DAGBRIÉV£N EENER MOEDER
van
h
B
Hoitika
De luchtroovers
van
V
ciali
Adol
getu
- nieu
op a
Wes
nists
spec
echo
Sovji
offic
de h
er n
zen,
met
ring,
zittii
later
wore
trion
in 1
belai
kans
Nede
Stoel
held
kent
•cha
beta
caan
bron
voor
mat!
mees
ooge
gerir
tann
gezoi
zulle
8tat<
Paus
Mr 1
gezai
Moet
offic
cane
blij vi
het
waai
Vati<
den daq
StilIe, ?”gang JUf mW
OPVOEDING EN
EERLIJKHEID
F 250.
\^ukhióto€
Ook al griep?
cbeepsrecht
VRIJDAG 10 MAART 1939
le Zondag 12 Maart
A
brood
gezocht
Drleaui
DC
AKKER-CACHETS
„Menschen
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I Ons dagelijksch
25
PER
aan den
700 mp
voor
KOMETENSINGEL
SACRAMENT,
IMP. H. TEN HERKEl HILVERSUM
ALLERH.
ALOYSIUSGESTICHT, ELAND8STRAAT
H. AUGUSTINUS.
'8TJESWEG
1—2 uur
2303.46 uur
EEN MOEDER
3.30 uur
DE BOOM (Franc.
6.00 uur
12.46 uur Lof
AMSTELVEENSCHEWEG
BUITENVELDERT,
230 uur
Akersloot
op-
O. L. V.
LOURDES, JAC. CATS KADE
O. L. V.
H. FAMILIE, ZUIVELPLEIN
H. PANCRATIU8, 8LOTERWEG
8T. PETRUS BANDEN, DIEMEN
HAARLEMMERSTRAAT
2.30 uur
DE
ST. JOZEF (de
Paperaai;
KALVERS TB AAT
700 m.p.
4.00 uur
300 m.p.
500 uur
H. 8TEPHANU8, KAMPERFOELIEWEG
VREDESKERK, PIJNACKERSTRAAT
3.30 uur
ST. WILLIBROKDUS, AMSTELDUK
stonden weer stil en de negers vielen
J»u
2.00 uur
H.H. MARTELAREN
Piet moest voortdurend aan dat
XI
Oakton
kwam
wrong de handen. „De
en
Eric
verwijdden
dat
e optimist is een beter hervormer
dan de pessimist.
MOZES EN AARON, WATERLOOPLEIN
12305 uur Leiden, 2 groepen 2000 m.p.
ST. ELISABETHGESTICHT, MAURHSKADE
3.00 uur Kethel 60 m.p
H. THOMAS
330 uur
3.004.45 uur
5.00 uur
Er ligt veel wijsheid geconcretiseerd in
dat grappige verhaal van Diogenes, die op
zekeren dag uit zijn ton te voorschijn trad
en met een brandende lantaarn in de hand
over de markt van Athene begon te loopen al
roepende: _lk zoek een mensch".
Is het overdreven wanneer men zegt, dat
ook in onze dagen echt menschelijke men-
GEEN
I 5OOX ZOETEtz
DAN SUIKEQEN.A
VEELVOOQDEELICER'
menschen
ingenieurs
and
knows
000 m.p.
1000 m.p.
1000 m.p.
1100 m.p.
100 m.p.
125 m.p.
50 m.p
H. MARIA MAGDALENA,
SPAARNDAMMERSTRAAT
DE LiLFDE (Nic. en Barbara),
BILDERDIJKSTRAAT
KAPEL FRANC. LIEFDEWERK,
WITTENBURG
70 m.p
Leidschenoam
Bergen op Zoom
GORCUM,
LINNAEUSHOF
300 m.p
70 m.p.
250 m.p.
120 m.p.
50 m.p.
165 mp.
200 m.p.
550 m.p.
700 m.p.
300 m.p
30 m.p
1.00—200 uur
2.003.00 uur
330 uur
ALTIJDD. BIJSTAND,
CHASSéSTRAAT
1200 m p.
1300 mp
700 mp
700 mp
800 mp
800 m.p
000 mp
80 mp
80 mp
Schiedam
Den Haag I
Den Haag II
Zaandam
Heemstede
De Beemster
Assendelft
Hillegersberg
Zwolle
Hilversum
AClazlenaveen
Bergen op Zoom
Roosendaal
Beesd
Zaltbommel
Gouda
AMM
DEN
HOC
SCM
Pius
is w
gees
wek
vrec
de i
j Opp
keni
als
ea
aDei
en 1
vers
dooi
Pius
waa
onve
had
polil
schi
that
niet
het
loop
alle
den
het
pagl
dooi
valh
han
den
brae
nit
gedi
Ker!
gekt
puni
gees
rent
in
aam
de I
Pau:
geki
kljn
gen.
Br
van
H&&I*
Taller
kw*n
ring:
He
ook
Vatj<
nuht
trekl
terw
hart
plaa.
sen
Unie
sight
4.00—5.15 uur
Er stond niet langer een politieagent op poet,
toen Keith ‘t bordes van rechter Robinson's
woning beklom. HU drukte den knop van de
electrische schel In; een minuut later werd de
buitendeur geopend en Drake, de weldoorvoede
butler, vertoonde zich in de opening. De uit
drukking. die op zün gezicht verscheen, zoodra
hü zag, wie de bezoeker was, gaf ondubbelzin
nig te kennen, dat hü hem liefst zonder com
plimenten Ineens maar weer X bordes had afge
smeten. Cullingwood gaf hem geen gelegen-
dat
POSTHOORN,
RUwielbond I
RÜwielbond II
Klazlenaveen
PUnacker
Berkel - Rodenrijs
goede richting te zoeken.
woord „Woboooekoe" denken.... dat had hü meer gehoord....
H. ANTONIUS, TICHELSTRAAT
12.305 uur Tilburg 400 m.p.
Waalwijk 400 m.p.
H. GERARDUS MAJELLA, AMBONPLEIN
6.00 uur Stille Omgang
voor de Parochie
.ST. VINCENTIU8 i PAULO.
JAC. V. LENNEPKADE
O. L. VROUWEKERK. KEIZERSGRACHT 218
1230—500 uur Amersfoort 600 m.p.
H. AGNES, AMSTELVEENSCHEWEG
3 00 uur Westland 800 m.p
MAAGDENHUIS, SPUI
2303.15 uur Gorinchem
Beesd
Voorburg
1.30—2.45 uur
3004.15 uur
<45 uur
ST. DOMINICU8, SPUISTRAAT
1.302 45 uur
3 00 uur
4.00 uur
5.15 uur
H. NICOLAAS, PR. HENDRIKKAQE
600 m.p,
30 m.p.
100 m.p.
50 m.p.
50 m p.
800 m.p
OostelUk Gelderland 600 m.p.
225 m.p.
80 m.p
190 m.p
50 z.p.
50 z.p.
30
100 m.p.
70 z.p
20 z.p.
60 z.p.
80 z.p.
H.
12.00 Lof
3.00 uur H. Mis
v. A.) 1
ADM. DE RUYTERWEG
Stille Omgang
voor de Parochie
„Tjcngenl Wat zijn de menschen tegenwoor
dig toch slecht van betalen! Dan zit er niet
anders op, dan je nog eveft credlet te geven,
•k Weet nu tenminste, hoe Je heet en waar je
woont”
J&oe ben je daar achter gekomen?"
.Daar zullen de heeren van Scotland Yard
je we! meer van vertellen, Kay. Ze kunnen
spoedig hier zijn. Op t oogenbllk maken ze nog
een gezellig babbeltje met Je vriend Alfred
Oakton."
„Scotland Yard?"
„Ja. Ken je die nuttige Instelling niet? Geen
nood, je zult haar gauw genoeg leeren kennen,
"k Ben met den eenen brief, dien "k jou vergat
te geven, naar Scotland Yard gewandeld en heb
verteld, hoe naar mijn meening de vork in den
steel moest zitten. Wel, ik had X b{j X rechte
eind! Ze knipten Je dierbaren Alfred net, toen
hij uit je flat kwam, en de sukkel viel pardoes
door de mand." Keith glimlachte boosaardig
„Hij was zóó overdonderd, dat hij zijn geheimpje
«r vtt flapte, vóór hjj er erg in had. JU bent
l
Christiaan Fankenwarter zat aan tafel, de
ellebogen breed op den kant geleund, met de
groote, eeltige, handen een aardappel schillend.
Hoe bedachtzaam verrichtte hU dat werk. Hoe
liefdevol scheidde hU de bruine schil van het
vleesch Niet, dat de boer zuinig was. Het eten,
dat op tafel kwam, dampend en geurend een
stilleven in zUn aard was, zooals men het
verlangen kon. Maar menigeen scheen daar
mede niet tevredenDaar was de knecht
Peter. Ook vanmiddag keek hü weer met 'n
verveeld gezicht naar den berg aardappelen en
den -r. '1 pan op tafel. hU rag het aange-
'sneden brood liggen en greep er naareen
dun sneedje haalde hü er af. Haast vermoeid
bewogen zich de kaken, over zUn gelaat gleed
een vleug van onyll. Brood, aardappelen, pap!
Daarvoor werkt men bü een boer?!
ST. JOZEFSGEZELLEN.
STADHOUDERSKADE
AfTE1 «PdHbladsüningevolge de versekeringsvoorwaarden tegen MJ levenslange geheele ongeschiktheid tot westen door p oen ongeval nri
I al <r> /VDKxIN IN Ui O ongevallen verzekerd voor «en der volgende uitkeeringen F DUs" verlies van beide armen, belde boenen <rf belde oogen 1 V>Vo“ doodeltjken afloop
Toen X tot Mrs. Wharrie doorgedrongen was.
hoe leelUk zü zich door Culltngwood bij den
neus had laten nemen, viel in geen velden of
wegen meer iets van bom te bespeuren.
Hoe dlkwUls Immers wordt een kind, dat van
vader voor X een of ander toestemming of hulp
verwerven moet, tevoren door moeder „de pap
Ingegeven," hetgeen in de kern volkomen gelUk
is aan: vleien, huichelen, bedriegen. Of een
ander voorbeeld: een belooning. welke een buur
geeft voor het doen van een boodschap zeg
een cent met de woorden „koop er Iets lek-
_kers voor” moet Inderdaad voor het koopen
van iets lekkers besteed worden. Diezelfde cent,
op moeders bevel in den spaarpot geduwd, leert
X kind geen sparen, maar wel onoprechtheid. De
cent, voor snoep gegeven, in den spaarpot ge
komen, zaait in het kinderbegrip het gevoel van
Umoelen”; de gevende buur wordt bedrogen.
Is het noodig hetgeen zeer goed mogelük is
den cent niet te versnoepen, maar In den spaar
pot te deponeeren laat X kind dit dan aan
den gever gaan zeggen. Aan zoo n kleinigheid
kan uitstekend een zeer waardevolle les in op
rechtheid gekoppeld worden. Kleinen Frits heb
ik eens naar een buur teruggestuurd met de
vraag of hU de ontvangen koekjes met zijn zus
jes doelen mocht; de woorden dat de lekkernij
„voor hem" was hadden zooveel indruk op hem
gemaakt, dat hij, die anders steeds met de an
deren deelde, ditmaal weigerde, „omdat hU niet
mocht". Het aanvullend woord van de geefster
bracht de oplossing; had ik zelf het deelen ge
boden. dan zou het kind niet anders hebben
„Ik heb toch nog brood en boter voor je klaar
gezet, als je geen aardappelen w^lt eten," nU-
digde de boerin.
„Brood en boter!” schamperde Peter.
„Brood en boter!" stoof Lena de dienstbode
op „Het Is schande zoo te mopperen hoor je!
Voor een gedekte tafel te mopperen!"
„ZwUg!” beval de boer. En direct was het stil.
Men hoorde nog alleen het getik van lepels en
vorken en het schuren van de kettingen en het
slaperig herkauwen van de koeien op het erf.
De boer sneed een aardappel In vieren en stak
een stuk' daarvan in den mond. Daarop nam hij
weer een lepel pap.
„60 jaren ben Ik oud....” begon hjj onder het
kauwen door60 jaar! Maar de zorg mijns
levens was deze tafel. BegrUp je dat, Peter?"
lederen dag. dien God worden liet, bad ik en
bid ik nog telkens opnieuw om dit gesclienk.
Neen.... dat begrijp JU niet. Je bent een goede
knechteen brave knechtMaar het Is
een verre weg van de hand naar het hart...."
De anderen waren stil geworden. Peter wist
met zUn eigen figuur eigenlUk geen raad en het
was hem kennelUk een opluchting, toen de boer
tenslotte het krulsteeken maakte. Maar als
Peter gedacht had nu vrU baan te hebben, had
hU zich deerlUk vergist.
H. HART, VONDELSTRAAT
3j00 uur Twente 500 m.p.
ST. IGNATIUS COLLEGE. HOBBEMAJLAD8
PÈ8T"
BEGIJNHOF, SPUI
Lange ra are
Leimuiden
Dordrecht
Abcoude
Ilpendam
Leerdam
Wageningen
De RUP
Velsen Noord
Houtrakpolder
Duivendrecht
▼AN AQUINO, RUNSTRAAT
NoordwUk 300 m.p.
Tegen den avond vlogen ze boven uitgestrekte plantages.
Waar witte hulzen In verspreid lagen en ook zag Plet weer veel
hutten. Hier was het gnoellUker om een goed landingsveld te
vinden, maar tenslotte waagden ze het er op en kwamen veilig
terecht. Een groote dikke man, donker, maar duldelUk een
Europeaan, met een grooten tropenhelm op, was bet eerst bij het
toestel.
Pater Wessels 8. J. schi^jft onder het
schrift: „Inkeer" in „St. Bonaventura”
Die hoofdpijn, dat gevoel van
ziek lijn en dia pijnen overal
sullen dan snol verdwijnen met
W AKKERTJES
M aw\. recept ren Apotheker Dumont
Bij opothekers
en drogisten.
Nijmegen en Om
streken. le groep
2e groep
DE ZAAIER, ROZENGRACHT
130 uur Salland, le groep
3.15 uur 8alland, 2e groep
bent een goede
knecht, een harde
werker... maar..
Ruik je den geur
der aardeden
geur van rUp- .„„j
heid
De knecht knikte.
.'.En kUk naar de zon. Daar achter gaat afj
weg van onzen dag. En daar de wolkenzon,
water, lucht en aarde. begrUp je dat?"
..Dat is niet moeilUk te begrUpen; het is dat,
wat nooit meer weerkeert en toch terugkeeren
moet
„Zoo. weerkeeren moet....?!” zei de boer en
bleef voor den knecht staan.
„Maar toen kwam er een en zei tot Ongp
Lieven- Heer: „Er is geen afwisseling in uw
maaltUden!" Zou dat nu juist zUn?"
„Nee, beware me. dat zou zonde zün!”
„Welnu! Wat is nu de orde der wereld? In
den beginne was het zoo en lederen dag wordt
het ons opnieuw geschonken! Moet men dat
niet liefhebben?"
,Ja. boer!" De jonge knecht boog den gebruin-
den kop. ZwUgend gingen de mannen naar den
hof terug. De schemering sloop uit de toppen
der hooge boomen. Aan de poort van het erf
nam de boer iets uit zUn zak. behoedzaam, als
was het iets breekbaars en gaf het den knecht.
„Neem dat. Ik wil, dat je het leert liefheb
ben. Het Is het beste, wat God ons geeft. En.
nu.... goeden nacht!
In het kleine vertrek, dat hem als slaapkamer
was toebedeeld, ontvouwde Peter het papier;
,in zUn grove handen hield hij een stuk brood,
maagdelUk blank met 'n knapperende korst En
voor het eerst van zUn leven voelde hU dien
avond den zin van de simpele woorden, die reeds
ontelbare malen over zjjn lippen waren ge
komen: „Geef ons heden ons dagelUksch brood!*
bQ verfles
X
Vandaag een bijzonder ernstig woord.
Geen verschrlkkelUker en dieper leed dan dat
van een ouder, die ziet hoe een kind, ondanks
een naar zUn meening zorgvuldige opvoeding,
den verkeerden weg opgaat. Toch gebeurt dit,
naar verhouding. dlkwUls. Een zeer groot per
centage der menschen. die In het leven veronge
lukken. zUn afkomstig uit gezinnen, waarop niets
aan te merken valt. De meening dat zU. die de
wet misdadigers noemt, bijna uitsluitend voort
komen uit misdadigerskringen. dus van ouders
die ook van slechte daden leefden, is in flag-
ranten strijd met de werkelUkheid. Mijn man is,
-door een zeer bUzondere taak, waartoe hU zich
aangetrokken voelde, in aanraking gekomen met
honderden gestruikelden, jongelui die voor het
eerst uitgleden en vUf en negentig procent red-
dingskans boden, zoowel als met beroepsmisda
digers, die hun 10e. 15e, soms 20e vonnis reeds
afihter den rug hadden. Van velen dezer was
hU de vertrouwde, de vraagbaak, meer ver
trouwd dan de reclasseeringsambtenaar. beter
op de hoogte dan recherche of justitie; oprech
ter. Intiemer dlkwUls met hen bekend dan de
eigen kameraden. DikwUls heeft het hem vele
maanden gekost, vóór hU uit honderden stukjes
bluf, verontschuldiging, bravour en waarheid,
uit wanhoop, baatzucht, onwetendheid en ca
mouflage het beeld van 't verleden kon samen-
lümen. doch In de meeste gevallen slaagde hij.
De eindresultaten stelden de verantwoordelUk-
held der ouders in het'licht, welke soms ont
zettend. schier angstaanjagend genoemd kon
worden. BUna steeds was de oorzaak van den
misstap terug te brengen totde opvoeding,
het ouderlUk huls, tot moeder en vader zelf.
En vergeet dit nooit slechts uiterst zelden
tot uitgesproken slechtheid of misdadigheid der
ouders Het meerendeel der ouders, dat ten aan
zien hunner kinderen zondigden, deed dit in
onwetendheid, zwakheid, aeer dtkwUls uit goed
heid: het goede willend, maar het slechte be
reikend. Meestal proefondervindelUk in een eri
zeventig van de zeven en tachtig gevallen, Welke
mUn man na een allernauwkeurigst onderzoek
onder deze rubriek rangschikte was de goed
heid van vader en moeder de allereerste aan
leiding, waaruit later de grootste ellende, zelfs
beroepsmisdadigheld voortsproot. Geef mU het
kind, en ik heb de toekomst, zeggen de jeugd
leiders; zuiver de opvoeding, voeg ik eraan toe,
en het meerendeel der justltieklanten van nu,
zou nooit de groene tafel hebben gezien.
niet kwaad om Je i
MMM
stoppen!"
allen op den grond. „Vooruit!" Weer ronkte de motor en nu
lukte het om los te komen Ze cirkelden nog even om de
DE KRIJTBERG, SINGEL
1230 Uur Lof Groningen
3.00 uur H. Mis J Middelburg
Vllssingen
Goes
H. RITA. BUIKSLOTERWEG 86
H. ROZENKRANS, JAC. OBRECHT8TRAAT
Uithoorn. MUdrecht,
WUnis, de Hoef,
Waverveen, Vinkeveen
Kwakel. ’Kudelstaart,
Aalsmeer 700 mp.
H ANNA, WÏTTENBURGERGRACHT
330 uur Uitgeest
Castricum
Llmmen
Egmonden
r— Heilb
ST. BERNARDUSGESTICHT,
N. PASSEERDERSSTRAAT
Handelsreizigers
Kampen
Roosendaal
Zaltbommel
ST. JOANNES DE DEO. KEIZERSGR. 65
4.00 uur X Zand 70 m.p.
Zlerikzee 30 m.p.
EERW. ZUSTERS, N. HEERENGRACHT
3.004.30 uur Vlaardingen 100 m.p
Maassluis 30 m.p.
ST. BONIFACIUS, 2e OOSTERPARKSTRAAT
6.00 uur Stille Omgang
voor de Parochie
blUven. Oakton beweerde tegen mU, dat hU een
alibi heeft, waar Scotland Yard geen speld tus-
schen kan krUgen. HU soupeerde gisteravond in
X Empire, toen de aanslag op Carllne gepleegd
werd. Reken maar, dat hU er met getuigen ge-
ZUn eerste werk is altUd, zich-
KAPEL O. L. V. GASTHUIS,
's GRAVESANDEPLCIN
zeten heeft!
zelf te dekken!"
„Als JU niet op Carline schoot, wie heeft X
dan wél gedaan?"
„Weet Ik X!
zoo
HU Het den butler zelfs niet aan
komen.
„Zeg je meesteres," beval hU kort en bondig.
..dat de jonge man, die vanmorgen een onder
houd met haar had, er weer is en haar zonder
uitstel spreken moet over een uiterst gewichtige
brieven-kwestie.”
De autoritaire toon overdonderde den butler
zoodanig dat hU Keith vergunde, ditmaal in de
hall te wachten. Drake sdhreed statig weg. Na
een paar minuten kwam hjj terug en verzocht
den bezoeker stutjes, hem te volgen.
Mrs. Robinson stond nu niet op, toen Culling-
wood de kamer blnnentfad. en hU begreep,
waarom. ZU voorzag een nieuw pijnlijk onder
houd, pUnlUker wellicht nog dan dat van den
afgeloopen morgen, en vertrouwde haar physleke
krachten niet. In dien korten Qjd leek zU Keith
jaren ouder geworden. OnbeweeglUk zat zU in
een hoekje van de aof*. Met een handgebaar gaf
NauwelUks was hU opgestaan of de boer
wenkte hem. „Kom eens mee. Peter.”
De twee mannen verlieten de keuken, het trf
en liepen den weg op. die door de velden naar
den rand van het bosch leidde. ZU spraken geen
woord.
De zon ging in het Westen ter kimme en
schilderde het landschap met purperen kleuren,
leeweriken trillerden, vinken sloegen, krekels
sjirpten en van het woud uit drong een zacht
geheimzinnig rulschen door het stille, plechtige
avonduur der natuur. Boven, aan den woud
rand. gingen de beide mannen nu en zagen de
rijpe vélden diep onder zich liggen. Onder een
ouden elk bleef de boer staan en ademde diep
de reine avonducht In.
„Zoo.” zeide hU, „zoo moet JU ook doen....
ademendiep ademenZoo, laat ons nu
verder gaan. Geen afwisseling in de keuken.
Hm, hm.... dat heb Je gezegd...."
„Maar, boer...."
„Nee. ik I en da* r
DOOS y
aan X knallen geweest in Carline's villa, waarde
dame!”
„Ik?" gilde Mrs. Wharrie. „Ik? Neen! Neen!
Neen! Ik heb niet op Carllne geschoten! X
Zweer X je!"
„Nu. je vrind beweerde tegen de detectives,
dat hü moellük kan gelooven. dat X door iemand
anders gedaan is. HIJ zei ook. waarom Je was
gisteravond naar hem toegekomen met brie
ven. die je uit Carllne's villa gestolen had en
stelde hem voor, Mrs. Robinson tot op 't hemd
uit te kleeden."
„Zei hü dat?" Mrs. Wharrie’s stem sloeg over
van woede. „De smeerlap! Zoon serpent! Zóó
aril hü mij er voor laten opdraaien? Gister
avond, op Millstream Road, zei hü me, dat k
jou moest overhalen, de brieven te gaan stelen
En je liep er in als X eerste X beste groentje.
De heele zaak is van Oakton uitgegaan, 't Was
zün idee, Mrs. Robinson als een citroen uit te
knijpen. De onbetrouwbare schoft! Oakton
kwam nog geen half uur geleden met de brieven
hier. 1>m zün eigen huid in veiligheid te bren
gen. Hü moest er Qjdelük een andere berg
plaats voor hebben, daar X wel eens gebeuren
kon, dat Scotland Yard zün kantoor door
zocht."
„Ze zün er op X oogenbllk mee bezig. Natuur
lijk vinden ze de brieven niet en dan komen
ze hierheen.” Cullingwood haalde de schouders
op. ,^a, Kay, X is X ouwe liedje! De één schuift
de schuld op den ander!”
„k Gaf e> veel voor, als k hem de dupe kon
laten worden! Hü verdient X dubbel en dwars!
Maar hü zorgt er wel voor, buiten schot te
Het spreekt vanzelf, dat ik mü in deze brie
ven tot algemeenheden bepalen moet bijzon
derheden zouden honderden pagina's vullen
terwijl buitendien deze briefserle zich niet leent
voor het weergeven der belevenissen van ont
spoorde volwassenen. Eén conclusie «een der
belangrijkste welke uit bijna alle gevallen
naar vorui sprong, gaat ons echter onmiddellük
aan. EnAel deze: wil men het kind, zooveel
het in 's menscheh macht ligt, tegen struikelen
en afglüden behoeden, dan dient het In uiterste
eerlükheld en oprechtheid opgevoed te worden.
Veel eerlüker en veel oprechter dan menigeen
voldoende acht. Stelen en bedriegen zal geen
rechtgeaard moeder haar kinderen leeren. maar
een snoeperijtje uitreiken, met de boodschap
„niet aan vader vertellen'' is reeds menigmaal
de eerste stap geweest op den weg, die naar de
gevangenis leidde. In tegenstelling met hetgeen
velen denken, is snoepen zelf niet slecht voor
zoover het X onderwerp van vandaag aangaat
natuurlük de slechtheid, het gevaar begint,
als X kind tengevolge van den door moeders goed
heid wakker geroepen lust, zelf op zoek gaat naar
lekkernijen of een schrede verder wanneer
de leeftüd daartoe bereikt is, snoepgeld gaat
zoeken. Zoekt een lynd dit snoepgeld oneerhjk,
dlkwUls op een wüze. welke de ouders als handig,
slim of pienter prüzen, dan vormt dit reeds het
bewüs dat de kleine voor een gedeelte reeds
bedorven is. Een volkomen oprecht kind zoekt
niet langs een onzuiveren weg; eers^RRÜvieer
het van buiten-af door vader of moeder dus
het bestaan van „handige” manieren heeft
leeren kennen, zal het probeeren deze ook voor
eigen doeleinden toe te passen.
Oakton zei tegen mü. dat dat
meisje X deed. Marjorie Robinson. Maar X lag
in zün bedoeling, jou net kind van de rekening
te laten worden.”
„Waarom moest juist ik dat zün?"
„Wel, iemand moest X toch wezen, als Oak
ton X maar niet was of ik! Zoo was tusschen
ons afgesproken. Wanneer we Scotland Yard
eenmaal op een dwaalspoor gebracht hadden,
konden wü Mrs. Robinson uitkleeden."
„Hoe kwam Oakton achter X bestaan van die
brieven?" .’u
„Door Mrs Robinson zelf. Eric Carllne perste
haar al Jaren geld af en zü dokte. Ze heeft
trouwens genoeg. Maar toen Carllne veel hooger
bleek te mikken en Marjorie wilde hebben,
ging X haar te ver. Ze verklaarde zich bereid,
hem vüftien duizend pond te betalen, op voor
waarde, dat hü haar dochter met rust liet en
de brieven uitleverde Mrs Robinson durfde X
niet laten opknappen door haar eigen advocaat;
daarom nam zü Oakton in den arm. Zü had
gehoord, dat hü wel...."
„Een advocaat Is. die uitsluitend voor minder
smakelüke zaakjes In den arm wordt genomen
la me bekend. Ga door."
kunnen concludeeren dan dat ik iets deed of
doen liet „dat niet mocht."
Als Juun een boodschap doet, gebeurt het wel
eens dat hü een cent of enkele centen op zün
zooveel mogelük gepast meegegeven geld
tekort komt. Thuisgekomen staat hü dan te
trappelen van ongeduld, om dien cent te bren
gen. Menigmaal zweefde mü op de lippen: „die
cent komt wel terecht" of „een volgenden keer
betaal ik 'm wel.” In het kinderhoofd zou de
Indruk gewekt kunnen worden, dat daarmee ge
tracht werd den winkelier te benadeelen; daar
om duwde ik steeds mün ongeduld terug en Het
hem den cent brengen. Waarmee het kind te
vreden gesteld was en Ik zeker wist geen kwaad
te hebben gezaaid.
Slechts kort is Juun op school, doch dat des
Maandags het schoolgeld voldaan moet worden,
vergeet hü nooit; zelfs gaat hU de vriendjes
langs om zich te overtuigen, dat deze hun geld
ook bü zich hebben, slechts één of enkele dagen
te laat betalen beschouwt hü als iets slechts.
Overdreven, te ver doorgevoerd, zegt u mis
schien. Maar kunnen wü in dat opzicht onze
kinderen té eerlyk opvoeden, is mün weder
vraag Bü menig kind, dat voor moeder met
een uitvluchtje bü den buurtwlnkelier moest
„poffen”,' werd door deze kleinigheid het zaad
gezaaid, waaruit later een niets ontziende op-
lichtersmentalltelt opgroeide. Mü Is met naam
en toenaam de man bekend, die door zün vader
letterlük het pad der misdaad opgeduwd werd.
Uit pure goedheid des harten Het deze een
gezeten middenstander zün zoon in diens
school- en H B S -Jaren zün zakgeld en verdere
behoeften „zelf uit de la te nemen”: het eind
resultaat was. dat de zoon thans een der be
ruchtste misdadigers In ons land Is, met reeds
meer dan een dozün jaren gevangenisstraf ach
ter den rug.
Ik weet het. deze voorbeelden kUnken „groot”
en wekken den indruk alleen als allerhoogste
uitzondering te zullen voorkomen. Zeker, zulk
een droef eindresultaat komt, God zü dank,
slechts zelden voor; gelüksoortige, doch minder
ernstige, echter des te meer. Want hoevele tien
duizenden menschen zouden er ongelukkig zün,
of althar^ veel minder gelukkig dan mogelük
is. doör kleine onoprechtheden, draaien, jokken,
overdrüven enzoovoort Daartegen moeten wü
waken, omdat de mogelükheid en de macht ons
daartoe gegeven is. En welke moeder is niet
bereid alle krachten in te spannen, wanneer zü
daarmee het kind voor later ongeluk behoeden
kan?
Wü laten hieronder de gebruikelüke lijst
volgen van de H.H Missen voor de groepen,
welke Zondagnacht aan den Stillen Omgang
sullen deelnemen.
AUGUSTINUS, NIEUWENDAM
j Parochie
De besle j?üürTui*»fobff
oon wol, moor de zui
nige huisvrouw weet,
dol Sukristol een uit-/
komst is. Enorme be I
sparing op de suiker-
rekening. Onmisbaar
voor corpulenten, diO’Öt3i,v'^~
betici en maaglijders.
Suiker maakt dik, Su- z1
kristol niet. 500 x zoe- K
ter dan suiker. Handi- zw
ge, platte droaidoosjes V_
Z25 ct. Z.g. goedkoopere
merken hebben J
een bijsmaak, L
Sukristol niet.
heid tot handtastelUkheden, aangenomen,
iets met Drake's waardigheid strooken kon.
X woord
schen met een lantarentje zün te zoeken?
Het is zeker niet overdreven, wanneer be
weerd wordt, dat de hedendaagsche maat-
schappü vooral behoefte heeft aan men
schen. aan volle, warm voelende, wüze, veel
begrijpende, vreedzame en harmonisch ont
wikkelde menschen.
Het merkwaardige is, dat dit in breede
kringen ook wel wordt ingezien getuige
de schoone bladzijden door vele paedagogen
over de vorming van den mensch geschre
ven maar dat de officleele schoolsyste
men met die behoefte toch zoo weinig re
kening houden.
Was de vorming en ontwikkeling van den
aankomenden mensch de leidende gedachte
bü de opstelling onzer schoolprogramma's?
Wü leven in een tüd van steeds verder
doorgevoerde vakstudie en specialisatie op
elk gebied.
Zün de bezwaren aan zulk een doorge
zette splitsing verbonden, niet reeds dulde-
lük aan X licht gekomen?
Ik vond dezer dagen de volgende humo
ristische definitie: „A specialist is a doctor,
who nows a great deal about a very little
and who goes along knowing more
more about less, untill finally he
practically everything about nothing.” En
waar blüft de mensch?
Die speciallsatiezucht is ook In onze scho
len doorgedrongen. Is ons middelbaar, en
helaas ook ons gymnasiaal onderwüs niet
verworden tot een onderling Weinig samen
hangende groep van vakstudies, geleld door
afzonderlüke specialisten? Waar is de syn
these gebleven, waar de vorming van den
mensch?
Ik. krüg altijd een onbehaaglük gevoel,
wanneer ik een 30-tal menschenkinderen
van 12, 13 jaar een le H.B.S. klas zie bin
nenstappen. waar een tiental vakleerasen
op hen wordt losgelaten. Hoevelen moeten
mislukken? En bü hoevelen, die in hun stu
die slagen, zal het resultaat zün, krachtens
het gevolgde systeem „un docteur qul n'est
que docteur”.
Maar de maatschappü heeft
noodig! Dokters, advocaten en
zün er genoeg.
Hoe zal ons middelbaar en gymnasiaal on
derwüs weer gezond worden?
Is hier niet inkeer gebodenof wellicht
terugkeer?
DE DUIF, PRINSENGRACHT
230 uur Delft 700 m p.
zü den butler zün congé. Cullingwood wachtte,
totdat zü alleen waren; toen legde hü de
tasch op tafel, haalde de brieven er uit en gmd
met zün rug naar den haard, staan, tegenover
Mrs. Robinson.
.Hier heb Tc vüf van de brieven, die u
Carllne schreef, Mrs. Robinson."
„Vüf?" fluisterde zü verschrikten
..Er zün er «e«. Hebt u den zesden niet?"
Cullingwood nam zün hoed en lichtte de voe
ring op; X ontbrekende exemplaar kwam W
voorschün. fcü legde X bü X stapeltje van vijl
bovenop de actentasch.
„U ziet X. Mrs. Robinson. Ze zijn er alle, o
behoeft niet langer in angst te zitten voor E**0
Carline en hü zal uw dochter met rust
Evenmin krijgt advocaat Oakton kans, u geld
te persen. Nu rest u nog één formaliteit
Scotland Yard op te bellen. Dan kan de zaak
haar geheel worden afgehandeld
Mrs. Robinson’S oogen verwüdden zien.
„Waarom waarom zou ik Scotland Yard OP”
bellen?"
Omdat vóór u de jonge man staat, die in o»
kranten Sidney Seymour genoemd is en er v»
beschuldigd wordt, den moordaanslag op
Carllne gepleegd te hebben. Ik kan en mag tn*
dat niet laten aanleunen, want X is een
leugen. U weet, dat ook uw dochter mü
over de politie van de misdaad beschuldigd heen,
en dat is, X ergste van alles. Want zü zelf te»
X, die Carline neerschoot, omdat zü ontdek*
had, dat hü brieven van u bezat. ,u daarmee 8*”
afperste en haar wilde dwingen tot een hute”
lük." (Wordt vervolrd.)
..Er valt niet veel meer te vertellen,
gisteravond uit de bar op Millstream
Road, hü wees me Jou aan en Mrs. Whar
rie brak eensklaps af, toen voetstappen op den
corridor klonken,
politie!’' hügde zü-
..Had je wat anders verwacht?" vroeg hü
ongevoelig. „Er zit minstens een Jaar of rtjf
voor je op. En je hebt Be verdiend!"
Zü kwam op hem toe en legde haar handen
op zün schouders. .Help me!” smeekte zü .Jn
Godsnaam niet de gevangenis in!" Van haar
bravoure was niets overgebleven.
„Gauw dan!" Keith schudde haar handen af.
„Ofschoon X een nieuwe stommiteit van me Is.
je te helpen! Waar zün de brieven?"
Mrs. Wharrie wees zenuwachtig naar een
kast.
Keith rukte de deur open, zag Oakton’s
actentasch op een plank liggen. Hü graaide ze
weg.
„Zitten ie daarin?" vroeg hü haastig.
„Vüf." knikte Mrs. Wharrie .Den zesden heb
jü achtergehouden
Cullingwood snelde naar de deur. „Tc Moet de
plaat gepoetst hebben, vóór de kerels van Scot
land Yard in je flat zün! Jou kan niets ge
beuren. nu ze de brieven niet bü je zullen vinden,
en Oakton krügt den vollen mep! Hou je van
den domme, dat is de verstandigste methode!"
„Krist.” zei hü tegen den boer, „je moet het
me niet kwalük nemen, maar de boerin heeft
nooit afwisseling in het eten. Neen, dat kent
zü niet!”
„Hm!” kuchte de boer en diepte met zün
lepel In den pappot.
„Hm!" Daar was de pap zoo wit als
sneeuw, zoo schuimig, en smaken deed ze als
versch-gekarnde boter
„Hm! Geen afwisseling in de keuken....”
herhaalde hü. Dan keek hü den knecht aan en
dan de aardappelen, de mooie gele, kruimende
aardappelen én het brood, het smakelüke, zelf
gebakken brood. Langzaam en moellük werkten
zün gedaehten: „Geen afwisseling in de keu
ken?....”
88
