Ot]
S3
1
Van een kat,
haan
een
en een vos
a
«1
O
fflT
F.
JJ
iAf
Ar EN6R"ÜEp«IJZEN
w
RUWOLIEMOTOREN
MJ.
WILD EN GEVOGELTE
KIEVITSEIEREN
MET PASGHEN
P. J. DE JOHG, Poelier, Lteiiwirden, Telef. 3919
Onze Omroepers komen in I
90.000 gezinnen
B 18 SUPERIEUR
<S
1W;
PRIMA KLEIPOTERS
per baal
1.10
1.10
1.10
2.60
3.00
2.75
1.30
3.00
1.50
3.40
2.25
2.75
MB
Wpü3
n
3-^
I
- W
■I
il-
i
w
Et
VISSER CO., SCHIEDAM
SCHIEDAM 68546 ROTTERDAM 43860
AMSTERDAM 82882 DEN HAAG 39162»
HAARLEM 14752
HOTEL „CREMERS"
tv
WOENSDAG 5 APRIL 1939
i
w!
Hl
'J,
x
van
X!
"T-
:w.
ft
WE
1
F
V 1 r
s
III
t*
tj{£^
I
Een sommetje, dat je aan je
vriendjes kunt opgeven
BRONSMOTORENFABRIEK
of
4»
fagaPl e
SPOwëïWlN(i
ö£F/y PENSEEL NEEP^C
SPECIALE AANBIEDING
ZILVERVOSSEN
I
I I
t" '4 v'
LENTE
4
FOTO REPORTAG E
I
X: -
I
SS
-
Ag
1
A 1
:W3i
r.
r<
i
IF4
6
TÏL. «1
M M iiiianir
f
Vraagt prijslijst
Pi
V/wcr»***»*
TELEFOON 18
APPIN£»EDAM
I
i
l
1
l
Telef. no®. Hoofddepot®
10t soorten wafont.
3.M tot fW3-
De haan deed het venster open en keek
nieuwsgierig naar buiten wie daar wel zoo
mooi zat te zingen. De vos greep hem bij
de keel. Met den haan tusschen zijn tan
den rende de booze vos weg, maar de haan
schreeuwde luid om hulp:
„Kat, lieve kat, de vos wil me naar zijn
huis dragen, naar den heuvel bij de zee!
Kom me toch 'helpen! Kat, poeslief, help
me toch!”
De kat hoorde het schreeuwen en begon
de achtervolging. Zoodra de vos de kat zag
komen liet hij den haan los en rende weg. En
VÖOR STATIONNAIR- EN SCHEEPSBEDRIJF
ft
A
I
1
I
1
1
t
i
1
l
c
1
g
k
Raadhuisstraat 39. Tei.41883. A’dam.
GROOTSTE SPECIAALZAAK IN ELECTS. TREINEN
Amerlk. Lionel, Mkrklin, Fr*ue, J.E.P. vanaf 7. SS compl. m Hallo,
Wagon» en Transformator, 3 maanden garantieEleetr. Rails IS et.
Eleetr. Kruis 1.—Eleetr. Wissel 1.13.
PRIMA ELECTRISCHE LOCOMOTIEF
B
Har
telt
vast
D
ie
Kor
U
tiqu
3t
W
11
13
14
n
Kon
rin<
xant
30
31
•chc
D.
10
-U
tent
30
telt
scht
Vi
w
p<
J
dl
re
«c
de
la
te
B<
ee
in<
cv
di<
zei
aa
Pb
tig
gr;
de
lei
gel
ml
da
ree
ka
ma
kei
dh
in
ie
hai
ho
spa
op
r
o
r
a
u
h
e:
dl
n
w
ei
■U MC KAKKEN VAN FOTO S
nnninnmnininimiinnniiiiiiniiiiiiiiiininniiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnmminmB
uuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiig
.2Bga>A*fe
I
Waar men door de regenschermen de menigte niet zag. Ondanks de slechte weersomstandigheden waren
zeer velen belangstellenden te Montélimar getuigen van de onthulling yan het monument ter nagedachtenis
aai) wijlen president Loubet, welke plechtigheid ook door president Lebrun en Daladier werd bijgewoond
t v<
SUPRA ZUIVERE OUDE GENEVER
f 3-25 PER GLAZEN UTERKRUIK
VRAAGT UW LEVERANCIER PRODUCT VAN
het aantal hekken ultbrelden.”
Vraag nu eens aan je vriendjes: „Als er
voor honderd achaq^n acht hekken noodig
waren, hoeveel zullen er dari noodig zijn
voor tweehonderd schapen?"
Ik wed, dat ze zullen zeggen: zestien.
Mis. Leg maar eens acht lucifers neer op
de manier, aooals hier is geteekend, dan zul
je zien, dat je met twee lucifers meer pre
cies het dubbele oppervlak verkrijgt. Da
schaapherder had dus vodr tweehonderd
schapen maar tien hekken noodig.
- C. D.
Er was eens een schaapherder, die een
kudde van honderd schapen had. Om te
voorkomen, dat de dieren weg zouden loo-
pen, plaatste hij acht hekken om de kudda
heen. Op een dag kwam zijn vriend, dit
ook honderd schapen had en vroeg, of de
schaapherder ook zijn kudde wilde be
waken.
vJawel, zei de man, maar dan moet ik
HEERENGR 254 B%i
- Er leefde eens een oude man, die een kat
en een haan bezat. De man was arm en
h ad vaak niets te eten voor de twee dieren.
Daar waren zij niet erg goed over te
spreken.
De kat had een plannetje en zei tot den
haan:
„Kom mee naar het bosch jó, daar is *t
veel fijner!"
„Best hoor,” antwoordde de haan en sa
men liepen ze weg.
In het bosch vonden ze een oude hut.
„Zpuden we hier maar niet blijven’wo
nen?” vroeg de kat.
„Best hoor,” antwoordde de haan en ze
bleven daar samen wonen.
Ze spraken af dat de kat voor eten zou
zorgen en dat de haan zou koken.
^k heb honger,” zei de kat, „ik ga al
vast maar wat eten in het bosch zoeken.”
„Best hoor”, antwoordde de haan, die
nooit veel gebruikte.
De kat ging op stap. Maar er woonde
daar In de buurt een vos, die het tweetal
had zien binnengaan in de hut en de kat
er nu alleen uit zag komen.
„De haan is dus alleen in huis,” zei de
vos, ,Jk vind dat ik hem maar eens voor
mijn ontbijt moest halen."
Hij ging naar de hut en begon onder het
raam te zingen:
„Lieve kleine haan, met je gouden kam
eL je zilveren stem, kijk eens uit het raam,
dan krijg je een bord pap!”
*«-
- -
Von BrauchHsch bij zijn wagen na den
wedstrijd om den Grooten prijs van
Pau, waarin hij de tweede plaats be
zette
EN DAM - A'Da-'
VALKENBURG L.
Hei modernste huis ier plaatse
Centr. verwarming, warm
en koud stroomend water.
Gr. veranda, tuin, auto*
park erf garage.
Bondshotel
K. N. A. C. en A. N. W. B.
Pensionprijs ƒ3.50 tot ƒ4.
EB Prospectus op aanvrage
De hevige regenval zette Dinsdag te 's Gravenhage vele wegen blank. Auto’s
nemen een bad in het viaduct bij de Troelstrakade
f
Een tweetal vierriems-gieken in actie tijdens de wedstrijden, welke Dinsdag ter
gelegenheid van het eerste lustrum der Amsterdamsche dame$-studentenroei-
vereeniging .Thetis* op den Amstel werden gehouden
GHN GCKNOe MEE» G£EN UITD8OGEN M BUBBfltSTMJKOO^ VEftDEUl DE PASIA
Lente is 't er komen knoppen
aan de» ouden perenboom,
die, too kaal en koud, ontwaakt U
uit zijn langen winterdroom.
’k Hoor de vogels vroolijk zingen,
kijk, ze sjouwen met wat touw,
gras of pluisjes. Ze zijn bezig
met den nieuwen nestenbouw.
In mijn tuintje staan al bloemen,
‘k Heb een tulp en een narcis.
En nog eentje, maar ik weet niet
wat dat voor een vreemde is.
Als de zon schijnt ga ik zaaien,
maar ik wacht op warmer weer,
‘k Zet violen, anjelieren,
leeuwenbekken en nog meer.
In den zomer staat mijn tuintje
dan vol bloemen, geel en rood.
blauw en wit, ja honderd kleuren,
paars an rose, klein en groot.
PIET BROOS
150 baal Eigenheimers28/35
150 baal Red star28'35
150 baal Bevelanders28/35
80 baal Eigenheimers B35/45
1OO baal Eerstelingen28/35
50 baal Red Star B35/45
80 baal Bintjes28/35
40 baal Bintjes B28/35
1O0 baal Industrie30/40
80 baal Industrie B30/40
50 baal Zw. Blauwpiiten28/35
20 baal Bevelanders A40/45
40 baal Rode Robijn30/40
BIJ GROTE PARTIJEN SPECIALE PRIJZEN
L. VAN NOORT LINDELAAN 22 - ZWUNDRECHT
-
maan al aan den hemel stond, hield hij
halt.
„Ziezoo,” zei hl), „nu zal de kat me niet
meer inhalen.”
Hij plukte den haan en at hem op.
Toen Kees de kat thuiskwam, vond hij
de deur gesloten. Hij riep den haan bij zijn
naam, maar niemand antwoordde. Aan
den achterkant vond de kat toen het open
venster; met één sprong zat hij op de ven
sterbank en zag dat er niemand binnen
was.
Hij bemerkte de vossenpooten in de sneeuw
en wist toen genoeg. Hij zocht en zocht en
zocht, maar hij vond niets dan een hoopje
veeren en een snavél.
Lang zat hij bij die overblijfselen te
huilen.
In het huisje kon hij alleen niet wennen.
Daarom ging hij maar weer naar den
ouden man terug. En die was blij dat hij
zijn eigen Kees weer thuis had.
Het bootenhuis der Amsterdamsche
dames studentenroeivereeniging Thetis
was Dinsdag, tijdens de wedstrijden ter
gelegenheid van het eerste lustrum van
.Thetis', tot een gezellige sociëteit
ingericht
de haan en de kat gingen samen naar huis.
Den volgenden dag zou de kat weer op
stap gaan om voedsel te zoeken.
„Piet,” zei de kat, „vertrouw een vos
nooit. Doe het venster niet open, wat hij
ook vraagt, of wat hij je ook belooft. Ik
ga ve^l verder weg dan gisteren en ik kan
jc niét komen helpen. Denk daar aan.”
„Best hoor,” antwoordde de haan.
Zoodra de kat in het bosch verdwenen
was, kwam de vos te voorschijn. Hij ging
weer onder het raam zitten en begon op
nieuw te zingen:
.Kleine, lieve haan, met je gouden kam
en je zilveren stem, kijk eens door het ven
ster, dan krijg je een paar maïskorrels.”
De haan had honger en zou de maïskor
rels graag gehad hebben, maar bij deed
niet open.
„Je mag praten zooveel als je wilt,” dacht
hij, „maar open doe ik niet.”
De vos gaf den moed niet op en bleef zin
gen:
„Doe je raam open, dan krijg je een zak
vol maïs!”
De haan liep onder het venster heen en
weer.
„Nee,” mompelde hij, ,4k doe niet open,
ik kijk niet naar buiten, ik denk er niet aan,
ik doe *t niet, nu niet, en nooit, leelijke
vos."
Maar de vos bleef zingen:
„Lieve kleine haan, weet je de boerderij
van Pieters liggen? Nou, daar staat een
slee voor de deur die vanzelf gaat, je hoeft
’m niet te trekken en niet te duwen!”
„Wat voor een slee mag dat zijn!" vroeg
de haan zich af. „Weet je wat, ik zal met
één oog om het hoekje van het venster
kijken.”
Hij deed het venster open, en keek met
één oog in de richting van de boerderij van
Pieters.
Voor hij echter goed wist wat er gebeur
de, had de vos hem bij den nek gegrepen.
„Broer Kees, broer Kees! Red me,”
schreeuwde de haan, maar de kat was zóó
ver het bosch-ingewandeld, dat hij broer
haan niet hoorde.
a,.
-•
De vos liep en liep en eindelijk, toen de
