FOTO REPORTAG E VOOR ONZE JEUGD 4 l h si i fa V- T B. 1 DRIESSEN LUCHTBESCHERMINGS-MAATREGELEN GEBRUIK VAN FLUORESCENTIE geeft zekerheid voor het normaal FUNCTIONNEERBN VAN HET VERKEER EN BEDRIJF ZOOWEL BINNEN- als BUITENSHUIS BEZOEKT JAARBEURS STANDS «MS400» BOOM- EN HANOELSKWEEKERIJ „DE LARIX” FIRMA P. DE BIE ZUNDERT TELEF. 309 LEGERGROEN Leentje wou zoo graag een hondje hebben Mt- 2 Lr a. I 1' 1 CENTRALE VERWARMINGSKETELS in alle maten tot 50 M2. V O Ook verwarmingen voor, de sloop en Stoomketels; een van ongeveer 100 M2. V O, een van 60 M2 V O en locomobielketel van 22 M2. V O. 10 13 atni. Aanbieding met merk, prijs, enz. GEBR. VAN ROOIJEN ZATERDAG 7 OCTOBER 1939 HEDEPLAHDSE OPHAMEHTEH FABRIEK f 7 - i‘ h 7 -<X w. 1 1 GEEPKENs SCHIJMDtl DUNDVLEESCH £S 'fiH ^w/jXa 1 A I I W W 11 II RJ Agens y 4 y ti^ VA" Ar DERtAnPsÈ STOFZlMGEP^BRlÈrDEn HAAG 3<" I ..Cl Ufhil f .1 k F I» .--:3 i t B* V f i’ i J5 •;v meneer?"’ Vroeg Kees ter* e« OregtelM. Va er ouders aan het R. O. BEWIJS DAT DAGBLADEN OOK OM DE moeder een een FIUKIN QP HK PHLETIf 99 een een ge- or vroeg bed .uit nab Kunt honderd *eest. c denl botnmen «e pen KU roei van leef tooi i.e dert k nr 2-»”* 1 et. p bv«tj« IQOOp^/4.50 Imp, voor Nederland BIJ VERDUISTERING: TECHN. BUR. 8.I.A.. LEIDEN, LAMMENSCHANSWEG M. TEL, «SI O* HAAST: Aan het stuurrad van dan tractor. Eaa jeugdige Francaiia naamt actief daal aan het werk op het land, nu do men- nelijke krachten onder militairen dienst geroepen zijn den. Bi gerbevc waar? 6t) nog In d< die gij Een die ven oog op. De de dapj maar! i of zoud Een me die fllr heel aa mooie Maar o ..Hese legt de tegen zi dat hij wordt 1 •Igeachi avondbl **n het tot in 1 Wt het i De van d gende over ken d< slaapw een te gen de den n de toe vlindei leggen richtb; al ziet uit. or onvoor Jaar 1 doen, dulzcn den sp Voor staat i daarbij glas Is cent b vrije h men, puin, e de etal den scl poolen komen gestorv In het rende gerukt, maar Speciale Cultures op zandgrond: DENNEN, BOSCH- en HAAGPLANTSOEN, LAAN- SIER- en WOUDBOOMEN, CONIFEREN, SIER- en BLOEMSTRUIKEN Alles in prima waar tegen concurreerende prijzen Vraagt prijsopgave - PRIJSCOURANT 1939-’40 reeds verschenen Hei versterkingsmiddel forsanose -i Staalt Lichaam en Zenuwen M - Bevat I^ecithine en vitaminen BI en D. Verkrijgbaar in alle Apotheken en Drogisterijen A R C HI TECTONISCH^^^— VERLICHTING •THABUR faJSOEN HAAG r te 1< blee arbf per; W «elij ons nog ben? hoor het eche en e na da gnez terwi lijver Bij en r< ken! dezer onge; cns gelijk antw zetnr «aan kinde haa.'-t gaan make bede: neer schaa bctrei ireun onder het is de pa Bourg drinkr Ughei leuk r op te deuge een o< ooit g MAAKT V GEEN ZORGEN Neem eenige blikken Geerken» Rundvleesch in voorraad. Dat is ideaal voor onverwachte ge legenheden. Het vleesch kant en klaar, de fijnste kwaliteit en.... 40 besparing. Vraagt Uw winkelier een KILO’» «J POND"» blik met Geèrkena rood etiket Voor den winter. Het Haagsche mobilisatie-comité .Breit allen mee is begonnen met het uitgeven van wol en patronen voor het breien van 5000 paar polsmoHen voor de gemobiliseerden Haast?haast nooit hebben gewone bestellingen haast I Laat de bestelauto van uw winkelier dus geen •xtra-ritten maken: helpt mee, om Neerland* benzine verbruik te beperken: het is een eisch des tijds I Haast n, om die „geen-haast-ge- woonte” tot de uwe te maken I Bij haar aankomst te Londen werd de Turksche militaire missie, welke onder leiding staal van generaal Orbay, namens de Engelsche regeering officieel verwelkomd Op )<h> schijnt GRIEP W vai t« krijgen...** ..Juist Ssrgssntl Eiken dag neem ik A F L U K I N Bij mij heek GRIEP géén ADVERTENTIES WORDEN GEÏ.EZEN In het tweede deel van de „Geschiedenis van de Times", het beroemde Engelsche dagblad, lezen wij hoe omstreeks 1850 hei aantal verkochte nummers belangrijk grooier was dan bij alle andere bladen. Dit kwam vnl. doordat de „Times" veel meer advertenties bevatte dan zijn concurrenten. Ook in onzen tijd blijkt herhaaldelijk, dat hei publiek een dagblad ook leest om de adverten ties. Want ook de advertenties bevatten nieuw*, waar vooral de vrouwen naar zoeken. Dit is uitsluitend bij dagbladadvertenties hei geval. Vandaar, dat systematisch toegepaaie courant enreclame zoo doeltreffend is. Juichend zette hy het plnchertje op Leentje's bed, die met een verrukt gezichtje vroeg: .Js hjj voor mfj? En mag ik hem nu wltyd hou den?" „Ja,” zei Kees. _Ik heb hem op straat ge vonden." „Wat *n lief diertje,” vond Leentje. „Weet je ook, hoe hij heet?’ Neen, dit wist Kees natuurlijk niet. Toen be gonnen ze samen alle mogelijke namen te noe men, maar het hondje scheen er niet een van te verstaan. „Willen we hem dan maar Bobby noemen, zooals het hondje van Jetje In mijn boek?”' opperde Leentje. Dit vond Kees best Toen ging hij naar de keuken en haalde op een bordje wat melk en brood. Beiden keken met blije gezichten naar Bobby, die alles gauw opsmulde, of hij In da gen niet gegeten had. Kees zette hem bjj zijn zusje op het bed. Wat was Leentje gelukkig! Ze moest maar aldoor naar Bobby kijken, die zich in ’n kuiltje had neergevlijd, alsof hij wilde gaan slapen. Maar toen moeder binnenkwam, die bood schappen had gedaan, en het hondje zag en Kees haar verteld had. hoe hij er aan gekomen was. zei moeder: ..Het zal verdwaald zijn. Wij moeten er de politie van in kennis stellen. Dat mogen we niet nalaten, kinderen. Het spjjt me voor jullie, maar we moeten onzen plicht doen.” Leentje begon te hullen en Kees keek erg be drukt. Ach! Het was soon Hef hondje! Kijk, nu lag het bij Leentje al zoo rustig te slapen, of hij bij hen thuishoorde. Heel voorzichtig, bang hem wakker te maken, streelde hij het hondje en zei: „Bobby, blijf jij maar lekker hier, hoor. Dan hadden jouw meesters maar beter op je moeten passen, jy bent veel te klein, om alleen op straat te loopen.” Doch moeder dacht er immers anders over. Ze gunde haar dochtertje dolgraag X hondje, maar ze moesten eeriyk zyn en hun vondst by de politie gaap aangeven. Straks, als ze ge geten hadden, zou ze er even heengaan. Of ze kon het vader zeggen, als die thuiskwam, dan konden de kinderen het hondje nog een uurtje by zich houden. Terwyi ze op de komst van vader wachtte, keek ze de advertenties in de krant na, of er misschien melding werd gemaakt van een ver loren hondje, zooals zoo dikwijls gebeurde. Ja! Daar stond het met groote letters: Weg- geloopen bruin plnchertje, luisterend naar den naam Toetle. Tegen beloonlng terug te be zorgen Licht laan 65. Ze ging naar het hondje en riep zijn nauun. Dadelyk keek het diertje op. „Hoe weet u, dat het Toette heet?” Kees verwonderd, die nog altyd bij het van zyn zusje zat. En ook Leentje was benieuwd, hoe dit wist. •Xeea dit eens, jongen,” sel moeder, hem de advertentie wyzend. Toen noemde ook Kees den naam van het hondje, dat zyn kopje weer uit het dek stak, waarin Leantje hem gelegd had. Zweedsche schooljeugd ontvangt op last der regeering dagelijks onderricht in luchtbeschermings-mastregelen. Aanschouwelijk onder wijs op een der middelbare onderwijs-inrichtingen te Stockholm ,Jazei Kees met tranen tn zijn stem, ■Jiy is het. Dan moeten wy hem naar deLicht- laan brengen, Leentje. Er is niets aan te doen. We mogen hem niet houden." Wat had die Kees een spijt, het hondje mee gebracht te hebben, niet alleen voor Leentje, maar ook voor hem zelf, want hij vond het een erg lief diertje en het had aoo’n fijn kopje en zulke fyne pootjes. ,Je krygt een belooning, staat er," zei moe der. „Wie weet, als vader er dan wat by legt, dat wjj dan. wel een klein hondje kunnen koo- pen.” Dit wm nu de hoop van allen. Kees ging met GEVRAAGD: H. C. J. KORT TeL 118206 Rijswijk (Z.-H.) De Fransche vischmarkten hebban ovar aanvoar van versch* voor raden niet te klagen. De handel is er druk en de kooolust groot Leentje. .Zullen wy hem Bobby noemen, zooals hondje van Jetje?” stelde ze voor. Dit vond Kees best. En zoo werd Bobby Leentje's trouwe kameraadje In haar lange ziekte. Voor auto's, motorfietsen en gewone fietsen in. de juiste kleur en iedere hoeveelheid direct leverbaar. c Voor spuit en kwast, xeer sneldrogend. Mat en halfmat. Concurreerende prijzen Wij leverden reeds duizenden kilo's voor atte soorten legervoertuigen, gasmaskers, helmen, enz. enz. Ie van de Boschstraat 215-21 Sa Den Raag Telefoon 773555 Toette naar de Lichtlaan. zyn hart klopte ge weldig. Wat zou hij krijgen? Dit hondje kost te beslist vijf en twintig gulden. Hij kende nu zoon beetje de prijzen. Misschien kreeg hij een gulden? Voor een gulden kun je niet eens een straathond koopen, dacht Kees. En dit Is juist een hondje, zooals Leentje er graag een zou willen. Ik wou, dat ik het mee terug mocht nemen. Maar dan begreep hij: als die men- schen niet aan hem gehecht zyn, dan plaatsten ze geen advertentie en geven ook geen beloo ning. Kees zag. dat nummer 65 een prachtig, groot huis was. Misschien krijg ik wel een riks, dacht hij nu. Hy drukte op de schel en een knecht met een rood en wit gestreept jasje aan, deed open. „Is dit hondje van met bevende lippen. „Toetle, ja!” antwoordde de knecht verheugd. „Den hemel zy dank, dat hij terug is. Wat zal mevrouw biy -zyn!” Hy nam het hondje van Kees over, alsof het van porcelein was, zeg gend „Wacht hier even. Ik zal mevrouw waar schuwen.” Een oogenblik later kwam de eigenares van Toetle, een oude, lieve dame, by Kees, en zei, dat ze zeer biy was haar hondje terug te heb ben. Toen moest Kees haar vertellen, waar en hoe hy Toetie gevonden had. Kees zei haar ook, dat zyn zusje ziek was en altyd vroeg om een klein hondje, om er mee te kunnen spelen en omdat ze dan gezelschap zou heb ben. ,X)»n zal ik voor je zusje een hondje koo pen,” beloofde de dame. 43eef my Jullie adres maar op. Neen, ik weet Wat beters. Jy gaat met my mee en wjj gaan samen naar een die renhandelaar en dan neem jy het hondje voor haar mee.” Kees keek de dame met stralende oogen aan. Hy mocht in de kamer komen en even later zat hij naast haar in een grooten auto, die weldra stopte voor een winkel, waar Kees al eens den prys van een hondje gevraagd had. En daar was toevallig een plnchertje te koop: ook een bruin. De dame kocht het en gaf het Kees In de armen. Hy vergat byna van vreug de haar te bedanken en holde den winkel uit, zelfs ook vergetend te vragen, hoe de naam van het hondje was. Hy dacht: Het is net ToeUe. Leentje zal denken, dat wjj hem mo gen houden. Dit meende Leentje dan ook wer- keiyk. Maar toen ze Toetle tot het hondje zei, keek het niet op. Lachend vertelde Kees haar en zyn alles. ,.En hoe moet hy nu heeten?" vroeg hy De vangst ven snoekbaars in het Ijsselmeer Is thans zoo groot, dat da: meer dan 10 000 pond te Enkhuizen aan den afslag komt. Er heerscht vaal In de haven en de exemplaren zijn mooi Mü «têf aan m4okw ta<Xem^«^i»<~<iy ma O»m word»» oraM» MponHwl aaMjMMi aankoop ran Mn pak- »ia«»tk»»» Leentje bad sens op haar verjaardag mooi boek gekregen. Het handelde over klein meisje, dat ziek was en nooit kon nezen. Er stonden prachtige platen in. Leentje werd nooit moe ze te bekyken. Ze had mede lijden met het meisje uit het boek, dat maar altyd in haar bedje moest liggen en zich zien te vermaken met haar speelgoed. Dikwyis verveelde Jetje <zoo heette het kind in het boek) zich en dan huilde ze. omdat ze ook niet kon spelen zooals andere kinderen. En ze was daarom ook vaak ontevreden. Maar op een dag veranderde dit Jetje kreeg van haar oom een leuk klein hondje en dat mocht aan het voe teneind van haar bed slapen en altyd in- haar kamer blyven. Toen was Jetje nooit meer on tevreden, want ze had nu een lief kameraadje, dat haar steeds gezelschap hield. En nu was Leentje ziek. Het zou heel lang duren eer ze weer loopen kon. „Misschien wel nooit meer," had de dokter aan haar vader gezegd. Doch dit wist Leentje natuurlijk niet. Leentje begon zich ook al gauw in haar bedje te vervelen en werd haar speelgoed ook moe Toen, op een keer, dacht ze aan Jetje uit haar boek. En toen ze dit weer eens gelezen had. zei ze tot haar moeder: „Ik wou. dat ik een heel klein hondje had. dan kon ik daar mee spelen en het kon by my slapen.” „Kleine hondjes zijn erg duur, liefje,” ver telde haar moeder. „Daar kunnen wy niet aan denken. En een grooten kunnen wij niet in huis nemen. Zulke straathonden zyn er wel genoeg en kosten niet veel. Maar wy zyn te klein behuisd, dus dat gaat ook niet.” Doch toen zei Kees, Leentje’s broer, dat hy wel eens aan zyn vrienden zou vragen, of die nergens een klein hondje voor weinig geld te koop wisten. Kees vroeg het ook by verschillende dieren handelaren. maar de hondjes, die zy verkoch ten, waren rashondjes en van zoo’n hoogen prys, dat zyn ouders dit toch niet konden be talen. Hy ging ook naar een dierenasyl. waar verdwaalde katten en honden gebracht werden, maar ook daar was er niet een geschikt voor Leentje. En zyn vriendjes wisten er ook geen. Telkens, als Kees thuiskwam, vroeg zijn zus je hem, of hy nog geen hondje voor haar had. Dan schudde Kees, die zeer veel van zyn zusje hield, droevig het hoofd en beloofde maar weer, hoewel hy er zelf niet zoo erg van overtuigd was. dat hy op een goeden dag wel met hondje zou thuiskomen. En dit gebeurde werkelyk. Kees zag op straat lief, bruin plnchertje loopen, dat langs de goot liep te scharrelen, of het eten zocht. Als ik dat eens voor Leentje kon meenemen. dacht hy. Het ziet er zoo armoedig uit, of het grooten honger heeft. Hy wilde het hondje streelen. maar het liep ylings weg. alsof het bang was, dat Kees hem kwaad zou doen. Een beetje verder bleef het staan en keek naar Kees, die gauw riep: „Kom maar, ik zal je niets doen, hoórf Kom maar hier!” Kees lok te hem en toen hy dicht bij het plnchertje was, greep hy hem en nu liet het diertje toe, dat Kees het streelde. ,Jk neem Je mee naar Leentje," zei Kees. ,41) loopt hier toch maar te dwalen en aanstonds komt er misschien een groote hond, die met Je zal vechten.” Kees stopte het diertje onder zyn jas en snelde er mee naar huls. N.V. STOEL- EN MEUBELFABRIEK v h K aritonii rt» fabrieken, IJSSELSTE! X <f.> - TELEFOO X MODELKAMERS TE: Amsterdam. J. W. Brntiw ersplvln No. 3 (bh Concertgeb. Tel. 95292 '-Gravenhage, B«>zuid**nhout No 31 T»-l "2<»2H Groningen. Herrewe^ No. 75 1^37 Rotterdam. W<->fursingel N<». 19 (b d Diergaarde) Te! 5im.“ Utrecht, Aloreelsepark No. 2 Tel. 11721 LEVERING UITSLUITEND DOOR DEN HANDEL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 4