Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 84.
Zondag 20 November 1892.
Ie Jaargang.
Plaatselijk Nieuws.
Tot inkeer gebracht.
NIEUWE®
LAIGEIUKEl 101! RA VI.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMENTSPRIJS
voor Noordscharwoude, Oudkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Lanöedijk
per drie maanden SO ct., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
J. II. KEIZER.
BUREEL:
loonlschanvoutle.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Yan 1—5 regels 30 ct., elke regel meer S ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
UIIli§TREGKLIV» OP DI1V EIOBzI,A\5>K€ 11B:\ NPOOKWJKG. (Greenwich lijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude.
GREENWICH TIJD. 6.36*
7.47 11.23 3.06 6.37 9.51 10.59
GREENWICH TIJD. 6.18
7.30* 9.37
12.04-j-
1.38 3.55
8.16
AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.56*
Deze trein rijdt alleen des Donderdags f
8.07 11.43 3.26 6.57 10.11 11.19
;ot Schagen.
AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.38
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam,
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags
7.50* 9.57
tot Uitgeest.
12.24f
1.58 4.15
8.36
„Crescendo."
De alhier bestaande zangvereeniging Crescendo
gaf onder leiding van haren directeur den heer
W. Dorsman, Donderdagavond jl. haar eerste
uitvoering in dit seizoen, in het lokaal „De Burg."
Het programma bevatte 24 nummers en 't gaat
dus inoeielijk elk nummer aan te stippen, kleine
fouten en mooie gedeelten op te noemen. Eenige
nummers verdienen echter vermeld te worden,
waarvan de vertolking zoo uitstekend slaagde.
Uit de eerste afdeeling neem ik „Aan den Zo
mer," wat op verlangen tweemaal is gezongen
uit de tweede afdeeling No. 1 „Blumenlied" en
„Polka" voor piano en vioolgaarne had ik 't
nog eens gehoord, want hoewel ook deze stukken
goed werden uitgevoerd,ben ik er toch vanovertuigd
dat de viool dan met vaster hand zou zijn gehanteerd.
In deze zelfde afdeeling was het koor gelukkig
met „De Nacht" en „Afscheid." Het scheen
wel dat bij het naderen van het einde, ook de
moed bij de zangers toenam, althans de derde
afdeeling gaf ons heel wat schoons te genieten;
er werd met meer geestdrift, met meer gevoel
gezongen. Ingezet met „De Yisschersbruid" moest
men 't echter ook goed maken wilde men even
veel succes hebben, als wat de directeur en mej.
A. v. d. Oord hiermede inoogstten. Yoor de
tweede maal, op verzoek werd dit zangnum
mer nog eens gegeven, -was de aanhef beter,
en daar waar men eerst bang was te falen,
waardoor de stem dof en traag klonk, werd nu
met losheid, zonder schroom, mooi gezongen. Er
behoort wel eenigen moed toe een stuk als „de
Visschersbruid" voor z'n rekening te durven ne
men. De vierde en laatste afdeeling werd begon
nen met „Marie" en „Polka" voor piano en
viool. De uitvoering van deze stukken deed den
heeren die deze nummers voor hunne rekening
hadden genomen, een daverend applaus inoogsten,
wat ook ten volle verdiend was. N6. 2, „De
Blinde," voorgedragen door den directeur, werd
mede op keurige wijze vertolkt. Ik zou ook in
deze afdeeling nog kunnen aanstippen, „Yroege
Lente" als mede een van de best geslaagde stuk
ken en ik houd mij overtuigd dat ik zeker wel
het allermooiste van het progr. zal genoemd hebben.
Trouwens alles viel blijkbaar zeer in den smaak van
het publiek, en daar waar ik meende dat er iets
aan haperde, waar misschien een solo te zwak,
een maat even ongelijk, waar men even onrus
tig was, waardoor er met een zekere matheid
werd gezongen, geen nood, de goede leiding der
directeur herstelde een dergelijke kleine fout en
ik durf gerustelijk te zeggen dat het een avond
vol genot is 'geweest.HËen woord van dank werd
„Crescende" toegebracht door den WelEerw. Heer
Ds. Habbema en voorzeker trad hij op als tolk
van al de aanwezigen. De vereeniging is zeer
vooruitgegaan, in dit jaar en zal bij dezen voort
gang, zeer zeker kunnen concurreeren met hare
zustervereenigingen. Tot weerziens roepen wij
haar toe£J
De reeds zoo zeer op prijsgestelde cursus
in het hoefbeslag te Haarlem, te'geven door
de Holl. Mij. v. Landbouw aldaar, begint ook
hier belangstelling te verwekken althans de heer
P. Yisser van Noordscharwoude zal, naar wij
vernemen, dezen winter genoemden cursus aldaar
volgen.
Naar men ons bericht, zijn van 14 tot 19
dezer, 4.» wagens groepten verzonden voor' Ne
derland en België, vanaf station N.-Scharwoudc.
Yerbod tot invoer van versche groenten in
Duitschland, blijft nog steeds gehandhaafd.
Uit Zuidsciiarwoude schrijft men ons:
Dinsdagavond den 15 November 1892, gaf de
alhier bestaande Cursus Yrije en Orde-Oefenin
gen onder leiding van den onderwijzer K. S.
Oosterhout zijne eerste openbare les in de kolf
baan van den heer A. Kist. Klein was het ge
tal toeschouwers wat wij zoo gaarne anders had
den gezien, temeer daar deze eerste openbare les
uitstekend geslaagd kan heeten.
De oefeningen werden afgewisseld door voor
drachten wat blijkbaar zeer in de smaak viel
en welke luide bijval verwierven.
schen onderwijzer en leerlingen en 't was zeer
zeker verrassend voor velen, maar ook tevens
zeer strelend voor den onderwijzer toen de jonge
juffrouw K. Duker, hem uit naam van alle leer
lingen, met een korte doch gepaste toespraak
een cadeau aanbood, wat onder hartelijke dank
betuiging werd aanvaard. De directeur heeft
alle eer van zijn werk en zal met genoegen
aan dezen avond terugdenken, in het bewustzijn
veler achting en de sympathie der kleinen te
hebben gewonnen.
Rinnenland.
In hare vergadering d. dt 10 Nov. jl.
nam de afdeeling lieer llugowanrd en Omstre
ken van den Bond van N. O. de volgende motie
met algemeene stemmen aan
De Afdeeling H. Hugowaard e. a. van de
Bond van N. O. vernomen hebbende, dat bij de
jongste vacature voor Hoofd eener school te
Helium, door het gemeentebestuur van Slochte-
ren onderzoek is gedaan, of de sollicitanten tot
radicale of socialistische gevoelens overhellen,
protesteert ten sterkste tegen deze handelwijze
van 't gemeentebestuur van Slochteren, als zijnde
een aanranding van de politieke vrijheid der
onderwijzers, en besluit den Gemeenteraad van
Slochteren in kennis te stellen met dit protest.
Als een staaltje van brutale bedelarij en
een ernstige waarschuwing voor te blind mede
lijden, kan het volgende dienen aan de Amst.
gemeld. Dezer dagen kwam te Bauru een bede
laar bij den heer B. een aalmoes vragen, daar
hij reeds zeven weken zonder werd was en een
vrouw met 5 kinderen had. De ongelukkige ont
ving eenig geld, natuurlijk onder groote dank
betuiging. Èen paar uur later vindt genoemde
heer zijn bedelaar in een café zitten onder een
stevigen borrelDen volgenden morgen komt de
arme bedelaar op 't gemeentehuis en hangt daar
een hartverscheurend tafereel op van zijn ellen-
digen toestand met een kaartje naar Amster
dam is hij gered. Doch toevallig komt de heer
laar, wegens landlooperij, in den toren gezet.
Hier wordt hij onderzocht en men vindt in een
zijner zakken een volle flesch jenever!
Een schipper uit Akkrum, had voor zijn
anderhalfjarig zoontje een klein houten scheepje
gemaakt. Het kind daarmede spelende, struikelde
en viel met den geopenden mond in den scherp-
gepuntcn mast van het scheepje, met het nood-
lotting gevolg, dat die punt door het gehemelte
doordrong tot in de hersenen van den ongeluk-
kigen kleine, die na een kort en smartelijk lijden
is overleden.
Het hoofdbestuur der Friesche Maatsch.
van Landbouw heeft de verschillende afdeelingen
aangeschreven, haren invloed aan te wenden bij
de landbouwers, opdat door het slatten van sloo-
ten, het spitten van akkers, enz., in de bestaande
werkeloosheid worde voorzien. In sommige afdee
lingen vreest men echter, dat de meeste land
bouwers om financiële bezwaren het werk zullen
achterwege laten.
Hebt ge nog andij vie staan, die te klein is
om opgebonden te worden, neemt die dan op een
mooien, drogen, zonnigen dag met de wortelkluit
uit den grond en plaats die planten, na ze een
weinig ontdaan te hebben van de rotte bladeren,
naast elkander in een bak, waarover een raam
en bij vorstweer nog een dek van matten wordt
uitgespreid. Bij goed weer zorgt ge tevens, dat
het raam gelucht wordt. De planten worden dicht
aan elkander gezet om het geel worden in de
hand te werken. Yolgt ge dezen raad op, dan
zult ge u nog diep in den winter kunnen ver
gasten aan frissche andijvie, eene niet te versma
den groente, vooral tegen en in den winter.
Zekere De G. te Leiden had Dinsdagna
middag het geluk een bankbiljet te vinden van
f 25. Toen hij hoorde van wien het was, gaf hij
het bereidwillig weder terug, tot belooning ont
vangende 25 sigarenDaarop te kennen ge
vende dat hij niet rookte, kreeg hijniets.
D.)
KORTE STUKJES.
"Weer de ouwé geschiedenis de koffie koud,
de kachel bijna uit en de kamer vol rook, zoodat
het bijna onmogelijk is adem te halen
Met een martelaarsgelaat schoof Brommer terwijl
hij deze woorden uitsprak zijn stoel bij de tafel.
»De koffie is pas gezet, beste man," zeide juffrouw
Brommer, een aardig vrouwtje met zachte, blauwe
oogen, bruin haar en iets schuchters in haar blik,
»en ik geloof niet dat het nu juist koud in de ka
mer is. Wat die rook betreft, het spijt mij vreesë-
lijk, maar men had mij beloofd gisteren den schoor
steen te zullen nazien."
^Natuurlijk heeft men dat béloofd niemand
houdt ooit zijne belofte tegen over ons," kreunde
Brommer. »Als het Smit gegolden had dan was
de schoorsteen lang geleden reeds onderzocht. Geef
mij maar een stukje gebraden vleesch, ten minste
als het goed gaar isvoor zoover ik weet zijn wij
toch geen kannibalen om ons vleesch rauw te moe
ten eten. Maar zoo is het altijd hier, wij hebben
nog nooit eéne keukenmeid gehad, die vleesch goed
kan braden."
»Maar beste man zeide juffrouw Brommer.
»Vertel mij maar niets," viel Brommer haar in de
rede. »Ik weet wel hoe het behoort fe zijn. De
krant is zeker nog wel niet gekomen Neen natuur
lijk niet. Ik zou wel willen, dat iemand het mij eens
duidelijk kon maken, waarom ik de krant altijd een
half uur later krijg dan een ander mensch. Als dat
kind niet ophoudt met schreeuwen dan word ik
zeker nog half dol."
»Het heeft last van de tandjes," zuchtte juffrouw
Brommer, en stond op van tafel om met haar lastig
vrachtje de kamer op en neer te loopen.
»Onzin zeide Bromrri'ér' öp scherpen toon, en
pikte met zijn Vork een stukje vleesch op, »je ver
went het te veel.«
Juffrouw Brommer dacht aan de algemeene op
schudding, die een maand geleden in het huis had
geheerscht, toen Brommer door kiespijn werd ge
kweld. Zij drukte evenwel de fluweelzachte wang
van het kind tegen haar schouder en zeide niets
de bij vele vronwen meest' gebruikelijke manier
om zich aan haar martelaarschap te onderwerpen.
»Waar is nu mijn hoed wèervroeg Brommer
opstaande en om zich heen ziende. »Het is wel
eigenaardig, dat die hoed nooit op zijn plaats is
»Hij is in de gang pa, op dezelfde plaats waaru
hem hebt opgehangen,ct zeide dé kleirte Willem van
achter zijn leesboek.
Kinderen moeten zich niet in de zakén van an
deren mengen,zeide Brommer bits.
»Die scheur in mijn overhemd is zeker nog wel
niet gemaakt vrouw waarom hebt je er niet voor
»Ik was van plan om het te doen,« zei zijne
vrouw verontschuldigend, maar zooals je weet had
den we gisterèn bezoek en de kleine heeft zoo slecht
geslapen, zoodat ik later ben opgestaan dan anders,
maar....«
»Altijd de een of andere verontschuldiging,viel
haar wettige heer en meester haar in de rede. »Ik
kan maar niet begrijpen, wat de reden is, dat hier
in huis'nooit iets op tijd gebeurt.«
Met een luiden slag wierp hij de voordeur dicht
toen hij vertrok, en in plaats dat de kleine juffrouw
Brommer in opstand kwam tegen de harde woor
den van haar man, zette zij zich neer op een stoel
en schreide.
Brommer was volstrekt geen kwade echtgenoot.
Hij hield werkelijk veel van zijne vrouw en meende
dat hij liet model van een huisvader was in vrien
delijkheid óm de een of andere reden had hij ech
ter de ongelukkige gewoonte aangenomen om op
alles wat aan te merken en zooals het met derge
lijke personen meestal gebeurt, als hij aan niets an
ders kon denken, deed hij niets dan mopperen.
Al weer aan het schreien Betsy riep haar broe
der uit, toen deze een paar uur daarna bij haar
binnentrad. »Het wordt nu toch wat al te erg I
Herman heeft zeker weer gebromd over het een of
ander betreffende de huishouding Ik heb grooten
lust om hem eens aan zijn verstand te brengen, hoe
hij je met dié onhebbelijkheden grieft. Zal ik dat
maar eens doen Bets?«
»Neen, neen ik wil voor geen geld, dat je met
een enkel woord er hem over spreekt?" riep juf
frouw Brommer haastig uit, en droogde snel hare
tranen. «Herman wil mij juist niet grieven. Niemand
heeft zulk een goed hart als hij, en ik weet dat hij
mij lief heeft
»Dat is best mogelijk," zeide de jonge Kareisen,
»maar waarom doet hij dan ieder uur, den gehee-
dag niets anders dan vitten en brommen Geloof
mij Bets, het is een leemte in de wet dat getrouwde
brornmige mannen niet strafbaar zijn 1"
«Spreek zoo niet Tom," zéide juffrouw Brommer
ernstig. »Herman draagt in deze geen schuld, ons
kleintje is zeer lastig en ik heb een slechte nacht
rust gehad en
»0 ja, ik begrijp je," zeide Tom met een veel-
beteekenden glimlach. «Mijn goeie, beste, vergevens
gezinde Bets, ze moesten u tot martelares ver
heffen."
Hij bleef een oogenblik zitten in diepe gedachten
verzonken, stond toen eensklaps op en riep uit
»Ik moet gaan want anders kom ik te laat aan den
trein om oom Tompkins af te halen. Heb ik het je
wel verteld, dat oom Tompkins je zou komen be
zoeken
»Oom Tompkins ik wist niet eens, dat we een
oom Tompkins bezaten."
»Is het waar mijn kind Wees dan zoo goed om
je beste slaapkamer voor hem in orde te brengen
de oude heer heeft zijne eigenaardigheden
hij is nogal een tamelijke brompot, maar aan zulke
dingen ben je wel gewend."
«Maar Tom, ik kan me niet voorstellen
»Houd me nu niet langer op Betsy. Ik zal zelf
