VOOR ONZE JEUGD
“acemen
voor verkoop van Friesche Kleipool-
aardappelen, Duin-, en Land-
w aarin U ook adverteert, wélk ander reclame-
middel U ook gebruikt, U kunt er slechts men-
schen mee bereiken, die vandaag de courant
hebben gelezen en ze morgen evenzeer zullen
lezen. Vandaar, dat courantenreclame onweer-
sprekelijk de basis ia van iedere goede reclame
campagne.
1
RUWOLIEMOTOREN
TOEN DE JAM
OP WAS....
LUCHTBESCHERMINGS-MAATREGELEN
GEBRUIK VAN FLUORESCENTIE
BOOM- EN HANOELSK WEEKERIJ ..DE LARIX"
FIRMA F. DE BIE - ZONDERT TELEF. 504
Speciale Cultures op zandgrond:
V EK IT EX
Volk «gasmasker s
Rljkskeur 014. Compleet f 3.50
DUNDVLEESCH
FRIESCHE ZAADHANDEL - ORANJEWOUD
ELECTR. AARDAPPELSCHIL-
- GROENTENSNIJMACHINES
Luxe uitvoering Laagste prijzen
ZATERDAG 21 OCTOBER 1939
WIJ KUNNEN LEVEREN
iff®
GEERKENS
HEDEPLAMDSE OPHAMEHTEH FABRIEK
t.
va:
/I
onderzeeër getorpedeerd was, slaagde
dat
de bramen juist rijp zijn,"
w<j het haar eens vragen?" stelde
als
Jongens
R. C.
-
barri-
dag de
MAAKT U GEEN
Neem eenige b
VOOR STATIONNAIR- EN SCHEEPSBEDRIJF
BRONSMOTORENFABRIEK
TELEFOON 18 APPINGEDAM
i
I SC
maar
SCHUMDtl
sich
slJ d
de r
BO'
va a
vsl
Tui
Eur
8>'z'
te
laai
tr
pelt
Dez
aan
uch
lang
DOOI
Kerl
welk
hun
eige
trok
boet
sjjn
en
hü
BIJ VERDUISTERING:
GEEFT ZEKERHEID VOOR HET NORMAAL
FÜNCTIONNEERKN VAN HET VERKEER EN
BEDRIJF ZOOWEL BINNEN, als BUITENSHUIS
VRAAGT INLICHTINGEN
TECHN. BUK. 8.I.A.. LEIDEN. LAMMENSCHANSWEG TEL
Hei versterkingsmiddel
forsanose
i Staalt Lichaam ets Zenuwen
SÉ Bevat Lecithin© en vitaminen BI en D.
Verkrijgbaar in alle Apotheken en Drogisterijen
DENNEN, BOSCH- en HAAGPLANTSOEN, LAAN-
SIER- en WOUDBOOMEN, CONIFEREN, SIER- en
BLOEMSTRUIKEN
Alles in prima waar tegen concurreerende prijaen
Vraagt prijsopgave PRIJSCOURANT 1939-'40 reed* verschenen
i^U Mit leWenn*. frail y e
Oese worsen grage «opomM
■mie »g aankoo* van één aak-
UIT VOORRAAD LEVERBAAR BIJ DE
POSTKANTOREN EN BIJ DE PLAAT8EL.
LUCHTBESCHERMING8VEREENIGINGEN.
\V Bn.im
Brztiuhmhui
re \\<g N<».
De Jongens beloofden moeder een heeler.
emmer te gaan plukken. Zoodra se klaar waren,
werd het karretje aan een van hun fietsen ge
bonden, moeder zette er een grooten emmer
op en daar ging het naar de bosachen, waar de
prachtige bramen groeiden. Natuurlijk kenden
de jongens goed den weg. Ze moesten een half
uur fietsen. Ze hadden natuurlijk al lang ge
zien, dat de bramen een zwarte kleur hadden
dus dat ze goed rijp waren. En natuurlijk had
den zij er ook al volop van gesmuld, want het
is een heerlijke vrucht. En nu begonnen
ijverig te plukken. Er groeiden er veel, i
eer de groote emmer vol was. dat duurde lang
en met die prikkels kon Je niet erg ópschie
ten. Ze »Wren wel niet klelnzeerig, dat is geer,
echte Jongen, maar die dorens konden toch wel
venijnig prikken en leeiyke roode strepen op
Je handen maken. En zoo nu en dan moesten
zij immers ook een paar bramen opamullen? Ei
stonden er toch genoeg en de emmer zou we
vol geraken.
Maar toen ze daar zoo bezig waren, sagen su gena.
na de gedwongen daling
bouwzaden Provisie
...-•t in de lersche kust te bereiken, weer
been zij door de Noorsche vrachtboot .Ida Bakke", was gebracht, nadat dit
schip door den onderzeeër van de torpedeering op de hoogte gesteld was
Xmsterdatn. J.
-Gra venhage.
roningen, H
>tt» r-iarn
Ltrecht. M.»ree
i.evehixg uitsluitend door den handel
Nauwelijks ruimte latend
de bruggen in het Oostelijk deel van Frankrijk van
cadet voorzien, waarbij militaire posten nacht on
wacht houden
zaakt bij de kust van Noorwegen een noodlanding te maken. Het toestel
een ouden zwerver, die heel moeilijk liep en
die langs den weg ging zitten.
„Zou hij ziek zijn?- vroeg Henk aan Güs.
„Het lijkt wel. of hij niet voort kan. Zullen we
eens gaan kijken?”
„Ja, laten we dat maar doen,” vond Güs.
Toen zü bü den armen, ouden man kvAmen.
zei hü: „Weten Jullie hier nergens een beek
jongens? Ik heb vreeselüken dorst. Ik geloof,
dat Ik koorts heb.”
Henk en Güs keken bedrukt. Water was er
niet in de buurt, ook nergens een huis, waar zij
wat voor hem konden gaan vragen. Maer op
eens dacht Henk aan de bramen. Daarmee kon
de man zijn dorst lesschen.
„Ik weet wat,” glunderde hü en vlug ging hü
den emmer met bramen halen, dien hü den
zwerver vooraette, zeggende: ,,Eet er maar van.
zooveel je lust. Er staan er nog genoeg.”
..Dank je wel. Jongens.” glimlachte de man.
„Ja, die zün verfrisschend,” genoot hü. ..Dat zal
mü goed doen.”
Met vreugde zagen Henk en Güs, dat hü met
smaak de bramen at en hun beduidde, dat hü
ze heerlük vond.
„Heb Je nü geen dorst meer?” vroeg Henk,
toen de man zei, dat hü nu genoeg had er.
hen hartelük bedankte voor de hulp.
„Ik voel me zeer verkwikt.” zei hü. ..en nu
ik wat gerust heb, kan ik weer verder gaan.
Dag, beste Jongens,” groette hü. toen Henk en
Gijs hem leder bü een arm hadden geholpen op
te staan.
„Zoo’n arme sukkelaar," zei Henk, den ouden
zwerver nakükend.
..Maar nu heeft hü toch geen dorst meer,"
was Oüs blü.
„Gelukkig.
vond Henk.
En toen gingen ze samen weer gauw naar de
struiken terug, om den emmer verder te vullen.
Maar nog eens zou hun werkje onderbroken
worden. Toen ze goed en wel bezig wWren,
kwam er een oud vrouwtje door het boech. Ze
droeg een zweren bussel hout, dat ze gesprok
keld had.
„Zou die ook geen dorst hebben?" fluisterde
Güs tot Henk. „Dan kan ze ook wat bramen
eten."
„Willen
Henk voor.
„Ja, doe het maar," knikte Güs.
En toen vroeg Henk het haar.
„Dank je wel. mün Jongens," antwoordde ze.
„Ik heb geen dorst."
„Is die bussel niet zwaar?" vroeg Henk.
„Zeker, maar wat moet men doen, als men
geen geld heeft, om brandstof te koopen? Ik
mag van den eigenaar van dit boech al de
döode takken halen, als Ik wil. maar Ik woon
hier nog al ver vandaan en op den duur valt
zoo'n vracht niet mee.”
En weet je, wat Henk en Güs toen deden? Ze
namen den bos hout en legde dien op hun kar
retje, dat ze samen voorttrokken, en vergezel
den het arme moedertje naar haar woning.
Of die blü was, dat haar vrachtje zoo thuis
«vrd gebracht! Ze gaf hun ieder een paar heer-
lüke blauwe pruimen van oen boom, die bij
haar huisje groeide.
Toen haastten de jongens zich weer gauw
terug. Maar wat stonden ze te küken! Ze kon
den nergens hun emmer vinden. En die was al
voor de helft gevuld. Iemand moest hem mee
genomen hebben. Maar wie? De Jongens keken
elkaar met bedrukte gezichten aan.
Moeder zal boos zün.' meende Güs. ..Het Is
moeders mooiste emmer."
Nog eens gingen ze aoeken. Misschien had
iemand hem voor de grap verstopt?
Daar opeens hoorden ze lachen en twee jon-
met een gelaat zwart van bet bramen
eten, kwamen van achter een .struik te voor
schijn.
„Jullie hebben onze bramen opgegeten, naar
lingen!” viel Henk woedend uit. „En nu moeten
we weer gaan plukken en moede? zal niet we
ten, waai we blüven. Ze zal erg ongerust zün.
En dan moeten Jullie ons nog uitlachep ook!"
Plots schoot Henk op Frans, den oudsten
van de twee schavuiten, toe en het zou een ge
weldige vechtpartü zün gevUorden, als Güs zün
broer niet had tegengehouden.
„We deden het maar voor de grap,” zei Jan,
de andere jongen. „En wü zullen wel gauw hel
pen plukken. Maak je maar niet zoo kwaad,
man!”
„Het «Sis toch flauw van jullie,” vond Henk,
die al een beetje kalmeerde. „Ik dacht, dat
onze emmer gestolen was en daar zat Ik erg
over In, Went wü zouden ervan gelust hebben,
wü zonder emmer waren thuisgekomen
Dat kun Je denken. Wie weet, welke straf wü
gekregen zouden hebben. Ik geloof, dat emmers
nog al duur zün."
Allen begonnen nu flink te plukken en de
emmer was weldra vol. Hü w¥rd op het kar
retje gezet en dit werd aan de fiets van Henk
gebonden en als goede kameraden ging het
troepje naar het dorp terug.
Moeder was zeer tevreden. Henk en Güs
vertelden, waarom zü zoo lang weg waren ge
bleven En toen vroeg Henk: „Als wü nu eens
zonder emmer waren thuisgekomen, hadden wü
dan straf gekregen, moeder?”
„Ik zou het natuurlük erg Jammer gevonder
hebben,” antwoordde moeder, „maar jullie heb
ben dien ouden man en die oude vrouw zoo
prachtig geholpen en daarom zou ik jullie geen
straf gegeven hebben, want goede daden ver
richten is heel mooi en daar bad ik dus zeker
rekening mee gehouden Maar zoo Is het beter,
hé, kinderen? En je zult eens zien, wat *n heer-
lüke jam moeder maken aal en wat die jullie
fijn zal smaken, omdat je de vruchten zelf ge
plukt hebt." -
En dit verwachtten Henk en Oüs ook. Zü
spitsten ar rich ten minste al op.
Henk en Oüs waren broers. Meestal zag men
hen In het dorp, waar zü woonden, samen spe
len en samen naar school gaan. Het waren nu
niet van die büaonder brave Jongens, die nooit
eens krakeelen, of op hun slaapkamer elkaar
met kussens niet bombardeeren, of nooit eens
durven bakkeleien, want den zouden het geen
echte jongens zün geweest en dit kon men van
Henk en Gijs lang niet zeggen. Maar niemand
zou hun den naam van straatbengel of deug
niet hebben kunnen geven. Henk was tien en
Güs negen jaar. Ze hadden ieder van vader eer.
stukje grond gekregen voor een tuintje en daar
werkten ze dikwüls üverig in. want vader, die
kweeker Was. wilde, aat zü later ook dit vak
leerden. Als zü moeder dan een paar bloempje»
konden brengen, die zü zelf gekweekt hadden,
dan kon men de vreugde op hun gezichten
lezen, want moeder hield erg veel van bloemen.
Ze knutselden ook wel eens iets in de schuur
en maakten zelf de hokken voor hun konüntjes
En nu hadden ze ook van een sinaasappelkistje
en twee oude wielen van een kinderwagen een
karretje gemaakt en als ze voer moesten gasui
snüden voor huu konijntjes dan bond Henk of
Güs dit aan hun fiets en op dat karretje laad
den zü dan bet gras. En zoo gingen zü ook voor
moeder boodschappen In het dorp halen. Het
was wel geen mooi karretje, maar Henk en Gijs
waren er erg mee in hun schik. En als hun
vriendjes hen er mee plaagden en vroegen, of
ze in den auto mochten zitten, dan zei Henk
of Güs: „Genist, hoor! Maar een ritje van vüf
minuten koet een dubbeltje." Geen enkele jon
gen wilde dit natuurlük betalen.
Maar Henk en Oüs zouden nog meer met
hun karretje doen.
Op een morgen hadden ze ieder wel vier
boterhammen met jam gegeten. Moeder zei: „Jul
lie zün dure jongens, nu is het jampotje al wéér
leeg. Maar weet Je wat Jullie nu eens moesten
doen? De bramen zün nu rijp. In de bosschee,
groeien er massa's, zooals jullie mü zelf verteld
hebben. Nu moesten jullie voor mü eens een
emmer gaan plukken en daar maak ik dan jam
van. Een beetje suiker en wat werk en Ik heb
heerlüke marmelade, die mü bovendien wflnia
kost.”
ruzal
vroor
Heer
die i
zwaa
De
or.dei
ttant
gank
een
ook I
geluk
ken.
gesch
rnont
bedev
ger e
de d
In. w
opgei
lieder
van 1
sten 1
het v
lands
ters
„Katl
heden
teer
Hoffn
krüge
het v<
Ons
be teel
Hag.
vallen
de vo<
haal
Créqu
„Verd
rust, v
bescht
recht
Wat
laat-n
van c
moger
den z
gehaa
weet,
plecht
heden
waarb
smeek
van d
heid,
waars
vaardi
Onl:
kerkel
ven e:
penen
In
tische
ook 6
kracht
thieke
Heeler
worde
Daar
logen
er dei
kwast
de vra
eigenl
daar i
verboc
Nu
maakt
een b
schout
juiche
ook n
lezing
genom
over c
Dat
een dt
vers v
ren h
thollel
Uoder
zegen!
rwaan
Indt
had z
zag w
bUk r
hü ko
dzt d
was. J
pedo
wat m
kllome
hertelt
gevolg
delüke
Zoo
van kt
woord!
«er ht
ongeoc
Men
wie v<
even
hantee
dus e<
kelük
de zeg
rechtv
Zied
wüzen,
de Kt
asnger
rtraft.
maar
meer t
Tevena GIETWERK volgens model en tekening ook bewerkt
riBML MUNCKKOF JOOSTEN
MACHINEFABRIEK EN IJZERGIETERIJ
TELEFOON 204 BAARLO (L.)
N.V. STOEL- EN MEUBELFABRIEK vb
GEBR. VAN ROOIJEN
k.iiilort n ii f.ibrirk. n, I lSxEI.STEI X - TEI.EKOOS *03
MODELKAMERS TE:
r.-plfin No, 3 tb h Concertgeb. Tel. 95292
-• t Nu 31 T.-l 72<'211
‘5 Tel
t-ingel N«» 19 .b 1 Diergaarde) Mul".
ZORGEN
ilncken Geerkens
Rundvleesch in voorraad. Dat is
ideaal voor onverwachte ge
legenheden. Het vleesch kant en
'ijnste kwaliteit en
40 besparing.
Vraagt Uw winkelier een KILO'a of
POND’s blik met Geerkens rood etiket
FOTOREPORTAGE
blank
Rotterdam
ft
Lt RUT
HHIN
•en Duitschen
STALEN SCHUILCELLKN (nieuwe types) STALEN SCHUILKELDERDEUREN en
BLINDEN HORIZONTALE GASDICHTE LUIKEN GASDICHTE RESERVOIRS
NOODCLOSETS STALEN HELMEN
ZO VEEL MOGELIJK UIT VOOHRAAD
N.V. Mannesmannbuizen Handelmaatschappij
De Rijn wast
dit jaar vroe
ger dan anders
en reeds thans
staan nabij
Arnhem de
uiterwaarden
en leag ge-
A R C HI TECTONISCH F
VERLICHTING
’"THAEUR
ra-L—DEN HAAG
KAASFABRfEK