Dagbrieven eener moeder den dag <Kctue*Aaal aan H De luchttoovers Hoitika van ALLE ABONNÉ’S SLECHT-ETENDE KINDEREN NATIONALE PAAS<IIL<1TI< KI J1939 a Straat-apostolaat cheepsrecht V»OH 25 CENT Laat - geen - kaart - verloren - gaan VRIJDAG 24 MAART 1939 Internationale geschillen Controle Franco en de Negus Uit: Divini Redemptoris 1 I Brieaul Is n n. I AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN &LLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERDIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Aan de lus, doornat geregend, koud en wachten op overvolle trams. Wie ls Uw mede passagier? RHEUM ATI EK! Onzichtbaar, nü nog voor doch binnenkort zult U hem voelen En hoe! HU bezorgt U de vreeselijkste pijnen ondermijnt Uw gezondheid en berooft U van Uw levensvreugde Geef hem geen kans! Verban hem met het eenig juiste middel: Kruschen Salts. Eiken morgen ..de kleine dagelijksche dosis” en hy heeft op U geen vat. Kruschen Salts, uitsluitend verkrygbaar by alle apothe kers en drogisten i f 0.40, f 0.75 en 1.60 (extra groot pak). er l XII komen totaal EEN MOEDER 4(Nadruk verboden.) in T i I En Dat kan gevaarlijk worden! Dan maar weer opstijgen. n Ze ze eerst zien te verjagen. r klommen boven op de cockpit en schoten links en rechts In het water. éoor Rarcy King G bli man TE M Y T. t IL hoofd- re (Wordt vervolgd' i 4 p. zeker over al die ruggen heen hobbelen?" ..Neen, we moeten Haal de geweren maar eene!" Opeens verdwenen al de eilandjes en het water begon te gol ven en te deinen of er met een reuzen stok in geroerd werd. ..Nu gauw zien weg te komen De motor werd aangezet en ze schoten over het water. Maar net toen ze dachten „los" van het meer te komen en de lucht in te gaan, dook er weer een nijl paard op. Zijn er mogelijkheden tot regeling van inter nationale geschillen op wettige en vreedzame wijze? vraagt „de Standaard". I I I ep dit blad stfn ingevolge de versekertngsvoorwaarden tug* ongevallen verzekerd voor sen der volgende ultkeeringen et zal wel niemand ontgaan, dat zoo ooit dan in onzen tijd, het algemeen welzijn bet bestaan en den krachtlgen bloei 'vordert van katho lieke Hoogescholen. Benedlctus XV aan het Hoogw. Episcopaat van Nederland. CS 77 35 /ragen tot je op rijg je uit me." officieele politie er niet He. «aar je je wonden O rillerig van *t 4T J -f dlgen. maar het was vermakelyk om hun ver schrikt gezicht te zien toen ik in korten tijd mijn voorraad van 75 blaoen had uitverkocht. Het is niet moeilijk om een uitgave als The Catholic Worker op straat te verkoopen; SU verkoopt zichzelf! Het volk stelt wel degelijk belang In de Katholieke opvattingen over so ciale vragen en communisme. Natuurlijk valt het niet mee om met een bos kranten urenlang op een hoek van de straat te staan, vooral als men de eerste maal den moed daartoe vindt. Men meent dan minstens dat iedereen naar den nieuwen verkooper aan het staren is.... Maar dat gut over, en Al gauw hoopt hij. dat lener maar op hem letten zal. Het schenkt een groote A voldoening om op den hoek van een straat te staan met een voorraad kranten die na een uur al is uitverkocht. „De Standaard" wijst op het verschil in de erkenning van Franco en de erkenning van de verovering van Abessynlë door Italië. maar waarom dit niet, wanneer alle partijen ermee gediend zijn? Dat «et eten smakelijk moet zijn, spreekt van zelf, doch, wanneer eenigszlns mogelijk, moet vooral den slechten eters keuze gelaten worden Dit klinkt weer heel „duur”, doch blijkt bij nadei Inzien niet anders te zijn dan een zaak van over leg en regeling. Een voorbeeld: in groote gezin nen komt het voor met opzet spreek ik over de moeilljkste gevallen, n.l. groote gezinnet een zeer schrale beurs dat bij het bi De erkenning van Generaal Franco door de Nederlandsche Regeering lokte bij de be handeling der begrooting voor Buitenland- Ook de menschelijke maatschappij is niets anders dan een verschijning en een vorm van stof, die zich ont wikkelt en door een onontkoombare noodzakelijkheid in een voortdurend conflict van krachten streeft naar de slotsynthese: een maatschappij zon der klassen. In deze leer is klaarblij kelijk geen plaats voor het Godsbe grip. bestaat geen verschil tussehen geest en stof, noch tussehen ziel en lichaam; men erkent geen voortbe staan van de ziel na den dood en dus geenerlei hoop op een ander leven. Alle werkelijk zelfstandig bestaand geestelijk wezen wordt uitdrukkelijk geloochend: er is dus geen God, er bestaat geen onstoffelijke, onsterfe lijke ziel; de stoffelijke wereld is dus zeker niet door God geschapen maar God Ls een Schepping van de mensch- heid. Dit materialisme nu is het grond beginsel van het communisme. Het ia voor de leer van het communisme even fondamenteel en wezenlijk als de leer van het bestaan van God is voor het Christendom. Al zou het communisme op sociaal en ander gebied nog zooveel ware din gen leeren, om deze gronddwaling is het in zijn geheel lijnrecht in strijd met de waarheid. De wereldorde die het leert en tracht te verwezenlijken kan niet an ders dan totaal onjuist zijn. Pater J. Jacobs M5.C. Hoek en juist wilde hU dezen grijpen, toen de zoo door den tijd gedupeerden reiziger zijn kaartje weer terug kreeg en als een pijl uit den boog naar het trappenhuis rende. „Eerste perron" werd hem nog nageschreeuwd. Het ..Houdt hem" van zijn achtervolgers, wier bestaan hij niet een» vermoedde, hoorde Karei Hoek niet. Nauwelijks halverwege de trap, hoorde hij het snirpend fluitje van den chef. Met verdubbelde kiacljj nam hij de treden, struikelde, dreigde te vallen, maar wist nog juist zijn evenwicht te hervinden, voelde iets aan zijn jaspanden, maar lette daar niet verder op, de laatste trectenToen zag hij den panne- koek van den stationschef omlaag zakken de Panjsche reed, precies op tijd. weg. Pardoes bleef Karei Hoek staan, iemand bot ste met een vaart tegen hem op. maakte een hal ven slag om en schreeuwde dan amechtig: „U dacht zeker.... aan mij.... te-ont snappen.... eh....l" Karei Hoek gaf geen antwoord Eerst na tien minuten, toen de ander hem al driemaal had verteld, waarom hij hem heel tót op het perron was gevolgd, verwaardigde Karei Hoek zich hem aan te toonen. dat hij wel degelijk in het bezit van ëen ..geldig plaatsbewijs" was en liet zich dan door den chef voorlichten, wanneer de eerstvolgende Parjjsche zou vertrekker). Den plichtsgetrouwen controleur ontmoette hij worden. Over enkele minuten zou de ParjjSche enkele weken later bij den politierechter, welke trein, dien hy absoluut hebben moest, vertrek ken. en nu zeulde hij, alsof hij allen tijd had, in een gemoedelijk gangetje verder. Met zijn tasch in de eene en zijn handschoenen, ochtend blad en treinkaartje in de andere hand, haastte magistraat hem. wegens het niet voldoen aan het bevel van een ambtenaar in functie, tot f 10.boete sub». 10 dagen veroordeelde. kreeg de volle portie. Pas toen hij behoorlijk afgedroogd was. kwam hy tot de conclusie, dat hij den verkeerde had voorgehad." „Schoot u op hem. Mr eh Cullingwood. Keith Cullingwood." .Ik schoot. Inspecteur Monk!” kwam Marga ret Townley haastig tusschenbeide. ..Eizoo! Dacht ik X niet! En hoe zit X met de permissie?" ..Dat is allright! Tc Zal haar even halen." „Laat gaan!" Monk maakte een afwijzend handgebaar ..De dochter van mijn collega Townley geloof Y op haar woord." HU wendde zich tot Camsell. .Heb je iets aan de verklarin gen van dezen heer toe te voegen?" „X Is. zooals h<) zei." mokte Camsell. ..En waar is je blaffertje? Je bent één van die brave jongens, jdie nooit zonder zoo n din getje op avontuur gaan. Kan je X maar niet afleeren. elk fatsoenlijk huis voor een schiet tent aan te zien?" De man zweeg CuIUngwood aarzelde. Hij had Camsell beloofd, mee te deelen. voor wien hij X akkefietje had moeten opknappen toch voelde Keith er X meest voor, dit geval zonder inmenging van Scotland Yard tot klaarheid te brengen Hij voorzag, dat hij, om tot op den bodem van X mysterie door te dringen, wel eens genoodzaakt zou k urine n worden, wegen te be wandelen. waaraan de officieele politie nimmer haar sanctie zou willen hechten. De onver wachte tusschenkomst van inspecteur Monk had de situatie echter grondig gewijzigd X Zou een vierkante leugen zijn, wanneer hij ver klaarde, dat Camsell geen wapen bij zich had «ent.i van akje f1 /zijn laat- Je of te je aoo graag je stembanden een Ls.se n beeld, nu geloof Y heb. Advocaat Kleine kinderen, die niet goed eten. Oef. dat's gevaarlijk terrein. Althans zoo meenen velen In de praktijk echter valt X mee. zooals alles waartegen men besluit niet óp te zien. Vooraf moet ik opmerken, dat ik niet schrijf niet schrijven wil over kinderen, die om redenen van ziekte niet flink eten kunnen of door den dokter op dieet gesteld zijn; ik spreek alleen over de kleinen, die wel kunnen, wel mogen, maar niet willen eten; of X misschien ook wel willen, maar X niet doen, om de een of andere voor ons oogenschijnlijk onnaspeurlijke reden. Om X euvel van slecht eten te overwinnen is het in de eerste plaats noodig. dat de moeder niet anders doet dan kijken gemakkelijk niet waar? kijken; niet een paar minuten, niet een uur. maar een flink aantal dagen, een paar weken, desnoods een of twee maanden. Neem den tijd, angst, dat een kind verhongert, behoeft u niet te hebben; dat gebeurt niet gauw. Bij het kijken moet de moeder zich vooral reken schap geven van hetgeen zij ziet. Vele kinderen bijvoorbeeld moeten tussehen de hoofdmaal tijden niets gebruiken, wil bjj die maaltijden zelf niet alle eetlust volkomen verdwenen zijn. Om dit feit te „zien", moet de moeder combi- peeren; het gebrek aan eetlust om twaalf uur m verband brengen met het koekje van elf uur. of het glas melk, dat zoomaar gegeven werd. Want alleen dit ..zien" kan ons’ de oorzaak van den ontbrekenden eetlust onthullen. Het verschijnsel van den verdwenen eetlust ken ik uit persoonlijke ondervinding. Wanneer ik bij het kopje thee, dat mijn man mij vroeger steeds op bed bracht, iets at, al was X niet anders dan een paar plakjes cake, een sneetje krentebrood of een paar belegde beschuiten, dan behoefde, wat mij betreft, geen ontbijttafel ge dekt te worden: ik deed toch niet mee. Ik kwam aan tafel voor de gezelligheid, doch iets behoor lijks eten deed ik niet, dikwijls ondanks alle moeite; de eetlust was volkomen verdwenen. Een tweede gevolg was. dat geheel de rest van mijn dag volkomen in de war was. Tegen half elf ontdekte ik. dat ik honger had. ik at dus iets bij het kopje koffie, dat voor dit uur op het dagprogramma staat en schakelde daardoor mijzelf wat den koffiemaaltijd van één uur be treft, weer volkomen uit. 's Middags van het zelfde laken een pakhonger tegen theetijd, geen eetlust als het middagmaal op tafel stond. Veel huismoeders, die aan de kwaal lijden geen lust te hebben in hetgeen zij zelf koken, weten boe onprettig het is aan tafel te zitten, lekker eten te zien en zelf met lange tanden te zitten kieskauwen. Met kinderen vindt hetzelfde plaats. Een klei nigheid kan hun eetlust compleet verleggen. Mij is het geval bekend van een ouderpaar, dat met den eetlust van hun kind larenlang sukkelde, zelfs doktershulp ervoor Inriep, zonder ooit ver andering te kunnen bereiken, totdat zjj den grooten beker melk-thfee. welke den kleine, te gelijk met het ouderlijk kopje-thee-op-bed. toe gereikt werdHeten vervallen. Als bij toover- tlag veranderde, dus verbeterde de toestand. Vooral mag de fout niet gemaakt worden, dat „kleinigheden" over het hoofd gezien worden. Een volwassene, die één ons suiker eet. kan ■onder eenigen honger te voelen, een geheelen, soms zelfs twee volle maaltijden overslaan, mits hij een kleinigheid gebruikt „voor den smaak Met twintig, dertig gram wordt bij een kind het zelfde resultaat bereikt en een halve reep choco lade weegt al zwaarder, veel zwaarder dikwijls. Hoe gemakkeljjk dus zal een klein snoeperijtje „groot genoeg” zijn om den eetlust voor den hoofdmaaltijd op te heffen. Ten tweede moet vooral acht gegeven worden op drinken, waaraan kinderen zich al heel gauw te bulten kunnen gaan. Mijn kleine Marleentje kan. als ik haar niet weerhoud, zonder last ervan te ondervinden, tien S veertien bekers drinken per dag naar binnen werken! Hoe na- deelig dit zou kunnen zijn, wanneer ik niet .ge zien" had wat zij deed, blijkt X beste uit X vol gende: een bekend-straffe „vermageringskuur" bestaat daaruit, dat de patiënt zich kort voor eiken maaltijd „vol drinkt", met water of zoo- ieta, waarna hij zonder dwang of moeite, met zóó weinig voedsel een gevoel van „voldaan-zijn", van „vol-zijn" ondervindt, dat vermagering door uithongering! onafwendbaar vol/en moet. Bij kinderen, die gemakkelljk de water kraan een bezoek kunnen brengen of door goed-bedoelende ouders met bekertjes thee en koffie en limonade of melk volgegoten worden bereikt men hetzelfde resultaat, hetgeen dan échter niet de bedoeling ls; zeker niet van de goedwillende ouders. Om het flink en regelmatig eten te bevorderen is het verder aanbevelenswaard, zelfs een drin gende elsch, van eiken maaltijd een kleine, maar prettige gebeurtenis te maken: tegelijk aan tafel, gezamenlijk bidden, niet hollen of opstaan van tafel, niet spelen, keurig en volledig dekken, moeder ook rustig aan tafel laten plaats nemen en zooveel mogelijk rustig laten zitten, kortom met niets de hand Hchten. Zijn er moeilijkheden, ruim deze uit den weg. bezadigd, kalm, maar definitief. Bjj mij bijvoorbeeld eten de kinderen om zes uur en, als mijn man thuis is. wij samen can zeven uur. Maar ook als de kinderen aan tafel gaan, is deze volledig gedekt, en zitten wij mee aan; niets ontbreekt. Wij kwamen tot deze regeling toen bleek, dat letten op de kinderen en zelf smakelijk eten niet samengingen. Het kostte mij even moeite, want bijna dagelijks moet ik met het dubbel-eten rekening houden. Karei Hoek zich naar het achterbalcon, waar hij zich na wat duwen en dringen een plaatsje bij de treeplank veroverde. Met argus-oogen be spiedde hij de wijzers van de groote stationsklok. Nog vier minutendat kon hij net nog ha len. Meteen versprongen de wijzers een minuut! Verdorie nog maar drie!! „Mijnheer, uw plaatsbewijs astublieft Een correct geüniformde heer, met 'n zwarte map vol losse bladén gewapend, strekte zijn hand naar Karei Hoek uit. om zijn plaatsbewijs te controleeren. Maar in alles had Karei Hoek erg. behalve in den controleur Met een tijger sprong belandde hij op het glimmende asfalt en rende tussehen het menschengekrioel en de verkeersdrukte door naar den ingang van bet station. Eén moment aarzelde de controleur, maar toen ontpopte ook hij zich als 'n uitstekend loo per. Nog maar nauwelijks had Karei Hoek zijn spoorkaartje aan den spoorbeambte voorgehou den. of ook de controleur had de hall al bereikt en zijn vluchteling aanstonds be merkt. Met groote sprongen kwam hij vlak bjj Karei Karei had het in zijn pension best naar den zin; in tegenstelling met het vorige was bij juf frouw Janssens alles uiterst zindelijk en hyper modern. In huize Janssens voerden allerlei snuf jes haar triomfen, zoodat vanzelfsprekend de electriciteit op alle mogelijke manieren werd benut. Letterlijk overal waren schakelaars te vinden en er was geen bezigheid in het drukke lulshoudbedrijf van juffrouw Janssens, of zij had electrische hulpmiddelen bij de hand. Het eten werd electrisch bereid, de pensiongasten werden door middel van electrische bellen aan tafel geroepen en 's morgens waren het sonore electrische schellen, boven een electrische klok aangebracht, die de vele bewoners uit hun heer lijken slaap ratelden. Dan stond het bakje met scheerwater al klaar, even de stop in het con tact en nog vóór de heeren hun pyama voor pantalon en overhemd verwisseld hadden, stond het reeds te dampen op de waschtafel. Hoewel ook Karei de beschikking had over 'n electrisch schecrapparaat. behielp hij zich zoo noemde juffrouw Janssens het met kwast en mes. Zelfs wanneer hij haast had en dat was van morgen weer eens het geval deed hij hier van geen afstand. De electrische klok wees half acht en de trein, welke Karei naar Brussel moest brengen, ging, eerst over drie kwartier. Precies om vijf minuten voor acht sloeg Karei koel de deur achter zich dicht en even later bracht de tram hem naar het Centraal Station. Vóór hij het ochtendblad uit zijn binnenzak haalde, vergewiste hij er zich nog van. dat hij zijn tlcket-mapje bij zich had en slaakte een zucht van voldoening over dit comfort, dat hem tenminste v(jf minuten wachten aan een loket uitspaarde. Even een telefoontje naar het reisbureau en X was in orde. Tot enkele haltes vóór het Cen traal station bleef Karei Hoek- wat hij altijd was. de rustige, bedaarde, nlet-nieuwsglerige heer. Maar bij die halte deed een heftig tumult op het achterbalcon hem opschrikken uit zijn krant. En meteen zag hij dat een klok, nog wel een officieele, 'n stadsklok, 8.07 aanwees. Handiger dan een zakkenroller dat had kun nen doenp. griste Karei Hoek z'n horloge uit zyn-vesven meteen stelde hij vast dat zijn klokje maar liefst zeven minuten achter was. Ongemeen scherp realiseerde hij zich onmid dellijk. dat gisteravond het licht plotseling was uttgegaan en dat het wel eenigen tijd had ge duurd vóór juffrouw Janssens een gulden in den meter had gedeponeerd en zoo den onontbeer- Ujken stroom weer toegang tot haar vele tech nische snufjes had verleend. Dat zij toen ver geten had de klok enkele minuten vooruit te zetten, was ook bij Karei Hoek geen moment opgekomen, maar dreigde hem nu noodlottig te De voortdurende internationale spanning, waarin de volkeren de laatste jaren ver- keeren, heeft met nadruk de vraag weer naar den voorgrond gebracht, of het niet mogelijk is om middelen en wegen te vin den. waardoor noodzakelijk of wenschelijk geworden veranderingen in de internatio nale verhoudingen kunnen worden aange bracht op wettige- en vreedzame wijze. Om in deze behoefte te vóórzien ls met name gewezen op twee middelen. Het eerste is de oprichting van een Internationaal Hof van Billijkheid. Zooals het Internatio naal Gerechtshof heeft te oordeelen over Inzake het dergelijk beslissen het CuIUngwood h>d ternauwernood uitgesproken, of er werd gescheld, lang aanhoudend, bevelend. Hij zag Margaret aan. „Wil jij kijken, wie er Even later klotsten zware voetstappen over den corridor, de kamerdeur werd geopend en achter Margaiet traden eenige mannen bin nen een Inspecteur van Scotland Yard met een drietal rechercheurs. De leider van X troepje keek van den gewonden man in den fauteuil naar Cullingwood, van CuIUngwood naar Margaret. Zijn gezicht vertrok In een breeden grijns. „Verdikkie, 'k neem er een pruim op. als dat niet Margaret Townley is. de dochter van mijn collega Dave Townley!" inspecteur Monk!” lachte X meisje „Dan niet!" Keith haalde de schouders op „Y Zal X over een anderen boeg gooien. Je mag je naam voor je -houden; zoo belangstellend ben Y er trouwens niet naar Mijn secretaresse is bereid, je wonden te verbinden, en Ik zal jc uitlaten, alsof je werkelijk een meneer bent., op voorwaarde. dat je mij den naam noemt van den sinjeur, die Jou opdracht gaf. dit zaakje op te knappen Je zult moeten toegeven, <fat X meer is, dan je verdient." Onbewogen volhardde de zwijgen. „Goed. Dan kom Tt met mijn derde en ste voorstel, Y Zal naar den naam radgh heeft alleen maar met je bol te knikken schudden, als spaart. Benjamin Raffill, hé?" Er volgde geen knik, evenmin schudden. ..Eric Carllne?" Zwijgen. De man zat als een wil .Driemaal is scheepsrecht, wel. dat ik X bij X rechte eli Oakton, nietwaar?” .Je kunt voor mijn part, apegapen ligt geen woord k Prachtig, vrind. Tc Hou v^h lui met karakter, al zal je met X jouwe Xj niet ver 'schoppen Verbeeld je alsjeblieft niet, dat je met zwijgen iets bereikt; Tt heb er slat van, uit te visschen. wat Tc beslist weten wil Zoo! Hiermee ls de zitting opgeheven Om een reden, die Jou geen steek aangaat, wil Y in mengen. Sn ij uit. kunt laten verbinden geschillen 1 zou een hebben te len inzake •p bfl levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p Ml een ongeval mM p QCwO 1* OVZe” verliee van beide armen, beide beenen of belde oogen JT OkJe“ doodelljken afloop éCsOvJ - i' 11 1 ■n met brood- eten steeds één belegging beschikbaar is; den eenen dag pindakaas, den anderen dag jam of worst of hagelslag, muisjes, bruine suiker, kaas of wat ook. Het is onvermijdelijk, dat de een dit Uever blieft, de ander dat. met het gevolg, dat dikwijls iets aan het eten hapert: een kind is gauw geneigd, wanneer de belegging niet smaakt, ook X brood te laten staan. Daarom heb ik de gewoonte aangenomen eens per week alle beleggingen tegelijk in te slaan en deze tegelijk op tafel te plaatsen. Door hagelslag, witte en bruine suiker en het overige in jampotten te doen, krijgt de ontbijt- en koffledrinktafel een allergezelligst tot eten uitlokkend en vooral een „vol" aanzien. Elk kind mag kiezen wat hij op z'n brood wil hebbey; voor de tweede boterham desgewenscht iets anders dan op de eerste, op de derde weer iets anders. Door verder het brBod heel dun te snijden twee sneetjes heel dun. elk met laten wij zeggen tien gram pinda kaas. zijn veel smakelijker dan één dubbeldikke snede met twintig gram besmeerd wordt Je afwisseling en daarmee het eten bevorderd. Ik ken een huismoeder, die uit één brood twaalf sneden snijdt. Ik dikwijls dertig en meer ettiU moest eens de trotsche snuitjes zien. Wanneer mijn jongens iedereen vertellen, dat zij zes of acht boterhammen gegeten hebben. Dat een van mijn quintet langer dan enkele dagen slecht at. is dan ook nog niet voorgekomen. Ook is mij gebleken, dat het eetlust-stimuleerend werkt wanneer de boterhammen niet tevoren klaar gemaakt zijn, hetgeen eigenlijk vanzelfsprekend is: wij volwassenen zijn immers evenmin vrien den van. klaarliggende stapeltje»! Twee jaar levensonderhoud vim f 2000.— gulden (slechts één der 17 hoofdprijzen) aan hem die dien prijs trekt uit de Goedgekeurd bij Min. Besluit van 3 Febr. 1939 no. 1199 ten bate van '1 Katholiek Comité van Actie „Voor God" ZONDAG 2* MAART UITDEEUNG Trekking reeds VAN LOT-KAARTEN AAN AIXE 25 APRIL «-s. R. K. KERKEN IN NEDERLAND Zorgt dat V postzegels in huis hebt I 1 sche Zaken in de Eerste Kamer een debat uit. dat door de onverwachte publicatie der erkenning pas by de leplleken aan de orde kon komen en daardoor hqt nadeel droeg dat het niet behooriyk was voorbereid De vergelyking met de erkenning van de verovering van Abessynlë door Italië was daarvan een gevolg. u Echter beide dragen een geheel ander en onderling verschillend karakter De verovering van Abessynlë was een geval van een bultenlandschen veroverings oorlog. In stryd met de volksnrechteiyke bepalingen, die daarop betrekking hebben In een dergelyk geval geldt een sainenhan- eend geheel van algemeene en byzondere regelen van volkenrecht, die daa op van toe passing zyn en waarnaar de zaak moet worden beoordeeld. Daarmede is de kwestie der erkenning op het nauws’e verbonden Wij hebben destyds uitvoerig uiteengezet, waarom wy de toenmalige houding onzer Regeering niet juist achtten. Wy uiteraard daarop thans niet terug. Maar in Spanje geldt het een ander geval. Hier was geen sprake van een bultenlandschen veroveringsoorlog. maar van een inwendlgen burgeroorlog, waarvoor geheel andere volkenrechteiyke regelen gel den. De erkenning van één der partyen in een dergelyken burgeroorlog als wettige re geering draagt daardoor eveneens een ganseb ander karakter dan de erkenning van de veroverende regeering als wettig in het eerste geval. In den burgeroorlog geldt te dien op zichte als regel, dat de erkenning onvermy- deiyk is, tndien en zoodra de opstandelingen er in geslaagd zyn de oude regeering oiy- vend en afdoende van haar positie te beroo- ven en zelf duurzaam haar plaats in te nemen Dat deze erkenning niets te maken heeft met eenig rechtelyk oordeel over de wijze, waarop die positie ls bereikt, spreekt daarby vanzelf. Minister Patyn toonde duidelyk met de feiten aan. dat Generaal Franco ‘hans een positie heeft verworven, die een einde heeft gemaakt aan elke illusie, dat de oude re geering haar functie zou kunnen herkrygeri. Daarmed^was de daad der Regeering vol komen ffrechtvaardlgd. Eveneens terecht wees hy er op, dat het wenschelyk was. niet té wachten op de beslissing van Enge land en Frankryk in dezen, maar dat een zelfstandig optreden in dezen verelscht was Sympathie met één der party et* stond daarby geheel buiten de kwestie. geldend recht BiliykheMshof over geschil- scheppen van nieuw recht. Zulks zou dan hebben te geschieden „volgens de algemeen erkende beginselen van internationale gerechtigheid, die po sitief recht behoorden te zyn,” zooals men het wel heeft uitgedrukt. Ook heeft men gezocht naar een anderen weg, en als zoodanig aangewezen de vor ming van een orgaan van internationale wetgeving. Maar zoodra men hier niet blyft by algemeenheden, maar tracht zich een concrete voorstelling te vormen van de wyze. waarop dit zou moeten geschieden blijft er niet veel van over. Een Interna tionaal wetgevend orgaan, in den zin waar in men dat kent in het binnenlandsche recht, is alleen denkbaar in een soort van wereldstaat, dien niemand begeert. Hoe men zich dit alles ook tracht te denken, men stuit naar alle zyden op overwegende bezwaren en ondanks de uit gebreide litteratuur, aan deze onderwerpen gewyd. is men er niet in geslaagd een ont- wikkelingsiyn tfe ontwerpen, die redelijk uit zicht biedt op verwerkeiyklng, zelfs in een meer verwyderde toekomst. Slechts wan neer in de internationale verhoudingen de tegenzin tegen oorlog even groot zou zyn als die in het binnenlandsch tegen burgeroorlog en revolutie, zou de mogelykheid worden geopend in die ver houdingen hetzelfde betrekkelyke peil van vreedzaamheid te bereiken, als thans in de binnenlandsche verhoudingen bestaat. Voorloopig 1» het uitzicht daarop niet groot; zoolang groote, beschaafde volken openiyk en welbewust party kiezen voor geweldmiddelen of dreiging met geweld, om hun doeleinden te bereiken, zal net moelluk zyn om op betere wegen te gera ken. zak. grinnikte hy. .word Tc nog een wandelend arse naal!" Hy liep naar X kantoor. Wlen hy er vond niet den kerel die op hem geschoten had. Van de gunstige gelegenheid om de plaat te poetsen, was dankbaar door dezen gebruik gemaakt. Keith bekende zich zelf openhartig, dat hy als detective nog ongeveer alles te leeren had. ..Foetsie!” zel-»hy lakoniek. toen hy by Mar garet teruggekeerd was. ..Maar we zullen dezen knaap wel aan X praten krygen. Wie ben Jy en wie is Je maat?” De gevraagde staarde naar Cullingwood en zweeg Uit de school klappen was biykbaar een punt, dat niet op zyn program voorkwam. -O. Keith!" Zy werd vuurrood en maakte zich zachtjes uit zyn omarming lo». .,’k Weet niet waarom x was alleen een voorgevoel van me. •tat dat muisje van gisteravond heel gauw een ^taartje zou krijgen; daarom nam 'k vanmorgen •tan voorzorgsmaatregel, nrijn revolver by me ta steken Zoodra die kerel binnenkwam, wist dat X mis was. X Moet een afgesproken taeken geweest zyn toen de ander, dien jy te woord stond, plotseling zoo begon te schreeuwen “aaide hy ineens zyn wapen voor den dag Misschien was x zyn bedoeling niet geweest, ta schieten, wilde hy me alleen vrees aanjagen Haar y nam X zekere voor X onzekere en trok mijn revolver. Hy was iets vlugger en schoot eer»t. <k Had me snel opzy laten vallen; de aogel suisde langs me heen. Toen haalde ik den •rrxker over. Y Raakte hem in den schouder, hy ’er'°or X evenwicht en kwam met X achter hoofd tegen een scherpen kant van de kachel terecht. Wat verder gebeurde weet Tc niet. dat Y op een medemgnsch geschoten *teb «n hem beat had kunnen dooden. O, Keith, In oe Amerfkaansche „Catholic Worker” volksleven, schrijft Stanley Vishnevsky over den verkoop van dit blad in de straten van New-York, en verhaalt enkele typeerenoe voorvallen. Vaak als wy dicht by Union Square stonden om The Catholic Worker te verkoopen. kwam een of andere ongelukkige niet-KathoUek op ons af om zyn haat tegen de Kerk tegenover ons te uiten. Merkwaardig is, dat velen meenen, dat. als je een Katholieke krant verkoopt, je op treedt als officieel vertegenwoordiger der Kerk en ous in staat moet zyn een onfeilbaar ant woord op alle gestelde vragen te geven. Vaak ook komen zy vol haat en trachten den ver kooper tot eigen opvattingen te bekeeren, maar nemen dan een krant mee om. na deze te heb ben gelezen, terug te keeren met moellykheden, waarover zy uitleg wenschen. Aldus is menig belangwekkend debat ontstaan Verder kan alleen al de moed, die Katholieke litteratuur in het openbaar durft verkoopen. soms lauwe -geloofsgenooten met nieuwen yver vervullen. Dit bleek zeer dulaelyk toen wy eens kranten verkochten bU gelegenheid eener sta king. Alles verliep vreedzaam en zelfs een beetje te rustig, tot enkele opgewonden communis tische vrouwen begonnen met het Godsbegrip en den godsdienst bespotteiyk te maken. Hierop mengde zich een Itallaansche vrouw, die tot nu toe zwygend had toegezien, Ih het debat om ons te verdedigen, en in een ommezien was een heele vergaoerlng bezig met discussies over het Godsbestaan. Dit was een openbaring voor de politieagenten die toezicht hielden en meen den dat alle stakers communist waren Ook kregen zy meer belangstelling voor The Catho lic Worker. De oppositie deed haar best om den straat verkoop te bemoeilyken. Zy trachtte dit te doen door haar verkoopers dicht by ons op te stellen. Maar deze poging faalde, want in plaats van onzen verkoop te verminderen, bewerkten zy. dat deze juist omhoog ging. Zoodra dit dui delyk was. werd de gevolgde tactiek dan ook opgegeven. Wat my eveneens trof, was oe snelheid waar mee velen ons te hulp kwamen, als wy tydens onzen arbeid werden beleedlgd door tegenstan ders. Ik herinner mij ook hoe ik eens kranten ver kocht by een communistische demonstratie in de 42e Straat en twee mode propagandisten met hun uitgaven naast my plaats namen. Dit 'escorte aan beide kanten moest my ontmoe- Y dacht niet, dat *k zóóiets ooit zou kunnen doen! Ik 'k schei er mee uit! Een vrouw deugt niet voor detective!" CuIUngwood lachte als een schooljongen, die met vacantie gaat. .Als kind kon Y gewoonweg geen erwtensoep zien," zei hy Margaret over X haar strykend. „Nu doe 'k er compleet een moord voor! 'k Wil maar zeggen je went aan alles, als je je er den tyd maar voor gtint. Ziezoo; nu zullen we eerst dien schavuit eens stevig aan den tand voelen!" „Waar is de andere gebleven?” '.Gommenikkles! Daar zeg je zoowat! In de consternatie ben Tt hem glad vergeten! Kun jy dezen schoelje in bedwang houden? 'k Ben direct terug!" „Y Heb myn revolver." knikte Margaret. Maar raap eerst zyn wapen op!" Keith deed X; ook dit verdween in zyn broek- .Als dat vandaag zoo door moet gaan," nam. 1 i .1 ..Pruim. „U hebt X geraden!" .Zoo zoo! jy bent X dus die achter de duiven van de Yard aan zit! En heb jy dien aardlgen doffer vleugellam geschoten? Van hiernaast waarschuwden ze ons telefonisch, dat X moord en dtjpdslag gaf op nummer 53! Op wat voor strooptocht was je nu weer uit, Camsell en dat op zoo'n ongewoon uur van den dag?” „Dat heb k hem ook al gevraagd. Inspecteur." antwoordde Keith in Camsell's plaats. .Hy wilde niet méér loslaten, dan dat hy me van Bendall Street af gevolgd heeft, met de bedoe ling. een appeltje met me te schillen Camsell zag me naar Warwick Place 53 te gaan, belde een oogenbük later aan en draalde een smoes af. om binnen te kunnen komen Wel. *k heb nog nooit zoon sukkel ontmoet! HU ging me te lijf en de bom barstte verkeerd. Niet ik, .maar hl) gehad; indien de politieman de twee kamers aan een onderzoek onderwierp, waarop alle kans bestond, zou X tegendeel blyken En misschien had de veranderde situatie ook haar goede zyden. Nu Camsell in de handen van Scotland Yard gevallen was. was de mogelykheid groot, dat hy wél uit de school zou klappen; beken nen. wie hem er op afgestuurd had Raffill, Oakton of Carllne, misschien wel alle drie. In dat geval liepen ook zy tegen de lamp en zou den een stevtgen duw krygen. Die overwegingen gaven den doorslag Keith reikte den inspec teur de twee revolvers. ..Deze hier is van Camsell." zei hy JJe andere behoort aan zijn maat." Monk floot. „Aardig spul en naar den eisch van den tyd van geluiddempers voorzien! Ja. Joe Camsell doet X niet minder! De maat met wlen je uit visschen ging, is Jackie Davidson geweest niet? Alias Sam Drury, alias Ben Meall alias Henry Porter de snuiter houdt er zoo n regiment aliassen op na. dat Ie warem pel den tel er by kwyt zou raken! Neem hem mee, jongens! De baas komt jullie achterop!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 9