hülde aan dr. schaepman <Kctv&fiaal van Hoitika De luchtroovers van den-da^ >ril PERMANENT F 250.- Goed katholiek en goed Nederlander cheepsrecht yv 4 1 Q GeneesmiddelH IM D BH zijn 95sten geboortedag Dond te Tubbergen een grootsche huldebe- tooging plaats DONDERDAG 13 APRIL 1939 Film ad io. Alleen en toch één! ienst Rede mr. Roolvink Nieuwenhuizen jiu-jitsu-kampioen ZWAARTEKRACHTMETINGEN AAN BOORD DER 016 INSTALLATIE SOESOEHOE- NAN IS 26 APRIL XEN !5 Brifaai TEGEN HUIDAANDOENINGEN r Persoonlijke herinneringen van Deken v. d. Waarden i Het charmante I I verkoopstertje AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Ministerraad week). dawn 8 uur. koel, maar voor- o door een 4- THEE DOETJE GOED! eden I TTW.-X-T-. MM i door Percy King 44 i de eerwaarde knikte. „Zoo Is mijn ntram. X van beschuldigd?" sta- l 4 ft ft Uw plicht la het te zorgen, dat wfj over 5 jaar in volle vrijheid nog op deze plaat* kun nen staan. Daarvoor zullen wij vasthouden aan de beginselen, die Schaepman ons in het hart heeft gegrift. 10 UW 12 W 8* O ipg den Piet viel midden in een mand met strulsvogel.eieren. Die heb ben wel een dikkere schaal dan kippeneieren, maar Piet was geen veertje en duskraakten er een paar en de Inhoud spatte hem om de ooren. Dat was erg naar, maar nog veel naarder ms, dat er opeeaae een oude vrouw te voorschijn kwam. Waar die zoo opeens vandaan kwam, begreep Piet niet, toch zeker niet uit zoon struivogel-ell Maar ze was er! Dat zag en hoorde hjj. dank van nam honderd pond ter hand. naar hier gekomen, om t huwelijk Eric Carline en Roberta Falkner te er '100 06*— 11 per 14.50 DOR :D m JBan- J00 1 4*0 kool *10. 100— Tot kampioen van Nederland jiu jltsu is uit geroepen M. van Nieuwenhuizen te Graven- hage. >11i iO >1 >9 920- Radio -11-50; -14.05; -1620; \1720; IndU- krop. ISO. sr kg. nkool stuk. IT 11/ bps. t per liS— -20.50; -2225; —24.00. ië 020 iltwich Droit- -19.20; -2050; -22 50; 13 05— 0-15 m Dr. e* 6 ELKE BUS EEN BON VQQR GESCHENKEN bfl verftee van een handt een roe» oC «en oog. DDD doot da |»uk bedara* •n doodt de ziektekiemen, zoodot de huid zich kan herstellen. Flacon* d 75 et. L l 50 en L 2.50. Aan boord van Hr. Ms.| O 16, die, behoudens onvoorziene omstandigheden, uit Nieuwedlep vla de Kaap naar Indië zal vertrekken, zal aanwezig zijn dr. W, Nieuwenkamp, privaatdocent aan de universlteit te Utrecht, die als opvolger van prof. dr. F. H. Venlng Melnesz, in opdracht van de cijfercommlssle voor graadmeting en water passing zich zal toeleggen op oceanische zwaar, tekrachtmetingen. Wat ging dat mensch te keer! Ze was zwart als een neger, maar Europeesch gekleed, met een grooten zonnehoed op en zonder schoenen. Bijna had hij nog gevoeld ook. dat ze er was, want haar hand maakte de beweging van slaan, maar Piet sprong op den rand van de mand, zoodat die heelemaal ornvlel en ging er vlug van door. rampen te vorkomen behalve van die kleine middeltjes, die meer uitdagen dan verbeteren zoo was het ook in onzen studententijd. Wel war» er enkele lichtende teekenen, wel werden de sociale brieven van kardinaal Peccl als bis schep met instemming aangehaald, doch wie Alom spreekt men, in navolging van het Koninklijk woord, over geestelijke herbewa pening. Wü Katholieken vooral, willen na den vorbeeldlgen Inzet van het Werklieden verbond naar de Nieuwe Gemeenschap. Doch wordt de beteekenis daarvan wel ten volle begrepen? Ziet men wel In. dat er nog iets anders moet gebeuren dan wat meer liefda digheid Er werken dl* grootmachten wel mee, zonder wie het doel nooit kan worden bereikt? Miskenning, verdachtmaking van hetgeen hem het dierbaarst en heiligst was. is ruim schoots zijn deel geweest. Zelf nam hij den schijn aan, alsof het hem koud liet. Maar zijn leerlingen weten wel beter. De jaren hebben hem In het gelijk gesteld. Er is geen land ter wereld, waarin de katholiek» school vrijer Is dan hier en geheel door den staat bekostigd wordt. Er is geen land ter wereld, waariff-bü den dienstplicht zoo ge rekend wordt met de belangen der Katho lieke Kerk als hier. Dat hebben we te dan ken aan dr. Schaepman. Cen- t 11— ■son 8 Nötre nbeth b van 7—11, Rel- rlllant k 11— 9—13, irbaak Aza- lor 10 B. Bl- S—2.5, 0—17, euren Na dese rede traden een Jongen en een meisje naar voren, die een grooten krans met linten In de jmneeljjke en vaderlandsche kleuren aanreikten. En terwijl alle aanwezi gen de hoofden ontblootten en met be geleiding van „Dr. Schaepman’s harmonie”, uit Tubbergen, het „Wilhelmus" aanhieven, legde mr. Roolvink den krans tegen het granieten voetstuk van het majestueuze monument. ,Ja, die spiegel heeft een eigen geschiedenis," zei Walter, toen hjj zag. dat Ik iets meer wilde weten van dit onooglijke voorwerp, dat hij .al tijd met zoo groote zorg en teederheid be handelde. o Het was een kleine, ovale spiegel met houten lijst; hier en daar was de lak van het hout ge sprongen In het glas zat een scheur, die ieder een wreedaardig door het gezicht sneed, die z(jn schoonheid in dezen spiegel wilde bewonderen. Dr weet, dat Walter hem steeds met zich mee sleepte, onverschillig waarheen zijn levensweg hem voerde. „Als Ik In den spiegel kijk, zien telkens twee oogen mij aan. die mij voor den eersten keer in mjjn leven de schoonheid van een vrouwenziel openbaarden." vervolgde Walter op patheti- schen toon. „Ik was als jong student, die pas zijn kostelijke vrijheid had gekregen, naar hier gekomen en wilde nu mijn verblijf een beetje gezellig inrichten. Ik slenterde een beetje rond door de stad en kocht alles, wat maar eenlgs- zins bruikbaar was. Ik moet zeggen, dat het niet altijd erg practlsch en nog minder volgens een bepaalden stijl was. Maar het koopen alleen al was een genoegen. Ik vond het leuk nu en dan een aardig verkoopstertje om raad te vra gen en deze raad werd altijd zoo van hart* gaarne en zoo vol innerlijke deelneming aan mijn geluk gegeven, alsof zij er zelf belang bij hadden. XH Toen alles, wat ik v< notitieboekje voor mijn was aangeschaft, ontbrak er nog een spiegel. Ik T-'w e voorzitter van den I heeft in zijn radio-rede, na met be proefde kalmte de spanning in de internationale betrekking en de zelfstan dige positie en houding van Nederland te hebben geschetst, een zeer belangrijke mededeeling gedaan. De Regeerlng acht den totnutoe bestaan- den opzet onzer grensverdedlging, welker versterking in onrustige omstandigheden van geval tot geval In werking moet gezet worden, onbevredigend, en zij zal voorzie ningen treffen, die een permanent karak ter dragen, om de mogelijkheid eéner ongestoorde mobilisatie te waarborgen, zon der dat daartoe op elk moment van span ning bijzondere voorzorgsmaatregelen be hoeven te worden getroffen. Wij zullen dus een versterkte grensdek- king krijgen van permanent karakter. De maatregelen, die In deze onrustige dagen weer genomen zijn om een tijdelijke versterking onzer grensdekking te bewerk stelligen, zullen dus In stand gehouden worden totdat, en slechts totdat die voor zieningen van permanenten aard zijn ge reed gekomen. Ons volk zal deze mededeeling ongetwij feld met voldoening hebben vernomen. De voorgenomen maatregelen beteekenen niet minister Colijn zei het met veel nadruk dat ons land zich rechtstreeks bedreigd acht door ééne of meerdere der vreemde mogendheden, maar zij beteekenen, dat onze Defensie zich aanpast aan het kli maat, dat tegenwoordig in Europa heerscht. In plaats van elke vlaag guren wind afzonderlijk te beschouwen en dien te willen afweren met gelegenheidsmiddelen die, hoe haastig ook genomen, toch altijd gevaar loopen van te laat te komen, klee- den wij onze defensie blijvend op het weer, dat nu eenmaal heerscht. Veel onrust zal aldus worden vermeden, en de vastbesloten zelfstandlgheldspolltlek van ons land zal er nog duidelijker door tot uiting komen, ten voordeele van onze vei ligheid. Want het grootste gevaar, waarin een land verkeeren kan, is, dat het een plek van geringeren weerstand vormt In een wereld onder hoogen druk. Om aan den Paaschtijd, die in de lentestralende natuur beter tot uiting komt dan in bet wereld- bedrijf der menschen, althans dit ééne pro fane beeld te ontleenen: het ei met de- zachtste schaal wordt onvermijdelijk ge butst. Men mag vertrouwen, dat de ópvoering van onze paraatheid aan de grenzen tevens een concrete verhooging van de veiligheid onzer zelfstandigheid met zich brengt en daarmee zelfs een bijdrage vormt voor den terugkeer van de rust in de Europeesche verhoudingen. aan den Koning der Eeuwen: de we- biyft schijnen, haar glanzen sterven Wat bet merkwaardigste Is: de man, die dikwijls zoo weinig medewerking ondervond, die dikwijls zoo goed als alleen stond, hij heeft meer dan wie ook gedaan om de eenheid onder de katholieken te bevorderen. Alleen en toch één! De waarheid van dl* schijnbare tegenstelling vindt zijn grond in zijn liefde voor Kerk en Paus, in zijn gehoorzaam heid aan het kerkelijk. Gezag. Nadat twee strofen van het „Aan U, o Ko ning der eeuwen" door allen was gezongen, sprak Mr. Roolvink bet slotwoord, waarin hij bracht aan allen, die tot bet welslagen deze bijeenkomst hadden medegewerkt. Over 5 jaar zal het 100 Jaar geleden zijn, dat Schaepman in Tubbergen werd geboren, aldus spr. Gij verwacht dan een machtige en groot sche herdenking. Gij hebt daar recht op, maar het brengt ook een plicht mede. Er zijn er, die dit monument van zijn voetstuk willen halen en daarvoor een, gekleed in een gekleurd hemd in de plaat* tg stellen. Men zal trachten uw me delijden op te wekken en door beloften van ma- terleelen aard u over te halen een gouwleider te volgen, zonder wien Twente geen toekomst heeft! i huwelijk met Sybil Chrichtoh onder den haar niet toekomenden naam Roberta Falkner aan te gaan.” Hij nam de papieren, die op dominee Baillie’* tafel lagen, en'stak ze inden zak. „Als u rustig meegaat, kan de arrestatie onop vallend geschieden. Een auto wacht." Eric Carline dacht er in de verste verte niet aan, verzet te plegen. Hij gedroeg zich als een bruut, 'waar hij tegenover wouwen stond, die zich niet verweren konden. Wanneer 't tegen mannen .ging met stevige knuisten .aan X HJf, was hij onder een hoedje te vangen. Een arrestatie door Scotland Yard had altijd tot zijn verschrikke lijkste nachtmerries behoord. Hjj wist drom mels goed, dat hij voldoende op zijn kerfstok had, om een arrestatie te rechtvaardigen. Gedwee als een lam stapte hij tusschen Holli day en Barber de consistoriekamer uit. Dominee Balllie gaf eerst nu zijn volle be langstelling aan X tooneel op den grond. „Wat beteekent dat?” vroeg hjj verschrikt en ging naar Sybil Chrichton toe. ..Flauw gevallen van de consternatie?" Cuilingwood wendde zich nu ook naar de kleine groep. „X Beste zal zijn, Sybil zoo gauw moge lijk naar X Knightsbridge te brengen. Car- llne is van de vlakte, t huwelijk is voorkomen ze heeft hier niets meer te maken." „Neen!" antwoordde Margaret resoluut. „Ze moet eerst bij kennis zijn!" Ze knielde opnieuw bij Sybil Chrichton neer. „Laat mij haar maar even behandelen, dominee! X Weet zoo'n beetje van de verpleegkunst af.” „Er zijn me een paar dingen bekend gewor- fers heeft doen knallen. Nu lette hij niet op den penning, wel op den man, die hem X voor werp slechts even voorhield en ’t toen snel weer in zijn zak liet verdwijnen. „U hebt me te volgen, Eric Carline!" nW_waar word X van beschuldigd?" sta melde hij. „Dat zult bijvoorbeeld voor den schouwburg nemen?” Glimla chend met een pruimenmond je t sloeg zij. een beetje vrijmoedi ger reeds dan en kele dagen geleden, haar lange donkere wim pers op en keek me vragend aan. Toen naun ze eetf klein fleschje. „Als ik moest kiezen, dit. Ik ga trouwens heel graag naar den schouwburg, bijna lederen Zondag, als er een klassiek stuk gegeven wordt." „Heusch? Nou. dan zien we elkaar misschien morgenavond wel bij Maria Stuart I" ZU antwoordde niet, haar zacht gezichtje was in een oogwenk dóór een feilen blos gekleurd. Ik had opeens haast, betaalde en ging. Nog nooit ben ik met zoo’n juichend hart naar de tragedie van de Schotsche koningin gegaan als dien Zaterdag-avond. Natuurlijk kwam ik te vroeg. Of kwam zij de kleine geraffineerde op het laatste moment, om mij haar mantel te laten afnemen? Maria Stuart ken je en je weet ook, dat men in dit stuk gelegenheid heeft te weenen en zijn trouw te betuigen wat ik dien avond natuurlijk nog niet goed kon. Dat gebeurde den eerstvolgenden Zondag. Toen hebben wij gewandeld onder bollende boomen, omjubeld door het overmoedige gezang van vogels. De wereld had den eersten dag, toen zij uit den hand van den Schepper ontstond, niet schooner kunnen zijn. Alle menschen lach ten ons toe en de zon schëen haar stralen alleen op ons en ons pad te richten. Toen wij laat in den avond terugkeerden, bestraalde de maan ons door de dunne takken. De goede, oude maan. Zij moest lang geduld met ons hebben; want we bleven dikwijls staan en hebben elkaar diep in de oogen gekeken. Toen ik op mijn kamer weer tot bezinning kwam, heb ik den spiegel in de hand genomen en ik ben een gesprek met mezelf begonnen een splegelgesprek. Het was me, alsof zij zelf achter den spiegel stond en mij aankeek met haar diepe melsjesoogen vol geluk Zoo is het toen met den spiegel altijd gebleven, want zij zelf is kort daarna verhuisd; nooit meer heb ik iets van haar gehoord, maar omwille van die onvergetelijke dagen, die overvol waren van liefde en geluk bewaar ik nog steeds dezen spiegel!” (Nadruk verboden) Daaraan herinnert dan ook zijn spreuk Credo. Pugno ik geloof, ik strijd. „Onze eenheid, ’stands kracht” Wanneer wjj thans kunnen zeggen en met recht kunnen zeggen „Onze eenheid ’s lands kracht dan ligt in de vaststelling daarvan de beteekenis die bet werk van Schaepman heeft voor onzen tijd. Onze eenheid, llanda kracht. Wanneer in de wereld veel van wat hecht scheen begint los te slaan, wanneer drijfzand blijkt wat voor vaste grond werd aangezien, dan wordt eerst recht de waarde geschat van een krachtlgen bouw, opge trokken op een diep en oni ment. In den aanhef van zijn Schaepman deze beginselen i men dankbaarheid verschuldigd is. uitleven dat nieuwe krachten schenkt en het gemoed verheft van allen, die er aan deelnemen Maar zulk een gebruikelijk herinneringsjaar is het dit jaar niet. En toch vraagt niemand uwer, waarom we dan toch bijeen zijn gekomen. Spontaan hebt gij gehoor gegeven aan den oproep om u hier aan den voet van het stand beeld te verzamelen. Dat bewijst, dat gij hebt gevoeld, dat er ook andere redenen zijn voor zulk een gedachtenis, dat er oogenblikken zijn, waarop men als het ware er toe wordt gedwon gen een groot man te herdenken. Het Is Schaepman door wiens daad de R. K Staatspartij is gesticht. Rond 50 jaar geleden verscheen van zijn hand in het orgaan ,,Onze Wachter” de proeve van een program. De tijden waren toen zwaar voor de Katholieken, de strijd voor hun vrijmaking was in vollen gang Naast de vele voortreffelijke mannen, die op verscheidene gebieden van het geestelijke en maatschappelijke leven in de voorhoede streden, trad daar Schaepman naar voren met een ge durfd maar in rustige kracht overwogen pian op staatkundig terrein. Op zijn grdpdslag de R. K. Staatspartij ópgetrokken. Het plan vas scherp gezien, maar strijd heeft het gekost. rolgens mijn lijstje in mijn in nuishquden noodlg had, ging naar een winkel, waar'"naast pompeus in fluweel en zijde geëtaleerde parfums, allerlei kammen, borstels en slërlijke spiegels lagen. Achter de toonbank zas ik een klein lief ge zichtje, dat wel wat op een pas ontloken roos geleek. Twee oogen, groot en onschuldig als kln- deroogen, keken ah vriéndelijk aan Sierlijk was haar figuurtje, smaljde schouders, slank; de be wegingen der armen volstrekt niet haastig; de witte kraag op de blauw- en geel gestreepte blouse omsloot een hals, dien men met één hand gemakkelijk kon omvatten; een paar bruine lokjes hadden zich uit den weelderlgen haar dos bevrijd.’* „Wat weet je dat allemaal nog precies „Liefde op het eerste gezicht, kerel I Anders kan ik het niet verklaren. Zij scheen niet min der in den ban van deze geheime macht ge trokken dan ik. Toen zij zich weer naar mij wendde, zag ik, dat zij haar mooie oogen slechts verstolen naar mij durfde opslaan. Haar lief ge zichtje was lichtelijk rood geworden. Ze zette de la met de spiegels op de toonbank en wy begonnen te zoeken. Ik heb hem noodlg om te scheren, expliceerde ik en het moet een heel goede zijn, anders kan ik mijn baardstoppels niet vinden. Of het er dan zoo weinig waren, vroeg ze en toonde toen lachend twee rijen hagelwitte tandqn, die als parels achter de kere- roode lippen stonden. „Er zullen er nog genoeg komen," antwoordde Ik. Terwijl ons gesprek zoo in wederzjjdsche pla gerijen ontaardde, wist ik het zoo te schikken, dat onze handen elkaar raakten. ZIJ bloosde diep en sloeg een oogenbhk haar oogen veelbeteeke- nend naar mij op. Ik weet niet, hoe lang wij naar een spiegel hebben gezocht. Omdat er op dat uur niemand anders in den winkel was, probeerden wij ze alle en kosen dezen hier. HU kreeg nog denzelfden avond een plaat* boven mijn waschtafel Zoo dikwijls ik voor dezen spiegel sta, is het mij. alsof de mooie, diepe, gelukstxalende oogen van het blozende meisje mij aankijken.' Het was een prachtige middag, die nieuwe bezieling heeft geschonken en waaraan het zeer drukke bezoek ongetwijfeld niet weinig zal zjjn gestimuleerd door de onrustige omstandigheden, waaronder de wereld gebukt gaat, maar niet minder dflor het feit, dat de N SB.-pers het den laaU|en tijd vooral op de katholieke geestelijkheid van Twente schijnt* gemunt te hebben. Vereenlgd rond hun geestelijke herders hebben de katholieken van Twente bij deze ge legenheid het .nationale Dagblad" door een waardige demonstratie van antwoord gediend en nog eens onomstootelfjk van hun ge hechtheid en trouw aan het geestelijk gezag, naar het lichtend voorbeeld van den grooten Schaepman, blijk gegeven. H Vader ook tider: dat was hij. Zijn volle kracht was dienstbaar aan het vaderland. Hjj heeft richting gegeven aan de staatkundige ontwikkeling en voor een niet ge ring deel de huidige gestalte daarvan gevormd. Wanneer ik nu namens u allen een krans zaj leggen aan de voeten van dit standbeeld, dan teteekent dat onzen dank voor alles wat Dr. Schaepman vor de Kerk, voor den Staat en ook voor ons bewoners van zijn Kieskring Almelo heeft gedaah. Maar dat niet alleen. Het is ook een plechtige verzekering dat wij deren grooten leider willen volgen om te zijn: Goede Room- i en goede vaderlanders. (Daverend ap plaus). program schreef - -neer: „Kerk en Staat kunnen met behoud van beider vrij, vol en eigen recht naast elkander bestaan”, en verder: „Het gezag in den staat komt van God” en voorts „Niet alle rechten onder de menschen geldend zijn van het staatsgezag afkomstig en niet alle gezag vindt in het staatsgezag zijn bron.” Het zijn deze beginselen die in ons bewustzijn moeten gegrift staan. Bij de periodiciteit van den tijd komen er steeds weer oogenblikken, dat zjj actueel en van alles overheerschende betee kenis worden. Dit zijn de waarheden die rechtstreeks ingaan tegen de staatsvergodlng. Is het dan te verwon deren dat met felheid de Kerk wordt aangeval len en bestreden? Dat verblinde woede over onzen weerstand zich uit in het beleedlgen van de Kerkelijke hiërarchie en het besmeuren van priesters? Dat bij alles wordt gesproken van po litiek Christendom en politiek Katholicisme? Het was in de Tw*eede Kamer dat Dr. Schaep man zeide: ik ben een goede Roomsche en meen een goed Nederlander te z>;n. Woorden juist in onzen tijd van beteekenis en van bran dende actualiteit. Als wjj het leven van Schaep man overzien dan mogen wjj zeggen: hij was het belde in meer dan gewone maat, trouw was hij aan de Kerk en aan haar hoofd den Paus, trouw was hjj aan zijn vaderland. Voor beide heeft hij zjjn krachten gegeven. Goed Roomsch en een goed vaderlander. Spr. zou willen zeggen: voor ons katholieken moet dat samengaan. Het een kan niet geheel goed zijn zonder het ander. Een oordeel over Katholiciteit Is niet aan ons. Maar wij vragen ons zelf toch af: wanneer er iets ontbreekt aan het goede vaderlander zijn, manxeert er dan ook niet wat aan het goed Roomsch ziju? Schaepman was trouw aan den Paus, trouw In alles, trouw onder alle omstandigheden. Wij denken aan zijn gedachten neergelegd in zijn gedicht reldzon niet. Die liefde van Schaepman voor den Heiligen Vader willen wjj voortzetten. Wü zullen gehoor zaam zijn aan de richtlijnen ons door den H. Stoel en de bisschoppen gegeven. Trouwe zoner. als hij, en evenals op hem kan de H. Vader ook op ons rekenen. Een goed NederlSnC*. had durven vermoeden, dat deze kardinaal als Paus Leo XIII in zijn Encycliek ..Rerum Nova- rum” een nieuwe wereldorde zou aankondigen? Meer dan wij oogenscbtjnlljk zouden oordeelen, !s aan de nieuwe wereldorde gewerkt. Paus Plus XI heeft het program van Leo XIII nog eens nader uitgewerkt en scherper omschreven. Cuilingwood legde een hand op den schouder van den predikant. .Miss Chrichton heeft een onvoorzichtigheid begaan, Carline kwam er achter en probeerde er profijt uit te slaan. Hij had haar in zekeren zin in zijn macht. Miss Chrichton moet een poosje rusten. Zooora ze bijkomt, moet ze iets stimuleerends drinken, een glas wjjn of zooiets en dan is ze gauw weer heelemaal opgeknapt, t Is een gewone flauwte door emotie, dunkt me. Hebt u zoo lang een divan voor haar beschikbaar?" „Natuurlijk! Zeker," antwoordde dominee Baillie verward. Hij* wilde de consistoriekamer verlaten. Margaret weerhield hem. „Mr. Town]** en uw koster kunnen haar beter wegdragen. Wil son zal den weg in de pastorie wel weten, ’k Moet u wat vragen en daar heb Tc niemand anders bij noodlg." Cuilingwood zag Margaret aan; hij snapte op geen stukken na, waar ’t meisje heen wilde. Zij wenkte hem glimlachend, te déen. wat zij gezegd had. Hij haalde de schouders op en tilde met den koster Sybil van den grond. Ze ver dwenen in een gang; Wilson's broer sloot rij. Margaret nam haar taachje en stelde den predikant honderd pond ter hand. ..Voor de armen van uw parochie. Wij rekenen er op, dat niets van wat hier voorgevallen is, in de kran ten komt en dat ook de politie er buiten blijft.” „■k Heb gisteren uw chef, Mr. Townley, mijn belofte gegeven, onder voorbehoud, dat alles precies verloopen zou, zooals hij t toen voor den. die X gistermiddag nog niet volledig wist." stelde. U hebt zelf gezien, dat Scotland Yard „Dat zult u op de Yard vernemen,” ant woordde Holliday barsch. .Mijn opdracht was, u te arresteeren, wanneer u zou trachten, een haar toe en ving haar op. Sybil maakte nog even een vage beweging; daarna lag zij stil in Margaret’s armen. Het meisje liet het slappe, roerlooze lichaam voorzichtig op den grond zak ken en knielde erbij neer. „Je moet hier geen fabeltjes komen vertellen, Carline!" zei Keith met een grijns tot den bruidegom. „Een oyd famillegebruik, hé? Een eerbiedwaardige traditie, waar van geslacht op geslacht de hand aan gehouden is,* nietwaar? Man. je weet er geen klap meer van! De bruid krijgt het vóór de huwelijksvoltrekking, dus niet daarna pas, als getrouwde vrouw!” Holliday trad met Barber naar vorën; de eerste duwde Carline een medalje onder den neus. Indien de schavuit niet totaal in de war was geweest, overdonderd door den dramaü- schen loop, welken de ceremonie eensklaps ge nomen had, zou hij ongetwijfeld den pseudo- detective op hoogen toon de vraag hebben ge steld, sinds wanneer de mannen van Scotland Yard’, om zich te legltimeeren, gebruik maak ten van een medalje, welke de exploitant van eën Hoofd-van-Jut pleegt uit te reiken aan dengene, die in een serie ’t hoogste aantal tref- „Zoo, en heb Je verder niets met dien spiegel beleefd vroeg ik nog „Als je nu alles weten wilt, blijft me niets anders over dan verder te vertellen. Den volgen den dag had ik een stuk zeep noodlg, een dag later een tube tandpasta; daarna vond ik mijn scheerkwast niet meer zooals hij behoorde en tenslotte waagde ik een heel gevaarlijk experi ment. Ik wilde een fleschje parfum koopen en hield me natuurlijk zeer onwetend omtrent de kennis der geuren. „Is het voor een heer of een dame?" vroeg het kind op zakelijken toon. „Voor een dame,” zei ik. zichtig. „Voor een dame op leeftijd of voor een jonge dame?” „Nou, zoo tusschen tien en.... laten we zeg gen twee en twintig en een half,” antwoordde ik, zakelijk mijn voorhoofd fronsend. ..Houdt de dame van scherp of zacht?" „Dat is moeilijk te zeggen. Maar wat zou u eeee»eeeeeee»e»ee»e*e»eeseeeeeeeee»ete»»»eeeeeffeeee j i Oakton keek de vrouw spinnijdig aan. ,4U zei half acht.” „Dat werd me getelefoneerd.” knikte zij. ,Je hebt natuurlijk verkeerd verstaan, uil!" .Mijn ooren zijn perfect in orde,” gaf de vrouw, op haar beurt giftig geworden, den advo caat terug. „Zoudt u liever niet beginnen met uw tegen woordigheid hier te verklaren?” Dominee Bail lie’s stem klonk rustig, beheerscht. Alleen een licht fronsen van de wenkbrauwen wees op zjjn ontstemming. Oakton negeerde de vraag. „Waarom werd de huwelijksplechtigheid niet voltooid?” ,."k Ben niet verplicht, dat mee te deelen. Wie is u?" „De rechtskundige raadsman van deze dame, Kay Wharrle. Mijn naam is Oakton. Alfred Oakton. Mijn cliënte kreeg telefonisch bericht, dat dezen morgen om half acht in de kerk van de Schotsche gemeente te Streatham door domi nee Walter Baillie X huwelijk tusschen Eric Carllne en Roberta Falkner voltrokken zou wor den. Zij heeft zeer gemotiveerde redenen, om de voltrekking te voorkomen. Mijn cliënte is in 1 bezit van brieven, waarin Eric Carllne haar trouwbeloften doet, en zij wenscht u deze brie ven voor te leggen.” Oakton werd eerst nu Mar garet Townley gewaar, die zich op den achter grond had gehouden. Een uitdrukking van vage herkenning kwam in zijn oogen. „Die dame hij wees op Margaret „heeft toch niet soort gelijke bezwaren aangevoerd? In dat geval zou X de waarheid sterk in twijfel moeten trekken.” (Wordt vervolgd) De tweede spreke;, de hoogeerwaarde heer H. A. F. C. v. d. Waasden, deken van Almeloo, zeide ultgenoodlgd te zjjn als oud-leerling van dr. Schaepman het woord te voeren. Dr. Schaepman was een heel bijzondere, een ^uitzonderlijke professor. Nog zie ik hem de leszaal binnenkomen, aldus spreker. Met broe den zwaai slaat htf een kruis, bidt op een wijze, die vanzelf tot meebidden aanzet, bestijgt den katheder en zet zich met eenige ongemakkelijk heid neer. Zoekend naar zijn woorden, begint hij. Het best komt hij op dreef, als een uitroep van de studenten hem herinnert, aan den strijd, dien h|j op dat tijdstip voert in pers, Kamer of brochure. Zijn vak is de geschiedenis van den laatsten tijd, maar spr. kan zich niet her inneren, ooit een Jaartal gehoord hebben. Zelfs de feiten op zichzelf werden niet beschre ven. Doch wel de oorzaken daarvan, wat aan leiding gaf tot de Fransche revolutie, de Her vorming. de beschrijving van de personen, die daarbij de hoofdrol speelden. En onwillekeurig dachten we dan, vervolgde spr., aan het woord: .Jlilstolre se répète”, de geschiedenis herhaalt zich. Evenals bij de hervorming en de Fransche revolutie de teekenen des tljds niet werden be grepen en niets werd gedaan om die geweldige A T T T? A op «Ut blad Zijn ingevolge de vei-zekeringsvoorwaarden tegen bij levenslange geheele ongoechikthekf tot werken door p 7^0 bü een ongeval met Al <1 Tl A riCllw IN r. O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen t OV*“ verile* van beide armen, beide beenen of belde oogen i f <JVe" doodelUken afloop tusschenbeide gekomen is. X Weet dus heusch niet. Margaret legde beide handen op Baillie’s schouders en zag hem met haar liefsten glim lach aan. „Met inspecteur Holliday kan X eggen en ploegen. Dat is dus in orde. We rekenen er eveneens op, dat u den koster en z(jn broer ge heimhouding oplegt.” „Mijn beste jonge dame,” antwoordde hij, wat tn de war gebracht, „voor Wilson en zijn broer sta X in als voor mezelf. Toch moet X zeggen als X had kunnen voorzien dat de zaak zóó zou loopeno „U bent werkelijk een schart!" Een vriéndelijk’ woord lag den predikant op de lippen, maar hij zou X niet uitspreken. De deur van de consistoriekamer werd wagenwijd open geworpen en Oakton, den hoed achter op X hoofd, snelde X vertrek in, alsof de duivel hem op de hielen zat. Een vrouw volgde. Zij was lang zoo opgewonden niet als de advocaat, of wist zich althans meer in bedwang te hou den. „Dominee Baillie?" stootte Oakton uit. Zijn ----- - Ja.” „X Ben tusschen verhinderen. X Heb gegronde argumenten om de voltrekking tegen te houden. Ze heeft om half acht plaats, nietwaar?" „X Huwelijk zou om zeven uur voltrokken zTjn,” antwoordde dominee Baillie kalm. „Er is iets tusschen gekomen, waardoor de plechtig heid niet voltooid kon worden.” Sic Carline frommelde met onzekere aan zijn das; X scheen nog niet volkomen hem doorgedrongen te zijn, wat de plot- “unge Interventie van Cuilingwood voor gevol- zou hebben. Sybil Chrichton, die zich nog ddnmer bij hafir waren naam had hooren aan- *9>*ken, staarde Keith eerst verwezen aan; steeg een warme blos naar haar wangen zÜn binnentreden op X kritieke moment haar een schok van vreugde gegeven. Al niet X. minste van de reden, welke JC te8en de geldighgicj yap pep huwelijk met td* had aangevoerd zij beschouwde zijn ïriipen in efk 'geval Als efen’ rAogelijkhéld. om de verafschuwde verbintents te ontkomen, niet zoodra werd- au de twee mannen “dter Cuilingwood gewaar,, of baar gevoel van Udschap vloeide weg, de glans doofde in haar __*®d. Keith wist, wat Sybil Chrichton dacht '2_d»t die mannen gekomen Waren, om haar te ~Z*steeren voor den aanslag op Carllne in zjjn te Streatham. *“ikelde. Margaret Townley snelde op „Onze herdenking betreft een der grooten van onze vaderlandsche geschiedenis, een man, die op de Nederlandsche Staatkunde een merkteeken heeft gedrukt van hlstorl- eebe beteekenis. Maar ook een man, van wiens grootheid niet enkel dit bronzen standbeeld getuigt, doch die ook een stand beeld bezit en voortleeft in onze harten Met dese woorden opende het Tweede Kamerlid Mr. E. G. M. Roolvink uit Alme- 100 op den Tweeden Paaschdag de groote herdenklngsmeeting, welke de Statenkiea- krtng Ahneloo had belegd bij het standbeeld van Mgr. Dr. Schaepman In xtfn geboorte plaats Tubbergen, ter herdenking van het feit, dat 95 jaar geleden de groote eman cipator het levenslicht aanschouwde. 't N* een kort woord van welkom, inzonderheid tot pastoor Schaepman, familielid van onzen grooten leider, „wiens benoeming tot herder der parochie Tubbergen alle Twentsche katholie ken zoo dankbaar heeft gestemd”, vervolgde Mr. Roolvink als eerste spreker op dezen mid dag zijn betoog met te herinneren aan de mo tieven, welke zoovele katholieken op deze plek hebben samengebracht. Het 1* nu 95 jaar geleden, dat Herman Schaepman in de gemeente, op welker grond gebied wü ons bevinden, werd geboren, aldus «pr NU Is het een goede gewoonte zulk een geboortedag na een bepaald aantal Jaren te berdenken een kwart eeuw, een halve eeuw,- een eeuWrtBBt M 'een gepaste uiting tegepover sc!?en hem. wiep -x._,mrx_.Tr het is een 8OLO, 12 April (Aneta). Thans is offlcled medegedeeld, ribt de installatie van den Soel soehoenan 26 April zal geschieden. 20 April neemt de nieuwe vorst zyn intrek in den Kraton. Na installatie op 28 April zal hjj een rondrit door de stad maken. Als de Soesoe- hoenan van dezen rondrit in de Kraton terug zal zijn, zal hy z|jn gemalin tot Ratoe Pakoe Boewono verheffen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 13