ONS BLAD
Z. H. EXC. MGR. J. P. HUIBERS VEERTIG JAAR PRIESTER
H
I
zinrijk feest
Een vruchtbaar
en
actief leven
erfdeel onzer vaderen
I
g
I
Een verheven en
„Houden we vast aan het
heden
Het
nieuws van
DE GROOTE ZORGEN VAN
MGR. HUIBERS
Het Weer
•RALPH, ELSEMBURG
Eenvoud, vroomheid en
geestdrift kenmerken
Zijn persoonlijkheid
MAANDAG 14 AUGUSTUS 1939
VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
r
ii
Z.H. Exc. Mgr. J.
99
Bouwen van nieuwe parochie*
i* een ei*ch van absolute
noodzaak
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN
Huibers
BADHOTEL VLIELAND
N.V. VERZEKERING MAATSCHAPPIJ
„SINT PETRUS”
maliebaan m dtrbcht
Oproep om steun aan
Bisschopsf onds
Wegens het Feest van Marja tep
Hemelnnneminj; ‘Fwl ilil M=id Dins
dagavond niet verschijnen.
DE DIRECTIE
NOORDHOLLANDSCH DAGBLAD
nU
Lijfrewte
TWEE EN DERTIGSTE JAARGANG No 268
ren
nid
iiin
:erk, de stichting van deze
VOOR HET GEHEELE LAND:
op-
d.
D
1
Q
priesterkoor van Haarlems Kathedraal
Ml
or
Ml
T
19
1
r
i
een
en
Zon op 5.39 - onder 20.30 - lAcht op 20.50
Maan op 4.48 onder 29.36
15 Augustus N. M.
lan
eld
hL
de
let
!Tt,
an
■ds
iet
If
ÈL
ren
ton
w
uw
em
et:
or
er
K*
ie
1!
n
ils
lie
ui.
»or
en
(Foto Boeman, Haarlem)
.9
>1
Ir
an
m,
de
Ier
iet
Modern comfort
Na-seHoenspr.s volledig pension f S.— per dag
DIRECTIE D. BRUIN Jr. TELEFOON No 1
tje
lid.
te
tar
do
len
>fd
lat
In-
10e
er-
>u-
>oc
isr
ï«-
en,
de
on
Ut
ter
ie-
el-
X)T
ien
kt
or
•d.
en
iet
er
m
de
en
or
iet
en
ti
en
en
en
id
m
e:
•n
op
m-
en
len
ef-
er
lui,
ich
ren
iBt.
sur
iet
s
niiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
een
t veer
tigjarig priesterschap van zijn Bis-
van
MOR. H. J. M. TASKIN,
Oud-President van het Seminarie te
Warmond
lllllllllllllllllllllllllllllllilllllllinilllllllUS
VERWACHTING:
U BfvsMW
f—IRfutTT- V«Oa» —hi—
Most up to date firm
in J TEXTILE GOODS
Het aartsbisdom van Parijs verkeert In den-
zelfden nood. „L'Oeuvre des Chantiers", opge
richt door den Kardinaal-Aartsbisschop Mgr.
Verdier, heeft hier te lande in de laatste we
ken de volle aandacht getrokken. HU heeft
zUn opgezet plan, honderd nieuwe kerken te
bouwen in de banlieu van ParUs met behulp
van deze Instelling kunnen uitvoeren. Maar
voor den Haarlemschen Bisschop is ’t bouwen
van kerken veel moeilUker dan voor den ParU-
schen Kardinaal, om de eenvoudige reden al
leen al dat het bouwen daar veel goedkooper
is. Hier eischt de bouw eener kerk ook onder
Inachtneming van de grootste zuiirtgheid nog
steeds een bedrag dat slechts weinig beneden
de ton blUft. Hoe dit komt is in de publicaties
de laatste maanden in de pers meermalen uit
eengezet.
priesterfeest,
toen nog
wachten.
Maar nauwelijks was dit werk tot een goed
einde gebracht, of de Bisschop beschouwde de
taak van pastoor Huibers te Amsterdam vol
tooid. In den zomer van 1928 volgde zUn benoe
ming tot deken en pastoor van Hoorn, een
oogenschUnlUk rustige plaats, waar echter vooi
den zielzorger veel te doen viel. Daarbij vond
zd NZ Voorburgwal M5-M7.Tsl 32087 49313. A’dan
r.vn. >-—Cr-.—— CW»r—
I-WHOLESALE ONLY»
Gedeeltelijk bewolkt, droog weer, -elfde
temperatuur als gisteren, zwakke wind uit
Noordelijke richtingen.
Ma
den
Jaar
tot stand ep verrichtte Mgr. P.
elfden November de plechtighe-
llng. Den vijftienden September
\gebouw geheel voltooid en kon
ntdige Bisschop, Mgr. A. J. Cal-
msakreeren.
Een prachtige kar, die
men maar half ver
trouwt,
Is als een mooie
schotel zonder zout
Uw grootste zorg
zij veiligheid,
hei zout voor ieder,
die auto rijdt:
Gaan wjj het leven van onzen Bisschop, Mgr.
J. P. Huibers na, zooals het zich tot op dezen
gedenkwaardlgen dag heeft voltrokken, dan
vinden wjj daarin slechts weinig gedenkwaar
dige data. Dit wil zeggen, dat dit priester- en
Bisschopsleven niet zeer rUk is aan zoodanige
feiten, dat zij geschikt zijn om 4n de kronieken
van den dag'met groote letters te worden opge-
teekend. De geschiedschrijver vindt hier weinig
stof voor de vermelding van feiten en degene,
die het om jaartallen te doen is, zal er slechts
een korte rU onder elkaar kunnen plaatsen.
Maar 't zUn volstrekt niet altUd de minst belang
rijke levens, die zich voltrekken In een betrek-
keiyke rust, althans een uiterlUke rust. Het zyn
vaak de vruchtbaarste levens, want juist
onafgebroken, gestadige ontwikkelingsgang
een rustige, bescheiden plichtsbetrachting be
reiken op den duur de diepste uitwerking.
et diocees Haarlem viert morgen
zinrijk tei verheven feest, het
Maar bezin u zelven eens een oogenbllk
op het gevolg van deze feiten voor de ziel
zorg. Het wordt u dan duidelijk, dat in al
deze nieuwe woonwijken het oprichten van
nieuwe parochies en het bouwen van nieu
we kerken een eiach is van absolute nood
zaak. Met de uitbreiding van steden en
dorpen moet de uitbreiding van de zielzorg
gelijken tred houden. Zoo dit niet gebeurt
worden de bewoners dier centra binnen af-
zienbaren tijd geheel ontkerstend en ver-
heidenscht. De hier gebruikte woorden zijn
hard; doch de ondervinding Is daar, om
de juistheid dezer gekozen uitdrukking ie
bevestigen.
Heb allerhoogste belang dat op t spel staat
is niet minder dan het behoud van het katho
liek geloof In deze gewesten by vele tiendui
zenden.
Loopt dfm dit kostbaar erfgoed hier in het
vrije Nederland gevaar?
Ja; bijzonder in het bisdom Haarlem. Ziehier
waarom.
De Bisschop van Haarlem heeft het tayjfel-
achtlg voorrecht dat in zijn geestelijk Rechts
gebied de drie groote steden van het konink
rijk gelegen zijn; drie centra van massabevol-
king die voortdurend in omvang toenemen. De
uitgroei dezer drie centra gaat in de laatste
tientallen Jaren in aldoor sneller tempo; om
niet te spreken van de uitbreiding van alle
andere steden en dorpen. Poldervlakten, hon
derden hectaren groot, waar voor enkele jaren
het vee nog vredig graasde, zyn vandaag om
geschapen in uitgestrekte stadswyken, met dui
zenden en tienduizenden bewoners levend te
midden van ’t jachtende leven der moderne
grootstad.
Toch moeten de superieuren van den eenvou-
digen Hageveudschen leeraar reeds toen een
De conferentie tusschen Hitler en Ciano
werd Zondagmorgen te Salzburg beëin
digd. De aagenooten volkomen eensge
zind.
Treinrampen in Nevada
met vele slachtoffer».
Vliegramp in Brazilië eischt I 4 dooden.
Gelukwensch van de Eerste Kamer aan
d< Koningin ter gelegenheid van de ge
boorte van Prinses Irene.
Vergaderingen van afdeelingen I en
van den Kon. Ned. Voetbal Bond.
Eerste steenlegging van het koelhuis
Prinses Irene te IJmuiden.
Overzicht van de werkzaamheden van
het Katholiek Vluchtelingen Comité ge
durende het eerste half jaar 1939.
O o
I
-■I i r.brt—-
Op den vooravond van een Bisschopsfeest een
beschouwing te schrijven in den mineurtoon
zou een dissonant kunnen geven. Nadat maan
den en maanden lang alle dlocesanen zijn op
gewekt om hun bijdragen te storten voor het
„Bisschopafonds”, nu gaan betoogen. dat wat
morgen als feestgave, door hun offervaardige
liefde samengebracht, aan den jubileerenden
Bisschop zal worden aangeboden, hoe hoog het
bedrag op zich ook zij, toch maar is als een
druppel aan dep rand van den emmer, is niet
alleen een ondankbare tpak maar zou onbe
hoorlijk kunnen lijken, afkeer kunnen verwek
ken en kunnen prikkelen tot verzet. Dit al
les heeft schrijver dezes lang overwogen en aan
gevoeld. Hij heeft daarom ook lang geaarzeld.
Maar omwille van het allerhoogste belang dat
op ’t spel staat besloot hy toch dit „feestarti
kel” thans te publiceeren; en als titel plaatste
hy er boven het fiere woord van den Makka-
beeër: .Houden we vast aan het erfdeel onzer
vaderen’*.
en in Roemenië
De bouw van deze
parochie, zy vormen^de groote daad in Mgr.
Huibers’ priesteriyk leven van voor zijn Bis
schopswijding. Zijn kerk aan de Baarsjes heeft
Mgr. Huibers ook thans nog lang niet vergeter,
en zijn oude parochianen herinneren zich hem
ook nog, zooals trouwens heel het parochieleven
daar nog van zijn grondleggend werk getuigt.
Toen pastoor Huibers als bouwpastoor begon,
was zyn parochie aan den rand van de stad
nog maar klein, en het grootste deel van haar
grondgebied bestond uit weiland. Maar hij zag
zyn parochie groeien tot meer dan 10*000 zielen,
en hy bouwde. Want hij zag niet alleen een
kerk, waarin de menschen dan vanzelf wel
naar de Mis zouden gaan. Hij zag veel meer. Hij
wist hoe dit stadsdeel in weinige jaren groeien
zou tot een der dichtst bevolkte van Amsterdam.
En toen hy eenmaal van de zwaarste finan-
cleele zorgen was bevrijd, trad hij weinig meer
naar buiten op. Maar hy werkte in zyn paro
chie. Toen hy zijn kerk had gebouwd en de
jtestorie, toen bouwde hij een scholencomplex. ffSK S AFTI-FLIGHlT
geleidelijk, voorzichtig, met wjjs beleid en zeer
degeiyk. Hij ontketende een groote bedrijvig
heid onder zyn parochianen; met een echt
priesterlijk vuur wakkerde hij het godsdienstige
leven in zijn parochie aan. Daarbij werkte hy
ook nog hard als regent van het Jongenswees-
huis aan de Elandsstraat, Waarvoor hij veel
deed. Onder die omstandigheden, bemind en
algemeen gerespecteerd, vierde pastoor Huibers
op den vyftlenden Augustus 1924 zijn zilveren
De voltooiing van zijn kerk zou
slechts enkele jaren op zich laten
Het feit is zoo. En dan te weten, dat er een
zoo groot getal nieuwe kerken zoo broodnoodig
is. en dat de eenige hulpbron, welke den Bis
schop te. beschikking staat, de vrygevigheid
is en de offerzin zijner dlocesanen. die wel groot
is. zeer groot, -.;aar toch ook haar grenzen
heeft.
Neemt dit alles goed in u op. en beziet dan
eens het jongste portret van den doorluchtlgen
jubilaris, dan begrijpt gy wat er spreekt uit
zijn oogen, uit de trekken van zijn gelaat, uit
zijn gestalte.
Daaruit spreekt zorg, zorg en nog eens zorg.
Pijnlijke zorg over het lot van zooveel nieuwe
Maar het kwam anders uit. Op den achtsten
Mei 1916 besloot Mynheer Huibers zyn loop
baan als leeraar van Hageveld en keerde hy
naar zyn geboortestad terug, thans als pastoor
en wel als bouwpastoor. Zijn Bisschop had hem
de even vereerende als zorgwekkende opdracht
gegeven in het nieuwe Amsterdam-West mid
den in de zware oorlogsjaren een nieuwe paro
chie te stichten aan de Chasséstraat, een taak,
die hjj allen moeilijkheden ten spijt, in een
wonderiyk korten tijd volbracht. Pastoor Hui
bers was toen reeds lang een zeer geliefd rede
naar en predikant die reputatie was hem
van Hageveld af vooruit gegaan maar hy
kon ook in alle stilte zeer hard en zeer doel
treffend practisch werken. Trouwens, ook zijn
begaafdheid terzake van het woord moet hem
daarby stevig geholpen hebben; vele Amster
dammers herinneren zich nog de vurige.
ken. Wy weten al te goed; hoe wjj allen onze
kerken en priesters noodig hebben om ons ge
loof en onzen godsdienst te bewaren. Er zyn
geen tien Jaar noodig om in zulk een van kerk
en priesters verstoken woonwyk het proces van
algeheele ontkerstening te voltrekken. Het al
lerhoogste belang van tienduizenden staat hier
op het spel. Er is periculum in mora uitstel
beteekent gevaar! Er moet hulp worden gebo
den en spoedig I
Dit is de kwellende zorg waaronder onze
Bisschop dag en nacht gebukt gaat. Als opper
ste zielzorger over al zyn diocesanen, weet hy ’t
zyn plicht, ook die tienduizendtallen in de
nieuwe wooncentra te behoeden voor het ver
lies van het kostbaar erfgoed des geloofs; en
hy voelt zich onmachtig. De middelen om in
de nijpende behoefte op afdoende wyze te
voorzien heeft hy niet te zyner beschikking,
’t Is erg wanneej het ontbreken van stoffelyke
middelen de geloofsverkondiging in heidensche
landen onmogelyk maakt. Erger is het. wan
neer wegens gebrek aan stoffelyke middelen
een gekerstende bevolking weer in 't heiden
dom terugvalt.
Ontkerstend en verheldenscht, niet zoozeer
door de schuld van die bewoners zelf als wel
tengevolge van de omstandigheid, dat de zlel-
|zorg deze duizenden menschen niet kan berei-
deken Huibers nier een prachtige taak op het
gebied van de ziekenzorg, die steeds de bij
zondere aandacht van dezen priester gehad
heeft. Veel heeft hij in Hoorn <Rhian om den
ouden, primitieven ziekenhuisbouw te doen ver-
-dwynen en om er een nieuw modern, zeer goed
geoutilleerd ziekenhuis voor in de plaats te stel
len. Aan den nieuwbouw van het St. Jans-
Gasthuls heeft deken Huibers veel moeite en
energie ten koste gelegd.
Dit zeer actieve, maar zich toch grootendeeis
in stilte afspelende leven heeft Mgr. Huibers
geleid tot dc hoogste waardigheid In het Bis
dom. Toen Mgr. Aengenent was gestorven en
Haarlems katholieken den nieuwen Bisschop
verwachtten, toen deden er natuurlek vele namen
de ronde, namen, die even zoovele gissingen
waren, want de voordracht voor een Bisschops
benoeming wVrdt als een diep geheim bewaard.
Doch men giste toch naar gelang men priesters
in ons Bisdom kende, die men voor het Bu-
schojisambt geschikt achtte. Misschien hebben
de betrekkeiyk weinigen, die deken Huibers
van naby kenden zijn naani wel eens overwo
gen, maar door de groote menigte werd hu niet
genoemd. Het is typeetend voor den stillen
werker, die Mgr. Huibers altijd geweest is en
die hl] ook als Bisschop zou blijven. Pas neel
op het laatst waren er toch zekere teekenen.
die erop wezen, dat de deken van Hoorn door
het voorrecht der uitverkiezing getroffen was.
Maar voor verreweg de meesten kwam zun
benoeming tot Bisschop de Pauselijke benoe
mingsbrief is gedateerd op 16 December 1935
als een totale verrassing. Het was een blijde
verrassing, want de marc over dezen voortref-
feiyken priester en voorzichtlgen bestuurder
verspreidde zich zeer spoedig. Op 13 Januari 1936
aanvaardde Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers het
bestuur over zijn' diocees en op 11 Februari
d.a.v. werd hij door den Pauseiyken Internun
tius Mgr. Paolo Oiobbe tot Bisschop gewijd in
de Haarlemsche Kathedraal.
Na deze met grooten luister verrichte Bis-
'schopswydlng, waaraan heel het diocees met
zooveel jubel deelnam, is het aeer stil geworden
om Haarlems Blsschoppelijken troon. Mgr
Huibers heeft zyn oude ievenswyze voort gezet:
te werken in stilte. Zoo onopgemerkt als het
een Bisschop uit den aard der zaak mogelijk
is. vervult hij zyn liooge ambt, zijn diocees be
sturend met wijsheid en gematigdheid onder
de schutse van O. L. Vrouw van Altyddurenden
Bystand: een verstandig en godvruchtig herder
I Nog lange jaren moge het zoo blijven.
welker eerste periode hajr afsluiting vond op
den dag, waarop hy, begaafd en levenslustig,
L het klein seminarie betrad. Den vyftlenden
i Augustus 1875 te Amsterdam geboren, werd
onze Bisschop als 23-jarlge in de rijen der
Haarlemsche geestelijkheid opgenomen. Als jong
priester kreeg hij zyn eerste benoeming als ka
pelaan te Moordrecht. Hij werkte er tot 1902,
werd overgeplaatst naar Leiden en ontving daar
in 1906 zyn benoeming tot leeraar op het klein
seminarie Hageveld. In die jaren, welke voor hem
gelukkige jaren geweest moeten zyn} kenmerkte
zyn leven zich naar het uiterlijk door geen
groote gebeurtenissen. Een medeleeraar getuig
de dat reeds by de benoeming van Deken Hui
bers tot Bisschop van Haarlem, maar hy voeg
de eraan toe: „Als ik zeg, dat Mynheer Huibers
„gewoon” leeraar gebleven is, wil ik daarmede
allerminst te kennen geven dat zijn leeraars
loopbaan zich door niets bijzonders kenmeikte.
Integendeel: hy heeft daar, geiyk overal, uitge
blonken als priester”. Het zyn de daden, die
Mgr, Huibers zuiver in zyn priesterlijke bedie
ning verrichtte, waarvan het nageslacht niet
zal lezen, omdat zij In stilte verricht weiden.
■chop. In hem, die de volheid van het
priesterschap draagt over dit volkrijke bis
dom, vieren de geloovigen de verheven
waardigheid en heiligheid van het ambt,
waartoe hij veertig jaren geleden gewijd
werd; In hem vieren geestelijkheid en ge
loovigen te zamen, eerbiedig en dankbaar,
den goeden herder, wiens vaderlijke hand
en helder oog sedert ruim drie jaren het
godsdienstig leven van dit gewest overziet
en omhoog leidt.
In deze weinige jaren de inzet pas,
naar allen hopen, van een langdurig geze
gend pontificaat heeft de Bisschop reeds
zijn geestelijke persoonlijkheid meegedeeld
aan zijn diocees en hebben alle geloovigen
iets van die eigenschappen kunnen bespeu
ren, die talrijken reeds vroeger in den
leeraar en den pastoor hadden gekend en
bemind: zijn eenvoud, zijn diepe vroom
heid, zijn blijde geestdrift.
Vi-oom is een simpel woord, en toch is
het genoeg om een gansche persoonlijkheid
te kenmerken. Met dat eene woord „plus”
of „eusebès” hebben ook oude cultuurtalen
getuigd van de diepste en innerlijkste hou
ding des menschen tegenover God, de we
reld en het leven, en in de christelijke li
turgie wordt God zélf vroom genoemd.
Vroomheid omvat eerbied en trouw. Eer
bied voor het heilige, dat den mensch in
het ondoorgrondelijke mysterie der God
heid overweldigt, maar waarvan de Schep
per ook gen glans aan alle schepselen heeft'
meegedeeld; eerbied voor al het gescha
pene dus, v»or zijn waarde, zijn orde, zijn
bestemming en zijn band. En uit dien eer
bied vloeit de trouw voort, die de mensch
aan God en Zijn schepping verschuldigd
is en die God zelf, naar het woord van de
hymne, aan Zijn schepping bindt.
Onze tijd is arm aan dien eerbied en
die trouw. De ontluistering van de we
reld, de verruwing en vervlakking van het
leven, waarover de klacht algemeen is, zijn
in den laatsten grond niet anders dan de
gevolgen van het gemis aan eerbied, de
eenige eigenschap, zooals Goethe geschre
ven heeft, die de natuur den mensch niet
medegeeft, maar die hij zichzelf In bezin
ning en verdieping moet verwerven.
Wie onzen Bisschop ook slechts van verre
heeft leeren kennen, heeft den indruk er
varen van den diepen eerbied, die hem
bezielt, eerbied voor het Heilige, waarvan
hij de hooge bedienaar is, maar ook voor
de gansche schepping Gods en haar be
kroning, den mensc^L Die eerbied is waar
lijk een persoonlijk Kenmerk, dat’ op zijn
beurt eerbied wekt; Van zijn vroomheid
gaat in de huidige eerbied- en trouwelooze
wereld een sterke en edele wijding uit.
Dit rijke hart, dat zoo vol vroomheid is,
te daarom ook vol geestdrift. „Hij wilde
voor ons een leeraar van de schoonheid
zijn”, heeft één van dé velen, die op het
seminarie zijn leerlingen waren, bij zijn
verheffing tot het Episcopaat geschreven.
Gevoelig in zijn vereering en bewondering
voor het heilige, het goede en het schoone,
Als zulk een leven verschynt ons dat van
onzen Bisschop, en hetl ijkt byna alsof hij van
jongsaf aan daartoe is voorbestemd geweest.
De zoon van den bouwkundigen ingenieur, die
een leidend aandeel nam by den bouw van het
Amsterdamsche Centraal Station, moet reeds
een kalme, gelukkige jeugd gekend hebben,
woonwyken, die hy niet van de dringend noo-
dlge nieuwe kerken kan voorzien.
Maar zyn wif nu toch niet al te pessimistisch?
Hebben de Haarlemsche dlocesanen ooit hun
Bisschoppen in den steek gelaten? Is er door
hun Opperherders ooit op hun vrijgevigheid en
offerzin een beroep gedaan, waaraan zij niet
op schitterende wyze hebben beantwoord? Neen
voorwaar, wij weten dat, toen in de laatste
jaren de nood gestegen Is, ook de bydragen. die
zy voor de groote zaak geofferd hebben even
redig zyn toegenomen; en dat de feestgave
welke de diocesanen morgen den Bisschop zul
len aanbieden wederom zal getuigen van hun
heiligen ernstlgen wil. om vast te houden aan
het dierbaar erfgoed onzer vaderen, en zoo de
drukkende zorgen van onzen dierbaren Vader
in Christus zooveel mogelyk te verlichten.
Alleen hebben wy nret dit „feestartikel In
mineur” bedoeld, aan allen duideiyk te maken,
hoe groot en hc dringend de nood is, en dat
niemand moet meenen. dat deze nood door de
feestgave van morgen volop zal kunnen gele
nigd worden.
De fiere leuze: „wy houden vast aan het erf
goed onzer vaderen” heeft onze voorouders be
zield ën kracht gegeven; heeft hun vrijgevig
heid en offerzin geprikkeld, zelfs eeuwen lang
om vol te houden en ondanks alles den moed
nooit op te geven. Wjj genieten daar de vruch
ten van. Dezelfde leuze zal ook ons den moed
geven om vol te houden, niet te versagen; allen
eendrachtig naar vermogen gullen wy het ..Bis-
schopsfonds” blijven steufienfti^t de fier uitge
sproken bedoeling: wy willen het kostbare erf
goed van het katholiek geloof helpen bewaren;
en het overleveren aan onze broeders en zus
ters In de breed uitgegroeide nieuwe woonwij
ken: wij zullen doen wat wij kunnen om de
prangende zorgen van onzen dierbaren Bis
schop te verlichten.
Tot slot de volgende historische herinnering.
Op den vyfden Augustus vieren w j het feest
der inwijding van de bekende kerk van Maria
Maggiore op den Esquliynschen Heuvel te Rome.
Deze kerk is gesticht door den Romelnschen
Patriciër Joannes en diens echtgenoote. Hun
huweiyk wa» kinderloos gebleven;' zij hadden
geen verwanten aan wie zU hun goederen kon
den nalaten. Daarom maakten zy de H. Maagd
tot erfgename van hun geheele fortuin en bouw
den deze kerk. Deze vrome daad moge niet al
leen klnderloodB echtparen maar ook anderen
tot nadenken stemmen, of zy wellicht aanlei
ding kunnen vinden om deze handelwyze na
te volgen en kerken te stichten.
heid
letterkunde
heeft gediend.
Nog onlangs mochten wij er getuigen van
zijn, hoe de Bisschop bij de inwijding van
de kleine kapel van een oceaanschip de
menschelijke grootheid en het technische
wonder van de wereldzeevaart in enthou
siaste woorden aan zijn hoorders bewust
maakte, om ze daarna te stellen onder het
grootere wonder van Gods genade.
In de Maria-vereering, door den Bis
schop zoo vurig aangehangen en bevorderd,
vinden zijn vroomheid en geestdrift een
verheven uiting. En daarin uit zich ook de
bovennatuurlijke blijmoedigheid, waarmee
deze Herder het aardsche bestaan door
schouwt en overschouwt. De christelijke
vroomheid en de christelijke geestdrift ont
springen uit een betere wereld dan deze
en richten zich naar hun vaderland.
Aan hun Jierder op den weg naar een
hemelsche bestemming betuigen de geloo
vigen van Haarlems bisdom op den dag
van zijn veertigjarig priesterschap hun
trouw, hun dankbaarheid en hun liefde.
best uur lij ken aanleg in hem ontdekt hebben.
Mgr, Taskln, de toenmalige sub-regent, liet
zich door hem als surveillant terzyde staan,
een tydlang was Mynheer Huibers na den dood
van Mgr. Snickers waarnemend regent en vaak
werd hy erop aangezien, dat hij nog eens een
hooge functie aan het Kleln-Seminarie zou ver
vullen.
wekkende preeken, die pastoor Huibers ten bate
van zijn nieuwe parochie hield.
Pastoor Huibers had in dien eersten tijd voor-
loopig zijn intrek genomen in de pastorie van
De Liefde, maar zijn kerk, verrees spoedig. Een
eenvoudig hulpkerkje maar, doch het kon reeds
een goed jaar na de benoeming, op den 23sten
October 1917, door deken Th. Bosman worden
ingewijd. De parochie werd gewyd aan O. L.
Vrouw van AltUddurenden Bijstand, kenmer
kend voor de Mariavereerlng, die pastoor Hui
bers. trouw bezoeker van Maria's genade-oord
Lourdes, met zooveel toewijding beoefende.
Met de inwijding van het hulpkerkje waren
nu de eerste moeilijkheden wel overwonnen,
maar de grootste moeiiykheden stonden nog te
wachten. Het moest tenslotte toch komen tot
den bouw van een definitieve groote kerk, en
vooraleer dat karwei voltooid was, had pastoor
Huibers reeds tien jaren herderiyke bediening
achter den rug. In de tweede helft van 1925 kon
de pastoor aan het bouwen gaan, architect K.
Tholens had de plannen gemaakt, en op den
tweeden Februari 1926, feestdag van
rla Lichtmis, kon Mgr. P. Stroomer,
eersten steen leggen. Nog hetzelfde
kwam de kerH
Stroomer derf
den der inwi*
1927 was het
Haarlems teem
lier, de kerk c<
te mgr. Huibers ook geestdriftig waar het
geldt, anderen op te stuwen tot dezelfde
vereering en aan anderen mee te deelen
van die bewondering.
En daar het, naar een klassieke spreuk,
het hart is, dat welsprekend maakt, is de
Bisschop ook een vurig redenaar, die de
geestdrift van zijn ziel zonder omwegen aan
zijn gehoor we>t mee te deelen, terwijl het
kenmerk van zijn welsprekendheid weer
de eerbied voor het woord is, welks schoon
heid en zuiverheid hij als leerüar in de
letterkunde en de rhetorica jarenlang