Van Holland Canada naar dmoigritol Voor Koninginnedag TAFELKLEED pannen alsGastenboek de Het Verhaal van de Hollandsche die reisde L bij prijs van Het Geheim zeven Schoorsteenen 1 REESINK ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1939 UIT V ruchtentaart - i DOOR AGATHA CHRISTIE SANITAIR VERMAGERT GELEIDELIJK ZONDER GEVAAR OF DIËET... dank zij de tabletten AMAIGRITOL van Or. Schmidt. VAN VRUCHTEN VERSTER DB LINNBNWEVBBS sinds imi Sinaasappel-omelet wiiiiiiiiniHiiiiiiiiniiiiiiiiiiii iiiiniiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii weer «7» tegen zonsondergang een 'n blauwen hc- de den den Pep. „1 Is ongeloofelijk. als Je revolver gevonden?" vroeg (Wordt vervolgd) Voor de Vrouw »ls het in zicht. Wy stijgen aan dek en daar in f'auwemorgenschtjnsel zien wij aan den hori- Het Ijjkt of ze hun ijzige vrienden gast kunt is „be- ooit ge Dit jurkje voor Koninginnedag van een oranje-ruitje heeft korte pofmouwtjes, in stijl met het aangerimpeld rokje. Rond den hals ’n frisch wit kraagje ie: NO klaring gegeven Wat i zitten? zeker, niet?" Battle knikte. ..Toen in Pont Street van Giuseppe afgeno men. "n Buitengewoon smakelijk procédé, vindt u niet? Ja, ze hebben ze. ze hebben ze ont cijferd en ae weten, waar ze moeten zoeken.** Ze stonden met hun belden bij de deur. VOOR ALLE In ons klimaat, hoe wispelturig dan kan toch altijd eind Augustus nog wel luchtigs gedragen die wie in dit ori- meneer,” „Vrijheid van O a babtxn WIJ van deze dam* het volgende schrijven ontvangen Jh voel mi| gelukkig U te kunnen mededeelen i dat ik ai meer dan 8 K G j afgevallen ben m eeniqej weken t En dat gelei I dehjk en zonder dieet Ik 78 K G (lengte I 60M) lederen dag voel »k mij levendige*, wool ijker. opgewekter, gelukkiger meer benijd l AMAIGRITOL n werkelijk een wonder kuur I U nih on* spoedig een decgoli|ken brief kunnen schrijven, mdien (j reeds vandaag mei Uw AMAIGRITOL kuur begint AMAIGRITOL is oen voedzame samenstelling van de opotherap«e van inferno hormonen en vitaminen 0 2 Door doktoren aanbevolen. Verkrijgbaar bt| alle Apothekers en Drogisten zooiets een het, de te- gebruiksvoor- Wie de bloemen langs den eigen weg voorbij ziet, om te kijken naar die. welke langs andere wegen bloeien, zal altijd met leege handen gaan en nooit iets te geren hebben. Alleen wie zelf iets is, zal anderen iets kunnen geven. Want ook om zeil tets te kunnen worden, zal de, ongetrouwde vrouw een werkende vrouw moeten zijn. Geregeld werk, het vervullen van een taak,. die soms alleen als een harde plicht gevoeld wordt. maken een mensch rijp; geltefhebber in vakken, die juist bovendrijvende gevoelens voor een tijdje kunnen bevredigen, f» daarvoor nooit vol doende. Dr. JACQ KILLEN Om zomer-moeheid en slapte te cureeren in het vermoeiende, war me jaargetijde, waarin het niet iedereen gegeven is. zijn dagelyk- sche werk in den steek te laten, geven wij hieronder het recept voor een zomer-cocktail. Het vocht van een uitgepersten sinaasappel vermepgt men met het sap van een citroen, een uitgeroerden eidooier en een eet lepel honing. De op deze wijze ge noten vitaminen doen uw afgeslap- te energie opnieuw mousseeren. ZUTPHEN - ROTTERDAM (leuveha AMSTERDAM AM v J Berg a Co Metaalhandrl Print Hendrikkade 162 De bevolking heeft het Latijnsche type: don ker en tenger. De spraak is Fransch, maar wat voor Fransch! Wij bezoeken een museum, waarin de relieken van het oudst gestichte klooster bewaard worden. In een zaal zijn de antiquiteiten rondom achter Bralles opgesteld. Een oude Ursulin (bij de antiquiteiten achter de tralies) legt van leder voorwerp de geschie denis uit. Ik versta er niets van. Maar 't hin dert mij niet. Haar type en haar levendige ge baren zijn zóó Intens Fransch. dat ik mij af vraag, of de boot .mij wel in Amerika bracht. tafel gebracht appelsaus. die vondst bjj Staines in verband gebracht? Ik heb aldoor den Indruk gekregen van wel.” .ja, meneer. Ik had zoo'n idee dat u er wat mee te maken had gehad. Niet dat ik er reden ..Nu ga ik toch geen zomerjurkje meer ma ken". Zult u zeggen. Ja, het is wel wat laat in het seizoen, maar voor een speciaal doel. Ko- nlngin.1 verjaardag, altijd zoon waardig besluit voor de schoolvacantle, moet toch op passende wijze gevierd worden. En het zou heeiemaal geen onuitvoerbaar idee zijn, bijgaand kinder jurkje (leeftijd vier tot vijf jaar) in een wit met oranje of rood, wit en blauw ruitje zoo u wilt van *n bloemetje of streepje in onze nationale kleuren te laten maken, zoodat uw kleuter op 31 Augustus op origlneele manier blijk zal kunnen geven van haar koningsge zindheid. Er hoeft dan niet op haar waarschijn lijk tóch al geruit of gebloemd jurkje een oran je strikje of lintje te prijken, dat daarop niet aardig, meestal ouwelijk, staat Op deze wijze, dus door het materiaal in de kleuren van ons vorstenhuis te kiezen, wordt dat probleem uit geschakeld en alle opschlk vermeden. U zult het dus zeker eens zijn met dit oor spronkelijk Idee, al Is het dan wat laat In het seizoen voor een nieuw zomerjurkje Duur hoeft het natuurlijk heeiemaal niet te zijn en als u er "n fllnken zoom in maakt, kan het immers volgend jaar, en misschien zelfs het jaar daar na, ook dienst doen. Hoogstwaarschijnlijk zal uw dochtertje zelf erg In haar schik zijn met dit fleurig katoentje en zeker trotach tegen haar vriendinnetjes zeggen: „kijk eens. ik heb koninginnejurk aan!" sionarissen. die uit Afrika terugkeeren, zingen hun vaderland tegemoet met ,,Frère Jacques", en ,41 était un p'tit navire.” Den volgenden morgen zijn de kusten van de Quebec bereidt den onvoorberelden Europee- schen toerist een verrassing. Geen wolkenkrab bers. geen jazz, geen Yankeespraak. In de zeventiende eeuw gesticht door Fran sche pioniers, verraadt het In alle opzichten zjjn Fransche afkomst. Men kan het vergelij ken met Rouen, met Honfleur. Het ademt den- zelfden geest, maar In minder verfijnden vorm. Het moest zich aanpassen aan een wilde om geving, het moest zich richten naar de eischen van een pioniersvolk. De straten kronkelen smal en steil, de hobbelige keien maken het loopen tot een marteling. De pittoresque hui zen zien er stevig maar verweerd uit; en zelfs de achterbuurthulzen hebben een zeker cachet door hun buitengewoon fraaie deuren. Er is bijna geen straat zonder kerk of ka pelletje: Quebec is overwegend katholiek. Dit recept van een gemakkelijk te bereiden vruchten taart is ontleend aan ..Young Ameri cas Cook Book", een handleiding voor deAme- rtkaansche jeugd Jongens zoowel als meis jes die zich graag schijnt bezig te houden met keukenwerk en dikwijls de zorg op zich neemt voor het onthalen der gasten. Wij rijden langs golvende velden “witte kla ver. De lieflijke geur stroomt binnen door het open raam. Wij rijden langs meren, die als spiegels tusschen het hout liggen. WH rijden vele mijlen langs gekapte bosschen: een typisch Canadeesch gezicht. De. trein houdt stil aan een riviertje. Wij stappen uit, worden met bagage en al in twee roeibooten geladen en geroeid naar het kamp. Van Amsterdam naar Cobocouk was een verre tocht, een schommelige tocht, een koude tocht, een warme tocht, maar bovenal een zeer inte ressante tocht. ook. iets worden en mocht het zóó frisch zijn, dat een manteltje onontbeerlijk is. dan laat dit. wanneer het open hangt, toch genoeg van de jurk zien, om den „Oranje” in druk niet geheel te. niet te doen. Regent het wat bijna niet aan te nemen is. want het Oranjezonnetje Iaat ons gewoonlijk niet in den steek op een zoo gewichtigen dag dan kan altijd een wit regencapetje omgeslagen worden, waarbij echter, zoodra het droog Is en het uit gedaan wordt, de origlneele dracht zich weer in al z'n frlschheid vertoont. Het modelletje is, zooals u ziet, uiterst een voudig en moet dit ook zijn, daar de stof op zich zelf bont is en het geheel anders veel te druk zou worden. Het rokje wordt gesmokt of gerimpeld aangezet, en de onderkant van de mouwtjes dient daarmee in overeenstemming te zijn. Het staat natuurlijk altijd leeljjk. wan neer een Jurk erg „op den groei” gemaakt is. Maar met een beetje handigheid is dat Juist bjj dit model zeer geschikt te verbloemen, ter wijl het toch in werkelijkheid wél het geval is; het v practische gedeelte van kinderkleeding wordt dus niet uit het oog verloren en de klacht: „ze is alwéér uit al haar zomergoedge groeid”. in het volgend voorjaar, kan hierdoor vermeden worden. Want zilt gesmokte aanzet sel hoeft heeiemaal piet strak te zitten. Het misstaat niet, als het ruim om het kinderlijfje valt. Mochten de mouwtjes wat wijd zijn, dan is met een elastiekje dit euvel te verhelpen. *t Spreekt vanzelf, dat het pasje een fllnken In slag kan houden bjj de armsgateh. die dan een volgend jaar kan worden uitgelegd, zoodat het bovenstuk daardoor wordt vergroot en het kind niet de onaangename sensatie hoeft te hebben een te kleine, knellende Jurk te dragen. Dus niet alleen brengt dit katoentje een nieuw idee voor den komenden feestdag, het vermijdt te vens alle bezwaren van kleeren. die zuinig heidshalve het eerste Jaar ,An vredesnaam maar te groot gedragen moeten worden" niet ten onrechte .soepjurken" genoemd daar *t model zóó practisch is. dat het te groot zijn heeiemaal niet in het oog valt. Wanneer de garderobe van uw dochtertje verrijkt wordt met dit aardige kleedlngstuk. zult u zoowel als zjj daar werkelijk plezier van hebben zon witte punten T“ temperatuur over het water naar ons toestu ren. Het is bitter koud. Den volgenden avond stijg ik als gewoonlijk j naar het dek. De heeft een onbeschrijfelijk kleurigen hemel den man geïdentificeerd had. Battle knikte. „Ja. zjjn identiteit staat als een paal boven water.... Wat ik zeggen wou. Mr. Cade, die baron Zoo-en-zoo heeft een geweldig hoogen dunk van u. Als hij het over u heeft, georulkt hij voortdurend den overtreffenden trap.” „Buitengewoon vriendelijk van hem.” zei Anthony. „Vooral omdat ik hem gewaarschuwd heb, dat ik alles in het werk zal stellen om de bewuste mémoires vóór Woensdag weer in han den te krijgen." „Dat zal u niet meevallen," zei Battle. „Hm! Denk je dat? En waar zouden de brie ven zitten? Koning Victor Co. hebben ae zon ten afscheid aan de wereld gegeven. Lucht en wa ter zijn itj een vloletten nevel gehuld. Aan den noordelijken en zuidelijken horizon zie ik een golvende paarse substantie: de kusten van de St. Laurensrivier. Een groep Canadeesche mis- Hoeveelheden voor zes personen: 225 gram bloem. 3 theelepels bakpoeder. theelepel zout 2 afgestreken eetlepels suiker. 1 ons boter. 1 el. 1 d. liter melk, ongeveer 1 pond pruimen (ook wel 6 groote perziken of 6 bananen, vroeger in het jaar 500 gram aard beien. frambozen of bessen), een kwart liter slagroom, wat suiker (naar smaak). Zeef de bloem met .het bakpoeder, het zout en de suiker; verdeel er. met behulp van twee messen viervijfden van de hoeveelheid boter in. tot het mengsel fijn-krulmelig is. Klop het ei en roer er de melk door; ver meng de droge bestanddeelen met de vloeistof tot een goed samenhangend maar toch niet te stijf deeg, vorm er een bal van en rol dien op een met bloem bestoven tafel uit tot ruim een halven c M. dikte. Snfjd er langs een deksel bijvoorbeeld twee gelijke plakken van; leg er één op een met boter besmeerd bakblik, strijk er wat van de nog overgehouden weekgemaakte boter over uit, leg er dan de tweede plak op en bestrijk die met de rest van de boter. Bak de taart in een heeten oven In ongeveer vijftien minuten gaar; trek de helften van el kaar. wat heel gemakkelijk gaat en besmeer de zachte binnenkanten met wat boter Bedek de onderhelft met een laagje vruchten (de prui men ontpit en gehalveerd, de perziken of de bananen in plakjes gesneden, de besvruchten met een vork iets fijn gedrukt), strooi er sui ker op en bedek ze met de tweede taarthelft. de geboterde weeke kant naar boven. Leg ook hierop weer een laagje van de met suiker be strooide vruchten en maak de taart af door er den geslagen room overheen te spreiden, na dat ook die met wat suiker is vermengd. „Vous ne me comprenez pas?" vraagt ze. Het klinkt Marseillaansch: comprègnez. „I wiel spiek Inglish." Vergeefsche moeite. Mijn Amerlkaansche reisgenoote en ik ver staan het nog minder. Het eenige wat ik be grijp is haar uitleg van een aantal zandloo- pers, verschillend van grootte. Zij diende)» den eersten Canadeeschen Ursulinen om de gebeds tijden te bepalen. Waarom mijn hart bij dit gezicht plotseling zoo warm gaat kloppen voor deze wakkere pioniërsvrouwen van drie eeuwen geleden, weet ik niet, maar het klopt! werkten. Die Roode Hand-organlsatie heeft geld en macht te v^el, maar verstand en vin dingrijkheid te weinig De taak van Giuseppe was: de mémoires te stelen ze kunnen niet geweten hebben, dat u de brieven had trou wens, *t is allermerkwaardigst, dat u ze had." „Ja.” zei Anthony, t je goed indenkt.” „In plaats van de mémoires vindt Giuseppe de brieven. Heeft in *t eerst heftig *t land. Maar ziet het uitknipsel van de fotopagina en besluit, de brieven voor wat extra bijverdiensten te gebruiken. Van de ware beteekenis van de epistels heeft hij natuurlijk geen Idee gehad. De Broederschap tornt er achter, dat hij wat in zijn schild voert, ze nemen het op als hoog verraad en veroordeelen hem ter dood. Terecht stellen van verraders is een geliefkoosde tjjd- passeering van hen. *t Heeft iets melodrama tisch en dat trekt hen aan. Die revolver met Virginia er op is *t eenige. waar ik geen raad mee weet. 1 Is te geraffineerd voor de Broeder schap. Biljetten met de Roode Hand erop rondstrooien, angst en ontzetting verspreiden onder de pseudoverraders. dat is meer in hun HJn. Nu. daar zal koning Victor wel de hand In gehad hebben. Maar wat hij daarmede voor gehad heeft.... dat weet ik niet X Lijkt op een poging om Mrs. Revel voor dien moord te laten opdraaien, maar, oppervlakkig be schouwd tenminste, heeft dat geen raison." „Ik had, wat de kwestie betreft, een keurige theorie opgebouwd,” zei Anthony. „Maar tegen de feiten houdt die het niet uit.” Hij vertelde Battle, dat Virginia den vermoor- VAN DEN Dommeletr. 2 nnin eindhoven Onze populaire huwelijksuitzet onder volle garantie, gemerkt on geborduurd, nog geen ft. SSO.—Vraagt monstercollectie Honderd gram boter wordt boven een zacht vuur dooreen geroerd met honderd gram bloem, waarna aan dit mengsel een halve liter room wordt toegevoegd. Van het vuur af wordt dit beslag vermengd met vier eidooiers en de geraspte schil van twee sinaasappelen, alsmede honderd gram sui ker. Tot slot roert men er de geslagen eiwitten doorheen. Men giet het -beslag nu In een vuur vasten schotel, strooit er suiker overheen en laat het in den warmen oven ongeveer in drie kwartier rijzen. Deze omelet wordt warm op en verorberd met een sinaas- ruim. de oedden uitstekend en er is stroomend koud en warm water. Derde-klas-keuken en eerste-klas-keuken zijn aan elkaar gelijk wat kwaliteit betreft. Er is verschil in kwantiteit. Maar men heeft niet te klagen, zoolang men nog altijd een keus uit vier spijzen kan maken voor lederen gang. De derde-klas-lounges zijn klein, daardoor dikwijls onaangenaam. Men kan zich echter ook in het ruim installeeren, waar de beman ning in haar vrijen tijd ping-pong speelt, aan- door iedereen als waar aangenomen zou wor den." - „Door een jury in elk geval niet.” zei Battle. „Jury's hebben geen verbeeldingskracht.” „U neemt het dus wel als waar aan?” vroeg Anthony, met een onderzoekenden blik op het strakke gelaat. „Ja. Kijk, Mr. Cade, In mijn werk heb ik in hoófdzaak met dit soort menschen te maken gehad. Met de chic, bedoel ik. De meeste menschen vragen zich bij alles wat ze doen af: wat zal mijn buurman of mijn familie daarvan zeggen. Maar landloopers en aristocraten doen dat niet, die doen wat In hun hoofd opkomt en wat een ander denkt, kan hun niet schelen. Met de chic bedoel ik niet de menschen met geld, de menschen die groote partijen geven en dik doen, maar de echte chic, de aristrocra- ten, wlen het, generatie na generatie. Inge stampt is. dat alleen hun eigen opinie telt.... Ik heb van de upper ten altijd denzelfden in druk gekregen: ze zjjn eerlijk, moedig, maar dikwijls héél onverstandig." „Een zeer interessante les. Battle. Een dezer dagen moet Jij ook eens mémoires schrijven. Ze zullen wel de moeite waard zijn, daar twijfel glimlachte even, maar zei „Dat is heel moeilijk uit te leggen." zei Anthony. „Kijk eens. Battle, ten eerste heb ik een hoogen dunk, een zéér hoogen dunk van Je capaciteiten. Op kritieke oogenbliken ben Je altijd op je post. Zie vanavond! En toen heb ik bedacht dat ik door m'n mond te hou- den, Jou handicapte. Je verdient dat alle fei ten, alle bijzonderheden te Jouwer kennis ge bracht worden. Ik heb gedaan wat ik kon en tot dusver heb ik niets bereikt. Tot een uur geleden was ik gedwongen, terwille van Mrs. Kevel, m'n mond te houden. Maar nu het ge heim van de brieven opgelost Is, nu de kans, dat zij gecompromitteerd wordt, doordat de menschen haar betuigingen van onschuld niet zouden gelooven, voorgoed uitgeschakeld Is, is •lat bezwaar uit den weg geruimd. Misschien heb Ik haar, wat het lijk betreft, geen goeden raad gegeven, maar mij leek het, dat haar ver- J van het feit, dat zij den man geld ge- --1 had uit een gril, om eens te zien voor sensatie het was niet voetstoots de vrienden en kennissen, u te gast waren en op steldet, kunt ge vastleggen gineele tafelkleed, waarvan we een soortgelijk in een Deensch buitenhuis gebruikt zagen. Een linnen kleed wordt daartoe verdeeld in vierkanten van ongeveer acht centimeter, die afwisselend met rood en met blauw wasch- en kleurecht garen worden omlijnd met kruis steek, rijgsteekjes of door een draad in te rij gen, die een uitgetrokken linnen draad ver vangt, vjat aan X kleed grooter soepelheid geeft. Desgewcnscht kan het nog al of niet afgewerkt worden met een rooden of blauwen rand. Telkenmaal nu, dat epn vriend of kennis als gast aan uw disch aan rit, verzoekt ge* hem of haar z’n handteekening te zetten in een hokje, met toevoeging van den datum. D borduurt *t denzelfden avond of den volgenden dag over met een fijn steelsteekje en u zult eens zién, hoe buitengewoon aardig en levendig het aspect van een dergelijk krabbeld" kleed. Eigenlijk is veel aardiger dan gastenboek, omdat met de waarde van vele herinneringen, yens tot werp gemaakt is. de straten. Wij trotseeren toch de hitte en maken in een open vehikel, een toeristentram, een rondrit door de stad. Montreal Is het kind van Quebec. Dezelfde karakteristieken, maar moderner, veel moder ner. De luxueuze villawijken hebben een Hol landsen cachet. Engélsch wordt er evenveel gesproken Fransch. Montreal heeft charme, maar heeft niets sensationeels. Het mist eveneens de hyper-modeme sfeer van een stad In Vereenlgde Staten. Hetzelfde geldt voor Toronto. Toronto is het kleinkind van Quebec. Alleen een zekere lichtheid en sierlijkheid verraadt den verren Franschen Invloed. De bevolking vertoont een mengelmoes van Latijnsche en Anglo-Saksische trekken. To ronto Is een universiteitsstad. Toronto is ook een boomenstad. De college-gebouwen zijn in gothischen stijl opgetrokken en hun vrije ligging tusschen de majestueuze platanen geeft de stad een zéér voornaam aanzien. Het is ondraaglijk warm. In het hotel worden 's nachts schermen voor de open deuren geplaatst om iedere gelegen heid voor tocht uit te buiten. Het veeren bed is te warm. Men legt zich op den grond te slapen of In een rieten stoel. Ik ben er niet rouwig om. den volgenden dag Toronto vaarwel te zeggen en honderd mijl noordelijke!- te trekken naar een zomerkamp, gelegen in het merendistrict. De laatste reisetappe wordt met primitieve vervoermiddelen afgelegd. Een treintje, model 1900, brengt ons halverwege de plaats van be stemming. Midden tusschen de harde, smalle banken staat een ontzaglijk dikke kachel. De conducteur ziet mijn blik van afgrijzen. „Wacht maar.” zegt hij, .als het van den winter 30 gr. onder nul is. vindt u de kachel nog te klein.” De trein loopt maar twee maal In de week. Daarom geeft hjj een lang, snijdend signaal als hij een dorp nadert. Dat herinnert de be woners aan het feit, dat het treindag Is, en dat de rails vrij moeten zijn van kinderen en vee. vig gestookt moeten worden. lederen avond zetten wij de klok een uur terug, lederen morgen worden wjj ’n uur vroe ger wakker. Op een nacht (of morgen) worden gewekt door den steward: er zijn ijsbergen in zicht. Wij stagen aan dek en daar in het Dit reisverhaal begint op het moment, dat de reis begon. De reis begon op het moment, dat de trein fn Amsterdam zich in beweging zette. De reis naar Amerika. De eerste etappe Is AmsterdamParijs. De tweede Parijs—Cherbourg. De derde Cherbourg —Quebec. De vierde QuebecToronto. De vijf de Toronto—Canadeesch merendistrict. De eerste etappe heb Ik menigmaal afgelegd. Altijd met hetzelfde gevoel van: „vol verwach ting klopt ons hart”, en altijd weer overtrof de werkelijkheid de verwachting. Ditmaal klopt mijn hart In zoo overvolle verwachting voor de overzijde van den Oceaan, dat Parjjs er bij in het niet zinkt. BREI MET NEVEDA-WOL Aan do N. V Nod. Wolspinnerij Heerengracht «83. A'dam (C.) M.H.. u gelieve m|J op te ge ven. waar Ik Neveda Wol en Gratia Neveda Brelpatronen In m|jn woonpl. kan verkrijgen Naam: AdresWoonplaats keek, onbeweeglijk in zijn stoel, met zijn groot, breed gezicht, een masker van uitdrukkingloos heid terug. Toen dit bllkken-duel een paar minuten geduurd had, maakte de rechercheur, door opstaan, er een einde aan. „Niet meer de moeite waard om naar bed te gaan,” zei hij. „Ik moet Lord Caterham heb ben. Zoo gauw hij op Is, zal ik hem te spreken zien te krijgen. De quarantaine Is opgeheven. Ieder, die weg wil. kan gaan. Maar ik zal onzen gastheer vragen, het geheele gezelschap tot nog wat blijven te pressen. U doet het, meneer, en Mrs. Revel ook." „Heeft u de Anthony opeens. „De revolver, waarmee prins Michaël dood geschoten is? Neen. En toch moet die ergens In de buurt zjjn. in X huis of in het park. Ik zal maar eens gebruik maken van wat u me verteld hebt en een stel jongens recruteeren, om nestjes uit te halen. Als we die revolver te pakken konden krijgen, zouden we een heel eind ópschieten. Die revolver en het pak brie ven. U zegt, dat er één bjj was met De Schoor steenen vóór den datum, niet? Dat was de laatste, daarvan kunt u op aan De aanwijzingen voor het vinden van den diamant staan, In geheimschrift, In dien brief.” „Wat is uw meenlng over het vermoorden van Giuseppe?" vroeg Anthony. „Volgens mij was de man een beroepsdlef en als zoodanig werd hij gebruikt, óf door koning Victor, óf door de Broederschap van de Roode Hand. 1 Zou me niets verwonderen als koning Victor en de Broederschap in dezen samen- De labels op mijn bagage zeggen: s.s. Em press of Britain. Destination Quebec. De Belgische douane vindt dat een logische reden om mij van smokkelarij op Belgischen bodem te verdenken en een voor een worden mijn vier koffers grondig nagekeken, de tnhoud door elkaar gegooid en de coupé wordt veran derd in een uitdragerswinkel. Ik benoem den H. Paulus tot reisheilige en ik roep hem aan om mij te beschermen, speciaal tegen douanenooden, want zij kunnen talrijk Bijn op deze reis. Of de bede verhoord wordt? De Fransche douane negeert mij. De Canadees zegt: „Doet u geen moeite”, en «t een wit kruis op mijn koffer, voordat ik den sleutel gevonden heb. Bovendien wenscht hij mij een plezlerlgen tijd toe In zijn land. De Vereenlgde-Statenman, berucht om zijn kruisverhoor, dat zelfs den meest onschuldigen reiziger tegenstrijdige antwoorden doet geven, schrijft onder mijn visum een jaar verlof, in plaats van het officieele zes-maandelijksche. Omdat zjjn voorvaderen ook Hollanders wa zen. Dank u. heilige Paulus. Parijs brengt mij wper volkomen onder zijn charme. De enkele uren die ik er heb, breng Ik door in de Notre Dame en achter de Notre Dame, op de isle St. Louis. Ik verzadig mij voor het laatst aan deze bronnen van Europee- sche cultuur, om straks sterk te staan tegen jazz en kauwgum. Door een stralend Normandië rijden we naar Cherbourg: groene boomgaarden, witte huizen, blikkerende torenspitsen onder 'n blauwen he mel. In Cherbourg laten we onze bagage achter in den trein zonder eenige maatregelen te ne men. Door onzichtbare handen wordt het van den coupé naar de hut gebracht. Van het perron stijgen wij een breede stee nen trap op naar boven en komen op een ont- groot platform met uitzicht op de zee. Men waant zich hier reeds half in een ander land: alle opschriften zjjn in het Fransch en in het Engélsch; kinderen worden door mama's en nurses in het Engélsch tot de orde geroe pen, en een megaphoon zegt in het Engélsch, dat de „Empress of Britain” twintig minuten vertraging heeft. Het schip zal de haven niet binnenloopen. Passagiers zullen er dus met een tender heen gebracht worden. De „Europa" loopt intusschen wel de haven binnen. Alle „Empress of Britain”-relzlgers hangen over de verschansing van het platform om de manoeuvres tusschen het schip en wal gade te slaan. Mijn reisgenoote grijpt me plotseling bij arm: „Lieve hemel, waar is iedereen?” Iedereen? Ik kijk rond; ja, waar is iedereen? Ben paar minuten geleden was het zwart van de menschen om ons heen, nu staan we hier nog maar met ons beiden. „De tender", zegt ze, en holt weg. Ik hol haar achterna. .Hurry up”, roept iemand ons na, „de tender heeft het vertreksignaal al gege ven." Inderdaad,de loopplank is al ingetrok ken. Men heeft echter medelijden met de hij gende laatkomers en onder een stortvloed van Fransche verwijten worden we aan boord ge laten. Ik kijk naar het Oosten. Er komt een steeds breedere strook diepblauw tusschen den tender en de kust. Europa neemt vroolijk afscheid van ons. De groene boomen wulven en wuiven on der een stralenden hemel met dikke witte wol ken en de wind drijft een rommelig klokken gebeier naar ons toe. Ik kijk naar het Westen. Der zee is blauw, iintoretto-blauw. Hel wit en slank als een vogel balanceert de .Empress of Britain” zich op de golven. De breede middenpoorten van het tweede dek zijn opengeslagen en in den ingang staan officieren en stewards de reizigers van Cherbourg op te wachten. We klauteren aan boord en worden naar onze hut gebracht. We gaan door een la byrinth van gangen,- halls en trappen; aldoor lager en lager. Derde klas schijnt op den bo dem van de zee te zijn! Maar al is de situatie van de hut niet ideaal, de accommodatie is heel geriefelijk, evenals de verdere derde klas accommodatie. De cabins zjjn ning in haar vrijen tijd ping-pong speelt, gestaard door de Slavische emigranten. Of men kan op het voordek heen en hollen; men kan er niet wandelen, nog min der zitten. Zelfs in de maand Juli is de over tocht zóó kouds dat de kachels aan boord ste- 's Middags om twaalf uur verlaten wjj Que bec en komen om acht uur 's avonds in Mon treal aan. We hebben hier drie uur oponthoud, voordat de trein ons verder naar Toronto brengt. Hoe dieper we het land ingaan, hoe ondraaglijker de hitte wordt voor onze ongeac climatiseerde constituties. De treinen zijn heerlijk koel air-condltlo- ned; hotels en restaurants eveneens. Maar niet St. Laurens dichter bjj elkaar gekomen. Zij lij ken op de kusten van den Rijn in Midden- Duitschland, maar de St. Laurens is breeder en de kustheuvels zijn hooger. De temperatuur stijgt aanmerkelijk. Als we 's middags in Quebec landen, wijst de thermo meter 90 gr. Een te groote overgang na de ijs- bergentemperatuur van twee dagen geleden. wel de moeite waard zijn, daar twijfel ik geen oogenblik aan." De detective L-— niets. „Eén ding zou ik nog graag willen weten," zei Anthony. ..Heb je voor gisteravond mij met voor had, U hebt u buitengewoon gehouden, Mr. Cade. Niet éénmaal uw houding van onbe vangenheid overdreven.” „Dank je," zei Anthony. „Prettig dat ik X weet. Ik heb van het eerste oogenblik af het gevoel gehad, dat je probeerde me er in te laten loopen. Over het geheel genomen, heb ik niet veel stommiteiten begaan, maar dat voortdu rend op Je qui vlve zjjn is buitengewoon ver moeiend." Battle lachte grimmig. „Dat is de manier waarop we bij Scotland Yard ons wild vangen, meneer. Door ze aldoor wakker te houden, dag en nacht nacht en dag. Vandaag of morgen worden hun zenuwen hun de baas en dan heb je ze!” „Een sympathieke methode, Battle. Wanneer denk je mij zoover te hebben?" „Vrijheid van beweging geven, haalde de politiebeambte aan. beweging geven, dat is ons motto." „En ondertusschen.vroeg Anthony, „ben ik nog steeds assistent-detectlve?” „Als u wilt, ja, Mr. Cade." „Dat wil zeggen, ik Watson en jij Sherlock, hè, “Battle?"- „Detective-verhalen zijn voor het grootste deel onzin,” oordeelde Battle zakelijk. ..Maar ze zijn toch amusant," ging hij voort, „en nuttig.” „Nuttig?" vroeg Anthony verwonderd. „Jaze versterken de algemeene opvat ting, dat de politie een verzameling sufkoppen is. En dat is bij zeker soort amsteursmisdaden, zooals moorden, zéér nuttig," Anthony keek hem gwljgend aan. En Battle ‘l! i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 21