<Ketwiïkaal
van
r
Kabouter Flip
zijn vriendje Wip
en
I
Nationale inkomsten- en winst
belasting
I
den dag
DE ONBEKENDE
in de kapel
„De oudste van
’t heele land!”
VOORLOOPIG VERSLAG
DER TWEEDE KAMER
I
H uur belasting
Rentebelasting
Loonbelasting
Zwart op wit
V ennootschapsbelast ing
Clearingkoersen
Kinderaftrek
n
a
Vele ernstige bedenkingen tegen
de voorgestelde heffingen
naar voren gebracht
Voorziening voor groote
gezinnen
Wedyver om de 104-jarige Opoe
Smit attenties te bewyzen
Belastingverlaginfen
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1939
m/< i
f»a
I
ten
van
was
en
k.
niet
over
a
(Nadnflr verboden)
'NeMsvsl een weinig
HRUSCHKA
DOOR
nauw-
hij.
man
personen.
r
l
i
i
i
I
Gevraagd werd, of niet de wijze van heffing
bij de werkgevers in de practijk zal blij
ken ernstig bezwaar op te leveren.
beste
men
van
van
en tantième belasting gehandhaafd moet blijven.
Verscheidene leden achtten het niet juist, dat
tot de lichamen, welke door de vennootschaps
belasting sullen worden getroffen, ook de co
öperatieve vereenigingen behooren.
viei
hem
>9
In het donkerste hoekje van den tuin zaten
ze zwijgend bijeen.
Conny Elgood legde het blonde hoofdje. waar
in twee betraande oogen glinsterden, op den
schouder van den jongeman.
„Je behoeft het heusch nl
Hayd,” zei ze zacht. Vader
ming nooit geven, zoolang je r
l-
n
van
be-
met
..Op
5
n
0
t.
15
1.
0
n
naam-
meer
in-
aan
5
e
schot storingen in het denk-
den ouden heer veroorzaakt
kan worden aangenomen, dat
Eenige uitingen der regeerlng, zoo meenden
deze leden, rechtvaardigen In haar onderling
verband het vermoeden, dat met dit wetsont
werp een periode van voortdurend ingrijpende
wijziging In ons belastingstelsel wordt Ingeleld.
Dit beschouwen de hlerbedoelde leden op zich
zelf reeds als een groot kwaad.
Andere leden achtten het met de regeerlng
•en verdienste van de voorgestelde regeling, dat
allen in de nationale lasten zullen bijdragen.
De vrees werd uitgesproken, dat voorzienin
gen ten behoeve van groote gezinnen tot on-
gewenschte verhoudingen aanleiding zullen geven.
Andere leden voegden daaraan nog de op
merking toe, dat allerminst Is bewezen, dat het
Verschenen is het voorlooplg verslag van
de Tweede Kamer over de voorgenomen hef
fing van een nationale Inkomsten- en
winstbelasting en wijziging van enkele be
lastingwetten.
te probeeren.
zijn toestem -
in staat bent,
vijftig duizend pond sterling Je eigendom te
noemen." j
Hayden Wentworth haalde dé schouders op.
,Jk weet het. schat. Maar hjj Is toch zelf ook
met niets begonnen? Hij heeft het Je toch dik
wijls verteld, dat hij. toen hij met een dienst
bode trouwde, ook niet meer dan een armzalige
honderd pond bezat?”
Ze knikte flauwtjes.
..Hayd, vader zegt, dat hjj niet tril, dat Ik
onder dezelfde omstandigheden aal truuWFn.
als hl). Je bezit niet anders dan Je goedea voor
uitzichten en vijfduizend pond in contanten
Wat wil je daarmee beginnen?”
„Vergeet niet, Conny. dat Ik ook nog een
flinke dosis ondernemingsgeest bezit
Ze trok een pruilend lipje.
„Wat heb Je aan ondernemingsgeest, als je
niet In de gelegenheid bent. Iets te onderne
men?” fluisterde ae.
„Xk heb met Sir Rowlands gesproken." aar
zelde hij. „HU zet dat hij mij graag als com
pagnon zou willen hebben, nu Arthur Poynter
weg is. maar hij kon mjj ook niet aan het geld
helpen."
Ze keek hem glimlachend aan. door haar tra
nen heen
„Hoe tong ben je nu bü mijnheer Rowlands?*
vroeg ae.
..Bijna acht jaar en over twee maanden gaat
Gresly weg en dan word ik In zijn plaats pro
curatiehouder.'
„En dan?”....
..Dan?.... Dan sparen we. totdat de vijftig
dulaend pond bij elkaar zijn," zei hü optimis
tisch.
.Xuchtkasteelen. Hayd." zuchtte ae. „Niets
dan luchtkasteelen. Hoe lang zullen we dan
moeten wachten? En al dien tijd moeten we
tegen vader zwijgen.”
HU antwoordde niet, maar Zat met de handen
onder het hoofd te peinzen.
„Neen." mompelde hü nauwelüks hoorbaar,
„dat is niet te doen.”
..Wat is niet te doen. Hayd?"
Ze drukte zich tegen hem aan.
„Niets!”....
.4e verbergt iets voor me. Hayd.” lispelde ze
„Toe zeg wat. Wat ga Je doen? Ik zie het aan
Je gezicht, je bent wat van plan."
„Morgen hak ik den knoop door," antwoordde
hü büna ruw. „Ik zal met Je vader gaan spre
ken en als ik mü niet vergis in zlfn karakter,
dan zün we morgen officieel verloofd.”
„Hayd!"
..Neen, vraag nu niets, morgen zal ik Je alles
zeggen. Het mocht eens verkeerd afloopen."
„Onzin!.... Vader zal weigeren, als je niet
over de noodige contanten beschikt en als hü
zich boos maakt, dan hoef Je ook later
meer bü hem aan te komen."
„Laat dat maar aan mü over." zei hü
een lachje, dat haar hoop deed herleven,
gevaar af. dat ik je als zün dochter beleedlg
moet ik zeggen, dat je vader een uilskuiken is
en geen greintje koopmansgeest bezit, wanneer
hü niet op mün voorstel Ingaat."
„Je bent een schat. Hayd Ik zal het tegen
vader zeggen, hoe Je over hem denkt."
groote meerendeel der aandeelen
looze vennootschappen in handen
draagkrachllgen is.
Van verschillende zijden verklaarde men het
zeer te betreuren, dat de regeerlng met betrek
king tot de z_g.n twee-percentshefflngen niet
voornemens is gebruik te maken van de haar
toekomende bevoegdheid tot het treffer,
maatregelen ter voorkoming van dubbele
tasting.
Op grond van dit standpunt meenden de
hlerbedoelde leden er reeds thans met na
druk op te moeten wijzen, dat een verhoo-
ging van den belastingdruk. In welken vorm
ook, voor hen slechts aanvaardbaar is, In
dien vaststaat, dat zooveel mogelük alle niet
strikt noodzakeljjke uitgaven worden ver
meden. Dat de begrooting voor het loopen-
de dienstjaar aan dezen elsch voldoet,
meenden deze 'leden sterk te moeten be
twijfelen. s.
Wat de huurbelasting betreft, is naar dc
meening van vele leden zeer belangrijk de
vraag, in hoever deze heffing, welke bedoelt in
komsten uit verhuring te treffen, op den huur
der zal worden verhaald.
Voorts werd om. tegen de hlerbedoelde be
lasting aangevoerd, dat zü in haar uitwerking
een zakelüke belasting op het onroerend goed
zal zün en dientengevolge tot daling van de
waarde van dat goed zal leiden.
Verscheidene leden, die er van overtuigd wa
ren, dat onder de tegenwoordige omstandighe
den aan eer. verhooglng van de inkomsten door
middel van belastlngverzwaring niet te ontko
men is. duchtten echter van zulk een verzwa
ring In het algemeen en in het bijzonder in
den vorm, zooals die in het ontwerp wordt
voorgesteld, verschillende nadeelen. Thans
reeds is de druk der directe en Indirecte belas
tingen zeer zwaar. De vermindering van het
consumptief vermogen, welke In verband daar
mede van de nieuwe heffingen het onmlddellUz
gevolg zal zün, zal een ongunstlgen weerslag
hebben op het bedrijfsleven.
Daarvan zal èn nieuwe werkloosheid èn een
vermindering van Inkomsten van Rük en ge
meenten uit de bestaande bronnen het gevolg
Gevraagd werd, of het wel juist geoordeeld
moet worden, dat èn pensioengerechtigden ren
tebelasting betalen op het uitgekeerde pensioen,
én de fondsen diezelfde belasting waarbü In
voorkomende gevallen ook nog huurbelasting
komt verschuldigd zün over de Inkomsten
uit de beleggingen, waaruit het pensioen moet
worden betaald.
Men was van oordeel, dat het aanbeveling
vewlient. de Inkomsten uit beleggingen van
spaar- en pensioenfondsen in het algemeen niet
in de twee-percentshefflngen te betrekken.
Eenige leden verklaarden het onredelük te
achten, dat de Inkomsten uit effecten behalve
door de couponbelastlng ook nog door de ren
tebelasting zullen worden getroffen.
„Ga gerust Je gang. Al bezit ik dan geen
geld genoeg, dan zal ik het probeeren met list.
Al was je vader honderd maal nïïTTinrinair, ik
laat je niet los. Per slot van rekening is Je
vader nog niet zoo kwaad als hü eruit ziet en
bovendien is hü zakenman, nietwaar?"
Ze lachten belden en het meisje droogde haar
-tfanên.
Des avonds van den volgenden dag zat Hay
den Wentworth tegenover Connys vader. Sir
Elgood keek den jongeman welwillend aan en
toch lag er een strakke vastberaden trek om
zün mond
„Het spüt mü werkelük’ münheer Wenth-
worth." aei hü vriendeUjk. „Ik weet van Rowland
dat je een vooruitstrevend en ontwikkeld za
kenman bent en ik zou geen oogenblik bezwaar
maken tegen de plannen van u en Conny, als
ik wist dat u haar alles zoudt kunnen geven,
waarop ze door haar stand recht heeft. U bent
een eerlijk mensch, daar twüfel Ik geen moment
aan. maar.... uw toekomst is te onzeker. In
derdaad. ik heb respect voor u."
„En toch wüst u mü af?" vroeg Wentworth.
Een glimlach speelde om de lippen van El
good. toen hü vervolgde:
„Is het wel noodlg er verder over te spreken?
Toen ik begon, was het met honderd pond ster
ling per Jaar. Ik was toen verloofd „met een
ach. zü was een gewone dienstbode, maar sa
was tevreden met het geld. En boe lang denkt
u dat we moesten wachten voor we konden tfou-
wen? Tien jaar. münheer Wentworth. Conny
is onze eenige dochter, en dacht u dat wü voor
haar hetaelfde zouden willen?"
De jongeman schudde langzaam het hoofd.
„Neenr"-—zri hü zacht. .Dat zou ik zelf ook
niet willen
„Ik zie dat we elkaar begrüpen,” zei de oude
heer „En daar u mü zooeven vertelde dat U
buiten een bedrag van vüfduizend pond en
goede vooruitzichten niets bezit...."
.Dat is helaas werkelük zoo.” viel Hayd hem
in de rede, „maar zou een andere zekerheid
u bijvoorbeeld niet evengoed zün?"
„Een andere zekerheid?" vroeg Elgood eenigs-
zlns verbaasd.
„Ik bedoel wanneer ik büvoorbeeld compagnon
zou zün van münheer Rowland*?"-
Sir Elgood zweeg een oogenbUk nadenkend.
Met bevreemding verklaarden verscheidene
leden te hebben kennis genomen van de prin-
cipieele wüziging in de houding der regeerlng
met betrekking tot de belasting, te heffen van
naamlooze vennootschappen, welke bü dit ont
werp zoo plotseling tot uiting is gekomen. Het
is zeer de vraag, of de belastingontduiking door
gebruikmaking van den vorm der naamlooze
vennootschap wel 1q zoo beteekenende mate
voorkomt.
Afgezien van de vraag, of in het algemeen een
winstbelasting al dan niet boven *n uitdeeUngs-
belastlng de voorkeur verdient, forynuleeixen an
dere leden hun bezwaren tegen hetgeen in dit
opzicht thans door de regeerlng wordt voor
gesteld.
Tegen de vennootgehapebelasting, welke door
het systeem van het ontwerp niet wordt ge-
elacht en welke bovendien een zeer aanzienlijke
heffing inhoudt bestond ook bü andere leden
zeer ernstige bedenking.
Verscheidene andere leden daarentegen ver
klaarden zich met het in dezen door de regie
ring gehouden betoog zeer wel te kunnen ver-
eenigen. -
Vele leden meenden in tegenstelling met de
regeerlng een ontkennend antwoord te moeten
geven op de vraag, of althans voorlooplg
naast de vennootschapsbelasting de divldend-
Koersen voor stortingen op 16 Septembei
1939 tegen verplichtingen luidende in Relchs-
marken f 75.69, Lires f 9.90.
Overgelukkig nam Flip afscheid! Met zulke
mooie cadeaux als die muts van den kabouter
koning en de steen van den ooievaar kon je
toch met een gerust hart op reis gaan! Hü holde
Wip tegemoet die ook al van zon hoog bezoek
terug kwam. „Heb Jü ook zoo n mooi cadeau ge
kregen van president Pluimstaart?”
De rechter vernam van den geneeshssi. dat
majoor Winkler reeds overleden was. Hü gaf
bevel, het lichaam naar t lykenhulsje over te
brengen en trad vervolgens de woning van het
slachtoffer binnen.
Hü wierp slechts een vluchtigen Mik in de
kamer van den majoor, waar de moord gepleegd
moest zün; want de oude man had zich daar
lederen morgen van negen tot elf uur met zün
verzameling kevers bezig gehouden.
In die kamer zou later natuurlijk een
keurig onderzoek worden ingesteld. maar voer
het oogenbUk bepaalde zich Mr Klarmann er
toe. de deur te sluiten en den sleutel in zün zak
te steken.
Hü moest nu op ue eerste plaats overgaan
tot 1 verhoor van de personen, die misschien
InUchtlngen aangaande de mtartaar! konden
geven of iets bijzonders hadden opgemerkt en
nog onder den indruk moesten zün van hetgeen
hadden gehoord of gezien
«Wbrdt vervolgd»
Al vroeg in den ochtend was mej. A. J
de Smit—Rog. of beter gezegd Opoe Smit,
in haar Zondagsche japon gekleed, om met
een blüden lach op het gelaat, plaats te
nemen In den fraai versierden leunstoel,
welke voor haar gereed stond in de ont
vangkamer van het St. Bernardusgesticht
tl- Weesp, om de verschillende gelukwen
schen met haar 104den verjaardag in ont
vangst te nemen. En aan die wenschen
heeft het niet ontbroken! Tal van inwoners
van het stadje aan de Vecht kwamen opoe
hun gelukwenschen aanbieden en de mees
ten brachten de een of andere verrassing
mede: bloemen, eau de cologne, fruit, kort
om het was een aardige wedstrüd. om de
oudste inwoonster van Nederland op haar
geboortedag een attentie te bewüzen.
De kabouterkoning keek bedenkelijk ,.Ifeb
je er wel aan gedacht,” zei hü. „hoeveel ge
varen Je bedreigen, als Je de wüde wereld in
gaat. ai heb Je net hier niet naar Je zin?" „O,
Jawel, are," zei Flip, „maar we blijven niet voor
goed weg. We komen natuurlük weer terug.'
men de militairen (van wie verschillenden reeds
overdag waren komen fellclteerenj in gesloten
colonne naar het 8t. Bemardus-gestlcht gemar
cheerd. voorafgegaan door de Weesper Muziek-
vereenlglng „Jubel" en omstuwd door honderden
belangstellende Weesper ingezetenen. Het doei
was niet alleen een serenade te brengen, maar
tevens zou een fruitmand van respectabele af- -
metingen worden aangeboden, als geschenk van
de militairen, die regelmatig het Militair Ont-
spannlngslokaal te Weesp bezoeken. Een com
missie. bestaande uit den korporaal P van den
Reüden en de miliciens K. Koster en J. H
Sproet, had onder de .Jongens” gelden ingeza
meld en zoo kon ook namens deze militairen
het oudje gehuldigd worden
Deze avondhuldiglng van de 104-jarige is, ge
heel spontaan, uitgegroeid tot een ongekend
enthousiasme. daU zün toppunt bereikte, toen
de stoet militairen defileerde voor de vensters
van het St. Bemardusgestlcht. waarachter Opo-‘
In haar versierden stoel zat. omstuwd door kin
deren en kleinkinderen. Vroolük klonk de mu
ziek van „Jubal" en de soldaten wuifden met
de hand waarop het oudje glunder lachend te
ruggroette. Het enthousiasme werd steeds groo-
ter en tenslotte wuifden de deflleerende soldaten
met de veldmuts. Het was een alleraardigst
tafereel
De bovengenoemde commissie uit de militairen
trad de ontvangkamer van het gesticht binnen
en daar heeft korporaal v d. Reüden In harte-
lüke bewoordingen Opoe gefeliciteerd, waarbü
de fruitmand aangeboden werd ..Heel Weesp
houdt van U” zoo sprak de feestredenaar
Burgemeester M Dotlnga. die in de Juliana-
straat een kükje kwam nemen, heeft den mili
tairen hartelük dank gezegd voor deze hulde aan
de 104-jarlge. HU verklaarde oa.. dat Opoe
groote liefde had voor het Oranjehuis, in ver
band waarmede deze geste van de militairen
haar dubbel aangenaam was. .Jk hoop, dat de
verhouding tusschen jullie en de burgerü van
Weesp even uitstekend moge blüven als zü thans
Is, waartoe het gemeentebestuur gaarne zal
meewerken." Then nam het enthousiasme van
het publiek een dergelüken omvang aan. dat
de afzetting van politie en militairen verbroken
werd en burgers en soldaten één compacte
massa vormden. Lulde hoe ra’s klonken op. toen
de militairen den burgemeester omhoog tilden
en hem een ovatie brachten. Later op den
avond heeft ook de muziekvereenlglng ,J3oIl"
nog een serenade gebracht.
nog
aanzienlijk bedrag waard moet zün?
Dat kan ik u niet zeggen Met betrekking
tot geldzaken was hü zeer gereserveerd t Is
beat mogelük. dat hü lets bezit, hoewel hü zeer
eenvoudig leeft, maar omtrent dat punt heb
ik geen zekerheid. Slechts één ding heeft hü
mü ronduit gezegd: dat bü zijn overlijden ge
heel zün nalatenschap aan de familie Eltr
ten deel zou vallen
Men was op de plaats der misdaad aange
komen. De heeren verlieten elkaar. De rechter
ging zün ambtsplicht vervullen en de notaris
wilde Yvetta. die nog geheel overstuur was. zün
deelnemmg gaan betuigen.
,4a, als je dan niet anders wil. dan moet ik
Je wel laten gaan,” zuchtte de konlng. ..En dan
moet je deze muts meenemen. Als je die opzet.
dan ben je alleen maar zichtbaar voor kabou
ters en niet voor menschen of dieren, terwü'
je zelf alles kunt zien. Eki nu, goeie reis en tot
weenden* I"
Aan het voorlooplg verslag wordt ontleend:
Sommige leden beschouwden de mededeellng
van de regeerlng, welke het uitgangspunt is van
haar toelichting op het ontwerp, nj. dat het
bestaande tekort op de rüksbègrootlng voor
een zeer belangrük gedeelte veroorzaakt wordt
door de büzondere voorzieningen ter bestrü-
dlng van de werkloosheid en ten behoeve van
de defensie, op z’n minst genomen als een veel
te eenzijdige belichting van de aanleiding tot
deze belastlngverhooglng. De begrooting voor
1939, vergeleken bü die voor 1937, buiten d«*
defensiekosten en buiten büzondere andere
posten om, vertoonde een uitgave-accres van
rond 42 mlllioen. Deze belangrüke stüging nu
is het. die de hlerbedoelde leden als de eigen-
lüke oorzaak van de indiening van dit wets
ontwerp beschouwden.
Andere leden betwistten de Juistheid
deze voorstelling van zaken.
De reeds bovengenoemde „sommige leden”
waren van meening, dat een goede politiek
eischt, dat vóór alles maatregelen worden ge
troffen om een nieuwe, aangroeilng van de be
grooting van uitgaven ,te voorkomen.
Verscheidene leden verklaarden het onjuist
te achten, dat op hetzelfde tUdstip, waarop tot
belangrüke he|^ilnfrverrwariny wordt overge
gaan, andere heffingen worden prijs gegeven.
Vele andere leden daarentegen gaven te ken
nen. dat zij zich zeer wel konden vereenigen
met het voorstel, de Invoering van een aantal
nieuwe belastingen gepaard te doen gaan met
de afschaffing of verlichting van een aantal
bestaande heffingen, welke op het bedrüfsleven
in het algemeen, op bepaalde bedrüfstakken. ot
op bepaalde groepen der bevolking een onrede-
lüken of onevenredig zwaren druk oefenen.
Gevraagd wend, welke waarborgen de regee
rlng heeft, dat de verlaging van een aantal in
directe heffingen, welke door haar wordt voor-
gesteld, inderdaad aan den consument ten goede
zal komen en niet aan den tusschenhandelaar
of den winkelier. Met name wordt hier gedacht
aan den geslachtsaccüns en aan de omzetbe
lasting.
Eenige leden beschouwden het als een leemte
van het ontwerp, dat niet voorzien is in de be
hoefte aan tüdelüke verlaging van belastingen
in verband met de uitvoert™? van werken, welke
tot vermindering van de werkloosheid kunnen
leiden.
Sommige leden bepleitten afschaffing van de
grondbelasting.
Een der leden bepleitte afschaffing van de
rüwlelbelastlng als draagkrachtcorrectief
bate van de minder gesitueerden.
Verscheidene leden vroegen zich af, waarom
bü de keuze van de belastingen, welke voor ver
laging In aanmerking' zün genomen, niet de
sulkeraccüns is aangepakt.
eersten slag zwoeren zü elkaar: Wie den
anderen overleeft, zal voor diens vrouw en kin
deren zorgen, als betrof het zün eigen gezin.
Belden keerden zü ongedeerd terug uit den
oorlog; zü vestigden zich in dezelfde stad en
gingen met elkaar om ais broers. Winklers
vrouw stierf het eerst, zonder hem kinderen
geschonken te hebben Majoor Elt». die er zeven
had. overleed een paar Jaar later aan longont
steking; af gezien van het kleine pensioen der
weduwe, liet hü zün vrouw en kinderen achter
«onder middelen van bestaan. Nu hield Winkler
den in zün jongelingsjaren gezworen eed: Hü
werd de voogd der zeven kinderen van zün
vriend, en voor de weduwe een trouw vriend en
raadsman. Winkler zorgde er voor, dat het
groote gezin aan niets gebrek leed. De opvoe
ding der kinderen leidde hü van verre. Zü
groeiden op en kwamen allen goed terecht Een
der dochters. Slbylle Eltz. is hier te Vriebus-
weller onderwijzeres aan de openbare school;
twee anderen zün als gouvernantes elders, ge
plaatst: de jongste. Yvetta. bestuurt sinds eeni-
gen Ujd Winkler s huishouden; Rosa Eltz heeft,
evenals haar broer Otto, een betrekking bü. een
bank te Weenen. Eberhard, een der jongste
zoons, was boekhouder, maar werd onlangs
ontslagen, omdat de slechte gang van zaken be
perking van het personeel noodlg maakte;
sindsdien verbluft hü met zün jonge vrouw te
Vrlesbusweiler bü zün moeder.
De majoor wilde voor de heele familie
zorgen. Waarom liet hü ae niet op ..Roaen-
hoC’ wonen?
Daar had hü geen lust ia. HU houdt van
De loonbelasting zal. naar verscheidene le
den opmerkten, zeer zwaar drukken op de
loonarbeiders
Verscheidene leden wenachten met na
druk te kennen te g*ven, dat een loonbe
lasting zonder vrijstelling van inkomsten
beneden een zekere grens voor hen ten
eenenmale onaanvaardbaar zon zijn.
toen'hü zei:
„Natuurlük zou ik in dat geval geen oogen
bUk aarzelen u als mün schoonzoon welkom te
heeten. maar ik zie niet in.
Een vreemde glimlach kwam op het gelaat
van den Jongeman.
„Dus In dat geval...."
..Kunt u met
Conny trouwen,
maar
Opnieuw
.Vent worth
in de rede, maar
Elgood dacht er
niet aan dit nl»
Tegen het denkbeeld, een voorziening In den
nood van ouden van dagen aan deze regeling
ten gunste van groote gezinnen te doen voor
afgaan, moesten de hlerbedoelde leden zich ver
zetten. Deze regeling vormt een essentieel on
derdeel van de onderhavige belastingvoorstel
len. ZÜ is noodzakelük om een rechtvaardiger
verdeellng van den belastingdruk te bereiken.
Uit de cüfers, door da- pommissle-Fleskens
overgelegd, blükt overtuigend, dat de groote ge
zinnen, vooral tn de lage welstandsgroepen. on
evenredig zwaar worden belast. Ten stelligs'e
moet dan ook worden ontkend, dat deze rege
ling hét karakter van een zekeren rechtstreek-
schen steun zou dragen. Evenzeer dient met
klem te worden weersproken, dat reeds .ang
het verlangen bestond naar een steunregeling
ten behoeve van groote gezinnen. Uit deze be
wering blükt duldelük, hoe weinig begrip te
dezen aanzien bü velen bestaat. Dat hetgeen
wordt voorgesteld onredelük zou zün ten op
zichte van kleine gezinnen is niet te begrij
pen. Het valt toch niet te ontkennen, dat groo
te gezinnen meer te betalen hebben aan aller
lei indirecte belastingen en crisisheffingen, m
het algemeen in de dagelüksche levensbehoeften
en in de opvoeding van méér personen hebben
te voorzien.
Benige leden achtten de regeling, waarvan
hier sprake is, totaal onvoldoende. Voor belas
tingplichtigen met groote gezinnen en middel
matige inkomens beteekent de tegemoetkoming
van f 10.per Jaar per kind boven het derde
veel te weinig.
Bovendien achtten de hlerbedoelde leden het
onjuist, dat de betrokkenen om de tegemoetko
ming, bedoeld in het laatstvermelde artikel
moéten verzoeken.
Het luister-apparaat. welwillend afgestaan
door de Vereenlglng tot behartiging vdn de be
langen van slechthoorenden. heeft op dazen
feestdag wel bijzonder goede diensten bewe
zen. daar velen, met behulp daarvan, een bab
beltje met Opoe konden maken.
Eén der eersten, die dit deed, was wethouder
E W Raadsheer, die met wethouder C. A. Oa-
lesloot. de Jarige kwam fellclteeren. Even
later verschünt ook burgemeester M Dötlnga.
vergezeld van den overste L. F.. Apol en kapi
tein J. E. Hofman. De burgemeester drukt het
oudje de hand en zegt, dat zü straks den offi
cieren maar eens iets moet vertellen van haar
herinneringen uit de oorlogen van 1970 en
1914.
Overste L. F. Apol zegt, met belde banden
de gelegenheid te hebben aangegrepen, om,
namens officieren, onderofficieren en soldaten
van het kantonnemént Weesp. de oudste
woonster van Nederland gelukwenschen
te bieden op dezen zeldzamen dag. Namens de
officieren wordt een prachtige mand met
chrysanten vóór het oudje neergezet, dat door
de huldiging van zooh onverwachte zijde
zichtbaar verrast is. „En omdat deze bloemen
niet geuren." besluit de overste, „krijgt u ook
nog dit pakje.” Dat deze verrassing reukwater
bevatte, was Opoe heel welkom, want „dat
frischt nog eens op.’ verzekert ze even later
aan een naast haar zittende bezoekster.
Gaandeweg komen er méér bezoekers
oude herinneringen worden opgehaald. Van m
tegenwoordlgen stadsbestuurder weet Opoe te
vertellen, dat hü als jongen bü haar belletje
getrokken heeft. Tegen een bejaard Nieuw
st raat-bewoner zegt zü prompt: „Uw vader
heb ik ook nog gekend; die was schipper en
ik heb wat dikwijls bü hem in de roef geze
ten." Natuurlük loopen de gesprekken ook over
den oorlog, want de burgemeester had immers
gevraagd, of. de Jarige den officieren een en
ander wilde vertellen uit 1870 Maar dat
sdhünt toch niet zoo goed te willen vlotten,
want zoodra Opoe over 1870 begint, gaan haar
gedachten vliegensvlug naar 1914 en dan bab
belt de pientere 104-jarige honderd uit
die moellüke Jaren.
„Ik had negen soldaten in huls en soms geen
eten. Toen ben ik naar het stadhuis gegaan
en heb tegen wethouder Knaap gezegd, dat we
niets in huls hadden en toen hebben we cho-
coladereepen gekregen, om onzen honger te
stillen." En zoo gaat het verder; een stroom
van herinneringen komt los. Op een gegeven
oogenblik zegt het oudje met een voldanen
glimlach op het gezicht: ,4a. Ik ben de oud
ste van het heele land-t Is ook een heele
leeftüd. 104 Jaar
De pastoor en de kapelaan komen eveneens
fellclteeren en Opoe is hiermede niet weinig tn
haar schik. Afgevaardigden van verzchillende
vereenigingen loopen af én aan, kortom het is
een gezellige feestelüke drukte en de 104-Jarige
schijnt er niet den minsten last van te onder
vinden.
In het middaguur komen de kinderen van de
R. K. Meisjesschool een fruitmand aanbieden
en ze zingen een lied ter eere van Opoe, het
geen het oudje büzonder aardig schünt te vin
den. Deze huldiging vormde een der aardigste
momenten van den feestdag van Opoe Smit.
Maar ook voor den avond was nog een ult-
zonderlüke verrassing bewaard. Toen toch kwa-
VAN DEN OommMRs.
■nn*T EINDHOVEN
VERS 1’ Eh
OE LINMBNWBVBBB SINDS 1SS1
een rustig leven en heeft veel plaats noodlg
voor zün verzamelingen. Ten tweede wilde hü
niet, dat mevrouw Fannl Eltz, die voor haar
leeftüd uitstekend is geconserveerd, zich, door
bü hem te komen Inwonen, aan praatjes zou
blootstellen. Met Yvetta en haar zuster Annie,
die vroeger zün huishouden waarnam, is het
anders gelegen Die beschouwt hü als kinderen,
en het verschil van leeftüd is zóó groot, dat er
geen of zeer weinig gevaar voor gebabbel be
staat.
Waar beeft Winklei gewoond, vóórdat hü
zich te Vriebusweller vestigde?
Eerst te Weenen, later te Gras. Vandaar
is hü. nu tien jaar geleden, naar ons doro
gekomen, waar hü den ..Rozenhof" heeft ge
kocht.
Is hü vermogend? Ik bedoel: bezit hü
geld, buiten de huizinge. die reeds een
Zinkler en notaris Kolbried. gevolgd door een
menigte nieuwsgierigen.
Mr. Klarmann liep naast den notaris Eerst
sinds twee maanden was hü distrlctsrechter te
Vriebusweller; dus kende hü wel de namen der
personen, doch was niet op de hoogte van him
onderlinge betrekkingen Daarentegen was
Kolbried feeds 25 jaar als notaris in het dorp
gevestigd, dus volkomen bekend met de plaat-
selüke omstandigheden. Bovendien was hü In
tiem bevriend met Winkler en de familie Elts;
die hadden zich tien Jaar geleden te Vriebus-
weiler gevestigd, toen de majoor den „Rozen
hof” had gekocht.
Daarom had Mr. Klarmann onderweg den
notaris verzocht, hem een beknopt overzicht
van de betrekkingen van den majoor met de
familie Eltz te geven.
Ik weet dienaangaande slechte dit, aet hü.
dat de majoor een goed geconserveerd
van 79 Jaar was en dat zün huishouden werd
bestuurd door zekere juffrouw Eltz. Als ik mü
niet vergis, bewoont de familie van die jonge
dame een gehuurd huls in 't dorp
Ja, 1 huls „In de gouden Zon", het mode
pand met den erker, op het Gemeenteplein.
De relaties van den majoor, een zeer braaf,
maar nog al eigenzinnig en opvliegend mensch,
met deze familie dateeren uit zün jongelings
jaren. HU sloot toen met Otto Eltz. die juist
zoo oud was als hü en met hem tot luitenant
werd benoemd, een vriendschap voor het leven.
Belden waren ernstig van karakter, beiden
idealisten. Naast elkander streden zü
beiden reeds gehuwd in T0 en vóór den
Verscheidene leden gaven naar aanleiding
van gemaakte opmerkingen In zake den kin
deraftrek als hun meening te kennen, dat. hoe
zeer de constructie van dit correctief wellicht
voor wüziging in aanmerking komt, een rege
ling van deze strekking in het ontwerp toch
zeker niet zal mogen ontbreken. Zonder een af
trek als de hlerbedoelde achtten deze leden de
voorgestelde heffingen In geen geval aanvaard
baar.
Dat de voorgestelde vennootschapsbelasting
als een draagkracht-correctiet met betrekking
tot de beter gesitueerden zou kunnen worden
beschouwd, verklaarden verschillende leden
zeer ernstig te moeten betwüfelen.
een onbeleefdheid op te vatten. Hü kende da
jeugd, vooral wanneer er vrouwen in het spel
waren
„Zoudt u mü dit zwart op wit willen geven?"
Verbaasd keek de ander hem aan.
„Zwart op wit geven?" herhaalde hü.
„Als u werkelük meent wat u zegt, dan kunt
u daartegen feitelük toch geen bei war heb
ben
Connys vader zette zich zwijgend aan hel
schrüfbureau en het duurde enkele oogenbllk-
ken alvorens hü zich weder tot Hayd richtte:
„Alstublieft! Zwart op wit. Maar wat is nu
eigenlük de bedoeling er.an?"
De jongeman las kalm den brief door en
knikte tevreden
..Dat is heel duldelük. münheer. Ik dank u
Hü stak het in zün portefeuille en haalde et
tegelük een ander papier uit, dat hü aan Elgood
gaf met de woorden:
„Mag ik u dit papiertje als tegenprestatie
overhandigen?" aei hü lachend.
Hü legde het voor Elgood neer, die met klim
mende verbazing las:
....Ik. Thomas Rowlands, verklaar hiermede.
Hayden Wentworth te zullen beschouwen ah
mün compagnon, zoodra hü van Sir Elgood de
toestemming tot zün huwelük met diens doch
ter Conhy zal hebben verkregen
HU las en herlas het eigenaardige document
en ’tenslotte kwam er een glimlach op zün ge
laat. die zich tot een gullen, vroolüken lach ont
wikkelde
.Mün waarde Wentworth," aei hü- Jk geloot
dat ik mü in Jouw capaciteiten toch nog ver
gist heb. Je bent nog handiger dan ik dacht.
Eigenlük moest Ik je...."
Hü stak gemaakt dreigend zün vinger op.
„Te laat, münheer Elgood." lachte Hayd „Ik
heb zwart op wit en daar is niets aan te ver
anderen. Ik ben van nu af de compagnon van
münheer Rowlands en daarmede tevens uw
aanstaanden schoonzoon."
Elgood kruiste de armen over elkaar en scheen
na te denken.
,Jtn als ik nu mün toaatamming eens terug
neem
Hayd haalde dreigend het document te voor-
schün.
„Wel," aei de oude man toen goedkeurend.
,4e laat je niet van de arüs brengen ook, zie ik
en ik moet zeggen het is bewonderenswaar-
dig. Werkelük, het zou zonde zün, als de mooiste
speculatie van zulk een uitstekend koopman
mislukte."
Hü drukte hem stevig de hand
„Het is allright. Hayd. Neem haar en wees
gelukkig."
Een half uur later zaten twee gelukkige jonge-
menschen wederom in het donkerste hoekje van
den tuin, evenals nauwelüks een dag geleden,
maar nu speelde het maanlicht met den glans
van twee gladde gouden ringen, die aan hun
vingers schitterden, als bewüs dat de grootsche
speculatie' van Hayden Wentworth volkomen
geslaagd was.
*t Is maar met het oog op juffrouw
Yvetta.... En veronderstel eens dat hü on
schuldig was en door mün verklaring in ver-
schrikkelüke moeilükheden werd gebracht!
Ik dacht, dat de majoor den naam had
genoemd?
Ja..., Ik heb t heel duldelük gehoord.
En toch.
Wie is het? Ik bedoel: welken naam heeft
Winkler genoemd?
Toen hü naar buiten kwam, risp hü:
„Hulp! moord!.... Eberhard Eltz heeft mü
overvallen.... en geschoten...." Toen sloeg hü
tegen den grond en verloor het bewustzün.
Dr. Otto was hevig geschrokken. Hü keek den
touwslager ongeloovlg aan
Niet mogelük! Heb JU dat wezenlük ge
hoord? jü alléén? Of was er nog iemand bü?
Of ik alleen was? Dat weet ik niet, want
R keek niet om mü heen. Misschien beeft ook
Verscheidene andere leden juichten de
voorgestelde regeling warm toe.
populaire huwalgkMltaet onder volte
nrantle. gemerkt en geborduurd, nog geer
h. asaVmaart esoastereollectw
■ün
Vele leden stelden de vraag, of het geen
juistere politiek ware gweest, de vrü aan-
zienlüke belastingverlagingen, welke worden
voorgesteld, achterwege te laten, waardoor
het bedrag, dat uit nieuwe heffingen of uit
verhooglng van bestaande heffingen moet
komen, aanmerkelük lager zou hebben kun
nen blüven. Zü bevalen het volgen van een
zoodanige gedragslün alsnog aan.
Alles bijeen zagen vele leden In de natio
nale inkomsten- en winstbelasting een in
gewikkelde, groote perceptiekosten elachen
de heffing, die, in strijd met de rechtvaar
digheid, een verschuiving van den belasting
druk naar het minder draagkrachtige deel
van de bevolking met zich zal brengen.
de knecht van den schoenmaker het gehoord
Maar, dat ik ’t heb gehoord, en goed geboord,
daar kan ik n eed op doen. Maar, nietwaar,
dokter, ook u beschouwt het als onmogelük en
daarom zult u begrüpen
De bejaarde geneesheer, die reeds dertig Jaar
te Vriebusweller was gevestigd en er iedereen
kende, maakte een beweging alsof hü lets van
zich wilde afwerpen. Weliswaar een weinig
bleek, maar toch met zün gewone kalmte, ant
woordde hü:
Of ik het al dan niet als mogelük be
schouw, beste Hofer, doet niets ter zake.
Wanneer men zich op medisch standpunt
plaatst, is het in ieder geval aannemelük, dat
reeds het eerste -
vermogen van
heeft. Zeker
Winkler zün aanrander, die hem waarachün-
lük van achter besloop, niet goed gezien heeft.
Maar in deze kwestie is het woord aan de
Justitie Wat jou betreft. JU hebt je eenvoudig
te houden aan den elementalren plicht van den
staatsburger: eenvoudig «n zonder reserve zeg
gen. wat je weet, om de autoriteiten in te
lichten.
Ik moet het dus zeggen
In leder geval.
Achter hen. op de straat, kwam er beweging.
De personen, die Winkler s Ujk omringden,
gingen achteruit. Verscheidene heeren en een
paar agenten naderden met snellen tred de
plaats van de misdaad.
■t Waren de distrlctsrechter, Mr. Klarmann,
met zün griffier, de gemeenteveldwachter
