u
Hoitika
De luchtroovers
van
Nederland is niet luchtvaardig
Instantine
ucïüaal wuiden daq
I
F 250.-
Pijn<
AIR-MINDED, MAAR
OP DEN GROND
i
Het Tehuis
cheepsrecht
Achterlijkheid in sportvliegerü beteekent zwakte
voor defensie
't is van „Raye**
D-
DONDERDAG 6 APRIL 1939
1
EEN COMMUNIE-TEGEL
RETRAITEN
Drienul
Retraitehui» „Klooster van den
H. Geest" te Uden
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UIT ER LUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
gerif
iingen, die volgen.
ingewikkelde
kost reeds
ons luchtwa-
als
00
I
het
oog
lucht
voor dfe
Meisjes
E.K. dagen voor dames Onderw
Dames
weg,
door Percy King
gewoonte
verzocht Margaret geïnteres-
knikte. De brief had geen aanhef:
XX
(Wordt vervolgd.)
opgeleid, on
opengevallen
het
geen
illan.
ij van
'eren
>'»en
aar.
een
om
zoo
>le
it-
JKotn nog een minuut of vijf in mijn kan
toor, Keith." animeerde Margaret, toen zü voor
de
voor
spe-
on-
Het moderne pijnstillende middel
LJoven het recht op eigendom gaat
het recht op leven en beide rech
ten ligg'en verankerd in de natuurwet
„Lees
seerd.
Keith
RaffUl viel onmlddellljk met de deur in huls
Ze waren in een zwerm sprinkhanen terecht gekomen. Mll-
lioenen en nog eens mlllloenen dieren kwamen door de lucht
aanzetten en al sloeg de schroef ze bü honderden kapot, toch
konden ze geen hand meer voor oogen zien en ze dreigden
leelijk den weg kwijt te raken, want de dieren vielen op het
toestel neer en kropen bij honderden overal op en in en door
heen. „Als ze het omhulsel maar niet kapot bijten," riep Piet
angstig.
A f T n A op dit blad zijn ingevolge de vereekeringsvoorwaarden tegen p lerenBla,*e «’eh®ele ongoeehlktbeM tot werken doeg TJ
Al sl «r, K(_)N IV r« o ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen F OVa" verlies van belde areaen, beide beenen at beide oogen F OVJe“ doodeltjken afloop
haar in relatie te treden Daarom droeg hij
zijn zaakwaarnerfier, Chrichton. den eenlgen
man, met wien hjj betrekkelijk vriendschappe
lijk omging, op. naar Monte Carlo te gaan en
uit zijn naam Jean Forbess mede te deelen,
dat hij bij nadere overweging besloten had.
aan haar verzoek om echtscheiding gehoor te
geven. Chrichton werd echter in Monte Carlo
niet al te hartelijk ontvangen. Jean Forbess
zei hem. dat haar ten slotte weinig meer kon
schelen, hoe ze officieel heette; ze gebruikte
eenvoudig haar meisjesnaam en iedereen kende
haar als Miss Forbess. Sir Malcolm kon echter
doen wat hij verkoos.
Chrichton bleef enkele dagen in Monte Carlo
om de zaak nader te regelen na schriftelijk
overleg met Sir Malcolm. Op een middag, dat
de aanhoudende regen hem in 't hotel hield,
spelde hü uit verveling allerlei kranten uit. Zün
aandacht werd getrokken door een oproeping
van den hoofdcommissaris van politie. Men
had t l()k gevonden van een heer, naar schat
ting ongeveer vijftig jaar oud; de dood was
waarschijnlijk t> gevolg geweest van een aan
rijding door een auto. De bezittingen van den
overledene bleken te bestaan uit een portetnon-
naie met slechts enkele francs, een entree be
wijs tot X Casino, een ongemerkten zakdoek en
een portefeuille, waarvan de geheele inhoud
bestond uit visitekaartjes ten name van Jean
Forbes, zonder meer.
Had Sir Malcolm mij menschwaardig behan
deld, dan zou Woodford Chrichton nooit vat op
me gekregen hebben. Maar uw oom had er
oijzonder slag van, ieder, met wien hü in aan
raking kwam, in den kortst mogelijken tijd tot
zün vüand te maken.
U weet, dat zün huwelük met Jean Forbess
een totale mislukking was. Zy verliet hem ten
ilotte. Dit was al lang en breed gebeurd, voor
lat X op de Beveridge Manor kwam, maar X
heb er genoeg over gehoord. Letterlük niemand
nam X voor uw oom op. X Was nog geen
maand in Wheterell. toen Sir Malcolm een
orief ontving van Jean Forbess. die zich in X
Zuiden van Frankrijk gevestigd had. Zü ver
langde van hem, dat hü in echtscheiding bewil
ligde. opdat zü haar meisjesnaam weer kon
aannemen. Uw oom liet haar brief onbeant
woord.
Een paar jaar later betreurde hij die afwü-
zende houding, maar hü was te trotach om dat
te bekennen aan de vrouw, die hem verlaten
had Persoonlik wenschte hü niet meer met
it particulier initiatief kwam
daadwerkelijke actie naar voren,
de leemte in onze weermacht
spoedig mogelijk aan te vullen.
In Mei 1937 werd nJ. door de Vereeniging
voor Nationale Veiligheid het z.g. Luchtver-
dedigingsfonds in het leven geroepen, dat
tpn doel heeft de vorming van een zoo groot
mogelük aantal burgervliegers, wier vlieg-
bekwaamheid zoodanig is en blijft, dat zü
in tüd van nood na een aanvullende mili
taire opleiding onze oorlogsmacht kunnen
versterken.
Daarnaast bestond reeds eerder het door
den Nederlandschen vliegtuigbouwer An
thony Fokker ingestelde Fokkerfonds, dat
eveneens beoogt om aan hen, die uit en
thousiasme voor de luchtvaart een vlieg
brevet wenschen te behalen en te onder
houden, min of meer financieelen steun te
verleenen. Tegenwoordig werken beide
fondsen zeer nauw samen, waardoor
vruchtbare resultaten bereikt kunnen wor
den.
Aangezien het vliegbrevet A (het z.g.
Sportbrevet) geen voldoenden waarborg
geeft om eventueel verder als militair vlie
ger te worden opgeleid, heeft het Lucht-
verdedigingsfonds met goedkeuring van
den Minister vaTi Defensie het z.g. M-bre-
vet ingesteld, waarbü aan den candidaat
Iets hoogere eischen worden gesteld.
Voor candidaat-vliegers, die aan bepaal
de eischen betreffende leeftüd, gezondheid
cn ontwikkeling voldoen, stelt nu het Fok-
kerfonds subsidies beschikbaar, waardoor
men opgeleid kan worden tot sportvlieger
en dus in het bezit komt van het A-brevet.
Het Luchtverdediglngsfonds betaalt aan
het Fokkerfonds deze opleidingskosten terug
en neemt verder de opleiding tot het M-
eerden zich de „luxe” van het vliegen als
sport uit eigen middelen kunnen veroorlo
ven, terwül van dezen nog zeer velen door
een bezorgdheid, die de perfectie en de hoog
cpgevoerde veiligheid van het moderne
vliegwezen miskent, weerhouden worden
om hun jij paard of twoseater voor den
stuurstoel te verwisselen.
Naast een Intense propaganda voor de
vliegsport is dus noodig een verlaging van
de daaraan verbonden kosten. En het na
tionale belang, dat door de sportvliegerü
gediend wordt, is zoo groot, dat die kosten -
vertnlndering de mogelükheid van een mas
sale opleiding opent.
De overheid is echter, hoezeer hier het
nationaal belang ook spreekt, in deze zaak
tot nu toe zeer inactief gebleven. De be
kende zuinigheid met contanten heeft haar
blükbaar genoopt de zorg voor een goed ge
trainde luchtmacht-reserve zoo goed
volkomen te verwaaHoozen.
Het wordt hoog tüd dat ons volk lucht
vaardig wordt in den waren zin van het
woord. Een volk dat in voorbüe tijden de
zeeën kon beheerschen, dat zich de manne
lijke eigenschappen van kloeke vastberaden
heid en fier zelfvertrouwen bewust was.
mag. nu er een nieuw en ruim gebied wüd
open ligt, niet achter blüven. En wat van
direct en tastbaar belang is: willen wü ons
kunnen beroemen op een hecht gefundeerd
nationaal verdedigings-potentieel, dan Is
de vorming van een groot contingent ge
trainde vliegers een gebiedende eisch, waar
aan de regeering niet kan ontkomen.
dienst van het vaderland. Als het vaderland
meent, hen noodig te zullen hebben en
daaraan valt niet te twüfelen dient de
cverheid hun gelegenheid te geven om die
geschiktheid te onderhouden; zü moet alle
M-vliegers vliegvaardig helpen houden. Dat
is ’t minste wat van haar verwacht kan
worden K
Daarnaast moet de propaganda
sportvliegerü zoo intens mogelük worden
aangegrepen. Dat dit geschiedt vla particu
liere instelling is niet anders dan toe te
juichen, maar dan moeten deze instellingen
aaartoe ook financieel in staat worden ge
steld.
Ik weet, dat X, door u dit te schrüven.
mün schepen achter mü verbrand, doch aoo-
als X vanmiddag aei: wat X zwaarst ia, moet
ook X zwaarst wegen, 'k Zie geen anderen
yj- en zegt, dat ons land „alrminded"
ly/1 is en igen wüst daarbü met trots
L -*■ en voldoening op de prachtige pres
taties van de K.L.M., op de reputatie, die
deze instelling in de heele wereld geniet
en op de enorme vlucht die, dank zü zeer
te waardeeren pioniersarbeid, de burger
luchtvaart in ons land genomen heeft.
Men zegt ook, dat ons volk „alrminded”
is en men wüst dan op onze jeugd, die de
luchtvaartboeken van *n knap sohrüvend
piloot verslindt en die zich met zichtbaar
genoegen vermaakt met het bouwen van
zeer gevarieerde en ingewikkelde vlieg
tuigmodellen.
Men zegt, dat ons volk luchtvaartgezind
is en men bedoelt ermee, dat de belang
stelling voor de luchtvaart en alles wat
daarmee samenhangt niet gering is, dat
men met groote interesse de ontwikkeling
van onze nationale luchtvloot gadeslaat en
dat men zich zorglük bekommert om het
wel en wee van onze burgerlüke en mili
taire luchtvaartbestellingen.
De Nederlander is alrminded op zün ma
nier. Het is ’n luchtvaartgezlndheld van
den kouden grond. In den letterlüken zin
van het woord.
Hoevelen zetten hun sympathie in daden
«n? Reeds de zakenlui, die in hun drukke
bezigheden van de weldaad der luchtlünen
gebruik maken, zün te tellen; maar hoe
veel jonge mannen beoefenen de edele en
mannelüke vliegsport, het zweefvliegen en
de meer biedende motorvliegerü?
In vergelijking met het buitenland zün
wü op dit gebied In ontstellende mate ach
ter. Ondanks de voortreffelüke service en
de hoog opgevoerde veiligheid van de K.
L. M., ondanks het summum van comfort
en snelheid zün er betrekkelük zeer wei
nigen, die met overwinning van lankmoe
digheid'en vrees werkelük de lucht in
gaan.
Dit is echter niet het ergste. Tenslotte
zal het Nederlandsche publiek geleidelük
zün weg door de lucht wel vinden. Een ge
forceerde propaganda heeft hier weinig
zin-
de deur van Warwick Place 53 stonden. Een
pittige revue in X Hippodrome, had hun ge
dachten weggevoerd van Robena Falkner en
de moeüükheden, waarin X meisje door eigen
schuld geraakt was. „Misschien heeft de post
belangrük nieuws gebracht.”
„Dat kan Tc je zóó wel zeggen!” plaagde
Cullingwood. „Een kar vol opdrachten, bosjes
postwissels, stapels brieven met dankbetuigin
gen en dikke cheques! Je weet toch, dat mét
mün compagnonschap Fortuna haar Intrek op
Warwick Place 53 genomen heeft!”
De post was dien avond X detectivebureau
M. Townley voorbü gewandeld, en zooiets be
hoorde lang niet tot de uitzonderingen. Toch
Margaret niet heeiemaal ongelijk gehad:
was er in elk geval. Zü haalde een
X brievenkastje en bekeek X
bestaat, ontvingen slechts ruim
Iingen het sportbrevet A.
Hierbü moet men nu wel in
houden, dat dit brevet slechts een jaar
geldig bhjft en dat het absoluut noodig is,
de vllegvaardlgheid te onderhouden,
wil men het brevet verlengd krügen. Daar
zoodoende lang niet iedereen aan de vlieg
sport verankerd blüft, zal het wel
duidelük zün, dat er van een eventueele
militaire luchtreserve weinig terecht komt.
Zooals gezegd zün de bezwaren, aan de
sportvliegerü verbonden, vooral in ons
land velerlei. Daar zün vooreerst de kos
ten. De opleiding tot het vliegbrevet A kan
begroot worden op f 700,a f 800,ier-
wül ook de kosten, verbonden aan het on
derhouden van de vllegvaardlgheid 25.—
a 30.— per uur), zeer hoog zün. Het gevolg
hiervan is Hat slechts de zeer goed gesitu-
27—30
Pinks teren)
34 Juni
essen.
59 Juni. Demes uit den deftigen en
goeden stand
1318 Juni
17—30 Juni Meisjes uit Wüchen es. plaatsen.
3033 Juni Leden v. d St. Anna Congregatie
uit Nümegen
3630 Juni Gereserveerd.
1518 April Dames P.T.T ex dames.
2225 April Meisjes uit St. Oedenrode ea.
plaatseu
29 April2 Mei. Voor eventueel aan te vragen
retraite.
6—9 Mei. Meisjes uit Berllcum, *Groesbeek
Nuenen.
1315 Mei' Voor meisjes, die zich aan de
Ka th Actie wüden.
2225. Gehuwde dames uit den middenstand.
27—30 Mei Meisjes uit GTobt Veldhoven
-RaffUl belde op, wilde je gesproken hebben
1t Zei. dat Je naar X Knightsbridge was. Hij
drukte me op X hart. Je aan te raden, voorzich
tig te zün. omdat Carline heele dagen om
Roberta heen hangt en een gevaarlük sujet is.’
Cullingwood kneep X meisje zacht in de hand
k Ben geen knaap, die in zeven slooten tege-
Wk loopt. Maar k vind X heel lief, dat Je zoo
Bezorgd was
-O neen!” Margaret lachte, „X Weet al lang,
ze jou best om een boodschap kunnen sturen!
«affill had een nieuwtje en Tc dacht, dat je er
uusschlen Je voordeel mee doen kon, ook in 't
“*l*ng van onze cliënte. X Huwelük tusschen
”aar en Eric Carline wordt Zaterdag voltrok
ken.”
.Js me bekend. Zei RaffUl ook, waar en hoe
laat?”
-D»t wist hü niet. Toen heb ik X zelf uitge
jacht. In Streatham, ‘s morgens seven uur, in
kerkje van de Schotsche gemeente. Dominee
Baillie maakte eerst heel wat bedenking tegen
vroege uur. maar Carline wist hem tenslotte
Er zat niets anders op. dan maar zoo hard als ze konden
door te vliegen en eindelük werd het iets lichterJa, nu
kwamen ze door den zwerm heen en zagen de zon weer! Dat
was een opluchting, maar het toestel krioelde nog van
beesten en ous trachtten ze te landen, om hun toestel
verdere schade te bewaren. Piet proestte het uit, toen zoon
vette sprinkhaan boven op den „paddenstoel" op het hoofd van
zün vriendje ging zitten.
rger is het, dat de beoefening van de
H vliegsport in een vergaande achter-
•E-'iükheid verkeert, zoo zelfs, dat men
nauwelüks van een „status nascendi” kan
spreken. En dat deze achterstand voor ons
land en ons volk catastrophale gevolgen
kaï! hebben zal iedereen duidelük worden,
wanneer men de dringende behoefte aan
vliegers voor onze militaire luchtvaart in
oogenschouw neemt.
Wü willen hier den nadruk leggen op de
onweerlegbare noodzaak van een groot
aantal reserve-vliegers, die in tüd van nood
klaar zullen staaft om het onvermüdelüke
verlies aan militaire piloten oogenblikkelük
aan te vullen.
De uitval van vliegend personeel is juist
aan het begin van een oorlog schrikbarend
groot. Men mag niet uit het oog verliezen,
dat een vliegtuigbestuurder niet alleen
physiek volkomen in orde moet zün, maar
dat ook zün psychische gesteldheid aan
hooge eischen moet voldoen. En de oorlogs
ervaring heeft geleerd, dat juist bij, ja
zelfs vóór het uitbreken der vüandelük-
heden, ernstige storingen kunnen optreden.
In de eerste drie weken van den wereld
oorlog bedroeg de uitval van de Britsch»
luchtmacht reeds 40 procent van haar
sterkte, terwül in April 1917 in één
maand tüd sommige onderdeden méér
dan 100 pet. verlies leden. Dat wil dus zeg
gen, dat in één maand tüd alle gedurende
die maand voor _het eerst aan het front
gekomen vliegers weer (zü het grootendeels
tijdelijk:) verdwenen zün.
En als men dan weet, dat volgens Duit-
•che cüfers 70 procent van de dooden door
ongevallen en slechts 30 procent door de
vijandelijke wapens werden verloren, dan
«al het duidelük zün van welk een enorm
had
nieuws
enveloppe
adres.
„Voor jou, Keith.”
Cullingwood volgde Margaret naar X kan
toor, ging zitten en scheurde de enveloppe
open. „Van Benjamin Raffill," zei hjj, toen hü
de onderteekening gezien had. „Lieve tüd.
wat een lüvig epistel! X Lijkt wel een roman
in manuscript!"
voor!"
is.... liefdadigheid kan je
noemen.”
Maar hoe ze de zaak ook in X gunstigste licht
beschouwden, welke woorden ze ook kozen om
zich zelf en elkaar te bedriegen. X was niet weg
t- praten. Ze wisten allen heel goed, dat het
nieuwe Tehuis wél weldadigheid had. X Was
het einde der loopbaan; de weide, waar de oude
raspaarden werden ingestutfrd; X was de lage
wal. het armenhuis.
En daar konden ze geen van allen ongevoelig
onder blüven. Blackpool het allerminst. RU *as
Jaren jonger dan Reginald Ross; hü had in
diens troep gespeeld, toen hü pas begon en hl-
was altüd een vurig vereerder van den grooten
Shakespeare-vertolker geweest. Dat het met
Ross zóó was afgeloopen. vond hü een smaad
voor de tooneelkunst
Blackpool stond op. Hü wilde niet, dat de
anderen z’n gezicht zagen. Op dit oogenblik zag
hü Ross niet meer als een oud man. die zich
niet op z’n plaats gevoélt in een club van jon
geren. Hü zag terug naar zich zelf als een kwa
jongen, die op de tweede gaanderij van den
schouwburg zat te tlwepen. terwül de geniale
Ross zich op de planken bewoog, het publiek
l'et lachen of schreien, het leerde wat wanhoop
en uitbundige vreugde was. en vooral wat glone
is. En nu was die glorie weg. weggevaagd, voor
goed
Met een beklemmend gevoel zei Blackpool als
terloops: „Ik zal hem dezer dagen wel eens gaan
opzoeken."
Niemand gaf daarop antwoord. Ze keken hem
na; ze voélden, dat hü er tegen op zag. zooals
ie allen tegen zoo n bezoek op wouden zien. Ze
zwegen dus maar, toen Blackpool zün hoed nam
en vertrok. Er lag sneeuw In de 54ste straat van
New-York. Het had den heelen dag gesneeuwd
en alles was wit. maar in de gemoedsstemming
waarin de jonge tooneelspeler Blackpool ver
keerde. leek alles smerig. Hü reed de stad door
en stapte voor het Tehuis uit. Hü had zich dat
Tehuis voorgesteld als iets sombers, iets vijan
digs. een uitvinding om jeugd en succes buiten
te houden en ouderdom binnen. Hü was dus
verbaasd, toen hü in een lichte, prettige kamer
stond, met bloemen op lage tafels, een dik, mol
lig kleed onder z’n voeten en overal een sfeer
van echte huiselükheld.
Aan X andere eind van die kamer, voor een
vroolük brandenden haard, zat een groepje da
mes en heeren koffie te drinken, lachend en
pratend Lachend? Ja, en Blackpool had niet
verwacht, dat hü hier zou hooren lachen. Regi
nald Ross kwam bü de anderen vandaan, trad
zün bezoeker tegemoet en stak z’n oude fraaie
hand uit.
„Wel Blackpool," lachte hü. .Aardig, dat je
eens aankomt. Ook een kop koffie?"
De beztAker had verwacht, dat z’n oude col-
lega verlegen zou zün geweest, beschaamd. Maar
daar stond de oude Reginald, wat scherper van
trekken, maar opgewekt, vroolük pratend, zoo
als de jonge man X nog nooit had beleefd; ver
heugd. dat hü Blackpool zag. maar niet uitge
laten. Een man. die een gast ontvangt aan z’n
eigen haard. Groot, voornaam, beheerscht van
beweging, stelde hü z’n bezoeker voor.
Blackpool keek naar links en rechts, of z’n
oogen hem soms bedrogen Hü was verbluft. Dat
was niet de groote oude heer uit de tooneel-
spelerSclub. door z’n leeftüd uitgeschakeld vaif
de anderen, maar een persoonlykheid in z’n
eigen element, onder gelüken.
In den grooten haard brandde het heldere
vuur en door alles wat hü zag en hoorde, voelde
Blackpool zich hier niet geheel op z’n plaats.
Hü was hier, wat Ross in de club geweest was:
een buitenstaander Die oude tooneelspelers ken
den elkander allen zoo goed, ze maakten grap
pen. noemden elkaar met bünamen; ze waren
vrlendelük tegen Blackpool, maar stelden geen,
wezenlijk belang in hem. X Was enkel gastvrüe
beleefdheid. Ze spraken ongedwongen over X
-ooneel. Ze waren
geen ultgestxote-
nen. geen stukken f
wrakhout. aan
wal gespoeld,
maar bewuste
zoekers naar rust
en op hun gemak
na het volbrachte werk van den dag.
Dit alles was iets onbegrüpelüks voor Black
pool. maar hü voelde er zich door opgelucht.
Z’n waan, dat Ross zich ongelukkig moest voe
len. was uitgeroeid. Hü bleef niet lang in X Te
huis. want ze hadden hem daar met noodig.
Ross had hem evenmin noodig. als de club Ross
noodig had gehad. X Was goed, schenen die ge
zichten te zeggen. X was goed om oud en bü
elkaar te zün.
Toen hü in z’n auto zat. overdacht Blackpool
het geval. Hü begreep het niet heeiemaal, maai
hü voelde duidelijk dat z’n mëdelüden met z’n
held onredelük. ongerijmd was geweest. Ross
stond op den drempel der voordeur en wuifde
ten afscheid Hü begreep waarom Blackpool
gekomen was en hü waardeerde het. En toch
speelde er een guitig lachje om z’n lippen,
want hü maakte ziph vroolük over de verbluft
heid van den jongen man. Toen keek hü op
naar den hemel. Het had opgehouden met sneeu
wen en een smal maantje scheen in een heldere
lucht. Het Westen was zeer mooi met iets van
roseparelgrüs en X avondlicht gaf een neldere
kracht aan X Tehuis en aan z’n eiger. gezicht.
Naar dit alles bleef de oude Ross een poosje
küken; daarna ging hü naar binnen. Hü ging
terug naar die menschen van z’n eigen leeftüd.
die hem de laatste jaren gemeden hadden, om
dat hü veel geld verdiende, omdat ze meenden
dat hü rijk was en zü arm waren.
Maar nu. nu was hü een der hunnen. Hü
was geen uitgeschakelde meer. Bestond er ver
schil, dan was hü de minste nunner. want hü
was de laatst gekomene in X Tehuis. Hü was
hier thuis en zün geheim was voor hem alleen:
het gleed door z’n gedachten als door diepe
wateren.
Daar moest dat geheim blüven, verborgen en
veilig Niemand mocht ooit weten of zelfs raden,
dat hü Reginald Ross het was. die het Tehuis
had gebouwd en in de installatie had voorzien
Nu bezat hü alles: vriendschap, gelükheid.
Dat had zün geld voor hem gedaan. Het had
voor hen allen veel gedaan, maar voor
hém had het meer gedaan dan voor de anderen.
Want voor hem had het iets gemaakt van niets.
te overreden, omdat, naar hü voorgaf, de „Duke
of Kent”, waarmee zün vrouw en hü de huwe-
lüksreis maken, klokslag twaalf uit Southamp
ton vertrekt. Verder zal de toezegging van een
royale gift voor de armen van zün parochie
dominee Baillie wel over zün bezwaren hebben
doen heenstappen. Vin-jü X niet zonderling,
dat Carline voor de trouwerü een dominee in
den arm heeft genomen?”
„Betrekkelük. Carline is een Schot, dominee
Baillie ook. Nu ze kort geleden de huwelüks-
smederij in Gretna Green gesloten hebben, is bü
wüze van compensatie van Schtsche predi
kanten X sluiten van huwelüken toegestaan
Van die bepaling wil Carline gebruik maken.
Toch geloof X wel dat zün eerwaarde zich
tweemaal bedenken zou, als hü wist, wat voor
vleesch hü Zaterdagmorgen in de kuip krügt.
Nu X is nog niet te laat om hem in te lichten."
„Denk je werkelük, dat huwelük te kunnen
verhinderen?”
.Als X er maar een gaatje in zie. niet grooter
dan een speldknop Ja."
„Dan mag je er wel haast achter zetten.
Streatham. Zaterdagmorgen zeven uur. X Ben
't nog niet met mezelf eens. welk costuum
k voor de plechtigheid aantrek.”
„Aha! Ben Je voornemens, die bü te wonen?"
„X Zou X feest voor geen geld ter wereld
willen missen.”
wil misschien nog voorkomen kunnen
worden, dat Roberta Falkner voor altüd onge
lukkig zal zün: door een huwelük met Eric
Carline of Alfred Oakton.
Ouder gewoonte noem X haar Roberta
Falkner.
X Is verkeerd, want zü heeft geen recht op
dien naam. Zü heet Sybil Chrichton en is de
dochter van Woodford Chrichton, tot voor
kort zaakwaarnemer te Durham.
Chrichton trouwde pas. toen hü den middelba
ren leeftüd al dicht naderde. Van langen duur is
zün huwelük niet geweest en X mag een zegen
voor zün vrouw geacht worden, want hü be
handelde haar heel slecht. Zü stierf kort nadat
zü een dochtertje ter wereld gebracht had,
Sybil.
Ik leerde Woodford Chrichton kennen, toen
X secretaris was van uw oom. Sir Malcolm
Beveridge, In Wheterell. Hü was zün zaakwaar
nemer. Aan de jaren, die X op Beveridge
Manor doorbracht, denk X liever niet terug;
X had er een hondenbaan. Uw oom elschte X
onmogelüke van ondergeschikten, had nooit
een behoorhjk woord voor hen en betaalde
lagere loonen dan wie ook tusschen Durham en
Sunderland. Verandering van personeel was op
ie Manor schering en inslag. Ik daarentegen
had geen keus. Toen X de betrekking in Whete-
■ell kreeg, was X twee en een half jaar zonder
werk geweest en mün spaarpenningen waren
■tr zoo goed als bü Ingeteerd. Als u ooit in
joortgelüke omstandigheden verkeerd hebt,
Mr. Cullingwood, zult u begrijpen, hoe X reeds
huiverde bü de gedachte alleen, een niéuwe
De fa. Wed. J. R. van Rossum te Utrecht
brengt in den handel een communietegel, ver
vaardigd naar een ontwerp van Paul Gregoire.
De tegel Is In rood en blauw uitgevoerd, welke
kleuren zün geglazuurd op gele klei. De voor
stelling is zoo primitief mogelük gehouden, soo-
dat Zü spreekt tot de jeugd. De kinderen ziet
men tot Jezus komen, de kleinsten worden door
de ouders naar den Goddelüken Meester ge
dragen. De tegel is een product van de meer
en meer bekend wordende Tegelsche ceramiek.
Blackpool voeloe zich niet op z’n gemak, toen
hü het nieuwtje over Reginald Ross hoorde, al
liet hü er niet veel van merken aan z’n mede
leden van de club. Die medeleden ergerden zich
zelf óok wel aan het nieuwtje, maar wat konden
ze er aan doen?
X Stond in X avondbladDe beroemde tooneel
speler Reginald Ross was aan lager wal. Hü had
z’n toevlucht moeten nemen tot het Tehuis
voor Oude Tooneelspelers. En dat, terwül vol
gens de algemeene opinie Ross een der weinige
acteurs was. die in hun goeden tüd op hun geld
a-isten te passen.
Blackpool zat aan tafel met eenige andere
acteurs, regisseurs en tooneelschrüvers. maar
kon opeens niet meer eten. De man tegenover
hem zei:
,^a, X is natuurlük ellendig, maar X Tehuis
X elgenlük niet
periode van werkloosheid tegemoet te zullen
gaan. Dus bleef X. Wat X in die Jaren van
dienstbaarheid op de Manor heb moeten slik
ten X zal u een beschrüvlng er van be
sparen. Slechts dit: op een avond heb X het
voornemen gemaakt, dat, als ooit de gelegen
heid daartoe zich voordeed, ik Sir Malcolm met
‘nterest op Interest zou laten betalen voor de
grieven en bejegening, die X van zün kant te
verduren had. X Moet u dit onder X oog bren-
omdat X in nauw verband staat met de
-W T atuurlijk beschikt nu
pen over een aantal reservevllegers,
maar gezien de groote behoefte aan
manschappeii in oorlogstijd is het vanzelf
sprekend onmogelijk, een voldoende aantal
reeds in het vredesleger permanent voor
radig te hebben. Noodig is daarom, dat wij
een belangrijk contingent jonge mannen
hebben, die zich in vredestijd vrijwillig en
bij wijze van sport bekwamen in de vlieg
kunst; alleen uit deze categorie zal de re
serve voor onze militaire vliegers gerequl-
reerd kunnen worden.
Overal in het buitenland heeft men het
groote belang .van de sportvliegerü volko
men begrepen en met bewonderenswaar-
dige voortvarendheid hebben de overheden
deze liefhebberü gepropageerd en, wat
zeer belangrük is, financieel gesteund. In
ons land ontbreken Ongetwüfeld de be
kwame en ondernemende gegadigden voor
de vliegsport niet, maar zü stuit op tal-
rüke bezwaren, waardoor het aantal sport
vliegers bedenkelük laag is. In de tien
jaren, dat de Nationale Luchtvaart-School
400 leer-
brevet alsmede het onderhoud van* de vlleg-
vaardigheid tot het 4Oste jaar voor zün re
kening.
Men ziet; de particuliere offers, die in het
belang van onze nationale verdediging ge
bracht worden, zün niet gering. Beide fond
sen toch worden in stand gehouden door
jaarlüksche contributies en donaties van
vaderlandslievende Nederlanders.
Tot nu toe, dat is in een periode van ruim
een jaar, behaalden 74 jonge mannen het
M-brevet. Het is een begin, maar het is te
weinig. Wil men tot een eenigszins behoor-
lüke reserve komen, dan is het strikt noo
dig. dat er in den kortst mogelüken tüd
1000 M-vIlegers worden opgeleid. Hoe goed
willend het particuliere initiatief ook is.
het kan hierin niet voorzien.
Een opleiding tot M-vlieger
j.lm. 1200.terwül het onderhouden van
de vliegvaardigheid op f 450 per jaar mag
worden geschat. Vooral deze laatste factor
legt een zwaar gewicht in de schaal; het is
een jaarlüks terugkeerende last, die met
het toenemende aantal brevethouders steeds
hooger wordt
De regeering heeft deze moeilükheid in
gezien en werd bereid gevonden om een
aantal bezitters van het M-brevet voor
ieder jaar afzonderlük vast te stellen toe
te laten tot een rechtstreeksche verbintenis
met het Rük, waardoor deze M-vliegers
automatisch in tüd van oorlog of mobili
satie worden ingedeeld bü de luchtvaart-
t roepen. Tevens genieten deze reservisten
diverse faciliteiten, zooals vrüe keuring^
reisvergoedlng naar de vliegvelden, verze
kering tegen ongevallen enz., terwül aan
het luchtverdediglngsfonds door het Rük
een bedrag van 400 wordt betaald als ge-
deeltelüke vergoeding voor de opleidings
kosten. en door een jaarlüksche storting
van 450 in het fonds ook de verdere kos
ten voor onderhoud van de vliegvaardigheid
voor rekening van het Rük komen.
Het aan deze regeling ten grondslag lig
gende principe kan ongetwüfeld als juist
en redelük gekenmerkt worden. De oplei
ding tot sportvlieger is in de eerste plaats
een bujgerlüke taak en het is dus vanzelf
sprekend dat zü door particuliere instanties
ter hand wordt genomen. Waar het hier
echter een sport betreft, die in het kader
van onze nationale verdediging van enorme
beteekenis is, mag de regeering met haar
steun niet achterblüven. Dat zü daarbü per
jaar een zoo beperkt aantal vliegers (tot nu
toe slechts 14) voor steun en hulp in aan
merking doet komen, moet absoluut onvol
doende geacht worden.
De sportvliegers, die zich tot X M-brevet
bekwamen, hebben overduidelük blük ge
geven van geschiktheid en goeden wil om
in tüden van nood klaar te staan voor den
belang een deugdelijk opgeleide
reserve moet worden geacht.
Het is een bekend feit, dat bü den aan
vang der krügsverrichtingen het luchtwa
pen een büzonder actieve rol heeft te
len en ook wanneer wü ons van een
verhoopt internationaal conflict afzüdig
weten te houden, zal het nog bü schending
van ons luchtgebied, ter handhaving onzer
neutraliteit, noodig zün, dat wü daadwer-
kelük optreden. Wü moeten dus ernstig re
kening houden met een direct en aanmer
kelijk uitvallerscüfer van goedgeoefende en
geroutineerde strüdkrachten, zoedat het
absoluut noodzakelük is, dat er een sterke
reservemacht gereed staat, een reserve, die
goed gevormd en practisch
middellük in staat is de
plaats in te nemen.