Weekblad voor LAN GEDIJ K en Omstreken.
N°. 17.
Zondag 24 Juli 1892.
Ie Jaargang.
FEUILLETON.
EEN BEDELARES.
NIE UWE
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOr NOORDSCHARWOUDE, OUDKARSPEL, ZüIDSCHARWOUDE en Br. OP LaRGEDIJK
per drie maanden £50 ct.? franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. HL KEIZER.
BUREEL:
^oorrisrliarwoiiric.
PRIJS DER AD VERTEN TIEN:
Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
<8>P BftKX IfiOLLWlWCHlH SPOOHWKtt. (Circcinvicli tijti.)
Vertrekuren van. af station Noord-Scharwoude.
GREENWICH TIJD.
It I C II T 1 O HULDE It.
j 7.47 11.23 3.06 6.37
AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.56* 8.07 j 11.43
Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Schagen.
10.59 k
11.19
GREENWICH TIJD.
RICHTING A AI S T E It D A M.
6.18* 7.30 9.37* 12.04f 1.38 3.55 8.16
7.50
'AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.38* j 7.50 9.57* j 12.24f
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam,
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
1.58 4.15
8.36
Gremengrl Nieuws.
Uit Zuidscharwoude wordt ons van be
vriende hand het volgende bericht:
Woensdagmorgen te ruim 5y2 uur vereenigden
zich in het schoolgebouw de leerlingen der 5e
klasse met hunne onderwijzers en eenige leden
der schoolcommissie, die het plan gevormd had
den om op dien dag bovengenoemden leerlingen
een feest te bereiden, wat nl. zou bestaan in een
reisje naar Amsterdam.
In goede orde passeerden de kinderen met
hunne begeleiders onze dorpsstx*aat naar H.-Hu-
gowaard om met den trein van 6.28 te vertrek
ken. Was het weder dien morgen niet bij uit
stek voor deze gelegenheid gunstig, toch mocht
men er zich in verheugen, dat het op den dag
vrij goed werd. Aangekomen op de plaats
van bestemming werd allereerst een bezoek af
gelegd aan Artis. Dat zij daar genoten en het
grootste gedeelte van den dag doorbrachten, dat
is te begrijpen. Nn werd ook nog na eene wan
deling door de Galerij, Utrechtschestraat en Kal-
verstraat, de Nieuwe Kerk bezichtigd waarna
men zich weder gereed maakte om huiswaarts
te keeren. Te half acht kwam men weder in het
schoolgebouw aan èn onderwijzers èn feestcom
missie lazen zeker niet weinig dankbaarheid op
de jeugdige gezichten; een bewijs voorzeker dat
zij een hoogst prettigen dag hadden doorgebracht.
Hoogst tevreden en voldaan keerden allen weder
naar de ouderlijke woning terug.
Den volgenden dag was het feest voor de
kinderen der overige vier klassen op de plaats
zelf. In Zondagekleeren uitgedost met de drie
kleur in de hand trokken deze jongere leerlingen
in optocht door de gemeente, waarna zij de voor
deze gelegenheid in orde gebrachte kolfbaan van
den heer A. Kist werden binnengeleid, waar hun
eenige versnaperingen werden aangeboden en
door hen met begeleiding van de piano eenige
feestliederen werden gezongen. Vervolgens ging
men naar het feestterrein, waar door sommigen
druk van dedraaimolen werd gebruik gemaakt
terwijl anderen -deelnamen aan de wedstrijden in.
hettonkruien, zakloopen, balwerpen enz. Na dezen
wedstrijd kreeg men de vertooning van de Jan
Klaasenkast en zoo ging de dag om voordat men
het wist. In de kolfbaan teruggekeerd waar zij
weer werden onthaald, kreeg ieder tot besluit
een prijs mede naar buis.
Zoo zijn dan deze feesten goed begonnen en
ook tot genoegen van vele belangstellenden uit
stekend geslaagd terwijl een woord van dank
niet mag worden onthouden aan hen, die op
zoo'n uitstekende wijze hebben medegewerkt tot
het welslagen van Zuidscliarwoude's kinderfeest.
Wortels. 't Gaat met de wortels als
met vele zaken; zijn ze nieuw dan zijn ze van-
harte welkom, doch worden ze oud, dan heeft
men er spoedig genoeg van. „Al" wortels, liever
„worteltjes", wie houdt er niet van, maar „nog"
wortels, neen, liever niet. Om niet alleen thans
jonge wortels, doch ze ook in 't najaar te kun
nen plukken, meenen we het volgende te moeten
mededeelen
Zaait men omstreeks half Juli, dan krijgt men
in 't najaar wortels even sappig en smakelijk,
als die we thans eten en dit verdient aanbe
veling, daar wij in den herfst met de meeste
zomergroenten afgedaan hebben. Worden ze een
weinig bedekt, dan kunnen ze zeer goed in de
aarde bewaard en nog in het voorjaar gebruikt
worden. Wortels verlangen een zwaren, niet
nieuw bemesten, doch vruchtbaren, humusachti-
gen, diep omgewerkten grónd. Ze moeten niet te
dicht gezaaid, en het zaad vooraf met een wei
nig zand vermengd en gewreven worden.
De beste wijze van zaaien is deze: Op een
tuinbed van 1 meter breedte maakt men, langs
de lijn, tien evenweidige geulen, die op een af
stand van 10 cM. uit elkander, van ongeveer 3
cM. diepte. Hierin strooit men het zaad, met
zand vermengd, gelijkelijk in en overdekte het
met de uitgehaalde aarde. Wanneer later de
wortelen goed zichtbaar op regels staan, worden
ze op een afstand van 5 cM. uit mekaar langs
de regels uitgedund. Door deze bewerking zijn
de wortels, doordat ze goed de ruimte hebben,
veel vroeger rijp en worden veel grooter, en het
tuinbed in zijn geheel genomen, geeft veel rui
mer beschot dan bij gewonen uitzaai. Daarbij
komt nog, dat de meerdere moeite-bij het zaaien
ruimschoots vergoed wordt, doordat ze veel ge
makkelijker en spoediger zijn te wieden en ge
regeld van onkruid zijn zuiver te houden.
Onder de vroegere soorten verdienen aanbe
veling de Zwijndrechtsche, extra vroege zomer-
wortels. Ze zijn zeer aan te bevelen om in te
maken en eene uitnemende, vroegrijpe en sappige
wortelsoort. Bij gelijken uitzaai zijn ze nog 8
dagen vroeger rijp dan de vroege Hoornsche wor
tels. Ook de halflange, stomppuntige, roode extra
is een niet te versmaden wortelsoort. rrr- -
Bij de jaarlijksche harddraverij aan de
„Draai" te llccr-lliigowaard werd de prijs ge
wonnen door het paard van den heer D. Wester,
de premie door dat van den heer K. Kruijer.
"Volgens het versla*
weg Maatschappij over
rale opbrengst van eeni<
land als volgt:
Anna Paulowna
Alkmaar
Avenhorn
Beverwijk
Blokker
Bovenkarspel
Enkhuizen
Haarlem
Heer-Hugowaard
Heiloo
Helder
Hoogkarspel
Hoorn
Kastricum
Koog-Zaandijk
Krommenie-Assendelft
Kwadijk-Edam
Medemblik
Middelie
Midwoud
der Holl. IJzeren Spoor-
1891 was de totaal-gene-
;e stations in Noordhol-
f 13975.27
120343.75
2584.601/2
36455.391/2
1648.76
34657.0272
32745.92
46 7810.85 y2
61576.69
3835.50
158414.28y2
8437.08'/.,
90439.75 y2
13394.09
50475.40
20827.08
5431.32 y2
4691.24 y2
232.78
3264.78
Noord-Scharwoude
Oosthuizen
Oostzaan
Opperdoes
P urm erend
Schagen
Twisk
Uitgeest
Velsen
Westwoud
Wognum
Wormerveer
IJmuiden
Zaandam
Zandpoort
Zandvoort
Zwaag
f 60541.81
27a
3070.01
4248.29
46003.85 y2
39600.42'/.,
2930.09
14634.80y2
15935.15
5618.40y2
2812.15
65814.48 y2
60636.91
96241.61 y2
14783.10y,
22054.76'/;
1487.64
Benoemd tot Burgemeester der gemeente
Koedijk de heer W. Kooiman, te Zuidschar
woude. Benoemd tot Burgemeester van Ven
huizen de heer C. Vis.
Sequa, die te Groningen met zijn gewoon
succes werkt, zal na een bezoek aan Zutphen,
Arnhem, 's Bosch, Tilburg, Maastricht, Breda,
Middelburg en Utrecht, zich te 's Hage vestigen
cn zich daar laten naturaliseeren. Hij zal, zeide
hij, nog eens lid van de Tweede Kamer worden.
Die verwachting zal naar wij vreezen, echter
eerst in vervulling komen als het algemeen stem
recht hier te lande is ingevoerd en dit recht dan
tevens aan de schoone kunde mocht worden toe
gekend.
Uit Beiuiekom meldt men:
Herhaaldelijk vernam men in den laatsten tijd,
dat er steenen gelegd werden op de rails van den
tramweg EedeWageningen.
Meermalen werd er een nauwgezet onderzoek
ingesteld, doch het mocht niet gelukken de daders
te ontdekken. Thans is het echter aan een ma
chinist en een conducteur gelukt een jongen op
heeterdaad te betrappen, juist toen de tram een
zwaar geladen kolenwagen meevoerde. Een groot
ongeluk had hiervan het gevolg kunnen zijn.
Tegen dezen en nog een jongen, die hem bij
stond, is proces verbaal opgemaakt.
Zoo dikwijls hij de gelegenheid had, het tweetal
op te zoeken liet hij zulks niet na. Steeds maakte
Elsa een dieperen indruk op hem en hij meende op
te merken, dat hij haar ook verre van onverschillig
was.
Bij dit al vergat hij zijn beschermelinge niet.
Zoo vaak hij de kans schoon zag, bracht hij het
gesprek er op. Hij zinspeelde er op. dat zoo Mama
van Saremba niet alleen haar naamgenoote wenschte
op te zoeken, hij bereid zou zijn met haar te gaan.
Ofschoon Elsa hem hare hulp hierbij verleende bleven
alle pogingen vruchteloos. Mama verlangde blijkbaar
de kennismaking niet. Nu, veel hulp zou Mama
van Saremba ook niet kunnen verleenen, daarvoor
moest zij zelve al zuinig genoeg leven, doch wie
weet, de naam van Saremba klinkt niet slecht en
mogelijk waren er vermogende bloedverwanten.
At en toe ging van-Duren zelf eens naar de voor
stad om de gesluierde bedelares op te zoeken. Zel
den vond hij haar thuis, en was zij thuis, dan vond
een gesprek over hare familie zelden ingang en
leidde nooit tot een gewenschte verklaring. De gif-
.ten, die hij haar dan wilde ter hand stellen, wer
den telkens niet dan na herhaald opdringen, aan
genomen.
Wel bevreemdde van Duren dit zeer, maar nooit
gaf hij er zich volkomen rekenschap van: hij werd
te veel beziggehouden door de meer en meer ont
luikende liefde voor de schoone Elsa, die denzelfden
naam droeg als degene, die eigenlijk de oorzaak
was van hunne kennismaking.
Hij smachtte naar het oogenblik, dat hij in de
gelegenheid kwam haar eens alleen te treilen om
haar van zijne liefde te spreken. Tot nog toe had
hij haar nooit alleen getroffen. Altijd was hare
moeder mede aanwezig.
Eens op een avond naar huis gaande, zag hij dat
wel de kamer van Elsa verlicht was, doch niet die
van hare moeder.
Hij begreep terstond, dat zoo ooit, thans de ge
legenheid hem gunstig was haar alleen te spreken.
Ook was hij voldoende huisgenoot om er op dezen
ongewonen tijd van den dag te kunnen heengaan.
De vraag bleef echter over, of zij, alleen thuis zijnde,
hem zou ontvangen. Met kloppend hart richtte hij
zijne schreden naar hare woning en belde.
Op zijn vraag of er belet was, antwoordde het
dienstmeisje, dat mevrouw uit was. De juffrouw was
echter thuis en deze had haar reeds gezegd, dat er
voor den heer van Duren geen belet was. Dit was
een bemoedigend teeken voor den bezoeker, die met
koortsachtige haast naar binnen stapte. Spoedig
stond hij in de kamer tegenover haar, met vuur de
hand drukkende die hem gul werd toegestoken. Hij
hield die hand steeds vast in de zijne en keek haar
lang in de schoone oogen. Hij las er in, dat zijn
aanzoek niet te vergeefs zou zijn en terwijl hij haar
dichter tot zich trok sprak hij op een wijze waarop
slechts oprecht liefhebbenden dat kunnen »Elsa,
dierbare engel, ik bemin u, wilt ge de mijne wor
den?" Elsa, die hare schoone oogen reeds eenige
oogenblikken had neergeslagen, zag hem opnieuw
slechts even aan en liet zich toen in zijne armen
vallen. Die blik zeide hem genoeg en overgelukkig
drukte hij haar innig in de armen en beiden uitten
hunne gevoelens in een vurigen kus.
De oogenblikken die nu volgden laten zich beter
gevoelen dan beschrijven. Beiden lazen in eikaars
oogen dat geluk, waarvan zij beiden reeds lang
hadden gedroomd. Toen dacht Elsa aan hare moeder.
O, wat speet het haar, dat zij die moeder niet ter
stond haar geluk kon meedeelen. Immers zij wist,
dat haar moeder eerst laat zeer laat zou terug kee
ren van eene weldadigheidsgenootschap, waarvan
hare moeder lid was. 't Had echter dit voordeel
voor de gelieven dat zij ongestoord eikaars nabijheid
konden genieten. Vol zaligheid vertelden zij elkaar
het ontstaan hunner liefde. Zoo vertelde Elsa hoe
hare genegenheid voor hem in liefde was overgegaan
door de wijze waarop van Duren de belangen van
hare naamgenootschap de gesluierde bedelares voor
stond. Ook zij wilde de ongelukkige gaarne helpen
en zij evenmin als van Duren kon begrijpen waarom
hare moeder, overigens zoo goed en zacht, tegen
over die arme vrouw zoo koel en terughoudend was.
Nu zij zoo over die gesluierde bedelares spraken
kregen zij beiden ééne gedachte, die Elsa uitte door
te zeggen: Lieve Ernst, zouden wij dezen dag niet
tot een vreugdedag kunnen maken ook voor die
arme uit de Voorstad? Ik zal dan gelegenheid heb
ben uwe beschermeling terstond te leeren kennen."
»Maar zal je moeder zulks goedkeuren!" bracht
Ernst in 't midden.
»0 ja" sprak Elsa, »zij zal deze handelwijze van
ons bepaald goedvinden, daarvan ben ik overtuigd."
Spoedig maakte zij zich nu het uitgaan gereed
en, in gelukkige stemming wandelden zij, reeds arm
in arm, naar de voorstad. Weldra bereikten zij de
schamele woning en stegen de trap op, klopte aan
en stapte zonder antwoord af te wachten binnen.
Stom van verrassing stonden alle drie daar; nie
mand kon een woord uitbrengen.
Bij het schijnsel van een armzaling lampje her-
kendën Elsa en Ernst in deze bedelares, thans
zonder sluier en bril de moeder van eerstge
noemde.
Een enkel oogenblik dacht Ernst dat die geheele
komedie was gespeeld door moeder en dochter sa
men, doch de stomme verrassing van het onschul
dig wezen brachten hem alras tot dij overtuiging,
dat zij er even weinig van wist of begreep dan hij
zelf.
Beiden wachten in stomme verbazing op ver
klaringen.
Eindelijk was de moeder hiertoe in staat en zij
begon: »Toen ik alleen in de wereld stond met de
kleine Elsa, wist ik niet hoe in mijn onderhoud te
voorzien. Wel konden wij even leven van het karig
inkomen dat mijn man mij had nagelaten; doch ik