oertaal van den dag en De luchtroovers van J l uto Dienstplicht en burgerplicht Hoitika Maatschappelijke achter stelling van militair dienenden Beschadig mij niet k Gebruik f kVIMl F li dl De vervanging door werklooze dienstplichtigen DINSDAG 9 MEI 1939 dio- 5* nat Universiteit en defensie Verwording OP ELKF BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN r DE ZILVEREN/' =--=y- AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Gestrafte ijdelheid f „rie officieren aan de krijgsscholen en de centra van hoogere studie bestudeer en het Internationale recht, de economie en ds hooge ambtenaren ook de militaire proble men aan het „College voor hoogere studie der nationale verdediging." Alle i da> met B. natuurlek* aan?" stoof dat Nederlandsche Ml se» SSB MM lijk pressie u (Wordt vervolrd) i i b b door A. HruscMa Van een bewoner konden ae echter niet* vinden. De vliege nier onderwicht den Inhoud van den ketel: maispap. nu. dat vu eten en daar ae geduchten honger hadden, wichten*» In de woning naar Iets, dat op een bord leek. Ze vonden twee ondiepe kommen van grof aardewerk en vrf) goed uiige holde lepels van Ijzerhoul. De maaltijd kon beginnen. De moreele verwording In de Wcstersche landen doet voor de toekomst vreezen. De daling der geboortecijfers maakt ve len ongerust. In de laatste maanden biykt dit weer heeLduideiyk uit de Deensche pers. Daarin wordt ook geklaagd over veel voor- i; i. dej. De tn De ei burg rott- 110, 5» loo- W T. ten. ran iee- den eer. J0-- l VL Keu- ■ulen tdon Keu- •ulen 1 VI. ler- 30 een ge- 3P- 11e- fjn «<■- or- m- Over de verwording onzer dagen, vooral op zedelyk gebied schrijft ..de Standaard"; te dit be- Arabel- by ziende. om hen. wien het daaraan mankeert, met hun smadelijke berekening bulten schot te laten. Misschien Is het niet gemakkelijk, voor zieningen te bedenken. Maar de departe menten hebben tegenwoordig een langen arm; en overigens sou voor de meeste ge vallen een passende publiciteit waarschijn lijk reeds een afdoend middel zijn. komende abortieve practyken. Wetteiyk is het In dat land zelf* geoorloofd dat medici op grond van zoogenaamde ..maatschappe lijke aanwijzingen'’ de zwangerschap ver storen1 In Dultschland tracht men den teruggang van het geboortecijfer te stuiten Maar niet altyd met zedelyk geoorloofde middelen. Zoo werd deaer dagen in de pen bericht, dat de burgemeester van een niet ntjpejane- ryke gemeente in het Ruhrgebied in een publicatie ook de ongehuwde vrouwen op wekte. om kinderen voort te brengen. De Burgemeester had hierbij vooral vrouwen bpven de 30 jaar op het oog. die thans ver- moedelyk gehuwd zouden zijn, indien In den oorlog niet zooveel Jonge mannen waren gesneuveld. De kinderen der ongehuwd* moeders zouden door de gemeente verzorgd worden. Zoo worden huwelijk en gezin ondermynd Zoo wordt het verantwoordelijkheidsbesef verzwakt en de zedeloosheid tn de hand gewerkt. Men vergist zich bovendien radi caal. wanneer men meent, dat op deae wijze de volksgroel duurzaam bevorderd zat worden. De sexueele ongebondenheid aal ten slotte weer tot beperking van het kindertal leiden. En geen premies zullen dat proces kunnen stuiten. Dat een Overheidspersoon een dergeWke publicatie tot de burgers van zyn gemeente richt, teekent overigens den toestand. Het bewust, dat een anti-Christelijks beschou wing van volk en staat, dat het streven naar macht en grootheid van de natie tos uitent bedenkelyke consequenties leidt. AI I 17 ARGNM^’Q spatbtedsijntagcvoi^devertekerlngmrooewaardsntegesi p 7CA bfl levenslange geheete cngstehfkthetd tot wsrtan docs p 7CA te! een ongeval met T"? aal si ikxADvzll1 W JLs O ongevallen veraakard voor een der volgende ultkeertngen r ff Olze” vsrHes van beide arseen, belde beenen of beide oogon r ff O(Je“ doodelUkon afloop V 1 „De Nederlander" bepleit een bestudeering van de militaire wetenschappen aan onze Unl- versltelten en hoogescholen .Maar daarom kunnen we wel een tweeden Robinson ont dekt hebben." troostte de bestuurder hem „Iemand, die net als hy. schipbreuk geleden heeft en op «fit eenzame eiland woont.” begon Plet weer, want hy wilde zyn hoop zoo maar niet zien vervliegen. Op zy van het huls ontdekten ae een primitieven oven, waar vuur brandde en waarop een pot stond. Dat kon echt worden. een onbillijkheid 'is. nog sterker; maar ook zonder dat spreekt zij duidelijk genoeg. De militaire voordeel en van een grooter contingent zijn door onze militaire medewer kers by herhaling uiteengeaet; het voor naamste daarvan Is een Jonger leger Ver- grooting van het contingent beteekent, dat meer jongelui de wapenen dragen en dat de ouderen eerder van dien plicht worden ontheven. Dat diezelfde verjonging van het leger en ontheffing van ouderen, huisvaders, be drijfsleiders, voorwerkers, ook een groot civiel voordeel is, behoeft geen betoog Maar gewichtiger achten wij het, dat door een grooter contingent door algemeenen dienstplicht, om duidelijk te xljn de eenig rechtvaardige verdeellng wordt ge geven aan de persoonlijke lasten der mili taire defensie, die ongetwijfeld nog ge rui men tijd zwaar zullen blijven wegen, en ten tweede, dat alleen daardoor de militaire dienst in onze volksgemeenschap die eer volle plaats verkrijgt, die hem toekomt, en niet meer als het slechtere deel zal worden beschouwd. Het is om redenen van militaire organi satie onmogelijk, die vergrootlng van het contingent op korten termijn door te voe ren. Maar wel kan reeds nu die richting worden aangegeven en kunnen voorberei dende stappen ertoe worden geaet. zee. meneer! wy moeten elkaar niet mat complimenten lastig vallen Het betreft.... Freule Veronika Von Turnwald. Zy heeft *n diepen indruk op mij gemaakt en reeds eenigjen tijd doe ik myn best om het haar duide lijk te maken, maar tot nu toe schijnt zU er niets van te hebben gemerkt Ik heb er geen slag van om dames het hof te maken Ik ben van aard nogal stil en teruggetrokken th zy is nog een opgeruimd, argeloos kind, zonder veel begrip van de ernstige zijden van het leven Dat geloof ik ook Dan is er die jonge baron Lansberg iemand van haar karakter en neigingen, met wien zy lederen dag omgaat Die houdt ook van haar en ik heb bemerkt, dat zoowel mevrouw Von Turnwald als de heer en mevrouw Lansberg dien vertrouweiyksn omgang tuschen de Jonge lui gaarne zien Ook daarin hebt u naar 't mil voorkomt, In het begin van dit Jaar bracht het .Journal des Débats" een berichtje over het feit, dat maarschalk Pétaln aan de „Ecoie llbre des Sciences póllUques" een cursus over Nationale Verdediging was korfien openen. Hy had daar een bijzondere aan leiding toe. omdat hy lid was van het cu ratorium en belast met de algemeene lei ding van den betrokken leergang Wat maarschalk Pétain by die gelegen heid om. zelde verdient echter, onder het oogpunt, dat wy als titel hierboven aanga ven. ook by ons in Nederland wel degelijk aandacht In de verdediging van ons vader land gaat het tenslotte minder om stoffe lijke dan om geestelyke goederen, om on sen volksaard en om ons volkskarakter, za ken, waarvan althans Jonge natiën men denke aan onze broeders in Zuid-Afrika terdege beseffen, dat universitaire vorming dAArvcor van de grootste beteekenls is. Een van de belangrijkste functies van eene Unl- versiteit is b.v. in zake theologie, recht, let teren, wijsbegeerte de hoedster en voedster te zyn van die hoogere quallteiten van den volksgeest, waardoor een natie haar eigen waarde in hare eigene praestatles leert res- pecteeren. Maar op het wezensverschil tus- schen Unlveralteiten en inrichtingen van „onderwijs" gaan wy hier niet tn. Immers wat onzen lezers In dit verband ter harte be hoort te gaan, komt in het woord, dat wy gaan aanhalen, voldoende ultl Maarschalk Pétain zeide dan by die gelegenhejcp ik dan op m|j heb genomen om deren cttr- ie sus van nationale verdediging te leiden er aan hechtte om dien zelf te openen moet ik dit verklaren uit het feit, dat hy, m i van buitengewone beteekenls Is voor het land. Masu al te dikwijls beb Ik gelegenheid zins van zijn dienstplicht ontslagen wordt mssr slecht naar een ander onderdeel ver- plaatst dat. zoodra noodig, eveneens onder de wapenen zal komen, en ten tweede, om dat er geenerlei individueels relatie tus- schen verlofganger en vervanger bestaat noch geduld zal worden: alleen de leger leiding beslist over 1 verleenen van *t ver lof en T indeelen van den werkloozen dienstplichtige, en de verlofganger weet aelfs niet wie zijn plaats zal komen inne men. Voor niet weinige werkloozen zal de ge legenheid. om onder de wapenen te gaan dienen, welkom zijn. De verstandige rege ling, die voor de berekening van den steun aan dese buitengewoon-opgeroepenen Is getroffen, neemt de geldelijke nadeelen van zulk een besluit weg en brengt zelfs een zekere verbetering mee. Tal van vrijwilli gers hebben zich dan ook reeds gemeld. Wat degenen betreft, die niet vrijwillig worden Ingedeeld ter vervanging van ver lofgangers, kan althans In bepaalde geval len niet ontkend worden, dat zij In hun belangen, met name wat de mogelijkheid van 1 vinden van werk betreft, achteruit gaan Maar bij de beoordeeling daarvas moet men ten eerste bedenken, dat de concrete belangen van degenen, die reeds onder de wapenen zijn, zeker niet minder zwaar wegen dan het vaak slechts in een kans bestaande belang van den evtl ver vanger. Degenen, die *t eerst voor verlof in aanmerking komen, zijn Immers juist dezulken, wier afwezigheid den stilstand of snellen achteruitgang van een bedrijf en daardoor vermindering van werkgele genheid met zich brengt. Op de tweede plaats sal ook de onder de wapenen geroe pen werklooze, die Intusschen een aan stelling krijgt, op zijn beurt voor verlof in aanmerking gebracht worden. Onbillijkheid is dus in dese regeling niet aanwezig. Er is uiteraard een zekere wil lekeur, die nu eenmaal onvermijdelijk is waar Indlvidueele gevallen worden behan deld anders zou niemand verlof kunnen krijgen I maar dat van den anderen kant zooveel moge lijk beperkt en aan vaste regels gebonden moet worden. Het belang, flat met deae regeling wordt gediend en dat bestaat in de zoo volledig magelijke handhaving van het normale leven en de normale bedrijvigheid achter de beveiligde grenzen, is groot genoeg, om over meer formeels dan werkelijke beswaren heen te stappen. y en willekeurigheid van onvergeljjke- HJk grooteren omvang en diepere be- teekenis is die, waardoor de dienst onder de wapenen ten onzent tot minder dan da helft der Jongelieden van den dienstplichtigen leeftijd beperkt blijft: het kleuae contingent. Nu de duur van eerste- en herhalings oefeningen zoo aanzienlijk verlengd wordt, spreekt deze ongelijkheid, die inderdaad heb er tot nu toe niet* van gvaeten. Maar 't Is van het allerhoogste gewicht, dat u tny alles meededeelt. wat u ajffigaande die zaak be kend is Waarom? Dit kan ik voor hel oogen- blik niet zeggen, doch later zult u het weten Wat is er gebeurd met dien soon? Sorel aarzelde nog. Ik weet niet, set hy, of ik wel het recht heb, daarover te spreken Wat moet mevrouw Von Turnwald van my denken, als ik u dingen mededeel, die zy blijkbaar zelf streng geheim wil houden? Wees gerust Ik beloof u dat niemand, allermuisl mevrouw Von Tumwald. sal te weten komen, wie my op de hoogte heeft ge bracht. Daarentegen verklaar Ik u op myn eerewoord dat u in t belang van mevrouw Von Tumwald handelt, door my in te lichten, en dat zwygen de ernstigste gevolgen voot haar zou kunnen hebben. 6orel weifelde niet langer. Is het zoo gelegen, hernam hy dan ben ik verplicht, u mede te deelen wat ik weet Jammer genoeg is het niet veel,... Beter weinig dan niets Welnu, wat ik weet, is het volgende: familie Von Tumwald woonde vroeger Weenen, waar ook myn ouders woonden, heer Von Turnwald was ritmeester by de garde Zyn huweiyk moet zeer gelukkig zyn geweest en het jonge paar speelde een rol van betee- keru» in de aristocratische kringen Mevrouw Von Turnwald stond hoog aangeschreven door haar buitengewone schoonheid en haar be minnelijk. open karakter. Zy hadden een soon. George Vegas keek me droefgeestig aan en zei somber: „Ijdelheid, uw naam is Vrouw" Ofschoon hy daarmee niets nieuw* of opval lends debiteerde, gaf ik hem dadelyk geiyk Oeorge kan niet goed tegen tegenspraak D«t maakt hem steeds van streek Hy Het een ge luld uit. dat veel overeenkomst had met dat van zeker onrein dier, greep naar de krant, tuurde er in met z*n byziende oogen en zette z'n bril, een geweldig donkeren uilenbril. op s'n neuz Daarna wees hy op 1 portret van' een knap meisje en zei: ..Als een vrouw niet soo ydel was geweest, dan had hier myn naam onder kunnen staan Ik bekeek de afbeelding nader Er onder stond te lezen: „Mejuffrouw Arabella Cheas, wier ver loving met luitenant John Nokin zooeven be kend is gemaakt Ik mompelde een paar woorden van mede lijdende deelneming Tol m*n verwondering nam George dat euvel op ..Doe niet zoo mal." nydlgde hy. ..Dacht je soms, dat ik met zoo n ydel wicht zou widen trouwen?" „Hoe zoo ydel?” Als je niet zoo mal doet, zal Ik 1 je vertellen." beet hy terug ..Een maand of drie geleden leer de 1k Arabella Chess kennen met dansen Je hebt misschien gezien, dat ze een heel knap meisje is Ik houd van knappe meisjes „Is t waar?" vroeg Ik. met een tikje sarcasme Tot m n verwondering negeerde myn vriend deze Interruptie ..Absoluut,” ging hy voort. .JDaarom beviel Arabella Cheas me ook buitengewoon en Ik mag zeggen, ik hAAr. We spraken af. dat we den vol genden middag samen thee aouden drinken en elkaar dan zouden treffen in de hall van *t Standley-hotel „En toen?' „AU je me voortdurend in de rede valt, ver tel ik je niets." deed George grimmig „Nu. om half vier kwam ik in de hall, in groot ggla: een nieuw costuum. nieuw overhemd, nieuwe das. enfin, zooals een man doet, als hy er piekfyn wil uitzien Ik zocht de heele hall rond, maar ae was er nog niet." „Natuurlyk niet „Wat is daar voor George op. „Wel. vrouwen zyn zelden stipt op tyd „Dat behoef je me niet te vertellen, dat weet ik ook wel Dus. Ik nam dat niet zoo ernstig op Ik ging dicht by den Ingang zitten, omdat ik daar iedereen zag. die binnen kwam en wachtte Hier zweeg myn vriend, maar ditmaal liep ik er niet in én zweeg ook. „Ik wachtte dus.ging George voort, „een uur, een vol uur. Er kwamen allerlei soort meisjes binnen: lange meisjes, korte meisjes, dikke en magere, knappe en leeiyke. Minstens vier maal sprong ik op. omdat ik dacht, dat Arabella er aan kwam, maaf telkens vergiste Ik me. Otn zes uur was m n geduld uitgeput. Ik gaf het op en ging naar huls „Dat sou ik ook gedaan hebben." zei ik. „Al dien zy hartstochtelyk beminden Ulnch Deae bezocht met myn oudsten' broer Heinz het gymnasium op den Schotten-Rlng Heinz dweepte met Ulrich Von Tumwald; van de eerste klas af waren zy dikke vrienden geweest en Heinz kon thuis niet hoog genoeg opgeven van het edel karakter, de schitterende begaafdheden en den yver van zyn vriend. Maar Ulrich dit moest Heinz bekennen had één ernstig gebrek; hy wws vrevwelyk op vliegend en niet altyd sterk genoeg om die drift te beteugelen Toen Ulnch Von Tumwald twaalf Jaar oud Was en in de derde klasse var. het gymnasium zat. kwam de ooievaar nog eens neerstryken op het ouderiyk dak Roland aan schouwde het levenslicht en vier jaar later werd Vers geboren. Op zyn achttiende jaar legde Ulnch met myn broer Heinz het eindexamen af. belden met lof Denzelfden avond vond het traditioneele feest piasda. waaraan niet alleen de geslaagde studenten, maar ook de leeraren deelnamen. Ik zelf was uien een jongen van acht jaar en Interesseerde my heel wat méér voor myn kever- en vlinderveraameling. dan voor de zaken van myn grooten broer en zyn vrienden. Maar een gebeurtenis van den dag waarop dat studentenfeest plaats had heeft rich on- ultwischbaar in myn geheugen geprent. *t Had juist tien uur geslagen, toen Heinz bleek als een doode de kamer van mtn ouden kwam binnengestormd en uitrtep: „Vader.... moeder.er is iets verschrikkelyka ge beurd UlnchUlrichHettn kon geen woord meer over de lippen brengen, hy n Intusachen zyn onmisbaar maat regelen, die de maatschappeiyke po- title van den dienstplichtigen en die nenden soldaat beschermen en handhaven Terwijl véle duizenden oudere mannen uit gezin en bedrijf gerukt, aan de grens voor *s lands veiligheid waken, bevatte dezer dagen, om precies te zyn op 28 April IX, een dagblad In het Zuiden een adver tentie, waarin op een fabrlekskantoor een mannelyke kantoorbediende gevraagd werd i die kan toorrou tine moest bezitten „en v r y van militairen dienst zy n”. Dit is een schandaal, maar men ineene niet, dat dit geval alleen staat, al is deze onbeschaamde openbaarheid een uitzonde ring. Er wordt tegenwoordig veel geschre ven over den eisch van nationale eer en saamhoorlgheldsgevoel, dat de opgeroepen militairen straks weer in hun betrekking kunnen terugkeeren. De Nederlandsche werkgevers hebben reeds getoond, van dit besef doordrongen te zyn, en wy gelooven ook, dat zy In X algemeen in dezen niet zullen te kort schieten. Maar zoo er uit zonderingen zyn, zal men die niet alleen moeten zoeken dAar, waar bultengewoon- opgeroepen dienstplichtigen hun plaats verliezen en by hun terug keer gesloten deuren vinden, maar ook en nog meer daar, waar de voorzorg reeds tevoren in acht genomen wordt en aan candldaten voor betrekkingen hun dienstplicht vooral by reaerve-offlcleren is dat van ge wicht als een negatieve noot of zelfs als een volstrekte hindernis wordt aangemerkt Hiertegen, d.w.z. vóór de op zyn minst geiykwaardlgheld der dienstplichtigen in de burgeriyke maatschappy, zal de Regee- rlng, zoolang de ongelijkheid van dienst plicht bestaat, niet mogen nalaten maat regelen te treffen. Op den algemeenén na- tionalen zin van de werkgevers mag zeker worden vertrouwd, maar dat ia geen reden. e maatregelen, die de regeering be- J zig is te nemen om zooveel mogeiyk verlof te verleenen aan de „buiten gewoon opge roe penen voor de uitwendige veiligheid**, die in het maatschappeiyke leven moeliyk gemist kunnen worden of van deze buitengewone^ dienstverrichting bijzonder veel schade in hun particulier bestaan ondervinden, en de openvallende plaatsen aan de grens en de kust te doen innemen door dienstplichtigen, die zonder werk zyn, heeft aanleiding gegeven tot al lerlei misverstand en tot voor het mee ren- deel onblliyke kritiek. Een van onze fascistische bladen, wier stormachtigheid nog toeneemt naarmate 1 glas water, waarin zy huishouden, aan af metingen verliest, spreekt zelfs van een we derinvoering van het „remplkyantenstelsel" Maar ook van ernstiger zyde heeft men een zekere onbiliykheld willen zien in de ver vanging van sommige werkende door werk- looae dienstplichtigen. Het Is daarom nut tig, deze zaak eens op de keper te be schouwen. Ten eerste moet dan opgemerkt worden dat het hier alleen gaat om dienstplich tigen, die door een „buitengewone oproe ping" onder de wapenen zyn, dus bulten hun verplichten eersten-oefentyd en her halingsoefeningen. Deze oproeping draagt uiteraard een tydeiyk karakter. Wyi ech ter de veiligheidsbehoefte, waarin deze op- geroepenen heden voorzien, van langoren duur geacht moet worden, heeft de regee ring reeds haar wetsontwerp ingediend tot (facultatieve) verlenging van den oerste- oefentyd en den herhalingsoefentyd; zoo dra deze verlenging is Ingevoerd en haar effect sorteert, dat bestaat in de vergroo tlng van het aantal onder de wapenen aan wezige dienstplichtigen, kan de buitenge wone oproeping vervallen en zal in de grens veiligheid worden voorzien door nor male jonge dienstplichtigen. Alleen onder de groep van de oudere „buitengewoon opgeroepenen" en voor den tyd die nog moet verloopen, voor de ver lenging van oefentyd haar effect heeft, komt dus de vervanging van verlofgangers door werklooee dienstplichtigen in aanmer king. Op de tweede plaats moet worden opge merkt dat, zoo men een zekere willekeur meent te zien (n^le gventueele aanwyzlng van werklooee dfen*tphohtigeza ter vervan ging van verlofgMngez», zulk een willekeur feiteiyk en or.vermydeiyk reeds aanwezig is in de „buitengewone oproeping” van de nu aan de grens staande mannen. De in- deeling van bepaalde legeronderdeelen by de grens- en kustdekking waaruit hun buitengewone oproeping dan vanzelf voort vloeit ligt uiteraard In de vrye beschik king van de legerleiding; wanneer er byv, wel genietroepen maar geen cavalerie noo dig wordt geacht, is er onder de dienst plichtigen een verschil in oproeping, dat toch geen onbillykheid kan genoemd wor den Anders zou alleen een algemeene mo bilisatie biliyk zyn! Ook de indeeling van den individueelen dienstplichtige by een bepaald legeronder deel ligt in laatste instantie in de vrye beschikking der legerleiding. Wat er by de vervanging van een verlofganger door een werkloozen dienstplichtige feiteiyk gebeurt is dan ook de indeelipg van dien werk- loteen dienstplichtige by een bepaald on- deAeel; daar dat onderdeel buitengewoon is opgeroepen vloeit'zyn individueels op roeping daar dan automatisch uit voort Deze indeeling nu is nooit onbiuyk, en be teekent geen grootere (toevallige) onge lijkheid voor den werkloozen dienstplichtige dan zy beteekende voor den a.s. verlofgan ger. Men kan dan ook in trouwe niet spre ken van een ongelyke verdeellng van las ten. Te gewagen van een weer-lnvoering van het „rempla$antenstelsel” Is nonsens, ten eerste, omdat de verlofganger geens is een meisje nog zoo knap, daarom beeft se nog niet bet recht, -en man zóó lang te laten wachten." .ie liet me niet wachten." verzekerde George- „Wat zeg daar’ En zooeven zei je. „Als je me niet steeds in de rede valt en mij óók eens een woordje laat spreken, sa' ik *t je uitleggen, t Ging niet om wachten of te laat komen Dat sou ik haar hebben kunnen vergeven Maar met haar Udelheid.” „Dacht ze dan. dat ae eeuwig zou blijven wachten?" vroeg tk weer. .Hou nu toch even je mond!” riep George „Ik wil zeggen, dat ae niet royaal wilde uit kamen voor een kjetn lichamelyk gebrek, waar voor niemand zich behoeft te schamen Ik be doel haar miopie „Haar wAt?” ..Miopie." zei G-orge langzaam. Je bent zeker met genoeg ont wikkeld om weten, dat byziendheid teekent. la U Maar haar ydel- heid is zóó groot dat ze geen bril wil dragen uit vreea. dat haar schoonheid er onder lyden sal." Driftig nam George z'n eigen bril af en wreef vinnig de glazen „Dat ontdekte Ik den volgenden morgen." ging hu voort, „toen se m|) opbelde en me een ge weldig standje gaf. omdat ik me niet aan de af spraak had gehouden Even over half vier was ze in 1 8tandley-hote! gekomen, zet ze en had daar twee uur zitten wachten." „Maar...." onderbrak ik Zwijg met je maren Ze bad twee uur zitten wachten, maar ae was door den anderen kant binnen gekomen en ae was Juist aan den ande ren kant van de hall gaan zitten. En nu kan ae ronder bril het verschil niet den tusschen Da nielle Darieux'en Simone Blmon. al dl ze voor een kwartje op de voorste ry. Ze zag me dus by de andere deur ook niet zitten We hebben dus maar zitten wachten, eenige meters van elkaar af en maar zitten kyken. of de andere niet kwam, werden hoe langer hoe nydiger op elkan der en zyn eindelijk woedend weggeloopen Is dat niet het toppunt? 1 Begon zoo mooi en zoo veelbelovend, maar door de ydelheid van een vrouw te het ondergegaan tn een dwaze klucht." HU zuchtte diep „En nu gaat ae met dien luite nant trouwen .Ja maar. George." waagde ik te zeggen. „Ik begrup *t niét goed Ate ae nu al dien tyd daar in de hall zat. hoe te t dan mogelyk. dat jy hAAr niet gezien hebt?" Oeorge keek me aan met de ontevreden ver wondering van een onderwyzer ten overstaan van een stompainnlgen schooljongen ,J(u. maAr aoo'n idiote vraag heb ik nog hooit gehoord" riep hy „Ik legde je toch uitvoerig uit, dat ik m*n uiterste best deed, otn er dien middag zoo voordeellg mogelyk uit te zien? En je weet heel goed, dat een bril me niet staat. Ik had dat ding dus natuurlyk thuis gelaten." iNadnA verboden» kreeg een tenuwteeval. sloeg tegen den grond en begon te Ijlen Oumiddellyk werd de dokter gehaald en ik herinner my. dat myn broer weken lang ge vaarlijk ziek was Er moet op het studenten- feest iets vreeeeiyka zyn gebeurd, maar nooit ben ik te weten gekomen wat. Utt eenige losse woorden maakte ik op. dat Ulrich's vader plot seling zyn ontslag genomen en met zijn gezin Wcenen verlaten had Betreffende Ulnch zelf werd langen t|jd een somber sulzwygen bewaard. Later hoorde ik zeggen, dat hu in Zuid-Amerika verbleef. Toen ik na afloop van vele Jazvn myn broer -en* ronduit vroeg, wat er op het studenten feest eigenlijk was gebeurd, betrok zyn gezicht en maakte hy een afwerend gebaar. „Och. jochie" antwoordde hy. „laat die aaak rusten, t Is niets voor jou Trouwens, wy allen heb ben ons woord gegeven, daarover nimmer te rullen spreken Mr. Sorel zweeg en Hempel, die met spanning had geluisterd, schudde het hoofd en zei Eau duistere historie! Masu zoudt u ook thans niet een of ander aangaande het drama, dat er afgespeeld moet zijn, van uw broer te weten kunnen komen? Misschien zou hy. nu u zelf een man zijt geworden De advocaat antwoordde: Helaas! de arme Heinz leeft niet meer. Vier jaar geleden te hy by een skl-tocht op den Grossglockner verongelukt. Die u aanmoedigt ofwel u dwingt niet langer te hopen, nietwaar? Nu, dat aal ik gaarne doen, verondersteld, dat my gelegenheid wordt geboden om het te. kunnen doen Dank u zeer. En nu zou ik onder ge heimhouding u nog een vraag willen stellen, die weliswaar geen verhand houdt met de zooeven besproken zaak doch my om persoonlyke rede nen interesseert Eigenlyk niet om persoonlijke redenen, maar uit persoon!yke sympathie voor mevrouw Von Turnwald. En daar Ik uit de snel heid, waarmede mevrouw Von Turnwald u tot opvolger van Kluge aanstekte, opmaak, dat u reeds vroeger met haar waart bevriend, is u misschien op de hoogte van zekers familieom standigheden. waarvan hier niemand iets achynt te weten aoodat ik er my streng van onthouden heb, iemand erover te spreken, zelfs niet in onzen familiekring. Silas luisterde met gespannen aandacht Familieomstandigheden? Wat bedoelt daarmee, meneer? Wat wilt u my vragen? Heel graag zou Ik iets ie roemen aan gaande het lok van mevrouw Von Turnwald's oudsten zoon. Ik geloof, dat hy Ulrleh heette. Wat te van hem geworden? Leeft hy nog of te hy dood? Hempei keek den jongen advocaat ietwat ver bijsterd aan. T Wat hoor ik? zei hy Mcwouw Von Turnwald heeft bulten Roland nog een tweeden zoon? O, wist u daar niets van? In dat ge val.... Maak u geen verwyten, maneer. Neen, ik gelyk. i en zeker maakt dat voor u de voor uitzichten niet beter. De familie Von Turnwald en de familie Lansberg zyn sinds vele Jaren zoo zeer met elkaar bevriend, dat mevrouw Von Tumwald natuurlyk moet verlangen door een huweiyk van haar dochter met Erich Lans berg. die vriendschap nog hechter te maken te méér omdat zy dan haar teergeliefde dochter in haar onmlddeliyke nabijheid zou houden. Dat alles weet ik. En toch wil ik niet alle hoop laten varen Mevrouw Von Turnwald te een te goede moeder, om m zake een huwe- haar kind te willen uitoefenen. Zy zal de dingey afwachten en Veras hart laten beslissen. ma naar ik geloof, is dat jonge, frissche hart nog niet ontwaakt. Daarop berust mUn hoop Kan het niet even goed voor my als voor Erlch Lansberg of een ander beginnen te kloppen? Ja, dat kan het zeker. Maar wat zou ik tn deze raak voor u kunnen doen? Ik ben met tn het minst geschikt om ate huwelyksmakelaar op te treden O. mynheer de Wbltothecarls. hoe zou ik er aan kunnen' denken, u aoo'n rol op te dringen! Maar u te Veras huisgenoot en komt dagelijks in nauwe aanraking met haar. Dus kunt u veel beter dan tk haar neigingen gade slaan en uit die waarneming conclusies trekken- Ontwaakt Vera’s hart en ik geloof dat dit niet lang meer zal duren dan kunt u als onpartijdig beoordeelbar beter dan wie ook onderscheiden, naar welke zijde het overhelt En daa.... zsudt u aay.... een wenk kunnen geven. gehad op te merken, hoe weinig competent ten aanzien van onderwerpen van levens belang sommige staatslieden of hooge amb tenaren zyn. .Maar al te dikwyis heb ik de volgende redeneerlng gehoord: Ik ben financier, in dustrieel, enz. Ik beheersch mUn vak. later, nu de militairen van hun vak op de hoogte zyn. dan komt alles wel terecht. Dat te sen ,4>art i<'ulasMts*baMteW'i,,r van zien, dis re den geeft tot ongerustheid voor de toekomst .van ons land. Maar het te ontoelaatbaat. dat jonge mannen, die later staatslieden of ambtena ren van hooge verantwoordelijkheid zullen worden, onverschillig zouden blijven voor de vragen van de nationale verdediging Het wil ons voorkomen, dal maarschalk Pétaln hierin gelyk heeft Onze verantwoor- deiykheld toch, zoowel hier als in Ind'.e raakt zóózeer de geeatelyke waarden, <Us ons volk belichaamt dat deze zaak ook onze Nederlandsche universitaire vorming niet onberoerd behoort te laten. Niemand zou onze Nederlsmdsche Unlverziteiten en Hoogescholen van milltairteme kunnen be schuldigen wanneer daar de militaire we tenschappen niet geheel uit het oog werden verloren Hoe Onderwys en Defensie hier zouden behooren samen te werken, laten wy in het midden. Ds gedachte zelve verdient echter ernstige overwegins.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 11