u&Aaal
den dag
WUl
Kabouter Flip
zijn vriendje Wip
en
Berlijn begint te
wennen
de
Göring aan het
Oostfront
Maatregelen
Londen
Congres 2 October
bijeen?
Mobilisatieschets
uit Rome
r~
Steun voor de
geallieerden
zeven
Het Geheim van
Schoorsteenen
WOENSDAG 13 SEPTEMBER 1939
De plicht der neutrale
staten
9
De Duitschers in
Engeland
<fe lerache kuat
Maatregelen tegen de Kerk
De Etna werkt
Ongewone vischvangst
Clearingkoersen
DOOR AGATHA CHRISTIE
GERS^fêg
rst
Herderlijk schrijven van
Mgr. von Galen
Amerikaansch schip
doorzocht
De Bremen op zee naar
Italië verkocht?
Een brandende aigaar ia ongevaar-
lyker dan een zaklantaarn
By Radom zouden de Polen wyken
voor den Duitachen druk
Een gedeelte der departementale
dienaten verhuiad naar elder a
I De nieuwe
De Keizer van Annam betuigt zyn
trouw aan Frankryk
Door Duit ache duikboot aan
Parlementaleden keeren geleidelijk
naar Waahington terug
De oorlog, de aapjeakoetaier en
vermouth met apuitwater
i grasmaaier j
1
J
i
t
daar reeds zün aangekomen.
seint
ons
I
departement
treft
be gr pen.
sal
2
II
9
Met betrek -
gemeenen zin aan vreemdelingen.
n
katholieke
de
krijg Je een chèque
M
niet
(Wordt vervolgd)
de
•chrUven.
Onze correspondent te Londen seint ons d.d.
12 Sept.:
Koersen voor stortingen op 13 September 1939
tegen verplichtingen luidende in: Reichsmarken
75.62; Lires 9.90.
t
I
l
In ruil
duizend
2e
20,
160,
kw.
3e
kw.
kw.
kw.
00;
al-~
en
P«-
be-
Hl) woont daar in een prachtig kasteel, waar
hy gedurende het geheele jaar verblijf houdt en
zijn geschenken in voorraad houdt, die hy op
zijn verjaardag aan de kinderen gaat uitreiken."
NEW YORK, 12 Sept (Havas) Nicolson, de
vice-president van de reederü Waterman, heeft
verklaard, dat de Macosta van deze maatschappij
Zaterdag jj. door een Duitsche duikboot ter
hoogte van de lersche kust werd gepraaid. De
gezagvoerder meldde de reederü, dat zün schip
van Glasgow kwam en drie uur werd doorzocht
aleer het de reis kon voortzetten.
De commandant van de duikboot had tegen
over hem verklaard dat voortaan het vuur zou
worden geopend op Amerikaansche schepen, die
weigeren te stoppen.
Er is werslag uitgebracht aan het departement
van Staat.
CATANIA, 12 Sept. (Havas) De Etna heeft
heden een ongebrulkelüke activiteit getoond. Te
Catania werden heftige aardschokken gevoeld.
Tot dusverre is geen schade gemeld.
zoodat
spoedig
wen
terbaks.”
.Een nieuwe grasmaaier!" riep Deegens ver
ontwaardigd „Ik denk er niet aan een nieuwen
te koopen Als m’n gras weer gemaaid moet
worden, dan ga ik dat reutelend mormeldier
leenen van Volkers, hiernaast.”
(Nadruk verboden)
MADRID, 12 Sept. (Reuter) Een der vele
Duitsche koopvaardyschepen. die de wijk heb
ben genomen in Vigo, heeft 500 ton bananen
overboord geworpen, die het uit Marokko naar
Duitschland vervoerde, toen de oorlog uitbrak.
Andere deelen der lading worden tegen lage
prüzen op de plaatselüke markten verkocht.
Honderden visschersbooten zün naar de haven
teruggekeerd met netten vol vruchten, die zy
op de gewone vischmarkten verkochten.
Zooals men weet is over het lot van het
Duitsche ss. Bremen nog steeds officieel niets
bekend geworden. Het schip verliet vlak voordat
Engeland en Frankryk aan Duitschland den
oorlog verklaarden, New York met vrü groote
vertraging en zonder passagiers aan boord. Na
dien kwamen er berichten, dat de Bremen voor
dat de oorlog uitbrak, reeds op een afstand door
een oorlogsschip werd gevolgd. Van Duitsche
züde werd alleen bekend gemaakt dat het
mailschip in veiligheid was.
De N. Rott. Crt. verneemt thans dat schepen,
die omtrent denzelfden tijd als de Bremen den
oceaan van West naar Oost overstaken, radio
berichten hebben opgevangen, waaruit men op
maakte, dat de Bremen twee dagen na haar ver
trek van New York, dat op 30 Augustus plaats
rechtbank, die binnenkort zal functionneeren.
Duitschers, die het tand willen verlaten, heb
ben thans een vergunning daartoe noodlg, wat
ook van toepassing is op Britsche onderdanen
Wanneer echter geen speciale redenen aanwe
zig zün. krügen zü die vergunning zonder
moeite. In geen enkel geval zün eigendommen
van Duitschers in dit land in beslag genomen
„Sint Nlcolaas en zün kneutje Plet, die heeie
maal zwart is. reist ieder jaar op zün verjaar
dag van Spanje naar Nederland, om leder kind,
dat gedurende het afgeloopen jaar braaf is ge
weest, mooie geschenken te geven.
Hlerbü zouden ongeveer 7 tot 8000 personen
betrokken zün.
Dit besluit oer regeering beteekent niet, dat
een belangrüke wijziging in den toestand wordt
verwacht of dat men ernstige aanvallen vreest.
Het Bësluit moet leuter beschouwd worden als
een voorzorgsmaatregel, welke in leder geval
genomen zou moeten worden. Het beteekent
zelfs niet een# gedeelteiyke evacuatie der de
partementale wük. Want geen enkel departe
ment wordt in zün geheel geëvacueerd.
Men legt er den nadruk op, dat geen enkele
minister of officier, die betrokken is bü de fei-
telüke regeering des lands, uit Londen ver
trekt. Het ligt in het voornemen van de regee
ring, niet uit Londen te vertrekken, wan
neer het mogelük is. de werkzaamheden daar
zonder verlies van efficiency voort te zetten
Men schrüft ons uit Beriyn:
Men went aan alles, zelfs aan absolute duis
ternis. Hadden we aanvankeiyk nog het kleine
voordeel, dat de afnemende maan ons vanuit
de hoogte tegemoetkwam, thans is ook dat voor-
by én* zün er nog maar weinige hulpmiddelen
om den weg door het duister te vinden. Zoo
nu en dan ziet men een eiectrisch zaklantaarn
tje te voorschün halen, maar daar het peertje
niet blauw gekleurd la. wordt dat thans als een
vergrüp tegen de goede orde met straf bedreigd
Persoonlük achten we een brandende sigaar
nog het beste, want de voetgangers, die van den
anderen kant komen, zien dan meestal nog
bütüds. dat ze niet alleen op stap zün en wü-
ken wat uit naar links of naar rechts, waardoor
een botsing wordt voorkomen.
Maar hoe zal he<. straks worden zoo hoort
men nu al vragen in October en November,
als het gaat regenen en de straten glad zün?
Laten we hopen, aat we dan aan de duisternis
al voldoende gewend zün geraakt om ook die
moeilükheden te overkomen en misschien krügt
de Rükshoofdstad binnen afzlenbaren tüd, aj
net als Weenen thans reeds, een kansje om wat
meer licht te ontsteken.
Dat er onder zoo bitter ernstige omstandig
heden nog menschen zouden zün, die misbruik
willen maken van deze absolute duisternis door
anderen te beroovqn of om andere redenen aar.
te vallen, klinkt-' weliswaar in een geordenden
staat onwaarschünlük, maar uit een verorde
ning van den ministerraad onder presidium
van Hermann Goering blükt toch duldelük. dat
men met zulke vergrüpen rekening houdt. Wie
het zou wagen de situatie tüdens het vlieger-
afarm nog in den afgeloopen nacht moesten
we om half vier ons bed uit, maar gelukkig
bkek er geen dreigend gevaar te zün en kon
den we na drie kwartier weer naar .boven
op strafbare wüze te benutten of wie in het
algemeen zich m de duisternis aan anderen ver-
grüpt, die wordt bedreigd met tuchthuisstraf
tot vüftien jaar toe en in zeer ernstige gevallen
zelfs met de doodstraf!
En dat het bü al deze verordeningen om be
sluiten gaat, waarmee iedereen rekening dient
te houden, bleek uit de rede, welke Goering
Zaterdagmiddag in de montagehall van het
geweldige Borsig-bedijf in Tegel voor een paar
duizend arbeiders hield.
Voor het eerst kregen we hier van offlcieele
züde te hooren, dat X Duitsche volk eventueel
met een langdurlgen strüd rekening zal dienen
te houden. Niettemin is Duitschland nog steeds
bereid tot het sluiten van een eervollen vrede.
De geweldige overwinningen der allerlaatste da
gen zoo meende Goering hebben duldelük
doen zien, dat het weerstandsvermogen van den
tegenstander voor een belangrijk deel gebro
ken is.
Omtrent de Engelsche luchtaanvallen op
Noord-West-Dultschland wordt opvallend wei
nig in de pers en aan de radio medegedeeld.
Men legt er den nadruk op. dat thans niet
slechts onze, maar ook de Belgische neutraliteit
werd geschonden Wüst deze terughoudendheid
er wellicht op. dat men nog altüd op een
vreedzame regeling met Engeland blüft hopen?
LONDEN 12 Sept. (Reuter).
king tot de mededeeling in een Duitsch nieuws
bericht, volgens welke de Duitschers in het
Vereenigd Koninkryk gearresteerd worden en
hun bezittingen in beslag worden genomen.
1
welke
HUE, 12 Sept. (Havas) De Kelzer van Annam
heeft onlangs een proclamatie tot de bevolking
gericht, waarin hü zegt:
„Evenals in 1914 is Frankrük gewikkeld in een
oorlog tegen Duitschland. Evenals in 1914 voert
Frankrük oorlog om de beginselen van recht en
"vrüheld en de grondslagen voor de beschaving
te verdedigen. Ons volk maakt deel uit van het
Fransche rijk. Onze plicht is duldelük.
Wü zullen ons aan de züde van Frankrük scha
ren om met al onz^cracht in dezen gigantlschen
strüd te helpen. Wü sporen onze onderdanen aan
kalm te blyven, de discipline te bewaren en te
gehoorzamen aan de openbare macht, ordelük te
werken en de autoriteiten te eerbiedigen. Wy
weten, dat het volk van Annam van nature deze
eigenschappen bezit, het moet deze nog verder
ontwikkelen in deze omstandigheden om de
erkenteiykheid Jegens het land, dat het pro
tectoraat uitoefent, te toonen.
Bovenal sporen wy aan om vertrouwen te heb
ben in de uitelndeiyke overwinning van Frank
ryk."
Het Briteche ministerie van Voorlichting deelt
mede, dat de gouverneur van Trinidad heeft
bericht, dat de wetgevende raad van de kolonie
een verklaring heeft gepubliceerd, waarin de
kolonie werd gevraagd toe te stemmen in alle
offers, welke zouden worden gevraagd.
De niet-officieele leden van den raad hebben
de loyaliteit betuigd van de labourparty en de
vakvereeniglngen.
De Maharadja van Kapurthala, een der sta
ten van de Pendsjaab, heeft de diensten van
twee van zyn jongëre zonen aangeboden.
In de eerste twee dagen van de campagne van
het Joodsche agentschap en den natlonalen raad
in Palestina tot het vrijwillig dienst nemen bü
de plaatselüke verdediging en de hulpdiensten
van het Britsche leger hebben zich 45.000 vol
wassen Joodsche mannen en vrouwen opgege
ven. Negentig procent van de mannen ver
klaarde zich bereid dienst te doen in het Brit
sche leger. Hieronder bevinden zich talryke
vroegere officieren van het Duitsche. Oostenryk-
sche en Tsjecho-Slowaaksche leger.
koning of een koningin daar maar vier jaar
is.... maar als dat Je niets kan schelen..,.”
..Natuurlijk kan me dat niets schelen.” riep
Virginia uit. „Als je zoo'n kans hebt om wat
mee te maken."
,4e hebt het goed getroffen! Gelukgewenscht
hoor!" zei Jimmy.
Daarna ging hü bescheiden weg. Een paar
minuten later hoorden ze het ronken van een
motor
,.'n Goeie methode, hè, vervelende karweitjes
door een ander te laten opknappen." zei An
thony tevreden. „Ik wist trouwens ook niet, hoe
ik anders van hem af kon komen. Van het
oogenblik van ons trouwen af, heb ik je nog
geen minuut alleen gehad."
„We zullen zorgen, dat het leuk wordt.” aei
Virginia ..De roovers moeten leeren, dat Se
geen roover meer mogen zün en de aanran
ders dat ze niet meer mogen aanranden
in de eerste plaats moet het moreels .nivezi’
de hoogte in.”
f
Onze Romeinsche correspondent
d.d. 12 September:
Er .zün in Italië opnieuw verschillende lich
tingen opgeroepen. De koetsier van het aapje,
waarmee ik my thuis liet brengen, klaagde
my zyn nood. Hy yras één der slachtoffers. „4|,
jaar ben ik," zei hy ..kan 1895". ,Jk heb ook
in den wereldoorlog meegevochten. Het is een
ellende, ik heb acht kinderen."
Dat was gisteravond. Vandaag heeft hy in
zyn soldatenpakje getrakteerd De kinderen
kregen Us en de vrouw een vermouth met
spuitwater. Hy zelf nam Grappa, een Italiaan
sche Jenever. Voor de vrouw en de kinderen
was het een heel feest. Het was al zoo lang
geleden, dat vader trakteerde Zoo by ys en
vermouth met spuitwater was het heeiemaal
geen drama, dat vader was opgeroepen en zyn
soldatenpakje droeg. Maar toen de traktatie
was genoten, moest vader weg. Wat had de
traktatie toen nog te beteekenen. zy hebben
allen gehuild en vanwege de traktatie eerder
nog dieper. Zü tooverden als het ware om
vaders hoofd een aureool van goedheid. Zoo
heeft ook hgt afzydige Italië zün drama.
Dat het bü dit soort drama's moge blyven.
Wü wenschen het. maar zyn er niet zeker van.
De hoofdredacteur van de Osservatore Roma
no schrüft hedenavond, dat de neutrale staten
een verschrikkelyk en geducht wapen bezitten:
de getuigenis. De neutrale staten kunnen de
door de oorlogvoerenden geulte beschuldiging
van wreedheid onderzoeken. Graaf Dalia Torre
meent, dat dit niet alleen in de macht ligt, maar
ook plicht is. zy moeten niet slechts hulp
verleenen, maar ook intervenleeren. Zü moeten
de magistratuur vormen, die opkomt voor de
waarheid. Waar de Italiaansche Staat den ver
koop van vleesch op Donderdag en Vrydag heeft
verboden, heeft de H. Congregatie van het Con
cilie op verzoek van de Italianen de voor Italië
vastgestelde wetten betreffende de Quatertem
perdagen gewüzlgd. De Zaterdag was vervallen
als vastendag, terwyi nu Woensdag als zoodanig
verschoven is.
„Is er heusch goud?" vroeg Jimmy begeerig.
,,'t Kan niet anders." zei Anthony, „X Is zoo'n
heeriyk land.”
„Dan ben je nu zeker van plan, mün raad op
te volgen en er naar toe te gaan, hè?”
„Ja,” zei Anthony. „Die raad hield meer in
dan Jü dacht. Maar nu m'n bekentenis. Ik ben
als kind niet gestolen of ontvoerd of iets derge-
lüks romantisch, maar toch ben ik prins Nlco
laas Obolovitch van Herzo-Slowakye."
„O, Anthony." riep Virginia uit. „wat leuk
zeg! En ik ben met je getrouwd! Wat zullen we
ermee doen?”
„Naar Herzo-Slowakye gaan en daar koning
en koningin gaan spelen. Jimmy hier heeft wel
„Dank je, Jimmy,” zei Anthony. „JU bent nog Lgeaegd, dat de gemiddelde levensduur van een
gunstig zou zün. Hü verklaarde slechts te
hopen, dat de oppositie de deoatten zal kun
nen rekken om de zitting van het Congres te
doen voortduren zoodat „contröle" op het be
leid der regeering zal kunnen worden geoefend.
Minister Huil heeft medegedeeld, dat. zoodra
alle feitenmateriaal verzameld is. een verkla
ring zal worden gepubliceerd aangaande de
houding der Vereenlgde Stater, ten aanzien
van de Britsche blokkade en de Duitsche tegen-
blokkade, alsmede omtrent het aanhouden van
Amerikaansche schepen in volle zee. Hü ver
klaarde Juist te hebben vernomen, dat het Ane*
rikaansche vrachtschip „Wascosta" Zaterdag
middag door een Duitsche duikboot was aange
houden en op contrabande doorzocht.
Het departement voer de voorlichting
deelt mede, dat de regeering maatregelen
om een beperkt aantal departemen
tale dienaten, die hun werkzaamheden kun
nen verrichten bulten het centrum der re
geering tonder dat z(j hierdoor hun effi
ciency verliezen, uit Londen naar elders
over te brengen.
waar
had.
..Is er zwarigheid, münheer?" vroeg de man.
Blü. een deelnemend mensch gevonden te heb
ben. verhaalde Deegens hem z'n wedervaren
met den nieuwen grasmaaier. Daarop scheen de
andere in diep gepeins te verzinken.
..Een moeilijk geval," meende hü tenslotte en
verdween, zonder verder boe of ba te zeggen,
echter de schutting van z'n werkgever.
Ben paar dagen daarna kwam Poldermans.
zichtbaar opgewonden, bü Deegens aanlbopen.
,,'t Is ellendig, oude jongen, een beroerd ge
val,” begon hü. „maar je grasmaaier is zoek.
Ik heb er overal jacht op gemaakt, maar hy ia
nergens te vinden.”
„Och. kom." meende Deegens. ..iemand
hem geleend hebben!"
..Niemand hier in de straat heeft hem; ik ben
huis aan huls wezen vragen Het ding is gesto
len. uit m'n garage, in X holst van den nacht,
t Slot was opengebroken en de deur erg be
schadigd. Daar zal ik vérder maar niet op in
gaan."
„Dat is je ook geraden.” zei Deegens geprik
keld „Bepaal Je conversatie maar liever tot
den grasmaaier. Jü bent er verantwoordelük
voor."
„Wü. wil je zeggen.” verbeterde Poldermans.
„Ik heb al een inzameling gehouden by al de
menschen die je toegestaan hebt dat ding te
gebruiken. Veertien gulden en 54 centen heb
ik by elkaar gekregen, die ik je als schsdelocs-
stelllng aanbied
..Dat is een kleinigheid vergeleken bij de wer-
keiyke waarde," bracht de eigenaar van het
toestel in t midden.
„Wil Je dat sommetje dan als 'n volledige
kwlitschelding beschouwen?” vroeg de ander.
„Ik zal zelfs zóó ver gaan” zei Deegens, die
begreep, dat hü z'n grasmaaier nooit meer terug
zou zien
Weer een paar dagen later vertelde hy t ge
val aan den lossen tuinman.
heer schudde berispend z’n
Deze waardige
achtbaar hoofd.
„Laat dit voor u een waarschuwing een les
zün. münheer Deegens Als u weer een nleu-
grasmaaler koopt, houd 'm dan goed ach-
Ten aanzien van de in het buitenland de
ronde doende geruchten over scherpe maatre
gelen tegen de katholieke Kerk wordt door hel
Duitsche Nieuwsbureau verklaard, dat in de af
geloopen dagen verscheidene kerken zün geslo
ten. Hierby is sprake van gebouwen, die te ver
liggen van schuilplaatsen, zoodat by lucht
alarm de bezoekers niet spoedig genoeg de
schuilkelders kunnen bereiken. Wat de katho
lieke pers betreft, zün ter beeparing van
pier de talryke katholieke tydschriften
perkt tot vüf.
Gelyke maatregelen zyn genomen voor
evangelische kerk.
BERLIJN. 12 Sept. (D.N.B.) Generaai-
veldmaarschalk Göring heeft op zün tocht langs
het front vanochtend een bezoek gebracht aan
den Führer in diens hoofdkwartier en hem m
een onderhoud van twee uur rapport uitge
bracht over de verdere actie van het luchtwa
pen en over de maatregelen, die hy als voor
zitter van den«ministerraad voor de verdedi
ging tot dusverre heeft getroffen.
Daarna begaf Göring zich in zün vliegtuig
naar de frontafdeeiingen van het luchtwapen,
die de laatste dagen opereeren tusschen War
schau en de Karpathen. Hy bracht den vliegers
dank voor hun prestaties en reikte een aantal
bemanningen, dat zich byzonder onderscheiden
hadden, het üzeren kruis uit.
De Duitsche troepen aan het zuldelüke front
rukken snel op naar Lwow. Ten zuidoosten van
Przemysl hebben bergtroepen de stad Sambor
genomen en de Dnjestr bereikt. Snelle troepen
hebben Krakowice ten noordoosten van Przemysl
genomen.
In den loop van vandaag is de tegenstand
der ten zuiden van Radom ingesloten Poolscne
strijdkrachten gebroken. De bult aan zrügs-
gevangenen en oorlogsmateriaal is niet bü be
nadering te overzien.
WASHINGTON. 12 Sept. (Reuter). Presides
Roosevejt heeft heden verklaard, dat hy bin
nenkort een aankondiging zou uitgeven betref
fende de büeenroeplng van een speciale zitting
van het Congres ten behoeve van herziening
van de neutraliteitswet. Hü weigerde mede te
deelen of hem een datum voor den geest stond
De voorzitter der commissie voor de vast
stelling van de debatten in het Huis van Afge
vaardigden, Sabath, heeft na een onderhoud
met Roosevelt tegenover de pers verklaard, dat
hy van meenlng was. dat een buitengewone
zitting van het congres waarrchünlük tegen
2 October zou worden büeengrroepen ter be
spreking van een opheffing van het wapen
embargo ten aanzien van de oorlogvoerenden
De leden van Senaat en Huls van Afgevaar
digden beginnen geleldeiyk naar Washington
terug te keeren met het oog op een mogeiyke
zitting van het Congres. Een vertegenwoor
diger van Havas heeft den senator Nye, die een
tegenstander van herziening der neutrallteits-
wet Is, zün meenlng gevraagd over de resul
taten van een eventueele stemming ten aanzien
van opheffing van het wapenembargo. Nye
aeide te gelooven, dat de afloop voor Roosevelt
„8t. Nlcolaas, wie is dat.” vroegen ze allen
door elkaar. „Hebben jullie nooit van dezen
weldoener gehoord,” vroeg de ooievaar, „dan
zal ik je er iets van vertellen. Want daar moe
ten jullie beslist en zeker meer van weten."
„O, die expeditie naar X binnenland is op
niets uitgeloopen. Goud, ho-maar! En op een
goelen dag een stel van die halfbloeden, die de
brieven wilden koopen. Boden mg een geweldi
gen prijs en toen ik nee zei. scheelde 1 een
haartje of ik had Xi mes in mijn rug gehad.
Dat was niets, aan dat soort dingen raak je
daar wel gewend, maar t bracht me aan t
nadenken ik kwam tot de conclusie, dat ik
jou misschien voor iets heel anders had laten
opdraaien, dab ik dacht. En toen ik dat uitge
maakt had. bedacht ik dat Je in dat geval wel
bulp noodlg zoudt hebben en dus ben ik Je toen
met de volgende boot achterna gegaan."
„Wat flink van hem, hè.” zei Virginia. Ze
■tak haar arm door dien van McGrath en gaf
dankbaar kneepje in zün hand.
In alle kerken van net bisdom Münster werd
op den tweeden Zondag van September een
herderiyk schrijven voorgelezen van den bis
schep van het diocees. Graaf von Galen.
Hieruit publiceeren wü de volgende passage:
„De Rüksregeering heeft aan de kerkelüke
autoriteiten in Duitschland medegedeeld, dat
het momenteel ongewenscht is. in de kerken
iets te zeggen over den bultenlandschen politie-
ken toestand van t Duitsche vaderland. Met den
oprechten wil. de verordeningen van deze In
stanties. die de zorg hebben over het tüdelüK
welzyn van het volk, voor zoover geoorloofd is
na te komen, zal ik vanaf deze heilige plaats
niet spreken over de zorgen en de liefde voor
het heil en het geluk van ons Duitsche volk en
Vaderland, die ons hart en leder Duitsch hart
beroeren. Ik weet het. gü allen voelt het met
my, en bidt met my, dat God de gebeurtenis
sen, die över ons zün gekomen, tot het goede
zal keeren en aan ons vaderland spoedig weer
den zegen van een eervollen vrede in vrijheid
en gerechtigheid zal verleenen."
verdwenen zyn. als Polderman, die tn X laatste
huls woonde, niet besloten had den rechtmatl-
gen eigenaar op te sporen, polderman waa een
allround mensch. Hü zou de zorg voor den gras
maaier op zich nemen, daar Deegens niet in
staat scheen er behoorlyk op te passen. HU.
Polderman, zou iedereen aanblaffen en de tan
den laten zien aan ieder, die Leentjebuur wilde
komen spelen. Dankbaar aanvaardde Deegens
het edelmoedig aanbod.
Inmiddels bleek z'n grasveld weer een flinke
beurt noodlg te hebben. Hü begaf zich dus op X
pad om z'n machine te halen. Hü wist nu
wSAr. Maar hoe verbaasd keek hy, toen ze hem
al halverwege tegemoet kwam- Ze werd, zoo zag
hü, in een voortuin voortgeduwd door een man.
die meer dan genoeg van 't karwei scheen te
hebben.
..Als u er niets tegen hebt, aou ik dien gras
maaier graag mee willen hebben." zoo begon
münheer Deegens.
De man keek hem van uit de hoogte aan en
snauwde: „Als ik klaar ben."
„Zeg eens." ging Deegens moedig verder. ,,van
wlen is die grasmaaier, als ik vragen mag?"
Nu wierp de man hem een verachtelüken blik
toe. ..Dat weet ik niet,” gromde hü „maar wie
die kerel ook zün mag. hü mocht hem wel wat
beter onderhouden. Hü had al een maand ge
leden geslepen moeten worden
Verbaasd en terneergeslagen wandelde Dee
gens een poosje
voort, en onder 't
voortwandelen
sprak hy zeer
welsprekende
woorden, waarbü
hü bemerkte, dat
hü een toehoorder
eens een ware vriend. Nee, X is veel erger dan
wat Jü dacht: Ik heb Je. wat mün naam be
treft, voor den gek gehouden.”
„Heet je dan anders?" vroeg Virginia geïnte
resseerd. „Toch niet Pobbles of iets dergelük-s?
Stel je voor, dat ik Mrs. Pobbles zou heeten!”
„jy denkt altyd kwaad van me."
„Ik geef toe, dat ik eerst gedacht heb. dat je
koning Victor was, maar dat heeft maar
anderhalve minuut geduurd."
„O ja, Jimmy, nu heb ik werk voor Jou.
Goud zoeken in de rotsmassa's van Herzo-
Slowaküe
„X Is een juweel van een machine", zei myn
heer Deegens met een zydelingschen blik op
z'n echtgenoote.
„Dat is dien vent, die je dat ding heeft aan
gesmeerd. ook geraden voor zóó'p prüa," ant
woordde vinnig de dame in kwestie.
.Maar vrouwtje, je begrypt 't niet. X Is geen
gewone grasmaaier. X is het allernieuwste, dub
bel verstelbare messen, kogellagers! Je zou toch
zeker niet gewild hebben, dat ik soo n gierend
ding gekocht had, zooals ze hier naast heb
ben?"
„Ik heb je niet gevraagd er een te koopen,”
- vmnigde mevrouw Deegens nog scherper.
Haar echtvriend zag in. dat verder argumen-
teeren niet zou baten. Hü trok z'n Jasje uit en
hing het over de haag.
,Me dunkt dat ik 'm maar eens moest pro
beer en" meende hü: „dan kan ik zien, of hü
werkeiyk heeiemaal in orde is."
De nieuwe grasmaaier liep geruischloos.
Elgenlük te geruischloos. HU maakte nog niet
eens leven genoeg om münheer Deegen’s buren
er attent op te maken. Toen het grasveld af
gemaaid was, kwam er een gevoel van teleur-
nad. dus zeer kort voordat Engeland aan
Duitschland den oorlog verklaarde, in Italiaan
sche handen overging. De Bremen zou dus als
Duitsch schip New York hebben verlaten, ter-
wyi alles voor een eventueelen overgang tot
Italiaansche nationaliteit in orde was gebracht,
welke overgang definitief werd toen het schip
op den oceaan voer. Den kapitein zou hiervan
door de radio mededeelingen zün gedaan, waar
bij hü opdracht zou hebben gekregen om de
Italiaansche vlag te hyschen. De noodige papie
ren moeten zich ook reeds aan boord hebben
bevonden.
Het is bekend, dat de kapiteins van Duit
sche zeeschepen reeds gerulmen tüd in het be
zit zün van verzegelde enveloppen, welke Instruc
ties bevatten voor tyd van oorlog. Deze envelop
pen mogen alleen nadat bericht ontvangen is
van het uitbreken van oorlog geopend worden.
De Bremen zou thans als Itaüaansch schip
naar een Italiaansche haven onderweg zün, of
een mislukking. Hü doet niets dan pochen op
z'n kunde als staatsman, leuke of pikante
anecdotes vind je er heusch niet in. Van het
eerste tot het laatste woord staat er niets,
zegge niets, dat een politicus van het type
Lomax zou kunnen choqueeren. Ik heb Balder-
son vandaag opgebeld en met hem afgeepro-
ken, dat ik het manuscript vóór twaalf uur
vannacht zou afleveren. Maar nu Jimmy hier
is. kan hy het karweitje zelf opknappen."
„Ik verdwün," zei Jimmy. „Ik voel er ge
weldig veel voor om even duizend pond te gaan
opstryken. te meer, omdat ik dacht, dat ze m’n
neus voorbü gegaan waren
„Een oogenblik," zei Anthony. „Ik moet Vir
ginia nog wat vertellen.... een soort van be
kentenis doen. Iets dat iedereen weet, maar dat
ik haar nog niet verteld heb."
„X Kan me niets schelen op hoeveel meisjes
en vrouwen Je, vóór mü. verliefd geweest bent....
tenminste zoolang je er niet over spreekt."
„Vrouwen!" zei Anthony met een deugdzaam
gezicht. „Meisjes en vrouwen! Vraag James
hier eens. met wat voor een soort vrouwen Ik
omging, toen hlf me den laatsten keer zag.”
,.'n Collecte oude-jongejuffrouwen om naar
van te worden." zei Jimmy plechtig. „Niet één
er van was onder de vüf en veertig."
stelling over den eigenaar van X toestel, omdat
hü het karweitje geheel onopgemerkt had ver
richt. Hü duwde z'n maaier midden naar X veld
en begon, en nu niet geruischloos, de messen
schoon te maken. Onder die bezigheden ging
Deegens’ wensch in vervulling. Z'n buurman,
münheer Volkers, keek toevallig over de schut
ting en beet in X uitgezette lokaas.
„Wat heb Je daar?" vroeg hü, „een nieuwen
grasmaaier?”
Deegens kwam met moeite overeind.
„Ja. Tweemaal verstelbare messen, kogellagers
enz.”, zei hü trotsch. „Een fyn machientje, hé?"
,,’t Ziet er niet kwaad uit," prees de buurman
..Maar neem een goeden raad van me aan.
Deegens. Leen het niet uit."
„Geen kwestie van: dat doe ik ook niet. Kan
je begrüpen. zoo'n prachttoestel I Ik heb nog
nooit zoo'n maaier onder m'n handen gehad.
X Is een genot er mee te werken.
Maar buurman Volkers zei somber, dat het
maaien van een grasveld nooit een genot kon
zün.
.Maar man. Je bent een pessimist,” zei Dee
gens. ..Haal 'm voor de aardigheid eens over
Je gazon, dan zal je wel anders praten.”
Maar de zwart kükende buurman begon met
te protesteeren.
„Ik leen niet graag andermans tuingereed
schap. Als ik je er echter zoo'n groot plezier mee
doe, zal ik voor dit keer m'n beginsel op zü
zetten; voor een oogenblikje.”
Na een vrij langdurige proef bracht Vblkers
den grasmaaier terug.
„X Ding is geen steek beter dan X müne,”
begon hü. „Die maakt zoo'n gezellig lawaai. Je
kunt tenminste duldelük hooren, dat je let#
uitvoert. En die stuit niet zoo schichtig af op
de steenen, zooals die nleuwerwetsche messen.
„Steenen!” riep münheer Deegens veront
waardigd. .,Ik dacht dat je er Je gazon mee
wilde rollen. Had Je me vooruit gezegd, dat je
steenen wilde om ploegen, dan had Ik Je een
houweel geleend."
„Hou je gemak, ouwe jongen,” zei Volkers
heel vrlendeiyk. ,,Je weet, dat ik X alleen deed
om je een plezier te doen. Ik zal hem plet
meer van je leenen."
„Daar zal ik althans goed voor oppassen,"
mopperde Deegens en begon z'n juweel van een
grasmaaier in de richting van z’n huls te be
wegen. Hü was nog niet ver, toen hü staande
werd gehouden door Leermans, z'n buurman
aan den jhderen kant.
„Zeg, Deegens,” vleide deze heer. ..de müne
wordt juist geslepen. Ik zou 't je anders niet
vragen, maar ik zag dat Volkers hem gebruikte
en dacht dus. dat je mü ook wal een dienst zou
willen bewijzen
De vrtendeiyke Leemans was al half over
de schutting en Deegens, die geen uitvlucht kon
verzinnepe liet zonder verzet toe. dat Leermans,
dien hü niet graag mocht, z'n oogappel meenam.
Er verliepen 'n pear dagen en nog had hü z'n
grasmaaier niet terug. Maar in den trein hoor
de hü er geestdriftig over spreken. Zoo vernam
hü o.a. dat Leermans' naaste buurman, hem
had aangeboden, de machine te oliën en na
gebruik direct aan den eigenaar terug te. bezor
gen. Biykbaar had de ellendige kerel vergeten
wie de eigenaar was. want de nieuwe grasmaaier
had zoo successleveiyk den halven vlllaweg af
gereisd en zette nog steeds z'n triomftocht voort.
Deegens' oogappel zou misschien spoorloos
had. een lossen tuinman, dien Volkers soms een
paar uurtjes op een koopje nam en die nu z n
hoofd boven Volkers' schutting stak, om te zien.
münheer Deegens het toch zoo druk over
zoek den besten auto dien Je vinden kunt uit,
verdwün naar Londen en geef dit pakje op
Everdean Square nummer zeventien af. Dat is
het privé-adres van Mr. Balderson.
daarvoor krijg Je een chèque van
pond
„Wat! Zün X dan de mémoires? En ik dacht,
dat die verbrand waren?”
„Wat denk Je?” zei Anthony quasi-veront-
waardigd. „Dat ik me zóó gemakkelük laat
beetnemen? Geen dri» minuten na dat be
wuste telefonische gesprek had ik de uitgevers
al aan den anderen kant van de lün. Toen
hoorde ik, dat X andere bedriegery was en
daarnaar heb ik toen gehandeld, 'n .Pakje van
kranten gemaakt precies zooals ze me gezegd
hadden. Maar ik heb het „echte” pakketje in
de safe laten wegstuiten en het andere aan
den man, die X kwam halen, overhandigd De
mémoires zün aldaar in mün bezit geweest."
„O, Anthony," zei Virginia. „Je laat ze toch
niet publiceeren?"
.Daar kan ik niets aan doen. Ik kan Jimmy
hier niet In den steek laten. Maar je behoeft
Je niet ongerust te maken. Ik heb ze van
X begin tot het eind gelezen en nu weet ik
waarom de menschen altyd beweren dat de
grooten der aarde nooit hun eigen mémoires
moeten schryven. Als. schrijver la Stylptltch
bezittingen in beslag worden
wordt van officieele züde verklaard, dat in
gemeenen zin aan vreemdelingen, van
nationaliteit ook, geen hinderpalen in den weg
worden gelegd, wanneer zy het land willen
verlaten.
In feite zün groote aantallen Duitschers
vertrokken. Van de vele duizenden, die In het
Vereenigd Koninkryk zün gebleven, zün slechts
enkele honderden gearresteerd om redenen
van nationale veiligheid. Elk der gearresteer
den heeft echter het recht om in hooger be
roep te gaan bü de onafhankeiyke plaatselüke
„Waarom heb je me nooit verteld, dat hy zoo’n
schat was? Dat ben Je, hoor Jimmy, een echte
schat!’*
„Zoo oppervlakkig lykt X dat jullie X noga!
goed met elkaar kunt vinden," zei Anthony.
„En of!” zei McGrath. „Ik was naar tyding
van jou aan X rondsnorren en toen hebben
ze me met haat hier aangesloten. Gelukkig
was ze heel anders dan ik dacht, ik dacht zoo
een van de upper ten voor me te zullen krij
gen en ik hield m’n hart al vast.”
„HÜ heeft me alles van de brieven verteld,"
zei Virginia. „En eeriük gezegd, voel ik me
wel een beetje beschaamd, dat ik er zoo.ge-
makkeiyk afgekomen ben. Als Je bedenkt hoe
of liever waarom hy ze gekregen hee{J.”
„Als ik had geweten, wat voor soort vrouw
ze was." zei Jimmy galant, „had hü ap niet
gekregen. Dan zou ik ze zelf gebracht nebben.
Zeg, jongmensch, is de heele geschiedenis wer
kelijk afgeloopen? Is er niets meer, dat ik kan
doen?” I
„Waarachtig!” zei Anthony. „Er is wél iets.
Wacht even hier...,"
HU verdween door een van de zydeuren naar
binnen. Na verloop van een paar minuten £wam
hü met een pakje weer naar buiten Dat pakje
stak hü McGrath toe.
„Asjeblieft," zei hy. „Ga naar de garage en
