Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 21.
Zondag 21 Augustus 1892.
Ie Jaargang.
J. II. KEIZER.
OOGSTMAAND.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
Verloren Geluk.
NIB IT WE
LMGEMJKH EOIIIIAI
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden SO ct., franco p. post GO ct.
UITGEVER:
BUREEL:
HToordscharwoude.
PRIJS DER AD VERTEN TIEN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer S ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
ldlIY^TKEC;i:iJ\0 «P IH1Y ildliEAYDM iailY NPOdltYYECi. (C^rccnwicli lijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwonde.
RICHTING HELDER.
GREENWICH TIJD.
6.36*
7.47
11.23
3.06
6.37
9.51
10.59
GREENWICH TIJD.
6.18*
7.30
9.37*
12.04f
1.38
3.55
8.16
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.56*
8.07
11.43
3.26
6.57
10.11
11.19
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.38*
7.50
9.57*
12.24f
1.58
4.15
8.36
Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Schagen.
RICHTING AMSTERDA M.
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam,
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
Augustus of Oogstmaand; en dit jaar ver
dient zij dien naam ten volle. Begunstigd door
het prachtigst zomerweer, trekken zij uit, de
ijverige landbouwers om hunne producten van
veld en akker binnen te halen en aan den man
te brengen. Waarheen wij onze oogen wenden
het is overal overvloed, en daarom blijdschap
en gelukhet aardrijk is ontroerd van vreugde;
aller stemming lost zich op in hetgeen de
dichter zegt:
Hoort den blijden juichtoon galmen
Maaiers, gaat de sikkels slaan!
Ziet, hoe buigen zich de halmen
Met een vracht van goud belaan!
Gij, die hopend 't zaad gingt zaaien,
Moogt nu blijde garven maaien,
"Want de dag van d'oogst brak aan.
Het is een verrukkelijke maand, deAugus-
tus-maand van het jaar 1892; en niet alleen
is zij dat om hare stoffelijke gaven, maar ook
om haar zonneschijn. Nu eerst is het weêr
bestendig, en dat lokt uit tot wandelingen,
uitstapjes, reisjes naar hier en daar, om zich
nog eens, voor 't laatst, te goed te doen aan
al het natuurschoon van bosch en weide. Het
is, of verschillende stemmen daarbuiten ons
toeroepen
„Verlustigt u in de natuur! luistert naar
der vogelen lied, baadt u in dien goudglans
van weelde en overvloed!"
Soms zeg.ik: Zoo moest het nu altijd zijn,
die heerlijke natuur met haar rijkdom, die
vriendelijke zonneschijn, die aan het geheel
een feestelijk aanzien geeft, maar dan denk
ik ook weerAls het altijd zoo ware, we zou
den de weldaden dezer dagen niet op den
juisten prijs weten te stellen. Ook dit moet
voorbijgaan, om plaats te maken voor wat
anders. Het kan niet altijd zomer zijn, even
min als dat men altijd feest zou kunnen vie
ren; de feestkleederen toch moeten telkens
weder worden opgeborgen, maar juist daarom
zijn zij ons heilig. Zoo trekt ook moeder „Na
tuur" haar feestrok uit, hare schatten opber
gende, om die een volgend jaar, als de lente
komt, weer ten toon te kunnen spreiden.
Nu weet ik wel, dat sommigen ik wil
aannemen, dat 'ter maar enkelen zijn die
niet zoo feestelijk zijn gestemd, omdat zij met
te veel zorgen hebben te kampen, doch niets
is volmaakt in deze wereld, er zal altijd een-
en ander te wenschen overblijven; en geluk
kig, dat dat zoo is, want daaruit leeren wij,
dat iedere vervulling eene belofte in zich sluit,
ja dat het geheele leven met al zijn wenschen en
begeerten vervullingen heeft, die elk op haar
beurt aanleiding geven tot het scheppen van
nieuwe beloften. Ik wil er slechts dit mede
zeggen: Waardeeren wij het goede, waarvan
deze maand getuigt, doen wij er winst mede;
waarlijk, wij kunnen niets beters doen. Dan
zal deze maand met hare zegeningen niet
voorbijgaan of we zeggen, zij.'t ook in de stilte
van ons hart:
Wees gegroet, vriendelijke,
heerlijke Augustus! wij zegenen
Z.-S.
L.
Men bericht ons, dat van 15 tot en met
20 Augustus 34 wagens Groenten van af station
Noordscharwoude zijn vervoerd.
Men schrijft ons
In de laatst gehouden vergadering van de
Afdeeling „Langedijk" der Hollandsclie Maat
schappij van Landbouw, is besloten, dit jaar
geen Afgevaardigde ter Algemeene vergadering
te zenden.
Nog werd besloten om uit de Afdeelingskas
eene som van f 4.toe te staan, voor eene
collectieve inzending van aan den Langedijk ge
teelde groenten enz., op de te Enkhuizen te
houden afdeelingtentoonstelling op 27 September
e.k. De h. h. P. G. Duker en K. de Boer Cz.
hebben zich met de bijeenzameling en toezen
ding belast.
Bij de op 16 Augustus gehouden stemming
van een Hoofd-Ingeland voor de Banne Oud
karspel, is als zoodanig herbenoemd de heer A.
Borst Lz.
Men schrijft ons:
Enkele dagen geleden werd den Burgemeester
van Noordscharwoude C. Kroon Mz. en den Ad
vocaat Mr. A. P. de Lange te Alkmaar eene
verrassing bereid door de gemeente Noordschar
woude.
Beiden heeren werd aangeboden eene prachtig
Ets door Dake naar eene schilderij van Israëls
en Arts, in een dof zwarte lijst, voorzien van
een zilverplaatje met het opschrift:
De gemeente
N oordscharwoude
aan haar Burgemeester
C. Kroon Mz.,
aan haar Advocaat
Mr. A. P. de Lange,
ter herinnering
aan den goeden afloop der
Tienden-Kwestie.
Deze geschenken hebben voor beide heeren
des te grooter waarde en beteekenis omdat zo
zulk eene scherpe tegenstelling vormen met alle
onaangenaamheden, moeite en zorgen welke ge
durende 7 jaren aan deze tienden-kwestie ver
honden zijn geweest.
Rinnenland.
Op de voordracht voor hoofd der school te
Groet komen voor de heeren: Jolis. de Groot,
WinkelH. Heslinga, NaardenP. van Hoorn,
Bergen; C. de Jong, SandpoortP. Keete, Leus
den H. P. Morra, LeerdamA. Plaat, Zuid
scharwoude; H. W. Poldermans, Haamstede; P.
Schipper, Alkmaar en J. M. Yos, Leiden.
Den 17 dezer word bij de herstemming
voor een lid van het bestuur van het polder
district Koedijk, waar het aantal stemgerechtig
den 67 bedraagt, gekozen de heer H. Lammer-
schaag, aftredend lid, met 21 van de 34 uitge
brachte stemmen. Op den heer L. van der Oord
waren 13 stemmen uitgebracht.
Aan liet VN. v/d D. van Donderdag ont-
leenen wij omtrent den kolf wedstrijd, te
Scheveningen het volgende:
De dag van heden heeft eigenlijk nog niet
bewezen welke ballen, de hardloopers of de stugge
ballen, het meeste succes zullen hebben. Waar
Zuidscharwoude mooie punten maakte met de
hardloopers, daar kwam ook Haarlem met de
stugge ballen eervol uit den strijd te voorschijn.
Geen „hei te roepen" alvorens de brug te
zijn gepasseerd, ondervond vooral de heer Yos,
van Bolsward, die in de eerste serie prachtige
slagen deed en ook 56 punten maakte.
In de tweede sloeg hij er slechts 32, en nu
werd, zooals gewoonlijk, van hem en anderen
gezegd, dat kolven slechts kolven is, doch het
schild van Schiedam, waarop de woorden prij
ken
„Een scherpe blik en vaste hand,
Die maken zelfs 't geluk te schand",
ging ook hier weder op.
Agathe van Weel was een knappe meid gewor
den. Dat beweerden alle heerenj die het schoone,
frissche kind hadden gezien, zooals zij, in de enkele
maanden doorgebracht buiten de stad harer inwo
ning, verrassend spoedig tot volwassen maagd was
gerijpt.
Waarschijnlijk was dit ook wel de aanleiding,
dat de overigens zeer stille Berkengracht in den
laatsten tijd door zoovele jonge heeren werd betre
den. Vroeger kon Agathe van Weel hare vriendin
nen, die op een drukker stand woonden, wel eens
benijden, maar thans gebeurde 't, dat ze tegen haar
eigen geestig kopje in de spion glimlachte als zij
zich die grief herinnerde meteen gluurden dan hare
oogen nieuwsgierig naar een of anderen jonkman
op de gracht, en zoo scherp als ze hem in de verte
had bespied, zoo preutsch en bedeesd waren hou
ding en groet, als hij haar vensterglas voorbijschreed.
Al was ze pas zestien jaren oud, zij begreep toch
zeer goed, dat die wandelaars de Berkengracht langs
kwamen om haar. Hoe zij dat wist? Het vroolijke
kind had al zeer naief moeten wezen, als ze niet
had begrepen, dat de blikken, in den laatsten tijd
op haar geslagen, haar donker kopje en hare schoone
gestalte golden.
Nuffig of behaagziek was ze daarom volstrekt
nietalleen, ze vond het aardig en 't vleide haar,
dat de heeren zooveel werk van haar begonnen te
maken. Haar zin om zich zoo bevallig mogelijk voor
te doeii was daardoor opgewekt, en 't kon niet wel
anders of de bruine lokken, van nature reeds zoo
weelderig, werden eiken dag aan een kunstbewer
king onderworpen, waarvoor een parijsche kapper
jaloezie zou hebben gekoesterd. Voeg bij die bruine
lokken een ietwat naar 't bruine zweemende gelaats
kleur en groote donkere oogen.
In die oogen ligt diepte en gloed: niet schitte
rend glanzig, maar uittartend vroolijk en bijwijlen
onweerstaanbaar vriendelijk.
Zie, dien aantrekkelijken, vriendelijken glans kunt
gij in de levendige kijkers opmerken, nu de meid
binnenkomt om te vragen of er ook belet is voor
den jongen meneer van Dijk Mevrouw aan Weel
geeft order den bezoeker binnen te laten, en kort
daarop treedt een jongmensch - haast nog een
knaap de kamer binnen.
»Dag, Kees, hoe maak je 't Wel verbazend, wat
ben je 'n heer gewordenstaande boorden, 'n
schotsche das daar ontbreekt nog maar 'n lorg
net aan
Misschien zou de plaaggeest op dien toon zijn
voortgegaan nog een half dozijn opmerkingen door
elkaar te gooien, als de verbazing, waarmee de jon
geling haar aankeek, terwijl zijn gezicht alle over
gangen van bleek tot vuurrood teekende, haar niet
een schaterlach had ontlokt, die welluidend als de
nachtegaalslag door het vertrek en in de ooren van
Kees klonk.
Dat geluid scheen hem zijn moed te hergeven,
want, haar open aanziende, antwoordde hij
»Je bent zóó veranderd, zóó groot geworden, dat
ik je haast niet meer bij je naam durf noemen."
En hij stak haar de hand toe met 'n»jufl'rouw
van Weel, hoe vaart u Onderwijl dat zij hem
een aardig handje reikt, protesteert zjj schalks tegen
zooveel deftigheid.
»Flink, Cornelis, plaag jij ook eens op je beurt,
zegt mevrouw, hem hartelijk begroetend, »hoegaat
't Maar dat behoef 'k niet te vragenje ziet er
flink uit, en bent zeker wel blij weer eens t' huis
en bij je mama te zijn. Is ze wel
»Dank u. Ja, wilt u wel gelooven, dat 't me
vreemd was, toen ik iedereen weer Hollandsch
hoorde praten Ik hoop nu maar, dat oom zal goed
vinden, dat 'k in Amsterdam blijf, of"
»Wat 'n bluf! 't Is of je aan 't eindje van de
wereld geweest bentEn, wou je nu als een groot
heer op een kantoor Bevalt het je niet langer op
die handelsschool?" riep Agathe.
Van Dijk, zonder op haar plagerij te letten, zat
haar letterlijk aan te staren.
Maar Kees, wat scheelt je toch Je kijkt, alsof
je mij nooit gezien hadtben ik dezelfde niet meer
van vroeger zegt de ondeugd, en intusschen glins
teren die bruine oogen weer zoo vriendelijk, dat de
jongen tot in zijn boord kleurt.
»Neen, werkelijk, als ik je op straat was tegen
gekomen, ik geloof niet, dat 'k je zou hebben her
kend."
»En geloof ie dan, dat ik je niet eens even zou
hebben aangesproken, Kees?» is het lachend be
scheid. »Maar, zeg, is er kans dat je niet meer naar
Genève teruggaat
»Ja, oom Weezenaar zal me misschien op zijn
kantoor nemenof ik zou nog voor een paar jaar
naar Londen kunnen gaan.«
»Naar dat groote, mistige Londen Zou je daar
heen willen? Kom, je moet maar hier blijven. Hoe
lang is 't wel, dat je hier 't laatst was
Van Dijk, die onder 't koffiedrinken tegen zijn
moeder nog sterk gepleit heeft voor Londen, begint
iets te voelen, alsof onzichtbare, geheimzinnige draad
jes hem vastknoopten, en stemt nu in eens grif toe,
óók wel in Amsterdam te willen blijven.
»'t Is 'n goed jaar geleden, dat 'k hier 't laatst
wasmijn handelscursns is nu afgeloopen en met
succes,» zegt de jonge bezoeker met zekere zelf
voldoening. »Dat eindexamen, weet je, is niet zoo
heel gemakkelijk I"
»Ja, ja, 'k weet hetje mama heeft me gisteren
middag alles verteld. Ook datje vandaag zoo lekker
eten zultdaarvan hou je immers nog zooveel
En weer schatert zij het uit, dat de kanarie er van
aan het zingen raakt.
Van Dijk, die eerst nog moeite deed om boos te
worden, kiest de beste partij, en lacht meê met de
plaaggeest, 't Schijnt zelfs, dat bij dit duet al zijn
