u Hoitika De luchtroovers van Nederland is niet luchtvaardig Instantine ucïüaal wuiden daq I F 250.- Pijn< AIR-MINDED, MAAR OP DEN GROND i Het Tehuis cheepsrecht Achterlijkheid in sportvliegerü beteekent zwakte voor defensie 't is van „Raye** D- DONDERDAG 6 APRIL 1939 1 EEN COMMUNIE-TEGEL RETRAITEN Drienul Retraitehui» „Klooster van den H. Geest" te Uden AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UIT ER LUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL gerif iingen, die volgen. ingewikkelde kost reeds ons luchtwa- als 00 I het oog lucht voor dfe Meisjes E.K. dagen voor dames Onderw Dames weg, door Percy King gewoonte verzocht Margaret geïnteres- knikte. De brief had geen aanhef: XX (Wordt vervolgd.) opgeleid, on opengevallen het geen illan. ij van 'eren >'»en aar. een om zoo >le it- JKotn nog een minuut of vijf in mijn kan toor, Keith." animeerde Margaret, toen zü voor de voor spe- on- Het moderne pijnstillende middel LJoven het recht op eigendom gaat het recht op leven en beide rech ten ligg'en verankerd in de natuurwet „Lees seerd. Keith RaffUl viel onmlddellljk met de deur in huls Ze waren in een zwerm sprinkhanen terecht gekomen. Mll- lioenen en nog eens mlllloenen dieren kwamen door de lucht aanzetten en al sloeg de schroef ze bü honderden kapot, toch konden ze geen hand meer voor oogen zien en ze dreigden leelijk den weg kwijt te raken, want de dieren vielen op het toestel neer en kropen bij honderden overal op en in en door heen. „Als ze het omhulsel maar niet kapot bijten," riep Piet angstig. A f T n A op dit blad zijn ingevolge de vereekeringsvoorwaarden tegen p lerenBla,*e «’eh®ele ongoeehlktbeM tot werken doeg TJ Al sl «r, K(_)N IV r« o ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen F OVa" verlies van belde areaen, beide beenen at beide oogen F OVJe“ doodeltjken afloop haar in relatie te treden Daarom droeg hij zijn zaakwaarnerfier, Chrichton. den eenlgen man, met wien hjj betrekkelijk vriendschappe lijk omging, op. naar Monte Carlo te gaan en uit zijn naam Jean Forbess mede te deelen, dat hij bij nadere overweging besloten had. aan haar verzoek om echtscheiding gehoor te geven. Chrichton werd echter in Monte Carlo niet al te hartelijk ontvangen. Jean Forbess zei hem. dat haar ten slotte weinig meer kon schelen, hoe ze officieel heette; ze gebruikte eenvoudig haar meisjesnaam en iedereen kende haar als Miss Forbess. Sir Malcolm kon echter doen wat hij verkoos. Chrichton bleef enkele dagen in Monte Carlo om de zaak nader te regelen na schriftelijk overleg met Sir Malcolm. Op een middag, dat de aanhoudende regen hem in 't hotel hield, spelde hü uit verveling allerlei kranten uit. Zün aandacht werd getrokken door een oproeping van den hoofdcommissaris van politie. Men had t l()k gevonden van een heer, naar schat ting ongeveer vijftig jaar oud; de dood was waarschijnlijk t> gevolg geweest van een aan rijding door een auto. De bezittingen van den overledene bleken te bestaan uit een portetnon- naie met slechts enkele francs, een entree be wijs tot X Casino, een ongemerkten zakdoek en een portefeuille, waarvan de geheele inhoud bestond uit visitekaartjes ten name van Jean Forbes, zonder meer. Had Sir Malcolm mij menschwaardig behan deld, dan zou Woodford Chrichton nooit vat op me gekregen hebben. Maar uw oom had er oijzonder slag van, ieder, met wien hü in aan raking kwam, in den kortst mogelijken tijd tot zün vüand te maken. U weet, dat zün huwelük met Jean Forbess een totale mislukking was. Zy verliet hem ten ilotte. Dit was al lang en breed gebeurd, voor lat X op de Beveridge Manor kwam, maar X heb er genoeg over gehoord. Letterlük niemand nam X voor uw oom op. X Was nog geen maand in Wheterell. toen Sir Malcolm een orief ontving van Jean Forbess. die zich in X Zuiden van Frankrijk gevestigd had. Zü ver langde van hem, dat hü in echtscheiding bewil ligde. opdat zü haar meisjesnaam weer kon aannemen. Uw oom liet haar brief onbeant woord. Een paar jaar later betreurde hij die afwü- zende houding, maar hü was te trotach om dat te bekennen aan de vrouw, die hem verlaten had Persoonlik wenschte hü niet meer met it particulier initiatief kwam daadwerkelijke actie naar voren, de leemte in onze weermacht spoedig mogelijk aan te vullen. In Mei 1937 werd nJ. door de Vereeniging voor Nationale Veiligheid het z.g. Luchtver- dedigingsfonds in het leven geroepen, dat tpn doel heeft de vorming van een zoo groot mogelük aantal burgervliegers, wier vlieg- bekwaamheid zoodanig is en blijft, dat zü in tüd van nood na een aanvullende mili taire opleiding onze oorlogsmacht kunnen versterken. Daarnaast bestond reeds eerder het door den Nederlandschen vliegtuigbouwer An thony Fokker ingestelde Fokkerfonds, dat eveneens beoogt om aan hen, die uit en thousiasme voor de luchtvaart een vlieg brevet wenschen te behalen en te onder houden, min of meer financieelen steun te verleenen. Tegenwoordig werken beide fondsen zeer nauw samen, waardoor vruchtbare resultaten bereikt kunnen wor den. Aangezien het vliegbrevet A (het z.g. Sportbrevet) geen voldoenden waarborg geeft om eventueel verder als militair vlie ger te worden opgeleid, heeft het Lucht- verdedigingsfonds met goedkeuring van den Minister vaTi Defensie het z.g. M-bre- vet ingesteld, waarbü aan den candidaat Iets hoogere eischen worden gesteld. Voor candidaat-vliegers, die aan bepaal de eischen betreffende leeftüd, gezondheid cn ontwikkeling voldoen, stelt nu het Fok- kerfonds subsidies beschikbaar, waardoor men opgeleid kan worden tot sportvlieger en dus in het bezit komt van het A-brevet. Het Luchtverdediglngsfonds betaalt aan het Fokkerfonds deze opleidingskosten terug en neemt verder de opleiding tot het M- eerden zich de „luxe” van het vliegen als sport uit eigen middelen kunnen veroorlo ven, terwül van dezen nog zeer velen door een bezorgdheid, die de perfectie en de hoog cpgevoerde veiligheid van het moderne vliegwezen miskent, weerhouden worden om hun jij paard of twoseater voor den stuurstoel te verwisselen. Naast een Intense propaganda voor de vliegsport is dus noodig een verlaging van de daaraan verbonden kosten. En het na tionale belang, dat door de sportvliegerü gediend wordt, is zoo groot, dat die kosten - vertnlndering de mogelükheid van een mas sale opleiding opent. De overheid is echter, hoezeer hier het nationaal belang ook spreekt, in deze zaak tot nu toe zeer inactief gebleven. De be kende zuinigheid met contanten heeft haar blükbaar genoopt de zorg voor een goed ge trainde luchtmacht-reserve zoo goed volkomen te verwaaHoozen. Het wordt hoog tüd dat ons volk lucht vaardig wordt in den waren zin van het woord. Een volk dat in voorbüe tijden de zeeën kon beheerschen, dat zich de manne lijke eigenschappen van kloeke vastberaden heid en fier zelfvertrouwen bewust was. mag. nu er een nieuw en ruim gebied wüd open ligt, niet achter blüven. En wat van direct en tastbaar belang is: willen wü ons kunnen beroemen op een hecht gefundeerd nationaal verdedigings-potentieel, dan Is de vorming van een groot contingent ge trainde vliegers een gebiedende eisch, waar aan de regeering niet kan ontkomen. dienst van het vaderland. Als het vaderland meent, hen noodig te zullen hebben en daaraan valt niet te twüfelen dient de cverheid hun gelegenheid te geven om die geschiktheid te onderhouden; zü moet alle M-vliegers vliegvaardig helpen houden. Dat is ’t minste wat van haar verwacht kan worden K Daarnaast moet de propaganda sportvliegerü zoo intens mogelük worden aangegrepen. Dat dit geschiedt vla particu liere instelling is niet anders dan toe te juichen, maar dan moeten deze instellingen aaartoe ook financieel in staat worden ge steld. Ik weet, dat X, door u dit te schrüven. mün schepen achter mü verbrand, doch aoo- als X vanmiddag aei: wat X zwaarst ia, moet ook X zwaarst wegen, 'k Zie geen anderen yj- en zegt, dat ons land „alrminded" ly/1 is en igen wüst daarbü met trots L -*■ en voldoening op de prachtige pres taties van de K.L.M., op de reputatie, die deze instelling in de heele wereld geniet en op de enorme vlucht die, dank zü zeer te waardeeren pioniersarbeid, de burger luchtvaart in ons land genomen heeft. Men zegt ook, dat ons volk „alrminded” is en men wüst dan op onze jeugd, die de luchtvaartboeken van *n knap sohrüvend piloot verslindt en die zich met zichtbaar genoegen vermaakt met het bouwen van zeer gevarieerde en ingewikkelde vlieg tuigmodellen. Men zegt, dat ons volk luchtvaartgezind is en men bedoelt ermee, dat de belang stelling voor de luchtvaart en alles wat daarmee samenhangt niet gering is, dat men met groote interesse de ontwikkeling van onze nationale luchtvloot gadeslaat en dat men zich zorglük bekommert om het wel en wee van onze burgerlüke en mili taire luchtvaartbestellingen. De Nederlander is alrminded op zün ma nier. Het is ’n luchtvaartgezlndheld van den kouden grond. In den letterlüken zin van het woord. Hoevelen zetten hun sympathie in daden «n? Reeds de zakenlui, die in hun drukke bezigheden van de weldaad der luchtlünen gebruik maken, zün te tellen; maar hoe veel jonge mannen beoefenen de edele en mannelüke vliegsport, het zweefvliegen en de meer biedende motorvliegerü? In vergelijking met het buitenland zün wü op dit gebied In ontstellende mate ach ter. Ondanks de voortreffelüke service en de hoog opgevoerde veiligheid van de K. L. M., ondanks het summum van comfort en snelheid zün er betrekkelük zeer wei nigen, die met overwinning van lankmoe digheid'en vrees werkelük de lucht in gaan. Dit is echter niet het ergste. Tenslotte zal het Nederlandsche publiek geleidelük zün weg door de lucht wel vinden. Een ge forceerde propaganda heeft hier weinig zin- de deur van Warwick Place 53 stonden. Een pittige revue in X Hippodrome, had hun ge dachten weggevoerd van Robena Falkner en de moeüükheden, waarin X meisje door eigen schuld geraakt was. „Misschien heeft de post belangrük nieuws gebracht.” „Dat kan Tc je zóó wel zeggen!” plaagde Cullingwood. „Een kar vol opdrachten, bosjes postwissels, stapels brieven met dankbetuigin gen en dikke cheques! Je weet toch, dat mét mün compagnonschap Fortuna haar Intrek op Warwick Place 53 genomen heeft!” De post was dien avond X detectivebureau M. Townley voorbü gewandeld, en zooiets be hoorde lang niet tot de uitzonderingen. Toch Margaret niet heeiemaal ongelijk gehad: was er in elk geval. Zü haalde een X brievenkastje en bekeek X bestaat, ontvingen slechts ruim Iingen het sportbrevet A. Hierbü moet men nu wel in houden, dat dit brevet slechts een jaar geldig bhjft en dat het absoluut noodig is, de vllegvaardlgheid te onderhouden, wil men het brevet verlengd krügen. Daar zoodoende lang niet iedereen aan de vlieg sport verankerd blüft, zal het wel duidelük zün, dat er van een eventueele militaire luchtreserve weinig terecht komt. Zooals gezegd zün de bezwaren, aan de sportvliegerü verbonden, vooral in ons land velerlei. Daar zün vooreerst de kos ten. De opleiding tot het vliegbrevet A kan begroot worden op f 700,a f 800,ier- wül ook de kosten, verbonden aan het on derhouden van de vllegvaardlgheid 25.— a 30.— per uur), zeer hoog zün. Het gevolg hiervan is Hat slechts de zeer goed gesitu- 27—30 Pinks teren) 34 Juni essen. 59 Juni. Demes uit den deftigen en goeden stand 1318 Juni 17—30 Juni Meisjes uit Wüchen es. plaatsen. 3033 Juni Leden v. d St. Anna Congregatie uit Nümegen 3630 Juni Gereserveerd. 1518 April Dames P.T.T ex dames. 2225 April Meisjes uit St. Oedenrode ea. plaatseu 29 April2 Mei. Voor eventueel aan te vragen retraite. 6—9 Mei. Meisjes uit Berllcum, *Groesbeek Nuenen. 1315 Mei' Voor meisjes, die zich aan de Ka th Actie wüden. 2225. Gehuwde dames uit den middenstand. 27—30 Mei Meisjes uit GTobt Veldhoven -RaffUl belde op, wilde je gesproken hebben 1t Zei. dat Je naar X Knightsbridge was. Hij drukte me op X hart. Je aan te raden, voorzich tig te zün. omdat Carline heele dagen om Roberta heen hangt en een gevaarlük sujet is.’ Cullingwood kneep X meisje zacht in de hand k Ben geen knaap, die in zeven slooten tege- Wk loopt. Maar k vind X heel lief, dat Je zoo Bezorgd was -O neen!” Margaret lachte, „X Weet al lang, ze jou best om een boodschap kunnen sturen! «affill had een nieuwtje en Tc dacht, dat je er uusschlen Je voordeel mee doen kon, ook in 't “*l*ng van onze cliënte. X Huwelük tusschen ”aar en Eric Carline wordt Zaterdag voltrok ken.” .Js me bekend. Zei RaffUl ook, waar en hoe laat?” -D»t wist hü niet. Toen heb ik X zelf uitge jacht. In Streatham, ‘s morgens seven uur, in kerkje van de Schotsche gemeente. Dominee Baillie maakte eerst heel wat bedenking tegen vroege uur. maar Carline wist hem tenslotte Er zat niets anders op. dan maar zoo hard als ze konden door te vliegen en eindelük werd het iets lichterJa, nu kwamen ze door den zwerm heen en zagen de zon weer! Dat was een opluchting, maar het toestel krioelde nog van beesten en ous trachtten ze te landen, om hun toestel verdere schade te bewaren. Piet proestte het uit, toen zoon vette sprinkhaan boven op den „paddenstoel" op het hoofd van zün vriendje ging zitten. rger is het, dat de beoefening van de H vliegsport in een vergaande achter- •E-'iükheid verkeert, zoo zelfs, dat men nauwelüks van een „status nascendi” kan spreken. En dat deze achterstand voor ons land en ons volk catastrophale gevolgen kaï! hebben zal iedereen duidelük worden, wanneer men de dringende behoefte aan vliegers voor onze militaire luchtvaart in oogenschouw neemt. Wü willen hier den nadruk leggen op de onweerlegbare noodzaak van een groot aantal reserve-vliegers, die in tüd van nood klaar zullen staaft om het onvermüdelüke verlies aan militaire piloten oogenblikkelük aan te vullen. De uitval van vliegend personeel is juist aan het begin van een oorlog schrikbarend groot. Men mag niet uit het oog verliezen, dat een vliegtuigbestuurder niet alleen physiek volkomen in orde moet zün, maar dat ook zün psychische gesteldheid aan hooge eischen moet voldoen. En de oorlogs ervaring heeft geleerd, dat juist bij, ja zelfs vóór het uitbreken der vüandelük- heden, ernstige storingen kunnen optreden. In de eerste drie weken van den wereld oorlog bedroeg de uitval van de Britsch» luchtmacht reeds 40 procent van haar sterkte, terwül in April 1917 in één maand tüd sommige onderdeden méér dan 100 pet. verlies leden. Dat wil dus zeg gen, dat in één maand tüd alle gedurende die maand voor _het eerst aan het front gekomen vliegers weer (zü het grootendeels tijdelijk:) verdwenen zün. En als men dan weet, dat volgens Duit- •che cüfers 70 procent van de dooden door ongevallen en slechts 30 procent door de vijandelijke wapens werden verloren, dan «al het duidelük zün van welk een enorm had nieuws enveloppe adres. „Voor jou, Keith.” Cullingwood volgde Margaret naar X kan toor, ging zitten en scheurde de enveloppe open. „Van Benjamin Raffill," zei hjj, toen hü de onderteekening gezien had. „Lieve tüd. wat een lüvig epistel! X Lijkt wel een roman in manuscript!" voor!" is.... liefdadigheid kan je noemen.” Maar hoe ze de zaak ook in X gunstigste licht beschouwden, welke woorden ze ook kozen om zich zelf en elkaar te bedriegen. X was niet weg t- praten. Ze wisten allen heel goed, dat het nieuwe Tehuis wél weldadigheid had. X Was het einde der loopbaan; de weide, waar de oude raspaarden werden ingestutfrd; X was de lage wal. het armenhuis. En daar konden ze geen van allen ongevoelig onder blüven. Blackpool het allerminst. RU *as Jaren jonger dan Reginald Ross; hü had in diens troep gespeeld, toen hü pas begon en hl- was altüd een vurig vereerder van den grooten Shakespeare-vertolker geweest. Dat het met Ross zóó was afgeloopen. vond hü een smaad voor de tooneelkunst Blackpool stond op. Hü wilde niet, dat de anderen z’n gezicht zagen. Op dit oogenblik zag hü Ross niet meer als een oud man. die zich niet op z’n plaats gevoélt in een club van jon geren. Hü zag terug naar zich zelf als een kwa jongen, die op de tweede gaanderij van den schouwburg zat te tlwepen. terwül de geniale Ross zich op de planken bewoog, het publiek l'et lachen of schreien, het leerde wat wanhoop en uitbundige vreugde was. en vooral wat glone is. En nu was die glorie weg. weggevaagd, voor goed Met een beklemmend gevoel zei Blackpool als terloops: „Ik zal hem dezer dagen wel eens gaan opzoeken." Niemand gaf daarop antwoord. Ze keken hem na; ze voélden, dat hü er tegen op zag. zooals ie allen tegen zoo n bezoek op wouden zien. Ze zwegen dus maar, toen Blackpool zün hoed nam en vertrok. Er lag sneeuw In de 54ste straat van New-York. Het had den heelen dag gesneeuwd en alles was wit. maar in de gemoedsstemming waarin de jonge tooneelspeler Blackpool ver keerde. leek alles smerig. Hü reed de stad door en stapte voor het Tehuis uit. Hü had zich dat Tehuis voorgesteld als iets sombers, iets vijan digs. een uitvinding om jeugd en succes buiten te houden en ouderdom binnen. Hü was dus verbaasd, toen hü in een lichte, prettige kamer stond, met bloemen op lage tafels, een dik, mol lig kleed onder z’n voeten en overal een sfeer van echte huiselükheld. Aan X andere eind van die kamer, voor een vroolük brandenden haard, zat een groepje da mes en heeren koffie te drinken, lachend en pratend Lachend? Ja, en Blackpool had niet verwacht, dat hü hier zou hooren lachen. Regi nald Ross kwam bü de anderen vandaan, trad zün bezoeker tegemoet en stak z’n oude fraaie hand uit. „Wel Blackpool," lachte hü. .Aardig, dat je eens aankomt. Ook een kop koffie?" De beztAker had verwacht, dat z’n oude col- lega verlegen zou zün geweest, beschaamd. Maar daar stond de oude Reginald, wat scherper van trekken, maar opgewekt, vroolük pratend, zoo als de jonge man X nog nooit had beleefd; ver heugd. dat hü Blackpool zag. maar niet uitge laten. Een man. die een gast ontvangt aan z’n eigen haard. Groot, voornaam, beheerscht van beweging, stelde hü z’n bezoeker voor. Blackpool keek naar links en rechts, of z’n oogen hem soms bedrogen Hü was verbluft. Dat was niet de groote oude heer uit de tooneel- spelerSclub. door z’n leeftüd uitgeschakeld vaif de anderen, maar een persoonlykheid in z’n eigen element, onder gelüken. In den grooten haard brandde het heldere vuur en door alles wat hü zag en hoorde, voelde Blackpool zich hier niet geheel op z’n plaats. Hü was hier, wat Ross in de club geweest was: een buitenstaander Die oude tooneelspelers ken den elkander allen zoo goed, ze maakten grap pen. noemden elkaar met bünamen; ze waren vrlendelük tegen Blackpool, maar stelden geen, wezenlijk belang in hem. X Was enkel gastvrüe beleefdheid. Ze spraken ongedwongen over X -ooneel. Ze waren geen ultgestxote- nen. geen stukken f wrakhout. aan wal gespoeld, maar bewuste zoekers naar rust en op hun gemak na het volbrachte werk van den dag. Dit alles was iets onbegrüpelüks voor Black pool. maar hü voelde er zich door opgelucht. Z’n waan, dat Ross zich ongelukkig moest voe len. was uitgeroeid. Hü bleef niet lang in X Te huis. want ze hadden hem daar met noodig. Ross had hem evenmin noodig. als de club Ross noodig had gehad. X Was goed, schenen die ge zichten te zeggen. X was goed om oud en bü elkaar te zün. Toen hü in z’n auto zat. overdacht Blackpool het geval. Hü begreep het niet heeiemaal, maai hü voelde duidelijk dat z’n mëdelüden met z’n held onredelük. ongerijmd was geweest. Ross stond op den drempel der voordeur en wuifde ten afscheid Hü begreep waarom Blackpool gekomen was en hü waardeerde het. En toch speelde er een guitig lachje om z’n lippen, want hü maakte ziph vroolük over de verbluft heid van den jongen man. Toen keek hü op naar den hemel. Het had opgehouden met sneeu wen en een smal maantje scheen in een heldere lucht. Het Westen was zeer mooi met iets van roseparelgrüs en X avondlicht gaf een neldere kracht aan X Tehuis en aan z’n eiger. gezicht. Naar dit alles bleef de oude Ross een poosje küken; daarna ging hü naar binnen. Hü ging terug naar die menschen van z’n eigen leeftüd. die hem de laatste jaren gemeden hadden, om dat hü veel geld verdiende, omdat ze meenden dat hü rijk was en zü arm waren. Maar nu. nu was hü een der hunnen. Hü was geen uitgeschakelde meer. Bestond er ver schil, dan was hü de minste nunner. want hü was de laatst gekomene in X Tehuis. Hü was hier thuis en zün geheim was voor hem alleen: het gleed door z’n gedachten als door diepe wateren. Daar moest dat geheim blüven, verborgen en veilig Niemand mocht ooit weten of zelfs raden, dat hü Reginald Ross het was. die het Tehuis had gebouwd en in de installatie had voorzien Nu bezat hü alles: vriendschap, gelükheid. Dat had zün geld voor hem gedaan. Het had voor hen allen veel gedaan, maar voor hém had het meer gedaan dan voor de anderen. Want voor hem had het iets gemaakt van niets. te overreden, omdat, naar hü voorgaf, de „Duke of Kent”, waarmee zün vrouw en hü de huwe- lüksreis maken, klokslag twaalf uit Southamp ton vertrekt. Verder zal de toezegging van een royale gift voor de armen van zün parochie dominee Baillie wel over zün bezwaren hebben doen heenstappen. Vin-jü X niet zonderling, dat Carline voor de trouwerü een dominee in den arm heeft genomen?” „Betrekkelük. Carline is een Schot, dominee Baillie ook. Nu ze kort geleden de huwelüks- smederij in Gretna Green gesloten hebben, is bü wüze van compensatie van Schtsche predi kanten X sluiten van huwelüken toegestaan Van die bepaling wil Carline gebruik maken. Toch geloof X wel dat zün eerwaarde zich tweemaal bedenken zou, als hü wist, wat voor vleesch hü Zaterdagmorgen in de kuip krügt. Nu X is nog niet te laat om hem in te lichten." „Denk je werkelük, dat huwelük te kunnen verhinderen?” .Als X er maar een gaatje in zie. niet grooter dan een speldknop Ja." „Dan mag je er wel haast achter zetten. Streatham. Zaterdagmorgen zeven uur. X Ben 't nog niet met mezelf eens. welk costuum k voor de plechtigheid aantrek.” „Aha! Ben Je voornemens, die bü te wonen?" „X Zou X feest voor geen geld ter wereld willen missen.” wil misschien nog voorkomen kunnen worden, dat Roberta Falkner voor altüd onge lukkig zal zün: door een huwelük met Eric Carline of Alfred Oakton. Ouder gewoonte noem X haar Roberta Falkner. X Is verkeerd, want zü heeft geen recht op dien naam. Zü heet Sybil Chrichton en is de dochter van Woodford Chrichton, tot voor kort zaakwaarnemer te Durham. Chrichton trouwde pas. toen hü den middelba ren leeftüd al dicht naderde. Van langen duur is zün huwelük niet geweest en X mag een zegen voor zün vrouw geacht worden, want hü be handelde haar heel slecht. Zü stierf kort nadat zü een dochtertje ter wereld gebracht had, Sybil. Ik leerde Woodford Chrichton kennen, toen X secretaris was van uw oom. Sir Malcolm Beveridge, In Wheterell. Hü was zün zaakwaar nemer. Aan de jaren, die X op Beveridge Manor doorbracht, denk X liever niet terug; X had er een hondenbaan. Uw oom elschte X onmogelüke van ondergeschikten, had nooit een behoorhjk woord voor hen en betaalde lagere loonen dan wie ook tusschen Durham en Sunderland. Verandering van personeel was op ie Manor schering en inslag. Ik daarentegen had geen keus. Toen X de betrekking in Whete- ■ell kreeg, was X twee en een half jaar zonder werk geweest en mün spaarpenningen waren ■tr zoo goed als bü Ingeteerd. Als u ooit in joortgelüke omstandigheden verkeerd hebt, Mr. Cullingwood, zult u begrijpen, hoe X reeds huiverde bü de gedachte alleen, een niéuwe De fa. Wed. J. R. van Rossum te Utrecht brengt in den handel een communietegel, ver vaardigd naar een ontwerp van Paul Gregoire. De tegel Is In rood en blauw uitgevoerd, welke kleuren zün geglazuurd op gele klei. De voor stelling is zoo primitief mogelük gehouden, soo- dat Zü spreekt tot de jeugd. De kinderen ziet men tot Jezus komen, de kleinsten worden door de ouders naar den Goddelüken Meester ge dragen. De tegel is een product van de meer en meer bekend wordende Tegelsche ceramiek. Blackpool voeloe zich niet op z’n gemak, toen hü het nieuwtje over Reginald Ross hoorde, al liet hü er niet veel van merken aan z’n mede leden van de club. Die medeleden ergerden zich zelf óok wel aan het nieuwtje, maar wat konden ze er aan doen? X Stond in X avondbladDe beroemde tooneel speler Reginald Ross was aan lager wal. Hü had z’n toevlucht moeten nemen tot het Tehuis voor Oude Tooneelspelers. En dat, terwül vol gens de algemeene opinie Ross een der weinige acteurs was. die in hun goeden tüd op hun geld a-isten te passen. Blackpool zat aan tafel met eenige andere acteurs, regisseurs en tooneelschrüvers. maar kon opeens niet meer eten. De man tegenover hem zei: ,^a, X is natuurlük ellendig, maar X Tehuis X elgenlük niet periode van werkloosheid tegemoet te zullen gaan. Dus bleef X. Wat X in die Jaren van dienstbaarheid op de Manor heb moeten slik ten X zal u een beschrüvlng er van be sparen. Slechts dit: op een avond heb X het voornemen gemaakt, dat, als ooit de gelegen heid daartoe zich voordeed, ik Sir Malcolm met ‘nterest op Interest zou laten betalen voor de grieven en bejegening, die X van zün kant te verduren had. X Moet u dit onder X oog bren- omdat X in nauw verband staat met de -W T atuurlijk beschikt nu pen over een aantal reservevllegers, maar gezien de groote behoefte aan manschappeii in oorlogstijd is het vanzelf sprekend onmogelijk, een voldoende aantal reeds in het vredesleger permanent voor radig te hebben. Noodig is daarom, dat wij een belangrijk contingent jonge mannen hebben, die zich in vredestijd vrijwillig en bij wijze van sport bekwamen in de vlieg kunst; alleen uit deze categorie zal de re serve voor onze militaire vliegers gerequl- reerd kunnen worden. Overal in het buitenland heeft men het groote belang .van de sportvliegerü volko men begrepen en met bewonderenswaar- dige voortvarendheid hebben de overheden deze liefhebberü gepropageerd en, wat zeer belangrük is, financieel gesteund. In ons land ontbreken Ongetwüfeld de be kwame en ondernemende gegadigden voor de vliegsport niet, maar zü stuit op tal- rüke bezwaren, waardoor het aantal sport vliegers bedenkelük laag is. In de tien jaren, dat de Nationale Luchtvaart-School 400 leer- brevet alsmede het onderhoud van* de vlleg- vaardigheid tot het 4Oste jaar voor zün re kening. Men ziet; de particuliere offers, die in het belang van onze nationale verdediging ge bracht worden, zün niet gering. Beide fond sen toch worden in stand gehouden door jaarlüksche contributies en donaties van vaderlandslievende Nederlanders. Tot nu toe, dat is in een periode van ruim een jaar, behaalden 74 jonge mannen het M-brevet. Het is een begin, maar het is te weinig. Wil men tot een eenigszins behoor- lüke reserve komen, dan is het strikt noo dig. dat er in den kortst mogelüken tüd 1000 M-vIlegers worden opgeleid. Hoe goed willend het particuliere initiatief ook is. het kan hierin niet voorzien. Een opleiding tot M-vlieger j.lm. 1200.terwül het onderhouden van de vliegvaardigheid op f 450 per jaar mag worden geschat. Vooral deze laatste factor legt een zwaar gewicht in de schaal; het is een jaarlüks terugkeerende last, die met het toenemende aantal brevethouders steeds hooger wordt De regeering heeft deze moeilükheid in gezien en werd bereid gevonden om een aantal bezitters van het M-brevet voor ieder jaar afzonderlük vast te stellen toe te laten tot een rechtstreeksche verbintenis met het Rük, waardoor deze M-vliegers automatisch in tüd van oorlog of mobili satie worden ingedeeld bü de luchtvaart- t roepen. Tevens genieten deze reservisten diverse faciliteiten, zooals vrüe keuring^ reisvergoedlng naar de vliegvelden, verze kering tegen ongevallen enz., terwül aan het luchtverdediglngsfonds door het Rük een bedrag van 400 wordt betaald als ge- deeltelüke vergoeding voor de opleidings kosten. en door een jaarlüksche storting van 450 in het fonds ook de verdere kos ten voor onderhoud van de vliegvaardigheid voor rekening van het Rük komen. Het aan deze regeling ten grondslag lig gende principe kan ongetwüfeld als juist en redelük gekenmerkt worden. De oplei ding tot sportvlieger is in de eerste plaats een bujgerlüke taak en het is dus vanzelf sprekend dat zü door particuliere instanties ter hand wordt genomen. Waar het hier echter een sport betreft, die in het kader van onze nationale verdediging van enorme beteekenis is, mag de regeering met haar steun niet achterblüven. Dat zü daarbü per jaar een zoo beperkt aantal vliegers (tot nu toe slechts 14) voor steun en hulp in aan merking doet komen, moet absoluut onvol doende geacht worden. De sportvliegers, die zich tot X M-brevet bekwamen, hebben overduidelük blük ge geven van geschiktheid en goeden wil om in tüden van nood klaar te staan voor den belang een deugdelijk opgeleide reserve moet worden geacht. Het is een bekend feit, dat bü den aan vang der krügsverrichtingen het luchtwa pen een büzonder actieve rol heeft te len en ook wanneer wü ons van een verhoopt internationaal conflict afzüdig weten te houden, zal het nog bü schending van ons luchtgebied, ter handhaving onzer neutraliteit, noodig zün, dat wü daadwer- kelük optreden. Wü moeten dus ernstig re kening houden met een direct en aanmer kelijk uitvallerscüfer van goedgeoefende en geroutineerde strüdkrachten, zoedat het absoluut noodzakelük is, dat er een sterke reservemacht gereed staat, een reserve, die goed gevormd en practisch middellük in staat is de plaats in te nemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 19