Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 29.
Zondag 16 October 1892.
Ie Jaargang.
J. H. KEIZER.
VRIENDSCHAP.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
Haar belofte.
NIEUWE
miaHUkM (OllAIT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Ocdkarspel, Zuidsciiarwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden SO ct., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
BUREEL:
IVoordscliarwomle.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer S ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
MIJKHSTRKGEIilMG OP DEÜ IIOEiIiAUDSGIIKIV NPOORWEO. (Greenwich tijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude.
RICHTING HELDER.
GREENWICH TIJD. 6.36*
7.47
11.23
3.06
6.37
9.51
10.59
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.56*
8.07
11.43
3.26
6.57
10.11
11.19
Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Schagen.
R I C II TIIV G AESTERDA M.
GREENWICH TIJD.
6.18
7.30*
9.37
12.04f
1.38
3.55
8.16
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.38
7.50*
9.57
12.24-j-
1.58
4.15
8.36
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam,
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
VriendschapHoe schoon klinkt niet dat
edel, verheven woord. Wie is niet dubbel ge
lukkig als. hij een braven vertrouwden vriend
bezit. Men leze slechts het antwoord dat de
Jonge Perziëer aan zijn vorst gaf, toen deze
hem zijn paard wilde afkoopen, een antwoord
waar zooveel waarheid in zit. Slaan wij een
blik op ons zelf.
Zijn wij met die eerlijke gevoelens bezield,
zoo als wij die zoo gaarne in anderen zouden
willen zien Wij gelooven, waarde lezers! dat
hier veel aan ontbreekthebben wij ons "wel
eens opgeofferd, om iemand, dien we onzen
vriend noemden, te redden als hij zich in nood
bevond; of hebben we hem wel eens tegen
over een ander onzer vrienden verdedigd, als
deze hem in zijne afwezigheid wat zwart be
oordeelde, belasterde Hebben wij dan wel,
zoo als het een waren vriend past, den afwe
zige met erst en aandrang verdedigd Zouden
wij den moed hebben iemand uit vriendschap
het verkeerde zijner handelingen onder- het
oog te brengen, al waren ook zijn eer engoe-
den naam in gevaarNeen immers! omdat
wij bevreesd zijn dat hij het ons kwalijk zal
nemenen bovendien wat gaat het ons ook
eigenlijk aanhij moet het zelf weten. Zie
daar de gevoelens die ons meestal bezielen,
hoewel wij tevens gevoelen dat wij daarmede
verkeerd doen. Toch doen we het, en waarom?
Enkel en alleen omdat wij bevreesd zijn waar
heid, te spreken. Waarheid en vriendschap zijn
zeer nauw aan elkander verwantze behooren
hij elkander en toch worden ze
in de meeste gevallen zeer verre van elkander
verwijderd gehouden. Het is wel treurig dat
het zoo in de maatschappij bestaat, maar zou
het wel anders kunnen?
Neem eens aan dat gij het waagdet, om een
uwer vrienden te onderhouden over zijn bui
tensporigheden of anderszins, -handelingen
waarvan hij zelf overtuigd was dat die verkeerd
zijn, gij zoudt in de meeste gevallen een twist
uitlokken, hoewel gij waarlijk met de beste
bedoelingen, nl. hem te vrijwaren voor bel.ee-
digingen, hem op eenige kleine fouten had
In enkele gevallen misschien zou het kun
nen zijn dat hij u, zonder het u blijkbaar kwa
lijk te nemen, ten - einde toé aanhoorde, omdat
gé als vriend hij hem kwaamt, maar als ge zijt
heengegaan, dan gebeurt het van de tien wel
negenmaal dat hij zal zeggen, ik kan mij
waarlijk niet begrijpen dat hij zich zoo met
mijne zaken bemoeit, ik dacht dat hij genoeg
met z'n eigen zaken te doen had, om mij nu
niet te leeren of te waarschuwen wat ik doen
•of laten moet, ik mag lijden dat hij met die
praatjes maar niet meer bij mij aankomt, want
hoe gaarne ik met hem omga, zou ik toch
spoedig liever hebben dat hij hier niet kwam.
Waarde lezers! vraagt nu u zeiven af, hebt
ge, ieder "voor zich, zulke ervaringen wel niet
eens opgedaan? Wij gelooven van wel. Ieder
die in de maatschappij verkeert, kan het niet
ontgaan zijn, dat hetgeen wij hierboven aan
haalden waarheid «bevat. Wenschelijk ware het
dat de omgang in de maatschappij meer ernstig
waar mocht zijn, dan zouden, gelooven wij,
vele misverstanden opgehelderd en vele onaan
genaamheden voorkomen worden. Laat ons
het beeld der natuur tot voorbeeld strekken.
Deze toch is altijd waar; al geeft zij niet
altoos wat wij'wel zouden wenschen dat zij
ons gaf. Laat ons allen medewerken om in
onze maatschappelijke omgeving zooveel mo
gelijk waar te zijn.
O. B.
Men bericht ons
Van 8 tot 8 dezer werden 63 wagens, en
van 10 tot 15 dezer, 80 wagens groenten ver
voerd vanaf station Noordscharwoude.
Doordien de invoer van versche groenten, met
het oog op de cholera gesloten is in Duitsckland,
zal het vervoer in de volgende week zeker wel
aanmerkelijk minder zijn.
Naar men ons mededeelt zou heden de
schuit van Jb. Eriks alhier, geladen met groen
ten, in de ringsloot gezonken zijn, waarvan men
ons de oorzaak niet mededeelde.
Men schrijft ons uit Oudkarspel
Een droevig ongeluk werd in den morgen van
den 14 dezer ontdekt door C. B. die op weg
was naar zjjn land. Hij zag nl. in het zooge
naamde „Waardje" een pet, een paar klompen,
een zeil en roer drijven, wat bij hem het ver
moeden deed ontstaan dat aldaar een schuit
gezonken moest zijn, waarvan de schipper waar
schijnlijk ook verdronken was. Dat vermoeden
werd al zeer spoedig bewaarheid. Op eenigen
afstand, ongeveer 5 of 6 voet van den kant
werden twee menschen opgehaald, en naar het
lijkenhuisje vervoerd, alwaar door Dr. Ten Bosch
eene lijkschouwing plaats vond, bij welk onder
zoek niet anders dan de dood kon wordenge
constateerd.
De beide ongelukkigen, waarvan de een een
oppassend huisvader, werden al spoedig herkend
in E. D. van Oudkarspel, en J. P. van Haring-
carspel, die den vorigen avond een zwaar gela
den schuit met brandstoffen vervoerden en waar
schijnlijk door een lek of te zware last te vee
met den sterken wind hebben te kampen gehad
waardoor het vaartuig zonk, en waarbij zij op
deze noodlottige wijze hun leven verloren.
E. D. laat eene vrouw met 7 kinderen na.
Naar men ons bericht zal Zondag, 6 No
vember de zangvereeniging Euterpe" van
Schagen in het lokaal van den heer G. Slo-
temaker te O uil karspel een concert geven, dat
ongetwijfeld aldaar zeer de aandacht zal trek
ken, daar Euterpe als zangvereeniging zeer goed
staat aangeschreven.
Den 9 dezer is te Zuidsciiarwoude door
een ongelukkig toeval de vrouw van J. L. in
eene sloot geraakt en verdronken.
Binnenland.
Yan den op den 12 dezer gehouden kolf-
en biljartwedstrijd, ten huize den heer Scher-
merhorn te St. Maarten, is de uitslag als' volgt:
Yoor het kolven waren 20 deelnemers, waar
van de prijs werd gewonnen door Jb. Wester
man, te Barsingerhorn2e prijs W. Groen, te
idem3e prijs C. Zomer, te Zuidscharwoude
4e prijs P. Over, te Barsingerhorn.
Aan den biljartwedstrijd namen 24 personen
deel. De eerste prijs hiervan werd gewonnen
door A. Kist, te Zuidscharwoude2e prijs C.
Bjjpost, te Dirkshorn 3e prijs A. Kist, te Zuid
scharwoude en de 4e prijs C. Peetoom, te Sint
Maarten.
Bij den Kolf- en Biljartwedstrijd, den lOen
dezer ten huize van den heer Slotemaker te
Barsiiigerlioi'ii gehouden, werden de meeste
punten gemaakt, bij het kolven door de heeren
W. Groen, 106, J. Kater, 104. beiden van Bar
singerhorn, J. Kweldam, 97, van Schagen, en
Jm. Waiboer, 94, van Barsingerhorn. Bij het
biljartspel behaalden de meeste punten, de hh.
A. Schenk, D. de Beurs en K. Groen.
In hare vergadering van Woensdag 12
October, heeft de „Harmoniekapel" van Scha
gen besloten haar 25-jarig bestaan in 1894 met
i.
«Vooreerst zullen weniet, meer van elkanders
bijzijn genieten, Jet
»Neen,« zegt de aangesprokene, als in gedachten,
«en ik kan 't me zelf maar niet voorstellen dat ik
morgen reeds zal moeten scheiden- van al die mij
dierbare voorwerpen die aan mijne moeder behoord
hebben, en mij zoo levendig aan haar herinneren.
Terwijl de als »Jet« aangesprokene dit zegt, slaat
ze den arm om den hals harer vriendin, en beiden
zwijgen geruimen tijd.
«Ik weet waarlijk niet hoe ik 't zonder je stel
len zal, Jet,« breekt Nelly eindelijk het stilzwijgen
af. «Wie zal me nu kapittelen als ik iets verkeerds
doe
«Daarvoor hebt ge uw eigen hart,« valt de andere
ernstig in«dat is de beste raadgever, als ge maar
een open oor hebt voor zijn stem.cc
«Dat mag voor u voldoende zijn, maar ik heb be
hoefte aan steun van buiten, aan iemand wien ik
niet 't zwijgen kan opleggen, wanneer ik geen lust
heb naar ernstigen raad te luisteren. Ik zal even
wel mijn best doen om beter te worden, lieve Jet;
heb nog maar wat geduld. Dat je nu ook zoo ver
weggaat en misschien in jaren niet weer terug komt,
och Jet, dat vind ik verschrikkelijk
Terwijl Nelly dit zenuwachtig snikkend uitbracht,
klemde ze zich aan Jet vast, als om haar terug te
houden. Liefdevol zag deze op de tengere gestalte
neer, en zacht verwijtend sprak ze
«Hoe kunt ge u zoo opwinden Hebt ge dan niet
uw moedèr, die u zoo lief heeft, en is daar niet
uw zuster, die, hoe ziekelijk ook, toch altijd deel
neemt in 't geen je wedervaart Wees niet zoo
zwak, Nellywanneer ge nu reeds zoo terneerge
slagen zijt, hoe zult ge u dan staande houden wan
neer andere, grootere rampen je treffen?
«Ja, Jet, dan zal ik die zeker niet zoo (link dra
gen als gijik zal er geheel onder gebukt gaan, en
geen kracht hebben om er mij tegen te verzetten.
«Hoe hebt gij toch zoo ernstig kunnen doorwer
ken na den dood uwer moeder, en hoe hebt ge,
terwijl de wonde nog zoo versch was, toch op den
bepaalden tijd examen kunnen doen? Da mensehen
dachten dat 't koelheid van je was, en menigeen
hield u voor gevoelloos.
»'k Geef niets om de meening der menschen,
geeft Jet trotsch ten antwoord. Als ik voor me
zelve maar weet dat ik goed handel, ben ik tevre
den. Geloof mij, Nelly, dat ik in dien tijd veel ge
leden heb's nachts, als niemand mij gadesloeg,
gaf ik me aan mijn droefheid over; dan riep ik in
wanhoop mijn moedertje terug, en schreide tot ik
geen tranen meer had. Langzamerhand ging mijn
woeste smart, over in die stille droefheid die voor
anderen verborgen blijft, maar die mij niet verlaat.
Onder al 't verdriet heb ik echter nooit mijnwerk
verzuimd, daarvoor behoedde mij mijn trots. Als
een schrikbeeld vervolgde mij de gedachte aan de
afhankelijkheid van mijn stiefvader, en dat deed
mij arbeiden, zooveel en zoo goed mogelijk. Als ik
werkte, zag ik mijne moeder vóói me met een goed
keurenden glimlach om de lippen, mij tevreden toe
knikkend, alsof zij zeggen wildewerkzaamheid is
de eenige heilzame troosteres. O lieve, het bewust
zijn dat ik in den geest der dierbare doode han
delde, deed mij goedIk voelde de kracht in mij
om eenmaal te worden zoo als zij wasliefderijk,
opofferend, vol^ toewijding
Dit gesprek werd gevoerd door twee jonge meis
jes van 20 en 19 jaar. De oudste, de mooie Nelly
Steedam, is de jongste dochter eener offieierswe-
duwe, die van een kleine lijfrente leeft. De slanke
sierlijke gestalte, het fijne, zuidelijk getinte gelaat,
opgeluisterd door 'de groote, donkerbruine oogen,
wier dwepende uitdrukking er iets lijdends aan
geeft, maken het meisje tot een liefelijke verschij
ning, wat door het jeugdige, ietwat kinderlijke waas
nog verhoogd wordt.
Haar vriendin, die, hoewel een jaar jonger, heel
goed voor ouder kan doorgaan, is veel minder met
uiterlijk schoon bedeeld dan zij. Henriette Loring is
verre van mooize mist Nelly's fijne vormen haar
gezicht is rond en frisch, het eenige belangwek
kende er van ligt in de diepliggende, donkerblauwe
door lange, zwarte wimpers overschaduwde oogen,
die nu eens ernstig peinzend voor zich uit staren,
dan weer van moedwil en spotlust schitteren, en
altijd schranderheid en geest uitdrukken. De welge-
gevormde mond, welks naar beneden getrokken
mondhoeken trots en fierheid te kennen geven,
past volkomen bij die oogen. Doet Nelly denken
aan een lief, zacht kind, dat van ieder steun ver
wacht, in Jet zien we de jonge vróuw met den zelf
standigen geest en de vastberadenheid van den man.
Jet's moeder werd weduwe toen haar eénig kind
zes jaar oud was drie jaar later huwde zij een
vriend harer jeugd, die haar altijd had liefgeliad,
maar vroeger door haar was afgewezen. Hoe goed
hij ook voor zijne vrouw was, van haar kind, welks
eigenzinnigheid hem dikwijls ergerde, hield hij niet.
Met zijne heerschzucht en onverzettelijkheid ver
mocht liij niet de kleine te winnen, die zich dubbel
aan de moeder hechtte. Jet zag haar stiefvader
slechts weinig, daar hij eerst van 't kantoor thuis
kwam wanneer zij te bed was. Haar opvoeding was
dus geheel aan de moeder overgelaten, die er al
hare krachten aan besteedde. Het meisje onder
scheidde zich al spoedig door een uitstekenden aan
leg en grooten leerlust, en hoe eigenzinnig en driftig
zij ook was, toch bezat ze een goed, oprecht hart,
en was ze in staat om lief te hebben op eene wijze
zoo als slechts weinigen dat kunnen.
Met het oog op de wanverhouding tusschen vader
en dochter, wilde Jet haar eigen brood verdienen,
hoeveel 't haar ook kosten zou hare moeder te Ver
laten. Haar keus viel op het onderwijs en zij stond
op het punt zich aan het examen te onderwerpen
