<Ketwbfaal 00/1 het wer£fonds- CREDIET de plannen KOMEN LOSZ H De luentroovers vqb Hoitika De Rijnvaartpremies KORTE KAMPEN 2 Beschadig mij niet Y cheepsrecht r aankwa- span- men Versmaad geschenk minims Elen leemte in het accoord rn" r K nK- Een efficiënter organisatie voor de werkverruiming ÏR nie. nd. II I I ar jgHIllllN Het mislukte n” SSXt k“S^ 'A- AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Gevaar-üan binnenuit DINSDAG 18 APRIL 1939 (Van onzen parlementairen redacteur* De lente is gekomen.' joelend* en Plein 1914!" op. 7 4 t uiuil OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN MJ verttae sea mb tsMsd. door Percy King I en o gekund, dat de commissie uit de betrokken jeugd-organisatie geen grootere propagan distische activiteit kón ontplooien, dan mag toch de vraag worden gesteld, wairom deze commissie het. zooals onze verslaggever be richtte, zelfs niet noodig oordeelde, eenige belangstelling te toonen op een reunie van cud-kampjongens, dezer dagen te Den Haag gehouden, een reünie, door de hoogste amb tenaren ten departemente belangrijk ge noeg geoordeeld om haar bij te wonen Moet op die manier de Regeerlng de in druk worden bijgebracht, dat de korte kam pen waard zijn in stand te worden gehou den? Dreigt er gevaar voor het voortbestaan dezer verdienstelijke instellingen, dan ligt de oorzaak waarlijk niet In de eerste plaats ten departemente. klap van ten zitten, plot, hè?” cynlschen GEBRUIK Uteh. Wm, Ze zweeg even. „Als X je lukt. Keith, ben Je er nóg niet. Die schuldbekentenis zit me dwars. Laat ze zoo valsch zijn als wat X komt er op aan, dat te bewijzen.” ,,'k Heb nog ruim twee weken voor den boeg, Peg. X Zal misschien niet zoo vlot van stapel loopen, maar Tt zou verwend worden, als X al tijd even gladjes ging. De hoofdzaak is een vast vertrouwen, dat je slaagt. Wie dat kan hebben, heeft de overwinning al voor vijftig procent be haald.” EN, AS- lel. ste ring HÏilillllHIIIIIIIIIIIIIIIII|lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllilirH klonken kreten en kjj- uit de ongeduldig wachtende menigte. Een agent kwam informeeren waar al De dag na het mislukte uitstapje der familie Pams deelden de kranten het geval mee van oplichting door het Reisbureau ..Naar Bulten” ,,’t Vermogen, dat op jou werd vastgezet, toen |e nog 3een vier jaar was. bedroe*; honderd vijftig duizend pond Met rente op rente is X meer dan verdubbeld. Josuah Hulbert heeft je belangen uitstekend behartigd. Wat word Jij er armer van, als Je mij de helft zou geven?” ,,’t Geld was van Sir Malcolm Beveridge. Hi) zette X vast op Roberta Falkner en liet t onder Mr. Hulbert’s beheer, omdat Je hem in den waan hebt gelaten, dat zijn dochter leefde. Die stierf, vóór ze vier Jaar oud was. Alles behoort nu aan Keith Cullingwood, den rechtmatlgen erfgenaam van Sir Malcolm.'* „Elzoo." Chrichton sloot even de oogen. Toen sloeg hij met loerenden blik zUn dochter gade Wie heeft jou dat wjjs gemaakt? Keith Cul- Ungwood ken Je hem? Aast hU op je dulten?” „Als hU aast, doet hU X op zUn eigen geld. Of k Cullingwood ken? Als detective heeft hU me een paar maal een dienst bewezen, hU is er voor betaald en daarmee uit. Dat k zoo goed UoneUy, Swan- iunlk »n Dok. levsnt. nen veranderen. Er zijn echter, en dit is een leemte in de overeenkomst, geen voor zieningen getroffen om voor het voofWel dat Antwerpen in dat afgeloopen jaar ten koste van Rotterdam behaald heeft op eenigerlei wijze compensatie te eischen. Men gaat de premies verlagen voor het komende Jaar, het verleden laat men rus ten. Antwerpen behoudt dus de extra-ver- diensten verkregen door een buiten ver wachting gunstige werking der premies, ter wijl Rotterdam niet beter Iran doen dan het daardoor ontstane verlies af te schrij ven. I uitstapje (eeeeeeeeM zingende De kwestie verandert natuurlijk van aan zien, wanneer men door een sterke Ant- werpsche activiteit zoover kan gaan, dart de in den loop der Jaren verlaagde premies tot nul gereduceerd kunnen worden. In zoo’n geval staan beide handelssteden op voet van gelijkheid en wanneer dan Ant werpen in evenwaardigen concurrentiestrijd zijn handelsverkeer over den Rijn tot een hooger percentage weet op te voeren, dan kan men daar onmogelijk aanmerking op maken. Zoolang men zich in België echter blijft bedienen van het premiestelsel is handhaving van de eenmaal als redelijk aangenomen verhouding gewenscht. Dat men een jaar lang hiervan af kan wijken met al de voor- en nadeelen van dien is bij al het goeds dat van het accoord gezegd kan worden een betreurenswaardige factor. w—X* voltooiing van een katholieke Om- 1 versiteit zal al uw inspanning eischen. maar het is MUn vurige en innige wenach. dat gil dit groote werk van soon verstrekkend belang voor uw l^nd en uw geloof, tot een goed einde suit brengen. -Paus Plus XI op de audiëntie OU de heiligverklaring van Petrus Canlslus 30 Mei IMS. „JU bent mUn vader, 'k Geef Je den raad, dat in de toekomst met X zelfde gemak te vergeten, als Je tin X verleden gedaan hebt. Je bent geen eerlijk mensch en je verlangt, dat k Je by Je streken helpen zal Als belooning laat je dan ook mij de dupe worden?. Luister nu eens goed naar me t Geld, waar JU Je zinnen op gezet hebt, blüft onder berusting vafi notaris Hulbert, totdat X zUn Juiste bestemming gevon den heeft. Wat de verzameling historische kost baarheden betreft *k wil ze verkoopen, mits Tc er een behoorlUken prUs voor maak Die dlnfen interesseeren me niet; gangbare munt wel. Je hebt natuurlUk Je bemiddeling nlèt aan geboden, omdat Je me zoo graag een dienst wilde bewijzen, maar omdat Je een flinke pro visie hoopt op te strUken. Hoeveel bereken Je? Kom er rond voor uit. Naderhand wil 'k geen gezeur.er over hebben.” ..Daar was nu letterlUk niet één woord Rus sisch bU. neen, warempel niet!" Chrichton trachtte grappig te doen; X bereikte effect was echter allertreurigst. „De provisie bedraagt tien procent usance, snap Je? Nu zal *k op mUn beurt de kaarten bloot leggen Voor die pro-" visie draal *k mUn hand niet om, al zal "k zoo n zot niet wezen, om ze af te slaan. Maar Tt mik hooger. veel hooger." „En je raakt toch niets. X Glinsterende geld trekt Je aan. hè? Zet dat denkbeeld gerust uit je hoofd. Geen penny er van komt in jouw bezit” .Je vader want Sir Malcolm Beveridge was volkomen te goeder trouw, toen hu Je moeder huwde. Hier moest het zijn HU duwde een deur open en ver wachtte niet anders dan zijn vrienden te zien zitten Maar hu had zich net één huis vergist en was bU de koopvrouw in struisvogeleieren terecht gekomen, die nog' altUd ruzie had met haar man over de verloren gegane eieren. ma, XXIII Mr. Woodford Chrichton had zUn bezoek aan Battersea park Road volgens afspraak aange- kondigd in dé ..Morning Post" en als man van de klok verscheen hU prompt op tUd. De toon van 't onderhoud was direct al agressief, maar dit mocht waarlUk niet uitsluitend, zelfs niet in de eerste plaats, aan Mr. Chrichton geweten worden. „Alsjeblieft geen comedie tusschen ons twee ën," begon Sybil, toen haar bezoeker gezeten was .Roberta Falkner is achttien Jaar geleden In Durham gestorven en ais Sybil Chrichton be graven. Wanneer er nog een grein twüfel bU me bestond, zou ook die verdwenen zUn. nu X Je gezicht voor me heb. Zelfs de vernede ring, dat *k op Je luk, mocht me niet bespaard worden." Chrichton glimlachte en khchte maar eens Een .dergelUke inleiding leende zich zeer slecht tot repliek. Met zUn defensieve taktiek plaatste hij Sybil voor de noodzakelUkheid. in *t offen sief te blUven. t Meisje bracht oopiiddellUk zwaarder geschut in stelling. e langdurige en onverkwikkelijke I strijd dien Rotterdam en Antwerpen AS voerden inzake de Rijnvaartpremies is gelukkig beslecht. In het tot stand ge komen accoord werden de verhoudingen der beide steden ten opzichte van het goe derenvervoer over den Rün boven de Ne- derlandsch-Duitsche grens voor den tijd van tien jaar vastgelegd. Het quantum dat Antwerpen zich zag toegewezen is op een maximum gesteld van 24 pct. van het totale vervoer te water, dat bij genoemde grens aankomt. Dit percen tage is gebaseerd op het gemiddelde goe derenvervoer in de laatste vijf jaar. een maatstaf die ongetwijfeld redelUk genoemd kan worden. Teneiijdc te voorkomen, dat Antwerpen geleidelijk een grooter deel van het ver- voef dan het toegestane percentage tot zich zou trekken, is men overeengekomen, dat, wanneer na een jaar mocht blijken, dat het percentage van 24 pet. overschreden werd, er maatregelen zullen getroffen wor den om door verlaging der premies de oude limiet te herstellen. Het wil ons voorkomen, dat deze metho de van handelen het gevaar In zich houdt, dat Antwerpen ongestraft over een al te lange periode de uit het premiestelsel voortvloeiende voqpöeelen kan uitbuiten op een wijze, die niet in overeenstemming is met de bedoeling van het accoord. 9 Wanneer men b.v. aanneemt, dat in een bepaald jaar door de gunstige werking van de Rijnvaartpremies het goederenvervoer over den Rijn vanuit Antwerpen stijgt tot b.v. 40 pet., dan zal men slechts na eert jaar deze ongewenschte verhouding kun- Waarom. ^kleine, dwaze mensch. Moet jij dan nu weer peinzen Aan moord en doodslag en verder/. Waarom laat j’ oorlog grijnzen? Waar de natuur zich zóó schoon tooit. Met honderdduizend verven. Moet jij daar weer met zwarten dood. Met haat het dl bederven? De goede Schepper leat de aard' Met schoonheid overladen Mag jij, hebzuchtig-dwaze mensch. Dat Godsgeschenk versmaden? HERMAN KRAMER „Al Is het nog altijd crisistijd, daarom mogen we toch wel eens ’n dagje uitgaan. De kinderen hebben toch al zoo weinig Bovendien." besloot juffrouw Pams, Js dit al heel goedkoop en wel aardig ook.” - „Ik heb ook niet gezegd,, dat het te duur Is." gaf mijnheer Pams een beet je'ongeduldig toe. ..maar je weet even goed als ik. dat het altijd aardig oploopt. Wij tweeën en dan de vier kln- e gereeder zullen de Staten-Generaal bereid zijn hun goedkeuring aan ver ruimde credieten te heehten omdat, naar de Regeerlng meedeelt, het nieuwe staatsbedrijf „in meerdere mate, dan tot nu toe op dit terrein het geval kon zijn, naar een vast werkplan haar arbeid zal verrichten”. De Regeerlng denkt daarbij aan „een jaarplan van naar hun aard ge- groepeerde objecten en kosten, hetwelk bij het begrootlngsontwerp van het bedrijf telken jare aan de goedkeuring der Staten Generaal zal worden onderworpen”. Daarmee is een grief weggenomen, die in de Staten-Generaal vooral tegen het Werkfonds naar voren kwam, de grief, dat de Kamers niet te voren weten waar het geld, dat zij ten behoeve van werkverschaf fing en werkverruiming voteerden, bleef. De Kamers kunnen in de toekomst zélf oordeelen over\ie wijze, waarop de Regee- ring de toegestane gelden besteedt. Hun budgetrequ heeft zijn volle gelding ge kregen. '‘ngborg; ’tterdxm; Abadan, die menschen naar toe moesten en vroeg of ze wel op de goede plek wachtten. „Zeker, t staat op onze kaart: klonk t van alle kanten e Om half elf gaf de agent als z'n meenlng te kennen, dat men vermoedelijk opgelicht was en dat aan X bureau zou opgeven. Gevolgd door meerdere tientallen van uitgaanders. begaf hij zich op weg. Nijdig en teleurgesteld keerde Ieder een huiswaarts en een pootlge kerel verzekerde, dat hü dien oplichter, als hij hem te pakken kreeg, een geducht pak slaag zou geven. De onderstelling is niet gewaagd, dat meerderen met dit voornemen rondliepen. Zoo opgewekt en vroolijk als de familie Pams van huis gegaan was. zoo ontstemd en neer slachtig keerde ze nu terug „Dat komt er van. als Jullie vrouwen per ae Je sin willen doordrUven.” foeterde mijnheer Pams „Je moet noodig zeggen, dat X zoo goed koop Is. En dan al dat nieuwe goed!” .Ja. natuurlijk heb Jk het weer gedaan.” troefde juffrouw Pams terug. ..als 'ets verkeerd gaat. Is het steeds mUn schuld Als JU je meer man getoond had en niet had toegegeven, drfn zou X niet gebeurd zijn." zoo besloot ze met vrouwelUke logica. Mijnheer Pams sprak daarop een woord uit, dat gelukkig niemand verstond. egelijk met de aankondiging, dat het I Werkfonds eerstdaags als zelfstan- dige organisatie verdwijnt, vraagt de Regeering een nieuw crediet aan voor de voortzetting van den werkverruimingsar- beid, tot dusverre door dit fonds verricht. Dertig millioen. Groot is dit bedrag niet, ook niet wan neer men rekening houdt met de mede- deeling, dat voor twee werken den D-tunnel en het Amsterdamsche raadhuis nóg eens ruim 20 millioen zal worden aangevraagd. Groot is dit bedrag niet, wanneer met 't vergelijkt met de indrukwekkende opsom ming van werken, die het nieuwe staats bedrijf op industrieel terrein In uitvoering zal brengen; „objecten welke van groote beteekenis zijn voor de industrieele en verkeersontwikkellng van ons ,l&nd, doch die, wegens de bijzondere moeilijkheden van de 'periode, waarin een afzet moet *b»orth, Gfoni®. *oor V»U •- Ham. oo belooft X Wetsontwerp, dat verleden week de Staten-Generaal bereikte onder den simpelen, weinig ongewoons voorspellenden titel: „Verhooging van het Zevende Hoofdstuk B der RUjubegrooting voor het dienstjaar 1939” op verscheidene punten een belangrijke verbetering in de uitvoering van de werkverruiming. Het zet den Staten-Generaal een goede spijs voor die echter met andere goede spijzen ge meen heeft, dat zij behoefte wekt naar meer. Er kómt ook meer. De plannen voor de werklooze jeugd hebben het departe ment verlaten. Kennelijk komen de daden van de Regeering los en verlaat zij het rijk van de plannen. Er moge spoedig, spoedig méér volgen. HU had het niet slechter kunnen treffen. Op het zien van Plet, de schuld van haar elerramp, raakte ze heelemaal door het dolle heen en het was maar goed, dat Plet hun taaltje niet verstond. Maar bij zoo’n voorstelling begrijp Je toch wel eenigszins wat er bedoeld wordt; hU kreeg In de gaten, dat ze hem te lUf wilde en smeet de deur pardoes voor haar neus dicht. „ivatuuriUK zei Juffrouw Pams weer. ..moet Liesje een paar nieuwe schoenen hebben, want die ze nu draagt, zijn heelemaal op en voor de Jongens zal Ik een pet fcoopen. want dat moet er toch eens van komen t Gaat nu In één moeite door." Na veel heen en weer gepraat werd besloten om dan in 's hemelsnaam maar tot de aan schaffing van een en ander over te gaan. AI P A «P <Mt blad zijn ingevolge de ver zekeringsvooi waarden tegen p bU levenelange geheele ongowhlktlieM tot wwrtam <Jocr "0 11111 ml1 f OErt «Al. èl «1*1 N1N Ut O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen OMa” verltoa van belde araeen* belde beenen ot beide oogen I* OkJe“ doodeltjken afloop i deren, dat zUn zes personen en dat hapt er flink in. DaarbU komt, dat nu m’n salaris verminderd Is. we meer moeite zullen hebben om de eindjes bl’. elkaar te knoopen.” Dit gesprek had plaats in de huiskamer, na dat de kinderen naar bed waren. Moeder Pams. een welgedane gestalte, was op *t Idee gekomen, eens een dag met de kinderen naar bulten te gaan. Er had een advertentie In de krant ge staan. waarin de menschllevende instelling, het reisbureau „Naar Buiten”, aanbood, de men schen tegen een prijs, die veel goedkooper was dan de tnalnkoaten. per luxe-touringcar naar 't strand te brengen en hun bovendien nog een lunch aan te bieden. Zondagmorgen om half tien zou 't vertrek plaats hebben vanaf het Plein 1914 en 's avonds omstreeks zeven uur zouden de deelnemers ver zadigd van zeelucht, zand en lunch, weer veilig en wel op 't zelfde plein afgeleverd worden. Men kon de kaarten voor deelneming aan dit voor- deelige uitstapje tegen betaling afhalen, of na toezending van postwissel thuis gestuurd krU- gen Met t oog op den lagen prijs diende men zich zoo spoedig mogelljk op te geven. Het resultaat van ’t gesprek tusschen bet echtpaar Pams was dat papa Pams den volgen den dag zes kaarten kocht im betaalde, ofschoon t niet met z’n vollen zin was. Enfin, ’t was toch goedkoop „FeitelUk moet ik nu vóór Zondag een nieuwe Japon hebben." begon juffrouw Pams. toen t besluit voor het uitstapje gevallen was. „want zoo kan ik toch niet meegaan. Als Je In den trein zit, och. dan hindert dat niet zoo maar nu. In zoo’n luxe-wagen, waar iedereen den heelen weg niets anders te doen heeft, dan Je van 't hoofd tot de voeten op te nemen Neen, dan moet Ik wat beters aan hebben.” „Maar, menschllef.” stoof mijnheer Pams op. „Je schUnt te denken, dat *t geld me op m’n rug groeit.” ..Nou Ja." hield zUn wederhelft vol. .jnaar ik moet toch behoorluke kleeren hebben." 't Eind van 't lied was. dat er een nieuwe Japon kwam „NatuurlUk." zei Juffrouw Pams minste bezwaar, dat u als Roberta Falkner Mr Hulbert opzoekt en van hem de cassette met Sir Malcolm's kostbaarheden opeischt. Dat kan t best den dag vóór uw vertrek gebeuren.” „Op uw verantwoording.” „Op mUn verantwoording, dat spreekt." „Zeg me tenminste iets, al is het nog zoo weinig, van uw voornemens,” drong Sybil aan „•k Kan u voorlooplg niet méér zeggen. Miss Chrichton. dan dat k me aan een gokje waag, 't Is niet zonder risico, maar dat hoort er nu eenmaal bU. U reist niet alléén naar Parijs; Miss Townley en ik vergezellen u. doet, alsof 'k een wildvreemde voor u ben. Bovendien ma ken twee vrienden van me de reis mee de zelfde, die u bU dominee Baillie voor detectives aanzag.” Onderweg bracht Cullingwood Margaret op de hoogte, „k Voelde, dat de oplossing van *t ge heim gezocht moest worden In de twee weken uitstel, die Chrichton bedingt. Als k achter ’t motief daarvan kon komen, zou k al een aar dig eind op streek zUn. k Geloof wel. dat ik den truc dóór heb." HU vertelde haar de strekking van ’t telefoongesprek. „*t Is geen blUk van wantrouwen Jegens Sybil, dat k er haar geen woord van zei. Alleen een kwestie van voorzich tigheid. Nu loop k tenminste geen gevaar dat ze door een ondoordachten zet op t laatste oogenbllk den boel nog verprutst.” ,,’t Is gewaagd,’1 knikte Maragaret, .maar *t kan gedaan worden. Alleen je zult drommels goed uit Je oogen moeten kUken. Chrichton en Oakton zijn er natuurlUk van overtuigd, dat ze de zaak al in kannen en kruiken hebben." Maar toen juffrouw Pams haar man nog een nieuw costuum wilde laten koopen, werd hf zóó boos, dat ze er maar niet verder op in ging Op den bewusten Zondagmorgen, lang voor half tien, arriveerden de twee groote Pams. met ieder twee kleine Pamsjes op sleeptouw, op de aangegeven plaats van vertrek. Er stonden al een paar honderd menschen te wachten en mUn- heer Pams. die self ook in uitgaansstemming was gekomen, merkte schrander op. dat er waar- schUnlUk wei weer twee luxe-touringcars noo dig zouden zUn. daar al die menschen zeker niet in één voertuig konden. De klok had half tien geslagen over de nog rustige stad en tal van halzen rekten xich uit om te zien of er al iets in aantocht was Maar er was niets te zien. Om kwart voor tien begon nen de wachtenden reeds ongeduldig te worden, toen iemand riep dat er een paar bussen i- men. Vbl span- ning keek men naar de naderen- de vehikels. Maar het waren bussen reeds vol geloden met menschen t Sloeg tien uur en er tiende stemmen u.. -- Men schrijft ons: ntroerend mooi werk verrichten de f 1 zoogenaamde „korte kampen" voor de katholieke werklooze jeugd Werk van rechtstreeksche zielzorg. Meer dan de lange kampen bieden zij de mogelijkheid zich in het bijzonder te richten óp het herstel van den arbëidslust. op het herstel van het inzicht in de schoonheid en den zin van den arbeid. Zij zjjn opgezet, als een soort werkretraltes, waar den Jongens veer tien dagen lang tegengif wordt gegeven tegen den demoraliseerenden invloed van de groot-stad, waar zij ieder individueel onder den dlrecten Invloed van den priester ge raken. Wie dit werk éénmaal heeft gezien, wie gezien heeft hoe zulkejongens in het maatschappelijk leven terugkeeren, ..houdt van dit jeugdwerk. Moet men van de Regeerlng verwachten, dat zij in haar program tot bestrijding van de jeugdwerkloosheid den ’Steun aan dezen vorm van kampwerk opneemt? Onder één voorwaarde kan die verwachting be staan: dat de leiding van de katholieke jeugdbeweging zélf voldoende bekingstelllng voor de korte kampen aan den dag legt, dat zij haar uiterste krachten inspant om deze kampen maximaal bezet te krijgen Daaraan hapert wel een en ander al thans in het Haarlemsche diocees Reeds is het voorgekomen, dat het korte kamp te Goirle moest worden gesloten, dat een kamp moest worden afgelast wegens ge brek aan deelname. In h^ hééle bisdom der drie groote steden, in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, waren niet meer dan vijf, zegge en schrijve vijf Jongens te vinden ge weest voor een in het belang van hun ziel zoo hóógst gewichtige werkretraite. Thans nóg wordt de maximale bezetting niet meer dan veertig Jongens! in dit kamp vrijwel nooit bereikt. Had dit niet anders gekund? Aangenomen nog, dat het niet anders had „Tracht me niets wijs te maken! Sir Malcolm is niets van me, totaal niets. JU bent mUn vader helaas! Maar waarheid blijft waarheid.” „Met de stukken zal "k Je zwan op wit be wijzen. „Vervalschte stukken, ja. DooiX handlangers van onzen mooien vriend Oakton\opgemaakt Net als bU de trouwerU in Streathuh. die ge lukkig op ‘t laatste nlpperjje—nog belet kon worden. De makkers haddertal uitgerekend, hoe groot ieders portie in den buit zou wezen, niet? *t Is hun toen door den neus geboord, 't zal een volgende maal precies zoo gaan.” et Werkfonds heeft den langsten tUd van zijn zelfstandig bestaan achter den rug. Daags nadat het zijn eer- lustrum voltooide, kondigt de Regee- j de oprichting aan van een staatsbe drijf. dat werkfonds en werkverschaffing beide in zich op zal nemen, een staatsbe drijf, dat eensdeels Ir. Westhoff’s cultuur technische werken zal uitvoeren en ander deels soortgelijke, blijvende werkverruiming ten gevolge hebbende objecten op Industrieel gebied zal opsporen en financieren. Werk verschaffing en Werkfonds zullen dan niet meer naast elkander, ieder met een, eigen staf van personeel, arbe.den aan één en hetzelfde object, zij zullen gezarfienlijk optreden; degenen, die werkobjecten willen gitvoeren krijgen met één instantie, met één staatsbedrijf te maken; de werkverrui- mingspolitiek zal meer economische paden bewandelen en het komende staatsbe drijf zal zich vrijer kunnen bewegen, min der instanties hoeven te raadplegen en de taken vlotter kunnen afdoen. Met deze reorganisatie waaromtrent overigens de onderdeden ’nog niet bekend lijn, die volgfti dezer dagen in een ko- ninklijk besluit en, voor zoover het comp tabele voorzieningen betreft, in een spe ciaal wetje zet de Regeering ongetwij feld een stap vooruit. Een efficiënte en overzichtelijke werkwijze is voor de werk- verschaffingspolltiek van groot belang. BU een onoverzichtelijke en over twee licha men verdeelde organisatie kunnen geen knoopen worden doorgehakt, geluk dit deel van de sociale pblitiek dat vaak eischt. De arbeid van het Werkfonds in de vUf verstreken Jaren biedt daarvan het beste bewUs. De ambtenaren van dit lichaam zelf werkten hard; zU waren doordrongen van de noodzaak snel te handelen, omdat er crisis door te lenigen viel en datgene, waar van de organisatie en de beslissing bU het Werkfonds zelf lagen, geschiedde snel en efficient. Doch met hoeveel instanties moest daarbU rekening worden gehouden! HoeveeJ commissies en departementale, in terdepartementale, provinciale en de hemel mag wetel^tovat voor andere instanties moesten daÈSbij worden geraadpleegd. Daar gingen geen maanden overheen, maar soms ging meer dan 'n jaar voor bij eer men eenstap stap verder kon setten. Insiders wisten, dat de wUze, waar- rop sommige ambtelUke lichamen de be slissingen rekten, eenvoudig ergerlijk was? Voor de buitenwereld drukte dan het odium der traagheid op het Werkfonds. Het is waarlyk geen onverdeeld aange name arbeid geweest, dien de ambtenaren ’van dit fondh tot nu toe hebben verricht zij hebben de hitte van den dag gedra gen en hun komt hulde toe. ZU echter sullen de eersten zijn om de bevrUding van het Werkfonds uit de kluisters van den ambtelijken rompslomp toe te Juichen. ZU hebben den druk van *Hie Jduisters het hardst gevoeld. ZU trok de wenkbrauwen op. „Wat moet ”k er Wtvoeren?” „Den geheimzinnigen kooper ontmoeten, die •toveel belang in Sir Macolm's collectie stelt." „Als u ze per se kwyt wilt raken, is er wel *n eenvoudiger weg op.” „Hemeltje neen! ’k Ben voornemens ze te “Ouden! Miss Chrichton, 'k zal meteen even OU .Morning Post" aanloopen en de gevraagde Advertentie opgeven. Dan wachten we rustig een of veertien af. Zoodra Chrichton dag en “'*r van zUn bezoek heeft aangekondigd. komt ■ss Töwnley naar uw flat. U vindt wel een om voorafruw dienstbode op een bood- J~*P uit te sturen, die een flink eind uit de Miss Townley zal in haar plaats de “®0®eurs waarnemen en Chrichton aan de deur ^vangen ZU brandt van verlangen, zUn ge- te mogen aanschouwen." tP®? teg JU,” merkte Margaret droog op. knikte glimlachend. „Op den door ^tjjditon vastgesbelden dag gaat u naar Pa- vervolgde htj tot Sybil. „Tr Heb niet het worden opgebouwd zonder financieele te gemoetkomingen van Overheidswege, niet tot stand komen, objecten van industrie vestiging en -verbetering in stérk door werkloosheid getroffen gebieden, centrale werkplaatsgebouwen voor Industrieele kleinbedrijven in de groote steden", en voorts krotopruimlng en steun aan parti culiere objecten. Voor de meest dringende krotopruimlng alleen reikt een bedrag van dertig millioen nauwelUks toe. Groot is dit bedrag ook niet wanneer men het beschouwt als het bedrag, waarop d<*/ werkverschaffing aan de stedelUke werkloozen moet rusten. Ten behoeve van het rappört-Westhoff, dat vrUwel uitslui tend althans in groote hoofdzaak den lan- delUken werkloozen ten goede komt, is een bedrag van 70 millioen beschikbaar gesteld. StedelUke werkloozen echter zUn er méfit dan landelUke en de toekomst voor de $fe- delUke werkloozen ziet er, blUkens de eigen woorden der Regeeripg, heel wat minder rooskleurig uit, dan die hunner lotgenooten in het dorp. Het vertrouwen mag dan ook bestaan, dat deze credietaanvrage slechts dient om nog loopende plannen van het Werkfonds te kunnen fin&ncleren of om een eerste begin te maken met den arbeid van het nieuwe staatsbedrUf, dat, indien het een maal op gang is, over ruime middelen moet kunnen beschikken. op de hoogte ben. dank *k aan Benjamin Rafrill. HU heeft me ingelicht. Nu weet je X." „Rafflll is een ouwe zeurkous. HU gelooft zUn eigen verzinsels. Een armoedzaaier. Waarom liet "k hem niet in de goot liggen, inplaats van hem er uit te halen? Nu hU weet, van mU geen penny meer te zullen loskrijgen, praat hU Jou naar den mond. HU hoopt rnet zUn belachelUke fabeltjes jou ’t noodlge te kunnen aftappen.” ..Dat alles zegt niets in *t nadeel van Keith Cullingwood en de aanspraken, die hU doet gelden.’’ „Neen. HU Is ai baronet van Beveridge. De dertiende ae hadden moellUk passender num mer voor hem kunnen uitzoeken. HU heeft geen penny te verteren. Als hu den laatsten Decem ber, vóór twaalf uur middernacht, de schuldbe kentenis van honderd vüftig duizend pond, waar zijn oom hem bU wUze van erfenis ge lukkig mee maakte, mét de rente niet voldaan heeft, hoort de Manor en de heele mikmak aan mU” „De zóóveelste vervalsching.” „O Ja? Nu. dan weet JU er geen De sukkel Is begonnen met de schuld! te betwisten. De armzalige dulten. dl van zUn vader had. heeft hU er bU la. De rechter was zeker óók in *t coal Chrichton lachte, een onaangenamer/ lach „Als JU aoo nauwgezet van geweten bent, waarom neem je dan wél Sir Malcolm's verza meling kostbaarheden en niet tegelUkertUd t geld? Wanneer X één Je niet toekomt, dien Je ook jnet Je vingers van X andere af te blUven.” (Wordt vervolgd.) Het is er weer, het nieuw product! Asperges en tomaten.' Al oaat de wereld nóg zoo schee/, Natuur kan 't tóch niet laten Ons steeds te gunnen nicutven oogst En nieuwe gulle gaven. Ze Óljft met hare overdaad En rijkdom ons begraven. 't Is éventjes mooi weer geweest. Het is direct te merken, De knoppen loopen alom uit. 't Is overal aan ‘t werken! Er komt weer kleur, er komt wee> fleur. Een waas hangt in de boomen. Er kan nog storm en kou zijn. maar. je goed!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 9