Dagbrieven eener moeder
den dag
<Kctue*Aaal
aan
H
De luchttoovers
Hoitika
van
ALLE ABONNÉ’S
SLECHT-ETENDE
KINDEREN
NATIONALE
PAAS<IIL<1TI< KI J1939
a
Straat-apostolaat
cheepsrecht
V»OH 25 CENT
Laat - geen - kaart - verloren - gaan
VRIJDAG 24 MAART 1939
Internationale
geschillen
Controle
Franco en de Negus
Uit: Divini Redemptoris
1
I
Brieaul Is
n
n.
I
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN &LLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERDIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Aan de lus,
doornat geregend, koud en
wachten op overvolle trams. Wie ls Uw mede
passagier? RHEUM ATI EK! Onzichtbaar, nü
nog voor doch binnenkort zult U hem voelen
En hoe! HU bezorgt U de vreeselijkste pijnen
ondermijnt Uw gezondheid en berooft U van
Uw levensvreugde Geef hem geen kans! Verban
hem met het eenig juiste middel: Kruschen
Salts. Eiken morgen ..de kleine dagelijksche
dosis” en hy heeft op U geen vat. Kruschen
Salts, uitsluitend verkrygbaar by alle apothe
kers en drogisten i f 0.40, f 0.75 en 1.60
(extra groot pak).
er
l
XII
komen
totaal
EEN MOEDER
4(Nadruk verboden.)
in
T
i
I
En
Dat kan gevaarlijk worden! Dan maar weer opstijgen.
n
Ze
ze eerst zien te verjagen.
r
klommen boven op de cockpit en schoten links en rechts In het
water.
éoor Rarcy King
G
bli
man
TE
M
Y
T.
t
IL
hoofd-
re
(Wordt vervolgd'
i
4
p.
zeker over al die ruggen heen hobbelen?" ..Neen, we moeten
Haal de geweren maar eene!"
Opeens verdwenen al de eilandjes en het water begon te gol
ven en te deinen of er met een reuzen stok in geroerd werd.
..Nu gauw zien weg te komen De motor werd aangezet en ze
schoten over het water. Maar net toen ze dachten „los" van het
meer te komen en de lucht in te gaan, dook er weer een nijl
paard op.
Zijn er mogelijkheden tot regeling van inter
nationale geschillen op wettige en vreedzame
wijze? vraagt „de Standaard".
I
I
I
ep dit blad stfn ingevolge de versekertngsvoorwaarden tug*
ongevallen verzekerd voor sen der volgende ultkeeringen
et zal wel niemand ontgaan, dat
zoo ooit dan in onzen tijd, het
algemeen welzijn bet bestaan en
den krachtlgen bloei 'vordert van katho
lieke Hoogescholen.
Benedlctus XV aan het
Hoogw. Episcopaat van Nederland.
CS
77
35
/ragen tot je op
rijg je uit me."
officieele politie er niet
He. «aar je je wonden
O
rillerig van *t
4T
J -f
dlgen. maar het was vermakelyk om hun ver
schrikt gezicht te zien toen ik in korten tijd
mijn voorraad van 75 blaoen had uitverkocht.
Het is niet moeilijk om een uitgave als The
Catholic Worker op straat te verkoopen; SU
verkoopt zichzelf! Het volk stelt wel degelijk
belang In de Katholieke opvattingen over so
ciale vragen en communisme. Natuurlijk valt
het niet mee om met een bos kranten urenlang
op een hoek van de straat te staan, vooral als
men de eerste maal den moed daartoe vindt.
Men meent dan minstens dat iedereen naar den
nieuwen verkooper aan het staren is.... Maar
dat gut over, en Al gauw hoopt hij. dat lener
maar op hem letten zal. Het schenkt een groote A
voldoening om op den hoek van een straat te
staan met een voorraad kranten die na een
uur al is uitverkocht.
„De Standaard" wijst op het verschil in de
erkenning van Franco en de erkenning van de
verovering van Abessynlë door Italië.
maar waarom dit niet, wanneer alle partijen
ermee gediend zijn?
Dat «et eten smakelijk moet zijn, spreekt van
zelf, doch, wanneer eenigszlns mogelijk, moet
vooral den slechten eters keuze gelaten worden
Dit klinkt weer heel „duur”, doch blijkt bij nadei
Inzien niet anders te zijn dan een zaak van over
leg en regeling. Een voorbeeld: in groote gezin
nen komt het voor met opzet spreek ik over
de moeilljkste gevallen, n.l. groote gezinnet
een zeer schrale beurs dat bij het bi
De erkenning van Generaal Franco door
de Nederlandsche Regeering lokte bij de be
handeling der begrooting voor Buitenland-
Ook de menschelijke maatschappij
is niets anders dan een verschijning
en een vorm van stof, die zich ont
wikkelt en door een onontkoombare
noodzakelijkheid in een voortdurend
conflict van krachten streeft naar de
slotsynthese: een maatschappij zon
der klassen. In deze leer is klaarblij
kelijk geen plaats voor het Godsbe
grip. bestaat geen verschil tussehen
geest en stof, noch tussehen ziel en
lichaam; men erkent geen voortbe
staan van de ziel na den dood en dus
geenerlei hoop op een ander leven.
Alle werkelijk zelfstandig bestaand
geestelijk wezen wordt uitdrukkelijk
geloochend: er is dus geen God, er
bestaat geen onstoffelijke, onsterfe
lijke ziel; de stoffelijke wereld is dus
zeker niet door God geschapen maar
God Ls een Schepping van de mensch-
heid.
Dit materialisme nu is het grond
beginsel van het communisme. Het ia
voor de leer van het communisme
even fondamenteel en wezenlijk als
de leer van het bestaan van God is
voor het Christendom.
Al zou het communisme op sociaal
en ander gebied nog zooveel ware din
gen leeren, om deze gronddwaling is
het in zijn geheel lijnrecht in strijd
met de waarheid.
De wereldorde die het leert en
tracht te verwezenlijken kan niet an
ders dan totaal onjuist zijn.
Pater J. Jacobs M5.C.
Hoek en juist wilde hU dezen grijpen, toen de
zoo door den tijd gedupeerden reiziger zijn
kaartje weer terug kreeg en als een pijl uit den
boog naar het trappenhuis rende.
„Eerste perron" werd hem nog nageschreeuwd.
Het ..Houdt hem" van zijn achtervolgers, wier
bestaan hij niet een» vermoedde, hoorde Karei
Hoek niet. Nauwelijks halverwege de trap,
hoorde hij het snirpend fluitje van den chef.
Met verdubbelde kiacljj nam hij de treden,
struikelde, dreigde te vallen, maar wist nog juist
zijn evenwicht te hervinden, voelde iets aan
zijn jaspanden, maar lette daar niet verder op,
de laatste trectenToen zag hij den panne-
koek van den stationschef omlaag zakken
de Panjsche reed, precies op tijd. weg.
Pardoes bleef Karei Hoek staan, iemand bot
ste met een vaart tegen hem op. maakte een
hal ven slag om en schreeuwde dan amechtig:
„U dacht zeker.... aan mij.... te-ont
snappen.... eh....l"
Karei Hoek gaf geen antwoord Eerst na tien
minuten, toen de ander hem al driemaal had
verteld, waarom hij hem heel tót op het perron
was gevolgd, verwaardigde Karei Hoek zich hem
aan te toonen. dat hij wel degelijk in het bezit
van ëen ..geldig plaatsbewijs" was en liet zich
dan door den chef voorlichten, wanneer de
eerstvolgende Parjjsche zou vertrekker).
Den plichtsgetrouwen controleur ontmoette hij
worden. Over enkele minuten zou de ParjjSche enkele weken later bij den politierechter, welke
trein, dien hy absoluut hebben moest, vertrek
ken. en nu zeulde hij, alsof hij allen tijd had,
in een gemoedelijk gangetje verder. Met zijn
tasch in de eene en zijn handschoenen, ochtend
blad en treinkaartje in de andere hand, haastte
magistraat hem. wegens het niet voldoen aan
het bevel van een ambtenaar in functie, tot
f 10.boete sub». 10 dagen veroordeelde.
kreeg de volle portie. Pas toen hij behoorlijk
afgedroogd was. kwam hy tot de conclusie, dat
hij den verkeerde had voorgehad."
„Schoot u op hem. Mr eh
Cullingwood. Keith Cullingwood."
.Ik schoot. Inspecteur Monk!” kwam Marga
ret Townley haastig tusschenbeide.
..Eizoo! Dacht ik X niet! En hoe zit X met
de permissie?"
..Dat is allright! Tc Zal haar even halen."
„Laat gaan!" Monk maakte een afwijzend
handgebaar ..De dochter van mijn collega
Townley geloof Y op haar woord." HU wendde
zich tot Camsell. .Heb je iets aan de verklarin
gen van dezen heer toe te voegen?"
„X Is. zooals h<) zei." mokte Camsell.
..En waar is je blaffertje? Je bent één van
die brave jongens, jdie nooit zonder zoo n din
getje op avontuur gaan. Kan je X maar niet
afleeren. elk fatsoenlijk huis voor een schiet
tent aan te zien?"
De man zweeg CuIUngwood aarzelde. Hij had
Camsell beloofd, mee te deelen. voor wien hij
X akkefietje had moeten opknappen toch
voelde Keith er X meest voor, dit geval zonder
inmenging van Scotland Yard tot klaarheid te
brengen Hij voorzag, dat hij, om tot op den
bodem van X mysterie door te dringen, wel eens
genoodzaakt zou k urine n worden, wegen te be
wandelen. waaraan de officieele politie nimmer
haar sanctie zou willen hechten. De onver
wachte tusschenkomst van inspecteur Monk
had de situatie echter grondig gewijzigd X Zou
een vierkante leugen zijn, wanneer hij ver
klaarde, dat Camsell geen wapen bij zich had
«ent.i
van
akje
f1
/zijn
laat-
Je
of te
je aoo graag je stembanden
een
Ls.se n beeld,
nu geloof Y
heb. Advocaat
Kleine kinderen, die niet goed eten. Oef. dat's
gevaarlijk terrein. Althans zoo meenen velen
In de praktijk echter valt X mee. zooals alles
waartegen men besluit niet óp te zien. Vooraf
moet ik opmerken, dat ik niet schrijf niet
schrijven wil over kinderen, die om redenen
van ziekte niet flink eten kunnen of door den
dokter op dieet gesteld zijn; ik spreek alleen
over de kleinen, die wel kunnen, wel mogen,
maar niet willen eten; of X misschien ook wel
willen, maar X niet doen, om de een of andere
voor ons oogenschijnlijk onnaspeurlijke reden.
Om X euvel van slecht eten te overwinnen is
het in de eerste plaats noodig. dat de moeder
niet anders doet dan kijken gemakkelijk niet
waar? kijken; niet een paar minuten, niet
een uur. maar een flink aantal dagen, een paar
weken, desnoods een of twee maanden. Neem
den tijd, angst, dat een kind verhongert, behoeft
u niet te hebben; dat gebeurt niet gauw. Bij
het kijken moet de moeder zich vooral reken
schap geven van hetgeen zij ziet. Vele kinderen
bijvoorbeeld moeten tussehen de hoofdmaal
tijden niets gebruiken, wil bjj die maaltijden
zelf niet alle eetlust volkomen verdwenen zijn.
Om dit feit te „zien", moet de moeder combi-
peeren; het gebrek aan eetlust om twaalf uur
m verband brengen met het koekje van elf uur.
of het glas melk, dat zoomaar gegeven werd.
Want alleen dit ..zien" kan ons’ de oorzaak van
den ontbrekenden eetlust onthullen.
Het verschijnsel van den verdwenen eetlust
ken ik uit persoonlijke ondervinding. Wanneer
ik bij het kopje thee, dat mijn man mij vroeger
steeds op bed bracht, iets at, al was X niet
anders dan een paar plakjes cake, een sneetje
krentebrood of een paar belegde beschuiten, dan
behoefde, wat mij betreft, geen ontbijttafel ge
dekt te worden: ik deed toch niet mee. Ik kwam
aan tafel voor de gezelligheid, doch iets behoor
lijks eten deed ik niet, dikwijls ondanks alle
moeite; de eetlust was volkomen verdwenen.
Een tweede gevolg was. dat geheel de rest van
mijn dag volkomen in de war was. Tegen half
elf ontdekte ik. dat ik honger had. ik at dus
iets bij het kopje koffie, dat voor dit uur op het
dagprogramma staat en schakelde daardoor
mijzelf wat den koffiemaaltijd van één uur be
treft, weer volkomen uit. 's Middags van het
zelfde laken een pakhonger tegen theetijd,
geen eetlust als het middagmaal op tafel stond.
Veel huismoeders, die aan de kwaal lijden geen
lust te hebben in hetgeen zij zelf koken, weten
boe onprettig het is aan tafel te zitten, lekker
eten te zien en zelf met lange tanden te zitten
kieskauwen.
Met kinderen vindt hetzelfde plaats. Een klei
nigheid kan hun eetlust compleet verleggen. Mij
is het geval bekend van een ouderpaar, dat met
den eetlust van hun kind larenlang sukkelde,
zelfs doktershulp ervoor Inriep, zonder ooit ver
andering te kunnen bereiken, totdat zjj den
grooten beker melk-thfee. welke den kleine, te
gelijk met het ouderlijk kopje-thee-op-bed. toe
gereikt werdHeten vervallen. Als bij toover-
tlag veranderde, dus verbeterde de toestand.
Vooral mag de fout niet gemaakt worden, dat
„kleinigheden" over het hoofd gezien worden.
Een volwassene, die één ons suiker eet. kan
■onder eenigen honger te voelen, een geheelen,
soms zelfs twee volle maaltijden overslaan, mits
hij een kleinigheid gebruikt „voor den smaak
Met twintig, dertig gram wordt bij een kind het
zelfde resultaat bereikt en een halve reep choco
lade weegt al zwaarder, veel zwaarder dikwijls.
Hoe gemakkeljjk dus zal een klein snoeperijtje
„groot genoeg” zijn om den eetlust voor den
hoofdmaaltijd op te heffen.
Ten tweede moet vooral acht gegeven worden
op drinken, waaraan kinderen zich al heel gauw
te bulten kunnen gaan. Mijn kleine Marleentje
kan. als ik haar niet weerhoud, zonder last
ervan te ondervinden, tien S veertien bekers
drinken per dag naar binnen werken! Hoe na-
deelig dit zou kunnen zijn, wanneer ik niet .ge
zien" had wat zij deed, blijkt X beste uit X vol
gende: een bekend-straffe „vermageringskuur"
bestaat daaruit, dat de patiënt zich kort voor
eiken maaltijd „vol drinkt", met water of zoo-
ieta, waarna hij zonder dwang of moeite, met
zóó weinig voedsel een gevoel van „voldaan-zijn",
van „vol-zijn" ondervindt, dat vermagering
door uithongering! onafwendbaar vol/en
moet. Bij kinderen, die gemakkelljk de water
kraan een bezoek kunnen brengen of door
goed-bedoelende ouders met bekertjes thee en
koffie en limonade of melk volgegoten worden
bereikt men hetzelfde resultaat, hetgeen dan
échter niet de bedoeling ls; zeker niet van de
goedwillende ouders.
Om het flink en regelmatig eten te bevorderen
is het verder aanbevelenswaard, zelfs een drin
gende elsch, van eiken maaltijd een kleine, maar
prettige gebeurtenis te maken: tegelijk aan
tafel, gezamenlijk bidden, niet hollen of opstaan
van tafel, niet spelen, keurig en volledig dekken,
moeder ook rustig aan tafel laten plaats nemen
en zooveel mogelijk rustig laten zitten, kortom
met niets de hand Hchten. Zijn er moeilijkheden,
ruim deze uit den weg. bezadigd, kalm, maar
definitief. Bjj mij bijvoorbeeld eten de kinderen
om zes uur en, als mijn man thuis is. wij samen
can zeven uur. Maar ook als de kinderen aan
tafel gaan, is deze volledig gedekt, en zitten wij
mee aan; niets ontbreekt. Wij kwamen tot deze
regeling toen bleek, dat letten op de kinderen
en zelf smakelijk eten niet samengingen. Het
kostte mij even moeite, want bijna dagelijks
moet ik met het dubbel-eten rekening houden.
Karei Hoek zich naar het achterbalcon, waar
hij zich na wat duwen en dringen een plaatsje
bij de treeplank veroverde. Met argus-oogen be
spiedde hij de wijzers van de groote stationsklok.
Nog vier minutendat kon hij net nog ha
len. Meteen versprongen de wijzers een minuut!
Verdorie nog maar drie!!
„Mijnheer, uw plaatsbewijs astublieft
Een correct geüniformde heer, met 'n zwarte
map vol losse bladén gewapend, strekte zijn
hand naar Karei Hoek uit. om zijn plaatsbewijs
te controleeren. Maar in alles had Karei Hoek
erg. behalve in den controleur Met een tijger
sprong belandde hij op het glimmende asfalt
en rende tussehen het menschengekrioel en de
verkeersdrukte door naar den ingang van bet
station.
Eén moment aarzelde de controleur, maar
toen ontpopte ook hij zich als 'n uitstekend loo
per. Nog maar nauwelijks had Karei Hoek zijn
spoorkaartje aan den spoorbeambte voorgehou
den. of ook de
controleur had de
hall al bereikt en
zijn vluchteling
aanstonds be
merkt. Met groote
sprongen kwam
hij vlak bjj Karei
Karei had het in zijn pension best naar den
zin; in tegenstelling met het vorige was bij juf
frouw Janssens alles uiterst zindelijk en hyper
modern. In huize Janssens voerden allerlei snuf
jes haar triomfen, zoodat vanzelfsprekend de
electriciteit op alle mogelijke manieren werd
benut. Letterlijk overal waren schakelaars te
vinden en er was geen bezigheid in het drukke
lulshoudbedrijf van juffrouw Janssens, of zij
had electrische hulpmiddelen bij de hand. Het
eten werd electrisch bereid, de pensiongasten
werden door middel van electrische bellen aan
tafel geroepen en 's morgens waren het sonore
electrische schellen, boven een electrische klok
aangebracht, die de vele bewoners uit hun heer
lijken slaap ratelden. Dan stond het bakje met
scheerwater al klaar, even de stop in het con
tact en nog vóór de heeren hun pyama voor
pantalon en overhemd verwisseld hadden, stond
het reeds te dampen op de waschtafel. Hoewel
ook Karei de beschikking had over 'n electrisch
schecrapparaat. behielp hij zich zoo noemde
juffrouw Janssens het met kwast en mes.
Zelfs wanneer hij haast had en dat was van
morgen weer eens het geval deed hij hier
van geen afstand. De electrische klok wees half
acht en de trein, welke Karei naar Brussel
moest brengen, ging, eerst over drie kwartier.
Precies om vijf minuten voor acht sloeg Karei
koel de deur achter zich dicht en even later
bracht de tram hem naar het Centraal Station.
Vóór hij het ochtendblad uit zijn binnenzak
haalde, vergewiste hij er zich nog van. dat hij
zijn tlcket-mapje bij zich had en slaakte een
zucht van voldoening over dit comfort, dat hem
tenminste v(jf minuten wachten aan een loket
uitspaarde.
Even een telefoontje naar het reisbureau en
X was in orde. Tot enkele haltes vóór het Cen
traal station bleef Karei Hoek- wat hij altijd
was. de rustige, bedaarde, nlet-nieuwsglerige
heer. Maar bij die halte deed een heftig tumult
op het achterbalcon hem opschrikken uit zijn
krant. En meteen zag hij dat een klok, nog
wel een officieele, 'n stadsklok, 8.07 aanwees.
Handiger dan een zakkenroller dat had kun
nen doenp. griste Karei Hoek z'n horloge uit
zyn-vesven meteen stelde hij vast dat zijn
klokje maar liefst zeven minuten achter was.
Ongemeen scherp realiseerde hij zich onmid
dellijk. dat gisteravond het licht plotseling was
uttgegaan en dat het wel eenigen tijd had ge
duurd vóór juffrouw Janssens een gulden in den
meter had gedeponeerd en zoo den onontbeer-
Ujken stroom weer toegang tot haar vele tech
nische snufjes had verleend. Dat zij toen ver
geten had de klok enkele minuten vooruit te
zetten, was ook bij Karei Hoek geen moment
opgekomen, maar dreigde hem nu noodlottig te
De voortdurende internationale spanning,
waarin de volkeren de laatste jaren ver-
keeren, heeft met nadruk de vraag weer
naar den voorgrond gebracht, of het niet
mogelijk is om middelen en wegen te vin
den. waardoor noodzakelijk of wenschelijk
geworden veranderingen in de internatio
nale verhoudingen kunnen worden aange
bracht op wettige- en vreedzame wijze.
Om in deze behoefte te vóórzien ls met
name gewezen op twee middelen. Het eerste
is de oprichting van een Internationaal
Hof van Billijkheid. Zooals het Internatio
naal Gerechtshof heeft te oordeelen over
Inzake het
dergelijk
beslissen
het
CuIUngwood h>d ternauwernood uitgesproken,
of er werd gescheld, lang aanhoudend, bevelend.
Hij zag Margaret aan. „Wil jij kijken, wie er
Even later klotsten zware voetstappen over
den corridor, de kamerdeur werd geopend en
achter Margaiet traden eenige mannen bin
nen een Inspecteur van Scotland Yard met
een drietal rechercheurs. De leider van X
troepje keek van den gewonden man in den
fauteuil naar Cullingwood, van CuIUngwood
naar Margaret. Zijn gezicht vertrok In een
breeden grijns.
„Verdikkie, 'k neem er een pruim op. als dat
niet Margaret Townley is. de dochter van mijn
collega Dave Townley!"
inspecteur Monk!” lachte X meisje
„Dan niet!" Keith haalde de schouders op
„Y Zal X over een anderen boeg gooien. Je mag
je naam voor je -houden; zoo belangstellend
ben Y er trouwens niet naar Mijn secretaresse
is bereid, je wonden te verbinden, en Ik zal jc
uitlaten, alsof je werkelijk een meneer bent.,
op voorwaarde. dat je mij den naam noemt van
den sinjeur, die Jou opdracht gaf. dit zaakje
op te knappen Je zult moeten toegeven, <fat
X meer is, dan je verdient."
Onbewogen volhardde de
zwijgen.
„Goed. Dan kom Tt met mijn derde en
ste voorstel, Y Zal naar den naam radgh
heeft alleen maar met je bol te knikken
schudden, als
spaart. Benjamin Raffill, hé?"
Er volgde geen knik, evenmin
schudden.
..Eric Carllne?"
Zwijgen. De man zat als een wil
.Driemaal is scheepsrecht,
wel. dat ik X bij X rechte eli
Oakton, nietwaar?”
.Je kunt voor mijn part,
apegapen ligt geen woord k
Prachtig, vrind. Tc Hou v^h lui met karakter,
al zal je met X jouwe Xj niet ver 'schoppen
Verbeeld je alsjeblieft niet, dat je met zwijgen
iets bereikt; Tt heb er slat van, uit te visschen.
wat Tc beslist weten wil Zoo! Hiermee ls de
zitting opgeheven Om een reden, die Jou geen
steek aangaat, wil Y
in mengen. Sn ij uit.
kunt laten verbinden
geschillen 1
zou een
hebben te
len inzake
•p bfl levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door p Ml een ongeval mM p QCwO
1* OVZe” verliee van beide armen, beide beenen of belde oogen JT OkJe“ doodelljken afloop éCsOvJ
- i' 11 1
■n met
brood-
eten steeds één belegging beschikbaar is; den
eenen dag pindakaas, den anderen dag jam of
worst of hagelslag, muisjes, bruine suiker, kaas
of wat ook. Het is onvermijdelijk, dat de een
dit Uever blieft, de ander dat. met het gevolg,
dat dikwijls iets aan het eten hapert: een kind
is gauw geneigd, wanneer de belegging niet
smaakt, ook X brood te laten staan. Daarom heb
ik de gewoonte aangenomen eens per week alle
beleggingen tegelijk in te slaan en deze tegelijk
op tafel te plaatsen. Door hagelslag, witte en
bruine suiker en het overige in jampotten te
doen, krijgt de ontbijt- en koffledrinktafel een
allergezelligst tot eten uitlokkend en vooral een
„vol" aanzien. Elk kind mag kiezen wat hij op
z'n brood wil hebbey; voor de tweede boterham
desgewenscht iets anders dan op de eerste, op
de derde weer iets anders. Door verder het
brBod heel dun te snijden twee sneetjes heel
dun. elk met laten wij zeggen tien gram pinda
kaas. zijn veel smakelijker dan één dubbeldikke
snede met twintig gram besmeerd wordt Je
afwisseling en daarmee het eten bevorderd. Ik
ken een huismoeder, die uit één brood twaalf
sneden snijdt. Ik dikwijls dertig en meer ettiU
moest eens de trotsche snuitjes zien. Wanneer
mijn jongens iedereen vertellen, dat zij zes of
acht boterhammen gegeten hebben. Dat een van
mijn quintet langer dan enkele dagen slecht at.
is dan ook nog niet voorgekomen. Ook is mij
gebleken, dat het eetlust-stimuleerend werkt
wanneer de boterhammen niet tevoren klaar
gemaakt zijn, hetgeen eigenlijk vanzelfsprekend
is: wij volwassenen zijn immers evenmin vrien
den van. klaarliggende stapeltje»!
Twee jaar levensonderhoud vim f 2000.— gulden
(slechts één der 17 hoofdprijzen) aan hem die dien
prijs trekt uit de
Goedgekeurd bij Min. Besluit van 3 Febr. 1939 no. 1199
ten bate van '1 Katholiek Comité van Actie „Voor God"
ZONDAG 2* MAART UITDEEUNG Trekking reeds
VAN LOT-KAARTEN AAN AIXE 25 APRIL «-s.
R. K. KERKEN IN NEDERLAND
Zorgt dat V postzegels in huis hebt I 1
sche Zaken in de Eerste Kamer een debat
uit. dat door de onverwachte publicatie der
erkenning pas by de leplleken aan de orde
kon komen en daardoor hqt nadeel droeg
dat het niet behooriyk was voorbereid
De vergelyking met de erkenning van
de verovering van Abessynlë door Italië
was daarvan een gevolg.
u Echter beide dragen een geheel ander en
onderling verschillend karakter
De verovering van Abessynlë was een
geval van een bultenlandschen veroverings
oorlog. In stryd met de volksnrechteiyke
bepalingen, die daarop betrekking hebben
In een dergelyk geval geldt een sainenhan-
eend geheel van algemeene en byzondere
regelen van volkenrecht, die daa op van toe
passing zyn en waarnaar de zaak moet
worden beoordeeld. Daarmede is de kwestie
der erkenning op het nauws’e verbonden
Wij hebben destyds uitvoerig uiteengezet,
waarom wy de toenmalige houding onzer
Regeering niet juist achtten. Wy
uiteraard daarop thans niet terug.
Maar in Spanje geldt het een
ander geval. Hier was geen sprake van een
bultenlandschen veroveringsoorlog. maar
van een inwendlgen burgeroorlog, waarvoor
geheel andere volkenrechteiyke regelen gel
den. De erkenning van één der partyen in
een dergelyken burgeroorlog als wettige re
geering draagt daardoor eveneens een ganseb
ander karakter dan de erkenning van de
veroverende regeering als wettig in het eerste
geval. In den burgeroorlog geldt te dien op
zichte als regel, dat de erkenning onvermy-
deiyk is, tndien en zoodra de opstandelingen
er in geslaagd zyn de oude regeering oiy-
vend en afdoende van haar positie te beroo-
ven en zelf duurzaam haar plaats in te
nemen Dat deze erkenning niets te maken
heeft met eenig rechtelyk oordeel over de
wijze, waarop die positie ls bereikt, spreekt
daarby vanzelf.
Minister Patyn toonde duidelyk met de
feiten aan. dat Generaal Franco ‘hans een
positie heeft verworven, die een einde heeft
gemaakt aan elke illusie, dat de oude re
geering haar functie zou kunnen herkrygeri.
Daarmed^was de daad der Regeering vol
komen ffrechtvaardlgd. Eveneens terecht
wees hy er op, dat het wenschelyk was.
niet té wachten op de beslissing van Enge
land en Frankryk in dezen, maar dat een
zelfstandig optreden in dezen verelscht was
Sympathie met één der party et* stond
daarby geheel buiten de kwestie.
geldend recht
BiliykheMshof
over geschil-
scheppen van nieuw
recht. Zulks zou dan hebben te geschieden
„volgens de algemeen erkende beginselen
van internationale gerechtigheid, die po
sitief recht behoorden te zyn,” zooals men
het wel heeft uitgedrukt.
Ook heeft men gezocht naar een anderen
weg, en als zoodanig aangewezen de vor
ming van een orgaan van internationale
wetgeving. Maar zoodra men hier niet blyft
by algemeenheden, maar tracht zich een
concrete voorstelling te vormen van de
wyze. waarop dit zou moeten geschieden
blijft er niet veel van over. Een Interna
tionaal wetgevend orgaan, in den zin waar
in men dat kent in het binnenlandsche
recht, is alleen denkbaar in een soort van
wereldstaat, dien niemand begeert.
Hoe men zich dit alles ook tracht
te denken, men stuit naar alle zyden op
overwegende bezwaren en ondanks de uit
gebreide litteratuur, aan deze onderwerpen
gewyd. is men er niet in geslaagd een ont-
wikkelingsiyn tfe ontwerpen, die redelijk uit
zicht biedt op verwerkeiyklng, zelfs in een
meer verwyderde toekomst. Slechts wan
neer in de internationale verhoudingen de
tegenzin tegen oorlog even groot zou zyn
als die in het binnenlandsch
tegen burgeroorlog en revolutie, zou de
mogelykheid worden geopend in die ver
houdingen hetzelfde betrekkelyke peil van
vreedzaamheid te bereiken, als thans in de
binnenlandsche verhoudingen bestaat.
Voorloopig 1» het uitzicht daarop niet
groot; zoolang groote, beschaafde volken
openiyk en welbewust party kiezen voor
geweldmiddelen of dreiging met geweld,
om hun doeleinden te bereiken, zal net
moelluk zyn om op betere wegen te gera
ken.
zak.
grinnikte hy. .word Tc nog een wandelend arse
naal!"
Hy liep naar X kantoor. Wlen hy er vond
niet den kerel die op hem geschoten had. Van
de gunstige gelegenheid om de plaat te poetsen,
was dankbaar door dezen gebruik gemaakt.
Keith bekende zich zelf openhartig, dat hy als
detective nog ongeveer alles te leeren had.
..Foetsie!” zel-»hy lakoniek. toen hy by Mar
garet teruggekeerd was. ..Maar we zullen dezen
knaap wel aan X praten krygen. Wie ben Jy en
wie is Je maat?”
De gevraagde staarde naar Cullingwood en
zweeg Uit de school klappen was biykbaar een
punt, dat niet op zyn program voorkwam.
-O. Keith!" Zy werd vuurrood en maakte zich
zachtjes uit zyn omarming lo». .,’k Weet niet
waarom x was alleen een voorgevoel van me.
•tat dat muisje van gisteravond heel gauw een
^taartje zou krijgen; daarom nam 'k vanmorgen
•tan voorzorgsmaatregel, nrijn revolver by me
ta steken Zoodra die kerel binnenkwam, wist
dat X mis was. X Moet een afgesproken
taeken geweest zyn toen de ander, dien jy te
woord stond, plotseling zoo begon te schreeuwen
“aaide hy ineens zyn wapen voor den dag
Misschien was x zyn bedoeling niet geweest,
ta schieten, wilde hy me alleen vrees aanjagen
Haar y nam X zekere voor X onzekere en trok
mijn revolver. Hy was iets vlugger en schoot
eer»t. <k Had me snel opzy laten vallen; de
aogel suisde langs me heen. Toen haalde ik den
•rrxker over. Y Raakte hem in den schouder, hy
’er'°or X evenwicht en kwam met X achter
hoofd tegen een scherpen kant van de kachel
terecht. Wat verder gebeurde weet Tc niet.
dat Y op een medemgnsch geschoten
*teb «n hem beat had kunnen dooden. O, Keith,
In oe Amerfkaansche „Catholic Worker”
volksleven, schrijft Stanley Vishnevsky over den verkoop
van dit blad in de straten van New-York, en
verhaalt enkele typeerenoe voorvallen.
Vaak als wy dicht by Union Square stonden
om The Catholic Worker te verkoopen. kwam
een of andere ongelukkige niet-KathoUek op
ons af om zyn haat tegen de Kerk tegenover
ons te uiten. Merkwaardig is, dat velen meenen,
dat. als je een Katholieke krant verkoopt, je op
treedt als officieel vertegenwoordiger der Kerk
en ous in staat moet zyn een onfeilbaar ant
woord op alle gestelde vragen te geven. Vaak
ook komen zy vol haat en trachten den ver
kooper tot eigen opvattingen te bekeeren, maar
nemen dan een krant mee om. na deze te heb
ben gelezen, terug te keeren met moellykheden,
waarover zy uitleg wenschen. Aldus is menig
belangwekkend debat ontstaan
Verder kan alleen al de moed, die Katholieke
litteratuur in het openbaar durft verkoopen.
soms lauwe -geloofsgenooten met nieuwen yver
vervullen. Dit bleek zeer dulaelyk toen wy eens
kranten verkochten bU gelegenheid eener sta
king. Alles verliep vreedzaam en zelfs een beetje
te rustig, tot enkele opgewonden communis
tische vrouwen begonnen met het Godsbegrip
en den godsdienst bespotteiyk te maken. Hierop
mengde zich een Itallaansche vrouw, die tot nu
toe zwygend had toegezien, Ih het debat om
ons te verdedigen, en in een ommezien was
een heele vergaoerlng bezig met discussies over
het Godsbestaan. Dit was een openbaring voor
de politieagenten die toezicht hielden en meen
den dat alle stakers communist waren Ook
kregen zy meer belangstelling voor The Catho
lic Worker.
De oppositie deed haar best om den straat
verkoop te bemoeilyken. Zy trachtte dit te doen
door haar verkoopers dicht by ons op te stellen.
Maar deze poging faalde, want in plaats van
onzen verkoop te verminderen, bewerkten zy.
dat deze juist omhoog ging. Zoodra dit dui
delyk was. werd de gevolgde tactiek dan ook
opgegeven.
Wat my eveneens trof, was oe snelheid waar
mee velen ons te hulp kwamen, als wy tydens
onzen arbeid werden beleedlgd door tegenstan
ders.
Ik herinner mij ook hoe ik eens kranten ver
kocht by een communistische demonstratie in
de 42e Straat en twee mode propagandisten
met hun uitgaven naast my plaats namen. Dit
'escorte aan beide kanten moest my ontmoe-
Y dacht niet, dat *k zóóiets ooit zou kunnen
doen! Ik 'k schei er mee uit! Een vrouw
deugt niet voor detective!"
CuIUngwood lachte als een schooljongen, die
met vacantie gaat. .Als kind kon Y gewoonweg
geen erwtensoep zien," zei hy Margaret over X
haar strykend. „Nu doe 'k er compleet een moord
voor! 'k Wil maar zeggen je went aan alles,
als je je er den tyd maar voor gtint. Ziezoo; nu
zullen we eerst dien schavuit eens stevig aan
den tand voelen!"
„Waar is de andere gebleven?”
'.Gommenikkles! Daar zeg je zoowat! In de
consternatie ben Tt hem glad vergeten! Kun jy
dezen schoelje in bedwang houden? 'k Ben
direct terug!"
„Y Heb myn revolver." knikte Margaret.
Maar raap eerst zyn wapen op!"
Keith deed X; ook dit verdween in zyn broek-
.Als dat vandaag zoo door moet gaan,"
nam. 1 i .1
..Pruim.
„U hebt X geraden!"
.Zoo zoo! jy bent X dus die achter de duiven
van de Yard aan zit! En heb jy dien aardlgen
doffer vleugellam geschoten? Van hiernaast
waarschuwden ze ons telefonisch, dat X moord
en dtjpdslag gaf op nummer 53! Op wat voor
strooptocht was je nu weer uit, Camsell en
dat op zoo'n ongewoon uur van den dag?”
„Dat heb k hem ook al gevraagd. Inspecteur."
antwoordde Keith in Camsell's plaats. .Hy
wilde niet méér loslaten, dan dat hy me van
Bendall Street af gevolgd heeft, met de bedoe
ling. een appeltje met me te schillen Camsell zag
me naar Warwick Place 53 te gaan, belde een
oogenbük later aan en draalde een smoes af.
om binnen te kunnen komen Wel. *k heb nog
nooit zoon sukkel ontmoet! HU ging me te lijf
en de bom barstte verkeerd. Niet ik, .maar hl)
gehad; indien de politieman de twee kamers aan
een onderzoek onderwierp, waarop alle kans
bestond, zou X tegendeel blyken En misschien
had de veranderde situatie ook haar goede
zyden. Nu Camsell in de handen van Scotland
Yard gevallen was. was de mogelykheid groot,
dat hy wél uit de school zou klappen; beken
nen. wie hem er op afgestuurd had Raffill,
Oakton of Carllne, misschien wel alle drie. In
dat geval liepen ook zy tegen de lamp en zou
den een stevtgen duw krygen. Die overwegingen
gaven den doorslag Keith reikte den inspec
teur de twee revolvers.
..Deze hier is van Camsell." zei hy JJe
andere behoort aan zijn maat."
Monk floot. „Aardig spul en naar den eisch
van den tyd van geluiddempers voorzien! Ja.
Joe Camsell doet X niet minder! De maat met
wlen je uit visschen ging, is Jackie Davidson
geweest niet? Alias Sam Drury, alias Ben
Meall alias Henry Porter de snuiter houdt
er zoo n regiment aliassen op na. dat Ie warem
pel den tel er by kwyt zou raken! Neem hem
mee, jongens! De baas komt jullie achterop!"