ZCetcaAaal vonden dag
D.O.S.S. passeert St. George
Hoitika
van
Dr.Dushkind
De luchtroovers
van
E.D.O. kampioen
Nereus kampioen
den Amstel
cbeeptricht
ZffAL. VOORUIT DEELT
MET OLYMPIA
MAANDAG 3 APRIL 1939
TWEEDE KLASSE LV.C.B.
ROEIEN
SCHAKEN
Competitie van den K.N.S.B.
Njord eerste in de
1
tweede afdeeling
ALWAYS FORWARD—V.I.C.
Stevige achterhoede der gasten
'T
TWEEDE KLAS K.N.V.B.
UtrechtBussum
3—6
'Een veete
voor
ÏT
ATHLETIEK
van
Een strafschop gemist!
(.Wordt vervolgd)
Lang wint den Grooten
Prijs van Pau
Ook de tweede plaats
Mercedes Benz
De spanning in deze afdeelingen
ie door de jongste resultaten
beduidend toegenomen
Een noodsprong van
O.I.V.
V.A.S. KAMPIOEN VAN
NEDERLAND
AMERICAN CIGARETTE
y,—v,
K-x
er-
rit
De
mt
3
Mi
H.F.C. verovert echter door een
draw nog een kostbaar punt
3
nam
■niche
'taan,
4 en
Nereus superieur
aSr"1 Carl,ne
"“'er vreemo
ZWALUWEN VOORUIT—
OLYMPIA 0-0
De Delftsche en Leidsche studenten
eindigen op de tweede en
derde plaats
Veldloop om het kampioenschap
Nederland
Morsch (24).
18
28
Doesburgh afg
54—V,
c
en
(Nadruk verboden)
doer Percy King
XIX
van u wegreed, ging
4
Vooruit
V.VA 3 en Zwaluwen
wees.
18
18
18
18
18
18
17
18
18
17
18
14
18
14
12
11
8
3
7
3
8
3
5
0
3
19
18
18
51—25
45 35
59 41
47—45
39—45
38— 32
34—39
39— 44
33—41
23—46
30—51
Het toestel was nu vlak bü. Zouden ze gezien worden? Het
scheen te gaan cirkelen. Ja, daar kwn het al lager en lager,
beschreef kringen boven den heuveltop. Plet zwaaide onver
moeid met zün zakdoek en het negertje stond met zün armen
te zwaaien.
17
17
16
17
17
17
17
17
17
18
3
5
3
5
4
3
4
3
4
8
en weer
maken
4
5
5
8
4
8
3
3
3
3
0
0
1
3
3
1
3
1
0
1
1
3
1
4
7
8
8
8
3
1
Utrecht
i degradatle-
DjOAS.
George
Ale Forward
VIC
RKA.V.
Volendam 3
Oorutantiu»
V.VA. 2
The Victory
Zwaluwen
18
17
17
13
17
13
14
17
16
13
3
1
8
8
9
4
7
8
10
6
38
27
18
14
14
13
12
11
10
9
13
9
9
7
8
8
5
8
4
3
3
3
4
5
7
9
8
9
9
8
UtrechtBussum
Mr. Ed. SpanjaardG. R. D.
J. Muilwijk—H. W. Felderhof
Jhr. A. E van ForeestW. C. Muller
Adr. den Hartoog—A. M. van Epen
met
een tijdsverschil van vijftien seconden kt twee
afdeelingen de volgende ploegen: eerste divisie:
1. Nereus. 2. De Hooft 3. De Amstel. 4. Willem
III. 5. Laga. 6. Njord.
Tweede divisie: 7. Njord. 8. Triton. 9. Argo en
10. Nereus.
Buiten mededinging volgden hierop nog vete-
ranenachten van de Amstel en de Hoop
offep.
lat dit
iltste-
elnd»
Mulle,
’eeuw,
juweel
s meen
enspd
n tan
ig te
Vegt
van
een
welk
deze
ehen
et te
De
Quick.
oeden
et en
5t net
anval,
ld het
Vliet,
i met
0-3
iwer»!
87— 36
88— 37
81—36
36—29
41—39
31—51
23—49
19—39
34—61
18-^37
26
23
31
19
16
14
14
13
13
ÏO
39— 8
31— 17
39—25
42—33
32— 31
41—50
28—36
27—45
32—43
34—47
irosy
elen.
n de
heid,
brak
stils
tond
nut
teer
sen
liger
roo:
den
int
ro—
Q
Actlf
1U.V.
Hertha
HHA 2
vi—y,
H—V,
or-
3.
in-
14
OP
W.
i
iisssiasaeesai
A. ten Nqgver de BrauwC. L. C. Dekker 5^
Dr. C. J. BresterJ. C. Beem
G. L. de BrieMr. O. J. van Eybergen
G. Wesselsdr. P. Stedehouder
G. Ch. SmeekesR. van der Kolk
Dr A Schuckint-KoolP. Brandes
13
11
9
6
6 ‘2
4
8
2
3
De ontmoeting tusschen Utrecht en Bussum
werd door Bussum met 6—3 gewonnen, terwijl
de partij aan het eerste bord gearbitreerd moet
worden.
E.'D. O.
W. P. C.
R. C. H.
H. R. C.
Alkm. Bays
Kennemers
O. 8. V.
Alc. Victrlx
H. F. C.
West-Frisia
na
tweede
was er
weer bij en nadat eenige malen paal en lat de
ballen gekeerd hadden, werd de stand 'weer ge
lijk gemaakt <32). Dit was echter van zeer
korten duur, daar bij een volgenden aanval der
Na
4. dat
Drt-
nagg
laama
ulven,
De kleur, die een oogenbllk op Roberta’s wan
gen teruggekeerd was, week weer. Zij scheen te
verkillen, nam opnieuw haar hooghartige hou
ding aan. „U zoudt de vraag in dien vorm niet
gesteld hebben, als u me beter kende.”
„Ach zoo!’ Wel, Miss Falkner, we zullen niet
vallen over een woord of uitdrukking! Laat ik
't dan zóó zeggen: mfj is verzekerd, dat u met
dien kwal trouwen gaat. De verzekering liet aan
duidelijkheid niets te wenschen En de bron,
waaruit ze komt, lijkt me heel zuiver. Wjj zullen
de kwestie aldus stellen: u trouwt niet vrijwillig
met Eric Carline, om de doodeenvoudige reden,
dat u hem niet kunt luchten of zien. Zóó zal
leder meisje er over moeten denken, dat zich
zelf respecteert.”
„Een kwal noemde u hem?” Roberta lachte
zachtjes, maar vreugdeloos. „Werkelijk, 'k zou
geen benaming weten, die beter voor hem past.”
„Wel, dan zijn wa ’t althans op dit punt ren».
Miss Falkner!"
„Natuurlijk is er geen sprake van, ot 'k van
Carline houd of niet, k Verfoei hem. Maar hü
het bekend maken der tijden door de jury. Het
bleek, dat Nereus, evenals het vorige Jaar, In
fle eerste divisie den strijd had gewonnen en
wel In den uitstekenden tjjd van 27 min. 52 sec.
Njord werd winnaar in 'de tweede groep in 23
mln. 30 sec.
De totale uitslag luidt:
Eerste divisie: 1. Nereus 27 mln. 52 sec.2. La ga
28 mln. 08 sec. 3. Njord 28 mln. 27'set7 4. De
Hoop 28 min. 47 sec. 5. Willem III 28 mln 49 sec.
6. De Amstel 29 jnln. 51 sec.
Tweede divisie: 1. Njord 2 28 min. 30 sec. 2.
Argo 28 mln. 34 sec. 3. Triton 28 min. 36 sec.
1. Nereus 2 29 mln. 03 sec.
Veteranen (buiten mededinging)1. De Hoop
32 min. 16 sec. 3. De Amstel 32 min. 32 sec.
De prijsuitreiking geschiedde in 't clubgebouw
van „De Hoop”.
groote strijd tusschen de beide leiders is
■”n<u»d. zooals deze begonnen is. Gezien het
•Pwverloop kregen de Hilversummers hiermede
iets meer dan hun toekwam en zou een
*Jein€ «verwinning van de thuisclub de verhou-
beter hebben weergegeven. Dit neemt niet
NÜJS.V—A.S.C.
Th„P. V. d. Tol—dr. Ir. J. C. Scheffer
Mr. G. A. Oskam—ÏL van Hartingsvelt
P. Wechse^nanW. de Ruiter
P. A. KoetsheidD. Raadsheer
A. R. Sewendrs. J. C. Karper
J. Th. W ManneeTh. Mul Jr.
drs. J. de GruyterJ. J. Spmbroek
J. J. de BoerC. Orbaan
J. H. WelzenesH. M. 4. Slagt
J. Jacobse—M. J. Kuyper
Al spoedig bleek, dat Nereus, dat als winnaar
van het vorige jaar aan het hoofd ging, weder
om over een superieure ploeg beschikte, wel
ke zich in hoog tempo snel uit de voeten maak
te en regelmatig het afstandsverschll vergroot
te met de Hoopacht, welke veel zwakker was,
doch tot het einde toe haar plaats wist te
handhaven. Laga, de Delftsche acht, roeide
prachtig en liep geleidelijk op Willem III in,
dat op zijn beurt de Amstel op de hielen zat.
In een der eerste scherpe bochten slaagde Laga
er wrflMk met Willem III te komen, om even
later In een binnenbocht bij het Kalfje e^snel
tusschen Uit te loopen. waarbij even late? de
Amstel gepasseerd werd.
In de tweede divisie werd Triton, dat aan
vankelijk een zeer goeden Incruk maakte, ver
drongen door de studlebroeders uit Wagenlngen.
Zoo kwam na een klein half uur de eindstreep
bij het clubgebouw van De Hoop in zicht, waar
zich, evenals op de andere terrassen, op de
bruggen en langs de oevers, vele belangstellen
den en supporters hadden verzameld.
Nereus,, roeiend met rustigen en soepelen
slag, verscheen als eerst in den Am-
stelkom, ver voor de Hoopploeg, Welke zich het
laatste stuk kolossaal moest inspannen om zich
Laga van het lijf te houden. De roodeip storm
den in een zeer hoog tempo op de finish af.
Vervolgens arriveerden met onderling gering
verschil in afstand Willem III, dat uiterst ver
vloeid was en Njord. De verdere volgorde van
aankomst was: 6. Njord (tweede divisie); 7. De
Amstel (eerste divisie) en de overige deelnemers
van de tweede groep op de plaatsen, zooals ztj
waren gestart. 8. Triton; 9. Argo; 10. Nereus.
Van de veteranen ging De Hoop het eerst ov r
d* streep, op enkele lengten gevolgd door De
Amstel.
Met groote spanning werd toen gewacht op
JJ8«lrecht i
Hulbert cp
?»t Raffm
behandelde
U in
k,llneerde hU
wl,°m .“lch v,n u ontdoen.”
bttidel’ij'kêr
bezoekers de bal reeds direct in het doel vloog
(2—3).
Na de hervatting was het spel niet zoo fraai
als voor1 de rust. Forward zette alles op den
aanval en sloot VIC in, doch de voorhoede kon
tegen de stoere backs weinig uitrichten.
In de laatste minuut schoot de rechtsbuiten
der gasten het vierde doelpunt achter keeper
nks.
fraai
hun
vant
eeds
rtler
mor.
later
:hek
rpo-
Ja hoor, het was hun eigen toestel! Piet herkende het dui
delijk. Maar hoe kwam hij ooit weer aan boord? Dalen was
hier op den heuvel met al die stekelige gewassen onmogelijk,
en eg viel nergens een effen grasvlakte te ontdekken. Wat
vlogen ze nu laag! Opeens zag Plet Iets als een touw onder
aan bet toestel hangen. Ben touwladder aciieen het wel te zijn
is. En In mijn laven zijn werkelijk eenige heel
donkere ..plekken. In de eerste plaats 'k ken
mijn vader niet. Tt Weet niet, hoe hij er uitziet,
waar hij woont, wat hü doet, ’k Weet alleen,
dat hü nog leeft. Tt Ben opgevoed door Benja
min Raff ill van mijn vierde jaar af; een kind
heeft geen herinnering aan wat vóór dien tijd
gebeurd Is. Ik tenminste niet. Toen ’k wat meer
besef ging krijgen en Raftlll naar mijn ouders
vroeg, vertelde hü me, dat m|jn moeder bü
mijn geboorte gestorven was en mijn vader in
't buitenland woonde, waar hij groote zaken
dreef 'k Moest mij er maar mee tevreden stel
len. dat hü me ruim van geld voorzag, zoodat
t me aan niets ontbrak, k Merkte heel goed,
dat Raffill een allnger om den arm hield en
niet voor de waarheid wilde uitkomen. Wel
honderd maal en meer heb k er bü hem op af
gedrongen. me alles mee te deelen. ’t Baatte
niet. Ten slotte legde k mtj er bü neer, k Ging
van k standpunt uit, dat, als een vader zich In
't geheel niet om zün dochter bekommert, die
dochter allerminst reden heeft, zich aan den
vader op te dringen, k Schikte me zelfs heel
,-emakkelük In den toestand, want aan geld liet
vader ’t me niet ontbreken. En als kind al was
k büzonder op geld gebrand. Jaren later, door
dat Carline die toespeling op mijn verleden
maakte, kwam dit alles me opnieuw voor den
•eest.
Het is oud, afgezaagd, zoo dikwijls al beschre
ven, een veete onder de verschillende standen
der maatschappij. Wordt er ook al eens een op
geheven, veeten zullen er blüven bestaan, want
de betrokken personen zijn te stijfhoofdig, om
zich vergevensgezind te willen toonen.
Ook Lena, de dochter van boer Karspen. be
schouwde een veete ais e4n zonde en had dit
haar ouders, die in onmin leefden met de fa
milie Berns, al dikwijls voor oogen gehouden,
maar belden schenen haar niet te willen begrij
pen. En waarom moesten „zü" deT eersten zjjn?
Kon Geert Bems niet den eersten stap tot ver
zoening doen?
„Als zij zoo koppig zijn, behoeven jullie het
nog niet te wezen," vond Lena. „Gaat u er heen.
Ze zullen u niet de deur wijzen."
„Daar ben ik nog lang niet zeker van.” zei
Willem Karspen.
,Als ze een van ons zien aankomen, zullen
ze niet eens de deur openmaken.’’ was moeder
Karspen overtuigd. „En waarom moesten zü ons
zoo dwars zitten met het huis?”
,.U zat hun Immers ook dwars?" herinerde
Lena haar. ..Belden hadden jullie er zin In en
zoo werd het opgedreven. Dat gaat toch altijd
zoo bü een publieke veiling?”
„Zü deden het om ons te plagen. Ze hebben
ons daardoor op hooge kosten gejaagd. En nu,
Lena, gebied ik je voortaan hierover te zwijgen.
Vader en ik weten best (gftt wü te doen en te
laten hebben."
Onwillekeurig had de dochter door haar op
merkingen de gemoedsrust van haar ouders in
de war gestuurd. Ze begonnen dieper over hun
gedrag en houding na te denken, doch telkens
als zij, door onrust in hun hart gedreven, een
plan maakten tot toenadering met de familie
Berns, werd dit weer door hun stijfhoofdigheid
en woede verijdeld. Zü trachtten opnieuw zich
zelf te overtuigen dat het niet hun schuld was
dat er nu een veete bestond.
Bü Bems beschouwde men het geval evenzoo
Maar ook dAAr werden de ouders er op gewe
zen. dat zü volgens hun geloof verplicht waren
een einde aan de veete te stellen. Frans, hun
zoon, bereikte er even.nin eenig resultaat door,
alleen zaaide hü eveneens onrust in de harten
van zün ouders, maar ook zü waren halsstarrig
en niets werd veranderd.
Na eenigen tüd kwamen de donkere wolken
boven de huizen der beide families hangen.
Het onweer, dat in de belde woningen losbrak,
scheen nooit te zullen eindigen Stormen gingen
22 S—1754
26 —24
25 —24«
28J1— 23 S
19 —21
20 —19*
De weersomstandigheden waren vrü gunstig.
Na de regenbuien van de ochtenduren was de
hemel iets opgeklaard. Er stond een niet te
harde wind, dien de roeiers meestal in den rug
hadden en het water was tamelijk glad.
Om drie uur startten achtereenvolgens
over de hoofden van Lena en Frans, want beiden
hadden elkaar lief gekregen en de ouders ver
zetten zich heftig tegen hun verkeerlng. Ze be
valen hen van elkaar af te zien.
„Nooit!” zei Frans.
„Nooit!" zei Lena. En ze voegde er bü: „Mis
schien is het een beschikking van God. Hü wil
dat de menschen in vrede leven."
Ondanks de stormen en orkanen, die telkens
weer losbraken, bleven Lena en Frans volharden
in hun liefde.
De ouders, die al bewezen groote stijfkoppen
te zijn, maakten het hun kinderen niet gemak-
kelük. Frans en Lena voorzagen dan ook dat
zü nooit tot een huwelük zouden geraken, want
ze zouden door hun ouders niet geldolijk ge
steund worden. Dit was hun trouwens al gezegd.
Op een morgen vertrok Frans van huis. Hü
ging In dienst als eerste hoeveknecht op een
groote boerdery. Ook Lena verliet de ouderlüke
woning. Zü had zich verhuurd als huishoudster
bü twee oude menschen: boeren, die nu van hun
rust genoten. De stallen bleven nu gesloten, da
landerijen waren verpacht. Boer Smulders on
derhield nog een weinig zün tuin, maar verder
had hü niet meer de kracht nog eenig werk te
verrichten. De boerin was ziekelük
Met moed en üver gingen Lena en Fran^ hun
nieuw leven tegemoet, waarvan zü eens de
vruchten hoopten te plukken, die hen In staat
zouden stellen een eigen huishouden op te rich
ten.
Doch hier zouden jaren mee gemoeid zijn.
Maar de toekomst wachtte en eens zouden hun
ouders toch wel de kracht vinden, om hun hoofd
te buigen, hoopten Lena en Frans.,
Maar hoe zü ook trachtten hun ouders tot
andere gedachten te brengen, niets baatte. Als
beide families zich niet geschaamd hadden voor
hun dorpsgenooten, dan zouden zü hun deuren
voor de dochter en den zoon gesloten hebben
gehouden, maar nu duldden zij dat hun kind
hen kwam bezoeken.
De ontvangst was verre van vrlendelük en
steeds 'moesten Frans en Lena aanhooren. daU
er geen .toestemming tot hun huwelük gegeven
zou worden
„U drüft ons tot maatregelen, die wjj liefst
niet zouden nemen," zei Frans eens tot zün va
der en moeder. „Dan maar zonder uw toestem
ming. Als wü den leeftijd hiertoe hebben, trou
wen wü"
Ook Lena moest dit haar ouders zeggen. Ze
k&nden toch niet -eeuwig blüven wachten. Zü
hoopten echter dat dit de ouders zou afschrik
ken. Maar wat ketst niet af tegen een kop die
zoo hard Is als een kei?
Jaren verliepen. Lena en Frans trouwden. Ze
hadden de hoeve en het land van boer Sfnul-
ders kunnen pachten, toen diens vrouw overleden
was en hü in een Tehuis voor ouden van dagen
zün Intrek nam.
Deze hofstee lag een half uur van het dorp
waar de ouders
der jonggehuw
den woonden. Er
was geen bruiloft
geweest, maar
desondanks wend
den twee gelukkl- ï1
5© mensen^n op-
nieuw hun blikken in de toekomst en tinged
dapper den strUd tegen het leven aan.
Na een klein jaar zagen ze hun horizon nog
meer verhelderd en hun hoop, dat eens allee
met hun ouders in het reine zou komen, scheen
nu gewaarborgd
Op een namiddag rende Frans te paard naar
zijn vader en moeder. Ze waren op het land be
zig. Met de hand aan zün mond riep hü. schal
lend over de velden: „Wü hebben «en jongen!
Een flinken stamhouderl"
Zü vroegen niets en kwamen niet eens naar
hem toe. Ze schenen perplex van dit nieuws.
Hü dreef zijn paard een andere richting uit
en ging naar de ouders van Lena, om ook hun
de blüde gebeurtenis te melden.
Met norschen blik keken zü hem aan. Het
was de eerste maal, sinds de veete, dat hü bü
hen kwam. Ook zü vroegen niets, maar dit deer
de den jongen vader niet. Hü had een zoon
en alles was goed. Heel goed. Hü dacht op dat
oogenbllk niet aan de veete, ook niet aan de
verwijdering die daardoor tusschen hem en zün
ouders en die van Lena ontstaan was. Hü had
een zoon, een stamhouder! Hü voelde zich ge
lukkig. Alles was goed Goed!
Nieuwsgierig wachtte Oe jonge moeder op hem.
„En hebben ze niets gezegd?” was ze teleur
gesteld.
„Niets. Maar ik had haast, ik liet hun eigen
lijk den tüd niet Iets te vragen,” bedacht hü nu.
„Ik ben niet eens afgestapt en was zoo weer
weg. Maar.... wedden dat ze lets van zich la
ten hooren? Ze zullen veel te nieuwsgierig zün,
Lena." t
„Ik geloof het niet.” zuchtte ze.
Dien avond sloop een vrouw naar de woning
van de jonge ouders. Ze keek omzichtig rond
of niemand haar zou zien.
Langs een anderen weg, maar ook ultloopend
op de bedoelde woning, stapte nog een vrouw
en die gluurde eveneens rond of niemand haar
•zou bemerken.
Beiden stonden bij een bocht plotseling tegen
over elkaar. Ze schrokken, maar toen zei vrouw
Karspen, alsof ze goed nieuws berichtte: „Het
is een jongen.”
,Ja. het is een jongen,” zei vrouw Bems.
Samen gingen ze het erf op en even later
zaten beide grootmoeders ieder aan één kant
van het wiegje en hielden 'n klein rood knuistje
vast, alsof er nooit Iets tusschen hen was voor
gevallen.
Samen gingen ze naar het dorp terug Dien
avond bewonderden ook twee grootvaders hun
eerste kleinkind en den dag daarop vergezelden
als peter en meter boer Berns en vrouw Kar
spen den jonggeborene naar de kerk.
Inwendig waren allen verheugd, va® een groo
ten druk ontheven te «ijn. dien ze niet als een
last hadden willen voelen, maar die desniette
min hun het leven vergald had. En innerlük
waren ze daar den kleinen wereldburger dank
baar voor.
Tr ben er heel blü om. Niet minder verheug Tc
me er over, dat u naar 't Knightsbridge geko
men bent. Tc Verlangde er naar, u terug te
zien.”
„Zeer vereerd," antwoordde Cullingwood
droog. „Maar zullen we eompllmentjes over en
weer achterwege laten? Allereerst deze vraag.
Miss Falkner is t werkelük uw voornemen,
met die mislukte Imitatie van een pias te
trouwen?"
dat mijn naam. In opspraak werd gebracht."
Miss Falkner lachte wrang, ,,’k Was toen nog
op mün naam gesteld 't zou gauw anders
worden 'k Ontmoette Carline na dien keer ge
regeld. Een vriendin van me. Marjorie Robin
son. zag me met hem. Ze waarschuwde mü, ver
telde. wie en wat Carline was een verachtelük
sujet, dat een goed leventje leidde van chan
tage plegen, 'k Ondervroeg hem er over. Hij
lachte me uit en zei, dat mallotige vrouwen, die
zotte brieven schreven, maar moesten hebben,
wat ze verdienden, 'k Gaf Carline te kennen,
dat 'k van den omgang m«t hem genoeg had
Hij was heelemaal niet uit 't veld geslagen en
antwoordde, dat hü zün zinnen er op gezet had,
tnet me te trouwen, en dat 't gebeuren zou ook.
Wie boter op zijn hoofd heeft moet niet in de
on gaan staan." insinueerde hü- En toen kwam
de aap uit de mouw Wanneer k niet deed, wat
hü wilde, zou hü zich tot zün spüt genoodzaakt
z.len. eenige dingen uit mijn verleden aan de
groote klok te hangen, die niet alleen een mels]e.
dat zich rük waande, tot een bedelares zouden
kunnen maken, maar mü bovendien met den'
strafrechter in aanraking konden brengen In
dat geval zou Tt er lang niet gemakkelük afko
men."
„Geloofde u dat zoo maar zonder meer?"
„Carline sprak in vollen ernst. daar<wiel niet
aan te twijfelen. U moet niet vergeten, dat ’k
naar zün doen en laten heb geïnformeerd, zoo-
dra Marjorie Robinson me voor hem gewaar
schuwd had. Die informaties onthulden me.
hoe Carline er slag van heeft, te wroeten in
leven van menschen, van wie 't noodlge te halm
Beverwijk met 4—4 de
uZf
AD.O.
Vlteeae
DXM.
DBHJï.
Teylingen
Santpoort 3
bak
oxv.
In Ib heeft DOBS, zoowaar kans gezien nog
mo puntje op St. George In te loopen. De Am-
rterdammers hadden het zelf allesbehalve ge-
nrikkelljk. maar koAden tenslotte, zij het onder
protest, met 32 over hun stadgenoot Zwalu
wen zegevieren. St. George echter, dat wü reeds
■en moeilijke taak voorspelden, heeft inderdaad
geen kans gezien de wijd broeken te slaan en
moest met een verdeellng van de winst genoe
gen nemen. De Spierdükérs staan nu één punt
op D.OSS, dat thans uitgespeeld is, achter.
D« (panning rond den laatsten wedstrijd van
St. George Is nu wel heel groot geworden. V.I.C.
levtrd* een uitmuntende prestatie door zijn
4—3 zege In Hoorn op Always Forward behaald
Heel nuttig was ook het werk van R.KA.V, dat
b(j The Victory met 83 zegevierde en daardoor
niet alleen zichzelf, maar ook zün stadgenooten
een grooten dienst be-
geial aangewezen tot het spelf n
wedstrijden. DEM. en DSSH„
U winnen of te verliezen hadden, deelden in
punten.
De wedstrijd tusschen de nieuwe Rotterdam-
ache Schaakvereeniging en de Amsterdanuche
Schaak Club eindigde onbeslist (58).
De gedetailleerde uitslagen luiden:
De stand luit:
V. A. S.
N. R. S. V.
Bussum
A. S. C.
D. D.
Utrecht
afgebroken partij.
In Ha heeft O.I.V een waren noodsprong ge
maakt en middels een 81 zege op A.DO.
Hjn kans om den degradatiedans te ontsprin
gen niet weinig vergroof Weten de Umuide-
naren ook hun laatsten wedstrijd te winnen, dan
wordt het tenslotte nog een beslissingswedstrijd
tuachen Santpoort 2. BS.M. en misschien Tey
lingen; weten de hekkesluiters uit hun laatste
ontmoeting slechte één punt buit te maken,
- dan worden ze ook zelf nog bij de geschiedenis
betrokken en bestaat dus zelfs de kans op een
rlerkamp Bü een nederlaag Is O.I.V in leder
getai aangewezen tot het spelen van degradatie
wedstrijden. DEM. en DHJBH.. die nieta meer
De groote prüs van Pau over 2769 KM le
verde een Duitsche zege op: Hermann Lang
met Mercedes Benz won in 3 uur 7 min. 25.2
sec., met een gemiddelde snelheid van 88.666
KM. per uur, hetgeen een nieuw clrcuitaecord
beteekende.
De Europeesche kampioen Rudolf Caracclola
lag gerulmen tüd aan den kop met zün Merce
des Benz. doch hü moest wegens een klein
mankement aan den motor den strüd staken.
In totaal waren 15 coureurs gestart.
De belangstelling voor deze race in de stra-<
ten van Pau was buitengewoon groot. De uit
slag luidt: 1. Hermann Lang met Mercedes Benz
3 uur 7 min. 252 sec., gem. 88.666 KM. nieuw
circuitrecord. 2. Manfred von Brauchitsch met
Mercedes Benz 3 uur 7 min. 42 sec.
heeft me In zün nrmcht En t ben bang voor
hem. Hü herinnert me er telkens aan. Wanneer
'k me verzet, houdt hü me voor, hoe hü men
schen klein kreeg, die links wilden, als hü be
val, dat ze rechts zouden gaan. Dikwijls had 'k
den indruk, dat Carline bang Is voor niemand en
niets. Ik heusch, Tc ben ontzettend bevreesd
voor hem. Hü is de gevaarlükste man. dien Tc1
in mün leven ontmoet heb.”
„Carline?” zet Keith verachtelijk „Hebt u
werkelük vrees kunnen voelen voor zoo'n char
latan?”
,J«. Den laatsten tüd vooral.”
„U bent natuurlük wel eens in zün bibliotheek
geweest.”
Roberta Falkner knikte.
„Hü had die entourage noodlg, om indruk te
maken! Foudralen met jachtgeweren, gekrukte
degens en zoo meer. De wezel wilde een leeuw
lijken! Opschepperü. Comedle. In werkelijkheid
bezit de vent geen aasje moed. Ja. als 't tegen
weerlooze vrouwen gaat, tf hü een heele held!
Wil hü zich van iemand ontdoen, die zün vuile
prakQjken dóór heeft, maar toevallig een man
netjesputter is, dan bedient hü zich van ge
huurde moordenaars. En overigens I” Keith
haalde geringschattend de^ schouders op „U
bent er getuige van geweest, hoe Ik hem daar
even behandelde. Zou één kerel met zelfs maar
een greintje zelfrespect zich dat hebben laten
welgevallen?”
„Neen," antwoordde Roberta peinzend. „Voor
u Is Carline als de dood. Dat is de voornaamste
reden, waarom 'k er op aandring, dat u mü
tegen hem helpt.”
„Carline heeft u in zün macht gekregen door
die gebeurtenis in Streatham, een dag of veer
tien geleden, nietwaar?"
Miss Falkner richtte den blik vast op Culling-
wood. Zü beantwoordde echter zün vraag niet
„Als u wilt, dat 'k u help, zult u me de heele
toedracht moeten vertellen en daarbü niets
achterhouden,” vervolgde Keith. „Alleen op die
voorwaarde ga "k op uw verzoek In.”
Roberta haalde diep adem. Toen kwam zü
naar Cullingwood en legde beide handen op zün
schouders, ,,’k Sloeg u gisteravond op Ranelagh
Road gade en 'k heb mezelf veracht. U bent
zoo sterk, zoo onbevreesd, zoo zeker van de zaak,
waar u zich voorspant. U weet, dat 't goed is.
wat u doet. Nooit zult u 't vertrouwen, dat
iemand in u stelt, beschamen. Terwül ik....”
ZÜ schuddg 't hoofd, zweeg even. „De revolver
dia Carline bü zich had, Is de mijne, "k Heb in
Streatham er mee op hem geschoten; mün vin
gerafdrukken zitten er op. Hü had beloofd, me
haar terug te geven, In ruil voor m(jn belofte,
met hem te zullen trouwen vandaag over drie
•lagen."
„Verder,” drong Keith aan. toen zij opnieuw
nnuzeerde. Hü voerde Roberta naar den divan
-n ging op een stoel tegenover haar zitten.
,,'k Had Carline leeren kennen in een clan-
rstiene speetgelegenheid. Tr Kan niet zeggen,
lat hü In mün smaak viel. Evenmin t tegen
deel. Hü wist zich hoffelük voor te doen en hü
wel, dien avond bewees hü me een dienst,
toen de politie ren Inval deed. Carline kende de
lokaliteit door en door, en ook den eigenaar.
Kort «n goed hü slaagde «r in, te voorkomen.
In West Ia heeft Zwaluwen Vooruit gisteren
zfjn grooten sprong naar den Utel niet kunnen
maken. Olympia bevocht in Utrecht ren zeer
„nUenstelük gelü' «Pel en heeft, daar het prac-
Usch slechte twee verliespunten meer heeft dan
de leiders, nog altijd een kansje op den titel.
Maar dan dienen nu toch geen fouten van be-
teekenis meer te’worden gemaakt. MSV. heeft
onverwacht nog een kostbaar puntje kunnen
veroveren SJJ.O. was in Bussum zoo welwil
lend de eer en de punten te deelen met rijn
besoeken. die zulks wel op prüs bleken te stel
len en nu dank zfj een voorsprong van vier pun
ten op de hekkesluiters. met vertrouwen aan
hun eindspurt kunnen beginnen. Hertha was
minder fortulnlük en sneuvelde bü RKB V V.
kansloos met 6Q. Actlf, dat minder om de pun
ten verlegen zit, trok bü V.V.U., volgens de
rerwachting. eveneens aan het kortste eind,
daar de IJaselstelners met 53 de baas bleven.
Zondag Is het roeiseizoen op de sinds
renlge jaren gebruikelijke wijze begonnen
met den „Head-of-the-rlver"-wedstrüd. de
race om het lange afstandskampioenschap
van den Amstel voor achtrlemsgieken op t
traject Ouderkerk—Amsterdam, een baan
van 8 K.M. lengte. Zooals men weet, is dit
ren wedstrüd tegen het horloge”, waafblj
de ploegen na elkaar met een tusschen-
rulmte van enkele bootlengten van het be
ginpunt vertrekken.
Zooals wel verwacht mocht worden, is het
EJJ.O. nog lang niet gemakkelük gevallen, om
gisteren reeds den titel in de wacht te sleepen.
HF.C. heeft den leiders van zün afdreling uit
stekend partü gegeven en als beloonlng daar
voor een resultaat weten te boeken, dat ten
slotte én E.D.O. én the Good Old tevreden kon
stellen; een puntloos gelük spel. De eerste im
mers incasseerdem met dit ééne puntje tege-
lükertdjd zün kampioenschap, terwül HJ.O.
weer een puntje op zün rivaal West-Frisia.
wiens wedstrüd tegen R.C.H. werd afgelast, is
ultgeloopen. W.F.C. heeft in Beverwük zün
laatste kansje met succes verdedigd, maar nu
E.D.O. den titel reeds behaalde, heeft de 32-
overwinning van de Wormerveerders alleen in
zooverre nog maar beteekenis. dat zü hun nu
een behoorlijke kans op de tweede plaats geeft.
Dank zü het feit, dat de Nleuyve Rotterdam-
sche Schaak Vereenlglng en de Amsterdamsche
Schaak Club de punten deelden. Is het Ver-
eenlgd Amsterdamse!) Schaakgenootschap club
kampioen van Nederland van den Konlnklüken
Nederlandschen Schaak Bond geworden. Het
V.A.S. moet nog één wedstrüd spelen, maar
niettemin is zün puntenaantal niet meer door
ren der andere vereenjglngen te bereiken Zoo
als te verwachten was verloor Utrecht van
Bussum. zoodat de Utrechtenaren
wedstrüden zullen moeten spelen.
weg dat we alle respect hebben voor het fraaie
werk van de Olympia-verdediging, die zich
dapper door het gevaar heeft heengeslagen,
waarbü zü het geluk wel eenigszins aan haar
züde heeft gehad. Dat de thuisclub voortdu
rend een licht overwicht wist te behouden dankt
zü aan het voortreffelük werk van de midden-
llnle, met v. d. .Linden aan ’t hoofd, die wel
ren klas beter was dan dezelfde linie aan den
overkant. Merkwaardig genoeg kon de thuis
club zich tenslotte nog gelukkig prijzen met
dat gelijke spel! Er waren nog drie 'minuten
te spelen, toen bü een algemeenen Olympia-
aanval Bosboom door een ongelukje hands
maakte binnen de beruchte lijnen. Onder adem-
looze ^tllte schoot midvoor Ros de strafschop
ontzettend hard naast. Het was ren spannende
emotloneele strüd, In de beste verstandhouding
gespeeld.
De eerste aanvallen waren voor de gasten. Bü
ren daarvan wist de middenvoor door ren goed
aangegeven bal van rechts de score te openen
Forward pakte dan de zaken wat ener
gieker aan en het resultaat bleef niet uit. Na
dat de bal eenige malen Ingeschoten
gekeerd was, wist B. Hart gelük te
(1—1).
De rechtsbuiten van VIC scoorde echter
ongeveer vüf en twintig minuten het
doelpunt (1—2). Doch ook de thuisclub
Zondag werd om het kampioenschap van
Nederland, om het natuurbad „De Ijzeren
Man” onder de gemeente Vught, de veldloop
over 5 KM. georganiseerd door de gymnasUek-
en athletiekvereeniging „De Adelaar” te Vught
onder auspiciën van de K.N.A.U. Het startschot
werd gelost door den burgemeester van Vught,
mr. H. Loeff.
uitslag werd: 1 F A de Ruyter (AV.
Amsterdam) 15 min. 50.8 sec., kampioen
van Nederland; 2 J. Meyer iDe Volewjjckeis)
16 min. 16 sec.; 3 W J. Bakker (A.A.C.) 16 min
242 sec.; 4 J. Wartra (Frisla Leeuwarden) 16
min. 28 4 sec.; 5 J. Walther (De Volcwückers)
16 min 289 sec. Het clubkampioenschap werd
behaald door „De Volewijckers" te Amsterdam
In de D-klasse startten 22 deelnemers. De uit
slag werd: 1 J. Boelsma. Ede 17 min. 412 sec.;
2 J. Kleyne, O.N.A., Den Bosch, 17 min. 50.3 sec
«Waartloor bent u van opinie veranderd?"
"^)dat u moedig te en aan alle omstandig-
h» *1 hoo,d schijnt te kunnen bieden. De
weet, hoe verlegen 'k zit om ren moedig
■Dan.”
■"firood <lan op!” animeerde Cul-
Kteteravond
.1 naar Oarline. Tc Zei hem. hoe Tc Mr
<te hoogte had weten te brengen,
me In zün huis als een gevangene
on hoe de notaris zich vervolgens
verbinding had gesteld, om me te be-
was er vreeselljk nüdlg over.
vreemden in gehaald had. Ten
-- «-ü en zei. er wel een weg op te
°*n «lch van u te ontdoen.”
LJel dle klelne glulpér zich niet wat
dit?"
«rzekerde me, dat u een lük zou zün nog
Wte.» en wel met mUn °n4büt klaar
glimlachte, een flauw, gedwongen
■miujijje. „Zün voorspelling kwam niet uit
Olympia
8D.O.
16
18
12
9
9
3
4
3
2
14
13
10
8
6
2
3
8
7
6
8
6
10
7
10
10
1S8
7
3
3
7
8
7
7
9
9
8
9
3
3
27
26
21
20
18
15
13
13
13
12
49—25
33— 23
29— 20
40—33
44—33
34— 38
30— 30
35— 56
26—53
28—37
