Herfst in den tuin 1939! van Tegenstellingen DE TAILLELIJN „Doet gewoon!”, de leus LEKO RIJWIELLAMPEN Hoe eten we maïs? iiiii VRIJDAG 6 OCTOBER 1939 Verlichtingsartikelen Bronzen BRABANTSCHE BRIEVEN Nu het October is.... Casaque van zwarte crepe met versiering van gouddraad C. KAHMANN v/h Directeur i/tf firma KLOOSTER!! IJIS BETER ZICHT DrI E. HOEKSTRA’S BLOEDZUIVERENDE PILLEN Deze pillen zuiveren het bloed en bevorderen de natuurlijke verrichtingen des Uchaams 55 ct„ 90 ct. of 1.56 per doos met gebruiks aanwijzing. Verkrijgbaar In Apotheken en Drogisterijen, oa.. te Amsterdam bij Apoth Sanders, Rokln 8; Drog. De Boer. Over toom 91. Te Hilversum bij Drog De Vries. Kerkstraat 98. Te Haarlem Fa. v d. Pigge Gierstr. 3. Te Heemstede O. Brühl, Binnen weg 143. Te Utrecht Fa. T. P. v d. Bergh Steenweg 65. Te Arnhem H. Llnnewiel. Jans- straat 17. Te Enschede G. Holst. Oldenzaai- ochestraat 7 <U« vuile plekken Uw dteuf of neem ze weg mei een COLEO METALEN DEURPLAAT (inplaata van glaa ot celluioHI) TECHN. BUREAU „COLEO Verspilt geen voedi ngswaa rde «r waar den kleuren- N. Z. Voorburgwal 332 - Tel. 33016 - Amsterdam en en Ulvenhout, 5 Octotwr 1939 op. DRE e Vrouw het Wel ons Van de oudste, en meest bgkende fabriek in Nederland. Pr. fabrik. VRAAGT UWEN WINKELIER Vooi BREI MET NEVEDA-WOL Aan de N.V. Ned. Wolspinnerij Heerengracht 483. A’dam (C.) M.H., u gelievfl op te ge ven, waar ik Neveda Wei en Gratis Neveda Brei patronen in mijn woonpi. kan verkrijgen Naam Adres: Woonplaats: dom nie gebukt. Wantrouwen is den mensch van deuze dagen beter gelegen! Maar ditte mot ik oe dan toch wèl onder 't oog brengen: onder wijl de vernielende en verdelgende legers op rukten deur Polen, kwamen de boeren daar, ach ter die oprukkende legers, huilie hofsteé uit en ze bewerkten den vertrapten akker Vaneigens! Op den buiten gong alles gewoon deur. En dan kunde toch de vrucht in den ak ker nie laten verrotten! Oe kunt tóch oew bees ten nie ongemolken laten crepeerenü Ge kunt toch de Van God opgelegde taak nie in den steek laten, omdat. menschen oe die taak zoo moeilijk maken! „Doet gewoon". een hoog versierd boord, waarvan de rug van onder tot boven met knoopjes sloot. De twee de had wel iets weg van een soldaten-tuniek. Ook deze blouse had een strakke mouw en een hoog boord. De sluiting was hier echter aan de voorzijde aangebracht. Op die voorzijde prijkte een tres-versiering met veel kronkels, die. breed op de schouders, naar beneden toe smal uitliep. Ook de onderrand eindigde in een punt in het midden. Tot slot wil ik u nog verklappen, dat de ea- saque op de foto van zwart wollen crêpe is en het motief opgelegd is van gouddraad. CLARA teloos verspild gas. 5. Eiken avond na 't koken die nen de branders afgewreven te worden met een krant. Eenmaal per week worden ze uitgenomen en af geschuierd. Na overkoken reinigt men brander en naaste omgeving met zeepsop. Goed onderhouden branders werken zuinig koken in de hand. 7. Voedingswaarde wordt ge spaard door aardappelen en groen ten op te zetten met weinig water. t. Men houde ketels en pannen gesloten, want by open deksel ver dampt vocht, waardoor grooter gasverbruik noodzakelijk Wordt. Bovendien blijft met gesloten dek sel het aroma behouden. aroma, waarmee de kruiden te vervangen zijn. Ze worden daartoe, in fijne stukjes gehakt, met het overige door de sla heen gewerkt Van de kleine vruchten komen onze gedach ten vanzelf op de groote: met name de pom poenen of sier-kalebassen. Het is traditie, dat deze vrucht omwille van haar prachtige kléur- schakeering en grapplgen vorm op een schaal als decoratie gelegd wordt. Niet minder Is het effect, wanneer meerdere van deze slervruch- ten aan een dik gevlochten rafflakoord worden geknoopt en gehangen in een kamerhoek, die zich voor zoo n rustieke versiering eigent. Een breede haardschouw zou zich hiervoor uitste kend leenen. Ook zijn de stroobloemen, die u nu geplukt wanneer ze aan den ze ge springen. September was nie overdadig nat. 'Nen derden grasoogst is daarom verkeken, zoo- dat van gras-kuilen veur den stal al nie veul komt! Jammer van eenen kant, t Is plazlerig den beesten in 't hartje wintertij nou en dan 'nen erm gras te kunnen voeiëren. 't Doet deugd aan de runders, deugd aan den melk van eigens. Maar allee, van den anderen kant was de Herfstmaand mee n scherke geknipt om t' oogsten. Krakensdroog is den grooten oogst bin- nengerejen en wat wil den boer meer verlangen! Den uitzaai van den terw, den garst en den rog is begonnen. Veur ’n deel tenminste, want 't winterkoren kan laat gezaaid worden, tot t’ ende December, in de vrijgekomen suikerpeeën- velden. Maar ge ziet wel: daar valt op den hof zoo- iets te schaften mee deus korte dagen en *t kost ons gip moeite omgewoon" te doen!! Wij hebben op den dag gin tijd om aan iets anders te denken dan aan den arbeid. En 'savonds7 Allee dan is er onder de lamp nog genogt te doen! *t Uitzoeken en ontsmetten van de zaai lingen is 'n sjecuur werk. Goed gezaaid, goed geoogst. Da s 'n wet waarop ge staat kunt ma ken! En nie den boer alleen, dunkt me Zie maar over den weareldakker. die in vollen rijp- dom staat van den haat, waarmee ie Jayen be zaaid wierd. Meer zal ik daar nie van zeggen Want stuk veur stuk, aan die rinneweerende cultuur zijn wij allemaal.... doodonschuldig! Schoone maand, deus van de druif Schoon veural in d’uitersten. Ik bedoel in de lange, kou we nachten, waarin ,'t somtijen al vriest: en in de Zomersche dagen, waarin 't rossig October- zonneke gouwen poeier strooit over 't kleurend geblaart. Den wilden wingerd teugen onzen achtergevel staat aan te gloeien n peers vuur. Den noten- leer z'n straffe blad verkleurt van oranje tot brons. En als de namiddagaon deur zijnen kroon woelt, dan vlamt daar boven den erf 'n kleuren vuur, amtco, waarvan oew oogen nie kunnen af blijven. Hij draagt kostelijk vrucht. lederen mer- roofridders op m’nen gen. veural na nen kouwen nacht, ligt den erf 1 na nen garst afbhjven i CORRESPONDENTIE Joa Sm. te Utrecht. Oe hebt oew adres nie vermeld op oewen brief, zooda 'k oe antwoorden mot in de krant. Man. ge zUt er neffen! Den boer over wien ge gelezen hebt in de krant onder Rechts zaken is nie den Dré van Ulvenhout. En als ge 't nie gelooft, zoude kunnen informeeren by jullien E.A Heer Politierechter! Jaja ik laat dat stukske wèl leken aan Dré III. Dan kan mijn Jonge, dus driftige, boske zien, dat ie altij beleefd mot blijven jegens de klantjes, al.... is dat dikkels ook veul moeilijk de leste jaren Nog iets: waarom zijde gij er zoo deur geprik keld. dat dieën dwazen boer i'n eigen „Koning der Groenteboeren" noemt? 1 Wemelt van Ko- nlngen en Koninginnen op deuze weareld. Oe hebt daar: Voetbalkoningen, Fletskonlngen. Schoonheidskoninginnen. Modekoninginnen. Ko- ningen van den Lach. Bridgekoningen. Staal- koningen. Worstkoningen, enz. enz. Waarom zou naast den Worftenkoning nou nie ns nen Ko ning van de Boerenkool opstaan? 1 Is allegaar familie van Klaverkoning, jonk! Bordpampier! Oewen brief was veul «waar Te zwaar van wicht en te zwaar op de hand. Oe staat bh Trui veur dubbeltje strafport In “t krijt. dik onder de afgevallen steelblaren. waartusschen de gespleten groene notenbasten, groot als elers. Maar daar is veul van deus gerei deus Najaar! Hazelnootjes, beukenootjes. eèkels, de bosch- pajen liggen er vol van. Dat wijst op nen stren gen winter, zeggen de „weerprofeten Maar ge loof er niks van. jonk! ’t Wijst op nen goeien Zomer, vooral op n malsch Voorjaar en da s veurbij! Daarbij: hebt ge al éénen Winter in heel oew leven meegemokt, die van te veuren nie als „streng" wierd aangekondigd? Klets! De Schepping is glnnen politiek, die ge in de kaart kunt kijken! Den boer, die heel z’n leven van de tochten z’n studie mokt, is al veul content als ie 's avonds kan zeggen„"k heb 't van den ir.ergen goed gerajen mee 't weer. 'Nen enkeling kan sóms twee, drie dagen veurult „iets" zeg gen, maar den boer of den wetenschappeliJken sterrenkijker, die in September vertellen kan wat er veur 'nen soortement van Winter veur de deur staat, dieën ..wonderdokter" mot nog altij geboren worden. Neeë. hoe geren we dikkels in den boek van ons leven 'ns veuruit zouwen blajen, om te zien of er mlsschient wel 'n gelukkig end aan den roman is, deus kunstje is ons nie gegeven. We perbeeren 't mee 'n oud wjjf mee 'nen zwarten kater op beuren schou wer. mee koffledrab. kaarten, dansende tafeltjes en mee 'nen glazen bal. we perbeeren 't mee on wijze en mee geleerde nonsens, maar we kunnen gin dagbladzij veurult zien Ginnenregel! We weten deuze minuut nie wat 'r de volgende boven ons hoofd hangt en deus menschelijk on vermogen is wel 'nen heel bezonderen zegen, dien we deelen meugen mee de dikkels benijde veugelt jes Maar ik dwaal van m'n champiter. October- maand! Ik heb de eerste bonte kraai al gezien. Zijn edele zat op den elgensten paal, daar langs de koeienwei, als verlejen winter, 't Zal dus wel den elgensten astranterik zijn, die al ennlgte Jaren zijnen wlnterblvak in Ulvenhout opslaat. Als ik 'm veromzag, tikte-n-lk aan m'n petje en zee: „content oe weer In goeie conditie ver- om te zien, seigneur, mar ge floddert deuzen winter nie op m'n Zondagsche pet! Hoe was 't In 't Noorden?" Verwaand snukte-n-ie mee z'nen deftigen kop En als d' avondzon 'm bescheen was 't of ie 'n goud lorgnetje op had. Dan zwikte-n-le mee den steuvlgen steert. trok zijnen kolonelskop ef- kes in. spreidde de lompe vlerken en daar wiek- te-n-ie traag weg. 'nen meter boven de wei. op zoek naar de veldmuizen, die teugen donker geren te veurschijn komen. Allee. Tc heb graag zoo n paar van die kraal- roofridders op m’nen grond. Als ze maar van 1 enne daar te Dré III doen" i taille van een dof zwart of Deus wijze advies is in den grond 'nen boeren- raad eigenlijk. Gewoondoen is den boer zijn re actie op 'n ijzeren Natuurwet, op 'n Scheppings- wet. waaraan ook 't nietigste madelleveke of peerdeblom gehoorzaamt, wanneer t, na 'nen onbehouwen trap van den koeienhoef, z’n eigen weer opricht naar de zon. tot 't leven. Zoo is dat dapper blomke. Mennlgt „grootenmensch, zoo.... eh.... dapper in goeie tijen, kan aan zo'n madeliefke. zo'n simpel veldsterreke. 'n lichtend veurbeeld hemen, in dagen dat zo'nen mensch 1 teugenzlt en zijn dapperheid vergaat HJk sneeuw in de zon Ja, wij doen gewoon, wü-van-den-buiten. Daarbij: er is veul te doen. October is de leste drukke maand van 't jaar. En de dagen zijn veul kort. Zondag gaat de lamp veur zessen op. De dagen worden kort. Den wlntereerpel, den juin (uien) de kroten, de winterpeeën en zulk knolgewas. 't mot gerooid en gekuild worden. Daarbij komt de suikerpeeëncampagne 1 k Heb extra volk aangenomen veur den rooi, 1 peeën rijen doe 'k eigens. mee m’nen compagnon! want bjj 't wegen en afrekenen op de fabriek ben 'k liever eigens bij. t Is heen-en-weer mee volle wagels. Peeën naar de suikerfabriek, pulp verorn naar den erf. Deus beestenvoeler sullen we komenden winter hard noodig hebben, want mee t meel zullen we zuinig genogt motten om- Amico, „Doet gewoon!" das den raad, die alge meen gegeven wordt in deus ongewone tijen, die t menschdom mot deurstaan. „Doet gewoon,” da 's 't slagwoord, da 's de leus van 1939. En ik mot zeggen, maar ik ben boer, den **ad is goed! Ge zult denken: „maar Ik ben boer”! Wat hee dit er mee te maken? Alles, jonk! "Nen boer, die perbeeren zou om ongewoon te éoen, was al rap gin boer meer. Die gong op de flesch. Want den buiten doet altij gewoon en dleën bulten, de Natuur, is 't uurwerk waarop den boer leeft en werkt. De stad kan alle toren klokken, reclameklokken. pendules, horloges-ln- vestzak en aan pols verzetten, kan in 't voor jaar 'nen z.g. „Zomertijd'', in 't Najaar 'nen z.g «Wintertijd" invoeren. veur den boer bestaat •He 365 dagen van 't jaar alleen maar Zonne tijd. Want den buiten doet altij gewoon en dén boer doet dus mee! Als de bommen om z’n woning en in z'n vel den zouwen slaan, dan zou ie na de „bui" gaan kien naar.neeë, nie naar de gaten in de eer- •te plek, maar naar z'n gewas, dat gespaard bleef veur die „ongewone" putten. granaat- trechters. veur die onbegrijpelijke bescha- eingsteekens daar in zijnen onbeschaafd-vrucht- krachtigen akker. Sterker: in deuze Wijn- of Zaaimaand. nou de knolgewassen gerooid wor den. zou ie-onder die bornputten er wellicht 'nen doelmatige onder bespeuren om er z’n eerpel of *interpeeën in te kuilen. Ge gelooft me nieIk neem 't oe nie kwa- dik. Older lichtgeloovigheld gaat deus mensch- ken Hiervoor kookt u de kolven even en snijdt ze dan in de lengte door. Het binnenste wordt uitgehold en gevuld met een smakelijk vleesch- gehakt. dat gemaakt is van vleesch. het uit geholde deel der kolven, een el. wat melk of room, peper, zout, citroen en peterselie. De kol ven worden in een schotel gelegd met wat smakelijken bouillon bij zich. Er overheen komt wat beschultkruim en boter en het geheel stooft in den oven langzaam gaar. En ten derde heb ik nog een recept van kip met mals. Hiervoor braadt u een kip mooi bruin in flink boter en laat haar gaar smoren. Dan bakt u wat dunne flensjes en houdt die warm. Tevens kookt u de maïskolven gaar en pelt de korrels er af. Deze korrels roert u met een stuk boter en een ietsje suiker op het vuur en een eierdooier er door van het vuur. Nt: rolt u de maïs in de flensjes. De kip wordt In stukken gesneden en op een heel warmen schotel gelegd met de gevulde flensjes om zich heen. De kippenjus wordt ontvet en met wat room afgemaakt. X S «n 50 X i c. M. DOETINCHEM - TELEFOON Heeft u wel eens maïs gegeten, anders dan in den vorm van maïzena? Het is werkelijk be ter niet aan te komen met het argument, dat u geen kip bent, want indien u nooit maïs ge geten heeft, dan weet u niet wat u afwijst. Als Ik zeg maïs, dan bedoel tk versche maïs kolven. Om een smakelijk gerecht te vormen, moeten deze kolven jong zijn en frisch. Op het oogenbllk is het de tijd voor dit graan, dat tegenwoordig in vele groentenwinkels verkrijg baar Is. Het is ook mogelijk de kolven in blik te koopen maar eerlijk gezegd heb Ik daar lang niet zooveel plezier van beleefd, als van de jonge, versche kolven. Met deze kolven nu kan men verschillende dingen doen. Ten eerste kan men ze. met een paar bladeren er om, gaar koken in water met wat zout, pi m. drie kwartier. Deze gare kolven worden warm op tafel gebracht, ontdaan van hun bladeren, en den dtschgenooten aangebo den. die de kolf gewoon aan de beide einden moeten beetpakken en met een sierlijk gebaar de korrels er afhappen, die zij van te voren met boter besmeerd hebben. Dit Is de eenvou digste manier van maïs eten. Ten tweede kunt u gevulde maïskolven ma- Notengeur hangt boven het grasveld, de goudbruine blaadjes door den tuinman angstvallig worden weggebezemd. We verhe len ons. dat de moede boomen gaan strooien, want we willen den herfst niet. We klampen ons tegen beter weten in. aan zijn voorganger vast. De tuin staat nog zoo uitbundig tn bloei, met een kleuren-felheid. die een jong wezen soude passen. Vuurrood gloeien de Salvia's tegen de grijze wolk van lavendelstrulk, waar de verkleurde bioemaren op haar kaarsrechte stelen nog stand houden. Groote zalmen begonia's kijken met verwonderde gezichten naar den goeden vader eik, boven hun hoofdjes, die uit zijn bescher mende takken af en toe met geritsel en korten tik een gladden eikel laat vallen. Pluizige licht-paarse heliotroopbloemen aan volgeladen struikjes vragen om geplukt te wor den tot een romantisch boeketje, samen met de rose en roode roosjes, die maar geen af stand willen doen van hun rechten in den tuin Het is elk jaar weer een verrassing, te erva ren. hoe lang herfstbloemen binnen goed blij ven. Goudsbloemen die zelfs na nachtvorsten haar brutale goudgele kopjes opsteken, kunnen, ons binnenshuis weken lang gezelschap houden Ook de groote Afrikanen, die bet grasperk af sluiten en in de oranje glorie van haar laten bloei iets vasthouden van de feestelijkheid van Koninginnedag. Hooger nog dan de dahlia's met haar zware grove hoofden prijkt de bedaarde zonnebloem wier bloei is aangepast aan haar majestueuze lengte. Onmerkbaar verdwijnen de bloemkroon- blaadjes en rijpt de zware zaadcirkel, die geen minder sieraad is dan de bloem. De zooge naamde zonnepitten zijn rijp, een tractatie voor vogels. Misschien is het verstandiger ze dit jaar voor ons pluimvee te reserveeren. Het zelf zaad winnen van onze bloemperken wordt door de vele regens, waarop het najaar ons pleegt te vergasten, meestal niet zoo hee) aanlokkelijk gemaakt. Behalve van de zaai bloemen, die haar zaad heel gemakkelijk afge ven, zooals de Indische kers. De smakelijke gave bolletjes-van-drie, die tegen elkaar aan gedrukt zitten, laten, wanneer het zaad rijp is, bij aanraking onmiddellük los en rollen uit el kaar. Nadat een hoeveelheid verzameld is moet het zaad door en door droog worden, in de zon ofwel op een verwarmde plaats. Het moet vochtvrij bewaard worden, opdat het niet gaat schimmelen. Heeft u wel eens gehoord, dat we het zaad van de Oost-Indische kers bij 't eten gebruiken? Sommigen houden «van den ster ken, *pittlgen smaak van de heel jonge blaad jes en plukken deze af om er op te bijten. Eenzelfden smaak maar nog iets sterker, heb ben de zaden, die daarom wel eens gebruikt worden bij het inleggen van augurken. Ook In sla geven de Indische-kerszaadjes een geurig in den bulten zooal kijkeri komt, dus: Veul groeten van Trui, Dré ni. den Eeker als altij gin horke minder van oewen t. A v. DRE heeft, eigenlijk veel decoratiever, in een dichten kleurigen bos hoog wand te drogen hangen, dan wanneer ze ge schikt staan in een bak of vaas. Ietwat kin derlijk, maar voor een omgeving, waar dit past navolgenswaard. is de wijze, waarop men in Scandinavië de Immortellen behandelt. In een bont mengelmoes van soort en kleur wor den ze tot stijve kransen gebonden, die tegen den wand gehangen worden aan een smeed ijzeren of koperen wand-kandelaar. We zijn er zoo langzamerhand van overtuigd, dat de stroobloemen. waaronder we dan ver staan de Helichrysum met de glimmend gou den, witte en rose bloemen en de Statice (of lamsoor), met de paarse en rose bloempjes, het klokskes en crocussen. want straks, als *t voor jaar weer komt, dan nóg „doen we gewoon", zoolank we kunnen, zullen w(j onze, ons opge legde taak vervullen, wij boeren, soldaten achter alle fronten waar gevochten wordt mee de wa pens van staal en die van. den honger! We doen gewoon. Gewoon onze opgelegde plichten, zonder vertoon, zonder eerekruisen. zonder roem, och zoo héél, heel gewóón, ziet ge! Maar nou schei "k er af. Ge wit wat er deus maapd op de hofstée Ia het U wel eens opgevallen, dat te genstellingen het bij onze kleedü zoo goed ..doen": een soepel zjjden corsage op een taille van stevig weefsel: een bloem van vilt op een zijden deux- pièces; een glimmend gouden ornament op dof zwart of ’n fluweel lint, gestrikt rond de taille van een Hebt tullen avond toilet. De charme van dit jeugdig najaars- pakje ia de verwerl^ing van het kortge schoren bont aan zeer soepel vallend materiaal. Of het bont nu imitatie is of afkomstig van een kostbaren viervoeter, of dat het een exotischen naam draagt, waarachter het duinkonijn zich verschuilt, dat doet er niet toe. Het effect, waar 't om te doen is: te herinneren aan de queue de Paris welke schuchtere pogingen waagt weer ten tooneele te komen is bereikt. En om het al te geprononceerde van deze nieuwe lijn, waaraan ons oog niet gewend is, weer eenigszins te ver doezelen, is eenzelfde randje coquet even achter aan den ruimvallenden rokzoom gezet. Ook de smalle revers Zjjn getee- kend met dezelfde reepjes dierenhuid. Het beknotte luifelhoedja is een der modellen uit de overgroote keuze voor dezen winter, alle min of meer geïnspi reerd op vroeger jaren. Dit- naïeve hoofd dekseltje onderstreept de ouclerwetsche allure van het toiletje. Ouderwetsch echter met het tintje raffinement, dat het weer ultra-modern maakt. Naast tegenstelling in materiaal is er n kleuren-tegenstelling, die dit seizoen op de Parijsche shows gedemonstreerd werd: een lichte mantel als beige rosé, grijs of zachtgroen op een donker jurkje. Ook werden hardgetinte korte jacquetjes als felgroen, tomaat of cerise op zwarten rok gedragen. Trouwens de geruitte jas jes op effen rok, een combinatie, die het hart bekoort van de vrouw, die zich graag sportief kleedt, vormen een tegenstelling, die we dezen herfst al veel hebben zien dragen. Het is een ietwat gemakkelijker dracht dan de meer strenge tailleur. En bij het jasje kan ook nog eens van rok gewisseld worden. alleenrecht hebben om ons in den winter in gedroogden staat op te vroolUken. Er is een andere bloem in den tuin, die haar zomer- pllcht graag 's winters in de kamer voorUet. als ze de kans maar krijgt; de Hortensia, die nog stevig tusschen de groote groene bladeren aan den struik zit en aan het verschieten is in alle tinten, die de herfst maar maken kan. De wasachtige platte bloempjes, die in zomer onberispelijke lichtblauwe of fondant- roee toeven vormden, nemen nu een gamma aan van groen, rood, bruin en wit. als wilden ze zich maskeeren voor de mee- doogenlooze hand van den tuinman, die on der z'n schaar laat vallen al hetgeen ..uitge bloeid" Is In zijn tuinmansoog en dus uit or- deljjkheldsoogpunt een ontsiering is van den „netten tuin." U moet dit keer den tuinman eens vóór zijn en die mooie, veeltintige Hortensia-hoofden afplukken en In een bodempje water zetten. De bloem, die In normale doen niet kan ont komen nn de beschuldiging: die lijkt wel een beetje van papier gemaakt, gaat deze aantij ging binnenshuis waar maken. Maar daaraan dankt ze dan ook haar plaats tusschen de im mortellen. Wel één. ook wel twee winters blijft de herfst-Hortensiabloem goed. En werkelijk ze zijn véél eleganter en véél decoratiever dan die eeuwige boeketten van judaspenning met Ja- pansche klokken door elkaar. Als wjj deze foto en nog enkele andere af beeldingen in tijdschriften moeten gelooven. dan zouden wjj zoo den indruk krijgen, dat de taillelijn aan het zakken is of wij kunnen het ook zoo zeggen op haar laagste punt wordt aangegeven. Het is nu maar te hopen, dat dat niet ver der gaat. Wie zich de mode van een jaar of twaalf geleden nog herinnert, of foto's of tijd schriften uit dien tijd ziet, zal wel weten hoe allerwonderlijkst, om niet te zeggen afschuwe- Hjk, de lijn toen was met de rokken op de knie en een ceintuur om onze heupen, in plaats van om ons middel. Achteraf bekeken zijn wij het er allemaal over eens, dat het géén vertoonlng was en tochiedereen droeg hét redeloos, reddeloos en radeloos de mode toegedaan Maar geen zorgen voor den tijd. Op oogenbllk is onze taillelijn heel normaal, wordt er plotseling van ons geëischt, dat middel zoo dun mogelUk is, iets waar wij ons. hoe wij ook naar de slanke lijn streefden, wei nig om bekommerden Maar er is niets aan te doen: ons middel moet dun zijn en dun is het Toch zullen wij er wel niet toe overgaan ons te persen in een kuras dat, uitgetrokken, het meest weg had van een reusachtige diabo lo, zooals onze overgrootmoeders omstreeks 1875 dat gedaan moeten hebben. WIJ zijn aardig bezig de mode van dien tijd na te bootsen, in gemoderniseerden vorm na tuurlijk. maar dat betreft alleen de bovenklee- ding. Onze dessous zien er aanmerkelijk an ders uit. Wat ook opvalt, wanneer wij de foto bekij ken, is dat deze blouse zoo ver over den rok valt. De casaque schijnt dus ook weer ten too neele te verschijnen, wat het voordeel heeft, dat dit kleedingstuk altijd een ietwat gekleeden indruk maakt. Dat kan bij tijd en wijle heel goed te pas komen. Ik zag op dit gebied nog twee aardige modellen. Het eene was een ge tailleerde wollen blouse met lange mouwen en bij mee, 'nen gééven "lont eerde dan laat Ik dleën 4vintergast rustig zijnen gank gaan. Hij nesydt in 't boech. in 't hooge hout, maar nie- verans zit ie liever dan op dieën paal. Daar kunt gé 'm heel den winter zien tronen En als er sneeuw ligt, heel den buiten wit gedekt, dan is 't deuzen donkeren veugel. dien ge altij dui delijk zitten ziet, daarop dieën ronden paal, in de endelooze. witte verte van den wtnterschen bul ten. En slim! Als Dré III 'm ennigte keeren uit den garstakker hee gejaagd mee 'nen klont eer de. geloof dan maar nie dat ie In 't vervolg op dat „schot" wacht. Als ie Dré III ziet, zee-t-le ..saluut", d.w.z. dan smeert ie 'm naar zijnen paal, waar dat wit ie niemand 'm iets in den weg zal leggen. Minst respect hee-t-ie veur mij! HIJ kent me te goed Beseft da Tc leut in 'm heb En mee 'nen schulnschen kop. def- tig-strak. kan ie me soms zitten aangapen tot ik er 'n dubbeltje veur over zou hebben, om te weten wat ie van me denkt! Teugen den avond gaat ie „uit”. Naar z’n kameraads. Dan vliegen ze 'n uur of zoo om den kerketoren. En in den winter als 't zoo krakend stil is op den buiten, dan hoort ge van verre t klappen van de wieken teugen de sterke veugellijven Onder den eten, als Ik goed en wel thulsgerejen ben mee den groentenwagel. hooren we krakend en scheurend ke-raai„ke-raai „krrraaij" daar om den toren, deur de stilte -'an den winterschemer, die over 't durp werrelt. Hah. 't is plazlerig toch, dat deuze veugets trouw veromkomen deus tij. Want kwlksteert. roodborstje, zanglijster en kwartel zijn al naar 't Zuiën getrokken Spreeuw, leeuwerik en kievit trekken veur November nog weg Vluchten wilde ganzen scheerden al langs den kerketoren. wijer en Wijer weg. ook den weg naar 1 Zuiën steeds wijer. zinkende naar den kim I Zoo verandert veul deuze maand. De akkers Zijn kaal Zwartgeploegd Die van de knolgewas sen liggen als uitgestrekte rinnewaties in den koperen dag Den besten bloei is mee den vroe gen nachtvorst leeggevallen. Alleen den klimop, die bloeit volop Zijn witte blossemranken we melen van Insectekes. die tn den zonnebloei daar vonken in lichtend gewerrel. En vol is den buiten mee de gtoeikleurige bottels in den roaen- leer. de vurige trossels lijsterbes, de bloedroole en sneeuwblanke bolvruchtjes in de knisterende heesters, waaruit 't najaarsblad begint weg te“ vallen'in den wachtenden eerde....! 't Is October, t is Wijnmaand. Zaalmaand ook genoemd. Den buiten gaat zijnen rustlgen gank. „Doet gewoonen den boer doet met 'm mee. wkt er op de weareld ook gaande is! J* zelfs hee Trui de bloembollen al gepoot in heur blommenhoveke op den erf, aneeuw- niet uit nieuwsgierigheid naar re sultaat onnoodig de ovendeur ope nen, want daardoor verdwijnt een hoeveelheid warmte en is er dus méér gas noodig. Commissie tot Voor lichting op huishoude lijk gebied. Men kookt reinig op gas, wan neer er van de ontwikkelde warm te zooveel mogelijk profijt wordt getrokken. Om gastsersptlling te voorkomen lette men op de volgen de punten: 1. Het kookgat moet zoo groot zijn, dat het door de daarop ge plaatste pan niet geheel is afge^ sloten; want de verwarmingsgassen moeten langs de zijwanden van de pan kunnen opstijgen. Is dit het geval, dan zal de inhoud vlugger koken. Is de pan grooter dan het kookgat, dan gebruikt de verstan dige huisvrouw een kookring. in verscheidenheid van grootte te krijgen om tusschen brander en pan te plaatsen. 2. Het meest voordeelig zijn bree ds pannen van laag model, omdat de warmte zich daarbij over den breeden bodem kan verspreiden. 3. Men kan gas uitsparen door eenige pannen op elkaar te plaat sen. Als het eten in de onderste pan aan den kook is, kan in de pan daarbot^en op bouillon getrok ken worden of groenten gestoofd. 4 Men moet den pan-inhoud op volle vlam zoo vlug mogelijk aan den kook brengen en wanneer ’t kookpunt bereikt is, de vlam op den spaarbrander zetten. Het voedsel wordt niet eerder gaar door het hard te laten koken. Precies ditzelfde geldt voor ko ken op een petroleumstel. 5. De vlam moet nooit om de pan heenslaan, centimeter maar ongeveer één binnen den bodem

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 9