Weekblad voor LAN GEDIJ K en Omstreken. N°. 17. Zondag 24 Juli 1892. Ie Jaargang. FEUILLETON. EEN BEDELARES. NIE UWE Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag. ABONNEMENTSPRIJS VOOr NOORDSCHARWOUDE, OUDKARSPEL, ZüIDSCHARWOUDE en Br. OP LaRGEDIJK per drie maanden £50 ct.? franco p. post 60 ct. UITGEVER: J. HL KEIZER. BUREEL: ^oorrisrliarwoiiric. PRIJS DER AD VERTEN TIEN: Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer ct. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Brieven rechtstreeks aan den Uitgever. <8>P BftKX IfiOLLWlWCHlH SPOOHWKtt. (Circcinvicli tijti.) Vertrekuren van. af station Noord-Scharwoude. GREENWICH TIJD. It I C II T 1 O HULDE It. j 7.47 11.23 3.06 6.37 AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.56* 8.07 j 11.43 Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Schagen. 10.59 k 11.19 GREENWICH TIJD. RICHTING A AI S T E It D A M. 6.18* 7.30 9.37* 12.04f 1.38 3.55 8.16 7.50 'AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.38* j 7.50 9.57* j 12.24f Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam, f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest. 1.58 4.15 8.36 Gremengrl Nieuws. Uit Zuidscharwoude wordt ons van be vriende hand het volgende bericht: Woensdagmorgen te ruim 5y2 uur vereenigden zich in het schoolgebouw de leerlingen der 5e klasse met hunne onderwijzers en eenige leden der schoolcommissie, die het plan gevormd had den om op dien dag bovengenoemden leerlingen een feest te bereiden, wat nl. zou bestaan in een reisje naar Amsterdam. In goede orde passeerden de kinderen met hunne begeleiders onze dorpsstx*aat naar H.-Hu- gowaard om met den trein van 6.28 te vertrek ken. Was het weder dien morgen niet bij uit stek voor deze gelegenheid gunstig, toch mocht men er zich in verheugen, dat het op den dag vrij goed werd. Aangekomen op de plaats van bestemming werd allereerst een bezoek af gelegd aan Artis. Dat zij daar genoten en het grootste gedeelte van den dag doorbrachten, dat is te begrijpen. Nn werd ook nog na eene wan deling door de Galerij, Utrechtschestraat en Kal- verstraat, de Nieuwe Kerk bezichtigd waarna men zich weder gereed maakte om huiswaarts te keeren. Te half acht kwam men weder in het schoolgebouw aan èn onderwijzers èn feestcom missie lazen zeker niet weinig dankbaarheid op de jeugdige gezichten; een bewijs voorzeker dat zij een hoogst prettigen dag hadden doorgebracht. Hoogst tevreden en voldaan keerden allen weder naar de ouderlijke woning terug. Den volgenden dag was het feest voor de kinderen der overige vier klassen op de plaats zelf. In Zondagekleeren uitgedost met de drie kleur in de hand trokken deze jongere leerlingen in optocht door de gemeente, waarna zij de voor deze gelegenheid in orde gebrachte kolfbaan van den heer A. Kist werden binnengeleid, waar hun eenige versnaperingen werden aangeboden en door hen met begeleiding van de piano eenige feestliederen werden gezongen. Vervolgens ging men naar het feestterrein, waar door sommigen druk van dedraaimolen werd gebruik gemaakt terwijl anderen -deelnamen aan de wedstrijden in. hettonkruien, zakloopen, balwerpen enz. Na dezen wedstrijd kreeg men de vertooning van de Jan Klaasenkast en zoo ging de dag om voordat men het wist. In de kolfbaan teruggekeerd waar zij weer werden onthaald, kreeg ieder tot besluit een prijs mede naar buis. Zoo zijn dan deze feesten goed begonnen en ook tot genoegen van vele belangstellenden uit stekend geslaagd terwijl een woord van dank niet mag worden onthouden aan hen, die op zoo'n uitstekende wijze hebben medegewerkt tot het welslagen van Zuidscliarwoude's kinderfeest. Wortels. 't Gaat met de wortels als met vele zaken; zijn ze nieuw dan zijn ze van- harte welkom, doch worden ze oud, dan heeft men er spoedig genoeg van. „Al" wortels, liever „worteltjes", wie houdt er niet van, maar „nog" wortels, neen, liever niet. Om niet alleen thans jonge wortels, doch ze ook in 't najaar te kun nen plukken, meenen we het volgende te moeten mededeelen Zaait men omstreeks half Juli, dan krijgt men in 't najaar wortels even sappig en smakelijk, als die we thans eten en dit verdient aanbe veling, daar wij in den herfst met de meeste zomergroenten afgedaan hebben. Worden ze een weinig bedekt, dan kunnen ze zeer goed in de aarde bewaard en nog in het voorjaar gebruikt worden. Wortels verlangen een zwaren, niet nieuw bemesten, doch vruchtbaren, humusachti- gen, diep omgewerkten grónd. Ze moeten niet te dicht gezaaid, en het zaad vooraf met een wei nig zand vermengd en gewreven worden. De beste wijze van zaaien is deze: Op een tuinbed van 1 meter breedte maakt men, langs de lijn, tien evenweidige geulen, die op een af stand van 10 cM. uit elkander, van ongeveer 3 cM. diepte. Hierin strooit men het zaad, met zand vermengd, gelijkelijk in en overdekte het met de uitgehaalde aarde. Wanneer later de wortelen goed zichtbaar op regels staan, worden ze op een afstand van 5 cM. uit mekaar langs de regels uitgedund. Door deze bewerking zijn de wortels, doordat ze goed de ruimte hebben, veel vroeger rijp en worden veel grooter, en het tuinbed in zijn geheel genomen, geeft veel rui mer beschot dan bij gewonen uitzaai. Daarbij komt nog, dat de meerdere moeite-bij het zaaien ruimschoots vergoed wordt, doordat ze veel ge makkelijker en spoediger zijn te wieden en ge regeld van onkruid zijn zuiver te houden. Onder de vroegere soorten verdienen aanbe veling de Zwijndrechtsche, extra vroege zomer- wortels. Ze zijn zeer aan te bevelen om in te maken en eene uitnemende, vroegrijpe en sappige wortelsoort. Bij gelijken uitzaai zijn ze nog 8 dagen vroeger rijp dan de vroege Hoornsche wor tels. Ook de halflange, stomppuntige, roode extra is een niet te versmaden wortelsoort. rrr- - Bij de jaarlijksche harddraverij aan de „Draai" te llccr-lliigowaard werd de prijs ge wonnen door het paard van den heer D. Wester, de premie door dat van den heer K. Kruijer. "Volgens het versla* weg Maatschappij over rale opbrengst van eeni< land als volgt: Anna Paulowna Alkmaar Avenhorn Beverwijk Blokker Bovenkarspel Enkhuizen Haarlem Heer-Hugowaard Heiloo Helder Hoogkarspel Hoorn Kastricum Koog-Zaandijk Krommenie-Assendelft Kwadijk-Edam Medemblik Middelie Midwoud der Holl. IJzeren Spoor- 1891 was de totaal-gene- ;e stations in Noordhol- f 13975.27 120343.75 2584.601/2 36455.391/2 1648.76 34657.0272 32745.92 46 7810.85 y2 61576.69 3835.50 158414.28y2 8437.08'/., 90439.75 y2 13394.09 50475.40 20827.08 5431.32 y2 4691.24 y2 232.78 3264.78 Noord-Scharwoude Oosthuizen Oostzaan Opperdoes P urm erend Schagen Twisk Uitgeest Velsen Westwoud Wognum Wormerveer IJmuiden Zaandam Zandpoort Zandvoort Zwaag f 60541.81 27a 3070.01 4248.29 46003.85 y2 39600.42'/., 2930.09 14634.80y2 15935.15 5618.40y2 2812.15 65814.48 y2 60636.91 96241.61 y2 14783.10y, 22054.76'/; 1487.64 Benoemd tot Burgemeester der gemeente Koedijk de heer W. Kooiman, te Zuidschar woude. Benoemd tot Burgemeester van Ven huizen de heer C. Vis. Sequa, die te Groningen met zijn gewoon succes werkt, zal na een bezoek aan Zutphen, Arnhem, 's Bosch, Tilburg, Maastricht, Breda, Middelburg en Utrecht, zich te 's Hage vestigen cn zich daar laten naturaliseeren. Hij zal, zeide hij, nog eens lid van de Tweede Kamer worden. Die verwachting zal naar wij vreezen, echter eerst in vervulling komen als het algemeen stem recht hier te lande is ingevoerd en dit recht dan tevens aan de schoone kunde mocht worden toe gekend. Uit Beiuiekom meldt men: Herhaaldelijk vernam men in den laatsten tijd, dat er steenen gelegd werden op de rails van den tramweg EedeWageningen. Meermalen werd er een nauwgezet onderzoek ingesteld, doch het mocht niet gelukken de daders te ontdekken. Thans is het echter aan een ma chinist en een conducteur gelukt een jongen op heeterdaad te betrappen, juist toen de tram een zwaar geladen kolenwagen meevoerde. Een groot ongeluk had hiervan het gevolg kunnen zijn. Tegen dezen en nog een jongen, die hem bij stond, is proces verbaal opgemaakt. Zoo dikwijls hij de gelegenheid had, het tweetal op te zoeken liet hij zulks niet na. Steeds maakte Elsa een dieperen indruk op hem en hij meende op te merken, dat hij haar ook verre van onverschillig was. Bij dit al vergat hij zijn beschermelinge niet. Zoo vaak hij de kans schoon zag, bracht hij het gesprek er op. Hij zinspeelde er op. dat zoo Mama van Saremba niet alleen haar naamgenoote wenschte op te zoeken, hij bereid zou zijn met haar te gaan. Ofschoon Elsa hem hare hulp hierbij verleende bleven alle pogingen vruchteloos. Mama verlangde blijkbaar de kennismaking niet. Nu, veel hulp zou Mama van Saremba ook niet kunnen verleenen, daarvoor moest zij zelve al zuinig genoeg leven, doch wie weet, de naam van Saremba klinkt niet slecht en mogelijk waren er vermogende bloedverwanten. At en toe ging van-Duren zelf eens naar de voor stad om de gesluierde bedelares op te zoeken. Zel den vond hij haar thuis, en was zij thuis, dan vond een gesprek over hare familie zelden ingang en leidde nooit tot een gewenschte verklaring. De gif- .ten, die hij haar dan wilde ter hand stellen, wer den telkens niet dan na herhaald opdringen, aan genomen. Wel bevreemdde van Duren dit zeer, maar nooit gaf hij er zich volkomen rekenschap van: hij werd te veel beziggehouden door de meer en meer ont luikende liefde voor de schoone Elsa, die denzelfden naam droeg als degene, die eigenlijk de oorzaak was van hunne kennismaking. Hij smachtte naar het oogenblik, dat hij in de gelegenheid kwam haar eens alleen te treilen om haar van zijne liefde te spreken. Tot nog toe had hij haar nooit alleen getroffen. Altijd was hare moeder mede aanwezig. Eens op een avond naar huis gaande, zag hij dat wel de kamer van Elsa verlicht was, doch niet die van hare moeder. Hij begreep terstond, dat zoo ooit, thans de ge legenheid hem gunstig was haar alleen te spreken. Ook was hij voldoende huisgenoot om er op dezen ongewonen tijd van den dag te kunnen heengaan. De vraag bleef echter over, of zij, alleen thuis zijnde, hem zou ontvangen. Met kloppend hart richtte hij zijne schreden naar hare woning en belde. Op zijn vraag of er belet was, antwoordde het dienstmeisje, dat mevrouw uit was. De juffrouw was echter thuis en deze had haar reeds gezegd, dat er voor den heer van Duren geen belet was. Dit was een bemoedigend teeken voor den bezoeker, die met koortsachtige haast naar binnen stapte. Spoedig stond hij in de kamer tegenover haar, met vuur de hand drukkende die hem gul werd toegestoken. Hij hield die hand steeds vast in de zijne en keek haar lang in de schoone oogen. Hij las er in, dat zijn aanzoek niet te vergeefs zou zijn en terwijl hij haar dichter tot zich trok sprak hij op een wijze waarop slechts oprecht liefhebbenden dat kunnen »Elsa, dierbare engel, ik bemin u, wilt ge de mijne wor den?" Elsa, die hare schoone oogen reeds eenige oogenblikken had neergeslagen, zag hem opnieuw slechts even aan en liet zich toen in zijne armen vallen. Die blik zeide hem genoeg en overgelukkig drukte hij haar innig in de armen en beiden uitten hunne gevoelens in een vurigen kus. De oogenblikken die nu volgden laten zich beter gevoelen dan beschrijven. Beiden lazen in eikaars oogen dat geluk, waarvan zij beiden reeds lang hadden gedroomd. Toen dacht Elsa aan hare moeder. O, wat speet het haar, dat zij die moeder niet ter stond haar geluk kon meedeelen. Immers zij wist, dat haar moeder eerst laat zeer laat zou terug kee ren van eene weldadigheidsgenootschap, waarvan hare moeder lid was. 't Had echter dit voordeel voor de gelieven dat zij ongestoord eikaars nabijheid konden genieten. Vol zaligheid vertelden zij elkaar het ontstaan hunner liefde. Zoo vertelde Elsa hoe hare genegenheid voor hem in liefde was overgegaan door de wijze waarop van Duren de belangen van hare naamgenootschap de gesluierde bedelares voor stond. Ook zij wilde de ongelukkige gaarne helpen en zij evenmin als van Duren kon begrijpen waarom hare moeder, overigens zoo goed en zacht, tegen over die arme vrouw zoo koel en terughoudend was. Nu zij zoo over die gesluierde bedelares spraken kregen zij beiden ééne gedachte, die Elsa uitte door te zeggen: Lieve Ernst, zouden wij dezen dag niet tot een vreugdedag kunnen maken ook voor die arme uit de Voorstad? Ik zal dan gelegenheid heb ben uwe beschermeling terstond te leeren kennen." »Maar zal je moeder zulks goedkeuren!" bracht Ernst in 't midden. »0 ja" sprak Elsa, »zij zal deze handelwijze van ons bepaald goedvinden, daarvan ben ik overtuigd." Spoedig maakte zij zich nu het uitgaan gereed en, in gelukkige stemming wandelden zij, reeds arm in arm, naar de voorstad. Weldra bereikten zij de schamele woning en stegen de trap op, klopte aan en stapte zonder antwoord af te wachten binnen. Stom van verrassing stonden alle drie daar; nie mand kon een woord uitbrengen. Bij het schijnsel van een armzaling lampje her- kendën Elsa en Ernst in deze bedelares, thans zonder sluier en bril de moeder van eerstge noemde. Een enkel oogenblik dacht Ernst dat die geheele komedie was gespeeld door moeder en dochter sa men, doch de stomme verrassing van het onschul dig wezen brachten hem alras tot dij overtuiging, dat zij er even weinig van wist of begreep dan hij zelf. Beiden wachten in stomme verbazing op ver klaringen. Eindelijk was de moeder hiertoe in staat en zij begon: »Toen ik alleen in de wereld stond met de kleine Elsa, wist ik niet hoe in mijn onderhoud te voorzien. Wel konden wij even leven van het karig inkomen dat mijn man mij had nagelaten; doch ik

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1892 | | pagina 1