzwijgen de scharen van vreemdelingen, die vaak door nieuwsgierigheid gedreven, uit alle oorden der wereld in den Kerstnacht naar Bethlehem gelokt worden. Een goedige priester biedt ons aan om aan het aangrenzende Griekscbe klooster een kort bezoek te brengen. Uit een getralied venster der tweede verdieping kijken wjj op een plein, waar zangers van de Protestantse!» Kerk in Je ruzalem oude Kerstliederen zingen, die wU van onze jeugd af dikwijls, maar nog nooit in sop vreemde omgeving, geboord hebben. Da scherpe tegenstelling tot het middeleeuw se!» mysterie der Griekseh-Katholieke Kerk staat de godsdienst in de Roomsch-Katholleke Kerk, waar wfl de vigilie bijwonen Het gebouw is propvol. Een half uur voor middernacht weer klinkt 'n gedempt rhythmisch geluid: De cere- Snjjdend snerpte de stijve Noordenwind om de kleine stevige shack, die nietig eenzaamde in de enge witte sneeuwmassa. In de verte plekten de toppen der Rocky Mountains omhoog in de grauw-grijze sneeuw lucht. Groote, zware vlokken dwarrelden besluiteloos omlaag, vleiden zich zachtjes neer bij hun voor gangers. Een poolhaasje rende, de ooren. in den nek, door de dikke sneeuwwade en verdween in de verte; slechts een spoor trifeef.... Het dikke wolkendek werd dunner, het sneeuwen vermln- Met een stevigen slag sloeg Pim den dssmp- volgenden Kerstochtend het Ijs In zjjn wasch- emmer stuk en dompelde zijn hoofd In het Ijs koude water. Na een eenvoudig ontbijt van oud bruinbrood met spek heeseh hij zich In rijn dikke pelsjas, en op den voet gevolgd door Brom, stapte hij naar een klein loodsje achter de shack, trok zjjn slede naar bulten en maakte met een paar harde sneeuwballen zjjn acht sla perige sledehonden wakker. Weinige minuten daarna schoot de slee voor uit langs de rivier naar het dichtstbijzijnde dorp, twintig kilometer Zuidwaarts. ..Als ik ópschiet, kom ik nog net op tijd voor de Hoogmis,” bepeinsde Pim. Met een ruk aan de teugels, zette hij zijn van den rechten weg afwijkende bonden weer in het goede spoor. Even gierde het korte zweepje door de lucht, zender echter een van de trekkers te treffen. De honden liepen, alsof de duivel hun op de hielen zat en binnen het uur zat Pim tusschen de farmers en paardenfokkers in de Hoogmis. En met het „Gloria In excelsis Deo" jubelde In hem het „Vrede op aarde", met alle farmers voelde hij rich gelukkig, met alle farmers lunch te hij in bet knusse pastorletje en met alle farmers ging hü dien ochtend naar het post kantoortje, dat ten behoeve van de Kerst- en Nieuwjaarscorrespondentle een uurtje open was. Met een goedkeurenden bil* bekeek Pim Hol- tum zijn kerststalletje, waaraan hU den heelen avond bezig was geweest. Voor den tienden keer zou hij Kerstmis in het hooge Noorden vieren. Tien jaar eenzaamheid.... tien lange jaren waren er al weer verstreken sinds zijn vertrek uit het vaderland. En tlrin Pim den kleinen houten Jozef en het fjjnbesneden Kerstkindje in bet midden van het sobere dennenhouten stalleke plaatste, gingen zijn gedachten terug naar dien eenen Kerstnacht, nu predee twaalf jaar geleden, toen hij haar voor het eerst ont moette. Waarom? Pim sloeg zijn handen voor zijn gezicht en kreunde.... Veel was er sindsdien gebeurd. ZD bad licht en vreugde gebracht in zijn eenzaam vrijgezel lenbestaan. ZU had hem geïnspireerd tot nieuwe ideeün, zijn schrijversleven in een nieuw sta dium gebracht. Wat een heerlijke tijd was dat geweest. OVERHEERLIJKE WEIHNACHTSSTOLLEN - TULBAND EN LUXE-KOFFIEBROODJE8 zijn de ideale artikelen voor het verhogeh van het cachet van Uw Ontbijt- en Lunchtafel met Kerstmie. Het daaropvolgende Kerstfeest vierde Pln> thuis; thuis, met zijn ouden vergrijsden vader en met „haar**.... Het is een verlichting uit dit gewoel in de stilte der geboortekerk te kunnen glippen. On eindig ver schijnen de kaarsen. Onbepaalde schaduwen dansen op de talkxne pilaren, die het hooggewelfde dak dragen. Een geheimzinnig geluid van fluisterende stemmen klinkt door de kerk en het moeilijk te beschrijven geruisch van schrik in haar oogen bij dat onverwschta scheld. Nóg voelde hij bet klamme, bevend handje, dat rij hem toen gegeven had. BU de boot was zij niet geweest. Alleen vHn vader rijn moeder had Pim nooit gekend- had hem begrijpend in de oogen gekeken en hem bemoedigend op rijn schouders geklopt En wéér voelde Pim. wat een moeite het hè» toen gekost had. om man te blijven. Weer voel de hU dat akelige gevoel In zUn keel, «w moest gaan schreien. Een traan drupte op den hermelijnen mantel van den zwarten konlng.... Twee maanden was hU aan een New-Torkseh dagblad verbonden geweest. Maar hij kon niet tegen het drukke gejaagde leven in de city- stad. HU kon niet tegen de overdadige luxe niet tegen de haastige sfeer op het n-dactie- bureau, waartegen zUn poëtische geest zich met alle geweld verzette. HU was naar het hooge Noorden vertrokken Naar de eenzaamheid, waar hU rust vond voor zUn gedachten. Naar de eenzaamheid, waarin hU stof vond voor zUn weemoedigs gedichten, voor zUn wetenschappelUke artikelen, die iedere week in de Zondagsedities van de AmeriVaaw- sche toonaangevende tijdschriften stonden. Verder had hU elk contact met de buiten wereld verloren. Iedere maand zakte hU met zUn bootje de rivier af, postte zUn copte la de nederzetting en sloeg levensmiddelen In. Maar zijn voornaamste gang was naar het postkan toor, om den brief van zUn vader af te halen, die daar steevast iedere maand lag. En uit brieven vernam hU van tUd tot tUd dat bij getrouwd was, dat vader rheumatiek had, dat zUn oude hooldredacteur overleden was en dat het leven in zUn stad nog steeds verliep voorheen. Die brieven vormden, hoe simpel ook, rijn voornaamste afleiding. Jaar na jaar verstreek, maar de brieven van zUn vader kwamen nog steeds, brieven die bem recensies brachten van zijn werk ïn de Neder landse!» pers; brieven, die Pim vertelden dat hij een bekend schrijver geworden was; tele ven, die hem ook dikwUls vroegen terug te ko men; brieven, die hem op zekeren dag vertel den dat ,bU" weduwe geworden was.... Het open vuur knetterde hevig. Brom, de groote ruigharige Bouvier, die de reis vanuit Ne derland meegemaakt had, gromde.... Pim liet schaapjes grazen rondom het simpele kerststalletje, plantte de groote vergulde ster op het strooien dakje. Een helder „koekoek”, tien maal herhaald vanuit de antieke koekoeksklok, die hU reeds zooveel Jaren beaat, bracht bem tot de werkeUjkheid terug. Toen de koekoek om half elf buiten zUn hokje kwam om zUn plicht te vervullen, was de «tor» reeds donker en stil. Alleen de vergulde ster van het stalletje blonk zacht-gllnsterend bU het lang zaam ultdoovende vuur; vanuit een hoek kwam de regelmatige ademhaling van Pim; Brom gaapte, rekte rich eens uit en kneep zjjn gten- zendbrulne oogen weer dleht. Tien minuten later hebben we het stadje be reikt. Aanstonds zUn we door bet lawaaierige, bonte gewemel van?een Ooetersche menigte om ringd. straatventers venten schreeuwend him waren, kinderen gillen, honden blaffen, uit de wUd geopende winkels bieden de verkoopers souvenirs aan, waarbij een paarlmoeren kruis en olijfhout speciaal een groote rol spelen. De Turken in hun wijde broeken en met hun roode tarboesch op illustreeren hun gesprekken met levendige gebaren. Schouder aan schouder met hen twisten twee Christelijke Arabieren uit de bergen aan de overzijde van de Jordaan; hun witte boernoes glanzen in het licht der volle maan. Arm in arm schrijden door de menigte de bewoonsters van Bethlehem: de hooge ke gelvormige hoofdverslering, die de kruistochten uit Europa Invoerden, maakt haar reeds van verre kenbaar. wee telegrammen een aan „haar”. ee woorden: ,Jk Toen de slee weer door de witte wittigheid schoot, was er geen strenge hand, die de hon den in het rechte spoor hield; Pim zat stevig 3 vastgeklemd met rijn beenen om de slee, J rijn armen om Brom geslagen en hij Het de J derde, de wind legde rich ter ruste* de avond rioere trekkerd hun gang gaan. Twee uur Izy dan gewoonljjk stond de slee eindelijk voor ZU» shack stil; terwijl het vleesch in de groote ijze ren pan Boven het vuur pruttelde en de geur van pas gezette koffie zich door het vertrek verspreidde, jubelde het In zijn schrljversndj „Vrede op aarde aan hen, die van goeden wn rijn”.... Toen hjj de H. Maagd zachtjes naast haar boreUngske sette, kwam er even een harde trek op het knappe, stoere, gebronsde gelaat van Pim Hollum. Bijna een jaar was het goed ge gaan. Toen kwam de ander. De ander, die kon psonken met een auto, die zich veel dingen kon veroorloven, die Pim met rijn schrijversbaantje. nooit zou kunnen bekostigen. Wreed werd de Idylle verstoord, toen hfl haar eens zag rijden met zijn rivaal. En toen hü haar daarover on derhield, had rij slechts geantwoord met een minachtend schouderophalen. De ontmoetingen werden schaarscher. Meermalen zag hij haar rij den met den oppervlakklgen jongeman. Het was geëindigd met een definitieve breuk.... Niet lang daarna werd hij op zijn wensch «o-»- s.”'; “'ïïïxx s ss van hun staven op den steenen vloer, om de baar was ook van haar komst van den patriarch aan te kondigen. j Nu nog, zooveel jaren later, zag hil even den

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1938 | | pagina 30