Kabouter Flip
zijn vriendje Wip
en
Duidelijke, forsche woorden
van Britschen premier
wil
X1
MOORDEND LOOD
Engeland verhoogt
het wisseldisconto
zeven
ÏT
„OORLOGSGEVAAR IS
DREIGENDE"
Het Geheim van de
Schoorsteenen
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1939
Van 2 tot 4 percent
Het luchtverkeer
l
DOOR AGATHA CHRISTIE
-■ -~A
Moskou misbruikte
het vertrouwen
CARPENTER GENERAAL VAN
HET LEGER DES HEILS
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
HERMAN KRAMER
Andere sprekers
(Luide
Hitler
1
toejuichingen
Hulde aan Polen
in
9
1
1*1
1
r/
t« M«M MM MB iBBfc
u
•1
paar minuten lang liepen ze zwijgend
Om
als ze héél mooi zijn....” biechtte
hl)
stilte.
.Denkt
t
A
I
i
geen gewone vrouw,” iel Anthony
aankeek. „U bent zelfs een heel
de
Frankryk en Dominion»
achter Engeland
noch van de Fransche regeerlng door do
Russische regesrinr.”
zijn rede weer ging zitten. Het was toen
15.25 uur. Chamberlain had ongeveer een
half uur gesproken. Zijn stem had krachtig
geklonken en gedurende het grootste deel
van zijn rede sprak hij op zakelyken toon.
Tegen het einde echter nam zijn stem in
omvang toe en klonk vuriger dan In rede
voeringen van Chamberlain gebruikelijk is.
Zooals reeds gemeld heeft de K. L. M. zich
genoodzaakt gezien eenige veranderingen aan
te brengen in haar zomerdienstregellng. Na de
aangebrachte wijzigingen, waardoor de situatie
gunstiger is geworden dan eerst het geval was,
ziet de dienstregeling in groote trekken thans
als volt er uit:
Het Lagerhuis zal zich herinneren dat over
de garantie was gesproken met Rusland en deze
in geen geval afhankelijk gesteld werd van het
totstandkomen van een dergelijke overeenkomst.
kV
we
r M
Om a»too
ai
*1<
Di
M
rt
hx
Pe
tei
feit,
met
jaar
In
U
•I
Kvi
t
Mks
chit*
Ni
toch
van
den
tegg<
h> d
Mi
■te
doch
*e v«
het i
„Nu moet Jij me helpen om alles In orde te
maken. Ga JU nu naar de postduif, dan kan
hU de uitnoodigingen bezorgen. Ook den ooie
vaar qpodigen we uit Dan kan deze ons meteen
eens wat van de wereld vertellen.
iniiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiHiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih^
Wanneer ondanks al onze pogin
gen om een vreedzame oplossing te
vinden -m God weet, dat ik mijn
Kunnerj wij thaps; zoo vroeg Chamberlain, met
eere terugkomen op een dergelijke verplichting,
welke wij zoo vaak en zoo duidelijk herhaald
hebben? Onze eerste daad was derhalve een
verklaring uit te geven, dat onze verplichtin
gen aan Polen en andere landen onaangetast
blijven staan.
LONDEN, 24 Aug. (Reuter). Het stamp -
volle en roezige Lagerhuis juichte Cham
berlain luide toe. toen hy de zittingszaal
betrad. Na opening der zitting stond Cham
berlain om 14.53 uur op, teneinde ter be
antwoordt^ Tan Attlee redevoering
uit te spreken. De premier zeide vooreerst
dat de regeering zich helaas verplicht heeft
gevoeld het parlement bjjeen te roepen,
teneinde de nieuwe en drastische stappen
te nemen, die vereischt worden dcor den
ernst van den toestand.
Algemeene toejuichingen weerklonken
toen* de eerste minister aan het einde van
Het volmachtenontwerp
in behandeling
De door ons getroffen bijzondere maat
regelen zoo zeide de premier verder
zijn van voorbehoedende» defensieven
aard. Met nadruk wil ik de gedachten van
de hand wjjzen dat deze een daad van be
dreiging in zich sluiten. Niets wat wy ge
daan hebben of ons voorstellen te doen,
bedreigt de gewettigde belangen van
Duitschland. Het is geen daad van bedrei
ging om voorbereidingen te treffen, ten
einde hulp te verleenen aan vrienden, die
zichzelf verdedigen tegen geweld,
toejuichingen).
Na er aan herinnerd te hebben dat hy op
>1 Juli gewezen had op de noodzakelijkheid
om een waakzaam oog te houden op den toe
stand in Danzig en verklaard had, niet te ge-
looven dat er eenJge kwestie bestond, welke
niet door vreedzatrte besprekingen kon worden
opgelost, ging Chamberlain als volgt verder:
„Luister eens, Wip,” zei Flip. „Binnenkort
ben ik Jarig, dan ga ik een groot feest geven.
We noodigen dan allerlei gasten uit en ont
vangen ze in de vogelvallel.” Dat vond Wip een
reuzenplan.
De postduif was gelukkig thuis en al spoe
dig hadden de vrienden hem verteld aan wie
de uitnoodigingen moesten gezonden borden
en weldra was de snelle vogel vertrokken.
De ramp is nog nlei over ons gekomen zoo
zeide de premier en nog moeten wjj hopen,
dat rede en verstand een weg mogen vinden
om zichzelve weer te doen gelden. Wat ik van
daag gezegd heb, weerspiegelt, daar ben ik
zeker van, de opvattingen van de Fransche re-
geerlng, waarmede wjj het gebruikelijke nauwe
contact hebben gehandhaafd bij de voortzetting
van onze welgevestigde hartelijke betrekkingen.
Uiteraard keerden onze gedachten zich naar
de Dominions en ik stel op hoogen prjjs de
uitspraken van de ministers in andere deelen
van het Britsche gemeenebest. (Toejuichingen.)
Deze vormen voor ons een bron van diepe
aanmoediging. Ik ben er verder zeker van, dat
het Lagerhuis de waardeering deelt, waarmede
de regeerlng kennis heeft genomen van den
oproep tot vrede, die gisteren is uitgesproken
door Koning Leopold van België aan het einde
van de Oslo-oonferentie. (Algemeene toejui
chingen.) Het is duidelijk uit hetgeen ik ge
zegd heb, dat de Engelsche regeerlng de hoop
deelt waaraan die oproep uitdrukking heeft' ge
geven en ik vertrouw vurig, dat daaraan effect
zal worden gegeven.
De Bank van Engeland heeft heden h»».
rentetarieven verhoogd en het wisseldisconto
gebracht van 2 pet. op 4 pet.
Chamberlain wees op de besprekingen tus-
schen Polen en Danzig betreffende de Pool-
sche douane-ambtenaren. Dat was. zoo zeide
hij. geen kwestie van groot belang. Acuter
moeilijkheden zijn in het verleden geregeld in
minder spannende omstandigheden. In feite
waren de besprekingen de vorige week begon
nen, doch terwijl deze besprekingen aan den
gang waren, opende dé Duitsche pers een felle
ver-
on-
By talrijke gelegenheden heb ik uitdrukking
gegeven aan mUn overtuiging dat een oorlog
tusschen onze beide landen de grootste ramp
zou zijn. Indachtig ain dit feit stelde ik den
Dultschen kanselier ervan in kennis dat er
naar onze opvatting niets was in de kwesties
welke zich voordoen tusschen Polen en Duitsch
land. wat niet zou kunnen en behooren te wor
den opgelost, zonder dat gebruik gemaakt werd
van geweld, wanneer slechts een toestand van
vertrouwen tot stand gebracht zou worden. Wij
hebben uitdrukking verleend aan onze bereid
heid om by te staan tot het in het leven roe
pen van toestanden waarin dergelijke onder-
handelingen gevoerd kunnen worden.
Chamberlain verwees in dit verband naar
zijn verklaringen betreffende de Britsche en
Fransche militaire missies, afgelegd op een en
dertig Juli. HU herinnerde voorts aan de ver
klaring van Molotof, volgens welke er geen
onoverkomelijke moeilijkheden zouden schijnen
te zijn in het vinden van politieke overeen
komsten, wanneer een militaire overeenkomst
afgesloten werd. De besprekingen tusschen de
missies waren in feite loopende en waren ge
voerd op den grondslag van onderling vertrou
wen. toen deze bom geworpen werd. Thans is
het op zijn minst hoogelljk verontrustend te
vernemen, dat deze besprekingen gevoerd wer
den op die basis van vertrouwen en dat de
Sovjet in hel geheim bezig was te onderhande
len over een pact met Duitschland voor een
doel, dat oppervlakkig gezien onvereenlgbaar
was met de doelstellingen van zijn bultenland-
sche politiek, zooals wU die hadden begrepen.
(Algemeene toejuichingen»
campagne tegen de Poolsche regeerlng,
klarende, dat Danzig onvoorwaardelijk en
middellijk naar het rijk moest terugkeeren.
Men verbond Danzig met de kwestie van den
Corridor en sprak beweringen uit betreffende
■lachte behandeling van Duitschers die in Po
ten wonen.
Wjj hebben geen middelen, aldus de premier,
Nóg barsten geen bommen met moordend geweld.
Nóg ratelen niet de geweren,
Nóg schond men geen grenzen, nóg vloeide geen bloed.
Nóg hoopt men dat ergste ie keeren.
Nóg blatt er nu nergens 'i machinegeweer
Of giert er een vlucht van granaten.
Nóg wordt er wanhopig gedelibereerd,
Wat zal hei de wereld nog baten?
Zij is reeds vergiftigd door 't moordende lood,
Reeds weken en maanden en jaren.
Dat lood, waar men letters en regels van giet,
Ook dat lood is vol van gevaren!
Hei werkte als langzaam en sluipend vergif,
Hei woekerd' in harten en breinen,
Hei deed bij” zoovelen 't gezonde verstand,
De rede, de liefde verdwijnen.
Want vóórdat het lood, waar men kogels van giet,
Weer iallooze menschen zal moorden,
Deed eerst t^ch het lood uit machines zijn werk,
Die tot onzen trots steeds behoorden.
Een stroom van dat hiisend en opzweepend lood
Doorzinderde kranten en boeken,
Hij bracht menig mensch lot een waanzin van haai,
En deed hem zijn broeder vervloeken.
Ja, moordend is 't lood, waar men kogels van giet,
Maar zij kunnen het lichaam slechts wonden.
Veel erger is 'i lood, waar men woorden mee zei.
Die den haai tusschen broeders verkonden.
Put kracht uit
APPELSTROOP
«Met spijt me te zeggen, dat er sindsdien
geen teekenen zjjn gekomen voor eenderge-
Hjke wijze van optreden. Integendeel, de in
ternationale toestand is voortdurend slechter
geworden totdat wy heden staan tegenoverren
anmiddellUk dreigend oorlogsgevaar.
Na de verklaring van den premier sprak
Greenwood, die zeide dat Labour onder deze
omstandigheden de regeerlng ten volle steunt.
Oud-minister Eden zeide dat de verklaring
van Chamberlain uitdrukking had gegeven aan
de gevoelens van het Engelsche volk. Het
ernstigste gevaar voor een oorlog ligt op het
oogenblik in het geloof van het Duitsche volk,
dat uit welke actie, welke de Duitsche regeerlng
ook moge ondernemen tegen Polen, geen oorlog
zoi> voortvloeien met Engeland of Frankryk.
Eden sprak de meening uit dat de Duitsche re
geerlng een hoogst ernstige misrekening heeft
gemaakt door een pact met Rusland te onder-
teekenen. Engeland is niet teruggekomen op zUn
belofte aan Polen. Eden verklaarde ten slotte
dat alleen de houding, die het parlement thans
aanneemt, den vrede kan redden.
ik zou willen-trouwen t type, dat stukken
afstaat van het leven, dat ik geleld heb. En
wat moeten we dan -beginnen? Moet ik héér
leven leven, of moet zy t myne leven?”
„Als ze veel van u hield....” begon Vii^inia.
JDat is sentimenteel, Mrs. Revel. Liefde is
geen drankje, dat je inneemt om je voor je
omgeving ongevoelig te maken, liefde kan zoo
veel meer zUn. Hoe denkt u dat de koning en het
bedelmeisje over het huwelyk gedacht hebben,
toen ae twee jaar getrouwd waren? Zou zU niet
haar lompen en haar bloote voeten en haar god-
delyke vryheid betreurd hebben?. Ik denk van
wel. Of zou het beter geweest zyn, als hU,
terwille van haar, afstand van den troon ge
daan had? Ik denk van nietl Hy zou als bede
laar een prul geweest zUn. En geen vrouw
respecteeert een man. die iets prullig doet.”
.Ment u verliefd op een bedelmeisje, Mr.
Cade?” vroeg Virginia' zacht.
„Met mU is Juist t omgekeerde het geval,
maar de grondslag is hetzelfde."
„Er is geen oplossing te vinden?" vroeg Vir
ginia verder. v
„Er is altyd een oplossing te vinden." zei
Anthony neerslachtig. ,Jk houd er een theorie
op na. dat iedereen kan krygen wat hu wil, als
hy een ander maar laat betalen. En weet u.
waarmee er, negen van de tien keer, betaald
wordt? Met een compromis met water in je
wyn doen. En dat is een ongelukkige methode;
een methode, die heel gauw een gewoonte
wordt, vooral als je naar de veertig loopt. Op
het oogenblik brengt ze mU zelfs in verleiding.
Om de vrouw te winnen, die ik wil hebben, zou
„Ja, Battle heeft t me verteld. Om van
achterover te slaan, niet? Isaacsteln wou giste
ren al per se weg, was gewoonweg niet te hou
den. maar ik dacht, dat 't niets dan zenuwen
waren. HU was de eenige hier op De Schoor
steenen. die. volgens mU. absoluut vrU uit ging.
Kunt u een reden bedenken, waarom hy. spe
ciaal hU. prins Michael uit den weg zou hebben
willen ruimen?”
„Nee.... dat stuk past absoluut niet in de
puzzle.” sei Virginia nadenkend.
„Geen van de stukken past," zei Anthony
ontevreden. ..Ik dacht nogal, dat ik als amateur
detective geen kwaad figuur zou slaan, maar
bet eenige wat ik tot dusver bereikt heb. is.
dat ik met veel moeite en een klein beetje kos
ten de Fransche gouvernante bulten mededin
ging gesteld heb."
..Bent u daarvoor verleden week naar Frank
rijk geweest?" informeerde Virginia.
ik ben naar Dinaud gegaan en heb de
gravin de Breteuil geïnterviewd. Overtuigd van
mijn onfeilbaarheid, ging ik er heen en een
..oei wyzer en bescheidener kwam ik terug
Ik dacht nameiyk. dat ik te hooren zou krygen,
dat mademoiselle Brun niet bestond, dat ze een
denkbeeldig persoon was en ik kreeg te hooren,
dat de dame in kwestie zeven jaar lang haar
eb en in het Breteuil-hu shouden tot ieders
groote tevredenheid vervuld had. Dus. tenzy de
comtesse een zuster van De Roode Hand ol
iets dergeiyks is, ligt mijn knap-bedachte
theorie In duigen." w
Virginia schudde het hoofd.
„Nee. de comtesse de Breteuil is boven alle
verdenking verheven. Ik ken haar heel goed en
ik moet dc gouvernante ook dikwyis genoeg
gezien hebben. Ik herinner me haar gezicht ook
nog wel op de manier waarop men zich gou
vernantes en gezelschapsjuffrouwen en de men
schen tegenover zich in den trein herinnert
t Is werkeiyk schande, maar ik let nooit op ae
U wel?”
„Alleen
Anthony op.
„Wel, in dat geval.Ze brak haar zin mid
denin af. „Wat is er aan de hand?"
Anthony stond te kUken naar een gedaante,
die uit een boschje rhododendrons te voor-
schyn was gekomen en voor de kleine groep
keurig in de houding stond. Het was de Herzo-
Slowaak Boris.
„Excuseert u me voor een halve minuut." zei
knthony. „Ik moet m'n waakhond even hebben.”
HU liep naar de plaats waar Boris stond.
..Wat is er? Wat wou Je?”
„Meester!” zei Boris met een buiging.
„Dat is nu goed' en wel, maar je moet me
LONDEN, 24 Aug. (Reuter). De hooge raad
van het Leger des Hells heeft commissaris
George Carpenter uit Canada benoemd tot ge
neraal van het Leger des Heils.
Af f P* °P blad ZUn ingevolge de verwekeringavoorwaarden «gen p 7CXn !><J levenslange grfjeele ongeechiktheid tot werken door p ’7£/"h OQ eén «ngeval MM d)£d"h
xA lui lil /ADV/lNl>lL O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen JT OvFe" verllee van beide armen, beide boenen at belde oogen C OLIo“ doodeUJken afloop f MOl/aw
om de juistheid van die verhalen te contro-
leeren. WU kunnen ons echter niet weerhou
den getroffen te worden door het 1
dat zU een sterke gelijkenis toonen i
■oortgeiyke beweringen die verleden J
werden uitgesproken ten aanzien, van dé
Tkjecho-SlowakUe wonende Sudetendultschers
(toejuichingen). Geen onderwerp is er zooda
nig op berekend kwade gevoelens in eenig land
te wekken als verklaringen betreffende slechte
behandeling van menschen van eigen ras in
een ander land. Dit vormt een onderwerp dat
de meest ontbrandbare van alle materialen
verschaft materialen, die hoogstwaarschyn-
Ujk een algemeenen brand zouden doen ont
staan.
niet zoo achterna loopen. Dat staat gewoonweg
verdacht."
Zonder verder één woord haalde Boris een
viezig stukje papier uit zyn zak en stak het
Anthony toe.
Op het papiertje stond een adres, anders
niets.
,MU heeft het laten vallen," zei Boris. ,Jk
breng het den Meester."
..Wie heeft het laten vallen?"
„De vreemde meneer.”
„En waarom breng je het mU?”
Boris keek hem verwytend aan.
„Goed dan. Maar ga nu weg. Ik heb het druk."
Boris groette, draaide zich om en stapte weg.
Sedert 30 Juni 1932 was het Engelsche centrale
credietinstituut in staat het disconto op 2 pet
te handhaven, doch de tydsomstandlgheden
hebben het genoodzaakt het disconto plotsellnt
aanzieniyk te verhoogen. De koers van het pond
sterling kon maanden achtereen op peil gehou
den worden, doch daarvoor was het noodzakeUjÊ
dat het Britsche egalisatiefonds geregeld goud
afstond, welk goud zyn weg In hoofdzaak naar
de Ver. Staten vond. Ook verleden jaar stond
het pond sterling veelvuldig onder druk, met bet
gevolg, dat de ressources van het Britsche ega
lisatiefonds .belangrijk waren geslonken? wxxi.t
in het begin van dit jaar de Bank van Engeland
een bedrag van 200 millloen pond sterling vol
gens de oude waardeering van 84 shilling 10V4 d.
per ounce aan het egalisatiefonds overdroeg,
hetgeen volgens de toenmalige marktwaarde van
het gele metaal van omstreeks 149 shillings per
ounce overeen kwam met 350 millloen pond ster
ling. De laatste weken heeft het Engelsche ruil
middel weer aan grooten druk blootgestaan. De
ongunstige beoordeeling van de internationale
politiek gaf aanleiding tot kapitaalverplaatsli^
naar de Ver. Staten. Bovendien kwamen het
groote deficit van de Britsche betalingsbalans en
ie geweldige sommen welke Engeland ten be
hoeve van zyn bewapening noodig heeft aan de
appreciatie van het pond niet ten goede. Naar
men meent te weten zyn de laatste dagen door
het Britsche egalisatiefonds wederom groote hoe-
veelheden goud afgestaan, teneinde den koen
van het contante pond op peil te houden. De
Bank van Engeland heeft thans echter als eersten
maatregel ter verdediging van de munteenheid
het disconto verhoogd en dit van 2 pet., waarop
het sedert 1932 had gestaan, gebracht op 4 pet.
Of dit klassieke middel onder de huidige om
standigheden het beoogde effect zal sorteeren,
dient voorshands te worden afgewacht, maar in
ieder geval kan er een psychologische Invloed
van uilgaan. Bovendien doet het uitkomen, dat
de Britsche overheid op het gebied van de munt-
erzorging waakzaam biyft.
Chamberlain ging vervclgena over tot bo-
•preking van het Dnitoch-Rossische pact.
„Ik doe geen poging, zoo zeide hU. om voor
hot Lagerhuis te verhelen, dat de desbe
treffende aankondiging voor de regeerlng te
gekomen als een verramlng een verras
sing van aeer onaangename» aard. Of-
•ehoop er geruchten de ronde hadden ge
daan over een op handen zünde verande
ring In de Ruasisch- Duilache betrekkingen,
was er toch geen enkele aanwijzing van die
wijziging ter kennis gebracht, noch van onu.
De vraag: „Oorlog of vrede?” ligt niet by
ons, aldus zeide de premier ten slotte, en ik
vertrouw, dat degenen, bU wie dé verantwoorde-
lykheid ligt, zullen denken aan de millloenen
menscheiyke wezens, wier lot afhankelyk is van
hun optreden. Wat ons betreft, wy hebben een
eensgezind land achter ons en op dit kritieke
tydstip geloof ik, dat wU in dit Lagerhuis den
wil hebben om schouder aan schouder te staan
en dat wU dezen middag de wereld zullen too
nen, dat wy willen handelen zooals wy denken,
nameiyk als een eensgezinde natie.”
Anthony stopte het stukje papier in zyn zak
en ging naar Virginia terug.
„Wat wou die man van u?” vroeg ze
nieuwsgierig. „En waarom noemde u hem uw
waakhond?”
„Omdat hU doet als een waakhond," zei
Anthony, In antwoord op de laatste vraag. ,Jn
zyn vorige incarnatie zeker een spaniël geweest.
HU heeft me een stukje papier gebracht, dat de
vreemde meneer, volgens hem. heeft laten val
len. Met dien vreemden meneer bedoelt hy zeker
Lemoine."
„Ja. waarschyniijk wel." stemde Virginia in.
„Hy loopt me als een hondje achterna.” ging
Anthony voort. „HU xegt niets.... Kykt me met
die groote oogen van hem alleen maar aan. Ik
begrijp er niets van."
„Misschien bedoelde hy Isaacsteln.” opperde
Virginia. „Isaacsteln ziet er ook als een bui
tenlander uit?*
„Isaacsteln 1" mompelde Anthony ongeduldig.
„Wat kan die er mee te maken hebben?”
„Spyt het u, dat u uw hand in dit wespennest
gestoken heeft?” vroeg Virginia opeens.
„Of 't me spUt? Neen, absoluut niet. Ik heb
zoo ongeveer mUn heele leven jacht op moei-
lykheden gemaakt. Misschien dat ik, na dit,
genoeg er van heb.”
„Maar u bent nu toch, om zoo te zeggen,
buiten schot, nietwaar?" vroeg Virginia, ver
wonderd over zyn ongewoon emstigen toon.
„Neen, nog niet heelemaal.”
Een
voort.
„Er zyn van die menschen,” begon Anthony
opeens, „die alles, wat signaal is, negeeren.
Een behoorlUke. goed-opgevoede locomotief stopt
of rUdt door, naarmate zy 't sein wel of niet
onveilig ziet. Maar als ik dat sein zie, moet ik
doorgaan. Misschien, dat ik kleurenblind ben.
Maar ten slotte loopt dat, vroeg of laat, op
ongelukken uit. En dat is goed ook. Zulke din
gen zyn een bedreiging voor het verkeer."
HU sprak nog steeds héél ernstig.
„U zult in uw leven wel heel wat gevaren
getrotseerd hebben." zei Virgftiia.
,Ja.... alle soorten van gevaren op één
na: ’t huwelyk!”
„Dat is cynisch.”
„Zoo bedoel ik t toch niet. *n Huwelyk, t
soort huwelyk, dat ik bedoel, zou een groot
avontuur en daarom gevaariyk zyn."
„Zoo voel ik het ook," zet Virginia, blozend
van opwinding.
JEr bestaat maar één type vrouw, waarmee
De boodschap aan
In Berlyn, zoo zeide de premier verder, is
de aankondiging van het nieuwe Moskou-pact
met uiterst cynisme verwelkomd als een groote
diplomatieke overwinning, welke het gevaar
van een oorlog uit den weg ruimde, aangezien
wU en Frankryk hoogst waarschyniyk niet
langer onzen verplichtingen Jegens Polen ge.
stand zouden doen, wy hadden dc overtuiging. Duitschland en Polen. Het antwoord
dat het onze eerste plicht was om al dergelyke
gevaariyke illusies weg te nemen. (Luide toe
juichingen)
Onderhandelingen mogelyk
De huidige staat van spanning wekt groote
moeiiykheden. Ik heb uitdrukking gegeven aan
de meening, dat wanneer er een soort van wa
penstilstand gesloten kon worden, geschikte
toestanden zouden kunnen worden gevestigd
voor rechtstreeksche onderhandelingen tusschen
van den
kanselier behelsde wat neerkomt op een nieuwe
verklaring van de Duitsche stelling, volgens
welke Oost-Europa een sfeer vormt waarin
Duitschland de vrUe hand behoort te hebben en
dat wanneer wy of eenig ander land, dat min
der rechtstreeksch belang daar heeft, mochten
willen ihterventeeren, de schuld voor een daar
opvolgend conflict by ons zou liggen.
Deze stelling, aldus Chamberlain, vormt een
volkomen misvatting ten opzichte van de Brit
sche positie. Wy eischen geen speciale positie
op in Oost-Europa, noch vragen wy. dat Duitsch
land een nationaal belang zal opofferen, maar
wy kunnen het er niet mee eens zyn, dat na
tionale belangen alleen beveiligd kunnen wor
den door het vergieten van bloed of het ver
nielen van andere staten.
Het doel van mUn mededeeling aat^, den
Dultschen kanselier was opnieuw ons stand-
Ik denk, zoo voegde de minister-president
hieraan toe, dat daartegenover de verklarin
gen. zooals die zyn afgelegd door Poolsche
«taataUeden. groote kalmte en zelfbeheerschlng
toonen. De Poolsche lelden zyn niet provocee-
rend geweest, zy zUn altUd bereid geweest en
Ik ben er zeker van. dat zU ook thans bereid
zyn om gescnillen met de Duitsche regeerlng
te bespreken, wanneer zy de zekerheid kunnen
krijgen, dat die besprekingen gevoerd zullen
worden zonder bedreigingen nyt geweld en met
eenig vertrouwen, dat. wanneer een overeen
komst bereikt zou worden, de bepalingen daar
van zouden worden geëerbiedigd naar de let
ter zoowel als naar den geest
kruidige looflucht en den teeren. uien geur van
late rozen.
„U begrypt wel. waar ik op aanstuur,” zej
Anthony, na een paar minuten van u—--- -
weet t natuuriyk als een man verliefd op u
is.... Niet dat ik me verbeeld, dat u een spat
om m(j geeft, dat u wat voor me gaat voelen.
u, dat u dat gelukken zou?" 'roef
Virginia met een zachte, lage stem
(Wordt vervoigd)
Beteekenis van het Moskou-pact
Het ontwerp op de defensievolmachten is in
eerste lezing door het Lagerhuis behandeld dat
terstond overging tot behandeling in tweede
lezing.
Hoare zeide, dat de gevraagde volmachten
niet alleen even essentieel züd als in 1914. maar
vele malen essentieeler dan toentertyd. Het is
van wezenlijk belangt zoo zeide hy. dat wU van
vandaag af deze volmachten tot onze beschik
king hebben, welke zeer breed, zeer drastisch en
zeer omvattend zyn. In een toestand van dezen
aard mag geen gat opengelaten worden. De ge
vraagde bevoegdheden zyn ook buigzaam. Het
ontwerp geeft de regeerlng volmachten om rege
lingen te treffen welke aangepast kunnen wor
den aan verschillende soorten gevaren. De vol
machten zullen op gematigde wyze, verdraag
zaam en met gezond verstand worden toegepast.
De vryheid vau het individu zal niet worden
aangetast. Het ontwerp is beperkt tot den tyd
van twaalf maanden en zal dan verlengd moe
ten worden door Hooger- en Lagerhuis. Het ligt
niet in het voornemen deze crisisvolmachten
voor doeleinden van vredestUd te gebruiken. Er
zal geen censuur worden ingevoerd, tenzy ’t land
inderdaad In vyandelykhfden gewikkeld wordt.
In het Hoogerhuis legde Halifax een
soortgeiyke verklaring als Chamberlain af.
Hier verklaarde lord Snell namens de La-
bour-oppositie, dat deze de regeerlng .ten
volle zal steunen.
Wü stryden niet voor Danzig,
maar voor beginselen van
vrede en veiligheid”
ik alles willen doen, zelfs tredmolen-werk."
Virginia begon te lachen.
„Ik ben tn 1 tredmolen-systeem opgevoed,"
ging Anthony voort.
„En u heeft zich er uit losgemaakt?”
„Ja."
„Waarom?”
„Om zekere principes."
„O!”
„U bent geen gewone vrouw,” zei Anthony
opeens, terwyi hy zich naar haar toekeerde en
haar strak aankeek. „U bent zelfs een heel
ongewone!”
„Waarom?”
„Omdat ge u kunt onthouden van vragen-
doen.”
„U bedoelt, omdat ik niet naar den aard van
de tredmolen-opvoeding gevraagd heb?"
„Precies."
ZwUgend liepen ze verder. Ze gingen nu door
een smal laantje tusschen hooge, gladgeschoren
hagen, waar het koel en welriekend was van
De verbinding AmsterdamBatavia bleef on
aangetast. Dus drie diensten per week in belde
richtingen. Het binnenlandsche verkeer werd
echter geheel stopgezet. In de diensten op Lon
den kwam nagenoeg geen verandering; er be
staat nog zesmaal per dag gelegenheid naar de
Engelsche hoofdstad te vliegen. De eenmaal
dagelUksche dienst AmsterdamManchester-
Liverpool v.v. is inmiddels weer hersteld.
Van de drie diensten op Parijs werd er één
opgeheven, zoodat nog de gelegenheid biyft.op
twee tydstippen naar en van Pajljs te vertrtk-
ken. De directe verbinding Parys-Stockholm
via Kopenhagen bleef bestaan.
Wat de verbindingen met Beriyn betreft,
ook hier is een van de drie diensten uitgeval
len en wel de middagdienst via Hannover.
De lyn AmsterdamBremenHamburg is
overgenomen door de Deutsche Lufthansa. De
nachtpostdienst, ook opengesteld voor passa
giers, op Keulen vindt normaal doorgang.
De eeiunaaldaagsche dienst op Milaan en
Rome, waarvan oorspronkelyk gemeld werd,
dat deze kwam te vervallen, werd eveneens
overgenomen door de Deutsche Lufthansa. De
eenmaal-daagsche diensten op Boedapest en
Ziirich blijven gewoon doorgaan.
Tenslotte kwam er eenige wUziging in de
verbindingen met de Scandinavische landen.
Van de vier diensten naar het noorden werd
er een, de „Norway Air Express” op Oslo, stop
gezet. De andere luchtdiensten op Scandinavië
worden normaal gevlogen.
F<y het bovenstaande dient nog te worden
vermeld, dat de K. L. M. bu het uitvoeren
der luchtdiensten geen hinder ondervindt van
de z.g. verboden zones.
beste krachten daaraan gegeven heb
- (luide toejuichingen) wij ons ge
dwongen zien een worsteling te aan
vaarden, die noodzakelijk gepaard
moet gaan met leed en ellende voor
de geheele menschheid, en waarvan
niemand het einde kan voorspellen,
zullen wij niet strijden voor de po
litieke toekomst van een verafgele
gen stad in een vreemd land, maar
voor het behoud van die beginselen,
waarover ik heb gesproken en wel
ker vernietiging een vernieling met
zich mede zou brengen uitgaande
boven iedere mogelijkheid van vre
de en veiligheid voor de volkeren
der aarde.
Met het oog op de houding van Beriyn
waarnaar ik reeds verwezen heb, zoo gin<’
Chamberlain voort, was de regeerlng ervan
overtuigd, dat het op dit oogenblik haar plicht
was geen enkelen uitweg te laten voor misver
standen, en opdat er geen twyfel zou kunnen
bestaan in den geest van de Duitsche regee
rlng, werd den Britschen ambassadeur in Ber
iyn Instructie gegeven een onderhoud aan te
vragen met den Dultschen kanselier en hem
een boodschap van mU te overhandigen uit
naam van de Britsche regeerlng.
punt uiteen te zetten en het volstrekt zeker te
maken, dat er geen misverstand bestond. De
regeerlng was van meening dat dit temeer
noodzakelUk was met betrekking tot de berichten
ten aanzien van de militaire bewegingen, welke
in Duitschland plaatsvinden en in verband
met het toen ontworpen Duitsch.Russische
verdrag. Ik maakte het derhalve duidelijk, ge
lijk ook gedaan was in he*t tevoren uitgegeven
communiqué, dat. wanneer het geval zich zou
voordoen, de Britsche regeerlng vastbesloten en
bereid was om zonder verwUI ieder te barer
beschikking staand geweld te gebruiken. (Toe
juichingen;.
