DE BRUID IN HET WIT
]Devotie
I iUto
We zitten buiten
LJ lotten en
pannen
s
ZATERDAG 6 MEI 1939
UIT
Spinazieschoteltje
-
-
DE
ZILVEREN
HET WASSCHEN VAN
EEN DONZEN DEKEN
Wed. J. van
Nuenen Zn.
LINNENFABWIEK
ZEELST
Uitzetten
Linnenkast-
aan vulling
LACHEN IS GEZOND
mam ZELF Uw Kinderkleertjes
Nevenstaand model is
een van de 48 nieuwste
modellen uit NEVEDA
WOLMODE No. 26, hèi
modetijdschrift op het
gebied van handgebrei-
de baby- en kleuier-
kleeding.
N.V. Nederlandsche Wolspinnerij
HEERENGRACHT M3 AMSTERDAM (C.)
M Gelieve mU omgaand te zenden NEVEDA
WOLMODE No. 26; 60 cent aan postzegels «luit
ik hierbU in. VIII
KENT
Dr. E. Hoekstra’s
MUTS
een boterham aanleiding kan worden om zy
van
doen
M. B.
OP
CLARA.
dekens
kan men gemakkelijk zelf
1 Ad
bezoek gebracht aan den onderwijzer te Oberort,
brengen.
Lilly
dan
en
avondpartijtje
geworden;
met name Otto
maar
«te.
tete
--
Voor de Vrouw
V
toHIllllllltlIlllllllllllililtlIniiUiiniiiii lilllllimitn
door
A. Hruschka
Purée van: 1 kg. aardappelen. 50 gram boter.
H afgestreken eetlepel zout, ongeveer U liter
melk en wat nootmuskaat:
Post Meerveldhoven
Tel. K 4995 200
de
ge-
aangesriii
tdrtfi
Zusters, wanneer uw kleine zuster trouwt.
Windt om haar kruin een krans van
marjoljjn
Laat d’ oranjebloesem huivrend zijn
LnnchacheteUje voor 4 personen of als hoofd-
maaltijd voor 2 personen
Kook de aardappelen gaar met een bodem
water en het zout. Wasch de spinazie en hak
een derde gedeelte (rauw) goed fijn; kook de
rest gaar met wat zout, hak ze en vermeng ze
met de rauwe spinazie. Hak of snijd ook de
ham fjjn.
Maak, als de aardappelen en de spinazie
op het vuur staan, op de volgende wijze een
kaassaus:
Verwarm roerende de boter met de bloem en
maak ze tot een gelijkmatig mengsel. Voeg
langzamerhand de melk toe en los het bouil
lonblokje op In de saus.
Laat deze roerende doorkoken tot ze gelijk
matig gebonden Is. Maak ze daarna af door
toevoeging van-de geraspte kaas en den room.
Maak van de gaargekookte aardappelen
door toevoeging
Een Rngelsch rijmpje zegt, dat de
wil zij een gelukkig leven
van haar
„Something
something
Deze regels zijn van den dichter Njjhoff en
geven heel juist de sfeer weer, waarin een bruid
getooid dient te worden. Het witte kleed en de
sluier zijn als het ware de uiterlljke bewijzen
van de stemming van ernst en wijding waarin
de bruid zich moet bevinden. Daarom moet by
een bruidsjagon alles, wat aan opschik doet
denken, vermeden worden. Geen halsuitsnydin-
gen en liefst lange mouwen. Wat de stoffen be
treft, hoe zwaarder de zyde, hoe Imposanter de
japon. Atlas, moiré en dergeiyke stoffen zyn het
aangewezen materiaal voor de bruidskleeding
Geen crêpe de chine of pongé of een andere
dunne zijde. Kant echter is zeer goed bruik
baar, mits van een werkeiyk mooie kwaliteit. De
hedendaagsche mode leent zich hy uitstek voor
het verwerken van die stoffen. Echter, hoe mo
dieus ook, het model van een trouwjapon moet
Bruldskappen is een kunst op zichzelf en u of
uw vrouwelyke omgeving, kan dat niet zoo in
één keer aanleeren. Bovendien behoort een wer
kelijk goed kapper te weten, welk model van
sluier het best by uw gezicht past en hoe de
sluier bevestigd moet worden, dat hij bestand is
tegen de aanvallen van den wind of van minder
handige bruidsmeisjes of -jonkertjes.
Pitrieten meubelen, die uit elkaar genomen kunnen worden. Roodkatoenen kussens
verzachten de zitting. Op tafel een bak met kleurige veldbloemen
vasten schotel.
Strooi daarover
ook oogenblikken,
der ge-
kg. spinazie
100 gram ham.
Voor de saus:
75 gram geraspte oude kagf:
50 gram boter;
50 gram bloem;
1 bouillonblokje:
1 dl. room. liter melk.
de wijze van dragen is op het oogenblik
variatie en mogeiykheid. in verband met
ingewikkeld kapsels En ik zou een ieder.
Welke
Turnwald.
Donkergroen, en van binnen is ze met
parelgrijs trijp bekleed. Het effect is prachtig.
Vera. dat zal je moeten bekennen. En volkomen
Seruischloos. Mevrouw Von Myror op „Ba ren-
klau" heeft juist dezelfde auto. Ook donker-
Een groote moeilijkheid is ook, dat de bruid
gewoonlijk terecht of ten onrechte vreest er op
haar huwelyksdag minder goed uit te zien. De
dggen. die aan een huwelijk vooraf gaan, zijn
dikwijls druk en gevuld met allerlei besognes,
zoodat de bruid rust te kort komt. Wel zou zy
er heel wys aan doen er voor te zorgen, dat zy
ondanks alles voldoende uitrust en kunnen
vasthouden aan een behooriyke nachtrust, maar
de opwinding is ook *n ding. Wel zyn de tyden.
waarin de bruid snikkend van de armen van haar
moeder naar die van den echtgenoot verhuis
de, voorby, maar stellig ondergaan de meeste
meisjes, die in’ het huwelijk treden, nog we!
een zoodanige emotie, dat die zich op baar ge
zicht afspiegelt, al hebben wy dan ook geleerd
ons te beheerschen en de tranen achterwege te
laten. En ook in dit geval zou Ik zeggen, vraag
raad aan een goed kapper. Zonder ook maar
nieuwe auto
schilderde met geestdi
danigheden van den wagen,
kleur heeft ze? vroeg Vera Von
Sorel, die sinds eenige weken tot herstel van
zyn gezondheid by familie op het kleine land-, met wlen ik bevriend ben en keerde te voet
goed „Helmdeele” verbleef.
De eigenaar van Helmdeele", de heer Von
Gratwohl was zyn oom en had geen anderen
erfgenaam dan den jongen jurist.
Mr. Sorel zei:
Aangaande de historie van de „zilveren
auto”, die hier zoo weinig geloof vindt echter
niet by u, freule Vera moet ik zeggen, dat
hier geen praatjes van dronken menschen in
't spel zyn. Dien avond is hier werkeiyk een
vreemde auto geweest, en die zag er wei dege-
iyk uit zooals ooggetuigen haar beschryven.
t Was natuuriyk geen zilveren, maar 't leek
zilver. Ik zelf heb de auto van heel naby ge
zien: Zy overreed me byna...
Nu wordt het interessant! riep men van
verschillende zyden.
Vera klapte in de handen.
Wie had er geiyk? Vertel nu maar
gauw, meneer Sorel. Hoe kwam u in gevaar,
overreden te worden? De auto, zegt men had
een defect aan den motcr en stond stil.
Een tyd lang. Ja: maar ik ontmoette ze
buiten het dorp, toen ze weer in volle vaart
was. En zoo werd ik getuige van iets, dat my
sterk interesseerde De gansche historie komt
neer op een liefdesavontuur, en zulks doet ook
een verklaring aan de hand voor het feit, dat
de fameuze auto niet den grooten rijksweg
volgde. maar een omweg over Slchelfeld
maakte.
Vertellenvertellen 1
Dat doe ik al.... Ik had dien avond een
het zag er toch zoo uit. In ieder geval moet
het een prachtstuk geweest zyn.
Och. de menschen. die de fameuze auto
gezien hebben, hadden te diep in 't glaasje ge
keken en hielden een lichte kleur met wal
nikkel voor zilver. Wat my betreft, ik geloof er
geen zier van.
Waar heb je het eigenlyk over, kinderen?
vroeg mevrouw Von Turnwald. die toe dan toe
het gesprek niet had gevolgd en voor de eerste
maal over de „zilveren auto” hoorde spreken
(Hempel had het niet de moeite waard geacht
haar de historie te vertellen).
Men haastte zich, haar op de hoogte te bren
gen. Vera die beweerde, alles van een oogge
tuige te hebben, deed nog meer dan de anderen
haaf best en stoorde zich niet aan spotlachjes
en uitroepen van bewondering.
En wanneer moet dat geweest zijn? vroe„
mevrouw Von Turnwald.
zy was nog een weinig
woonlyk geworden,
opgemerkt.
Den 29sten Maart 's avonds om negen uur.
antwoordde iemand.
Mevrouw Von Turnwald keerde langzaam he'
hoofd naar Hempel, die naast haar zat. en keek
hem ontsteld aan.
Juist wilde hy haar een paar geruststellende
woorden toefluisteren en zeggen, dat er tus-
schen het gehoorde en de beaamde geschiedenis
geen verband kon bestaan toen een der aan
wezigen nogmaals over de „zilveren auto" begon
te praten.
1 Was een jong advocaat.
groen met parelgryze bekleeding. zy heeft my
geholpen by het kiezen.
Dat juist van mevrouw Von Myror gewag ge
maakt werd, scheen Vera ih een slecht humeui
te brengen. Mevrouw von Myror, een jonge
weduwe met tallooze aanbidders, woonde sinds
eenigen tyd weer by haar vader op het land
goed Barenklau.
Er zat in de auto niemand anders dan de
dame en deze was niet uitgestapt; en Je chauf
feur had zich niet verwyderd van den auto
dus kon geen van beiden iets met de op Sperber-
Eck gepleegde misdaad uit te staan hebben.
Hempel had de zaak byna vergeten, toen den
negenden dag van zyn verbiyf op het kasteel
by een door mevrouw Von Turnwald 5egeven
de historie van den auto ter
sprake kwam. De Lansberg's hadden zich een
laft en Erich Lansberg
de voortreffeiyke hoe-
Instinctmatig. zonder nog volkomen te be
grijpen. welk gevaar my dreigde, sprong ik
ter zyde, viel en kwam tegen de glooiing van
den weg terecht. De chauffeur schreeuwde
ik schreeuwde tegen hem in, dreigde met een
aanklacht tegen de politie. wegens buiten
sporig snel ryden. maar bekeek (en bewon
derde) heimeiyk de prachtige auto. Nooit tevo
ren had ik een wagen van dien aard ge
zien. Het portier aan den anderen kant van den
auto werd toegeslagen, en byna op hetzelfde
oogenblik zette 1 gevaarte zich weer in bewe
ging en verdween in de duisternis....
Eerst later, toen ik in het dorp vernam, dat
er een schoone dame in de auto had gezeten,
werd my alles duidelyk. 1 Lydt voor my geen
twyfel, dat er een render-vous van een ver
liefd paar, dat om de een of andere reden
niet in het oog wilde vallen, in 't snel was
geweest.
Wat romantisch! riepen Vera
Lansberg als uit één mond.
Silas Hempel was bleek geworden Somber
peinzend staarde hy voor zich uit. De vertel
ling van den jongen advocaat had hem als een
bliksemstraal getroffen. Dus toch de zilveren
auto? Doch niet een minnaar, maar de moorde
naar van Gottfried Kluge, was door den auto
afgehaald....
Hy keek mevrouw Von Turnwald aan en ver
schrok.
Haar gezicht was vaalbleek geworden; zy
lag achterover In haar stoel en scheen op het
punt, het bewustzyn te verliezen.
bleeker -lan ge-
wat door Hempel werd
het even maar dankbaar den Gever van alle
goed te gedenken. Maar daarom ook zyn zulke
uitingen des te aangenamer aan het hart
God.
van melk, boter en nootmus-
kaat lekkere purée Doe deze in een vuur-
Bedek ze met de spinazie,
de fyngehakte ham en over
giet het geheel met de kaassaus. Bestrooi den
bovenkant met wat achtergehouden kaas en
paneermeel, leg er enkele klontjes boter op en
zet *t schoteltje 10 minuten in ’n heeten over
nooit extravagant modem zyn. Men kan op een
afstand de mode volgen en daarby toch de tra-
dltioneele coupe van de bruldsdracht behouden.
Den flatteuzen sluier zal geen enkele bruid, die
in het wit trouwt, willen missen. In 't model en
veel
onze
die
het maar even doen kan. willen aanraden; roep
voor dezen eenen keer de hulp in var» den besten
kapper, die er in uw omgeving te vinden Is.
zy mag worden genoemd. Wy treden zoo vaak
tegenover God in een officieel receptie-cos-
tuum teeken vah al te ulteriyke belangstel
ling. die te eerder vervluchtigd is naarmate
zy zich met grooter nadruk aandient. Laat ons
liever zien naar de wyze waarop menschen. die
elkaar werkeiyk beminnen, geregeld met elkaar
omgaan. Daar is een enkele handdruk, eeji en
kele blik al voldoende om een zee van diepe ge
voelens te ontsluiten. Woorden zyn dan veelal
overbodig, zouden zelfs de ziele-eenheid kun
nen belemmeren. Zoo ook moeten wy trachten
om in den loop van den dag zoo nu en dan een
llefdevollen blik naar boven te slaan. Tijdens
onzen huiseiyken arbeid, tydens maaltyd of
ontspanning, in oogenblikken van vreugde, van
droefheid of lusteloosheid. „Wat gy ook doet:
alles ter eere Gods!”
derhouden van goede gewoonten, het verrich
ten van bepaalde gebeden kan een machtig
hulpmiddel vormen om in ons de juiste stem
ming te doen groeien. Maar toch slechts een
middel dat nooit als het ware mag gaan be
heerschen mag gaan tyranniseeren. zoodat ons
devotieleven in zlellooze sleur dreigt ten on
der te gaan.
„Vragen wy ons niet vaak af.” zoo zegt de
Engelsche Oratoriaan Faber „waarom zoo
weinig zielen tot hoogere volmaaktheid ko
men? Zeker ligt het antwoord hierin, dat zy
worden teruggehouden door vele zaken, maar
door weinig toch zoozeer als door het te groo
te aantal van hun gebeden en geestelyke oefe
ningen. Zy ondernemen te veel om het nog
goed te kunnen üoen. Hun leven trapt als het
ware den geheelen dag door zichzelf op de
hielen. Zy worden zoo gehaast door alles wat
zy op zich namen, dat zy in verwarring raken
en op 'hun weg een stofwolk opjagen, en juist
deze verhindert hen om God te zien".
Er komen echter voor alle waarlijk goed
willende zielen gelukkig ook oogenblikken.
waarop zy de betrekkeiyke waarde der ge- een oo«’'nt>ilk aan «*n make-up te willen den-
brulkte hulpmiddelen helder inzien, zoodra de
geheime diepten van woordelooze liefdesver
voering voor hen opengaan. Dit is het werk
van genade, maar van een genade die God niet
weigert aan die er oprecht om vragen. En de
ze is als de zon. die met haar stralen ons de
schoonheid ontsluit eener nieuwe wereld: van
een wereld waarin ook de meest gewone daden
uit devotie worden verricht.
De lezeres zal wel eens gedacht hebben,
dat de sc^yver dezer beschouwingen soms
tracht de dingen uit het geesteiyk le
ven op nun kop te zetten. Nu, het kan er
een enkele maal op lyken. maar dan be
denke men. dat het omverwerpen van al
te banaal inzicht soms een noodzakeiyk
middel is om betere opvattingen te
geboren worden.
Er bestond een man. wien een vermogen in
den schoot viel, omdat niemand zich aan den
invlggd van zyn lachen kon onttrekken. n.l. mr
Nelson Koy. Hy werd een kleine veertig jaren
terug ontdekt by de première van een zeer mid
delmatig blyspel, toen hem een heel onbelang-
ryke, flauwe opmerking in het stuk, die alle
overige toeschouwers volkomen koud '.iet, plot
seling tot lachen dwong.
zyn lach schalde zoo hartelyk, breed en goed
hartig door de volle zaal, dat een ieder mis
prijzend naar den man keek, die zich met den
onzin van het genoemde blyspel zoo onverholen
scheen te amuseeren Toen hy echter by de
volgende mop, die niet beter was dan alle vo
rige, het opnieuw uitproestte, klnderiyk monter
en geheel onbekommerd, toen zyn lachen over
ging in een hikken en klokken om een toppunt
in rochelen te bereiken, toen was het met de
overigen in de zaal gedaan. Ze begonnen met
zyn vrooiykheid in te stemmen, niet om het
stuk, maar om dezen komlschen man en al
spoedig dreunde de zaal van een bulderenden
lach Is het nog noodig te zeggen, dat de direc
teur van het theater de onschatbare waarde
van zoo'n reclamemaken onmlddellyk inzag en
dat het den volgenden dag tot een overeenkomst
kwam, waarop al spoedig contracten met an
dere theaters volgden? Dat men hem 'ater met
een reuzen honorarium naar Amerika lokte?
Toen mr. Nelson Koy in het Jaar 1910 stierf,
zullen er ook onder zyn erfgenamen zeer veel
lachende geagehten geweest zyn.
Het is bekend, dat naast het geeuwen, het
lachen de meest besmetteiyke .ziekte" is, ten
minste. wanneer de gangmaker van harte lacht.
De manier waarop men lacht, leert ons ver
schillende dingen omtrent het karakter. Een
Franschman meent zelfs, dat het mogelyk is,
de verschillende temperamenten aan den^Jclank
van het lachen te herkennen en ontwierp hier
op de volgende indeejlng:
Hahaha-lachers: cholerici heetbloedlgen)
Hehehe-lachers: phlegmatic!.
Hihlhi-lachers: melancholici.
Hohoho-lachers: sanguinici (menschen. die
gauw opgewonden zyn. maigr wier zenuwen
spoedig uitgeput zyn).
By hartelyk lachen worden niet a leen de
gezichtsspieren in werking gesteld, maar ook
de bronchlën. tenslotte ook de schouders, de
rug en de heupspleren. Wie vaak en krachtig
lacht, heeft dus een lichaamsoefening vol uit
werking Het gezegde „lachen is gezond" is dan
ook niet voor niets ontstaan. Te meer, daar
ook andere hygiënische voordeelen met deze
handeling gepaard gaan. Lachen bevordert n.l
ook de spijsvertering en doet tevens de schild
klier. welker beteekenls voor het algemeen nut
der menschheid men eerst in den laatsten tyd
heeft ontdekt, functlonneeren Lacht daarom
gerust zooveel mogelyk
De seizoenen willen ons wel eens parten
spelen de laatste jaren, maar al de zomersche
dagen by elkaar opgeteld, gunnen ze ons toch
nog wel het genot misschien een twaalfde deel
van het jaar bulten te huizen en op groen ga
zon of op e«n rustiek terras onder den blau
wen hemel van onze middagthee te genieten,
er met leesboek of breiwerk te ritten en
waarom niet als de familie niet al te groot is
er de maaltyden te doen serveeren.
Het „ritje" in den tuin komt als een duvel
uit een doosje in onze belangstelling gespron
gen zoodra ons de gave van den eersten war
men zomerdag wordt geschonken met geurend
voorjaarsloof en verheugd fluitende vogels
We willen bulten zyn, ons één voelen met
den zomer en we laten alles in den steek om
ons bulten te gaan installeeren.
Houten of yzeren tuinmeubelen hebben we,
als we verstandige huismoeders zyn (want een
verstandige huisvrouw is een vooruitziende
huisvrouw) al weken geleden door den vakman
of door onze handige zoons een beurt met den
verfkwast laten geven; rieten stoelen en tafel,
die op zolder waren geborgen en daar geen
grondige reiniging konden ondergaan, geven
we in de zon een frisch bad, door ze stevig
af te nemen met 'n borstel, gedoopt in warm
zeepsop.
zyn ze met schoon water terdege nagespoeld,
dan zorgen de zon en de wind, die in ons lag»
land nooit ontbreekt, wel voor opdrogen. Mocht
t riet door den tand des tyds wat vergeeld
zyn en wenschen we het op te witten dan doen
we een scheut van een of ander bleekmiddel,
byvoorbeeld waterstofperoxyde in het zeep
water.
Of pitrieten dan wel houten of yzeren tuin
meubelen verkleslyker zyn, is heel persooniyk
Ijzeren meubelen kunnen tegen een stootje,
maar zyn wat zwaar om ze te verzetten; hou
ten en rieten stoelen ritten over het algemeen
prettiger; maar zeker de laatste mogen niet
buiten blijven staan voor regengevaar en het
telkens binnen brengen vergalt aan het einde
van eiken „buitendag” een deel van de pret.
Tuinkussens zyn onafschridelyk aan de tuin
meubelen verbonden wegens de hardheid van
derzelver zitting. En zulke buitenkussens moe
ten nog aan heel wat eischen voldoen. Ze moe
ten onverschletbaar zyn, maar toch van een
frissche kleur; ze moeten tegen een stootje
kunnen, tegen grasvlekken, zwarte kinderhand
jes. een enkel regenspatje, en ze moeten wasch-
baar zyn.
De verstandige maakt haar tuinkussens dan
Zoo kan inderdaad geheel het leven devotie,
toewydlng worden. En hoe eenvoudiger, op
rechter en ongekunstelder zulk een instelling
van geest en hart tot stand komt, hoe beter
bruid, wil zij een
beginnen, op den dag
huwelijk moet dragen:
old and something new,
borrowed and something blue',’’ het
geen beteekent: „Iets nieuws en, iets
ouds, iets geleends en tets blauws.”
Naam
Zeker geldt dit ten opzichte van het onder
werp „devotie.” Onlangs ontmoette ik iemand,
die er over klaagde, dat zyn Werkzaamheden
zoo weinig tyd overlieten om aan devotie te
besteden. Na eenlg praten over en weer moest
hy bekennen, dat er eigenlyk geen reden tot
klagen bestond, omdat goed beschouwd het ge
wone dageiyksche werk een uitstekende vorm
van devotie mag worden genoemd. Maar toch:
hoevelen zyn er. die dit even eenvoudige als
bevrijdende inzicht niet kennen, met het ge
volg: dat zy zich volstrekt overbodige moei-
Ujkheden in het hoofd halen?
De grondfout in hun denken is dan wel, dat
«y het leven als het ware verknippen in twee
acherpgeschelden deelen: het ééne gewyd aan
den godsdienst, het andere aan plichten van
gezin, beroep en wat dies meer zy. Deze twee
belangensferen komen eigenlyk naar hun oor
deel vaak met elkaar in botsing, en het is nu
maar de kunst om een zeker evenwicht daar-
tusschen te kunnen doen optreden. Of echter
zulk een streven naar evenwicht van krachten
er toe leidt, dat de godsvrucht in de verdruk
king geraakt, hetzy dat overdreven aandacht
voor godsdienstoefeningen hulselyke en andere
plichten in het gedrang brengt in belde ge
vallen biykt het juiste begrip omtrent
echte devotie min of meer zoek te zyn
raakt.
Het woord devotie beteekent niets anders
dan „toewyding”, en hier kan de taalkundige
beteekenls ons tot Juister inzicht brengen. De
votie beoefent leder, die zyn gedachten en
gevoelens, woorden en werken bewust stelt in
den dienst van God. Natuuriyk geldt dit in
de eerste plaats voor gebeden en liturgische
handelingen, waarmee wy onmlddellyk onze
onderwerping en liefde tegenover God tot uiting
brengen. Maar ook kan men met veel recht
als „devotie” betitelen alle denken en verlan
gen, alle doen en spreken in het gewone le
ven mits dit slechts in de juiste stemming
wordt verricht.
ken, zal hy toch in staat zyn uw gericht die
kleine hulp te verleenen, die noodig is voor het
frissche en stralende ulteriyk. dat een bruid
betaamt. Bovendien, wit flatteert lang niet
Iedereen en ik geloof, dat het geen oogenblik
aan de waardigheid van een bruid behoeft af te
doen, wanneer zy ook by deze gelegenheid ge
bruik maakt van de hulpmiddelen die wy nu
eenmaal altyd te hulp roepen, mits dat
uiterst bescheiden wyze gebeurt.
De bloemen van de bruid? Men ziet tegen
woordig alle witte bloemen gebruikt voor
bruidsbouquet, maar Ik voor my vind, dat de
oranjebloesem nog steeds de bloem is. die by
het huwelyk past, zyn die niet te krijgen dan
zou Ik eenvoudige bloemen als lelletjes van
dalen en dergelyke willen aanraden, liever dan
de meer somptueuze soorten als rozen, anjers en
zelfs orchideeën, zooals ik laatst zag.
Bloedzuiverende
Gezondbeidspillen
Deze pillen zuiveren bet bloed van alle
onreinheden, regelen de spijsvertering, wek
ken de eetlust op en bevorderen de natuur
lyke verrichtingen des Uchaams.
90 ct. of 1.56 per doos met gebruiksaanwij
zing. Verkrijgbaar in Apotheken en Drogiste-
ryen Vraagt gratis toezending brochure aan
MIJ. HOEKSTRA, Heerengr. 33, Amsterdam
naar je donkergroen vehikel.... dat
Von Myror voor je gekozen heeft!
Maar wat had ik dan moeten keepen?
't Was het beste model.
In Weenen of in Graz misschien! In
jouw plaats had ik uit Parus of Amerika eer.
auto laten komen zooals hier niemand anders
er een heeft. By voorbeeld iets in het genre van
de zilveren auto, die onlangs hier is gepasseerd.
Dat zou tenminste iets bijzonders zyn ge
weest.
O, die zilveren auto! (De Jonge Lansberg
lachte), jy gelooft daar dus aan, Vera? Wie
weet, wat de menschen zich verbeelden, toen
gezien te hebben! Er bestaan geen zilveren
auto's.
1 Was misschien geen echt zilver,
ook met een soortement sloop-overtrekje, dat
met knoopjes of met een rits dichtgaat.
De keuze van de kleur is natuuriyk indivi
dueel en gebaseerd op aesthetische, practlsche
of economische overwegingen of op een combi
natie van de drie. Er worden tegenwoordig
niet anders dan smaakvolle stoffen te koop ge
boden en heusch niet alleen in het kostbare
genre en tegen het frissche groen van struik
én gazon staat elke tint. Al byzonder fraai
wa< op dit gebied wat wy eens zagen op het
uitgestrekte grasperk voor een der voorname
buitens aan de Vecht. Het tuinarrangement
kussajf, kleedje, parasol was van diep oud-
roaejJQeur, wat prachtig harmonieerde met 1
groen en als het ware versmolt met de bloe
menkleuren. Maar natuuriyk zyn effen kussens
altyd mln of meer precair en doen we ver
standiger een ruitje of streep te nemen, wat
minder gauw smoezelig lykt.
Hek Is de tendenz van dezen tyd om in alle
dingen naar de hoogst mogelyke perfectie te
streven. Het meest geperfectlonneerde op tuln-
meubelgebied leek ons- een soort kruiwagen-
bank. die wy onlangs zagen. Stelt u zich voor
een gemakkelyke houten bank van latjes, met
prettig geronde rugleuning, waarop u zich be
haaglijk kunt uitstrekken. Aan het hoofdeinde
rust de bank op een stevig wiel en aan het
voeteneinde op twee pootjes, precies als by 'n
kruiwagen, terwyi aan de twee handvaten,
waar het voeteinde in uitloopt, de bank opge
nomen en voortgerold kan worden!
Een dergelyke gemakkelyk verzetbare zit
bank, waarmee men tevens uit ryden kan gaan,
is een héél practlsch meubel voor bultenllef-
hebbers die, zoodra de temperatuur het maar
even toelaat, in den tuin leven”.
Hieronder plaatsen wij het brelpatroon van he.
mutsje, hetwelk gebreid is met Neveda Babywol.
waarian wy vorige wegk melding gemaakt hebben.
Opzetten 40 steken wit.
Ie en 3e toer; recht heen recht terug. Verder
recht heen averecht terug breien.
11e toer: en verder In elke 4e toer t/m 59en
toer aan het begin 1 st. meerderen.
73e toer; en verder in elke 4e toer t/m llTen
toer aan het begin 2 at. samenbrelen.
135 t/m 137en toer; recht heen recht terug.
128e toer; afkanten
Langs de recht gebreide zykant 68 lossen opne
men voor de rand en hierop met blauw 14 toeren
recht heen recht terug breien 15e toer afkan
ten. Op de muts met blauw ruiten ophaken op
33 at. afstand* van elkaar en in de ruiten met
rose een bloempje borduren.
De muts luchtig oppersen en dichtnaaien. De
onderkant van de muts met wit styr ombaken met
1 toer vasten. Het lint aan de muts naaien.
Ik moet je ronduit zeggen, spotte Vera,
dat ik die kleurencombinatie eenvoudig af
schuwelijk vind. Donkergroen kan ik neclemaal
niet uitstaan. Ik dacht, dat je by den eankcop
van een nieuwen auto ten minste iets cyzonders
zou kiezen. Iets, dat aan je eigen smaak be
antwoordde. en niet een auto zooals de eerste
de beste er een kan hebben.
Je zult zien
O. ik ben niet in het minst nieuwsgierig;
mevrouw
Dit is een inzicht van groote beteekenls. Pas
hierdoor wordt men In staat gesteld om de
fatale ^jlltsing van het leven in een godsdien
stig en een profaan, gedeelte, waarvan boven
sprake was, te vermyden. De fout van velen,
die inderdaad terecht bekennen moeten dat
hun godsdienstig leven ernstige tekorten ver
toont. kan niet worden hersteld door het me
chanisch vermenigvuldigen van het aantal der
gebeden. Men kan dit probeeren te doen, maar
toont dan tevens nog maar zeer weinig begrip
van echte devotie te bezitten. Zooals de kwezel
met de zeven kerkboeken, die volgens het be
kende lied een lang vagevuur tegemoet moest
gaan. Wanneer men niet leeren kan om de
sfeer van toewüding aan God te doen leven óók
In ons gewone werken van allen dag, zullen
alle novenen, gebedenboeken, rozenkransen of
welke hulpmiddelen dan ook ons weinig baten
om te komen tot die liefdevolle overgave aan
God. waarnaar elk goedwillend hart steeds
biyft verlangen.
Maar nogmaals, oprechtheid en eenvoud voz
men de noodzakelyke voorwaarden voor zuil
een levend-Chrlsteiyke rielehouding. Wy moe
ten God niet tegemoet treden met een sert
aangeleerde lesjes, maar door de voDedïg
sterke overgave van onze ziel. Zeker: het Zn
Donzen
wasschen.
Gebruik hiervoor t veiligste waschmiddel Lux.
Maak de deken eerst goed nat in .auwwarm
water, desnoods een kwartier hierin laten staan
daar het lang duurt eer de deken door en door
nat is. Zy ziet er dan zoo dun uit als een laken,
maar daarvoor hoeft men geen vrees te hebben.
Maak vervolgens een ruim Lux-sop (een flinke
eetlepel voor eiken Liter water) en wasch daarin
de deken door het sop er met de handen goed
doorheen te persen. Wring niet, daar de veeren
dan in elkaar' gaan zitten. Spoel de deken en
kele malen grondig in lauwwarm water uit en
knyp het overtollige water er luchtig uit.
Rol dan de deken in een laken *>f enkele
badhanddoeken en kneed de rol flink met de
handen om zooveel mogclijk water er uit te ver-
wyderen. Verder de deken zoo snel m-jgeiyk
laten drogen, liefst buiten in den wind, maar
niet in de zon ol te sterk daglicht, daar zii dan
kan verschieten. Het verdient aanbeveling de
deken tydens het drogen nu en dan te schud
den om de veeren los te maken. Wanneer de
deken droog is. kan men haai voorzichtig met
een matig warm yzer strijken.
De groote levenskunst bestaat hierin om te
begrijpen dat ook het meest gewone, als het op
de Juiste wyze wordt verricht, eeuwigheids
waarde verkrijgt. En voor God is juist dit .ge
wone” vaak het aangenaamst. Er zyn velen die
lange gebeden opzeggen en jie devotie voor de
rest van den dag geheel vergeten; maar wei
nigen zullen een enkel oogenblik. al is het nog
zoo kort, den Schepper danken als de lentezon
hun kamer binnenvalt. Velen volgen in het
Missaal de gebeden der offerande, en weten
daar na korten tyd maar weinig meer van;
maar weinigen doen de offersfeer der Mis
Xoortleven door den dag, als zelfs het eten van
terug naar Slchelfeld langs den straatweg. U
kent zekér allen de plaats beneden het park
van Sperb^r-Eck. waar de weg een scherpe
kromming maakt om een vooruitspringende
rots?
Natuuriyk! Ga maar voort....
Welnu. ik was niet ver meer van de
bocht, toen ik het woud, dat op die plaats tot
aan den straatweg reikt, een scherp gefluit
hoorde. een gefluit als dat van opgeschoten
jongens of van kerels die niets goeds in hun
schild voeren, elkander als sein geven, 't Was
dien avond zeer donker en de plaats was een
zaam. Een en ander kwam me natuuriyk ver
dacht voor en ik bereidde my voor oo een
aanval. Trouwens, ik hoorde reeds stappen uit
het woud komen. Ik had weliswaar geen ander
wapen dan myn stok, maar op dien he!per en
op myn lichaamskracht en lenigheid kon ik my
verlaten, zoodat ik my niet zeer ongerust ge
voelde. In defensieve positie hield ik my te mid
den van den straatweg gereed
Maar.geen aanval. O neen! Een man.
/lijkbaar degene, wiens stappen ik had gehoord
en die gefloten moest hebben, kwam op zyn
gemak aangeslenterd en bleef roerloos staan
aan den zoom van het woud, in de schaduw
van zware boomen. Zag hy my heelemaal niet?
Dat zou ik niet kunnen zeggen.
Juist wilde ik nu veel geruster myn
weg voortzetten, toen ik plotseling in scherp
licht stond. Een auto, de „zilveren aifto”. kwam
de bocht van den weg omgesuisd.
VjL
