ONS BLAD Z. H. EXC. MGR. J. P. HUIBERS VEERTIG JAAR PRIESTER H I zinrijk feest Een vruchtbaar en actief leven erfdeel onzer vaderen I g I Een verheven en „Houden we vast aan het heden Het nieuws van DE GROOTE ZORGEN VAN MGR. HUIBERS Het Weer •RALPH, ELSEMBURG Eenvoud, vroomheid en geestdrift kenmerken Zijn persoonlijkheid MAANDAG 14 AUGUSTUS 1939 VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS r ii Z.H. Exc. Mgr. J. 99 Bouwen van nieuwe parochie* i* een ei*ch van absolute noodzaak DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN Huibers BADHOTEL VLIELAND N.V. VERZEKERING MAATSCHAPPIJ „SINT PETRUS” maliebaan m dtrbcht Oproep om steun aan Bisschopsf onds Wegens het Feest van Marja tep Hemelnnneminj; ‘Fwl ilil M=id Dins dagavond niet verschijnen. DE DIRECTIE NOORDHOLLANDSCH DAGBLAD nU Lijfrewte TWEE EN DERTIGSTE JAARGANG No 268 ren nid iiin :erk, de stichting van deze VOOR HET GEHEELE LAND: op- d. D 1 Q priesterkoor van Haarlems Kathedraal Ml or Ml T 19 1 r i een en Zon op 5.39 - onder 20.30 - lAcht op 20.50 Maan op 4.48 onder 29.36 15 Augustus N. M. lan eld hL de let !Tt, an ■ds iet If ÈL ren ton w uw em et: or er K* ie 1! n ils lie ui. »or en (Foto Boeman, Haarlem) .9 >1 Ir an m, de Ier iet Modern comfort Na-seHoenspr.s volledig pension f S.— per dag DIRECTIE D. BRUIN Jr. TELEFOON No 1 tje lid. te tar do len >fd lat In- 10e er- >u- >oc isr ï«- en, de on Ut ter ie- el- X)T ien kt or •d. en iet er m de en or iet en ti en en en id m e: •n op m- en len ef- er lui, ich ren iBt. sur iet s niiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^ een t veer tigjarig priesterschap van zijn Bis- van MOR. H. J. M. TASKIN, Oud-President van het Seminarie te Warmond lllllllllllllllllllllllllllllllilllllllinilllllllUS VERWACHTING: U BfvsMW f—IRfutTT- V«Oa» —hi— Most up to date firm in J TEXTILE GOODS Het aartsbisdom van Parijs verkeert In den- zelfden nood. „L'Oeuvre des Chantiers", opge richt door den Kardinaal-Aartsbisschop Mgr. Verdier, heeft hier te lande in de laatste we ken de volle aandacht getrokken. HU heeft zUn opgezet plan, honderd nieuwe kerken te bouwen in de banlieu van ParUs met behulp van deze Instelling kunnen uitvoeren. Maar voor den Haarlemschen Bisschop is ’t bouwen van kerken veel moeilUker dan voor den ParU- schen Kardinaal, om de eenvoudige reden al leen al dat het bouwen daar veel goedkooper is. Hier eischt de bouw eener kerk ook onder Inachtneming van de grootste zuiirtgheid nog steeds een bedrag dat slechts weinig beneden de ton blUft. Hoe dit komt is in de publicaties de laatste maanden in de pers meermalen uit eengezet. priesterfeest, toen nog wachten. Maar nauwelijks was dit werk tot een goed einde gebracht, of de Bisschop beschouwde de taak van pastoor Huibers te Amsterdam vol tooid. In den zomer van 1928 volgde zUn benoe ming tot deken en pastoor van Hoorn, een oogenschUnlUk rustige plaats, waar echter vooi den zielzorger veel te doen viel. Daarbij vond zd NZ Voorburgwal M5-M7.Tsl 32087 49313. A’dan r.vn. >-—Cr-.—— CW»r— I-WHOLESALE ONLY» Gedeeltelijk bewolkt, droog weer, -elfde temperatuur als gisteren, zwakke wind uit Noordelijke richtingen. Ma den Jaar tot stand ep verrichtte Mgr. P. elfden November de plechtighe- llng. Den vijftienden September \gebouw geheel voltooid en kon ntdige Bisschop, Mgr. A. J. Cal- msakreeren. Een prachtige kar, die men maar half ver trouwt, Is als een mooie schotel zonder zout Uw grootste zorg zij veiligheid, hei zout voor ieder, die auto rijdt: Gaan wjj het leven van onzen Bisschop, Mgr. J. P. Huibers na, zooals het zich tot op dezen gedenkwaardlgen dag heeft voltrokken, dan vinden wjj daarin slechts weinig gedenkwaar dige data. Dit wil zeggen, dat dit priester- en Bisschopsleven niet zeer rUk is aan zoodanige feiten, dat zij geschikt zijn om 4n de kronieken van den dag'met groote letters te worden opge- teekend. De geschiedschrijver vindt hier weinig stof voor de vermelding van feiten en degene, die het om jaartallen te doen is, zal er slechts een korte rU onder elkaar kunnen plaatsen. Maar 't zUn volstrekt niet altUd de minst belang rijke levens, die zich voltrekken In een betrek- keiyke rust, althans een uiterlUke rust. Het zyn vaak de vruchtbaarste levens, want juist onafgebroken, gestadige ontwikkelingsgang een rustige, bescheiden plichtsbetrachting be reiken op den duur de diepste uitwerking. et diocees Haarlem viert morgen zinrijk tei verheven feest, het Maar bezin u zelven eens een oogenbllk op het gevolg van deze feiten voor de ziel zorg. Het wordt u dan duidelijk, dat in al deze nieuwe woonwijken het oprichten van nieuwe parochies en het bouwen van nieu we kerken een eiach is van absolute nood zaak. Met de uitbreiding van steden en dorpen moet de uitbreiding van de zielzorg gelijken tred houden. Zoo dit niet gebeurt worden de bewoners dier centra binnen af- zienbaren tijd geheel ontkerstend en ver- heidenscht. De hier gebruikte woorden zijn hard; doch de ondervinding Is daar, om de juistheid dezer gekozen uitdrukking ie bevestigen. Heb allerhoogste belang dat op t spel staat is niet minder dan het behoud van het katho liek geloof In deze gewesten by vele tiendui zenden. Loopt dfm dit kostbaar erfgoed hier in het vrije Nederland gevaar? Ja; bijzonder in het bisdom Haarlem. Ziehier waarom. De Bisschop van Haarlem heeft het tayjfel- achtlg voorrecht dat in zijn geestelijk Rechts gebied de drie groote steden van het konink rijk gelegen zijn; drie centra van massabevol- king die voortdurend in omvang toenemen. De uitgroei dezer drie centra gaat in de laatste tientallen Jaren in aldoor sneller tempo; om niet te spreken van de uitbreiding van alle andere steden en dorpen. Poldervlakten, hon derden hectaren groot, waar voor enkele jaren het vee nog vredig graasde, zyn vandaag om geschapen in uitgestrekte stadswyken, met dui zenden en tienduizenden bewoners levend te midden van ’t jachtende leven der moderne grootstad. Toch moeten de superieuren van den eenvou- digen Hageveudschen leeraar reeds toen een De conferentie tusschen Hitler en Ciano werd Zondagmorgen te Salzburg beëin digd. De aagenooten volkomen eensge zind. Treinrampen in Nevada met vele slachtoffer». Vliegramp in Brazilië eischt I 4 dooden. Gelukwensch van de Eerste Kamer aan d< Koningin ter gelegenheid van de ge boorte van Prinses Irene. Vergaderingen van afdeelingen I en van den Kon. Ned. Voetbal Bond. Eerste steenlegging van het koelhuis Prinses Irene te IJmuiden. Overzicht van de werkzaamheden van het Katholiek Vluchtelingen Comité ge durende het eerste half jaar 1939. O o I -■I i r.brt—- Op den vooravond van een Bisschopsfeest een beschouwing te schrijven in den mineurtoon zou een dissonant kunnen geven. Nadat maan den en maanden lang alle dlocesanen zijn op gewekt om hun bijdragen te storten voor het „Bisschopafonds”, nu gaan betoogen. dat wat morgen als feestgave, door hun offervaardige liefde samengebracht, aan den jubileerenden Bisschop zal worden aangeboden, hoe hoog het bedrag op zich ook zij, toch maar is als een druppel aan dep rand van den emmer, is niet alleen een ondankbare tpak maar zou onbe hoorlijk kunnen lijken, afkeer kunnen verwek ken en kunnen prikkelen tot verzet. Dit al les heeft schrijver dezes lang overwogen en aan gevoeld. Hij heeft daarom ook lang geaarzeld. Maar omwille van het allerhoogste belang dat op ’t spel staat besloot hy toch dit „feestarti kel” thans te publiceeren; en als titel plaatste hy er boven het fiere woord van den Makka- beeër: .Houden we vast aan het erfdeel onzer vaderen’*. en in Roemenië De bouw van deze parochie, zy vormen^de groote daad in Mgr. Huibers’ priesteriyk leven van voor zijn Bis schopswijding. Zijn kerk aan de Baarsjes heeft Mgr. Huibers ook thans nog lang niet vergeter, en zijn oude parochianen herinneren zich hem ook nog, zooals trouwens heel het parochieleven daar nog van zijn grondleggend werk getuigt. Toen pastoor Huibers als bouwpastoor begon, was zyn parochie aan den rand van de stad nog maar klein, en het grootste deel van haar grondgebied bestond uit weiland. Maar hij zag zyn parochie groeien tot meer dan 10*000 zielen, en hy bouwde. Want hij zag niet alleen een kerk, waarin de menschen dan vanzelf wel naar de Mis zouden gaan. Hij zag veel meer. Hij wist hoe dit stadsdeel in weinige jaren groeien zou tot een der dichtst bevolkte van Amsterdam. En toen hy eenmaal van de zwaarste finan- cleele zorgen was bevrijd, trad hij weinig meer naar buiten op. Maar hy werkte in zyn paro chie. Toen hy zijn kerk had gebouwd en de jtestorie, toen bouwde hij een scholencomplex. ffSK S AFTI-FLIGHlT geleidelijk, voorzichtig, met wjjs beleid en zeer degeiyk. Hij ontketende een groote bedrijvig heid onder zyn parochianen; met een echt priesterlijk vuur wakkerde hij het godsdienstige leven in zijn parochie aan. Daarbij werkte hy ook nog hard als regent van het Jongenswees- huis aan de Elandsstraat, Waarvoor hij veel deed. Onder die omstandigheden, bemind en algemeen gerespecteerd, vierde pastoor Huibers op den vyftlenden Augustus 1924 zijn zilveren De voltooiing van zijn kerk zou slechts enkele jaren op zich laten Het feit is zoo. En dan te weten, dat er een zoo groot getal nieuwe kerken zoo broodnoodig is. en dat de eenige hulpbron, welke den Bis schop te. beschikking staat, de vrygevigheid is en de offerzin zijner dlocesanen. die wel groot is. zeer groot, -.;aar toch ook haar grenzen heeft. Neemt dit alles goed in u op. en beziet dan eens het jongste portret van den doorluchtlgen jubilaris, dan begrijpt gy wat er spreekt uit zijn oogen, uit de trekken van zijn gelaat, uit zijn gestalte. Daaruit spreekt zorg, zorg en nog eens zorg. Pijnlijke zorg over het lot van zooveel nieuwe Maar het kwam anders uit. Op den achtsten Mei 1916 besloot Mynheer Huibers zyn loop baan als leeraar van Hageveld en keerde hy naar zyn geboortestad terug, thans als pastoor en wel als bouwpastoor. Zijn Bisschop had hem de even vereerende als zorgwekkende opdracht gegeven in het nieuwe Amsterdam-West mid den in de zware oorlogsjaren een nieuwe paro chie te stichten aan de Chasséstraat, een taak, die hjj allen moeilijkheden ten spijt, in een wonderiyk korten tijd volbracht. Pastoor Hui bers was toen reeds lang een zeer geliefd rede naar en predikant die reputatie was hem van Hageveld af vooruit gegaan maar hy kon ook in alle stilte zeer hard en zeer doel treffend practisch werken. Trouwens, ook zijn begaafdheid terzake van het woord moet hem daarby stevig geholpen hebben; vele Amster dammers herinneren zich nog de vurige. ken. Wy weten al te goed; hoe wjj allen onze kerken en priesters noodig hebben om ons ge loof en onzen godsdienst te bewaren. Er zyn geen tien Jaar noodig om in zulk een van kerk en priesters verstoken woonwyk het proces van algeheele ontkerstening te voltrekken. Het al lerhoogste belang van tienduizenden staat hier op het spel. Er is periculum in mora uitstel beteekent gevaar! Er moet hulp worden gebo den en spoedig I Dit is de kwellende zorg waaronder onze Bisschop dag en nacht gebukt gaat. Als opper ste zielzorger over al zyn diocesanen, weet hy ’t zyn plicht, ook die tienduizendtallen in de nieuwe wooncentra te behoeden voor het ver lies van het kostbaar erfgoed des geloofs; en hy voelt zich onmachtig. De middelen om in de nijpende behoefte op afdoende wyze te voorzien heeft hy niet te zyner beschikking, ’t Is erg wanneej het ontbreken van stoffelyke middelen de geloofsverkondiging in heidensche landen onmogelyk maakt. Erger is het. wan neer wegens gebrek aan stoffelyke middelen een gekerstende bevolking weer in 't heiden dom terugvalt. Ontkerstend en verheldenscht, niet zoozeer door de schuld van die bewoners zelf als wel tengevolge van de omstandigheid, dat de zlel- |zorg deze duizenden menschen niet kan berei- deken Huibers nier een prachtige taak op het gebied van de ziekenzorg, die steeds de bij zondere aandacht van dezen priester gehad heeft. Veel heeft hij in Hoorn <Rhian om den ouden, primitieven ziekenhuisbouw te doen ver- -dwynen en om er een nieuw modern, zeer goed geoutilleerd ziekenhuis voor in de plaats te stel len. Aan den nieuwbouw van het St. Jans- Gasthuls heeft deken Huibers veel moeite en energie ten koste gelegd. Dit zeer actieve, maar zich toch grootendeeis in stilte afspelende leven heeft Mgr. Huibers geleid tot dc hoogste waardigheid In het Bis dom. Toen Mgr. Aengenent was gestorven en Haarlems katholieken den nieuwen Bisschop verwachtten, toen deden er natuurlek vele namen de ronde, namen, die even zoovele gissingen waren, want de voordracht voor een Bisschops benoeming wVrdt als een diep geheim bewaard. Doch men giste toch naar gelang men priesters in ons Bisdom kende, die men voor het Bu- schojisambt geschikt achtte. Misschien hebben de betrekkeiyk weinigen, die deken Huibers van naby kenden zijn naani wel eens overwo gen, maar door de groote menigte werd hu niet genoemd. Het is typeetend voor den stillen werker, die Mgr. Huibers altijd geweest is en die hl] ook als Bisschop zou blijven. Pas neel op het laatst waren er toch zekere teekenen. die erop wezen, dat de deken van Hoorn door het voorrecht der uitverkiezing getroffen was. Maar voor verreweg de meesten kwam zun benoeming tot Bisschop de Pauselijke benoe mingsbrief is gedateerd op 16 December 1935 als een totale verrassing. Het was een blijde verrassing, want de marc over dezen voortref- feiyken priester en voorzichtlgen bestuurder verspreidde zich zeer spoedig. Op 13 Januari 1936 aanvaardde Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers het bestuur over zijn' diocees en op 11 Februari d.a.v. werd hij door den Pauseiyken Internun tius Mgr. Paolo Oiobbe tot Bisschop gewijd in de Haarlemsche Kathedraal. Na deze met grooten luister verrichte Bis- 'schopswydlng, waaraan heel het diocees met zooveel jubel deelnam, is het aeer stil geworden om Haarlems Blsschoppelijken troon. Mgr Huibers heeft zyn oude ievenswyze voort gezet: te werken in stilte. Zoo onopgemerkt als het een Bisschop uit den aard der zaak mogelijk is. vervult hij zyn liooge ambt, zijn diocees be sturend met wijsheid en gematigdheid onder de schutse van O. L. Vrouw van Altyddurenden Bystand: een verstandig en godvruchtig herder I Nog lange jaren moge het zoo blijven. welker eerste periode hajr afsluiting vond op den dag, waarop hy, begaafd en levenslustig, L het klein seminarie betrad. Den vyftlenden i Augustus 1875 te Amsterdam geboren, werd onze Bisschop als 23-jarlge in de rijen der Haarlemsche geestelijkheid opgenomen. Als jong priester kreeg hij zyn eerste benoeming als ka pelaan te Moordrecht. Hij werkte er tot 1902, werd overgeplaatst naar Leiden en ontving daar in 1906 zyn benoeming tot leeraar op het klein seminarie Hageveld. In die jaren, welke voor hem gelukkige jaren geweest moeten zyn} kenmerkte zyn leven zich naar het uiterlijk door geen groote gebeurtenissen. Een medeleeraar getuig de dat reeds by de benoeming van Deken Hui bers tot Bisschop van Haarlem, maar hy voeg de eraan toe: „Als ik zeg, dat Mynheer Huibers „gewoon” leeraar gebleven is, wil ik daarmede allerminst te kennen geven dat zijn leeraars loopbaan zich door niets bijzonders kenmeikte. Integendeel: hy heeft daar, geiyk overal, uitge blonken als priester”. Het zyn de daden, die Mgr, Huibers zuiver in zyn priesterlijke bedie ning verrichtte, waarvan het nageslacht niet zal lezen, omdat zij In stilte verricht weiden. ■chop. In hem, die de volheid van het priesterschap draagt over dit volkrijke bis dom, vieren de geloovigen de verheven waardigheid en heiligheid van het ambt, waartoe hij veertig jaren geleden gewijd werd; In hem vieren geestelijkheid en ge loovigen te zamen, eerbiedig en dankbaar, den goeden herder, wiens vaderlijke hand en helder oog sedert ruim drie jaren het godsdienstig leven van dit gewest overziet en omhoog leidt. In deze weinige jaren de inzet pas, naar allen hopen, van een langdurig geze gend pontificaat heeft de Bisschop reeds zijn geestelijke persoonlijkheid meegedeeld aan zijn diocees en hebben alle geloovigen iets van die eigenschappen kunnen bespeu ren, die talrijken reeds vroeger in den leeraar en den pastoor hadden gekend en bemind: zijn eenvoud, zijn diepe vroom heid, zijn blijde geestdrift. Vi-oom is een simpel woord, en toch is het genoeg om een gansche persoonlijkheid te kenmerken. Met dat eene woord „plus” of „eusebès” hebben ook oude cultuurtalen getuigd van de diepste en innerlijkste hou ding des menschen tegenover God, de we reld en het leven, en in de christelijke li turgie wordt God zélf vroom genoemd. Vroomheid omvat eerbied en trouw. Eer bied voor het heilige, dat den mensch in het ondoorgrondelijke mysterie der God heid overweldigt, maar waarvan de Schep per ook gen glans aan alle schepselen heeft' meegedeeld; eerbied voor al het gescha pene dus, v»or zijn waarde, zijn orde, zijn bestemming en zijn band. En uit dien eer bied vloeit de trouw voort, die de mensch aan God en Zijn schepping verschuldigd is en die God zelf, naar het woord van de hymne, aan Zijn schepping bindt. Onze tijd is arm aan dien eerbied en die trouw. De ontluistering van de we reld, de verruwing en vervlakking van het leven, waarover de klacht algemeen is, zijn in den laatsten grond niet anders dan de gevolgen van het gemis aan eerbied, de eenige eigenschap, zooals Goethe geschre ven heeft, die de natuur den mensch niet medegeeft, maar die hij zichzelf In bezin ning en verdieping moet verwerven. Wie onzen Bisschop ook slechts van verre heeft leeren kennen, heeft den indruk er varen van den diepen eerbied, die hem bezielt, eerbied voor het Heilige, waarvan hij de hooge bedienaar is, maar ook voor de gansche schepping Gods en haar be kroning, den mensc^L Die eerbied is waar lijk een persoonlijk Kenmerk, dat’ op zijn beurt eerbied wekt; Van zijn vroomheid gaat in de huidige eerbied- en trouwelooze wereld een sterke en edele wijding uit. Dit rijke hart, dat zoo vol vroomheid is, te daarom ook vol geestdrift. „Hij wilde voor ons een leeraar van de schoonheid zijn”, heeft één van dé velen, die op het seminarie zijn leerlingen waren, bij zijn verheffing tot het Episcopaat geschreven. Gevoelig in zijn vereering en bewondering voor het heilige, het goede en het schoone, Als zulk een leven verschynt ons dat van onzen Bisschop, en hetl ijkt byna alsof hij van jongsaf aan daartoe is voorbestemd geweest. De zoon van den bouwkundigen ingenieur, die een leidend aandeel nam by den bouw van het Amsterdamsche Centraal Station, moet reeds een kalme, gelukkige jeugd gekend hebben, woonwyken, die hy niet van de dringend noo- dlge nieuwe kerken kan voorzien. Maar zyn wif nu toch niet al te pessimistisch? Hebben de Haarlemsche dlocesanen ooit hun Bisschoppen in den steek gelaten? Is er door hun Opperherders ooit op hun vrijgevigheid en offerzin een beroep gedaan, waaraan zij niet op schitterende wyze hebben beantwoord? Neen voorwaar, wij weten dat, toen in de laatste jaren de nood gestegen Is, ook de bydragen. die zy voor de groote zaak geofferd hebben even redig zyn toegenomen; en dat de feestgave welke de diocesanen morgen den Bisschop zul len aanbieden wederom zal getuigen van hun heiligen ernstlgen wil. om vast te houden aan het dierbaar erfgoed onzer vaderen, en zoo de drukkende zorgen van onzen dierbaren Vader in Christus zooveel mogelyk te verlichten. Alleen hebben wy nret dit „feestartikel In mineur” bedoeld, aan allen duideiyk te maken, hoe groot en hc dringend de nood is, en dat niemand moet meenen. dat deze nood door de feestgave van morgen volop zal kunnen gele nigd worden. De fiere leuze: „wy houden vast aan het erf goed onzer vaderen” heeft onze voorouders be zield ën kracht gegeven; heeft hun vrijgevig heid en offerzin geprikkeld, zelfs eeuwen lang om vol te houden en ondanks alles den moed nooit op te geven. Wjj genieten daar de vruch ten van. Dezelfde leuze zal ook ons den moed geven om vol te houden, niet te versagen; allen eendrachtig naar vermogen gullen wy het ..Bis- schopsfonds” blijven steufienfti^t de fier uitge sproken bedoeling: wy willen het kostbare erf goed van het katholiek geloof helpen bewaren; en het overleveren aan onze broeders en zus ters In de breed uitgegroeide nieuwe woonwij ken: wij zullen doen wat wij kunnen om de prangende zorgen van onzen dierbaren Bis schop te verlichten. Tot slot de volgende historische herinnering. Op den vyfden Augustus vieren w j het feest der inwijding van de bekende kerk van Maria Maggiore op den Esquliynschen Heuvel te Rome. Deze kerk is gesticht door den Romelnschen Patriciër Joannes en diens echtgenoote. Hun huweiyk wa» kinderloos gebleven;' zij hadden geen verwanten aan wie zU hun goederen kon den nalaten. Daarom maakten zy de H. Maagd tot erfgename van hun geheele fortuin en bouw den deze kerk. Deze vrome daad moge niet al leen klnderloodB echtparen maar ook anderen tot nadenken stemmen, of zy wellicht aanlei ding kunnen vinden om deze handelwyze na te volgen en kerken te stichten. heid letterkunde heeft gediend. Nog onlangs mochten wij er getuigen van zijn, hoe de Bisschop bij de inwijding van de kleine kapel van een oceaanschip de menschelijke grootheid en het technische wonder van de wereldzeevaart in enthou siaste woorden aan zijn hoorders bewust maakte, om ze daarna te stellen onder het grootere wonder van Gods genade. In de Maria-vereering, door den Bis schop zoo vurig aangehangen en bevorderd, vinden zijn vroomheid en geestdrift een verheven uiting. En daarin uit zich ook de bovennatuurlijke blijmoedigheid, waarmee deze Herder het aardsche bestaan door schouwt en overschouwt. De christelijke vroomheid en de christelijke geestdrift ont springen uit een betere wereld dan deze en richten zich naar hun vaderland. Aan hun Jierder op den weg naar een hemelsche bestemming betuigen de geloo vigen van Haarlems bisdom op den dag van zijn veertigjarig priesterschap hun trouw, hun dankbaarheid en hun liefde. best uur lij ken aanleg in hem ontdekt hebben. Mgr, Taskln, de toenmalige sub-regent, liet zich door hem als surveillant terzyde staan, een tydlang was Mynheer Huibers na den dood van Mgr. Snickers waarnemend regent en vaak werd hy erop aangezien, dat hij nog eens een hooge functie aan het Kleln-Seminarie zou ver vullen. wekkende preeken, die pastoor Huibers ten bate van zijn nieuwe parochie hield. Pastoor Huibers had in dien eersten tijd voor- loopig zijn intrek genomen in de pastorie van De Liefde, maar zijn kerk, verrees spoedig. Een eenvoudig hulpkerkje maar, doch het kon reeds een goed jaar na de benoeming, op den 23sten October 1917, door deken Th. Bosman worden ingewijd. De parochie werd gewyd aan O. L. Vrouw van AltUddurenden Bijstand, kenmer kend voor de Mariavereerlng, die pastoor Hui bers. trouw bezoeker van Maria's genade-oord Lourdes, met zooveel toewijding beoefende. Met de inwijding van het hulpkerkje waren nu de eerste moeilijkheden wel overwonnen, maar de grootste moeiiykheden stonden nog te wachten. Het moest tenslotte toch komen tot den bouw van een definitieve groote kerk, en vooraleer dat karwei voltooid was, had pastoor Huibers reeds tien jaren herderiyke bediening achter den rug. In de tweede helft van 1925 kon de pastoor aan het bouwen gaan, architect K. Tholens had de plannen gemaakt, en op den tweeden Februari 1926, feestdag van rla Lichtmis, kon Mgr. P. Stroomer, eersten steen leggen. Nog hetzelfde kwam de kerH Stroomer derf den der inwi* 1927 was het Haarlems teem lier, de kerk c< te mgr. Huibers ook geestdriftig waar het geldt, anderen op te stuwen tot dezelfde vereering en aan anderen mee te deelen van die bewondering. En daar het, naar een klassieke spreuk, het hart is, dat welsprekend maakt, is de Bisschop ook een vurig redenaar, die de geestdrift van zijn ziel zonder omwegen aan zijn gehoor we>t mee te deelen, terwijl het kenmerk van zijn welsprekendheid weer de eerbied voor het woord is, welks schoon heid en zuiverheid hij als leerüar in de letterkunde en de rhetorica jarenlang

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 1