ONKRUID
IN DEN TREIN. EN
UIT DEN TREIN
RUITEN
FLEURIG IN DEN VOORJAARSREGEN
i
als groente
DE ZOMERSLAAP
Bladen
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIH
cheepsrecht
I
dl
ZATERDAG 22 APRIL 1939
RMmnn!iiiiniii!iHiiniiiiiiiiiin'''
en
Uit Boeken
en
Rrandnelel-omelel
Brieaaal is....
Een Hollandsche
in Chicago ver
telt ons
Sportmanlel in
ziVarte ruit met
GULBRANSSEN, DE VEEL
GELEZENE
groene
breede groen
suède ceintuur gesloten
KENT U
Dr. E. Hoekstra’s
Hoestpillen
Wanneer deze band
van zacht rubber,
welke eenige bewe
gingsvrijheid toestaat,
baby aan bedje of
aankleedtafel vast
houdt, kan moeder
met een gerust hart
het spartelende kindje
helpen en het zelfs
een moment alleen
laten, buiten haar be
reik, wanneer bel of
telefoon haar plotse
ling zouden weg
roepen.
van den bontmantel
SSBSS
k
Pep.
r
gon 4384 van den trein die aan den Oostkant1
CLARA
door Percy King
>E
Wordt vervolgd»
1
GRATIS
PATBONH
voor-
be-
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH
’I
spoor-
zóó le-
BREI MET NEVEDA-WOL
NAAR NEVEDA-PATRONEN
Ha uuemdtHg aan dam boa oorvaag. U grada
petroonebeechnjeing voor oon Dimesblouse
D«u>-Pi*cm. Hooronahpovor at Meisjesjurk)*
en opgave ven den dichtstbijzqnden Nevode-
aoralopp. Uw
en adree ope enden aan
N V. NED. WOLSPINNERIJ.
HEEREN GRACHT 483. AMSTERDAM (C)
UW
manicure hebben, wilt u* uw pak laten
wilt u uw brieven dicteeren aan een
typist: het kan alles geschieden.
Mary's trein rolt het station uit en met den
trein de spanning en de haast die de laat
ste minuten kenmerkten.
De negerkruiers staan in groepjes met elkaar
te praten. De typisch-metalen klank van hun
stemmen en de zwarte gezichten openen een
visioen voor mijn oogen. Ook het visioen is
Amerlkaansch. Hollywoodsch. Ia zie den laatsten
oordeelsdag in het dal van Josaphat1. Het oordeel
Is geveld, de ..linkschen” krijgen zware ket
tingen om en worden door de duivels naar
omlaag gesleept
De .rechtschen” stappen in een trein en be
ginnen hun hemelschen tocht naar een hemelsch
doel. Het is een peperdure Amerikaansche trein.
Voor het vervaardigen van dit geraffineerde
stelletje eischen ongetwijfeld de bloemen het
meeste geduld. De teekening laat zien, hoe we
de geknipte bloemblaadjes op een rondje van
stevig materiaal vasthechten, voordat we de
bloem van het hartje voorzien.
Voor den steel knippen we een smalle reep.
deze pillen zijn sljjmoplossend. dooden de
ziektekiemen en genezen de ontstoken slijm
vliezen. Te gebruiken bjj hoest, kinkhoest.
Pijnlijke keel en bronchitis.
1.56 per flacon met gebruiksaanwijzing.
Verkrijgbaar in Apotheken en Drogisterijen.
Vraagt gratis toezending brochure aan
MIJ. HOEKSTRA, Heerengr. 33, Amsterdam
,JDe heer, die hut 83 heeft, deed zijn beklag.
Een krankzinnige, die zich voor Napoleon Bona
parte uitgaf, zou bij hem Binnen gedrongen zijn
en hem met een revolver bedreigd hebben.
Gelukkig Is t bij dreigen gebleven."
„Duivels!.... Neen, 'k heb niets van een
krankzinnige gemerkt. Evenmin lawaai gehoord.
Was *t een van de passagiers, of iemand van
de bemanning?"
„Wij weten er zelf niet meer van. sir, dan wat
Mr. Chrichton ons vertelde. X Was een nogal
onsamenhangend verhaal. Die Mr. Chrichton
leek me niet heelemaal vrij van De offi
cier maakte een gebaar van drinken, salueerde
en verliet de hut.
Het verwisselen van onze wintergarderobe
voor de nieuwe zomerkleeding gaat niét zoo
maar. De noodige zorg en aandacht moet aan
het wintersche goed besteed worden, voordat
we dit wegbergen om het eenige maanden aan
de vergetelheid toe te vertrouwen.
Van den Noorschen schrijver Trygve Gul-
branssen, die in ons land zoo stormenderhand
het lezend publiek veroverde met zijn gedegen
trilogie, zijn thans, met de vertalingen mee
gerekend. anderhalf mlllioen exemplaren van
zijn romans gedrukt. Het Hollandsche lezende
publiek dat, naar men zegt, hoofdzakelijk de
vrouw is althans het romanlezend publiek
is aan deze anderhalf mlllioen Gulbranssen ze
ker voor 'n niet onbelangrijk deel debet. Daar
bij komt, dat Gulbranssen een auteur is, die
zeker in eigen land door de vrouwen veel meer
geapprecieerd is dan door de mannen.
Weinig wisten onze voorouders van het be
staan van vitaminen en de noodzakelijkheid
dezelve regelmatig in te nemen, op gevaar
af bij verzuim daarvan, zooals ons thans wel
haast dagelijks wordt voorgehouden, onze con
stitutie ernstig nadeel te doen. Maar het be
grip. wat den mensch toekomt, was hun blijk
baar min of meer ingeboren en dus was het
vanzelfsprekend, dat men zich in het voorjaar,
na den langen, donkeren winter concentreerde
op bloedzuiverende voedingsmiddelen.
Spinazie behoort tot de jonge voorjaars-
groenten, welke het meest rijk is aan ijzer en
vitamine C, de twee bestanddeelen, die voor-
jaarsmoeheld en slapte cureeren. Opdat echter
het volle vltaminen-gehalte in de bladgroen
te aanwezig zij, moet deze geheel versch zijn.
In twee tot vier, dagen tijd bijvoorbeeld ver
liest het blad reeds vijftig tot tachtig procent
van de vitaminen
„Het is niet alles goud wat er blinkt”, en
iedere ruit is nog geen Schotsche, al wordt
die er dikwijls voor versleten. Geruite stof
heeft op het oogenblik onze wispelturige be
langstelling. Wjj dragen jassen van geruite stof
of Jurkjes, al dan niet gecombineerd met een
effen complement.
Ik zei daar, dat iedere ruit niet Schotsch was
en dat is ook zoo. Een Schotsche ruit vereischt
ten eerste meer dan twee kleuren en heeft ver
der een tamelijk ingewikkelde vlakverdeellng.
De werkelijk Schotsche ruit kan prat gaan op
een oeroude afstamming.
Model A. MAGUY
Mary's hoofd verschijnt om gordijn negen.
„That is my friend”, zeg ik, als antwoord op
«s negers vraag, en ik trek mij terug achter
Mary's gordy».
Een vloed van belevenissen stroomt terug in
mijn herinnering.
Amerikaansche treinen zijn op zijn zachtst
gesproken allerpleizlerigst om in te reizen; en
«e lange afstanden maken dit ook wél nood-
takelijk Men kan niet vier dagen en nachten
op houten banken doorbrengen, en ruzie ma
ken over het tochten en zijn ranzig kadetje
eten.
Een Jong dlstance”-treln heeft zéér comfor
tabele fauteuils; de hermetisch gesloten ramen
houden stof en roet, ijzige koude én schroelen-
dle om soepel ijzerdraad gewonden wordt.
Het taschfoudraal voorzien we tenslotte met
een enkel steekje van onze Initialen, niet lou
ter ter versiering, maar ook omdat het zijn
practisch nut kan hebben. Wanneer we name
lijk binnenshuis de tasch van het overtrek ont
doen en we dit uit verstrooidheid niet in den
zak van onze regenjas bergen, maar ergens
laten slingeren, zal het, gemerkt met de let
ters der eigenares, des te spoediger in haar
bezit terugkomen.
Hoe weinigen van ons weten, dat de meest,
kostelijke en gezonde voorjaarsgroentesoort, in
pril-verschen staat maar voor het plukken is
op verwaarloosde plekken grond en langs den
wegkant. De doodgewone brandnetel, die ieder
vermijdt en die van niemand ooit een vriende-
lyken blik krijgt, levert een heerlijke groente
en een geurige groentesoep; mits op de juiste
wijze aangepakt
We plukken van
In ,J)ux" het tijdschrift voor allen, die
medewerken aan de vorming van de Katho
lieke rijpere jeugd, schrijft f. Möller over:
.Meisjes en Sport”, waaruit wij. nu het
zomer sportseizoen weer begint, het volgende
oanhalen:
Een bekend dokter heeft eens gezegd:
„Onze meisjesopvoeding houdt veel te wei-
nia rekening met wat er later van haar
gevraagd wordt, is daarom oorzaak van
veel leed, wat bij een behoorlijke lichaams-
training ware te voorkomen geweest.”
Immers, het is geen gemakkelijk werk,
wat er van de vrouw, de moeder, gevraagd
wordt en helaas is het lichaam van veel
meisjes niet getraind op en niet opgewassen
tegen den lichamelijken arbeid, die van
haar in het gezin wordt gevraagd.
Wie haar bontmantel liefheeft en dezen, ge
zien het zoele weder niet meer denkt te dragen,
verzamele op een dag al haar moed voor het
beginnen aan de volgende verrichtingen, waar
aan hoe zou dat Joch komen bijna elke
vrouw het land heeft!
We kloppen de jas buiten uit en onderwer
pen zoowel binnen- als buitenzijde aan een
grondige inspectie. Losse voerlngnaadjes wor
den gerepareerd, slijtageplekken zoo noodig
versteld. Is het bont aan den hals eenigszins
vettig, dan wrijft men het voorzichtig af met
'n schoonen. in tetra gedrenkten doek ofwel met
het afkookwater van zemelen. Vanzelfspre
kend moet het op deze wijze behandelde bont
goed opdrogen, vóór we het wegbergen. Lichte
bontsoorten schuieren we uit met magnesia.
Hangen we de Jas op een houten knaapje
zonder meer, dan is er een groote kans, dat
het gewicht van 't kleedlngstuk de schouders
uit het model trekt. Om dit te voorkomen om
wikkelen we de uiteinden terdege met vloei
papier.
de hitte bulten. Het ventllatle-systeem brengt
's winters onafgebroken versche verwarmde
lucht en zomers <o geprezen techniek!) ver
sche verkoelde lucht!
Eerste en tweede klas bestaat niét in dit de
mocratische land. Waarom niet? vraagt u: Wel.
met een kattesprong is men van het begrip
klas, op het begrip stand gekomen, en stand
wordt hier niet geaccepteerd.
Inplaats van eerste of tweede klas betaalt
men dus coach of Pullman of Tourist.
...What is in a name?” vroeg Shakespeare.
..Less than tn a number." antwoordt de Ame
rikaan.
Coach en tourist zijn ongeveer
De cabin-boy rende lachend weg.
Keith sloeg de matras weer op; successieve
lijk vonden trui, manchester broek en das hun
weg door de patrijspoort. Teen verliet hij de
hut, bleef wat in den corridor rondhangen, in
de buurt van nummer 83. Geen Woodford
Chrichton liet zich zien. Na een minuut of
tien gaf hy 't wachten er aan en slenterde naar
den grooten salon. Chrichton zat dicht by den
ingang aan een tafeltje met Sybil en een heer,
die, naar Keith giste, Robert Oldfield zou zyn.
Zyn gissing was juist.
Hy liep de trap op naar 't dek. Er stond een
vry straffe noordwester. <die door slechts enke
le passagiers getrotseerd werd. Cullingwood
stapte met flinken pas op en neer, en liet zyn
gedachten den vrijen loop. Zy hadden ditmaal
geen betrekking op Woodford Chrichton. doch
op diens helper, Oldfield. Een Insluiper, die by
voorkeur zyn slag In hotels sloeg waarom
voor de afwisseling ook niet eens op een nachf-
boot? Gedachtig aan de .reputatie, welke het
heerschap bezat, twyfelde Keith er niet aan.
of hy zou zyn opdracht *ten genoege van
Chrichton uitvoeren, al had Sybil met 't noo-
dlge yplomb verzekerd, dat zy drommels goed
wist te passen op dingen, die haar toever
trouwd waren, en dat Oldfield onmogelyk de
cassette zou kunnen bemachtigen, omdat zy er
een byzonder veilige bergplaats aan gegeven
had. Keith lachte zachtjes gladde Bobble en
onmogeiykheden! Zoo zeker als twee maal twee
vier was. zouden Sybil Chrithton dezen nacht
Sir Malcolm's kostbaarheden ontstolen worden
indien t al niet gedaan was op dit oogen-
is heel eenvoudig.
De gekookte, gehakte en uitgelekte brand-
netelmassa wordt met een wit sausje ver
mengd en met deze massa vult men de dub-
beigeslagen omelet. Er wordt tomatensaus by
gegeven.
Naast brandnetels biedt het vrije veld ons
de eerstelingen van paardebloemblad, die in
Frankrijk een delicatesse zyn en in geen en
kelen New-Yorkschen groentewinkel ontbreken.
De prulme-witte blaadjes geven een heerlijke
sla.
En dan is er de wilde zuring, die het wat t
C-vltaminengehalte aangaat, nog van paarde
bloem wint.
Het was ook in Noorwegen, dat ik met
zuringsla kennis maakte. Op 'n heuvelrug, die
een paradys was van sappige krulden en wilde
bloemen. plukten we de zurlngblaadjes, die
fyngesneden werden en als rauwkost sla aan
gemaakt met fyngesneden wortel, tomaat, ap
pel en wilde kervel, die daar eetbaar is.
blik! En dan kwam hy aan de*-beurt, om
Chrichton en zyn vriend Oakton een kool te
stoven, waarvan zy den smaak onaangenaam
lang in den mond zouden houden!
De gure wind dreef ook Cullingwood tec
langen leste van 't open dek weg. Hy stapte
naar zyn hut. dleptè uit zyn koffer diverse at
tributen op. die hy in den zak stak, en verliet
't appartement weer. In den corridor was het
doodstil. Ten gevolge van de studie, die hy van
de indeeling van het schip gemaakt had, kon
hy zich uitstekend oriënteeren. zonder moeite
vond hy nummer 134. Oldfield's hut. Zy lag
in een klein, nauw doodloopend gangetje, in
derdaad een van de miserabelste appartemen
ten aan boord, waarmee men zich m geval
van nood zou willen behelpen, doch dat men
nooit uit vrye beweging koos, zoo men er niet
een speciale bedoeling mee had. Keith telde,
terwyi hy van nummer 134 naar den grooten
salon liep, 't Resultaat kwam met zyn verwach
tingen overeen; de afsj^nd verelschte niet
meer dan een halve minuut. Oldfield had dus
wel geweten,' wat hy deed, toen hy juist num
mer 134 voor zich had laten reserveeren
De salon was leeg, op een paar plakkers na.
die nog by een whisky-soda zaten. Chrichton
en rijn helper waren er niet meer; Margaret
en Sybil evenmin. Keith begaf zich naar het
verblijf van Miss Chrichton; zy had een van
de weinige luxe-hutten, welke de boot ryk was
Hy kondigde zyn be&ek met het afgesproken
sein aan: vier zachte tikken op de deur, snel
achte^ elkaar.
Sybil deed open. Margaret zat in een hoekje
Coach en tourist zyn ongeveer aan elkaar
gelyk wat comfort betreft. „Tourists” zyn spe
ciale si «ht-seeing-treinen.
Coach en Pullman echter verschillen zeer in
comfort.
Reist men In een Pullman, dan heeft men
een compartiment voor zich zelf.
Overdag is het 'n geriefelyk boudoirtje aller
aardigst van kleur en waarvan de Uchtgetinte
wanden hun vele verrassingen absoluut geheim
houden.
In den avond komt de negerbediende (niet
de conducteur) en glimlachend, met rollende
oogen en witte tanden gaat hy met u T spel
letje spelen van: Ik zie. ik zie wat jy niet ziet'
Wat zie Je dan neger?
De oorspronkelyke Schotsche ruiten waren
geweven in zware, wollen stof. De oude Schot
ten sloegen een langen lap daarvan de tartan,
eerst om hun middel en daarna om hun schou
ders en wandelden zoo uitgedost door hun bar
re hooglanden. De thans nog door de leden van
oude Schotsche families en door Schotsche sol
daten gedragen korte rok of kilt Is het over-
biyfsel van die oerkleeding.
Het aardige van die ruiten was, dat iedere
Schotsche familiegroep of clan zyn eigen ruit
had. Zy en hun ondergeschikten waren dus
te herkennen aan de rült, die zy droegen. Wan
neer wy afbeeldingen van die oude Schotsche
ruiten bekyken, dan worden wy getroffen dodr
de mooie kleurencombinaties van deze tartans.
Wy vinden er de prachtigste, roode, groene,
blauwe en nog vele andere tinten, al of niet
met wit gemengd.
Langzamerhand heeft deze oorspronkeiyk
Schotsche dracht de wereld overstroomd en
iedereen heeft of had wel een kleedingstuk of
das, waarin een Schotsche ruit verwerkt is. En
naast deze Schotsche ruiten zyn ook allerlei
andere, eenvoudiger geruite stoffen ontstaan,
die van oudsher een geliefkoosde dracht zyn
geweest.
De ruit van de hierboven afgebeelde sportjas
is zeer zeker niet Schotsch. De kleuren zyn
groen en zwart en door de stof in verschillen
de richtingen te gebruiken is een aardig effect
bereikt. Om het middel wordt een groene cen-
tuur van peau de Suède gedragen van dezelfde
kleur, die weer moet overeenstemmen met hoed
en handschoenen.
Het behoeft zeker niet gezegd, dat deze jas
voor een slank figuur bestemd is. Iemand met
neiging tot gezetheid moet nooit ruiten dra
gen. Of alle Schotten dan zoo slank waren? Ja,
Ik geloof van wel en een dikken Schot zal zyn
tartan ook wel niet geflatteerd hebben, maar
die droeg hy nu eenmaal.
op Chrichton gericht. „Té Hou je in 't vizier!”
dreigde hy. „Als Je de wacht in ’t geweer durft
roepen, kom 'k terug, en er is een verrader min
der op de wereld!” Hy rukte de deur open,
luisterde even, Chrichton geen seconde uit 1
oog verliezend. Cullingwood vernam In den cor
ridor geen geluid van voetstappen, evenmin
van stemmen hy moest 't er nu op wégen.
Jln minder dan geen tyd stond hy bulten,
trok de deur van 83 dicht en was in zjjn eigen
hut, die hy open had laten staan. Onhoorbaar
sloot hy. ’t Papier, waarvan de onderteekening
nog niet was opgedroogd, legde hy voorloopig
op tafel; revolver en vulpenhouder verdwenen
in den koffer. Niet meer dan een minuut vor
derde t, zich van das, trui en manchester
broek te ontdoen. Cullingwood smeet de attri
buten op de onderlagen van 1 bed. bracht
matras en dekens weer In normalen toestand.
Water deed de bloedsporen op zyn voorhoofd,
t zwart van gezicht en handen in een omme
zien verdwynen; hy pakte een borstel, even
later was zyn verwarde haardos Ir. orde. Toen
opende hy de deur van zyn hut even gerulsch-
loos als hy haar gesloten had.
Culllngwood had zich Juist by de tafel geïn
stalleerd met een tydschrift en een sigaret,
toen driftig geklopt werd.
„Binnen!” riep hy op volmaakt rustigen toon.
Een scheepsofficier trad de hut In, keek haai
rond, bleef staan. „Tc Vraag excuus, sir. Hebt u
ook bygeval last van een indringer gehad?"
„Een indringer?" Keith zag zyn bezoeker met
groote oogen aan. „Wat een vreemde vraag!
Hoe komt u dkArby?”
cars, bestemd voor schryven. lezen of rooken,
waar losse fauteuils staan, schrijftafels
zien van alle benoodigdheden; leestafels
Jaden met kranten en tydschrlften.
Over de dlningcars wil Ik liever niet schrij
ven zyroepen hoogst onaangename financi-
eele herinneringen by my op. Aan het eind
van den trein is de observationcar. byna ge
heel van glas: de serre van dit luxe hotel.
Wilt u uw haar laten knippen, wilt u een
persen
steno-
van den divan. Zy gaf Keith een langen blik;
't werd hem warm om 't hart.
„We zyn nog geen tien minuten binnen."
verklaarde Sybil. „Vertel eens gauw wat is
er elgenlyk gebeurd? We hebben van Chrichton
een vreemd verhaal gehoord over een krank-
zinnige, die zyn hut is binnengedrongen en be
weerde Napoleon Bonaparte te zijn. Onder be
dreiging met een revolver liet hy Chrichton
een verklaring teekenen. dat hy by zyn volle
verstand zou wezen."
„O, dit!” deed Keith geringschattend. ,Ja,
er schynt lets van dien aard voorgevallen te
rijn; t fyne weet ik er met van. 't Interes
seerde me trouwens In 't geheel niet. Waar ik
wél belang in stel hoe is 1 ihet de cassette.
Miss Chrichton?"
.Maar Mr. Culllngwood!" zei Sybil verwy-
tend. „Heb 'k niet verzekerd, dat ik er min
stens even goed op zou weten te passen als u?
Wanneer 't u gerust kan stellen niemand is
in de gelegenheid geweest, er een vinger naar
uit te steken!"
Keith schudde T hoofd. „Dat zou ik zoo po
sitief niet durven beweren! Met Robert Oldfield
zoo dicht in de buurt is het verduveld uitky-
ken. Wel. Miss Chrichton. als biykt, dat ik het
by 't verkeerde eind heb gehad, zal Ik vol
schaamte het hoofd buigen en T niet eerder
opheffen, vóór de transactie in Hotel Fleur!
haar beslag heeft gekregen. Zullen we de cas
sette voor den dag halen en ons overtuigen?"
-Ja, kyk me maar aan! 'k Lees de gedachte.
in Je zwarte ziel is opgekomen. Woodford
Chrichton! Eens verrader, altyd verrader! Je
hilt Wellington wijs maken, dat je onder dwang
*etee'cend hebt en Je herroeping dus van nul
geener waarde Is. Jullie willen me levend op
St. Helena begraven. Daarom zal 'k me zelf hel
pen. Eerst ga Jij er aan, dan Wellington!"
Heb niets van dien aard gedacht! Wsar-
•ehtig niet! 'k Zal teekenen, vrywilllg, zonder
“•angGraag zelfs
op' Chrichton! Als Je een vullen streek
“«haalt, stuur k een strafexpeditie naar Len
nen, om jou je doktershui af te nemen! En dan
>k je den kop af!"
Tei w ijl hem 't angstzweet in dikke droppels
op 1 voorhoofd parelde, teekende Chrichton op
h die Kelth aanwees. De handteeken'ng
duldeiyker kunnen zyn maar ze ging er
door. In ieder geval deugde ze voor t deel,
*“t Culllngwood zich gesteld had.
g. griste 't papier weg. nam den vulpenhou-
■*r «n liep achteruit naar de deur, zyn revolver
Zon en regen wisselen
In ons klimaat nu eenmaal
voortdurend af en we laten
ons door een regendag ook
heelemaal niet verslaan, wat
betreft een fleurig en ge
soigneerd uitzien. De regen-
kleeding, die ons tegenwoor
dig geboden wordt, kan zelfs
heel verleideiyk zyn. Sinds
we gedemonstreerd gezien
hebben hoe het een gestalte
flatteert, gehuld te zyn in
geoliede zyde en welk een
charmant effect het geeft,
zich tegen de neerspattende
druppels veilig te stellen on
der een parapluiedakje van
gespannen roode oliezijde.
van ditzelfde doorzichtige
yie materiaal zyn de hier
afgebeelde bloemen gedacht,
waarby een foudraal voor
het handtaschje behoort om, ook dit van vocht
te vrywaren en gelyktydig met het corsage te
harmonleeren.
Ook een yzeren hanger is uit den booze;
want lang niet denkbeeldig is ’t gevaar, dat
de teere dierenhuid op den duur door den
scherpen kant zou inscheuren, vooral wanneer
we de bontjas dlchtby de centrale verwarming
hangen. Warmte Is namelyk voor den levens
duur van bont in 't algemeen niet bevorderiyk.
Hebben we de jas uitgeklopt en zachthandig
uitgeborsteld raken hierby vlokjes haar los.
dan zyn de motten waarschyniyk hun vanda-
lenwerk al begonnen en dienen we ons pels
werk aan den vakman in behandeling te ge
ven hangen we den mantel met hanger en
al’ in den motvryen zak. Dit behoeft geen spe
ciaal geprepareerde te zyn: we kunnen zelf een
zak maken van cretonne, met kleine zakjes ge
voerd, waar we kamferballetjes in leggen.
van het station in de richting New York ver
trekt
Er moeten hier dus ook nog ergens treinen
zijn naast de schoenwinkels en badkamers.
Ik daal de trap af. en ik loop neen, ik
ichryd. om In styi te blyven, naar de Infor-
mationdesk. Ik voel me als een mier op een
ateenen terras.
,De New-Yorktreln vertrekt van Oost", zegt
informatie. „Waar is Oost?" vraag ik woedend.
„Why. there, of course.”
„O yes, of course!”
Links zyn bogen waarboven staat: East;
rechts zyn bogen waarboven staat: West.
En nu gaat alles vanzelf. Door den boog kom
ik in een gang, die door groote. yzergesmede
hekken toegang geeft tot de verschillende per
rons. Ik vind den New-Yorktreln. Ik vind wa
gon 4364, Ik stijg In en ik vraag me af, welk
van al die styfgesloten gordynen aan weers
kanten van de couloir berth negen zou
verbergen.... ,Mary", roep ik zachtjes. Een
beger-conducteur schiet op me af. „What is
that", vraagt hy.
.Mary", roep ik harder.
We plukken van de brandnetels, nadat we
de handen met oude handschoenen beschermd
hebben, alleen het kopje, dus ongeveer de bo
venste vier blaadjes en we bepalen ons daarby
tot de lichtgroene, sappige planten, die in de
schaduw groeien. Daarvan Is het blad veel
zachter dan van de donkergroene, die volop In
de zon staan. De geplukte hoeveelheid slinkt
ongehoord, dus we verzamelen een flinke mand
vol. Met een schuimspaan wasschen we het
prikkende goedje en koken het met het aan-
hangwater In ongeveer tien minuten gaar.
Daarna wordt de massa gehakt of gemalen,
precies zooals spinazie en even met boter of
in een wit sausje nagestoofd.
Dit alles lykt u misschien heel wonderiyk.
Maar in Rusland en in Noorwegen gelden jon
ge brandnetels als voorjaarsdellcatesse. Nooit
zal ik den opgewonden uitroep vergeten van
myn metgezellin, toen we op een voorjaarsdag
in Noorwegen op een landweggetje liepen en
ze Ineens de by ons veel gesmade groene sten
gels onder een doornhaag zag staan. „O, brand
netels!" Het was een juichkreet en ze liet al
les in den steek om met war* toewyding het
blad te plukken en ze te bergflj in haar tasch,
haar zakken en wat maar bergruimte bood om
het kostbaars mee te dragen! Ze wist er een
heeriyke soep van te bereiden door de netels
met ruim water op te zetten en door de zeef
te wrijven met enkele gekookte aardappelen als
bindmiddel.
Trouwens in combinatie met aardappelen
werd me, ook in Noorwegen, op een boeren
hoeve een brandnetel-stamppot voorgezet, waar
ieder zich mét de walvlsch-hkché, danig aan
te goed deed.
Het recept voor
Culllngwood nam 't opgevouwen stuk papier
onder zyn tydschrift weg las 't door, be
schouwde de handteekening aandachtig, knikte
tevreden en stak ’t in zyn portefeuille. Een
nieuwe klop aan de deur deed hem opzien. De
cabin-boy meldde zich.
„De twintig minuten zyn om, sir.”
„Prachtig. Tr Heb je niet langer noodig. jonge
vriend, t Mocht me morgenochtend in de
drukte eens door 't hoofd gaan.... zie daar!"
Keith overhandigde den bediende 't beloofde
tweede pond.
„Dank u, sir. Dank u heel erg. Steekt u dik-
wyis over?”
.Jloezoo?”
„Dan kan Tc u deze lyn voor geregeld ge
bruik aanbevelen.”
„En dan eiken keer met jou smoesjes maken,
hè? Tc Heb je dóór! Opgemarcheerdl”
Ik zie een waschtafel en hy laat er een uit
den muur springen, die u onmlddellyk doet be
sluiten, de uwe thuis door een gelyksoortige
te vervangen.
Hy laat u kleerenkast en een medicijnkast
zien; met één handgreep toovert hy een bed
uit den muur. En wonder boven wonder: hy
commandeert het bed op zyn achterste pooten
te gaan staan en u aanschouwt uw eigen ver
wonderde blikken in een spiegel! De onder
kant van het bed heeft namelyk een plaat
van spiegelglas.
Wil men nu om een reden, die met stand
niets te maken heeft, minder luxueus reizen,
dan neemt men Coach.
Een Coach is niet verdeeld in compartimen
ten. Door de gansche wagonlengte staan fau
teuils, twee aan twee naast elkaar. Door op
een knopje te drukken kan men de rugposltie
verstellen. Zooals de tandarts doet wanneer
hy een kies uit de onderkaak gaat trekken.
Het verschil is echter, dat men den tandarts
veilig in Holland weet.
Als de nacht komt ert men wil gaan slapen,
dan plaagt men zyn buurman net zoolang tot
dat hy een andere plaats gaat zoeken, men
huurt een kussen van den gemoedelyken, ou
den, krombeenlgen conducteur (niet negerbe
diende) en men strekt zich uit op de beide
fauteuils even behaaglyk als in een bed.
In den morgen verfrischt men zich in de
waschkamer, waar het schooner is dan by u
thuis; waar stapels handdoeken en zeep ge
reed liggen, waar de kranen u niet alleen
koud- en warmwater verschaffen, maar ook
mondwater.
Dé trein is een rijdend hotel. Er zyn club-
Mary is myn vriendin en Mary gaat op reis.
Haar New York. Dat duurt achttien uur en ze
wikt en weegt of ze 's nachts zal reizen of
overdag; of een gedeelte van den dag en nacht.
Ze besluit lot het eerste en ze belt het station
op om te vragen hoe laat de trein gaat. In
Amerika doet men alles per telefoon, behalve
den bakker en den slager, zooals in Holland.
„Kom je me goeden dag zeggen aan den
trein?” vraagt ze.
Natuuriyk! Myn herinneringen aan
reizen op Amerikaanschen bodem zyn
vendlg en plezierig, dat ik niets liever wil dan
m(jn goede vrienden terugzien, zelfs al gaan
ie mb Mary ontvoeren.
Bovendien kryg ik dan de gelegenheid om
één van Chicago’s grootste stations te zien.
Zoo trek ik er dus op een laten avond op
uit en ik tracht Mary's aanduidingen letteriyk
op te volgen: „Als je uit het „elevated" sta
tion kómt, loop je één blok Zuid, dan vier
blokken West. Houd je tasch goed dicht, want
het is een rare buurt daar. In het station moet
je op de Oost-perrons zoeken naar de New-
York Pullmantreln. Ik heb berth negen in wa
gon 4364.”
Ik tracht Mary's aanduidingen letteriyk op
te volgen, maar als ik uit myn elevated sta
tionnetje kom. verwensch ik de Amerikaansche
gewoonte, om altyd te spreken van Noord,
Zuid, Oost. West, inplaats van: links, rechts,
loop-je-neus-achtema en achteruit!
Nu moet ik een voorbyganger aanklampen:
„Pardon, kunt u my ook zeggen waar Zuid
fc?”
„Thank you.”
Ik draai om en loop Zuid. West kan ik nu
na eenlg hoofdbreken zelf vinden, de rare in
dividuen geven me vryen doortocht en 't sta
tion wenkt me uit de verte toe met roode elec-
trische letters.
Het is een reuzen gebouw! ült de twintig
draaideuren, die naast elkaar toegang geven,
kies ik-de tiende om het te betreden en daar
zta ik.... ja. nu weet ik niet hoe ik moet be-
aehryven. waar ik sta! Kent u Parys? Kent
u het Louvre? Herinnert u zich de groote hall
in het Louvre, waar men zyn entreebiljet
koopt, terwyi de Mona Lisa’s u rondom in alle
maten hooghartig toelachen?
Herinnert u zich de breede trap, die naar de
.Primitieven” leidt en waar bovenaan 't beeld
van de gevleugelde N|ke van Samotrake staat?
Welnu, ik stond in Union Station op de
plaats, waar de gevleugelde Nike van Samotra
ke staat in het Louvre en ik keek neer op een
imposante trap, die naar een imposante hall
daalde.
In het midden van de hall een information
desk (dankbaar rustte myn oog daarop) daar
omheen verspreid kranten- en boekenstands,
een stand waar men zich aan ijskoude fruit-
Juice kan verkwikken, sigaretten- en snoep-
stands. (Snoep is een leelijk woord, maar hoe
kan men de geraffineerde combinaties van
chocola, noot, caramel en geconfyte vruchten
anders noemen dan snoep?)
De hall werd aan één zyde afgesloten door
een winkelgalerij: schoenwinkel, confectiewin
kel, drugstore, bloemenwinkel, beauty salon
enz Aan den anderen kant gaven verschillen
de bogen in den muur toegang tot verschillen
de afdeelingen. die onontbeeriyk zyn in een
groot station: restaurants, badkamers (voor 15
eent kan men alle stof en vermoeienis van zich
afspoelen), rustkamers, bagagedepots enz.
Wat kwam ik hier ook weer doen? vroeg ik
me zelf af. O ja, ik moet Mary goeden dag
zeggen Mary, die is in berth negen van wa-
