„Nieuwe Langedijker Courant', van Zondag 10 Juli 1892.
is; gehoord het daartoe betrekkelijk voorstel des
voorzitters en de terzake gehouden besprekingen
heeft goedgevonden
aan adressanten te kennen te geven
a. dat, na al hetgeen reeds vroeger, zelfs bij her
haling, in dien geest, bij de Gedeputeerde
Staten dezer provincie door hem is aange
wend, en met het oog op het telkens
bekomen beslist afwijzend antwoord, het thans
niet meer op zijnen weg ligt, bij genoemd
college verder daarop aan te dringen noch in
billijkheid zulks van hem kan verlangd wor
den, waar de Gedeputeerde Staten o. m. schre
ven al de hun ten dienste staande middelen
te zullen aanwenden om te beletten, dat een
last, die bij de bestaande regeling, door een
deel der ingezetenen en door een groot aan
tal niet tot de gemeente behoorende personen
moet gedragen worden, op de gemeente in
haar geheel worde gelegdhetgeen inderdaad
het hoogst bedenkelijk gevolg zoude zijn van
de inwilliging van het in het adres uitgedrukt
verlangen
b. dat het nimmer in de bedoeling gelegen
heeft de tienden tot een hooger bedrag te
heffen, dan in verband met het daaraan on
derworpen land telken jare zal blijken te be
lmoren, waarom dan ook nu de totaalopbrengst
gebleken is ruim f 700 te bedragen, aan ieder
tiendschuldige één cent per snees van het door
hem over het jaar 1891 betaalde zal worden
teruggegeven, zoodra de gemeentekas zulks
toelaat.
c. dat bij de aangevoerde grieven om dit
woord te bezigen tegen de verplichte tiend
heffing voor alles in het oog behoort te wor
den gehouden, dat in ieder geval reeds de
geldleening ter betaling van de kosten van het
verloren proces te dier zake met deszelfs ge
volgen groot /"8200 op de geheele gemeente
drukt, en zij, die gedurende het laatste tiental
jaren, onder de gemeente Zuidscharwoude land
gebruikt hebben, van elke tiendenbetaling ten
eenenmale zijn vrijgesteld geworden, in tegen
stelling van de landgebruikers onder de ge
meente Noordscharwoude, waar niet alleen tot
het jaar 1887 toe tienden zijn geheven maar
zelfs voor korten tijd over de voorlaatste jaren
alle toen achterstallige tienden door de be
trokken personen zijn aangezuiverd moeten
wordenwaarom dan ook gevraagd mag wor
den of oppositie, die aanvankelijk tegen de
verplichte tiendheffing alhier bestond, alhoewel
in de betaling geenszins bleek, wel geheel
billijk was?
Wegens ernstige ongesteldheid van zijn
vader, is Sequah genoodzaakt naar Engeland te
vertrekken. De laatste séance te Zwolle had
daarom jl. Zaterdagavond plaats.
Toen het in de maand Juni des nachts
somtijds vroor, stak de landbouwer W. te Dinx-
perlo aan de einden van zijn boekweitveld een
vuur aan, zoodat den volgenden morgen, terwijl
in den heelen omtrek alles bevroren was, W's
veld niets van de vorst geleden had. Yele per
sonen kwamen naar den uitslag zien en zullen
het ook verder toepassen, daar de onkosten slechts
gering zijn.
Het telegram door den heer A. van Assen
gericht 11. Zondag aan den voorzitter van den
sociaal-democratischen Bond, met verzoek tot
voorlezing aan de in „Constantia" vergaderde
menigte, luidde aldus:
„Aan den ontslagenen heer Geel.
„Al zijt ge mij vreemd, ik wensch u geluk
met uwe herkregene vrijheid en neem ter waar
deering van dat feit deel in de feestviering die
op dit oogenblik uwe geestverwanten in de hoofd-
berichten.
Dat kon niet; want ik was »logé" en wanneer
ik in mijn ééntje zou worden betrapt in de balzaal,
»zou men daar heel wat over te zeggen hebben."
Het was bekrompen van mij, dat ik dit niet zelf
had ingezien.
Na langdurig beraad werd nu overeengekomen,
dat Kareisen en ik samen naar het Casino zouden
gaan en dat wij Mathilde dan zouden afhalen, wan
neer er minstens drie dames zouden aanwe
zig zijn.
Toen wij haar verlieten, werd ons nogmaals op
het hart gedrukt, in geen geval terug te keeren,
alvorens dit minimum-getal dames in de Casino-zaal
zoude worden aangetroffen. Met de verzekering, stipt
deze aanwijzing op te volgen, verlieten wij haar.
In de balzaal aangekomen, was de eerste dien wij
ontmoetten, de gemeente-secretaris; toen mijn vriend
hem vroeg, waarom zijne echtgenoote er nog niet
was, werd eenigszins ontwijkend ten antwoord ge
geven: zij zal iets later komen zij kon onmoge
lijk eerder,
Ook de ontvanger was reeds in de zaal, maar
zonder vrouw en dochter; hij scheen evenals wij
om te zien naar de schoone sekse. Toen wij naar de
vrouwelijke leden zijner familie vroegen, gaf hij ons
te verstaan, dat deze niet gewoon waren dfeeersten
te zijn, »om door de gansche stad te worden rond
gedragen."
De kantonrechter liep mede eenzaam en verlaten
rond, doch scheen zich dit niet bijster aan te trekken.
In vertrouwen deelde hij ons mede, hoe zijne vrouw
en dochtert zich in het hoofd gesteld hadden, niet
op het bal te verschijnen, voordat andere dames
zouden komen opdagen.
Na een goed half uur was de geheele mannelijke
bevolking van Veenoord in de zaal; maar van doek-
teren Eva's geen spoor!
De gehuwden wisten niet wat te doende onge-
huwden begonnen ongeduldig te worden. De muziek
begon een schoone wals, een uittartende polka, maar
zij bracht geen enkelen voet in beweging.
De toestand begon pijnlijk te worden, maar geen
der huisvadcgfiMurf'do er aan denken, het uitdruk-
stad des rijks vereenigt.
„Aan die betuiging echter deze bede:
„Wees dankbaar voor een Koninklijk genade
betoon, dat ten laatste macht voor recht, billijk
en menschelijkheid deed wijken. Betoon u in
uw verdere leven die daad van vorstelijke groot
moedigheid steeds waardig.
En eindelijk: Moge uit de doorgestane be
proeving het plichtbesef over n vaardig zijn ge
worden, dat een braaf mensch ook behoort te
zijn een ordelievend burger, buigende voor de
majesteit des gezags en voor de wetten des lands.
„Leve de Koningin en hare moeder, uwe Wel
doenster
A. YAN ASSEN,
oud-lid van de Staten van Friesland.
Als een bijdrage voor de kennis van het
bijgeloof ten plattelande, schrijft men aan de
Zutph. Crt. het volgende uit Borculoo:
„Voor eenige dagen geleden stond in uw blad
te lezen, dat er te Gelselaar door menschen was
ingebroken. Mis hoorAls het menschen geweest
waren, dan zouden ze wel iets hebben meege
nomen. En dat is niet gebeurd. De menschelij ke
natuur zoo eenigszins kennende, zeggen we daar-'
omdaar zit wat anders achter. En dat daaraan
niet getwijfeld mag worden, bewijst het volgende
feit's Daags na de inbraak stond de peperbus
op tafel. Een der huisgenooten zou er naar grij
pen en weg was het ding, omdat de bus
nu onder tafel lag, zonder dat er liokus pokes
was gezegd. Ra, ra, hoe kan dat?
„Maar er zijn nog vreeselijker dingen gebeurd.
Hoor maar's Nachts zou men waken. Het werd
donker. Men stak een lantaarn aan, ging er mede
naar de schuur en.... pst! uit gaat het licht.
Weer aangestoken, nog eens naar de schuur,
weer pst.!... Nog eens hetzelfde geprobeerd,
tot vijfmaal toe, maar in de schuur was de
duisternis niet te verdrijven. Eindelijk verdraaide
de lamp het branden heelemaal.
„Den volgenden nacht weer gewaakt, maar
nu de scheen de booze het licht niet te schu
wen de aangestoken lampen bleven branden.
Maar o wee! toen de menschen, nadat zij zich
even verwijderd hadden, weer binnenkwamen
was de lamp in een hevig slingerende beweging,
terwijl de muren op hunne fondamenten stonden
te dansen en de zolder heen en weer wiegelde.
Erg gevaarlijk. Gelukkig kwam er geen brand
en was na een paar minuten alles weer bij 't
oude.
„Een oogenblik later kwamen een paar kat
ten de kamer binnen op zoo'n vreemde, geheim
zinnige wijze, dat men argwaan koesterde. „Zal
ik ze maar dooden?" zegt de toevallig aanwe
zige veldwachter. „Met plezier," antwoordt de
heer des huizes. De veldwachter trekt het zwaard
heft het op, zal toeslaan, maar hij kan geen lid
meer verroeren. Stokstijf blijft hij daar staan,
met het moordend staal dreigend boven zijn
hoofd. Stijf van schrik stonden de aanwezigen
dit schouwspel aan te staren, zoodat niemand
flauw viel. De katten lachten natuurlijk in hun
vuistje en gingen bedaard dit tooneel verlaten.
Den volgenden dag krijgt men toch een der
katten te pakken. „Verzuipen!" luidde het dood
vonnis. Gauw in een zak gedaan. Goed dicht
gebonden. Maar groote griezeligheid: daar krijgt
de binder een gevoel, alsof hem een dikke aal
door de handen glijdt. De kat vliegt als paling
tegen den zolder aan, komt als poes weer op
den grond terug en maakte zich uit de voeten.
„Bovenstaand verhaal bevat een kort résumé
van de praatjes, welke in deze streken tegen
woordig de ronde doen. Wij schrijven 1892."
Op het land van den heer Avis te Ylitl-
wouri, bevindt zich eene koe, die twee kalve
ren zoogt.
kelijk gegeven consigne te overtreden. Nadat van
onderscheidene zijden voorstellen waren gedaan en
verworpen, nam men de proposite van den ontvan
ger aan, om zich gezamenlijk naar de koffiekamer
te begeven en onder een glas wijn de beraadslagin
gen voort te zetten. In plechtigen optocht ging het
daarheende balcommissarissen vormden, met loome
schreden de achterhoede.
Spoedig zat men om de groote tafel, de wijn
maakte weldra de tongen los, er werden aardige
zetten ten beste gegeven en het gehuwde deel der
noblesse van Veenoord werd zoo vroolijk, alsof men
nooit getrouwd was geweest. Dat men onder deze
omstandigheden van lieverlede het schoon geslacht
begon te vergeten, was laakbaar, doch laat zich
hooren en wat erger was, ook de Veenoordsche
jongelingschap begon in het onvermijdelijke te be
rusten en het slechte voorbeeld der eerzame huis
vaders te volgen.
Zoo wat een uur lang had ik in dat dol gezel
schap vertoefd, tóen ik opnieuw de muziek in de
danszaal hoorde weerklinkenik haastte mij, daar
heen terug te keeren. Wat daar zich aan het
verbaasde oog vertoonde, deed mij ontroeren. Het
tart alle beschrijving.
Wat was er gebeurd? De dames, die thuis ge
ven waren, zaten vruchteloos te wachten en dit
geschiedde met echtvrouwelijk ongeduld. Zij begre
pen er niets van.
De eene meende te moeten duchten, dat haar
man iets overkomen was, de andere begon te ge-
looven, dat de hare voor eenigerlei verleiding be
zweken was. Maar de naakte waarheid kon geen
enkele bevroeden!
Eindelijk was eene dienstbode uitgezonden, om
eens poolshoogte te nemen; de gemalin van den
burgervader had den koetsier met die eenigszins
kiesche zending belast -om kort te gaan, meiden
en knechts begonnen zich in de danszaal te ver
eenigen.
Allen hadden de opdracht, om te informeeren,
»waar meneer gebleven was".
De dienende klasse, welke in de ledige zaal geen
spoor van hare gebieders gevonden had, schudde
Het eigenaardige van dit geval ts echter, dat
de moeder van het tweeling het gezelschap van
i hare zusters verkoos boven dat van hare kin
deren.
Eene andere koe trok zich het lot der kleinen
aan en ontfermde zich over deze veriatenen. Deze
stiefmoeder leeft nu met de kleinen zoo vreed
zaam alsof het haar eigen kinderen waren.
Het j aarlij ksch concours van den Provin
cialen Noordhollandschen Bond van Harmonie-
en Fanfarecorpsen, zal in 1893 te Winkel
plaats hebben. Reeds is eene voorloopige com
missie uit de ingezetenen benoemd, om de eerste
stappen te doen, tot het welslagen van dit feest.
De gewassen in den Groetpolder staan
uitstekend; werken zon en droogte samen, dan
belooft alles een rijke oogst.
Men schrijft ons
Op Zondag 3 Juli 11. werd te Alkmaar in
het café „Centraal" eene vergadering gehouden
met het doel om een bond te stichten van Zang
gezelschappen ten platte lande, benoorden het IJ.
14 gezelschappen waren vertegenwoordigd.
Nadat de vraag: „Zal men een Zangersbond
als bovengenoemd, oprichten," met ja was be
antwoord en besloten was dat de bond zoowel
gemengde als mannenkoren zou omvatten, werd
overgegaan tot de benoeming van een voorloopig
bestuur.
Hiervoor werden benoemd de hh. J. Vis, te
Oudkarspel, voorzitter; D. Kuilman, te N. Nie-
dorp, secretarisJ. Koster, te N. NiedorpP.
Stadt, te Schagerbrug; L. v. d. Oord, te Koe
dijk.
De vertegen woorde gezelschappen waren van
Oudkarspel, N. Niedorp, Schageabrug, Zijdewind,
Koedijk, Twisk, Avenhorn, Limmen, Westzaan,
IJmuiden, Koog-Zaandijk, Wormerveer, Wormer
en Krommenie.
Verder werd aan het voorloopig bestuur op
gedragen om een ontwerp-reglement op te ma
ken dat later ter behandeling zal worden voor
gedragen.
Het 29e Christelijk Nationaal Zendings-
feest, dat "Woensdag op het buiten „Meer en
Berg" nabij Heemstede is gehouden, kan met
het oog op het heldere weer als uitstekend ge
slaagd worden beschouwd. Dit uitgestrekte bui
ten met haar mooi natuurschoon leent zich uit
stekend voor het doel, om de bezoekers ruim
schoots de gelegenheid te verschaffen van de
schoone natuur buiten te genieten. Ten onge
veer 1 uur waren van de 12 duizend voorradige
programma's, welke ook tot toegangsbewijzen
dienden, reeds alle op 500 na verkocht, waaruit
blijkt hoe druk dit feest is bezocht. Tal van
booten en 7 feesttreinen brachten uit alle rich
tingen de menschen aan. De openingsrede werd
gehouden door den heer dr. G. J. van der Flier
predikant te 's-Gravenhage, ongeveer ten half
tien. Buitendien traden op de vier spreekge
stoelten nog 14 sprekers op, van wie de heer
dr. J. Th. de Visser, predikant te Amsterdam,
volgens het feestprogramma de slotrede hield des
middags ten 5 uren.
Door de leden van den Bond van Christelijke
Zangvereenigingen in Nederland werden onder
leiding van den heer "W. van der Blij, directeur
van de Vereeniging tot verbetering van kerkge
zang te Utrecht, verscheidene meest stichtelijke
liederen gezongen, welke klinkende onder het
groene geboomte een plechtigen indruk maakten.
Akke de Jong, die door haar vrijer door
een pistoolschot ernstig verwond werd, heeft ge
heel hersteld het armhuis te Drachten verlaten
en is thans zoek. Bij haar vertrek zeide zij naar
hare woonplaats Houtigehage te gaan. Daar zij
het hoofd en eene gedacbtenwisseling kon natuur
lijk niet uitblijven. Toen was door eene Bet, een
vroolijke ziel het voorstel gedaan, om eens een
dansje te wagen.
Dat geniale denkbeeld vond bijval de muziek
was er immers?
Het surrogaat-bal nam een aanvang en het orkest,
dat bloedverwanten en vrienden onder de dansen
den telde, bleek in de wonderlijke saturnaliën be
hagen te scheppen en voldeed gewillig aan de be
velen van een, die zich als dansmeester opgewor
pen had.
Wat mij betreft, ik ging naar de koffiekamer te
rug, om mijn vriend op de hoogte te stellen van
de eigenaardige wending, die de zaak genomen had.
Nu was het gebeurde dra als een loopend vuur
verspreid. Eenige leden van den raad, buiten zich
zeiven van woede over den smaad, dien dit bal was
aangedaan, wilden de gemeente-veldwachters ont
bieden; de vrees, dat ook deze mochten verlokt
worden om mee te dansen, deed meer koelbloedigen
hun dit ontraden.
De jongelui wilden de koffiekamer uitstormen, om
er een »jolige pan" van te maken zooals zij dit zeer
prozaïsch uitdrukten; alle autoriteiten van vaders
eu voogden waren noodig om dit te beletten.
Nu begon een ampele beraadslaging. De kanton
rechter was van oordeel, dat nu dé zaak eenmaal
zoo ver gekomen was, het 't best was om ze maar
op haar beloop te laten, hier rustig een glas wijn
te blijven drinken en verder maar af te wachten.
Hij merkte terecht aan, dat het dansend perso
neel eindelijk wel eens moe zou worden; de rent
meester was van een tegenovergesteld gevoelen en
bewees de gegrondheid zijner opvatting door eene
gelijkenis, aan de edele jacht ontleend.
De burgemeester vond die gelijkenis niet juist.
Daar men nu ongemerkt op het terrein van 't jacht
vermaak gekomen was waarvan eenige aanwezigen
groote liefhebbers waren, varieerde het gesprek be
paaldelijk op dit thema. Iedereen had een aller
merkwaardigst jachtavontuur te verhalen, dat hij
na zijn plechtige verzekering zelf had bijgewoond.
Op de geloofwaardigheid viel dus niets af te dingen.
voor den rechter van instructie te Heerenveen
moest verschijnen, kreeg een Rijksveldwachter
last haar de dagvaarding te beteekenen, doch
„Mooie Akke" is nergens te vinden.
In de duinen van Terschelling is eene
oude munt gevonden van koper, een weinig grooter
dan een rij ksdaalder. Aan de voorzijde staat een wa
pen bestaande uit eenen staanden leuw, gedekt door
eene kroonop de keerzijde staan twee gekruiste
pijlen, waarboven een kroontje en waaronder
een sterretje. Links van het kruis staan de let
ters O. IÏ. en rechts S. M. Het jaartal op de
voorzijde is 1675.
Uit Leeuwarden wordt gemeldEene van
mannen uit de volksklasse uitgaande oproeping
is aan de ingezetenen gedaan, tot oprichting van
een „Oranjebond". Het doel is hoofdzakelijk het
onderhouden en aankweeken van de opgewekte
liefde tot het Oranjehuis, zonder politieke neven
bedoelingen. Bij voldoende belangstelling, wenscht
men zich ook op meer practisch terrein te be
geven, nl. het oprichten van arbeidsraden, het
stichten van een ziekenfonds, enz.
Maandagavond 11 uur brak er op de Fok
te Heereiiveen, midden in de bebouwde kom
der gemeente, een hevige brand uit bij den vee-
en vethandelaar B. de Vries.
Binnen enkele oogenblikken stond het geheele
met vet en huiden gevulde pakhuis in lichte
laaie. "VVeldra waren de spuiten van Schoterland
Haskerland en Aengwirden en die van de vrij
willige brandweer te Heerenveen aanwezig, doch
zij konden niet beletten dat het geheele pakhuis
uitbrandde. Het gelukte echter het woonhuis te
behouden, ofschoon het heel wat waterschade
heeft gebad. Te half een was men den brand
meester. Alles was verzekerd.
Niettegenstaande de adressen, ingediend
door verschillende inwoners van Velseu aan
H. M. de Koningin-regentes om het gevraagde
ontslag van den burgemeester dier gemeente,
den heer J. C. Enschedé, niet aan te nemen,
heeft deze toch besloten, hoewel dankbaar voor
het in hem gestelde vertrouwen, bij die aanvraag
om ontslag te volharden.
Woensdagmorgen had op het terrein, 't
welk is ingericht als hindernisbaan bij de cave-
lerie kazerne te Haarlem, de kapitein Leijds
het ongeluk bij eene sprong over een walletje
zijn rechterbeen te breken. Na te zijn verbon
den is hij op zijn verzoek ter verpleging in het
hospitaal opgenomen.
Uitslag Muziekwedstrijd te Weesp. Vijfde
concours van den Noordhollandschen bond van
Harmonie- en Fanfarecorpsen gehouden jl. Zon
dag en Maandag op de terreinen der Kon. Ca
caofabriek van de firma C. J. van Houten en
Zoon.
Fanfarecorpsen, 3e afdeeling: le prijs verg.
zilv. med. aan „Zaandijks Fanfarecorps" Zaan
dijk, met 42 punten; 2e pr. zilv. med. „Con
cordia", Oostzaan, met 31 p. 2e afdeeling: le
prijs verg. zilv. medaille aan „Fanfarecorps"
Broek in Waterland, met 48 punten; 2e prijs
zilv. med. Edams Fanfarecorps". Edam, met
44 punten, 3e prijs „Concordia" Beets met 35
punten, le afdeeling: le prijs, verg. zilv. med.
„Muziekkorps dd. Schutterij" Hoorn met 33 p.
2e prijs eerediploma „Sted. Muziekkorps" Pur-
merend met 25 p.
Harmoniegezelschappen, le afdeeling: le pr.
verg. zilv. med. „Sted. Muziekkorps" Alkmaar
met 41 p., 2e prijs verg. zilv. med. „Exelcior",
Wormerveer met 40 p., 3e pr. br. med. „De
Adelaar" Weesp, met 30 punten.
De kantonrechter wilde iets ten beste geven, dat
het vorige in de schaduw stelde, toen hij door eene
hem welbekende stem geroepen werd; nauw had
hij, aan die roepstem gehoor verleenende, de koffie
kamer verlaten of alle vergaderden volgden hem naar
de balzaal, waar een ware heksensabbath was los
gebroken.
Het ongeduld der vrouwtjes thuis was namelijk
eindelijk eu ten laatste uitgeput geraakt, toen ook
hare afgevaardigden niet wederkeerden; eenigen
harer hadden 't niet langer kunnen uithouden, en
wat hare lieve oogen in de ontwijde danszaal moes
ten aanschouwen, was wel in staat om eene flauwte
of het tegenovergestelde daarvan in 't leven te
roepen.
Nog meer gades waren er gekomen, die haar
echtgenooten met welgekozen bewoordingen voor de
voeten wierpen, dat deze het schandaal met voor
bedachten rade aangericht en tegenover de dienst
boden haar vernederd hadden.
Het aantal wederhelften, die 't wachten moede
geworden waren nam voortdurend toezij overlaad
den de mannen, die vruchteloos betoogden, dat zij
zich geheel aan de gemaakte afspraak hadden ge
houden, met bittere verwijten en de dienstbare
geesten met slordig gestileerde volzinnen.
Een deel van de dienstboden, uitgaande van de
cynische overweging, dat men ze toch allemaal niet
kon wegjagen, liet zich niet uit het veld slaan door
dit tooneel van echtelijk ongenoegen en danste lus
tig voort; eenige spotvogels, die zich op het orkest
begeven hadden, deden tot aanvuring van den strijd
lust nu en dan een oorverdöovend trompetgeschal
weergalmen.
Ik keek nu eens om naar mijn vriend, ik dacht
aan de vrouw van mijn gastheer.
»Zeg Willem", zei ik tot hem, »ik geloof dat er
nu minstens drie dames gekomen zijnje
zoudt nu met een gerust geweten je vrouw kunnen
gaan halen."
Willem ontroerde en hij scheen voor naderend
onheil beducht te zijn.
Toch liet hij zich overhalen, om niet langer te
dralen en wij verlieten het oorlogstooneel
