Van God en menschen houden Indrukken van den eersten dag der noodcompetitie I I aan Kabouter Flip en zijn vriendje Wip DE ONBEKENDE in de kapel Een nieuwe ster bij Arsenal x Kóu gevat? "'^AKKERTJE •e/rf VOETBAL IN ENGELAND I De prijs I UIT DE STAATSCOURANT DOOR A. HRUSCHKA De Utrechtsche meisjesstad Zusters Augastinessen: Een contemplatief actieve congregatie Crisis-tucht rechtspraak V oed selcomm issaris Een nieuwe ster DONDERDAG 26 OCTOBER 1939 en van vandaae welkome «00— r wat kon nemen op het prachtige XXV (Wordt vervoi«4) God zich Met Ingang van 1 November 1939 Is H. Klaver te Alkmaar, op zijn verzoek, ontslag verleend als lid van de commissie voor de crlsls-tuchtrechc- spraak te Alkmaar. Aan ir. W. de Jong is met Ingang van 1 Oc tober 1939. op zijn verzoek, ontslag verleend als voedselcommlssarte voor de provincie Ge der- land cn met Ingang van dien datum als zoo danig benoemd Ir. J. G. Tukker, hoofd van den RÜkspluimveevoorllchtlngsdienst te Beekbergen i te reeds Dat die Peter dat nu .niet begreep! Peter wtet dat het heel moeilijk zou zijn, om dat kleine meisje weer bij haar oudere terug te brengen „Maar mi moet je weer pauw gaan slapen,'' zei hij. .anders worden de zigeuners wakker.” zich en ein ode het de er e te me r. la ri) en rijzen >hou- ig *1 Ie de Pera volk 'aai- lodie iden lied, oo’n tent, md. en rens een jers ren isch igen rich Bn nde oor- aou me- Op <w stuks: nuch- ropers, volgt: koelen n: Is it per •-10S. hspen vrou- ledere gezindte", door de Zusters Monica, was voor er de d ge ldend. veel rijzen han- ,,’t Is 'n naar het volk gegaan, onvoeden, contact probeeren te krijgen, de kleine straatjes Ingaan, met de menschen boomen, voor die menschen veel bidden, heel veel van hen houden en allerlei middelen uitdenken, om hen met O. L. H. in aanraking te bren gen, laten zien, dat je leeft, om anderen ge-, lukkig te maken." Nu had ze gemerkt, dat ook Peter geroofd was en ze kwam bij hem om hulp, want hü was groot en sterk en kon haar wel naar haar vader en moeder terugbrengen, „Arme Rits," zei Peter medelijdend, ..ik zal je zeker helpen( hoor! Maar waar wonen je pappa en mamma en hoe heet je?” Nietwaar, je begrijpt mij? Ook Dr. Otto zou ons gaarne t geld geven En ik zeker niet, schoonmama? riep Dr. Otto lulde en driftig. Alsof dat niet 'n zeer groot genoegen voor mij zou zijn! Die verzekering hebben wjj niet noo- dig. Eduard. Wij kennen en waardeeren je.... Maar wij kunnen gelukkig ook je hulp mis sen. In de laatste maanden hebben wij met verdubbelden Ijver gewerkt en teteeren stuiver, dien we niet volstrekt noodlg hadden, ter zijde gelegd. Ik geloof, cjat we genoeg bespaard heb ben, om alle koeten van de reis te dekken Is de dag gekomen, dan gaan wjj allen samen naar Graz. in de hoop, dat de onschuld mijner ongelukkige kinderen aan *t licht mag komen den, dat zij zich zoo volledig mogelük aan an deren weggeven; doch de nadruk dient erop gelegd te worden, dat zU niet alleen voor ka tholieken, maar ook en evengoed voor nlet- dere goals werden er gemaakt door Dennis Compton, een broer van Leslie, 2 en door Cray- ston en Lewis elk 1. Chelsea, dat tegen Brentford koit na half time door Burgess leek te gaan winnen, zag door Oerman tenslotte deze illusie in rook vervliegen door een meesterlijk genomen vrijen schop. Nu zou een Chelsea-zege een waarlijk te rijke be- loonlng1 geweest zijn en veeleer kwam Brentford dit resultaat toe, tenminste, als men de veld sterkte tot uitgangspunt kiest. De Brentford- „side" werkte echter te slordig haar aanvallen af en in dit opzicht toonde Chelsea zich wel precieser. getuige het fraaie doelpunt van Payne In de eerste helft. Holliday maakte vlak voor rust gelijk, terwijl de einduitslag 22 werd. Bepaald teleurstellend was het eerste optreden van West Ham tegen Chrystal Palace. De ver wachtingen over de Hammers-ploeg waren nogal hoog gespannen, zoodat de 62 nederlaag ult- elndeljjk wel als een zeer koude douche werkte Ook uit Midlands valt een groote verrassing te reglstreeren, nl. de 32 nederlaag van Wol verhampton op eigen grond tegen Birmingham, wat te meer verbaast, omdat bij vriendschappe lijk gespeelde wedstrijden het eene succes zich op het andere stapelde. Voorts willen wjj de betangrükste cijfers van den eersfen dag memoreeren: Southend United Tottenham Hotspur 12; FulhamPorts mouth 13; DoncasterSheffield Wednesday 22; Sheffield UnitedNottingham Forest 30; EvertonStoke City 44; Manchester United Manchester City 04. De noodcompetitie Is begonnen. Evenals in Nederland werd ook hier over de geheele llnle met veel ..entrain" gespeeld en scheen het of oe profs nog meer dan vroeger de overtuiging met zich droegen, dat alles gegeven moest wor den, wat redelijkerwijs te geven was. Hebben de verrichtingen dus het publiés zeer bevredigd, wederkeerig zijn de clubdirecties con tent over’ de belangstelling van de voetbalmln- naars. De getrokken grens van 8000 koppen per wedstrijd Is nog niet losgelaten, zoodat de arena's wel niet bepaald een gezelligen aanblik boden vanwege de groote leegten, doch aan dit oeslult valt voorshands nog niet te tornen. Op White Hart Lane, de Spurs-ground, waar Arsenal dezen winter haar thuiswedstrijden speelt, had men zelfs de limiet overschreden en liet men 8900 menschen toe. De 41 wedstrijden van Za’erdag brachten rond 200.000 menschen naar bulten. In één stad dreigde het aanvankelijk met ce voetballerij mis te zullen loopen. dat wsj> te Grimsby waar Juchtalarm" werd gemaakt, zoo dat de menschen al op weg naar de match, zich In de schuilplaatsen opborgen. Dit had tot ge volg, dat de wedstrijd te laat begon en ooven- dien drie spelers, verbonden aan den waar schuwingsdienst, een voetballoozen middag hadden. Op het overige deel van het Griiusby- team maakte het luchtalaun overigens weinig indruk; men speelde er later lustig op los en won met 21 van Mansfield Town. Voordat wij -ons nu ook met de andere wed strijden zullen bezighouden, willen wü nog de aandacht vestigen op de voortgaande soepelheid van de autoriteiten. In een onzer laatste brieven spraken wij over de zekere mate van ontevreden heid, rle er bestond over de salarlskortiugen. welke men Ingevoerd had. Langzaam maar zeker komt men aan de moeilijkheden tegemoet, thans weer door het invoeren van een premie-otelsel. As. Woensdag zal hierover door de F. A op Lancaster Gate worden gesproken, waarbij naar verluidt een voorstel ter tafel zal komen, om de spelers voor een gewonnen wedstrijd te beloonen met een premie van 10 shilling per speler en vijf shilling voor een gelijk spel. Dit brengt van zelfsprekend voor de clubs hoogere lasten, wat slechts gevonden kan worden in de limite tan ..Heden werd t huwelijk Ingezegend van den kapelmeester Robert Kastelliz met mejuffrouw Hanna Sochor. t Had niet de minste moeite gekost, de ouders over te halen, hun toestemming te geven; de door Kastelliz en Hanna gevreesde zwarigheden hadden zich niet voorgedaan. Toen Hanna verklaarde, dat zij uit eigen mid delen reeds een ützet had aangeschaft en Kastelliz er bjj voegde, dat er ook geen meu belen behoefden te worden gekocht, daar zijn home van al het noodige was voorzien, verzette tech niemand tegen Halma’s keuze. Denk je, hadden de ouders gezegd, dat dit huwelijk je gelukkig zal maken en ben je tevreden met zoon bescheiden positie, handel dan volgens je wensch en verlangen. Eigenlijk waren allen blij, dat Hanna vrijwel •onder koeten onder dak kwam. ZU was altijd beetje vreemd in de familie geweest en Om ons, gelUk tot nu toe, te blUven troosten, te steunen en met je kostbaren raad bU te staan. En ik hoop, dat je ons op de reis naar Graz onder je hoede zult nemen. Maar ik mag en wil niet dulden, dat die echte en edele vrien-i'chap, welke ons allen gelukkig maakt, door geldkwesties wordt geschaad. het toeschouwersaantal. Tevens zal Woensdag ook gesproken worden over de entree-pruzen, tenminste als al de club-adviezen dan reeds ontvangen zUn. waarbU gepolst werd om de toe gangsprijzen voor vrouwen en militairen te hal- veeren. In beknopten vorm hebben wij hiermee de belangrijkste feiten van het oogenbllk samen gevat en willen thans enkele evoluties de r-vue laten passeer en van den eersten nood-competiue dag. Wü spraken van enkele, vanzelfsprekend^ omdat wü ons bü een programma van 41 wed strijden beperkingen moeten opleggen. Aan stonds, wanneer in de verschillende afdeeungen blijkens de ranglUsten de sterke clubs van de zwakkere gescheiden zUn, wint deze competitie natuurlijk aan diepte. Overigens hebben tal van spelers op dezen eersten dag nogal met de spelregels overhoop gelegen. Onze leners weten dat het nu niet langer geoorloofd Is om spelers te belemmeren in hun speelwijze. waarbU wij doelen op het z.g. „af houden". Tot dusver beschermden de backs zoo veel mogelijk hun .goalie” tegen aanstormen de voorwaartsen, wat thans niet meer is toe- cestaan en wat gestraft wordt met een straf schop. Hoewel dit gevaar vrijwel allen backs op het hart was gedrukt, konden talloozen den aan drang niet weerstaan om te attaqueeren een groot aantal penalties tot gevolg had. Arsenal opende met een denderende zege op Charlton Athletic, dat met liefst 8—4 werd ge klopt. Toch was er nog een rianter overwin ning, nl. die van Chesterfield, dat Lincoln City klopte met 80! Doch, om bU „The Gunners te blUven zU staken prachtig van wal. waarbij het goede, doch bovenal succesvolle aanvalsspel wel een verheugend verschijnsel ts. Reeds de vorige week gewaagden wU van den gioednieuwen midvoor Leslie Compton, wiens eerste officieele optreden in deze kwaliteit een ware trompf- tocht is geworden. Liefst vier doelpunten van de acht nam Leslie voor eigen rekening, en wat voor voltreffers! Deze knaap schiet zoowel links als rechts met een gemak, dat eenvoudig frap peert, waarbU de zuiverheid niets te wenschen overlaat éh evenmin de snelheid. Op Whitehart Lane werd men reeds zoo ent housiast, dat men hem straks de midvoor post van het Engelsche elftal wil opdragen, als het oogenbllk daar is voor de match tegen Schot land en Ierland Zoover is 1 nog niet, doch wel is t een felt. Leslie Compton een nieuwe ster wordt aan het Arsenal-firmament. Van de an- Te Utrecht had Dinsdag de officieele opening plaats aan hprnieuwe Tehuis voor Daklooss Vrouwen en Meisjes „Meisjesstad". Deken Knuvelder verricht de plechtige inzegening van het gebouw haar Intrek „Rohrendanz"! Toen krant zetten. Reeds dikwijls heb ik op het punt ge staan. u kennis te geven van ons besluit; maar ik aarzelde, omdat ik niet wist, of het uw goedkeuring zou wegdragen. Maar, mevrouw, schrikt u dan niet terug voor de smart, die u zeker moet gevoelen? 't Zou aelfs laf zijn, daaraan te denken. Trouwens, we zijn op alles voorbereid ook op het trgsteMaar in leder geval zullen wij thans wel toelating krijgen om Hardl en Yvetta te spreken en daarvoor zouden we tot aan het einde der wereld gaan! Kolbrled was zóó ontroerd, dat hü niets anders kon doen dan de bejaarde vrouw, wier grijs haar in de laatste maanden sneeuw wit was geworden, zwijgend de hand te druk ken. .Mevrouw Eltz ging voort: Op slechts één punt, beste vriend, rijst er zwarigheid voor ons: de geldkwestie. Wü zün met „Ikik wist Tante wilde „Stil maar, kindje, suste hü: Jk ben blU dat je aan mij gedacht hebt. Je hebt er mü het grootste geluk door waar H*j nam haar in zijn armen. ..Ik hoef je niets te zeggen. Evert." ael ze hullend. Sterker sloeg hü zün armen om huw heen. „Je bent van mü van mij. Na haar alles verteld te hebben, voegde hü er bü: „En nu zullen we je tante telegrafeeren. En ik ontvang mijn prijs. Ik heb hem wel niet volgens de overeenkomst verdiend maar ik eigen hem mj toe en zal hem mü nooit laten ont nemen.” „Dit zou ook mün ongeluk zün. Evert,'” zei Annie en ze nestelde zich nog dieper in zün armen. (Nadruk verboden) drieën en de kosten van reis en hotel loopen nogal hoog Maar ben ik er dan niet? Waarom ik anders uw vriend zün? viel Kolbrled vrouw Eltz ohstuimlg in de rede. Met een fün en weemoedig lachje ging de moeder van de twee beschuldigden voort: bezorgd, want.niet- o S Het feit, dat Dinedagmiddag te Utrecht gespend is een „Tehuis voor dakloose Ven en meisjes van hetwelk verzorgd wordt Aagustinessen van 8t. pastoor V. Nuenen O.E.8.A. en priorin Au gustins v. Rejjeen O.E.8.A- een aanleiding, om eens feta meer bekend te maken over het werk van bovengenoemde. Mg jonge Congregatie. Men kent de Zusters, van t voorbijgaan op straat, aan haar stemmig-zwarte Weeding met paarse das en zwarten riem; menweetwel.dat ie zich veel met hulpbehoevende kinderen en gezinnen Inlaten. Maar bü wie was het tot heden bekend, dat deze zusters, behalve haar vorming In de oblatuur en in het noviciaat, als inleiding op haar leven een vUfjarige studie hebben, die over de twee jaren postulaat en de drie Jaren van tUdelüke geloften is ver deeld en het volgende plan omvat: philosophic, kerkgeschiedenis, mu- was steeds haar eigen weg gegaan, wat aan haar zonderling, karakter en ordlnalren smaak werd toegeschreven. Bovendien was Kastelliz een nette jonge man, zonder pretentie. HU had zelfs de uit- keering van de nalatenschap niet willen afwach ten! Zoo werd vier weken na de verloving 't huwe lijk in allen eenvoud voltrokken. Had je nog zes wéken gewacht. Hanna, dan zouden we aan de plechtigheid heel wat meer luister bügeget hebben, zei Emll Sochor. Maar onder de huidige omstandigheden moeten we ons tot een klein famillediner beperken. Maar dat was juist naar den zin van het bruidspaar. Tot het diner „in zeer intiemen familie kring” was echter ook Baron Hohenstein ge- noodigd. Mevrouw Sochor hoopte, dat t voor beeld van Kastelliz aanstekehjk zou werken De baron was smoorlijk verliefd op Margrit waarom dan zou hü haar niet tot vrouw nemen? 't Zou voor Margrit een prachtige partj *Un en door dat huwelük zouden natuurlUk alle zorgen voor later van de baan worden geschoven. Zorgen? Ja zeker.... Want meer en meer bleek, dat Margrit’» talent niet zoo buitenge woon was als men had gehoopt, terwUl de markt zoo overvoerd was met „talenten", dat het in ieder geval zeer moeilük zou wezen, zoo maar onmiddellUk een aannemelük enga gement voor haar te vinden. Een kleine rol. büvoorbeeld die van kamer- -’’je, zou Margrit nooit aannemen.. Dus wat een uitkomst, indien zü als meesteres Annie Elte te Vriebusweiler in de de verloving van Gerda met Hubert Sochor vernam, moest zü glimlachen: „Wél moge *t hun bekomen! Dat kan een fün huwelük worden. Ik heb Gerda gewaar schuwd en toch verloofd! Onbegrüpelük Wat zal münheer Hempel daarvan zeggen?” De naam Hempel herinnerde den notaris er aan. dat hü nog steeds niet den moed had gevonden, den dames kennis te geven van het verlangen van den detective, dat zü de nieuwe behandeling van het proces zouden büwonen. HU had het telkens uitgesteld, omdat hü er zeker van was, dat zü het voorstel büna toor nig zouden afwüzen. Hoe zouden mevrouw Eltz en haar dochter, al „Ik heet toch Rita,” zei het meisje vol over tuiging, „en mün pappa en mamma hebben een wit huis en een tuin vol bloemen en onze hond heet Hector enJa, maar hoe heet het waar jullie wonen en hoe heet je pappa dan?" „Wel, pappa heet natuurlUk „Pappa” en we wonen.nu ja, we wonen in ons huis." bü wie mevrouw Du en haar schoondochtar logeerden. Reml's moeder, die van Silas Hem pel vernomen had, dat de dames Eltz naar Gras zouden komen om het proces bü ta wonen, had hen opgewacht aan het station en vriendelük er op aangedrongen, dat allen bü haar hun In trek zouden namen. Haar huis bood ruimte in overvloed, had zü verklaard, en om een aantal redenen behoorden zü die dagen bü elkaar.... Na een kleine tegenstribbeling kwam het tot een accoord: Mevrouw Eltz en Emrnl zouden van de vriendelüke ultnoodiglng gebruik maken, maar de anderen zouden logeeren in „De Gouden Peer”, waar reeds kamers voor hen waren besteld. Annie, die acht dagen tevoren in alle sUhe met Dr. Otto in T huwelük getreden en on- mlddellük na de plechtigheid met haar man naar Graz vertrokken was, had haar moeder aan t station opgewacht en haar met stralend jeclcht toegefluisterd: O. moeder, ik voel mü aoo gelukkig! Rn ik geloof, dat alles goed staat. WU hebben van daag münheer Hempel gesproken en hü laat u zeggen, dat u zich niet ongerust moogt maken: *t zal ditmaal niet aoo erg loopen als den eersten koer. En na afloop van *t proces mogen wü Hardl on Yvetta zeker spreken, daarvoor is gezorgd. katholieken zorgen Er is zelfs geen sprake van eenig onderscheid maken en nooit wordt op de eerste plaats gevraagd naar de godsdienstige richting van degenen, die hulp behoeven. Binds 6 Jiar bestaat deze congregatie en al dien tüd hebben de zusters voor iedereen klaar gestaan zonder ooit te vragen: wat krijgen wij daarvoor. En als wij pastoor v. Nuenen zouden vragen, hoe dit alles materieel mogelllk is. antwoordt hij: „wü hebben nog nooit een avond zonder veld gezeten, wel gebeurt t vaak, dat we 's mor gens niets hebben, om den dag verder door te komen Begrijpelijkerwijze is de mensch n'et Ineens bevredigd door zulk een antwoord maar 't is ook juist het gebrek van onze dager aldus castoor v. Nuenen dat w<U zoo weinig meer denken aan Christus’ woorden: „zie de vogelen des hemels en de bloemen op het veld W>1 hebben niet voldoende vertrouwen meer. Hadden wü meer vertrouwen in de Voorzie nigheid. zoo overtuigt ons pastoor v. Nuenen. dan zouden wü ook niet zoo langs elkaar heen leven: dan zouden wü met altjld zoon verschil makenIk ben er van overtuigd", aldus onze gastheer .dat. als al onze katholieke menschen eens één uur achter elkaar, en tegellik echt en volkomen katholiek waren, de wereld er heel anders uit zou zien!" Honderden mannen en vrouwen kunnen reeds nu getuigen, hoe zij door St. Franciscus Liefde werk op de hoogte zijn gekomen van Christus en Zün Kerk en daardoor tot t H. Doopsel kwamen. En degenen, die eenmaal zoover geko men zijn, zün op hun beurt weer de beste pro pagandisten voor 1 werk, hetwelk als volgt om- mhreven kan worden- waren zü in de laatste maanden nog al kalm en gelaten geweest, zonder harde nood zaak. zich willen blootstellen aan de smart, Hardl en Yvetta op de beklaagdenbank te zien! Maar October was niet ver meer, en Kolb rled had het den detective beloofd; dus moest en zou hü *t tenminste probeeren En op zekeren avond overwon hü eindelijk zün afkeer en bracht de zaak ter sprake. Tot zün verwondering werd mevrouw Eltz heele- maal niet boos, maar zei, toen hü had uitge sproken, kalm: Wel. dat verlangen van münheer Hempel komt met het onze overeen. WU beschouwen het zelfs als een plicht, gevolg er aan te geven, om redenen, die ik u wel niet behoef uiteen te theologie, structuur, ascese. litteratuur, paedagogie, sociaal-economie, ziek en hygiëne. Haar levensregel is in het kort: Van houden en van de menschen houden en dear heelemaal voor weggeven. Om dit te be reiken, willen de zusters mlssioneeren in etgen land, doch ook in verre landen ov'er zee. Als de internationale omstandigheden mo menteel niet zoo riskant waren, zou pastoor v. Nuenen reeds eenlgen tüd in Zuld-Amerika hebben getoefd, om daar aan de plannen, wel ke nu nog op papier en in maquette staan, vastere en levende vormen te geven. Het klooster dezer zusters, die op de eerste plaats een beschouwend leven lelden en in de kapel dagelüks het volledig officie bidden, is allereerst een centrale van voortdurend gebed en boete; vanuit deze bezinning is het verder een centrale van bezieling voor alle noodige werkzaamheden in en vanuit het huls. Haar activiteit wordt in „de stad Gods” als volgt omschreven: „priester, hebt u een of an der Zielzorgwerk, waar wü u bü behulpzaam mogen zün, we zullen het doen." Zü werken onder leiding van den priester en in vereenlglng met leekeleid(st)ers; zü zün dus in de buitengewone zielzorg een schakel tusschen geestelükheld en leek en. Als priorin v. Reüsen door pastoor v. Nue nen gevraagd wordt, iets over de structuur en het werk van haar jonge Congregatie te ver tellen. merkt zü met eenlgen schroom op, dat hsar dit wel moeilijk zal vallen, doch dat zü het zal doen, omdat zü in het klooster is en dst zü het ook graag doet, omdat het kloos terleven haar geluk uttmaakt en zü van haar geluk graag wil meedeelen aan anderen. „Ons werk", zoo vertelt de zuster. ,4s de moeite waard, want het maakt ons gelukkig en we kunnen er anderen door gelukkig maken.” Ons contemplatieve leven doet ons ervaren, dat het menschelük hart „onrustig is tot het rust vindt bü God.” En al kunnen wü niet al len in ons geluk doen meedeelen. wü kunnen toch trachten, anderen naar het ware geluk te doen streven en ook dat streven geeft een gevoel van gelukkig-zün. Zuster Augustins wüst er dan op dat het ware geluk van den mensch slechts bestaan kan in een juiste ken nis van God en dat deze kennis slechts ver kregen kan worden door reëele begrippen, zoo dat studie niet verwaarloosd kan worden. De facto wordt deze dan ook allerminst verwaar loosd: wü memoreerden net reeds. De con templatie gaat dus samen met de studie en deze contemplatie leidt tot intense activiteit De oorsprong dezer Congregatie ligt eigen lik in het St. Franciscus Liefdewerk, waarin gestreefd wordt naar: het doen beleven van ons H. Geloof onder de arbeidersklasse en de bevordering van goede sociale levensomstan digheden onder deze menschen. Een der middelen, waardoor dit Liefdewerk zun doel tracht te bereiken, ts het instituut der vader- en moederavonden, resp. geleid door heeren van het Liefdewerk en zusters dezer congregatie; er zün clubs voor jongens en meis jes. waarin dezen op Godsdienstig zoowel als snder terrein worden beziggehoudenonder redactie van deze zusters verschünt voorts „De Stad Gods" als maandblad ter bevordering van geloofskennis en geloofsbeleving. De zusters hebben bovenalen een tweetal scholen onder haar leiding staan, waar heelemaal geen geld gevraagd wordt, hoewel de subsidie niet groot is; dan zün zü ertoe overgegaan, hulp in ae huishouding te geven, vooral daar, waar niets of slechts een zeer minieme vergoeding kan be taald worden en de praktijk wijst uit, dat zü juist daar het meeste vertrouwen en dus ook succes winnen. Men mag gereedelük uit een en ander con- eludeeren, dat er van de zusters veel geëlscb.t wordt. Maar daar staat tegenover, dat ge lukkig ook veel bereikt wordt. Om volledig te zün. dient nog gewezen te worden op het woonwfegen-liefdewerk en op de fröbelschool in het woonwagenpark. Met recht mag van deze zusters gezegd wor- De 4de October was aangebroken. Voor den ngang van t gebouw-waar het proces moest plaats hebben, stond een massa belangstel- 'enden te wachten. De opkomst was ditmaal veel grooter dan bü de eerste behandeling van 't proces en nauwe- lüks de helft der nieuwsgierigen kon in de zaal geborgen worden. Op de tweede bank voor *t publiek waren plaatsen gereserveerd voor de leden der fa milie Eltz ook Otto was met zün vrouw en Rosa uit Weenen gekomen alsmede voor Kolbrled en Dr. Otto. Op verzoek van Hempel ’•eren zü door een deurwaarder reeds vroeger 'oor een züpoortje binnengelaten. Zü waren vergeeeld wn mevrouw Ferntal, begon hü. haar hand nemend, Je moet begre pen hgbben dat ik....” Ze trok haar hand terug en smeekte met een pünlük gezichtje: .Zeg nieta.... zeg nietat Ikik mag niet van Je houden. Ik mag geen wil hebben Spreek mü daar nooit meer over. Nooit meer!" Zonder groet ging ze haastig heen: Hü vond niet den tijd haar een woord te zeggeriAEvert zag Annie niet meer terug. Het scheen Jfat ze hem opzettelük ontweek. Maar aan haar Hou ding had hü bemerkt dat hü haar niet onver schillig was en dit gaf hem moed. Hü vroeg mevrouw Derwenen. haar tante, om een onderhoud. Dit werd hem toegestaan. De oude dame lachte Ironisch, toen hü haar over zün liefde voor Annie sprak en zeide: „Ik stel hoogere eiachen voor mün nichtje. Zü is mün erfgename en daar ik over een groot fortuin beschik, wil ik dat zü trouwt met iemand van naam, ik bedoel: een hooggeplaatst persoon. Een kweeker.... wat aegt dat?” „Mün kweekerü ia een der eerste van het land, mevrouw." verdedigde Even zich. „Ook bulten de grenzen is ze beroemd. Ik heb in ver schillende landen botanie gestudeerdik ben niet onbemiddeld Ze schudde het hoofd en stond op ten teeken dat het onderhoud geëindigd was. Hü ging heen, vernederd, maar niet zonder hoop. HU dacht": liefde is sterk en krachtig als een orkaan. Liefde verzet bergen. „Villa Zonlicht" werd voor onbepaalden tüd gesloten. Late asters, zoo lietderük door Annis verzorgd, bloeiden verlaten in den tuin. Geen llefkoozende blik ging nog over hem heen. Ook Evert scheen nu minder voor zün planten te voelen. Dagen kwam hü niet in de kassen liet alles onverschillig aan de arbeiders over. Nog zooveel maanden, telde hü. en dan zullen zü misschien op „Volle Zonlicht'’ terug zün. Maar op een middag hoorde hü van zün be diende dat de villa te koop stond. Dit gaf Evert een knak. Hü hoopte op eenig bericht van An nie. maar hü werd daarin teleurgesteld. Weken verliepen De post bracht hem geen enkel nieuws van het jonge meisje. En hoe hü ook trachtte achter haar adres te komen, alles was vruchteloos. Lusteloos hernam hü zün werk. Op een morgen bedacht hü: als ik de villa koop, dan zal ik van den notaris weten waar zü ver- biüven Doch hierin vergiste hü zich. De notaris handelde met een tusschenpersoon. Toen nam Evert een particulier detective in den arm en deze wist Annie's tante te Davos te ont- 1 dekken Evert on dernam onmld- dellük de reis daarheen, maar toen hü In het hotel aankwam, waar mevrouw Derwenen haar intrek genomen had. vernam hü dat Annie reeds drie dagen afwezig was en men over haar in het onzekere verkeerde. Ze scheen gevlucht te zün. omdat ze zich, volgens den wil van haar tante, moest verloven met iemand, van wlen ze niet hield. Evert was radeloos Ook de tante van Annie was wanhopig Ze Het niets' na om Annie op te sporen. Toen ze Evert zag, die haar in zün angst verzocht te spreken, verweet ze hem: .JU bent de schuld van alles. JU weet waar ze tel Waar om komt ge anders hier?” „Ik weet helaas niets, dat zweer ik u” ver klaarde Evert. „Maar u hebt misschien haar dood op uw geweten." „Alsals u haar bü mü terugbrengt, dan danzal ik mü niet tegen haar huwelük met u verzetten,” belpofde ze ten einde raad. „Ik zal haar vinden," klonk het overtuigd. Maar op welke manier dat wtet hüzelf nogjgiet. Evert belde eerst zün boekhouder op om zün adres op te geven. Deze vertelde aanstonds: .Juffrouw Derwenen is hier geweest, om u te spreken. Ze verblüft in „De Gouden I eeuw" en wacht daar op uw komst." Büna had Evert zich door Sen jubelkreet ver raden. „Laat de juffrouw weten dat ik zoo gauw mogelük van hier vertrek." telefoneerde hü terug. Hü wilde met dit verbiedende nieuws naar de tante van Annie snellen, maar bedacht zich. Na mevrouw Derwenen de verzekering gege ven te hebben dat hü Annie zou ontdekken, ver trok hü „Ga," had ze gedacht, .Je weet welken prijs Ik je beloofd heb Evert voelde zich een geheel ander mensch. Annie hield van hem. Waarom had ze anders tot hem haar toevlucht genomen? En hü zou met haar mogen trouwen. Hü zag zich al met Annie in zün kweekerü. Samen bogen ae zich over de bloemen, die in hun leven zooveel be- teekenden. Hü dacht aan de eerste pakjes zaad, die hü haar verkocht had. Hoe was zemetkln- derlüke vreugde komen vertellen dat het ont kiemde dat ae prachtig groeidendat ae zoo heerlük in bloei stondenDe liefde voor bloemen was haar Ingeboren, zooals bü hem. De ontmoeting met haar ontroerde hem diep. Annie," zei hü bleek van aandoening, terwijl hü haar hand in de züne klemde. ik wist geen raad." stamelde ae. Evert Lassen zag Annie Derwenen voor net eerst, toen ae zün kantoor binnenstapte vroeg, of hü ook bloemenzaad verkocht. Met haar blauwe oogen in het füne gesichtje. dat half gedoken was in den hoogen kraag van haar bontmantel, keek ze hem vriendelük aan. „Zeker, Juffrouw." knikte hü. „Kuk maar eens hier. Keus genoeg Hü Het haar voorgaan in een ander vertrek dat als magazün dienst deed. De bediende wilde Annie helpen, maar Evert beduidde hem. dat hü aan zün werk kon blU ven. „Is het voor den tuin of voor In huls?" vroeg hü het jonge meisje „Voor bulten. Ik ben dol op bloemen en ik wil veel soorten kwee ken. die ik allemaal zelf behandel." „Prachtig!’ prees hü. -U te een ware bloemen- liefhebster, juffrouw. Dit bemerk ik wel." „U raadt het goed.” glimlachte ze. Hü toonde haar een menigte soorten en wees haar op de cultuuraanwüztng op de pakjes vermeld. „Ik zou ae wel allemaal willen koopen," zei Annie. ..maar u hebt zoo veel verscheidenhe den. Mün tante heeft „Villa Zonlicht" gekocht. In den tuin staan veel heesters, maar ik zie er ook graag een macht van bloemen in En daar tante mü hierin vrütaat....” ,Dan zün wü büna buren." zei hü met Mn jongensachtige bhjheld „En ik kan gemakkelük den raad van den meester komen inwinnen," lachte Annie, „ten minste... als ik mag?” „Ieder uur van den dag kunt u mü hier vin den. Het zal mü een waar genoegen zün, u van dienat te kunnen zün," zei Evert met een lichte buiging Toen vroeg hü. om haar zoo lang mo gelijk in zün nabüheid te kunnen hebben: „Zou u misschien de kassen eens willen bezichtigen?” „Graag,” antwoordde ze met geestdrift. „Ik durfde het u niet vragen.” Ze Hepen de uitgestrekte serres door, waar een weelde van planten en bloemen groeide. Annie, In extase, ael: ..Het is een groot genot voor me. dit alles te zien. Ik begrüp niet dat er menschen zün. die niets om bloemen geven.” „Dat zün harteloozen.” m.„> c s Evert. ..Men schen zonder gevoel voor het schoone." HU vroeg haar eenlge takken seringen te mogen aanbie den en voegde er bü: „Op onze kermismaking." Dankbaar aanvaardde ze den sler’Jjken bos. Zü waren weer in het kantoor beland, waar bet uitgezóchte zaad reeds ingepakt lag. Annie gaf Evert de hand, zeggend: „Ik dank u voor het genoegen dat u mü verschaft hebt. Ik heb een paar verrukkelüke uren doorgebracht. En nog eens hartelük dank voor deze prachtige seringen." „Tot uw dienst. Julirou^ „Derwenen." vulde ae aan. Evert boog. Onder den indruk van haar be- koorlükheld keek hü haar na en besliste over zün toekomst: zü. of anders trouw ik nooit. Zü is de vrouw, die bü mü hoort. Zü te een geest verwante van me. Wat is voor mü een vrouw, die niets voor bloemen voelt? Die niet mat mU meeleeft? Met haar zou ik over mün kweek kun nen spreken; samen zouden we proeven nemen met bloemen, om deze nog meer te veredelen en tot nog schooner bloei te brengen. Van dien dag af was Evert Lassen meer met zün gedachten in „Villa Zonlicht” dan bü zün werk. Telkens verscheen voor zün geestesoog Annie weer, zooals hü haar gezien hadhet füne gezichtje, half verscholen in den hoogen kraag van haar bontmantel; in de armen de weelderige trossen wttte seringen; haar van geluk schitte rende blauwe oogen. Bezüden het kleine hoedje golvend blond haar met een schün als van de Catendula-otficlnlalls: de glanzende goudsbloem. Annie kwam nbg dikwüls terug. Dan had ze dit, dan dat te vragen. En elk oogenbllk had ze weer een bouquet noodlg. Langzamerhand ging zü vertrouwelüker met hem om en vertelde hem van haar eigen leven. „Mün ouders zün al jaren dood. Nu ben Ik ge heel van mün tante afhankelük. Zü houdt veel van me, maar. zü drüft haar liefde voor mü wel wat ver.” Annie zuchtte. „Al heeft ze mün geluk ook op het oog. toch zou ik graag hebben dat ze ook met mün gevoelens rekening houdt. Maar dit doet ze niet. Zü beweert: ,Jü hebt geen ervaring van het leven, ik zooveel te meer. Wat ik wil bevorderen, te voor je bestwil." Er blonken tranen in haar oogen. Een geheime angst beving Evert. Hoewel Annie niet over een huwelük sprak, dat haar opge drongen werd, maakte hü uit haar woorden op waar zü op doelde. Nu vond hü dat het tüd was haar over zün liefde te spreken: „Annie Dat is de bedoeling van het schoolonder richt van de kinderbewaarplaate, van de hulp in de huishouding. En die zelfde doelstelling komt ook weer naar voren in het nationale tehuis voor dak- looze vrouwen en meisjes, dat gisteren Utrecht geopend werd en waarover wü 1 gisteren melding maakten. Zoo tracht de Jonge Congregatie, welke mo menteel 34 leden telt en nog beperkt te tot de stad Utrecht, naar het hart te leven volgens den stelregel van St. Augustinus, door zich vol ledig in te stellen op den modernen zielenood. Ongetwüfeld is het de bedoeling, het werk nationaal en zelfs internationaal te maken, doch ook dit werk moet groeien. Dat het nochtans z a 1 groeien, daar zal ieder onvoorwaardelük van overtuigd worden, die er op welke wijze dan ook eens nader kennis mee maakt De jongste daad, waardoor de Congre gatie haar werk tracht uit te breiden: de ope ning van het tehuis voor daklooze vrouwen en meisjes, is een prachtig bewijs van haar groei kracht. Ook hier is het devies: niets vragen, maar zooveel mogelük geven op de eerste plaats: een warm hart en geen hard oordeel I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1939 | | pagina 7