<Ketwbfaal
00/1
het wer£fonds-
CREDIET
de plannen KOMEN LOSZ
H
De luentroovers vqb Hoitika
De Rijnvaartpremies
KORTE KAMPEN
2
Beschadig
mij niet
Y
cheepsrecht
r
aankwa-
span-
men
Versmaad geschenk
minims
Elen leemte in het accoord
rn"
r
K
nK-
Een efficiënter organisatie voor de werkverruiming
ÏR
nie.
nd.
II
I I
ar
jgHIllllN
Het mislukte
n”
SSXt
k“S^
'A- AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Gevaar-üan binnenuit
DINSDAG 18 APRIL 1939
(Van onzen parlementairen redacteur*
De lente is gekomen.'
joelend*
en
Plein 1914!"
op.
7
4
t
uiuil
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
MJ verttae sea mb tsMsd.
door Percy King
I
en
o
gekund, dat de commissie uit de betrokken
jeugd-organisatie geen grootere propagan
distische activiteit kón ontplooien, dan mag
toch de vraag worden gesteld, wairom deze
commissie het. zooals onze verslaggever be
richtte, zelfs niet noodig oordeelde, eenige
belangstelling te toonen op een reunie van
cud-kampjongens, dezer dagen te Den Haag
gehouden, een reünie, door de hoogste amb
tenaren ten departemente belangrijk ge
noeg geoordeeld om haar bij te wonen
Moet op die manier de Regeerlng de in
druk worden bijgebracht, dat de korte kam
pen waard zijn in stand te worden gehou
den?
Dreigt er gevaar voor het voortbestaan
dezer verdienstelijke instellingen, dan ligt
de oorzaak waarlijk niet In de eerste plaats
ten departemente.
klap van
ten zitten,
plot, hè?”
cynlschen
GEBRUIK
Uteh.
Wm,
Ze zweeg even. „Als X je lukt. Keith, ben Je
er nóg niet. Die schuldbekentenis zit me dwars.
Laat ze zoo valsch zijn als wat X komt er
op aan, dat te bewijzen.”
,,'k Heb nog ruim twee weken voor den boeg,
Peg. X Zal misschien niet zoo vlot van stapel
loopen, maar Tt zou verwend worden, als X al
tijd even gladjes ging. De hoofdzaak is een vast
vertrouwen, dat je slaagt. Wie dat kan hebben,
heeft de overwinning al voor vijftig procent be
haald.”
EN,
AS-
lel.
ste
ring
HÏilillllHIIIIIIIIIIIIIIIII|lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllilirH
klonken kreten en kjj-
uit de ongeduldig wachtende
menigte. Een agent kwam informeeren waar al
De dag na het mislukte uitstapje der familie
Pams deelden de kranten het geval mee van
oplichting door het Reisbureau ..Naar Bulten”
,,’t Vermogen, dat op jou werd vastgezet, toen
|e nog 3een vier jaar was. bedroe*; honderd
vijftig duizend pond Met rente op rente is
X meer dan verdubbeld. Josuah Hulbert heeft
je belangen uitstekend behartigd. Wat word Jij
er armer van, als Je mij de helft zou geven?”
,,’t Geld was van Sir Malcolm Beveridge. Hi)
zette X vast op Roberta Falkner en liet t onder
Mr. Hulbert’s beheer, omdat Je hem in den
waan hebt gelaten, dat zijn dochter leefde. Die
stierf, vóór ze vier Jaar oud was. Alles behoort
nu aan Keith Cullingwood, den rechtmatlgen
erfgenaam van Sir Malcolm.'*
„Elzoo." Chrichton sloot even de oogen. Toen
sloeg hij met loerenden blik zUn dochter gade
Wie heeft jou dat wjjs gemaakt? Keith Cul-
Ungwood ken Je hem? Aast hU op je dulten?”
„Als hU aast, doet hU X op zUn eigen geld.
Of k Cullingwood ken? Als detective heeft hU
me een paar maal een dienst bewezen, hU is er
voor betaald en daarmee uit. Dat k zoo goed
UoneUy,
Swan-
iunlk »n
Dok.
levsnt.
nen veranderen. Er zijn echter, en dit is
een leemte in de overeenkomst, geen voor
zieningen getroffen om voor het voofWel
dat Antwerpen in dat afgeloopen jaar ten
koste van Rotterdam behaald heeft op
eenigerlei wijze compensatie te eischen.
Men gaat de premies verlagen voor het
komende Jaar, het verleden laat men rus
ten. Antwerpen behoudt dus de extra-ver-
diensten verkregen door een buiten ver
wachting gunstige werking der premies, ter
wijl Rotterdam niet beter Iran doen dan
het daardoor ontstane verlies af te schrij
ven.
I
uitstapje
(eeeeeeeeM
zingende
De kwestie verandert natuurlijk van aan
zien, wanneer men door een sterke Ant-
werpsche activiteit zoover kan gaan, dart
de in den loop der Jaren verlaagde premies
tot nul gereduceerd kunnen worden. In
zoo’n geval staan beide handelssteden op
voet van gelijkheid en wanneer dan Ant
werpen in evenwaardigen concurrentiestrijd
zijn handelsverkeer over den Rijn tot een
hooger percentage weet op te voeren, dan
kan men daar onmogelijk aanmerking op
maken. Zoolang men zich in België echter
blijft bedienen van het premiestelsel is
handhaving van de eenmaal als redelijk
aangenomen verhouding gewenscht. Dat
men een jaar lang hiervan af kan wijken
met al de voor- en nadeelen van dien is
bij al het goeds dat van het accoord gezegd
kan worden een betreurenswaardige factor.
w—X* voltooiing van een katholieke Om-
1 versiteit zal al uw inspanning
eischen. maar het is MUn vurige
en innige wenach. dat gil dit groote werk
van soon verstrekkend belang voor uw
l^nd en uw geloof, tot een goed einde suit
brengen.
-Paus Plus XI op de audiëntie OU de
heiligverklaring van Petrus Canlslus
30 Mei IMS.
„JU bent mUn vader, 'k Geef Je den raad, dat
in de toekomst met X zelfde gemak te vergeten,
als Je tin X verleden gedaan hebt. Je bent
geen eerlijk mensch en je verlangt, dat k Je
by Je streken helpen zal Als belooning laat je
dan ook mij de dupe worden?. Luister nu eens
goed naar me t Geld, waar JU Je zinnen op
gezet hebt, blüft onder berusting vafi notaris
Hulbert, totdat X zUn Juiste bestemming gevon
den heeft. Wat de verzameling historische kost
baarheden betreft *k wil ze verkoopen, mits
Tc er een behoorlUken prUs voor maak Die
dlnfen interesseeren me niet; gangbare munt
wel. Je hebt natuurlUk Je bemiddeling nlèt aan
geboden, omdat Je me zoo graag een dienst
wilde bewijzen, maar omdat Je een flinke pro
visie hoopt op te strUken. Hoeveel bereken
Je? Kom er rond voor uit. Naderhand wil 'k
geen gezeur.er over hebben.”
..Daar was nu letterlUk niet één woord Rus
sisch bU. neen, warempel niet!" Chrichton
trachtte grappig te doen; X bereikte effect was
echter allertreurigst. „De provisie bedraagt tien
procent usance, snap Je? Nu zal *k op mUn
beurt de kaarten bloot leggen Voor die pro-"
visie draal *k mUn hand niet om, al zal "k zoo n
zot niet wezen, om ze af te slaan. Maar Tt mik
hooger. veel hooger."
„En je raakt toch niets. X Glinsterende geld
trekt Je aan. hè? Zet dat denkbeeld gerust uit
je hoofd. Geen penny er van komt in jouw
bezit”
.Je vader want Sir Malcolm Beveridge was
volkomen te goeder trouw, toen hu Je moeder
huwde.
Hier moest het zijn HU duwde een deur open en ver
wachtte niet anders dan zijn vrienden te zien zitten Maar hu
had zich net één huis vergist en was bU de koopvrouw in
struisvogeleieren terecht gekomen, die nog' altUd ruzie had
met haar man over de verloren gegane eieren.
ma,
XXIII
Mr. Woodford Chrichton had zUn bezoek aan
Battersea park Road volgens afspraak aange-
kondigd in dé ..Morning Post" en als man van
de klok verscheen hU prompt op tUd. De toon
van 't onderhoud was direct al agressief, maar
dit mocht waarlUk niet uitsluitend, zelfs niet in
de eerste plaats, aan Mr. Chrichton geweten
worden.
„Alsjeblieft geen comedie tusschen ons twee
ën," begon Sybil, toen haar bezoeker gezeten
was .Roberta Falkner is achttien Jaar geleden
In Durham gestorven en ais Sybil Chrichton be
graven. Wanneer er nog een grein twüfel bU
me bestond, zou ook die verdwenen zUn. nu
X Je gezicht voor me heb. Zelfs de vernede
ring, dat *k op Je luk, mocht me niet bespaard
worden."
Chrichton glimlachte en khchte maar eens
Een .dergelUke inleiding leende zich zeer slecht
tot repliek. Met zUn defensieve taktiek plaatste
hij Sybil voor de noodzakelUkheid. in *t offen
sief te blUven. t Meisje bracht oopiiddellUk
zwaarder geschut in stelling.
e langdurige en onverkwikkelijke
I strijd dien Rotterdam en Antwerpen
AS voerden inzake de Rijnvaartpremies
is gelukkig beslecht. In het tot stand ge
komen accoord werden de verhoudingen
der beide steden ten opzichte van het goe
derenvervoer over den Rün boven de Ne-
derlandsch-Duitsche grens voor den tijd
van tien jaar vastgelegd.
Het quantum dat Antwerpen zich zag
toegewezen is op een maximum gesteld van
24 pct. van het totale vervoer te water, dat
bij genoemde grens aankomt. Dit percen
tage is gebaseerd op het gemiddelde goe
derenvervoer in de laatste vijf jaar. een
maatstaf die ongetwijfeld redelUk genoemd
kan worden.
Teneiijdc te voorkomen, dat Antwerpen
geleidelijk een grooter deel van het ver-
voef dan het toegestane percentage tot zich
zou trekken, is men overeengekomen, dat,
wanneer na een jaar mocht blijken, dat
het percentage van 24 pet. overschreden
werd, er maatregelen zullen getroffen wor
den om door verlaging der premies de oude
limiet te herstellen.
Het wil ons voorkomen, dat deze metho
de van handelen het gevaar In zich houdt,
dat Antwerpen ongestraft over een al te
lange periode de uit het premiestelsel
voortvloeiende voqpöeelen kan uitbuiten op
een wijze, die niet in overeenstemming is
met de bedoeling van het accoord.
9
Wanneer men b.v. aanneemt, dat in een
bepaald jaar door de gunstige werking van
de Rijnvaartpremies het goederenvervoer
over den Rijn vanuit Antwerpen stijgt tot
b.v. 40 pet., dan zal men slechts na eert
jaar deze ongewenschte verhouding kun-
Waarom. ^kleine, dwaze mensch.
Moet jij dan nu weer peinzen
Aan moord en doodslag en verder/.
Waarom laat j’ oorlog grijnzen?
Waar de natuur zich zóó schoon tooit.
Met honderdduizend verven.
Moet jij daar weer met zwarten dood.
Met haat het dl bederven?
De goede Schepper leat de aard'
Met schoonheid overladen
Mag jij, hebzuchtig-dwaze mensch.
Dat Godsgeschenk versmaden?
HERMAN KRAMER
„Al Is het nog altijd crisistijd, daarom mogen
we toch wel eens ’n dagje uitgaan. De kinderen
hebben toch al zoo weinig Bovendien." besloot
juffrouw Pams, Js dit al heel goedkoop en wel
aardig ook.” -
„Ik heb ook niet gezegd,, dat het te duur Is."
gaf mijnheer Pams een beet je'ongeduldig toe.
..maar je weet even goed als ik. dat het altijd
aardig oploopt. Wij tweeën en dan de vier kln-
e gereeder zullen de Staten-Generaal
bereid zijn hun goedkeuring aan ver
ruimde credieten te heehten omdat,
naar de Regeerlng meedeelt, het nieuwe
staatsbedrijf „in meerdere mate, dan tot
nu toe op dit terrein het geval kon zijn,
naar een vast werkplan haar arbeid zal
verrichten”. De Regeerlng denkt daarbij
aan „een jaarplan van naar hun aard ge-
groepeerde objecten en kosten, hetwelk bij
het begrootlngsontwerp van het bedrijf
telken jare aan de goedkeuring der Staten
Generaal zal worden onderworpen”.
Daarmee is een grief weggenomen, die
in de Staten-Generaal vooral tegen het
Werkfonds naar voren kwam, de grief, dat
de Kamers niet te voren weten waar het
geld, dat zij ten behoeve van werkverschaf
fing en werkverruiming voteerden, bleef.
De Kamers kunnen in de toekomst zélf
oordeelen over\ie wijze, waarop de Regee-
ring de toegestane gelden besteedt. Hun
budgetrequ heeft zijn volle gelding ge
kregen.
'‘ngborg;
’tterdxm;
Abadan,
die menschen naar toe moesten en vroeg of ze
wel op de goede plek wachtten.
„Zeker, t staat op onze kaart:
klonk t van alle kanten e
Om half elf gaf de agent als z'n meenlng te
kennen, dat men vermoedelijk opgelicht was en
dat aan X bureau zou opgeven. Gevolgd door
meerdere tientallen van uitgaanders. begaf hij
zich op weg. Nijdig en teleurgesteld keerde Ieder
een huiswaarts en een pootlge kerel verzekerde,
dat hü dien oplichter, als hij hem te pakken
kreeg, een geducht pak slaag zou geven. De
onderstelling is niet gewaagd, dat meerderen
met dit voornemen rondliepen.
Zoo opgewekt en vroolijk als de familie Pams
van huis gegaan was. zoo ontstemd en neer
slachtig keerde ze nu terug
„Dat komt er van. als Jullie vrouwen per ae
Je sin willen doordrUven.” foeterde mijnheer
Pams „Je moet noodig zeggen, dat X zoo goed
koop Is. En dan al dat nieuwe goed!”
.Ja. natuurlijk heb Jk het weer gedaan.”
troefde juffrouw Pams terug. ..als 'ets verkeerd
gaat. Is het steeds mUn schuld Als JU je meer
man getoond had en niet had toegegeven, drfn
zou X niet gebeurd zijn." zoo besloot ze met
vrouwelUke logica.
Mijnheer Pams sprak daarop een woord uit,
dat gelukkig niemand verstond.
egelijk met de aankondiging, dat het
I Werkfonds eerstdaags als zelfstan-
dige organisatie verdwijnt, vraagt de
Regeering een nieuw crediet aan voor de
voortzetting van den werkverruimingsar-
beid, tot dusverre door dit fonds verricht.
Dertig millioen.
Groot is dit bedrag niet, ook niet wan
neer men rekening houdt met de mede-
deeling, dat voor twee werken den
D-tunnel en het Amsterdamsche raadhuis
nóg eens ruim 20 millioen zal worden
aangevraagd.
Groot is dit bedrag niet, wanneer met 't
vergelijkt met de indrukwekkende opsom
ming van werken, die het nieuwe staats
bedrijf op industrieel terrein In uitvoering
zal brengen; „objecten welke van groote
beteekenis zijn voor de industrieele en
verkeersontwikkellng van ons ,l&nd, doch
die, wegens de bijzondere moeilijkheden
van de 'periode, waarin een afzet moet
*b»orth,
Gfoni®.
*oor V»U
•- Ham.
oo belooft X Wetsontwerp, dat verleden
week de Staten-Generaal bereikte
onder den simpelen, weinig ongewoons
voorspellenden titel: „Verhooging van het
Zevende Hoofdstuk B der RUjubegrooting
voor het dienstjaar 1939” op verscheidene
punten een belangrijke verbetering in de
uitvoering van de werkverruiming. Het zet
den Staten-Generaal een goede spijs voor
die echter met andere goede spijzen ge
meen heeft, dat zij behoefte wekt naar
meer. Er kómt ook meer. De plannen voor
de werklooze jeugd hebben het departe
ment verlaten. Kennelijk komen de daden
van de Regeering los en verlaat zij het rijk
van de plannen. Er moge spoedig, spoedig
méér volgen.
HU had het niet slechter kunnen treffen. Op het zien van
Plet, de schuld van haar elerramp, raakte ze heelemaal door
het dolle heen en het was maar goed, dat Plet hun taaltje
niet verstond. Maar bij zoo’n voorstelling begrijp Je toch wel
eenigszins wat er bedoeld wordt; hU kreeg In de gaten, dat
ze hem te lUf wilde en smeet de deur pardoes voor haar neus
dicht.
„ivatuuriUK zei Juffrouw Pams weer. ..moet
Liesje een paar nieuwe schoenen hebben, want
die ze nu draagt, zijn heelemaal op en voor de
Jongens zal Ik een pet fcoopen. want dat moet
er toch eens van komen t Gaat nu In één
moeite door."
Na veel heen en weer gepraat werd besloten
om dan in 's hemelsnaam maar tot de aan
schaffing van een en ander over te gaan.
AI P A «P <Mt blad zijn ingevolge de ver zekeringsvooi waarden tegen p bU levenelange geheele ongowhlktlieM tot wwrtam <Jocr "0 11111 ml1 f OErt
«Al. èl «1*1 N1N Ut O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen OMa” verltoa van belde araeen* belde beenen ot beide oogen I* OkJe“ doodeltjken afloop i
deren, dat zUn zes personen en dat hapt er flink
in. DaarbU komt, dat nu m’n salaris verminderd
Is. we meer moeite zullen hebben om de eindjes
bl’. elkaar te knoopen.”
Dit gesprek had plaats in de huiskamer, na
dat de kinderen naar bed waren. Moeder Pams.
een welgedane gestalte, was op *t Idee gekomen,
eens een dag met de kinderen naar bulten te
gaan. Er had een advertentie In de krant ge
staan. waarin de menschllevende instelling, het
reisbureau „Naar Buiten”, aanbood, de men
schen tegen een prijs, die veel goedkooper was
dan de tnalnkoaten. per luxe-touringcar naar
't strand te brengen en hun bovendien nog een
lunch aan te bieden.
Zondagmorgen om half tien zou 't vertrek
plaats hebben vanaf het Plein 1914 en 's avonds
omstreeks zeven uur zouden de deelnemers ver
zadigd van zeelucht, zand en lunch, weer veilig
en wel op 't zelfde plein afgeleverd worden. Men
kon de kaarten voor deelneming aan dit voor-
deelige uitstapje tegen betaling afhalen, of na
toezending van postwissel thuis gestuurd krU-
gen Met t oog op den lagen prijs diende men
zich zoo spoedig mogelljk op te geven.
Het resultaat van ’t gesprek tusschen bet
echtpaar Pams was dat papa Pams den volgen
den dag zes kaarten kocht im betaalde, ofschoon
t niet met z’n vollen zin was. Enfin, ’t was
toch goedkoop
„FeitelUk moet ik nu vóór Zondag een nieuwe
Japon hebben." begon juffrouw Pams. toen t
besluit voor het uitstapje gevallen was. „want
zoo kan ik toch niet meegaan. Als Je In den
trein zit, och. dan hindert dat niet zoo maar
nu. In zoo’n luxe-wagen, waar iedereen den
heelen weg niets anders te doen heeft, dan Je
van 't hoofd tot de voeten op te nemen
Neen, dan moet Ik wat beters aan hebben.”
„Maar, menschllef.” stoof mijnheer Pams op.
„Je schUnt te denken, dat *t geld me op m’n
rug groeit.”
..Nou Ja." hield zUn wederhelft vol. .jnaar ik
moet toch behoorluke kleeren hebben."
't Eind van 't lied was. dat er een nieuwe
Japon kwam
„NatuurlUk." zei Juffrouw Pams
minste bezwaar, dat u als Roberta Falkner Mr
Hulbert opzoekt en van hem de cassette met
Sir Malcolm's kostbaarheden opeischt. Dat kan
t best den dag vóór uw vertrek gebeuren.”
„Op uw verantwoording.”
„Op mUn verantwoording, dat spreekt."
„Zeg me tenminste iets, al is het nog zoo
weinig, van uw voornemens,” drong Sybil aan
„•k Kan u voorlooplg niet méér zeggen. Miss
Chrichton. dan dat k me aan een gokje waag,
't Is niet zonder risico, maar dat hoort er nu
eenmaal bU. U reist niet alléén naar Parijs;
Miss Townley en ik vergezellen u. doet, alsof
'k een wildvreemde voor u ben. Bovendien ma
ken twee vrienden van me de reis mee de
zelfde, die u bU dominee Baillie voor detectives
aanzag.”
Onderweg bracht Cullingwood Margaret op de
hoogte, „k Voelde, dat de oplossing van *t ge
heim gezocht moest worden In de twee weken
uitstel, die Chrichton bedingt. Als k achter ’t
motief daarvan kon komen, zou k al een aar
dig eind op streek zUn. k Geloof wel. dat ik den
truc dóór heb." HU vertelde haar de strekking
van ’t telefoongesprek. „*t Is geen blUk van
wantrouwen Jegens Sybil, dat k er haar geen
woord van zei. Alleen een kwestie van voorzich
tigheid. Nu loop k tenminste geen gevaar dat
ze door een ondoordachten zet op t laatste
oogenbllk den boel nog verprutst.”
,,’t Is gewaagd,’1 knikte Maragaret, .maar *t kan
gedaan worden. Alleen je zult drommels
goed uit Je oogen moeten kUken. Chrichton en
Oakton zijn er natuurlUk van overtuigd, dat ze
de zaak al in kannen en kruiken hebben."
Maar toen juffrouw Pams haar man nog een
nieuw costuum wilde laten koopen, werd hf
zóó boos, dat ze er maar niet verder op in ging
Op den bewusten Zondagmorgen, lang voor
half tien, arriveerden de twee groote Pams. met
ieder twee kleine Pamsjes op sleeptouw, op de
aangegeven plaats van vertrek. Er stonden al
een paar honderd menschen te wachten en mUn-
heer Pams. die self ook in uitgaansstemming
was gekomen, merkte schrander op. dat er waar-
schUnlUk wei weer twee luxe-touringcars noo
dig zouden zUn. daar al die menschen zeker niet
in één voertuig konden.
De klok had half tien geslagen over de nog
rustige stad en tal van halzen rekten xich uit
om te zien of er al iets in aantocht was Maar
er was niets te zien. Om kwart voor tien begon
nen de wachtenden reeds ongeduldig te worden,
toen iemand riep
dat er een paar
bussen i-
men. Vbl span-
ning keek men
naar de naderen-
de vehikels. Maar
het waren bussen
reeds vol geloden met
menschen
t Sloeg tien uur en er
tiende stemmen u.. --
Men schrijft ons:
ntroerend mooi werk verrichten de
f 1 zoogenaamde „korte kampen" voor
de katholieke werklooze jeugd Werk
van rechtstreeksche zielzorg. Meer dan de
lange kampen bieden zij de mogelijkheid
zich in het bijzonder te richten óp het
herstel van den arbëidslust. op het herstel
van het inzicht in de schoonheid en den zin
van den arbeid. Zij zjjn opgezet, als een
soort werkretraltes, waar den Jongens veer
tien dagen lang tegengif wordt gegeven
tegen den demoraliseerenden invloed van de
groot-stad, waar zij ieder individueel onder
den dlrecten Invloed van den priester ge
raken. Wie dit werk éénmaal heeft gezien,
wie gezien heeft hoe zulkejongens in het
maatschappelijk leven terugkeeren, ..houdt
van dit jeugdwerk.
Moet men van de Regeerlng verwachten,
dat zij in haar program tot bestrijding van
de jeugdwerkloosheid den ’Steun aan dezen
vorm van kampwerk opneemt? Onder
één voorwaarde kan die verwachting be
staan: dat de leiding van de katholieke
jeugdbeweging zélf voldoende bekingstelllng
voor de korte kampen aan den dag legt, dat
zij haar uiterste krachten inspant om deze
kampen maximaal bezet te krijgen
Daaraan hapert wel een en ander al
thans in het Haarlemsche diocees Reeds is
het voorgekomen, dat het korte kamp te
Goirle moest worden gesloten, dat een
kamp moest worden afgelast wegens ge
brek aan deelname. In h^ hééle bisdom der
drie groote steden, in Amsterdam, Den Haag
en Rotterdam, waren niet meer dan vijf,
zegge en schrijve vijf Jongens te vinden ge
weest voor een in het belang van hun ziel
zoo hóógst gewichtige werkretraite. Thans
nóg wordt de maximale bezetting niet
meer dan veertig Jongens! in dit kamp
vrijwel nooit bereikt. Had dit niet anders
gekund?
Aangenomen nog, dat het niet anders had
„Tracht me niets wijs te maken! Sir Malcolm
is niets van me, totaal niets. JU bent mUn vader
helaas! Maar waarheid blijft waarheid.”
„Met de stukken zal "k Je zwan op wit be
wijzen.
„Vervalschte stukken, ja. DooiX handlangers
van onzen mooien vriend Oakton\opgemaakt
Net als bU de trouwerU in Streathuh. die ge
lukkig op ‘t laatste nlpperjje—nog belet kon
worden. De makkers haddertal uitgerekend, hoe
groot ieders portie in den buit zou wezen, niet?
*t Is hun toen door den neus geboord, 't zal
een volgende maal precies zoo gaan.”
et Werkfonds heeft den langsten tUd
van zijn zelfstandig bestaan achter
den rug. Daags nadat het zijn eer-
lustrum voltooide, kondigt de Regee-
j de oprichting aan van een staatsbe
drijf. dat werkfonds en werkverschaffing
beide in zich op zal nemen, een staatsbe
drijf, dat eensdeels Ir. Westhoff’s cultuur
technische werken zal uitvoeren en ander
deels soortgelijke, blijvende werkverruiming
ten gevolge hebbende objecten op Industrieel
gebied zal opsporen en financieren. Werk
verschaffing en Werkfonds zullen dan niet
meer naast elkander, ieder met een, eigen
staf van personeel, arbe.den aan één en
hetzelfde object, zij zullen gezarfienlijk
optreden; degenen, die werkobjecten willen
gitvoeren krijgen met één instantie, met
één staatsbedrijf te maken; de werkverrui-
mingspolitiek zal meer economische paden
bewandelen en het komende staatsbe
drijf zal zich vrijer kunnen bewegen, min
der instanties hoeven te raadplegen en de
taken vlotter kunnen afdoen.
Met deze reorganisatie waaromtrent
overigens de onderdeden ’nog niet bekend
lijn, die volgfti dezer dagen in een ko-
ninklijk besluit en, voor zoover het comp
tabele voorzieningen betreft, in een spe
ciaal wetje zet de Regeering ongetwij
feld een stap vooruit. Een efficiënte en
overzichtelijke werkwijze is voor de werk-
verschaffingspolltiek van groot belang. BU
een onoverzichtelijke en over twee licha
men verdeelde organisatie kunnen geen
knoopen worden doorgehakt, geluk dit deel
van de sociale pblitiek dat vaak eischt.
De arbeid van het Werkfonds in de vUf
verstreken Jaren biedt daarvan het beste
bewUs. De ambtenaren van dit lichaam zelf
werkten hard; zU waren doordrongen van
de noodzaak snel te handelen, omdat er
crisis door te lenigen viel en datgene, waar
van de organisatie en de beslissing bU het
Werkfonds zelf lagen, geschiedde snel en
efficient. Doch met hoeveel instanties
moest daarbU rekening worden gehouden!
HoeveeJ commissies en departementale, in
terdepartementale, provinciale en de hemel
mag wetel^tovat voor andere instanties
moesten daÈSbij worden geraadpleegd. Daar
gingen geen maanden overheen, maar
soms ging meer dan 'n jaar voor
bij eer men eenstap stap verder kon
setten. Insiders wisten, dat de wUze, waar-
rop sommige ambtelUke lichamen de be
slissingen rekten, eenvoudig ergerlijk
was? Voor de buitenwereld drukte dan het
odium der traagheid op het Werkfonds.
Het is waarlyk geen onverdeeld aange
name arbeid geweest, dien de ambtenaren
’van dit fondh tot nu toe hebben verricht
zij hebben de hitte van den dag gedra
gen en hun komt hulde toe. ZU echter
sullen de eersten zijn om de bevrUding van
het Werkfonds uit de kluisters van den
ambtelijken rompslomp toe te Juichen. ZU
hebben den druk van *Hie Jduisters het
hardst gevoeld.
ZU trok de wenkbrauwen op. „Wat moet ”k er
Wtvoeren?”
„Den geheimzinnigen kooper ontmoeten, die
•toveel belang in Sir Macolm's collectie stelt."
„Als u ze per se kwyt wilt raken, is er wel
*n eenvoudiger weg op.”
„Hemeltje neen! ’k Ben voornemens ze te
“Ouden! Miss Chrichton, 'k zal meteen even OU
.Morning Post" aanloopen en de gevraagde
Advertentie opgeven. Dan wachten we rustig een
of veertien af. Zoodra Chrichton dag en
“'*r van zUn bezoek heeft aangekondigd. komt
■ss Töwnley naar uw flat. U vindt wel een
om voorafruw dienstbode op een bood-
J~*P uit te sturen, die een flink eind uit de
Miss Townley zal in haar plaats de
“®0®eurs waarnemen en Chrichton aan de deur
^vangen ZU brandt van verlangen, zUn ge-
te mogen aanschouwen."
tP®? teg JU,” merkte Margaret droog op.
knikte glimlachend. „Op den door
^tjjditon vastgesbelden dag gaat u naar Pa-
vervolgde htj tot Sybil. „Tr Heb niet het
worden opgebouwd zonder financieele te
gemoetkomingen van Overheidswege, niet
tot stand komen, objecten van industrie
vestiging en -verbetering in stérk door
werkloosheid getroffen gebieden, centrale
werkplaatsgebouwen voor Industrieele
kleinbedrijven in de groote steden", en
voorts krotopruimlng en steun aan parti
culiere objecten. Voor de meest dringende
krotopruimlng alleen reikt een bedrag van
dertig millioen nauwelUks toe.
Groot is dit bedrag ook niet wanneer
men het beschouwt als het bedrag, waarop
d<*/ werkverschaffing aan de stedelUke
werkloozen moet rusten. Ten behoeve van
het rappört-Westhoff, dat vrUwel uitslui
tend althans in groote hoofdzaak den lan-
delUken werkloozen ten goede komt, is een
bedrag van 70 millioen beschikbaar gesteld.
StedelUke werkloozen echter zUn er méfit
dan landelUke en de toekomst voor de $fe-
delUke werkloozen ziet er, blUkens de eigen
woorden der Regeeripg, heel wat minder
rooskleurig uit, dan die hunner lotgenooten
in het dorp.
Het vertrouwen mag dan ook bestaan,
dat deze credietaanvrage slechts dient om
nog loopende plannen van het Werkfonds
te kunnen fin&ncleren of om een eerste
begin te maken met den arbeid van het
nieuwe staatsbedrUf, dat, indien het een
maal op gang is, over ruime middelen moet
kunnen beschikken.
op de hoogte ben. dank *k aan Benjamin Rafrill.
HU heeft me ingelicht. Nu weet je X."
„Rafflll is een ouwe zeurkous. HU gelooft zUn
eigen verzinsels. Een armoedzaaier. Waarom
liet "k hem niet in de goot liggen, inplaats van
hem er uit te halen? Nu hU weet, van mU geen
penny meer te zullen loskrijgen, praat hU Jou
naar den mond. HU hoopt rnet zUn belachelUke
fabeltjes jou ’t noodlge te kunnen aftappen.”
..Dat alles zegt niets in *t nadeel van Keith
Cullingwood en de aanspraken, die hU doet
gelden.’’
„Neen. HU Is ai baronet van Beveridge. De
dertiende ae hadden moellUk passender num
mer voor hem kunnen uitzoeken. HU heeft geen
penny te verteren. Als hu den laatsten Decem
ber, vóór twaalf uur middernacht, de schuldbe
kentenis van honderd vüftig duizend pond,
waar zijn oom hem bU wUze van erfenis ge
lukkig mee maakte, mét de rente niet voldaan
heeft, hoort de Manor en de heele mikmak aan
mU”
„De zóóveelste vervalsching.”
„O Ja? Nu. dan weet JU er geen
De sukkel Is begonnen met de schuld!
te betwisten. De armzalige dulten. dl
van zUn vader had. heeft hU er bU la.
De rechter was zeker óók in *t coal
Chrichton lachte, een onaangenamer/
lach „Als JU aoo nauwgezet van geweten bent,
waarom neem je dan wél Sir Malcolm's verza
meling kostbaarheden en niet tegelUkertUd t
geld? Wanneer X één Je niet toekomt, dien Je
ook jnet Je vingers van X andere af te blUven.”
(Wordt vervolgd.)
Het is er weer, het nieuw product!
Asperges en tomaten.'
Al oaat de wereld nóg zoo schee/,
Natuur kan 't tóch niet laten
Ons steeds te gunnen nicutven oogst
En nieuwe gulle gaven.
Ze Óljft met hare overdaad
En rijkdom ons begraven.
't Is éventjes mooi weer geweest.
Het is direct te merken,
De knoppen loopen alom uit.
't Is overal aan ‘t werken!
Er komt weer kleur, er komt wee>
fleur.
Een waas hangt in de boomen.
Er kan nog storm en kou zijn.
maar.
je goed!