Van God en menschen houden
den eersten
Indrukken
van
dag der noodcompetitie
zijn vriendje Wip
Kabouter Flip
I
I
^CctwïAaal van den daq
DE ONBEKENDE
in de kapel
Een nieuwe ster hy
Arsenal
DONDERDAG 26 OCTOBER 1939
VOETBAL IN ENGELAND
De prijs
UIT DE STAATSCOURANT
aid
Zaatera AagaatineaaenEen
contemplatief actieve
congregatie
De Utrechtsche
meisjesstad
i
4
en
i
God
invoer
harteltik
V oedaelcommiaaar ia
bezorgd, want....
toen
naman op het prachtige
DOOR A HRUSCHKA
meer
we ons
XXV
al
(Wordt vervolgd)
L -
a
Te Utrecht had Dinsdag de officieels opening plaats van het nieuwe Tehuis voor
Daklooss Vrouwen en Meisjes .Jdeisjesstad". Deken Th. J. M. Knuvelder verricht
de plechtige inzegening van het gebouw
Crieia-tuchtrechtapraak
Met Ingang van 1 November 1939 Is H. Klaver
te Alkmaar, op zijn verzcek, ontslag verleend als
lid van de commissie voor de crisls-tuchtrechc-
spraak te Alkmaar.
Aan ir W. de Jong is met Ingang van 1 Oc
tober 1939. op zijn verzoek, ontslag verleend als
voedselcommlssaris voor de provincie Oe der-
land en met Ingang van dien datum als zoo
danig benoemd Ir. J. O. Tukker, hoofd van den
RUkspluimveevoorlichtlngsdienst te Beekbergen
het diner 4n zeer intiemen familie
kring*’ was echter ook Baron Hohenstein ge-
noodigd. Mevrouw Sochor hoopte, dat 1 voor
liet die Peter dat nu niet begreep! Peter wist
dat het heel moeilijk sou rijn,om dat kleine
meisje weer bij haar ouders terug te brengen
Maar nu moet je weer gauw gaan slapen,” zei
HM. „anders worden de algeuner» wakker."
ongeluk rijn. Evert,art
rich nog dieper in zyn
(Nadruk verboden)
gwstlna
nd.
en
ens
een
<ers
ren
ein
ide
’let
de
er
>te
ue
■tuks.
80 OÓ
5 00—
rich
en
e de
pera
volk
aai-
odie
den
lied,
to’n
ent,
Roo-
-370,
21300
n 130
105000
pi men
inden
1900
>p de
tuk»:
iuch-
5pen.
rolgt:
oeien
t per
S0.
-105.
iepen
FTuit-
-28 50,
i kool
2 90,
0 40—-
1 3 50
ir de
1 ge
lend.
veel
IJaen
han-
la*
Uzen
ijzen
hou-
r si
!9
12
2
!0
K)
>3
0
0
0
6
0
o
■sch
gen
rich
En
ide
>or-
Nu had ze gemerkt, dat ook Peter geroofd
was en ae kwam bij hem om hulp, want bij
was groot en sterk en kon haar wel naar haar
vader en moeder terugbrengen. .Arme Rita.”
zei Peter medelijdend. ,Jk «al je aeker helpen,
hoor! Maar waar wonen je pappa en mamma
en hoe heet Je?”
Niwtwsr je begrijpt mij? Ook Dr. Otto sou
ons gaarne "t geld geven
En ik seker niet, schoonmama? riep Dr.
Otto lulde en driftig. Alsof dat niet 'n zeer
groot genoegen voor mij zou zijn!
Die verzekering hebben wij niet noo-
dig. Eduard. Wjj kennen en waardeeren je....
Maar wjj kunnen gelukkig ook je hulp mis
sen. In de laatste maanden hebben wU met
verdubbelden Ijver gewerkt en lederen stuiver,
dien we niet volstrekt noodig hadden, ter zijde
gelegd. Ik geloof, dat we genoeg besnaard heb
ben. om alle kosten van de reis te dekken
Is de dag gekomen, dan gaan wjj allen samen
naar Gras, in de hoop, dat de onschuld mijner
ongelukkige kinderen aan 't licht mag komen
„t Is *n naar het volk gegaan, opvoeden,
contact probeeren te krijgen, de kleine
straatjes ingaan, met de menschen boomen.
voor die menschen veel bidden, heel veel van
hen houden en allerlei middelen uitdenken,
om hen met O. L. H. In aanraking te bren
gen, laten zien, dat je leeft, om anderen ge
lukkig te maken.”
dat hy niets
Vrouw, wier
reis
maar
in het
-Heden werd 1 huwelijk ingezegend van den
kapelmeester Robert Kastelllz met mejuffrouw
Banna Sochor.
*t Had niet de minste moeite gekost, de ouders
over te halen, hun toestemming te geven; de
door Kastelllz en Hanna gevreesde zwarigheden
hadden rich niet voorgedaan.
Toen Hanna verklaarde, dat zij uit eigen mid
delen reeds een uitzet had aangeschaft en
Kastelllz er by voegde, dat er ook geen meu
belen behoefden te worden gekocht, daar zijn
home van al het noodlge was voorzien, vernette
zich niemand tegen Hanna's keuze.
Denk je, hadden de ouders gezegd, dat
dit huwelijk je gelukkig sal maken en ben je
tevreden met aoo*n bescheiden, positie, handel
dan volgens je wensch en verlangen.
Eigenlijk waren allen biy. dat Hanna vrijwel
■onder kosten onder dak kwam. ZU was altijd
beetje vreemd in de familie geweest en
dere goals werden er gemaakt door Dennis
Compton, een broer van Leslie. 2 en door Cray-
ston en Lewis elk 1.
Chelsea, dat tegen Brentford koit na half
time door Burgess leek te gaan winnen, zag door
German tenslotte deze Illusie in rook vervliegen
door een meesterlijk genomen vrijen schop. Nu
zou een Chelsea-zege een waarlijk te rjjke be-
loonlng geweest zijn en veeleer kwam Brentford
dit resultaat toe. tenminste, als men de veld
sterkte tot uitgangspunt kiest. De Brentford-
,31de" werkte echter te slordig haar aanvallen
af en in dit opzicht toonde Chelsea zich wel
precieser. getuige het fraaie doelpunt van Payne
in de eerste helft. Holliday maakte vlak voor
rust gelijk, terwijl de einduitslag 22 werd.
Bepaald teleurstellend was het eerste optreden
van West Ham tegen Chrystal Palace. De ver
wachtingen over de Hammers-ploeg waren nogel
hoog gespannen, zoodat de 2 nederlaag ult-
eindelljk wel als een zeer koude douche werkte
Ook uit Midlands valt een groote verrassing
te reglstreeren, nl. de 32 nederlaag van Wol
verhampton op eigen grond tegen Birmingham,
wat te meer verbaast, omdat by vriendschappe
lijk gespeelde wedstrijden het eene succes zich
op het andere stapelde.
Voorts willen wij de belangrijkste cijfers van
den eersten dag memoreeren: Southend United
Tottenham Hotspur 12; Fulham—Ports
mouth 12; DoncasterSheffield Wednesday
22; Sheffield UnitedNottingham Forest 3fl;
EvertonStoke City 44; Manchester United
Manchester City 04.
Om one, geiyk tot nu toe. te bltjven
troosten, te steunen en met Je kostbaren raad
by te staan. En ik hoop, dat Je ons op de reis
naar Gras onder je hoede zult nemen. Maar
Ik mag on wil niet dulden, dat die echte en
edele vriendschap, welke ons allen gelukkig
maakt,
De noodcompetitie is begonnen. Evenals in
Nederland werd ook hier over de geheele Unie
met veel „entrain" gespeeld en scheen het of
de profs nog meer dan vroeger de overtuiging
met zich droegen, dat alles gegeven moest wor
den, wat redelijkerwijs te geven was.
Hebben de verrichtingen dus het publier zeer
bevredigd, wederkeerig zijn de clubdirecties con
tent over de belangstelling van de voetbolmln-
noars. De getrokken grens van 8000 koppen per
wedstrijd is nog niet losgelaten, zoodat de arena’s
wel niet bepaald een geaelligen aanblik noden
vanwege de groote leegten. doch aan dit besluit
valt voorshands nog niet te tornen. Op White
Hart Lane, de Spurs-ground, waar Arsenal dezen
winter haar thuiswedstrijden speelt, had men
zelfs de limiet overschreden en liet men 8900
menschen toe. De 41 wedstrijden van Zaterdag
brachten rond 200.000 menschen naar bulten.
In één stad dreigde het aanvankelijk met
oe voetballerij mis te zullen loepen, dat was te
Grimsby waar .Juchtalarm" werd gemaakt, zoo
dat de menschen al op weg naar de match, zich
in de schuilplaatsen opborgen Dit had tot ge
volg, dat de wedstrijd te laat begon en ooven-
dlen drie spelers, verbonden aan den waar
schuwingsdienst, een voetballooeen middag
hadden. Op het overige deel van het Grini’by-
team maakte het luchtalarm overigens weinig
Indruk; men speelde er later lustig op loe en
won met 21 van Mansfield Town.
Voordat wij ons nu ook met de andere wed
strijden zullen bezighouden, willen wU nog de
aandacht vestigen op de voortgaande soepelheid
van de autoriteiten. In een onzer laatste brieven
spraken wl) over de zekere mate van ontevreden
heid. cle er bestond over de salariskortingen,
welke men ingevoerd had. Langzaam maar zeker
komt men aan de moeilijkheden tegemoet, thans
weer door het invoeren van een premle-otelsel.
As. Woensdag zal hierover door de F. A. op
Lancaster Gate worden gesproken, waarbij naar
verluidt een voorstel ter tafel zal komen, om de
spelers voor een gewonnen wedstrijd te beloonen
met een premie van 10 shilling per speler en
vijf shilling voor een gelijk spel. Dit brengt van
zelfsprekend voor de clubs hoogeré lasten, wat
slechts gevonden kan worden In de limits van
het toeschouwersaantal. Tevens sal Woensdag
ook gesproken worden over de entree-pryaen,
tenminste als al de club-advlezen dan reeds
ontvangen zijn, waarbij gepolst werd om de toe
gangsprijzen voor vrouwen en militairen te hal
vee ren.
In beknopten vorm hebben wij hiermee de
belangrijkste feiten van het oogenbllk ramen-
gevat en willen thans enkele evoluties de r-vue
laten passeeren van den eersten nood-competltle
dag. WIJ spraken van enkele, vanzelfsprekend^
omdat wij ons bij een programma van 41 wed
strijden beperkingen moeten opleggen. Aan
stonds. wanneer In de verschillende afdeeungen
blijkens de ranglijsten de sterke clubs van de
r.vakkere gescheiden zijn, wint deze competitie
natuurlijk aan diepte.
Overigens hebben tal van spelers op dezen
eersten dag nogal met de spelregels overhoop
gelegen. Onze leaers weten dat het nu niet langer
geoorloofd is om spelers te belemmeren in hun
speelwijze, waarbij wy doelen op het s.g ..af
houden". Tot dusver beschermden de backs zoo
veel mogeljjk hun .goalie" tegen aanstormen
de voorwaartsen. wat thans niet meer is toe
gestaan en wat gestraft wordt met een straf
schop. Hoewel dit gevaar vrijwel allen backs op
het hart was gedrukt, konden talloozen den aan
drang niet weerstaan om te attaqueeren wat
een groot aantal penalties tot gevolg had.
Een nieuwe ster
Arsenal opende met een denderende zege op
Charlton Athletic, dat met liefst 84 werd ge
klopt. Toch was er nog een rianter overwin
ning, nl. die van Chesterfield, dat Lincoln City
klopte met 80! Doch, om bU „The Gunners
te blijven zij staken prachtig van wal. waarbij
het goede, doch bovenal succesvolle aanvalsspel
wel een verheugend verschijnsel Is. Reeds de
vorige week gewaagden wij van den gioednleuwen
mldvoor Leslie Compton, wiens eerste offlcleele
optreden in deze kwaliteit een ware trompf-
tocht is geworden. Liefst vier doelpunten van de
aóht nam Leslie voor eigen rekening, en wat
voor voltreffers! Deze knaap schiet zoowel links
als rechts met een gemak, dat eenvoudig frap
peert. waarbij de zuiverheid niets te wenschen
overlaat en evenmin de snelheid.
Op Whitehart Lane werd men reeds zoo ent
housiast, dat men hem straks de midvoorpost
van het Engelsche elftal wil opdragen, als het
oogenbllk daar is voor de match tegen Schot
land en Ierland Zoover is 1 nog niet, doch wel
is t een feit, Leslie Compton een nieuwe ster
wordt aan het Arsenal-firmament. Van de an-
haar intrek
„Rohrendanz"!
Toen
krant
was steeds haar eigen weg gegaan, wat aan
haar zonderling karakter en ordlnalren smaak
werd toegeschreven.
Bovendien was Kastelllz een nette Jonge
man, zonder pretentie. Hij had zelfs de ult-
keering van de nalatenschap niet willen afwach
ten!
Zoo werd vier weken na de verloving 't huwe
lijk in allen eenvoud voltrokken.
Had Je nog zes wéken gewacht, Hanna,
dan zouden we aan de plechtigheid heel wat
luister bijgezet hebben, zei Emll Sochor.
Maar onder de huidige omstandigheden moeten
tot een klein famlliedlner beperken.
Maar dat was juist naar den zin van het
bruidspaar.
Tot
,Jk.... ik wist
.Tante wilde
„Stil maar, kindje, suste hl) .Ik ben blij dat
je aan mij gedacht hebt. Je hebt er mij het
grootste geluk door bezorgd, want.... niet
waar
H’j nam haar In zijn armen.
„Ik hoef je niets te zeggen, Evert," zei as
hullend.
Sterker sloeg hy zijn armen om haar heen.
„Je bent van mij.... van ml)...."
Na haar alles verteld te hebben, voegde hy
er bij: ..En nu zullen we Je tante telegrafeeren.
En Ik ontvang mijn prijs. Ik heb hem wel niet
volgens de overeenkomst verdiend maar ik eigen
hem mij toe en zal hem mij nooit laten ont
nemen."
„Dit zou ook mijn
Annie én ze nestelée
armen.
„Wél
fijn
scbuwd
Wat aal mijnheer Hempel daarvan zeggen?”
De naam Hempel herinnerde den notaris
er aan. dat hij nog steeds niet den moed had
gevonden, den dames kennis te geven van het
verlangen van den detective, dat zij de nieuwe
behandeling van het proces zouden bijwonen.
HU had het telkens uitgesteld. omdat hy er
zeker van was, dat zU het voorstel bijna toor
nig zouden afwijzen.
Hoe zouden mevrouw Eltz en haar dochter,
waren zij In de laatste maanden nog al
kalm en gelaten geweest, zonder harde nood
zaak. rich willen blootstellen aan de smart.
Hardt en Yvetta op de beklaagdenbank te
zien!
Maar October was niet ver meer, en KoU>-
ried had het den detective beloofd; dus moest
en zou hjj ‘t tenminste probeeren
En op zekeren avond overwon hU eindelijk
zUn afkeer en bracht de zaak ter sprake. Tot
zUn verwondering werd mevrouw Eltz heele-
maal niet boos, maar zei. toen hij had uitge
sproken, kalm:
Wel, dat verlangen van mijnheer Hempel
komt met het onze overeen. WU beschouwen
het zelfs als een plicht, gevolg er aan te geven,
om redenen, dte Ik wel niet behoef uiteen te
„Ik heet toch Rita," zei het meisje vol over
tuiging, „en mijn pappa en mamma hebben
een wit huls en een tuin vol bloemen en onze
hond heet Hector en,4a, maar hoe heet
het waar jullie wonen en hoe beet Je pappa
dan?** „Wel, pappa heet natuurlijk „Pappa"
en we wonen.nu Ja, we wonen in ons huis."
zetten. Reeds dikwijls heb ik op het punt ge
staan. u kennis te geven van ons besluit; maar
ik aarzelde, omdat Ik niet wist, of het uw
goedkeuring zou wegdragen.
Maar, mevrouw, schrikt u dan niet terug
voor de smart, die u zeker moet gevoelen?
't Zou zelfs laf zijn, daaraan te denken.
Trouwens, we zijn op alles voorbereid ook
op het ergste.... Maar in leder geval sullen
wU thans wel toelating krijgen om Hardt en
Yvetta te spreken en daarvoor zouden we tot
aan het einde der wereld gaan!
Kolbried was zóó ontroerd.
anders kon doen dan de bejaarde
grjjs haar in de laatste maanden sneeuw
wit was geworden, zwijgend de hand te druk
ken.
Mevrouw Eltz ging voort:
Op slechts één punt, beste vriend, rijat er
zwarigheid voor ons: de geldkwestie. WU sfln
met drieén en de kosten van reis en hotel
loepen nogal hoog....
Maar ben ik er dan niet? Waarom zou
ik anders uw vriend zijn? viel Kolbried me
vrouw Eltz onstuimig in de rede.
Met een fün en weemoedig lachje ging de
moeder vaas de twee beschuldigden voort:
Dat Is de bedoeling van het schoolonder
richt van de kinderbewaarplaats. van de hulp
in de huishouding.
En -die zelfde doelstelling komt ook weer
naar voren in het nationale tehuis voor dak-
looze vrouwen en meisjes, dat gisteren te
Utrecht geopend werd en waarover wU reeds
gisteren melding maakten.
Zoo tracht de jonge Congregatie, welke mo
menteel 34 leden telt en nog beperkt is tot de
stad Utrecht, naar het hart te leven volgens
den stelregel van St. Augustinus, door zich vol
ledig in te stellen op den modernen zlelenood
Ongetwijfeld is het de bedoeling, het werk
nationaal en zelfs internationaal te maken,
doch ook dit werk moet groeien.
Dat het nochtans zal groeien, daar zal leder
onvoorwaardelUk van overtuigd worden, die er
op welke wijze dan ook eens nader kennis mee
maakt De jongste daad, waardoor de Congre
gatie haar werk tracht uit te breiden: de ope
ning van het tehuis voor daklooze vrouwen en
meisjes. Is een prachtig bewijs van haar groei
kracht.
Ook hier is het devies: niets vragen, maar
zooveel moge!Uk geven op de eerste plaats: een
warm hart en geen hard oordeel!
Nuenen zouden vragen,
-mogelijk is. antwoordt
nij: „wy hebben nog nooit een avond zonder
veld gezeten, wel gebeurt *t vaak, dat we s mor
gens niets hebben om den dag verder door te
komen.**
Begrijpeiykerwllze Is de mensch van vandaag
n'et Ineens bevredigd door zulk een antwoord,
maar t is ook juist het gebrek van onze dager.
aldus pastoor v. Nuenen dat w*lj zoo weinig
meer denken aan Christus' woorden: ..zie de
vogelen des hemels en de bloemen op het veld”.
WU b-bben niet voldoende vertrouwen meer.
Hadden wy meer vertrouwen in de Voorzie
nigheid, zoo overtuigt ons pastoor v. Nuenen.
dan zouden wy ook niet zoo langs elkaar heen
leven: dan zouden wy niet altyd zoon verschil
maken- Ik ben er van overtuigd”, aldus onze
gastheer .dat, als al onze katholieke menschen
eens één uur achter elkaar en tegelijk echt en
volkomen katholiek waren, de wereld er heel
anders uit zou zien!”
Honderden mannen en vrouwen kunnen reeds
nu getuigen, hoe èy door 8t. Franctscus Liefde
werk op de hoogte zyn gekomen van Christus
en zyn Kerk en daardoor tot t H. Doopsel
kwamen. En degenen, die eenmaal zoover geko
men rifn. zUn op hun beurt weer de beste pro
pagandisten voor *t werk, hetwelk als volgt om-
schreven kan worden-
beeld van Kastelllz aanstekelUk zou werken. De
baron was smooriyk verliefd op Margrit
waarom dan zou hU haar niet tot vrouw nemen?
't Zou voor Margrit een prachtige party zyn
en door dat huweiyk zouden natuuriyk alle
zorgen voor later van de baan worden geschoven.
Zorgen? Ja zeker.... Want meer en meer
bleek, dat Margrit's talent niet zoo buitenge
woon was als men had gehoopt, terwyi de
markt zoo overvoerd was met „talenten", dat
het in ieder geval zeer moe’JUk sou wezen,
zoo maar onmlddellUk een aannemeiyk enga-
"ement voor haar te vinden.
Een kleine rol. bUvoorbeeld die van kamer-
i.c'sje, sou Margrit nooit aannemen. Dus
wekt een uitkomst, indien zU als meert erea
bU wie mevrouw Eltz en haar schoondochter
logeerden. Remi s moeder, die van Silas Hem
pel vernomen had. dat de dames Eltz naar
Graz zouden komen om het proces by ta
wonen, had hen opgewacht aan het station en
vriendeluk er oo aangedrongen, dat allen bU
haar hun intrek zouden nemen. Haar huls
bood ruimte in overvloed, had zU verklaard, en
om een aantal redenen behoorden zU die dagen
by elkaar
Na een kleine tegenstribbeling kwam het te*
een accoord: Mevrouw Eltz en Bnml zouden
van de vriéndelijke uitnoodlging gebruik maken,
maar de anderen zouden logeeren ui „De
Gouden Peer", waar reedk kamers voor hen
waren besteld
Annie, die acht dagen tsgoren in alte stüte
met Dr. Otto in *t huweiyk getreden en on—
middellijk na de plechtigheid met haar man
naar Graz vertrokken was. had haar moeder
aan t station opgewacht en haar met stralend
jexlcht toegeflulsterd:
O. moeder, ik voel mU zoo gelukkig! En
ik geloof, dat alles goed staat. WU hebben van
daag mynheer Hempel gesproken en hy laat
u zeggen. dat u zich niet ongerust moogt
maken: t zal ditmaal niet aoo erg loopen als
den eersten keer. En na afloop van t proces
mogen wy Hard! en Yvetta aeker spreken,
-laarvoor is gezorgd.
begon hU. haar hand nemend. Je moet betra
pen hebben dat ik...."
Ze trok haar hand terug en smeekte met wn
pynlUk gezichtje: .Zeg niets.... sag niets!
Ik ik mag niet van Je houden. Ik mag geen
wil hebben Spreek mU daar nooit meer over.
Nooit meer!"
Zonder groet ging ie haastig heen. Hj) vond
met den tyd haar een woord te zeggen. Evert
zag Annie niet meer terug. Het scheen dat ae
hem opsettelUk ontweek. Maar aan haar hou
ding had hfl bemerkt dat hy haar niet onver
schillig was en dit gaf hem moed
HU vroeg mevrouw Derwenen, haar tante, om
een onderhoud. .Dit werd hem toegestaan. De
oude dame lachte ironisch, toen hü haar over
zyn liefde voor Annie sprak en zeide: „Ik stel
hoogere elachen voor mfln nichtje. ZU is mUn
erfgename en daar ik over een groot fortuin
beschik, wil ik dat sfl trouwt met iemand van
naam. ik bedoel: een hooggeplaatst persoon.
Een kweekerwat zegt dat?"
MUn kweekerU is een der eerste van het
land, mevrouw." verdedigde Even zich „Ook
buiten de grenzen ia ae beroemd. Ik heb in ver
schillende landen botanie gestudeerd ik ben
niet onbemiddeld
Ze schudde het hoofd en stond op ten teeken
dat het onderhoud geëindigd was.
HU ging heen, vernederd, maar niet zonder
hoop. HU dacht: liefde is sterk en krachtig als
een orkaan Liefde verzet bergen.
„Villa Zonlicht" werd voor onbepaalden tijd
gesloten. Late asters, zoo llefderyk door Annie
verzorgd, bloeiden verlaten in den tuin. Geen
Uefkoozende blik ging nog over hem heen.
Ook Evert scheen nu minder voor zyn plrihten
te voelen. Dagen kwam hy niet in de kansen
liet alles onverschillig aan de arbeiders over.
Nog, zooveel maanden, telde hy. en dan rullen
zy misschien op „Volle Zonlicht" terug zijn.
Maar op een middag hoorde hy van zfln be
diende dat de villa te koop stond. Dit gaf Evert
een knak Hy hoopte op eenlg bericht van An
nie, maar hy werd daarin teleurgesteld.
Weken verliepen De post bracht hem geen
enkel nieuws van het Jonge meisje. En hoe hy
ook trachtte achter haar adres te komen, alles
was vruchteloos. Lusteloos hernam hy zyn werk.
Op een morgen bedacht hUals ik de viila koop,
dan zal ik van den notaris weten waar zy ver
blijven Doch hierin vergiste hy zich. De notaris
handelde met een tusschenpersoon.
Toen nam Evert een particulier detective in
den arm en deze
wist Annie's tante
te Davos te ont
dekken. Evert on
dernam onmld
dellUk de
daarheen,
toen hy
De 4de October was aangebroken. Voor den
ingang van *t gebouw waar het proces moest
plaats hebben, stond een massa belangstel
enden te wachten.
De opkomst was ditmaal veel grooter dan by
de eerste behandeling van t proces en nauwe-
lyks de helft der nieuwsgierigen kon in de
zaal geborgen worden.
Op de tweede bank voor t publiek waren
plaatsen gereserveerd voor de leden der fa
milie Eltz ook Otto was met zUn vrouw en
Rosa uit Weenen gekomen alsmede voor
Kolbried en Dr. Otto. Op versoek van Hempel
"•"ren zy door een deurwaarder reeds vroeger
loor een aypoortje binnengelaten.
•••••«••seetsttsseeeeteeeeeessi
i e e e e e eeeeeseseeeeebbeeeeveeeg
hotel aankwam, waar mevrouw Derwenen haar
intrek genomen had. vernam hy dat Annie
reeds drie dagen afwezig was en men over haar
in het onzekere verkeerde. Ze scheen gevlucht
te zUn. omdat ze zich, volgens den wil van
haar tante, moest verloven met iemand, van
wien ze niet hield.
Evert was radeloos Ook de tante van Annie
•ves wanhopig Ze liet niets na om Artnie op te
sporen. Toen ze Evert zag. die haar in zUn angst
verzocht te spreken, verweet ze hem: ,4U bent
de schuld van alles. JU weet waar ze is! Waar
om komt ge anders hier?"
„Ik weet helaas niets, dat zweer ik uver
klaarde Evert „Maar u hebt misschien haar
dood op uw geweten
„Alsals u haar bU mU terugbrengt, dan
danzal ik mU niet tegen haar huweiyk tnet
ii verzetten." beloofde ze ten einde raad.
„Ik zal haar vinden," klonk het overtuigd.
Maar op welke manier dat wist hUaelf nog niet.
Evert be de eerst zyn boekhouder op om zyn
adres op te geven.
Deze vertelde aanstonds. „Juffrouw Derwenen
is hier geweest, om u te spreken. Ze verbluft
ai „De Gouden leeuw" en wacht daar op uw
komst."
BUna had Evert rich door een Jubelkreet ver
raden „Laat de juffrouw we’en dat ik zoo gauw
mogeiyk van hier vertrek," telefoneerde hy
terug.
HU wilde met dit verbiydende nieuws naar
le tante van Annie snellen, maar bedacht zich.
Na mevrouw Derwenen de verzekering gege
ven te hebben dat hU Annie zou ontdekken, ver
trok hy
„Ga, had ze gedacht. ,Je wee, welken prtjs
Ik je beloofd heb
Evert voelde zich een geheel ander mensch.
Annie hield van hem. Waarom had ae anders
tot hem haar toevlucht genomen? En hy sou
met haar mogen trouwen HU zag rich al met
Annie in zyn kweekerU. Samen bogen ae zich
over de bloemen, die In hun leven zooveel be-
teekenden. Hy dacht aan de eerste pakjes zaad,
die hij haar verkocht had Hoe was ze met kin
derlijke vreugde komen vertellen dat het ont
kiemde... dat ze prachtig groeiden dat ze
zoo heerlUk in bloei stonden. De liefde voor
bloemen was haar Ingeboren, aooals bU hem....
De ontmoeting met haar ontroerde hem diep.
Annie," zei hU bleek van aandoening, terwyi
hy ^utar hand in de zyne klemde.
ik wist geen raad." stamelde ae.
Evert Lassen zag Annie Derwenen voor het
eerst, toen ae zyn kantoor binnenstapte
vroeg, of hy ook bloemenzaad verkocht.
Met haar blauwe oogen in het ty«e gezichtje,
dat half gedoken was in den hoogen kraag van
haar bontmantel, keek se hem vrlendeiyk aan.
„Zeker. Juffrouw.” knikte hy „KUk maar eens
hier. Keus genoeg. HU liet haar voorgaan in
een ander vertrek dat als magazyn dienst deed
De bediende wilde Annie helpen, maar Evert
beduidde hem. dat hy aan zUn werk kon biy-
ven. „Is het voor den tuin of voor in huls?”
vroeg hy het jonge meisje
„Voor bulten. Ik ben dol op bloemen en ik
wil veel soorten kweeken. die ik allemaal zelf
behandel”
..Prachtig!' prees hy. „U is een ware bloemen-
liefhebster, juffrouw. Dit bemerk ik Wel."
„U raadt het goed." glimlachte ze.
HU toonde haar een menigte soorten en wees
haar op de cultnuraenwyzlng op de pakjes
vermeld
„Ik zou ae wel allemaal willen koopen.” zei
Annie, „maar u hebt zoo veel verscheidenhe
den. MUn tante heeft „Villa Zonlicht” gekocht
In den tuin staan veel heesters, maar ik zie er
ook graag een macht van bloemen in. En daar
tante mU hierin vrijlaat
„Dan zyn wy bUna buren,” zei hy met een
jongensachtige biyheld.
„En ik kan gemakkelUk den raad van den
meester komen inwinren." lachte Annie, „ten
minste... als ik mag?"
„Ieder uur van den dag kunt u mU hier vin
den. Het zal mij een waar genoegen zUn, u van
dienst te kunnen zUn,” sei Evert met een lichte
buiging. Toen vroeg hy. om haar zoo lang mo-
geiyk in zUn nabyheid te kunnen hebben: „Zou
u misschien de kassen eens willen bezichtigen?"
„Grazig.” antwoordde ze met geestdrift. „Ik
durfde hét u niet vragen."
Ze liepen de uitgestrekte serres door, waar een
weelde van planten en bloemen groeide Annie,
in extase, zei: „Het is een groot genot voor me,
dit alles te zien. Ik begrijp met dat er menschen
zyn, die niets om bloemen geven
„Dat zyn hartelcozen,” mis^rs Evert. Men
schen zonder gevoel voor het schoone HU vroeg
haar eenige takken seringen te mogen aanbie
den en voegde er bU: „Op onze kennismaking.
Dankbaar aanvaardde ze den sierlyken bos.
ZU waren weer In het kantoor beland, waar
het uitgezóchte zaad reeds ingepakt lag. Annie
gaf Evert de hand, zeggend: „Ik dank u voor
het genoegen dat u mU verschaft hebt Ik heb
een paar verrukkeiyke uren doorgebracht En
nog eens harteltik dsnk voor deze prachtige
seringen
„Tot uw dienst, juusou.,
„Derwenen." vulde ze aan
Evert boog. Onder den Indruk van haar be-
kooriykheid keek hy haar na en besliste over
zyn toekomst: zy. of anders trouw ik^nooit. ZU
is de vrouw, die by mU hoort. ZU is een geest
verwante van me. Wat is voor my een vrouw,
die niets voor bloemen voelt? Die niet met mU
meeleeft? Met haar zou ik over mijn kweek kun
nen spreken; samen zouden we proeven nemen
met bloemen, om deze nog meer te veredelen
en tot nog schooner bloei te brengen
Van dien dag af was Evert Lassen meer met
zyn gedachten in „Villa Zonlicht" dan bU rijn
werk. Telkens verscheen voor zUn geestesoog
Annie weer, rooalj hy haar gezien had: het fUne
gezichtje, half verscholen in den hoogen kraag
van haar bontmantel; in de armen de weelderige
trossen witte seringen; haar van geluk schitte
rende blauwe oogen. BezUden het kleine hoedje
golvend blond haar met een schUn als van de
Calendula-offlcimalisde glanzende goudsbloem.
Annie kwam nog dikwijls terug. Dan had ze
dit, dan dat te vragen. En elk oogenbllk had ze
weer een bouquet noodie.
Langzamerhand ging zy vertrouwelijker met
hem om en vertelde hem van haar eigen leven
„MUn ouders zUn al jaren dood. Nu ben ik ge
heel van mUn tante afhankeiyk. zy houdt veel
van me, maar. zy drijft haar liefde voor m(j
wel wat ver Annie zuchtte. „AI heeft ze mUn
geluk ook op het oog. toch zou ik graag hebben
dat ze ook met mUn gevoelens rekening houdt.
Maar dit doet ze niet. ZU beweert: „jy hebt
geen ervaring van het leven, ik zooveel te meer
Wat ik wil bevorderen, is voor je bestwil." Er
blonken tranen in haar oogen
Een geheime angst beving Evert. Hoewel Annie
niet over een huweiyk sprak, dat haar opge
drongen werd, maakte hy uit haar woorden op
waar zy op doelde. Nu vond hU dat het tüd was
haar over zyn liefde te spreken„Annle
Ba4 fert. dat Dinsdagmiddag te Utreeht
ympand la een „Tehaia veer dakleeee vree
ën en meisjea van iedere gezindte"
hetwelk verzorgd wordt door de Zuster»
Aagustineenen van St. Monica, was voor
Nuenen O.E.S.A. en priorin Au-
Reyaen O.E.8.A.. een welkome
aanleiding, om eens lete meer bekend te
■Mken over bet werk van bovengenoemde,
eag jonge Congregatie.
Men kent de Zusters, van 1 voorbygaan op
itraat, aan haar stemmig-zwarte kleeding met
paarse das en zwarten riem; menweetwel.dat
m zich veel met hulpbehoevende kinderen en
gesinnen Inlaten. Maar bü wie was het tot
beden bekend, dat deze zusters, behalve haar
vorming in de oblatuur en in het noviciaat, als
Inleiding op haar leven een vyfjarlge studie
hebben, die over de twee Jaren postulaat en
de drie Jaren van tydeiyke geloften is ver-
deeld en het volgende plan omvat: bhlloeophle,
theologie, structuur, ascese, kerkgeschiedenis,
litteratuur, paedagogle. sociaal-eeonomie, mu-
liek en hygiëne.
Haar levensregel is in het kort: Van
houden en van de menschen houden en zich
daar heelemaal voor weggeven. Om dit te be
reiken. willen de zusters miasloneeren in eigen
land, doch ook in verre landen over zee.
Als de internationale omstandigheden mo
menteel niet zoo riskant waren, zou pastoor
v. Nuenen reeds eenigen tjjd in Zuld-Ameriks
hebben getoefd, om daar aan de plannen, wel
ke nu nog op papier en in maquette staan,
vastere en levende vormen te geven.
Het klooster dezer zusters, die op de eerste
plaats een beschouwend leven leiden en in de
kapel dageiyks het volledig officie bidden, is
allereerst een centrale van voortdurend gebed
en boete; vanuit deze bezinning is het verder
een centrale van bezieling voor alle noodlge
werkzaamheden in en vanuit het huis.
Haar activiteit wordt In „de stad Gods" als
volgt omschreven: „priester, hebt u een of an
der zlelzorgwerk, waar wy u by behulpzaam
■ogen zyn. we zullen het doen.”
Zy werken onder leiding van den priester en
m vereenlglng met leekeleldlstlers; zy zijn
dus In de buitengewone zielzorg een schakel
tasschen geestelykheid en leeken.
Als priorin v. Reysen door pastoor v. Nue-
nen gevraagd wordt. Iets over de structuur en
het werk van haar jonge Congregatie te ver
tellen. merkt zy met eenigen schroom op, dat
haar dit wel moeiiyk zal vallen, doch dat zU
het zal doen, omdat zy in het klooster is en
dst zU het ook graag doet, omdat het kloos
terleven haar geluk uitmaakt en zy van haar
geluk graag wil meedeelen aan anderen. „Ons
werk”, zoo vertelt de zuster, ,Js de moeite
waard, want het maakt ons gelukkig en we
kunnen er anderen door gelukkig maken.”
Ons contemplatieve leven doet ons ervaren,
dat het menscheiyk hart „onrustig is tot het
rust vindt by God." En al kunnen wy niet al
len in ons geluk doen meedeelen, wU kunnen
toch trachten, anderen naar het ware geluk
te doen streven en ook dat streven geeft een
gevoel van gelukklg-zUn. Zuster Augustlna
wUst er dan op dat het ware geluk van den
mensch slechts bestaan kan In een Juiste ken
nis van God en dat deze kennis slechts ver
kregen kan worden door reëele begrippen, zoo
dat studie niet verwaarloosd kan worden. De
facto wordt deze dan ook allerminst verwaar
loosd: wy memoreerden het reeds. De con
templatie gaat dus samen met de studie en
deze contemplatie leidt tot intense activiteit
De oorsprong dezer Congregatie ligt etgen-
lyk in het St. Franclscus Liefdewerk, waarin
gestreefd wordt naar: het doen beleven van
ons H. Geloof onder de arbeidersklasse en de
bevordering van goede sociale levensomstan
digheden onder deze menschen.
Een der middelen, waardoor dit Liefdewerk
ZUn doel tracht te bereiken, is het instituut
der vader- en moederavonden. resp. geleid door
heeren van het Liefdewerk en zusters dezer
congregatie; er zijn clubs voor jongens en meis
jes. waarin dezen op Godsdienstig zoowel als
ander terrein worden beziggehouden; onder
redactie van deze zusters verschUn4 voorts „De
Stad Gods" als maandblad ter bevordering van
geloofskennis en geloofsbeleving. De zusters
hebben bovendien een tweetal scholen onder
haar leiding staan, waar heelemaal geen geld
gevraagd wordt, hoewel de subsidie niet groot
is; dan zyn zy ertoe overgegaan, hujp in ae
huishouding te geven, vooral daar, waar niets
of slechts een zeer minieme vergoeding kan be
taald worden en de praktijk wijst uit, dat zU
Juist daar het meeste vertrouwen en dus ook
succes avlnnen.
Men mag gereedelUk uit een en ander con-
eludeeren, dat er van de zusters veel geëlscb.t
wordt, b^aar daar staat tegenover, dat ge
lukkig ook veel bereikt wordt.
Om volledig te zUn. dient nog gewezen te
worden op het woonwfegen-llefdewerk en op
de fröbelschool in het woonwagenpark.
Met recht mag van deze zusters gezegd wor
den. dat zU zich zoo volledig mogelUk aan an
deren weggeven; doch de nadruk dient erop
gelegd te worden, dat zU niet alleen voor ks-
tholieken, maar ook en evengoed voor ntet-
Annle E2ta te Vriebuswe'ler in de
de verloving van Gerda met Hulett
Sochor vernam, moest zy glimlachen:
moge t hun bekomen! Dat kan een
huweiyk worden. Ik heb Gerda gewaar-
en toch verloofd! OnbegrUpeiyk
katholieken zorgen Er is zelf, geen sprake van
remg onderscheid maken en nooit wordt op
de eerste plaats gevraagd naar de godsdienstige
richting van degenen, die hulp behoeven.
Sinds 6 Jaar bestaat deze congregatie en il
dien tUd hebben de zusters voor iedereen klaar
gestaan, zonder ooit te vragen: wat krijgen wy
daarvoor.
En als wy pastoor v
boe dit alles materieel
