"Nieuwe Langedijker Courant", van Zondag 13 November 1892.
Bij gelegenheid van de groote veemarkt
werden van Alkmaar per spoor vervoerd 888
koeien en 577 kalveren.
Op de te Alkmaar gehouden paardenmarkt
werden aangevoerd 284 paarden.
De prijzen waren van 40 tot 500 gulden.
De minister van binnenlandsehe zaken
heeft het houden van markten van herkauwende
dieren en varkens te Beverwijk, Haarlem, Haar
lemmermeer, Hilversum, Uitgeest, Uithoorn en
"Velzen gedurende de maanden November en
December van dit jaar verboden.
Een ingezetene van Schoterland was zee
milicien te Nieuwediep en ging dezer dagen
met verlof. Hij moest tot Heerenveen sporen en
zich van daar zoo luidde het uit den mond
van den bevelvoerenden officier naar de ge
meente Schoterland begeven.
Yoor die reis moest de milicien reisgeld heb
ben, maar hoeveel
De milicien hield zich van de domme en ten
slotte werd de afstand van Heerveen naar Scho
terland op zeker aantal kilometer vastgesteld en
kreeg de matroos een aardig duitje reisgeld mede.
Men scheen te Nieuwediep niet te weten dat
Heerenveen de hoofdplaats van Schoterland is
Men schrijft
Het vette rundvee is in Friesland tegenwoor
dig zeer goedkoop de slagers aldaar houden het
vleesch evenwel op den prijs en vragen per pond
van 45 tot 55 ets. Tal van burgers gaan nu zelf
slachtenmet hun vieren koopen zij een vet
beest op de markt en krijgen dan het vleesch
gemiddeld voor 27 30 ets. het pond. Daar de
aftrek van schapenvleesch aan de Londensche
markt ook stil is, is dit vleesch in Friesland ook
zeer goedkoopbij groote hoeveelheden koopt
men het tegen 16 en 17 ets. het pond. Daar de
varkens duur blijven, is de prijs van varkens-
vleesch hoog, 37'/2 a 40 ets. het pond.
Yeel rund- en schapenvleesch wordt thans door
de Friesche slagers naar de Hollandsche steden
verzonden, omdat Londen zoo weinig trekt.
Een beroemd Fransch dichter vertoefd op
het oogenblik in ons land.
Zijn naam is Paul Yerlaine.
't Moet wonder zijn, welk een mengeling van
zoete gewaarwordingen zelfs die naam bij het
kunstminnend publiek opwekt; want Verlaine's
verzen vloeien als muziek.
Hij is anders een zonderling mensch.
In koude, vochtige nachten heeft hij zooveel
door de Parijsche straten gedwaald, dat zijn eene
been verstijfd is van rheumatiek.
Met dat been heeft hij vrij entree in de hos
pitalen.
„Het hospitaal is voor Yerlaine geworden, wat
de ton was voor Diogenes. Hij gaat er heen
zonder schaamte, zonder vrees voor „maatschap-
pelijken achteruitgang", fier in het bewustzijn
van zijn „kunstenaar-zijn," zegt een verslagge
ver van de N. R. Crt.
In een der Parijsche hospitalen is een zaal,
waar hij meermalen werd verpleegd en die hij
de „zaal der décadenten" (vervallenen) heeft ge
doopt.
Daar deed hij een nieuwe en zeer bijzondere
stof tot schrijven op.
In het sociale leven stelt deze dichter weinig
belang, om „standen" bekommert hij zich niet.
„Zola heeft het maar zoo eens gezegd, dat de
illusie zou wezen: te leven niet als een mede
speler in het leven, maar in een hoekje, alleen
als toeschouwer; Paul Yerlaine is zulk een toe
schouwer geworden. Hij ziet de menschen vóór
en om zich bewegen als marionetten of als Chi-
neesche schimmen. En hij vindt ze niet onver
makelijk. Dat hij tot hen behoort, kan hij zich
niet voorstellen, hij is daartoe tegelijk te naïef
en te vol van geest."
In het Loge-gebouw in Den Kaag heeft hij
een voordracht gehouden voor een talrijk kun-
stenaarspubliek, waaronder Jozef Israëls.
Hoe hij ontvangen werd?
„Bij zijn binnentreden veel handgeklap. Zoo
als dat bij zulke gelegenheden gaat, waren er
enkele ceremoniemeesters, die hem geleidden,
zijn stoel verschoven, het glas suikerwater achter
hem aandroegen. Tusschen twee candelabres zon
der licht kwam hij achter een groen tafeltje te
zitten, zijn oude hooge hoed naast bem.
O, die karakteristieke kop! De schedel kaal,
alleen nog wat grijs haar in den nek, een ge
weldig gewelf, zwaar van lijn met forsche krom
mingen, het voorhoofd als een te zware luifel
overhangend tot half het gelaat.
In de enorme oogkassen twee zwarte vlekjes,
die telkens als vischjes verschieten en dan weer
zeor duidelijk en zeer zoet lichten, als een nacht
lampje, donker fluweelen sliertjes van oogen,
die Japansch scheef staan, onrustig naar ter zijde
schieten en slechts heel zelden opzien, maar dan
u ook ineens aangrijpen, met hun blik van
verbijsterende en zoete melancholie.
Op een stompje van een neus danst een lorg
net, die op dat nooit stilzijnde, toch zoo zware
hoofd, geen rust schijnt te kuunen vinden, zoo
dat de rechterhand telkens en telkens weer de
lorgnet moet vasthouden en bevestigen. Anders
rust het hoofd op de handrechts van den spre
ker verstaat men niets
Zoolang hij aan het woord was, heerschte een
aandachtige stilte, maar toen hij opstond, „toen
de Socrates-kop op dat zware, forsche maar ge
brekkige lichaam, daalde en wegging, barstten
de toejuichingen algemeen los."
Gedurende de maand October werden bij
het kol. werfdepot te Harderwijk, 89 man
schappen aangenomen, waarvan 31 vreemdelin
gen aan hen werd f 46,020 aan handgeld uit
betaald.
Naar Oost-Indië vertrokken 4 detachementen,
samen sterk 8 officieren, 16 onderoff. en 160
minderen. Uit Oost-Indië keerden 8 miliciens en
uit West-Indië 2 soldaten terug.
Uit Helmond wordt van 8 November ge
meld
Het ontslaan der werkstakers van de fabriek
der firma J. A. Carp aldaar heeft bij de overige
helmondsche fabrieksarbeiders veel kwaad bloed
gezet. Reeds twee avonden kwamen zij in zeer
grooten getale in eene der voornaamste straten
bijeen, en gaven dan door gejoel en geschreeuw
hun misnoegen te kennen. De werkstakers zei
ven schijnen aan deze betooging geen deel te
nemen. Maandag avond werd naar de politie,
die de fabriek der firma Carp bewaakte, met
steenen gewerpen. Deze deed toen een uitval,
waarbij verschillende arbeiders slagen bekwamen,
en een zekere v. \V. vrij ernstig gewond werd.
Heden avond heeft een groote troep fabriek
arbeiders zich van steenen voorzien en is toen op
'Ote schaal aan het ruiten inwerpen gegaan,
tal van particuliere huizen en winkels zijn
de ruiten verbrijzeld, en het schandaal nam eerst
een einde, toen de voorraad steenen was uitge
put. Tot laat in den avond was het zeer wco-
iig op straat. Een buitengewoon zware mist
werkte het bedrijf der rustverstoorders zeer in
de hand.
Te Rotterdam achtervolgden reeds gedu
rende zes weken twee politie-agenten, als kolen
sjouwers verkleed en met zwart gemaakt gelaat,
het spoor van twee hoogst ongunstig bekend,
staande personen, door hen verdacht van zich
schuldig gemaakt te hebben aan verschillende
groote diefstallen, in den laatsten tijd aldaar
gepleegd. Den 4 des avonds omstreeks 7 uren
zagen zij, gezeten op eene schuit, die beide per
sonen de woning binnentreden van een weduwe
aan den Coolsingel, die even te voren naar de
r. k. kerk op de Hoogstraat gegaan was, zooals
zij eiken avond deed en met welke gewoonte
de dieven bekend schijnen te zijn geweest. Toen
zij de woning verlieten, werden zij door de agen
ten aangehouden en geboeid naar het politie
bureau overgebracht, waar zij in het bezit gevon
den werden van de gestolen voorwerpen, o. a.
ruim f 1000 aan bankpapier en specie.
Als een bizonder groot kunststuk wordt
door een horlogemaker te Utrecht een zeer klein
horloge vertoond, 't Is nog kleiner dan een stui
vertje. Een werkman te Genève heeft het in
zijn snipperuren bijeengeknutseld, maar dat dit
kleine uurwijzertje in werkelijkheid toch geen
kleinigheid is, bewijst genoeg de prijs van f 3600
die er voor wordt gevraagd.
Te Haarlem zoo wordt aan het „N.
v. d. D." gemeld hebben eenige gegoede
ingezetenen het plan opgevat eene coöperatieve
slachterij op te richten, omdat de slagers, ter
wijl overal het vleesch in prijs is verminderd,
aldaar nog steeds denzelfden duren prijs laten
betalen.
Er zijn personen, die reeds nu hun vleesch
uit Leiden, ja zelfs uit Friesland ontbieden.
Blijkens telegraphische mededeeling van den
Consul-generaal te Lissabon, heeft de Portu-
geesche Regeering de haven van Amsterdam
wederom besmet verklaard wegens Aziatische
cholera, terwijl de andere Nederlandsche havens
worden beschouwd als verdacht van dezelfde
ziekte.
Het houden van markten van herkauwende
dieren en varkens te Beverwijk, Haarlem, Haar
lemmermeer, Hilversum, Uitgeest, Uithoorn en
Velzen is bij Min. beschikking van 9 dezer
gedurende de maanden November en Decem
ber a. s. verboden.
Bij W. v. 't Sant te Haarlemmermeer
;ijn 2 besten paarden de staarten afgesneden,
liet is den eigenaar gelukt den dader te vatten,
juist op het oogenblik, toen hij hiermede bezig
was.
Het is de 15-jarige A. B., die bekend heeft,
ook aan den laatsten diefstal van ploegscharen
bij gemelden landbouwer schuldig te zijn.
Gedurende de afgeloopen maand zijn door
de politie te Haarlem 49 personen vervolgd
wegens dronkenschap op straat. In de maand
October van het vorig jaar was dit getal 37,
dus 12 minder.
Het heeft ds. Hasebroek Zondag, op zijn
tachtigsten verjaardag, niet ontbroken aan blij
ken van vriendschap en vereering, in den vorm
van persoonlijke en schriftelijke gelukwenschen,
bloemen en geschenken, vooral veel bloemen.
Reeds vroeg op den middag was Hildebrand
gekomen om Jonatham de hand te drukken en
het feest mede te vieren.
Nadat eerst door den jubilaris eene commissie
was ontvangen, die hem namens zijn Yele vrien
den een geschenk aanbood, volgden te vier uur
de bestuurders van de Holl. Maatsch. van fraaie
kunsten en wetenschappen, de heeren prof. T.
M. C. Asser, dr. G. Kalff, dr. E. Laurillard,
prof. P. J. Muller, ds. M. A. Perk, mr. R. van
de Werk en dr. P. Ritter, welke, in opdracht
van een groot aantal zijner vereerders, Hasebroek
kwamen huldigen. Dr. Laurillard, voorzitter der
Maatsch., sprak hem toe en dankte hem voor
hetgeen hij voor de Maatschappij geweest is,
die er zich op beroemt, in Hasebroek haar lid
van verdienste te leeren, in Hasebroek, zoo lang
reeds lid van verdienste der vaderlandsche let
terkunde.
Hem een album met de namen der deelne
mers overhandigénde,vroeg de heer Laurillard den
nog steeds krassen tachtigjarige de vergunning
om, ter herinnering aan dezen beteekenisvollen
dag, zijn portret of buste te moge doen vervaar
digen en aan het rijksmuseum aan te bieden,
opdat voor de natie zichtbaar blij ve het beeld
eens mans, die in hare letterkunde eene eere
plaats bekleedt.
De jubilaris getuigde op den hem eigenaar-
digen toon, zeer verrast te zijn door de liefde
en hartelij kheid, die uit deze voorgenomen hulde
sprak. Hij wilde niet narekenen in hoeverre
die hulde voor zijne verdiensten te hoog kon
zijn. Het zou ongepast zijn van zijnen kant, haar
niet te aanvaarden.
Na een kort samenzijn nam de intieme plech
tigheid een einde. Aan den jubilaris werd gaarne
tijd gegund om met zich zelf te overleggen waar
zijne keuze op zal vallenop een portret of
eene buste.
Wij vernemen uit goede bron, dat de
Schermer voor f 10000 aan aandeelen zal nemen
in de tram-onderneming PurmerendAlkmaar.
E. C.
Dinsdagochtend te 9 uur is te Zcgwaart
een moordaanslag gepleegd door zekeren Quirinus
Westhoek, een 24-jarig boerenknecht, die ver-
De koele toon zijner stem doet haar zich geheel
herstellen. Kalm antwoordt zij
»Ik kom u spreken in het belang van mijn zoon,
Frits Marner, u waarschijnlijk bij name bekend."
»Dus geniet ik het voorrecht, mevrouw Marner
voor mij te zien vraagt hij. Den naam spreekt
hij echter niet zonder aarzeling uit.
»Gij zoudt mij verplichten door rnij te zeggen,
waarom gij mijn zoon verboden hebt eenige gele
genheid tot verdere kennismaking met uw pleegkind
te zoeken," herneemt zij op vasten toon.
»Mijn vroegere bekendschap met een lid dier
familie heeft bij mij niet zulke herinneringen achter
laten, dat ik wenschen zou mijn nicht in eenige
trekking tot haar te weten."
»En staat die persoon in onmiddellijke betrekking
tot mijn zoon?" vroeg ze met vaste stem.
Doch nu is 't met zijn zelfbeheersching gedaan.
Verachtelijk ziet hij haar aan en zegt op smalenden
toon: »En gij, gij vraagt dat? Gij, met uwe val-
sche oogen, die eene leugenachtige taal spreken
Herinnert gij u nog dien avond, toen ik afscheid
van u nam en zeide, dat mijn eerste bezoek u zou
gelden? Hoe lichtten die oogen, waarin ik het ant
woord meende te lezen op 't geen ik niet noodig
achtte toen reeds te vragen. Die liefdeglans was
logende belofte, mij door uwe oogen gegeven,
hebt gij geschonden. Ik vertrouwde op uwe zelf
standigheid. Ik meende zeker te weten, dat gij geen
huwelijk zoudt aangaan dan alleen uit liefde, en
die liefde bezat ik. Gij waart degene met wie ik de
volmaaktheid dacht te kunnen bereiken. Ik dacht
eene vertrouwende, eene liefderijk wachtende te
zullen vinden, en wat vond ik? De verloofde van
een rijken weduwnaar! Gij liegt, want uwe oogen
liegengij hooptet, dat ik niet zou weerkeeren,
want gij verlangdet naar een weelderiger leven dari
ik u bieden kon. Daarom verkocht gij u, zonder te
bedenken dat gij mijn levensgeluk verwoesttet."
Met dreigenden blik mat hij haar van 't hoofd
tot de voeten, maar zij verbleekte niet meer. De
stoom van onverdiende verwijten, waarmede hij haar
overstelpte, had haar de oude fierheid en veerkracht
weergegeven.
Op waardigen toon zegt ze»Ik verdien uwe
verachting, noch uwe verwijten; ik heb niet gelogen
noch bedrogen ik heb nooit naar een gemakkelijk
leven verlangdik heb mij niet verkocht voor den
prijs, welken gij bedoelt."
Dat antwoord, op dien toon gegeven, overrompelt
den strengen rechter. Hij had verwacht haar door
het gewicht harer misslagen te zullen verpletteren,
en zieongebogen staat ze daar vóór hemmet
opgericht hoofd en vrijen blik staart ze hem aan.:
Zou hij dan toch maar neen, ze is toch ge
huwd met dien dokter.
Sarcastisch zegt hij dus»En gij zijt ook niet
de vrouw geworden van dien rijken weduwnaar?"
»Ik ben getrouwd geweest met Herman Marner,
ofschoon hij niet de man mijner keuze was. Wilt
gij weten waarom ik zijne vrouw werd, Max?"
Het was de eerste maal dat hij zijn naam hoorde
uit haar mond. De wijze waarop zij dien uitsprak,
verraste hem. Eene zachte aandoening verteederde
zijn hart, en ofschoon hij niet geloofde dat zij zich
zou kunnen verontschuldigen, knikte hij toch ten
bewijze van toestemming op hare vraag. Den over
leden echtgenoot sparend, het zwaartepunt leggend
in hare belofte aan Nelly, vertelde zij hem de ge
schiedenis van haar strijd en lijden. Met ontroering
en diepe schaamte luisterde Max naar het verhaal
van haar, die hij door zijne verdenking zoo diep
gegriefd had, en die bleek zoo ver boven hem te
staan. Hij wilde haar vergiffenis vragen, maar hij
had er den moed niet toe.
Jet zag zijn strijd, en 't deed haar pijnlijk aan
den man van haar hart, wiens geestkracht zij altijd
had bewonderd, voor zich vernederd te zien. Zacht
legde zij de hand op zijn arm en vroeg
»Zult gij 't geluk van onze kinderen nog verder
in den weg staan, Max
Hij scheen het eigenlijke doel harer komst geheel
vergeten, maar zij had het voor oogen gehouden.
»Ach Jet, ik dacht aan u en aan mij, niet aan
uw stiefzoon en mijne nicht. Ik heb mij niet geoe
fend in het opofferen van mijn eigen levensvreugde
ter wille van anderen. Vergeef mij, Jet.«
De blik waarvan hij zijne bede doet vergezeld
gaan, treft Jet in 't hart. Zij steekt hem de hand
tot afscheid toe, maar hij houdt die vast eg zegt
»Kunnen wij ook niet nóg gelukkig worden, ge
liefde
Zij tracht hare hand, die hij nog steeds vasthoudt,
terug te trekken, maar te vergeefs. Wanneer hij
echter beproeft den arm om haar heen te slaan,
is er in haar blik iets, wat hem terughoudt. Ernstig
keering had met eene 23-jarige dienstbode, Anna
Maria van Daalen.
De aanslag heeft plaats gehad op het erf van
den landbouwer J. A. van Straalen, aan den
Zegwaartschen weg nabij het gehucht den Hoorn,
waar genoemde A. M. van Daalen dienstbaar was.
Te vergeefs had hij beproefd zijn meisje in
eene schuur te lokken waarna hij haar op het
erf verraderlijk met een mes is aangevallen, en
haar, na eene hevige worsteling, vier sneden in
den hals heeft toegebracht, en verscheidene ver
wondingen aan de handen.
Blijkbaar heeft hij beproefd haar den strot af
te snijden wat hem echter doordien zij voorover
was gevallen, niet gelukte.
Op hare angstkreten kwamen verseheiden per
sonen toesnellen. Een der eerst aangekomenen
gaf Westhoek met een mik een klap op het
hoofd en op den arm waardoor hij het mes liet
vallen.
Na het weder opgeraapt te hebben verwijderde
hij zich door het land, en werd later gevonden,
staande tegen een balie in het gehucht den
Hoorn, kalm een sigaar rookende.
Inmiddels werd politie eu geneeskundige hulp
ingeroepen, die spoedig ter plaatse aanwezig
waren.
De verwonde was intussclien naar binnen ge
dragen en te bed gelegd waarna het eerste ver
band werd gelegd.
Westhoek werd spoedig gearresteerd en aan
een voorloopig verhoor onderworpen. Hij bleef
uiterst kalm, en hield vol dat het hem enkel te
doen was geweest om de meid van kant te ma
ken, en hij van het gebeurde volstrekt geen
spijt had.
's Avonds is hij na verhoor voor de rechter
lijke autoriteiten naar de gevangenis te 's Hage
overgebracht. De voornaamste beweegreden voor
deze gruwelijke daad moet zijn jaloezie. Reeds 5
jaren had hij met haar verkeering gehad doch
het was reeds meermalen af geweest en zeer
dikwijls hadden zij oneenigheid en ruzie.
Nog dienzelfden avond is de gekwetste per
vigelante naar de ouderlijke woning overgebracht.
Eenige dagen geleden kwam eene dienst
bode, des morgens in een onbewoond huis aan
de Breestraat te Leiden om aldaar te werken,
toen zij tot haren schrik een haar onbekend
manspersoon in de gang ontmoette. Onmiddellijk
verliet zij de woning aan de achterzijde, langs
welke zijde zij gekomen was, terwijl later bleek
dat de onbekende door de voordeur het pand ver
laten had. Door de recherche der politie werd
enkele dagen daarna een persoon aangehouden,
overeenkomende met het signalement, door de
dienstbode opgegeven. Hij ontkende echter. Op
hem werd gevonden een zoogenaamde looper,
benevens een gewone sleutel, de eerste passende
op de achterdeur der woning, de tweede behoo-
rende op de plaatsdeur van dat pand, welke den
morgen van de zonderlinge ontmoeting vermist
werd. Ook werd een getuige gevonden, die den
aangehoudene in den bewusten ochtend met een
sleutel in de deur der achterwoning had gezien. Ten
slotte zwichtende voor de bewijzen, bekende hij
het feit te hebben bedreven, doch bleef ontken
nen schuldig te zijn aan diefstal van enkele
vermiste servetgoederen. Intusschen bleek nog
dat hij ten nadeele van een koetsiersknecht uit
eenen stal een paar pantoffels en een blauwen
kiel had ontvreemd. Hij is na opgemaakt pro
ces-verbaal ter beschikking van den officier van
justitie te 's Hage gesteld.
De rechtbank te Leeuwarden heeft M.
S. ontslagen weesvader te Harlingens, wegens
ontuchtige handelingen met weesmeisjes, veroor
deeld tot 3 jaren gevangenisstraf.
Een loting zonder lotelingen zal zeker niet
dikwijls plaats hebben. Toen jongstleden Zaterdag
de gemeente Rozcndaal ten gemeentehuize te
Steeg aan de beurt was om te loten, was op 't
vastgestelde uur geen enkele loteling aanwezig
en had de loting zonder hun tegenwoordigheid
plaats.
De vreemdsoortige geschiedenis in zake de
benoeming van den heer Berghuis die nog
minderjarig was en de daarop gevolgde be
ziet ze hem aan en zegt op vasten toon
»Neen, Max, voor mij bestaat geen ander heil
meer dan dat van het kind ter wille van 't welk
ik eens afstand deed van alle geluk. Ik wensch voor
mij zelve niets meer. En dan, hoe zouden we ge
lukkig kunnen worden na de zware verdenking
welke gij zoovele jaren jegens mij gekoesterd hebt
Kom,« voegt ze er verzachtend bij, »wees mijn
vriend voor 't vervolg, waak met mij voor 't heil
onzer geliefden, laten wij elkander helpen opdat wij
onze bestemming bereiken.
Eerbiedig zag Max tot haar op, en met eene van
ontroering haperende stem zeide hij
»Wij zullen elkanders levensavond verhelderen
door trouwe plichtsvervulling. Al moet ik de hoog
ste weelde derven, ik dank u, Jet! dat gij mij 't
geloof in u, en daardoor in de menschen hebt
weergegeven! Uwe reine oogen hebben nooit gelo
gen edele vrouwZij spreken van lijden en over
winnen, van strijd en zielevrede, van geestkracht en
zachtmoedigheid. Onze kinderen zullen gelukkig
worden, en dat is uw werkGij hebt uw woord
aan de stervende verpand gestand gedaan met op
offering van uw eigen gelukwees tevreden over
u zelve, ik hoop het ook te worden.
Met ineengestrengelde handen stonden ze tegen
over elkander, die menschen, die in hunnen bloeitijd
door strenge plichtsopvatting van elkander geschei
den waren geworden, en die aan den levensavond
elkander weervonden en een heilig verbond sloten
om samen te werken tot geluk van anderen.
