Kinderbijslagen aangenomen
De pers wenscht Dr. Colijn geluk
met zijn verjaardag
’n Centraal vluchtelingenkamp
AFGESTRAFT
EEN NATIONALE
FIGUUR
ESQ5Cf.2VE^gNIC°°'Nj
Het prototype Van een
goed Nederlander
X
ar zij
mat
AMENDEMENTEN-MIDDAG
LAAT DE JODEN VRIJ!
DONDERDAG 22 JUNI 1939
OVERZICHT TWEEDE KAMER
Lees goede boeken
OVERZICHT EERSTE KAMER
Koren op anti-semie-
tischen molen
Maatschappij der Nederlandsche
Letterkunde
Commissionnair tot 2l/t jaar
veroordeeld
„Petra Prima”
bedrieglijke bankbreuk
Raad aan ouden en opvoeders
(Van onsen parlementairen redacteur)
DEN HAAG, 31 Juni 193»
„De Avondpost” schreef reeds eerder:
wijzigingen
geen
de
oeten
De Kernraad schrijft ons:
moet de jeugd smaak voor lezen bü-
Lnen,
de
(Van onzen parlementairen redacteur)
DEN HAAG. 21 Juni 1939
W
van der HoogtprUs aan den
scha
Het .Algemeen Handelsblad" poogt het suc
ces van het leven van Colün te verklaren:
Drie oorzaken heben volgens „de Nederlan
der” Dr. Colün zoo hoog doen stügen:
Pasquino in ..De Telegraaf” schetst Dr. Colün
als het prototype van een goed Nederlander:
Dr. Colün behoort tot de eersterangs figuren
van bet staatkundige tooneel, aldus de ..Nieuwe
Rotterdamsche Courant”:
Trachten wü aan te geven hoe het komt,
dat de flguur-Colün ver boven de grenzen
van één partü Is uitgestegen, dan noemen
wü daarvoor drie oorzaken.
In de eerste plaats zün uitblinken op elk
Volgens de „Leidsche Courant” is voor Colün
het groote voorrecht, dat hü het vertrouwen
heeft
Een groot Nederlander is Colün, aldus ..d»
Volkskrant".
In de ..Residentiebode” lezen wü:
Maar vooral waren er een groot karakter
en een vast Godsbetrouwen noodig. om in
al de wisselende kwaliteiten het godsdien-
stlg-politieke Ideaal hoog te houden en het
landsbelang voorop te stellen; zü hebben
Colün gedragen tot het leiderschap züner
partü en tot wat wü gerust mogen noemen
het nationale leiderschap.
Colün streeft niets na en heeft geen an
der object voor oogen dan het welsün, d*
veiligheid en de rust van zün land. Hü is
een groot Nederlander.
Zoo ziet hem het Nederlandsche volk van
welke denkwüs of ^richting ook: een groot
Nederlander.
inval
die
Vanzelfsprekend bieden aan den vooravono
van den seventlgsten verjaardag vrijwel alle
Nederlandsche bladen behalve Nationale
Dagblad en Volksdagblad, blen étonne's de ae
trouver ensemble aan onzen minister-presf-
dent hun gelukwenschen aan.
Zoo achrüft Prof. Mr. Aalberse in ,De Maas-
booe”:
Morgen zal minister Colün 70 jaar wor
den. Voor- en tegenstanders en ook zü. dia
mln of meer neutraal tegenover zün po
Utlek beleid staan, zullen erkennen, dat hü.
in eerr tüd waarin de eersterangsftguren op
het staatkundige tooneel met een lantaarntje
zün te zoeken, met gaven is toegerust, die
hem onder de tegenwoordige politieke om-
standigheoen een leidersrol verzekeren. Al
is aan die rol sinds 1937 wel wat komen te
ontbreken en al is zün gezag ook door wat
er nadien is gebeurd wel wat getaand, bü
een gelegenheid als deze zullen wü daarbü
niet stfl staan en ons liever afvragen, of
de toekomst zün ster weer wat hooger zal
doen rüzen
Prof. Dr. Oerretson geeft In het „Utrechtsch
Dagblad" aan waar Colün s populariteit In wor
telt-
voor
tenten.
J. J. V.
deeld fe tot
sonen
door.
Du
's uit
P«>-
müia
ld en
zegt
L D*
tver-
o*ef,
rven,
?err«
Zün populariteit wortelt dan ook dieper,
dan in Instemming met zün politiek, die. in
een overgangstüdperk als het onze, uit den
aard der zaak geen duurzamen algemeenen
büval kan vinden. De warmte, waarmede
zün feest wordt meegevierd, straalt dan ook
uit van een anderen haard, dan die waarin
de politieke partügangerschap haar vuurtje
stookt. Zü komt voort uit de waardeering
voor zün karakter, wasudn het volk enkele
der beste deugden liefheeft, waardoor het
zelf uitblinkt: zün rust, zün eenvoud, zün
trouw.
t le-
over-
i den
zeker
con-
i Tu
il,
rmal
vele
■nsli
Al
and
Vla-
sün
atie
Gall,
beleid
rijk-
man-
ver»
een,
willig
Emi-
wordt
igrijk
ver-
zus-
Een hooger eenheid zien wü In dit leven,
als wü Colün beschouwen als den man
van diep geloof en van vast Godsvertrouwen.
Die lün loopt door zün geheele leven, van
jongs af tot nu, al spreekt zü luider tot
ons, wanneer de oud-milltalr en latere
zakenman hebben plaats gemaakt voor den
antl-revolutlonnalren Staatsman Of wü hem
hier zien als leider züner partü. of als lia
der Staten-Generaal. of als Minister, steeds
is dat, wat ons het meest treft: de man
van diepe, in zün geloof gegronde begin
selen.
..Het Volk-- schrijft over den persoon van
Dr. Colün het volgende:
dag te melden op strafte van In een gesloten
kamp te worden gezet.
Wat is dat nu voor een figuur.
Het
<R K)
minister al over het laatste wetsontwerp
spreken over den ruimen armslag van zün
optreden en oe gevoelige, ietwat naar het
familiare neigende goedhartigheid, die hü
niet zelden in het persoonlijk verkeer aan
den dag weet te leggen.
Colün bezit het voor een staatsman, voor
een leider onmisbare voorrecht, dat hü het
vertrouwen heeft.
Heeft de lezer zich al 'ns rekenschap ge
geven van het feit, dat in spannende dagen
een rustige radio-toespraak van Colün de
kalmte bewaart of doet wederkeeren?
Er zün niet veel mannen in ons land, die
door het vertrouwen, hetwelk zü genieten
zulk een Invloed hebben van hoog tot
laagl
Slechts weinigen, die het voorrecht han
den, persoonlük met dr. Colün in aanraking
te komen, ontsnappen aan de sterke be
koring, die van zijn optreden uitgaat. Hü
is geen man van Uevlgheldjes, maar ver
staat toch bü uitnemendheid de kunst, an
deren voor hem in te nemen. Zelfs iemand
als wülen H. H. van Kol, ole hem zoo vaak
en zoo fel bestreden heeft, getuigt, dat hü
den heer Colün meerdere malen van een
zeer sympathieke züde heeft leeren kennen.
In de Tweede Kamer hebben wü dikwijls
met studie gadegeslagen, hoe de minister-
président het verstaat om met lieden van
allerlei slag om te springen en hen om de
vinger te winden. Er gaat een bekoring, een
fluïde van hem uit, waaraan het moeilijk
is, weerstand te bieden. En zün naast*
medewerkers dragen hem op de handen
Meer dan eens hoorden wü. in persoonlük
gesprek, lieden, die met colün hebben sa
mengewerkt, woorden van uitbundigen lof
Verder onderging de wet
meer.
De heer Vos (Ub.) poogde de kindertoesla
gen aan een loongrens te binden.
De heer Woudenberg (N.8.B.). die verleden
week de kinderbüslagen een fooi had genoemd,
verklaarde zich nota bene vóór debe poging, die
leder verband van de kinderbüslagen met da
loonrechtvaardigheid losmaakte en er prin
cipieel een fooienstelsel van zou maken I Het
hielp Dr. Vos niet. Het stellen van een loongrens
brengt practisch geen verlichting aan het be
drijfsleven, argumenteerde de heer Smeenk
(A.R.) Een loongrens .wordt ook nergens in het
buitenland gesteld, voegde de minister er aan
toe. De loongrens werd verworpen.
Dr. Vos liet zich niet ontmoedigen: hü stelde
voor de leeftijdsgrens voor de kinderen, waar
over toeslagen worden toegekend, van IS op
14 jaar te verlagen. Als de kinderen 14 zijn
beginnen zü immers te verdienen I Maar zóó
veel verdienen zü niet, repliceerde de heer Drees
iS.DA.P.) En de minister vroeg: Wilt ge dan
de kinderen van 14 jaar met alle geweld het be
drüfsleven injagen? Ten tweeden male: geen
succes.
eezj "'vporbeeklig vaderlander
is zün hoogste eeretitel.
Zoo heftig als juist de heeren Vorrlnk
(SD-AT.) en Kranenburg (VB.) bü de be
groeting van Justitie opkwamen tegen de anti-
semletische uitlatingen, die de nationaal-socia
listische Pers zich veroorlooft, even zoo gretig
wierpen zü thans met volle hand koren op den
anti-semietischen molen.
Nóch den heer Vorrlnk, nóch den heer Kra
nenburg ontsnapte ook maar één enkel woord
van waardeering voor hetgeen de Regeering
gedaan heeft en nog voortdurend doet voor de
gevluchte Joden. Het is alles niet goed genoeg.
De Joden zün nog niet binnen ot deze heeren
maken zich hun tolk en brengen hun elschen
in de Kamer.
Wie geniet zulk een autoriteit als Colün, al
dus het ..Huisgezin”.
Onder de thans levende staatslieden is er
geen, die in den lande zulk een autoriteit
geniet; geen ook. die zoozeer in staat is het
middelpunt te zün van de verscheidene po
litieke richtingen; die ook door zün per-
sooniyke gaven samenwerking daartus-
schen mogelük maakt.
De zeventigste verjaardag vindt niet plaats
onder onverdeeld gunstige omstandigheden, zoo
schrüft de „Limburger Koerier".
Dat dit kabinet juist tegen den verjaar
dag van zün president in ernstige moeilük-
heden verkeert, werpt wellicht een schaduw
op den feestdag van dr. Colün. Dit neemt
niet weg. dat desniettegenstaande het Ne
derlandsche volk in breede kringen niet na
laten zal de belangrpke diensten, welke dr.
Colün ons land bewezen heeft, met dank
baarheid te gedenken en evenzeer in wüden
kring hem de beste wenschen op zün ze-
ventigsten verjaardag zullen worden toege
dacht en toegebeden.
Eenvoud is het kenmerk van het ware, schrjft
„Nieuwe Venlosche Courant”.
Dr. Colün: hü is een echte eenvoudig*
Hollander gebleven, hoe hoog hü ook steeg.
Deze rasechte eenvoudigheid is een züner
aangenaamste eigenschappen en ook een zü
ner waardevolste. Daar heeft hü voor een
grcot gedeelte zün waarde en populariteit
aan te danken. „Simplex sigillum veri": een
voud is het kenmerk van ware, zooais
de groote Boerhaave zei.
sowieso al zeven leeftüdsgroepen onderscheiden;
verdeelt men die leder weer onder naar confes
sie. dan heeft men er 21; en dan kan men nog
de intellectueelen bü elkaar tellen en nog an
dere onderscheidingen gaan maken, zóó, dat
men tot 27 A 36 groepen komt. Waar ligt dan de
grens?
De plannen
stichting van
der aeer verscheiden terreinen, waarop hll
zich in zün lange leven heeft bewogen.
En daarnaast wü comblneeren nu de
tweede en derde oorzaak het feit, dat
hü steeds weer getuigd heeft van eigen vast
geloof en eigen beginselen, zonder zich
echter daarbü van anderen af te sluiten,
integendeel steeds weer zoekende naar wat
vereent.
Ik geloof dat de populariteit van Coiün
hierin gelegen is, dat hü. voor ons en voor
het buitenland, het proto-type is van oen
stoeren goeden Nederlander. Bedaard, voor
zichtig, om den drommel niet bang, maar
geneigd tot overleg en tot laveeren. SlAAp
er liever een nachtje over. Maar staat een
maal practisch en naar overtuiging de wük*
van handelen vasj, dan ook recht er op af
en niet letten op de winkelhaken
werd den heer van Sasse van Ysselt
te machtig. Om kwart over drie zou ds
aan
het woord komen. Gaat dat niet t* vlug, vroeg
hü. Zou de minister daar niet eens over wil
len nadenken. Tot morgenochtend. Wat
drommel, neen, zei de heer van Vessem; door
werken! En de Senaat wérkte door de bes
ten kunnen vanavond weer naar buis.
Die liberalen toch! In vroeger jaren hebben
zü altijd beweerd, dat den bedrüfsraden geen
economische, doch alleen een sociale taak toe
kwam. Nu heeft minister Romme onder de uit
voeringsorganen voor de kinderbüslagverseke-
rlng de bedrüfsraden voorop gezet en nu
deugt het niet. Nu dient Dr. Vos een serie
amendementen tn om van achterover te vallen.
Alle tezamen dienende om het systeem van
de wet zoodanig om te vormen, dat de bedrüfs
raden met de uitvoering heelemaal niets meer
te maken krijgen.
In de uitvoering van de kinderbüslagverze-
kering heeft de minister. zooais hü gisteren
reeds selde. gestreefd naar coördinatie en uni
ficatie. Naar unificatie door per bedrüfstak niet
meer dan één orgaan met de uitvoering te be
lasten, anders dus. dan de practük is gewor
den van andere sociale verzekeringen, vooral
de ziektewet, waar ieder bedrüf de wet haast
door een andere bedrüfsvereeniging laat uit
voeren. Doch de minister streeft niet naar
unificatie alleen, zooais de heer Krol (C.H.) dat
wilde, die slechts één orgaan erkend wilde zien
Hü wilde de organen van het bedrüfsle^*
op en dan eerst, als deze het niet op zicjjwii
uitvoering van rükawege. En onder de organen
van het bedrüfsleven wil hü die vooropeetten,
welke het ideaal eener bedrüfsrepresentatie. het
ideaal van het zelf-doen-door-het-bedrüfsleven
het meest benadert, dat zün de bedrüfsraden
„Vooropzetten", dat beteekent niet, dat van
overheidswege, overal dAAr, waar een bedrüts-
raad bestaat, dezen raad de uitvoering wordt
opgedragen. Bedrüfsraden zün anders, dan
de heer Joekes (VB.) meende geen staats
organen. Zü komen uit het vrüe bedrüfsleven
op Het bedrüfsleven zélf moet hun ook opdra
gen deze verzekering uit te voeren. Geeft het
de voorkeur aan één representatieve bedrüfs
vereeniging. waarin het bijvoorbeeld
uitvoering van de ziektewet reeds is opgenomen,
dan staat de wet dit niet in den weg.
Vrüheid, blüheid dus voor het bedrüfsleven-
Maar neen, zei Dr. Vos. die bedrüfsraden
moeten eruit.
Hü kreeg zün zin niet.
Wel echter de heer Smeenk (A.R.), die een
amendement had ingediend, dat van de ge
dachte uitging, dat de minister, nu hü eenmaal
in eert Sociale verzekeringswet van de bedrüfs
raden heeft gesproken, dit volkomen logische
systeem ook elders, met name in de Ziektewet
zal Invoeren. De heer Smeenk achtte het niet
gewenscht. de bedrüfsraden alléén voor de kin-
derbüslagverzekering te Introduceeren. Wan
neer in één bedrüf de kinderbijslagverzekerlng
ever den bedrüfsraad en de zlekteveAekenng
over een of meer bedrüfsvereeniglngen loopt,
wordt de uitvoering der sociale verzekeringen
onnoodig duur. Geen bedrüfsraden dus in de
ééne wet voordat de andere ze óók kent. Het
amendement-Smeenk beoogde dus de artikelen
nopens de bedrüfsraden buiten werking te stel
len. totdat deze organen ook als uitvoerende
instanties In de Ziektewet zün erkend. Dit
amendement werd aangenomen.
Als die vluchtelingen hier vrü moeten kun
nen rondloopen, waartoe hebben wü dan wet
ten aangenomen om de Nederlandsche arbeids
markt te beschermen tegen vreemdelingen,
vroeg volkomen terecht de heer de Bruyn (R.K.).
Want van tweeën één: als zü vrü rondloopen
scharrelen zü zelf hun levensonderhoud büeen
en dat beteekent. dat er weer een paar dui
zend Nederlanders op straat komen. Ofwel zü
blüven ten laste van de Nederlandsche ge
meenschap en dAn wordt hun verblüf véél en
véél duurder, dan wanneer zü allen in één kamp
worden ondergebracht, waar zü geschoold kun
nen worden voor de emigratie dat kan in de
verspreiding en In de groote stad niet en
waar zü zelf voor het kamp en voor elkander
kunnen werken.
Zoo denken de comités er ook over. Het Is
volkomen onjuist, zei de heer de Bruyn, die
zéér wel op de hoogte is ntët wat er voor de
katholieke vluchtelingen gebeurt, het is volko
men onjuist, dat de vluchtelingencomité's bü
den minister niet vrü konden spreken. Alle za
ken zün met de grootste vriendschappelükheid
in vruchtbaar overleg behandeld. Hetgeen de
Minister onderschreef. Tot in détails heef»
Minister van Boeüen de zaken met hen door
gepraat en zü hebben ten volle erkend, dat de
Regeering in haar zorg voor de vluchtelingen
de juiste richting heeft ingeslagen.
Het Haagsche gerechtshof heeft bevestigd het
Vonnis van de Rotterdamsche rechtbank, waar-
71‘Jarlk® commissionnair in effecten
- wegens bedrieglüke bankbreuk veroor-
- ~l een gevangenisstraf van één jaar.
Neen, wü hebben Colün, nu hjj zeventig
jaar wordt, iets anders te zeggen; iets veel
eenvoudigers, iets veel meer persoonlüks:
iets, waarvoor wü maar weinig woorden
noodig hebben. Het is enkel dit: wü zün
in den loop der lange jaren, waarin hü
met ons heeft geleefd en gewerkt, van den
eerste tot óen laatste, van den hoogste tot
den laagste, allen evenveel van hem gaan
houden. Op zün jaardag schuift de Staats
man en de krügsman en de leidsman naar
den achtergrond. Met den man, die dan
overbluft, en met hem alleen vieren wü
dien verjaardag van heeler harte mee. Zóó
zien wü hem niet meer boven ons uitste
ken. maar hoort hü heelemaal bü en aan
ons.
Henry Truchy leidt het boek van H. Pradel:
Jju lectures des Jeunes” in. Hü zegt om.:
Alles wat de opvoeding der jeugd aangaat is
moeilijk: allermeest wel het waken over de
lectuur van kinderen en jonge menschen.
Zorgvuldig toezien, behoeden, leiding geven en
vorming; dAt moet hierbü de taak van den op
voeder zün.
Niets kan zoozeer een zegen zün als de lec
tuur, maar niets ook kan zoo noodlottig wer
ken. Het geheele leven door zal de ziel iets
bewaren van de eerste Indrukken die boek,
krant, tüdschrift of illustratie ts-.eeg brach
ten.
Men moet de jeugd smaak voor lezen bü-
brengen en de leesstof moet zorgvuldig worden
uitgekozen. Hoe zou het kind zelf een goede
keuze kunnen doen? Als het geen leiding
krijgt, als men niet toeziet, geen raad gééft,
zal het lezen wat het toevallig in handen komt
en dat kan op het geheele leven een noodlot-
tlgen invloed hebben, kan "het in verkeerde
banen leiden, het bederven, ja, het geheel ten
gronde richten.
Hier hebben ouders en opvoeders een taak
te vervullen; op hen rust een verantwoorde
lijkheid. waaraan zü zich niet moge onttrek
ken. Het is een zware, moeilük te volbrengen
taak. Tact, welwillendheid en een zekere han
digheid moeten samengaan met vastberaden
heid er beslistheid.
De ouders zün de voornaamste opvoeders
van hun kinderen. De opvoeding in en door
het gezin kan dan ook nooit, door wat ook,
•'hepper
•tül”;
de C. W. van der Hoogiprüs aan den
“renter Eduard Hoomlk voor zün episch dicht
werk
kend
gtnk
■Mattheus." Deze prüs werd hem toege-
ha loting, omdat de dichteres Clara Eg-
Toor haar bundel Het Schiereiland" een
WÜk aantal stemmen verwierf.
Zoo staat zün robuste figuur nog midden
in de natie; zoo zün wü vast overtuigd.dat
een groote meerderheid des vólks hem voor-
loopig nog aan het hoofd wil tyen van wélk
bewind dan ook. Boven alle verschillen en
programs uit wenscht het hém.
Hooge boomen vangen veel wind. En
Colün heeft heel wat wind gevangen. Van
critiek; van bestrijding; van laster, gemee-
nen lagen laster zelfs. Maar de boom bleef
staan.
Hü staat nóg,
Hoe lang nog dat weet niemand. God
geve, in het belang van ons gemeenebest
nog véle jaren.
In hun oogen deugde aan het voornemen
van de Regeering tot stichting van een cen
traal vluchtelingenkamp in Westerbork, geen
draad. Dat zou een concentratiekamp worden,
waar menschen uit Allerlei streken büeenge-
bracht, uit allerlei milieus afkomstig en van
allerlei intellectueele ontwikkeling samen moe
ten leven en werken. Daar kan geen behoorlüke
arbeidsverdeeling worden gevonden; dat moet
leiden tot een psychische depressie. Die men
schen kunnen daar hun emigratie niet vol
doende voorbereiden (waarom niet; kunnen zü
van dAAruit hun relaties in Amerika en Zuid-
Amerika niet aanschrüven?). Dat is een straf
kamp, sooals dat in Nunspeet, wzar de barak
ken uit 1914 dateeren en waar de outillage ver
beneden het bescheidenste minimum blüft. De
comités zün het daar niet mee eens en had
den liever, dat de vluchtelingen zich volkomen
vrü konden bewegen op onzen vaderlandschen
bodem. Desnoods met den plicht zich lederen
Wat de Regeering wil en waar de comités
kennelük mee instemmen, is volkomen redelijk.
Een centraal kamp Werkt efficiënter en kost
oaardoor minder dan een verspreide onder
brenging. Het opent de mogelükheid - tot scho
ling en herscholing. Het houdt de vluchtelingen,
die tot één gezin be hoor en in gezinsverband
büeen. Het is niet zóó groot, dat alle vluchte
lingen er beslist in moeten om het te vullen;
van de 3500 A 3600 vluchtelingen, die op voor
waarde van plaatsing in een kamp werden bin
nengelaten. kunnen er maar 2500 daadwerkelük
worden opgenomen en er blüft dus speling,
ruimte genoeg om de bevolking uit t« zoeken,
om degenen, die op grond van hun leeftüd.
bun vorming, hun arbeidskracht of anderszins
met geschikt zün voor het verblüf in het
kamp daarbuiten te houden Menschen, die
50 jaar zün genieten nu reeds practisch de vrij
heid om zich in de vrüe maatschappü een
plaats te zoeken; hun arbeidskracht is tóch
voor 40. 50 of 60 pCt op.
En wat zou de Regeering anders moeten doen.
Verschillende kampen maken voor de groé-
pen met verschillende behoeften? Hoeveel van
die groepen moet zy dan wel erkennen. Men kan
Tenslotte een amendement Drees. Dit be
oogde de invoering van een uniforme uitkee-
nng voor alle loon groepen. Geenverschil meer
tusschen loonen tot 24 gulden per week, die 10
cents, loonen tot 36 gulden, die 15 cents en zoo
hooger tot 20 en 25 cents per dag per kind toe
slag krügen neen, één uniform bedrag van 15
cen^.
Alweer: dan gaat ge van een verkeerd stand
punt uit, zei de minister. Het is geen kwestie
van steun aan de kinderen. Het is een kwestie
van rechtvaardigheid in het loon. Ge kunt dus
het verband met het loon niet loslaten. Wie
meer verdient, moet meer büslag ontvangen,
zoo luidt het advies ook van de overgroot*
meerderheid in den Hoogen Raad van Arbeid.
Het amendement-Drees werd verworpen en
een amendement-Woudenberg, dat ook de in
voering van een eenheidsbüslag beoogde, alleen
een hóógere 25 cents voor alle toongroepen
kon wegens onvoldoende ondersteuning niet
in’ behandeling komen.
Het kinderbüslag-ontwerp werd met 66 tegen
20 stemmen aangenomen. Glansrük erdoort De
liberalen, de vrüzinnig-democraten. Kersten en
Zandt en mevrouw Mackay-Katz iCH.' waren
tegen.
En morgen: Oea.
Conform den elsch van den officier van justi
tie heeft de Amsterdamsche Rechtbank den
commissionnair in effecten P. J. K., vroeger
kantoorhoudende aan de Prinsengracht te Am
sterdam. wegens verduistering, namelük het
bewegen van het publiek door het opzettelük
verzwjgen of verminken van ware of voorspie
gelen van valsche feiten of omstandigheden tot
het koopen van aandeelen van een vennoot
schap en wegens het publlceeren van valsche
balansen tot 2% jaar gevangenisstraf met af
trek van den tüd in voorarrest doorgebracht
(ongeveer een half jaar).
Medio December deed de justitie een
in het kantoor van den commissionnair,
tevens beheerder was van de N.V. Petra Prima.
Korten tüd later werd hü failliet verklaard met
een tekort van ruim f 115.000.
De officier had hem verduistering van f 30 A
40.000 ten laste gelegd, als beheerder van Petra
Prima gepleegd. Deze gelden had hü als be
heerder van de N. V. ontvangen en direct in
privé geleend. Ook de beide andere feiten door
mr. Wassenbergh ten laste gelegd, achtte de
rechtbank bewezen.
De comités koesteren echter de ernstige
grief, dat menschen, die zich nooit met d*
practische zorg voor de uitgewekenen hebben
bezig gehouden, achter him rug om stemming
maken tegen het centrale kamp en het aldus
der Regeering moeilük maken.
En inderdaad: prof. Kranenburg beriep zich
in zün betoog herhaaldelük niet op het
vluchtelingencomité, maar op een of andere
Joodsche stichting, die geheel bulten de offi
cieel* zorg staat.
DAAr ligt dus het geheim van de tweeslach
tigheid. die in de Tweede Kamer bü de behan
deling van het vluchtelingenkamp bleek:
tegenstelling tusschen de leden der Kamer, die
zich terwille van de vrüheid op de „comité's"
beroepen en de Regeering, die zich óók op de
..comité’s" beroept om het kamp te verdedigen.
Daar zün andere Instanties, dan de officieel*
comité's, aan het stoken en de zaak der
vluchtelingen, eerlük gezegd, aan het vertroe
belen. indien niet grondig aan het bedervenl
fn de Woensdag gehouden vergadering van de
“•(schappij der Nederlandsche Letterkunde
•erden de volgende prüzen toegekend:
I de Meesterschapsprüs aan dr. Wobbe de
vries;
f.11- de Wynaendts Franckenprüs aan M.
o Ozinga voor zün biografie .Daniël Marot.de
van den Hollandschen Lodewük XIV-
het gezin kan dan ook nooit, door wat ook,
teheel worden vervangen.
Om smaak te hebben voor mooie en goede
lectuur, moet men vanaf zün kindsheid geleld
en t'vormd zün, want dwaalt men in het be-
fn bü de keuze van den te volgen weg, dan
kopt men vast of stort in den afgrond.
Alle goede dingen m drieen: ook hei derde
amendement, waarmee Dr. Vos de lasten voor
het bedrüfsleven wilde verminderen, een amen
dement. volgens hetwelk niet bü het derde,
maar bü het vierde kind de bjslagen zouden
beginnen, kreeg geen meerderheid Waarom ook.
Van de 170 collectieve arbeidscontracten, die
kinderbüslagen bevatten, beginnen 140 die bij
slagen bü het derde kind óf eerder uit te be
talen. Van de 175.000 man overheidspersoneel,
die kindertoeslagen genieten, vangt het genot
dezer toeslagen bü 160.000 aan bü het derd»
kind of eerder. De practük van het bedrüfsleven
wüst dus naar het derde kind, dat is het eerste
boven het gemiddeld kindertal in alle gezinnen
des lands.
Zjn laatste amendement, dat het nadruk-
kelük mogelük maakte de premie van deze ver
zekering op den arbeider te verhalen, liet dr.
Vos vallen voor een amendement^-Smeenk, dat
alleen het verbod van premie-verhaal schrapte.
Dit voorstel werd óók verworpen. Het blüft ver
boden de premie te verhalen.
e N. 8. B. leeft van afbrekande
critiek. Positieve politiek komt
zelden of nooit uit haar zwart-
rooden koker. En als het den schijn
heeft, dat zij wel degelijk opbouwenden
arbeid wil verrichten, dan blijkt het al
ras, dat deze schijn te valsch is om an
deren dan volkomen argeloozen joA _on-^-
wetenden te kunnen bedriegen. Zoo is
het geweest bü haar voorstel om de rij-
wielbelasting af te schaffen en zoo is
het ook nu weer gegaan met haar voor
stel óm ter wille van de Zondagsheili
ging het houden van politieke vergade
ringen op Zondagen en erkende Chris-
teUjke feestdagen te verbieden. Biykens
het voorlooplg verslag over dit wets
voorstel van graaf De Marchant et
d’Ansembourg c.s. heeft de Kamer zich
niet laten beetnemen. Zij heeft niet ge
hapt in dit dom gecamoufleerde lokaas
met zichtbare politieke weerhaken.
Terecht was men algemeen van oor
deel, dat dit ontwerp niet „au sérieux”
mocht worden genomen en dat het niet
ter wille van een grootere eerbiediging
en heiliging van den Zondag was inge-
ciend. Was het den N.S.B.ers daarom
- wél te doen geweest, dan zouden zü
niet alleen, en zeker niet op de eerste
plaats aan het verbieden van politieke
vergaderingen, maar aan wedstrüder. en
openbare vermakelijkheden hebben ge
dacht. Wat zü onder politieke vergade
ringen wenschten te verstaan, hadden
zü zelfs niet eens nader omschreven,
en dat is erg zonderling van lieden, die
in alles en nog wat politiek willen zien,
omdat zü zelven niets anders dan politiek
bedrijven. Algemeen werd dan ook dit
wetsontwerp als een innerlijk onwaar
achtige parlementaire manoeuvre ver
oordeeld.
Met de afschaffing van de rüwielbe-
lasting wilde de N. 8. B. in het gevlü
komen van alle wielrijders in fietsend
Nederland, maar de sympathie en de be
ginselen van den rechtgeaarden Neder
lander zün niet voor 2.50 per jaar te
koop. Met het nieuwste wetsoskwerp
heeft de N.S.B. een mooi gebaar, willen
maken naar dat deel der Nederlandsche
bevolking, dat principieel voorstander is
van een zoo streng mogehjke Zondags
viering. In plaats van een schoon gebaar
is het een ietwat lachwekkende come-
die geworden. De Christelüke partijen,
oie het over de wüze, waarop de Zon
dagsrust geëerbiedigd dient te worden,
niet geheel en al eens zün, hebben ge
weigerd zich tegen elkaar te laten op
hitsen door hen, wier leer in prac-
ti.’k niet slechts tot een ergerlijke ont
heiliging van den Zondag, maar tot een
verbanning van het Christendom uit
het openbare leven leidt. De Kamer is
nog niet zoo dom als de N.S.B.-ers het
zouden wenschen en het Christelüke Ne
derlandsche volk is dat evenmin.
Wat verklaart het succes van dit leven
wel. en wat is het geheim van het nationale
dezer figuur?
Wat het eerste betreft: de aanwezigheid
van willen, kunnen en ^durven en van vol
maakt, rustig evenwicht, tiflschen die drie.
Men moet, om een leven tot vol succes te
brengen, den wil hebben om er te komen,
men moet het vermogen hebben om te
bereiken wat men wil, en men moet den
durf hebben otr. het dan ook te doen
en de grens van zün kunnen weten. Men
moet zelfvertrouwen hebbenen self-
kennis. die voor overschatting hoedt. Al
deze drie heeft de heer Colün en wel in
het juiste, rustige evenwicht dat leiot tot
de synthese der kracht.
En het is dat synthetische, dat. naast
het veelzüdlge van het feestelüke vermo
gen. voor een groot deel verklaart dat deze
man, die toch óók zün sterke eigen over
tuiging heeft, kon worden tot nationale
figuur.
Na alles was „De Standaard'' reeos in haar
extra uitgaven schreef, lezen wü thans in haar
laatste nummer voor de voor haar ..grooten
dag" nog:
der Regeering hebben met de
een concentratiekamp niets te
u.aken; zü beoogen. de heer de Bruyn ael het
zéér juist, de vorming van een werkgemeen
schap onder lieden, die van nature, daar wees
oe heer van Vessem (N6.B op en de minis
ter viel hem bü. een sterk gemeenschaps- en
saamhoorigheidsgevoel bezitten, waardoor vele
moeilükheden zullen worden overwonnen.
Aan het crediet voor het vluchtelingenkamp
ging een heele lüst wetsontwerpen vooraf be-
langrüke wetsontwerpen zelfs waarover ech
ter weinig werd gesproken
Bü een der normalisatie-ontwerpen tikte
minister Goseling den nationaal-socialistischen
afgevaardigde- van Vessem op de vingers omdat
deze den heer Alexlch. oud-gezant van
Schuschnigg's Oostenrijk, die in dit ontwerp
mede weéd genaturaliseerd een trap nagaf als
een overwonnen tegenstander Wat had de heer
van Vessem bovendien tegen Schuschnigg's
Oostenrük?
Was hü vergeten, dat de heer Rost van
Tonningen. toen hü pas uit Weenen naar Ne
derland terugkeerde, zün hooge waardeering
uitsprak voor de toenmalige regeering daar te
lande?
Met soortgeljke kleine schermutselingen gin
gen de aanvullende begrootlng van de Artllle-
r!e-inrichtlngen. de verschillende economiscnr
oorlogswetten en de wet op het autovervoer per-
onder den hamer van den voorzitter
NAAR
VRAAGT INLICHTINGEN t
«Maw» „KONINOIN IMM»' r*
Vlliiiagst-Mtrvicli tr.tr. dor
•ettajpiJ ^ZEELAHDT U i» do roort» tttafor—U^
u. „PRINSES BEA TR/X'JoH
VI IS SIMQ tN
