Nieuwe Langedijker Courant", van Zondag 29 Mei 1892.
bloed van het rund in aanraking is gekomen.
De hand is dermate opgezwollen dat 's mans
opname in het Gasthuis te Amsterdam nood
zakelijk was.
Een hond 'die iets van het afval der koe had
gegeten is aan miltvuur gestorven en op last
van den districtveearts verbrand.
Buitenland.
Ravachol, de veroordeelde dynainietman,
die nu te Saint Etienne terechtstaat wegens
lijkroof en moord, is daar voor de rechters even
kalm en onbeschaamd als te Parijs. Hij gaf eene
uitvoerige beschrijving van zijn lijkroof, welke
zijn hoorders de haren te berge deed rijzen en
die voor mededeeling inderdaad niet vatbaar is.
Het moet voor velen eene ware gerustheid wezen,
dat althans dit, voor niets terugdeinzend monster
in handen der justitie is.
Naar het schijnt is Chauinentin, wiens ver
klaringen voor Ravachol het meest bezwarend
zijn, door de anarchisten te St. ETIENE ter dood
veroordeeld.
De politie bewaakt dan ook gestreng het huisje
van zijn moeder, terwijl hijzelf niet dan onder
geleide over straat gaat.
De Köln. Zeitung verneemt uit PARIJS
dat toevallig is ontdekt, dat het bekende middel
van Pasteur tegen hondsdolheid ook vallende
ziekten geneest.
Een nader ingesteld onderzoek heeft de juist
heid van dit feit bevestigd. Pasteur zelf acht
echter nog meer proefnemingen noodig.
Toen een sneltrein van Liverpool naar Bris
tol Vrijdag in het station te Shrewsbury ophield,
deelden twee reizigers den stationschef mede, dat
een man uit den trein was gevallen. Terstond
werden een paar beambten met eene locomotief
den weg op gezonden, om te zien wat er van
hem geworden was. Men vond hem langs de
spoorbaan gaande, terwijl het bleek, dat hij geen
noemenswaard letsel had bekomen. Hij was een
Amerikaan en pas den vorigen dag in Liver
pool gearriveerd.
Edison, de bekende uitvinder, heeft meer
patenten dan eenig ander zijner collega's-uitvin
ders in Amerika, ja zelfs dan eenig ander mensch
ter wereld. Aan het patentbureau te Washing
ton staat hij aangeteekend voor 600 uitvindingen,
meest op electrisch gebied en in den loop van
éen week werden acht letter-patenten op zijn
naam gezet.
Uit DENISON in Texas wordt nader ge
seind dat behalve de in de vorige week de vier
vermoorde vrouwen nog een vijfde licht gekwetst
werd. Een groote belooning is voor de ontdek
king van de daders uitgeloofd, doch tot nog toe
is van het geheele raadselachtige geval de draad
nog ver te zoeken.
Een nieuwe dynamietaanslag is te BRAC-
QUEGNIES gepleegd. Door middel van patro
nen is getracht het huis, bewoond door den druk
ker Levert in de lucht te doen springen. De
knal was verschrikkelijk en deed alle bewoners
uit den omtrek toesnellen. De voorpui van het
huis is vernield; deuren en vensters zijn ver
weggeslingerd. De gendarmerie heeft een onder
zoek ingesteld en het parket van Bergen is ver
wittigd.
Links van het station GRONAU, dicht bij
onze grenzen, op een terrein van den heer Ger-
deman te Gronau, is een steenkolenlaag ontdekt.
Heden zou de heer Sievers uit Dortmund aldaar
met het boren een aanvang maken.
De Fransche minister van Oorlog heeft de
gemoederen der offiecieren verrukt, door hun de
epauletten terug te geven. De epauletten zijn de
droom van iedere militair hart. Toen men ze
indertijd afschafte, was het of het leger een zij
ner hechste steunsels verloor, en thans is het land
behouden nu de epauletten weder belmoren tot
den militairen dos. Het is waar, dat een offiecier
met zijne epauletten er zeer sierlijk uitziet.
Het Hof der Seine heeft zekeren Werner,
die twintig jaar kassier was geweest bij den ban
kier Hoskier tegen eene bezoldiging van 6000 frs.
en emolumenten ten bedrage van ongeveer 17.000
frs. 'sjaars, maar desniettemin allengs 426.000
frs. van zijnen patroon verduisterd had, tot der
tien maanden gevangenisstraf veroordeeld. De
jury nam verzachtende omstandigheden aan, naar
het schijnt omdat volgens zijn beweren zijn vader
krankzinnig overleden was en zijne moeder zich
in een gesticht bevond, zoodat hij niet geheel
aansprakelijk te achten scheen.
Naar men in een der Amerikaansche bla
den leest, heeft de Illinios Centraal-spoorweg
eene locomotief in dienst gesteld, welke geen
rook verspreidt en met anthraciet gestookt wordt.
Zij werd te Philadelphia gebouwd, weegt 158.000
pond en legde op den proeftocht eene Engelsche
mijl in 47 seconden af. Stoompost
Te ROCHE-SUR-FORON (Frankrijk) woont
een deurwaarder, Pelloux genaamd, die de eigen
broeder is van den Italiaanschen minister van
Oorlog. Toen Savoye namelijk dertig jaar gele
den bij Frankrijk werd ingelijfd, koos de eene
broeder het oude, de ander het nieuwe vader
land.
De verjaardag van de Koningin van Enge
land is op den 25 dezer maand gevierd. De
Koningin werd den 24 Mei van het jaar 1819
geboren.
Omtrent de schrikkelijke branden te PA-
RIJS, telephoneert men aan de „Belgische In-
dépendance" dat die, behalve in de rue des Trois
Couronnes, plaats vonden in de avenue Daumes-
nil en de rue Bichat. In deze laatste straat is
diensvolgens eene zagerij geheel vernield, en
stonden in de avenue Dauinesnil 17 huizen in
vlam. Daar was de brand begonnen op een hout-
werf. Tegen hedenochtend drie uur was op alle
punten der stad de roode gloed in de lncht
zichtbaar. Op het laatste oogenblik werd gemeld
dat de Messageries van de Parijs-Lyon-Middel-
landsche-Zeespoorweg in brand waren geraakt
en men druk bezig was de drie- of vierhonderd
paarden in veiligheid te brengen.
Een lord, wiens titel niet wordt vermeld,
maar een man die gezien mag worden, reed
dezer dagen te LONDEN in een handsom over
de West-minster-brug naar zijne club in het
West-end. Midden op de lange brug begon het
paard kapriolen te maken, sprong rechts en links
en was niet vooruit te krijgen. De menner riep
ten slotte in vertwijfeling uit: ga er maar uit
heer, en neem een andere cab. Terstond sprong
de heer uit en riep tot een voerman op zijn
hoog zitplaatsjekom er af en ga in de cab, ik
zal mennen. Daar had Cabby echter geen zin
in en sprak van ongelukken krijgen en moeielijk-
heden met zijn licentie. Kom er af! zei de heer
met gebiedende stem. Wie een vierspan ment,
kan zoo'n ding ook wel besturen. Nu klom Cabby
af en de lord besteeg het verheven plaatsje
achter aan het kapkarretje. Men kon zien, dat
dit toch iets zeer ongewoons voor hem was en
de handsom boog onder het zware gewicht. In
middels had zich reeds eene menigte menschen
om het tooneeltje verzameld en stemmen van
afkeuring en bespotting in het breede Londensche
dialect lieten zich hooren. Wat weet zoo'n sinjeur
van paarden riep iemand. Die vraag werd
echter spoedig beantwoord. Het paard mocht en
moest terugloopen, tot dat het van dat terug-
loopen genoeg had. Daarop kreeg het een Hinken
tik met de zweep en ging zonder bedenken met
ongemeenen spoed vooruit, tot groote verbazing
van het publiek en waarschijnlijk wel tot eenige
verwondering van Cabby, die in zijn eigen cab
door een voornaam heer naar „Clubland" werd
gereden.
Thans zijn de sprinkhanen bij tallooze
kleine zwermen ook in de stad ALGIERS geval
len. De geheele omtrek is er door overdekt.
De agenten te PARIJS hebben een geheel
verloopen dronkaard aangehouden, «lie zedelooze
transparantjes te koop bood en bleek zekere graaf
De Roquefeul te zijn. Deze ongelukkige, pas 33
jaren oud, heeft zijn vermogen verspeeld en is
na twaalf ambachten en dertien ongelukken zoo
zeer aan den drank geraakt, dat hij eiken avond
smoordronken naar huis wordt gedragen. Zijne
hoogst achtenswaardige familie wil sedert lang niets
meer van hem weten.
De prefect van polite van St. PETERS
BURG, thans zoo geheimzinnig gestorven, is op
zonderlinge wijze zijn ambt begonnen.
Een der groote markten, waar allerlei voort
brengsels zijn opeengestapeld, geraakte in brand.
De pompiers kwamen toe en bluschten moedig
het vuur. Toen alles gedaan was, stelde generaal
Gresser de pompiers in 't gelid, wenschte ze ge
luk met hun moedig gedrag en zeide ten slotte
„En nu, de zakken omgekeerd!" Bijna nie
mand had den lust kunnen weerstaan eenige
voorwerpen mee te nemen, die in de puinen la
gen. De generaal onderzocht iederen man in 't
bijzonder, en telkens wanneer hij iemand ont
moette, die gestolen had, klonk het: Seberië!
Seberië
De ongel ukkigen vertrokken den anderen dag
in ballingschap, maar sedert dien tijd vond men
onder de pompiers van St. Petersburg nooit die
ven meer.
De bedrieger bedrogen.
Ergens in eene straat te LONDEN liep laatst
een man, die er als een buitenman uitzag, met
een verzegeld pakket in de hand. Op het adres
stond de inhoud vermeld als eene waarde van
25 p. st. aan bankooten. De man scheen ver
dwaald te zijn en werd aangesproken door iemand,
die hem vroeg wat hij zocht. De eenvoudige
buitenman gaf den andere het pakket over en
verzocht hem het adres te lezen, omdat hij het
vergeten was en zelf niet lezen kon. Het ant
woord was op een toon van blijde verrassing:
„Wel, dat pakket is voor mijIk heb het al
lang verwacht. Daarop vroeg de bezorger eene
halve kroon voor zijne moeite en die werd hem
gereedelijk betaald. De nieuwe bezitter haastte
zich nu op eene stille plaats zijn buit te bezich
tigen; maar toen hij het openbrak vond hij er
niets anders in dan eenige vellen papier, waarop
eenvoudig het woord „gefopt" geschreven stond.
Elf Amerikaansche jonge dames zijn met
een groote som, door de Amerikaansche vrouwen
boeengebracht voor de noodlijdenden in Rusland
naar Europa vertrokken, om het geld zelf in
Rusland te gaan uitdeelen.
Te MANCHESTER is een jongen van
zestien jaren ter dood veroordeeld, omdat hij een
jongen van gelijken leeftijd vermoord heeft. Te
zijner verdediging werd aangevoerd, dat hij geen
plan had den ander te dooden, maar hem slechts
eens goed wilde zeer doen. Bij de uitspraak van
„schuldig" voegde de jury eene aanbeveling
van gratie om den jeugdigen leeftijd van den
moordenaar.
„Café Toy", eene der voornaamste restau-
raties van PARIJS, was tot voor eenigen tijd
het eigendom van Bignon. Hij heeft de zaak
overgedaan en is schatrijk.
En weet gij hoe het begon? Bignon huurde
een winkel op den hoek van de Chaussée d'An-
tin en den Boulevard de Italiens, niemand keek
vroeger naar dien winkel, niemand dacht toen,
dat de huurder er een retaurant van zou maken
en later van ƒ96.000 a ƒ120.000 rente 'sjaars
zou gaan leven. Bignon liet, toen hij begon, den
winkel netjes opknappen, zette beneden twintig
tafeltjes en had boven een dozijn vertrekken be
schikbaar voor kleine intieme dineetjes. Toen het
huis klaar was, stond er met vergulde letters
„Café Toy" voor.
Eerst kwamen er slechts een paar gasten pools
hoogte nemen; 't beviel hun uitstekend, hunne
vrienden moesten er ook eens heen. Het café
kwam in trek. Alles wat te Parijs voornaam of
geleerd was, moest in het „Café Toy" dineeren.
't Was er peperduur, maar Bignon kende zijn
klanten en, als men over de prijs klaagde, had
liij altoos een gepast antwoord klaar.
De mannen van de pers kwamen ook; toen
een hunner 1.20 voor een haring moest beta
len, sprak hij er Bignon over aan.
„Wel, mijnheer, mijn tarief is in het belang
mijner klanten, 't Is de scheidsmuur tusschen u
en het alldaagsche, onbescheiden publiek. Denkt
u maar eens na; waarom komt u hier? Om u
recht op uw gemak te gevoelen, niet waar? Om
aan geen der tafeltjes lastige of coinpromittee-
rende lui te ontmoeten. Welnu verlaag ik mijne
prijzen, dan loopt het storm en u en andere hee-
ren komen niet meer."
Op zekeren dag kwam er een bewoner van
het plattelandhij had zooveel gehoord van het
„Café Toy", daar moest hij eens dineeren.
Onder meer fijne schotels en uitgezocht ooft,
zag hij ook meloenen op de spijskaart staan, 't
Was April. Onze buitenman kon zijn oogen niet
gelooveneen meloen in het voorjaardien moest
hij eens proevenHij bestelt er een en hij smaakt
hem overheerlijk.
Toen de kellner hem de rekening overhandigde,
viel hij bijna van den stoel.
„Wat beteekent dat?" riep hij, „ƒ15 voor éen
meloen! Dat betaal ik niet; ben je gek! Roep
je patroon eens!"
Bignon komt.
„Wel, mijnheer Bignon," stuift de man op,
„laat u iemand 15 gulden voor een meloen be
talen Maar dat is ongehoordMijnheer dat is
„Mijnheer", zegt Bignon doodbedaard, „als u
er mij drie of vier tegen dien prijs kunt bezor
gen, dan koop ik ze dadelijk."
Met prins Narischkin maakte de restaurant
houder het nog erger. Deze kreeg voor éen per
zik ƒ6 op zijn rekening en dat nog wel in het
hartje van den zomer.
„Mijnheer Bignon!" roept de prins verbaasd,
„is het zoo'n schraal perziken jaar?"
„O, prins, we hebben perziken in overvloed,
maar prinsen zijn zeer schraal. En een prins Na
rischkin heeft mij nog nooit de eer aangedaan
in mijn huis te dineeren".
Op zekeren dag had Bignon een nieuwen eer
sten kok, die enkele flaters beging.
„Mijnheer Bignondeze saus is ongeniet
baar!" roept een zijner stamgasten.
„Ik verklaar u, dat ik er niets van begrijp!"
„Proef ze dan eens, dan zult u het merken."
Bignon proeft heel goed wat er aan hapert,
maar zegt met onverstoorbare kalmte
„Aha! Nu weet ik het. U heeft gisteren hier
niet gedineerd, niet waar?"
„Neen, gisteren niet."
„Ziet u, dat dacht ik wel! Er is niets op deze
saus aan te merken. Maar u heeft uw smaak in
een ander restaurant bedorven."
Een ander habitué maakte Bignon op eene
vergissing in de rekening opmerkzaam. Hij had
's Maandags ƒ9.30 voor zijn tweede ontbijt be
taald en moest thans voor dezelfde gerechten
10.71 J/2 betalen.
Bignon zal het eens aan de kas gaan infor-
meeren. Zijn vrouw zit aan het laadje; zij flui
steren eenige oogenblikken samendaarna komt
Bignon bij zijn gast: „U heeft volkomen gelijk,
mijnheer. Maar wij hebben ons Maandag vergist.
Ik zal me dus de schade getroosten."
Bij Bignon dineerden in den regel zeer rijke
en voorname lui. 't Hoorde nu eenmaal bij hun
stand, te kunnen zeggen
„Ik dineer bij Bignon."
Eens ging er iemand heen, die nog fortuin
moest maken. Hij bestelde aardbeziën en wist
vooruit, dat hij er ƒ6 voor zou moeten betalen.
Later zei hij echter tot een zijner vrienden
„Ik vond het zulk een eenig genot om Big
non met eigen handen de aardbeziën te zien af
plukken en uitzoeken, voor iemand, die nog geen
10 gulden in den zak heeft en dat aan een toon
bank, die om zoo te zeggen wel een millioen
waard is."
Binnenland.
A. s. Maandag zullen de Nederlandsche Ko
ninginnen in het fraai gelegen Wildparkstation
bij POTSDAM aankomen en door de Keizerlijke
familie, vergezeld van haren hofstoet in groot
gala, ontvangen worden. Denzelfden avond heeft
in het zoogenaamde nieuwe paleis te Potsdam,
vroeger het paleis Friedrichskron, waarFrederik
III verblijf heeft gehouden, een vertrouwelijk
familiediner plaats. Den volgenden dag, Dins
dag, rijden de koninginnen eerst naar het Stadt-
schloss te Berlijn, en vandaar gaat de koningin
regentes, door den keizer en de keizerin verge
zeld, naar het Tempelhofer-Feld bij Berlijn ter
bijwoning van de eerste groote voorjaarsparade
van dit jaar. Na deze vertooning wordt in het
Stadtschloss gedejeuneerd. Des middags tegen
vijf uur rijden de hooge bezoeksters met de
keizerlijke familie naar Potsdam terug, waar
een groot galadiner in het nieuwe paleis gege
ven wordt, des avonds gevolgd door eene groote
militaire taptoe, waar alle garde-regimenten deel
aan nemen. Den volgenden dag, Woensdag, te
gen elf uur, heeft op de Bornstedeter-vlakte bij
Potsdam andermaal eene parade plaats ditmaal
bepaaldelijk ter eere van de nederlandsche gas
ten. In het Stadtschloss te Potsdam wordt daarna
gedejeuneerd en 's middags heeft in het mooi
gelegen slot Glienicke bij Potsdam een galadi
ner plaats dat Prins Friedrich Leopold, vroeger
gemaal van wijlen prinses Hendrik der Neder
landen de Nederlandsche vorstinnen aanbiedt.
Woensdagavond wordt in het nieuwe paleis nog
eene tooneelvoorstelling gegeven. Donderdag ver
trekken de hooge gasten weder naar Nederland.
Kort voor de komst der Nederlandsche Ko-
ninginnnen, is ook de hertogin van Edinburgh
met hare twee oudste dochters te Berlijn ge
komen.
De aldaar bestaande vereeniging „Nederland
en Oranje" laat een kunstig adres vervaardigen,
om dit aan de Vorstinnen door het bestunr te
doen aanbieden.
De groothertogin van Saksen zal, naar het
Utr. Dbl. mededeelt, aan de Koninginnen, tij
dens haar verblijf op Soestdijk, een bezoek bren
gen. De groothertogin wordt daarna ook voor
eenige dagen te Utrecht verwacht.
De Commissaris der Koningin in Noord
holland heeft den 11 dezer benoemd tot zetter
voor 's Rijks directe belastingen, te CASTRI-
CUM de heer Jan Schuijt; te GRAFT de heer
Hendrik Schoehuijs; te HAARLEM de heer
A. F. Kremer Jr.te HARENKARSPEL de
heer A. Borst; te HEER-HUGOWAARD de
heer G. Wijnker; te LANDSMEER de heer
P. Leguit Dz.; te MIÜDELIE de heer J. Groot
te SCHAGEN de heer C. Asjes; te SCHOORL
de heer P. Kuijper; te WARDER de heeren
P. Bakker en K. Ubbels; te WOGNUM de hr.
S. Blaauw en te WIJDENES de heer C. Ha
ringhuizen.
KEK li I EiTW§.
Beroepen naar Assendelft (classis Haarlem)
N. J. C. Schermerhorn, cand. tot den H. D. bij
het provinciaal Kerkbestuur van Groningen.
Met den beroepene stonden op het drietalP.
Bruining Jz. pred. te Knijpe en H. A. Ludwig
pred. te Zuidscharwoude.
PREDIKBEURTEN.
NED. HERV. GEM. OUD-KARSPEL.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9.30, Ds. Strarn-
rood.
NED. HERV. GEM. NOORDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9.30, Ds. Hab-
bema.
NED. GER. GEMEENTE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9 en namiddags
2 uur, de heer Boeijengci.
NED. HERV. GEM. ZUIDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9.30, Ds. H. A.
Ludicig. (Doopsbediening).
NED. HERV. GEM. BROEK OP LANGEDIJK.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9 en namiddags
2 uur, Ds. Gemscr.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9.30, Ds. Vrijer.
CHR. GEREF. GEMEENTE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 2.30 en namid
dags 2.30, Ds. Gideonse.
NED. GEREF. GEMEENTE.
Zondag 29 Mei, voormiddags 9 en namiddags
2 uur, Ds. Langhout van Haarlem.
A li li K It li E 1.
Een Brusselaar, een Gentenaar en een Ant
werpenaar zaten aan een station over de snelheid
der treinen te spreken.
„Uit Gent", zeide de Gentenaar, „vertrekt
alle dagen een trein, welke zóo hard rijdt, dat
de wachthuisjes langs den spoorweg naast elkan
der schijnen te staan als in een enkel dorp."
„Wel," sprak de Brusselaar, „tusschen mijne
stad en Parijs rijdt er een trein zóó snel, dat de
telegraafpalen er als één hek uitzien."
„Dat is allemaal maar kinderspel", sprak de
„Sinjoor". „Ik wilde laatst van Antwerpen naar
Bergen-op-Zoom. De trein stond gereed, maar de
portieren waren al toe. Ik sprong op de loop
plank. Een treinwachter wilde mij er aftrekken,
maar ik lichtte de hand op om hem een oor
veeg te geven. Intusschen reed de trein door,
zoodat mijne hand terechtkwam op de kaak van
den onderchef te Capellen, die juist bij het voor
bijrijden aan dat station bij de baan stond.
In Duitschland. Rechter: „Bode, zijn de
juryleden tot eene eenstemmigheid gekomen?"
Bode: „Om u te dienen, mijnheerzij hebben
allen Löwenbrüu genomen."
