Nieuwe Langedijker Courant", van Zondag 14 Mei 1893.
In de „Prov. N.-Br." en ,,'s Bossche Ct."
van Dinsdag vinden wij de volgende adver
tentie
O, vader Jacob, wie had ooit gedacht
dat uw kind zóó zou ontaarden.
Yan het eiland Texel zijn dit jaar, naar
matige berekening, ruim 10,000 kievitseieren
uitgevoerd.
Den 7 dezer eindigde de begin Maart be
gonnen biljartwedstrijd met 6 ballen in het lokaal
van den heer P. Claij te Alkmaar. Duizend
partijen gespeeld. De prijzen werden achtereen
volgens gewonnen door de heeren D. Nierop,
Nieuwe Niedorp, met 685, A. Pijper, Alkmaar,
met 599, T. Zomerdjjk, Beemster, met 449 en
J. P. Wagenaar, Schagen, met 419 punten. De
heeren D. Nierop en A. Pijper, moesten aan al
de vorige spelers 75 punten voorgeven.
In de Streek doen zich hier en daar eenige
gevallen voor van hevige buikloop. Zeer waar
schijnlijk een gevolg van het gebruik van scha-
delij k drinkwater, waarvoor thans slootwater zeer
dikwijls dienst doet.
Bij een paar Haagsche wielrijders bestaat
het plan in eene der aanstaande zomermaanden
eene 14 daagsche wielerrondreis te organiseeren
langs Rijn, Lahn en Moezel, geheel ingericht
overeenkomstig de Lissonne-reizen
Het punt van vertrek en terugkeer is 's-Gra-
venhage en de verste plaats, welke het gezelschap
zal aandoen, is Frankfort a/M.
Aangezien het aantal deelnemers slechts 20
zal bedragen, kan dit reisje een waar succes voor
de samenstellers worden en een aangename zo-
merontspanning voor de beoefenaars der wieler
sport en beminnaars van natuurschoon.
Men meldt uit Enkhiiizeii aan De Stan
daard:
Ter laatste instantie is thans uitspraak gedaan
in zake de erflating Snouck van Loosen, die over
ettelijke millioenen loopt, ten gunste van de hee
ren Lakenman en Wendelaar.
De aanzienlijke Snouck van Loosstichting hier
ter stede, deftig en prachtvol ingericht, blijft dus,
en zal binnenkort door de rechthebbenden be
trokken worden. Een groot deel van het kapitaal
blijft hier; naar men ons verzekert, zal ook een
gedeelte worden besteed voor den aanbouw van
50 werkmanswoningen. Yele familieleden, die
zich in deze kwestie arm hebben gepleit, ont
vingen niets.
Een banketbakker in Den Ilaag kreeg
dezer dagen personen in zijnen winkel, die voor
eenen rijksdaalder a contant iets kochten en
daarna twee taarten bestelden mooie natuur
lijk. De winkelier kreeg, om naam en woonplaats,
welke opgegeven werden, achterdocht, informeerde
bij de politie en vernam daar dat het inderdaad
niet te vertrouwen was. Hij zond evenwel toch
zijnen knecht naar het aangeduide adres met
groote doozen, bezwaard met steenen. De
knecht schelde en terstond werd de bestelling in
ontvangst genomen. Toen hij echter om betaling
vroeg, werd hem vrij onvriendelijk de deur ge
wezen.
Dat de „flesschentrekkers" op hunnen neus
gekeken hebben, laat zich begrijpen. Doch zij
hielden zich goed, want toen den volgenden dag
de knecht de leege doozen terugvroeg, kreeg hij
ze alsof er niets gebeurd was. (D.)
Dalziel verspreidt het bericht, dat de meeste
Hollandsche bij de hier te lande hangende kies
recht-kwestie het stelsel-Nijssens (meervoudig
stemrecht) op den voorgrond stellen!
Wij hebben daar tot dusver gelukkig!
weinig van bespeurd, en aan Dalziel's bericht
schijnt dan ook alleen in zoover waarde te mo-
Het ijs is gebroken. Gelukkig dat ik er den moed
toe had. Ze is een verstandige meid. Ze heeftopen-
hartig toegestemd, dat ze dóór en dóór verkleumd
was en is zonder complimenten naast mij komen
zitten. Zij heeft haar voetjes op de heetwaterstoof
gezet en de helft van mijn plaid bedekt haar knieën.
Zij zit nu zoo dicht naast mij dat haar kleêren,
arm en schouder de mijnen raken dat komt
door de plaid. Ik moest mijn hoekje uit en kan
nu niet anders dan stijf rechtop zitten. Lezen kan
ik ook niet zóó. Ik zal dus maar wat zeggen.
»Moet u ver?" vraag ik.
»Jaeen heel eind.«
»Lang in Amsterdam geweest? Bij familie gelo
geerd misschien?"
»Neenik ben er heen gegaan om een betrek
king te zoekenmaar ik heb er geen kunnen krij
gen, dat wil zeggen® een pijnlijke, donkere
schaduw trekt over haar gelaat »geen die ik kon
aannemen en nu ga ik weer naar huis terug."
Geen vroolijke glans verheldert haar gelaat, als
dat van een gelukkig kind, bij de gedachte aan het
»te huis."
Integendeelzij smoort een zucht en klemt de
lippen opeen, terwijl ze de donkere wenkbrauwen
fronst, als vast besloten om elk gevoel van spijt
over de eens gedane keuze te onderdrukken.
Ik wil dat onderwerp niet meer aanroeren. Ik
kan mij alles voorstellen wat ongezegd is gebleven
den harden strijd in Amsterdam, de nederlaag
en de noodzakelijkheid om terug te keeren naar
een tehuis, dat haar door onvriendelijke, misschien
zelfs ruwe behandeling, hatelijk is geworden. Het
taschje, haar nog op het laatste oogenblik door den
conducteur achterna geworpen, bevat naar alle
waarschijnlijkheid alles wat zij op de wereld bezit.
Arme ziel 1 Ze ziet er wonderlijk lief uit, nu ik
haar meer van nabij opneem. Op het tooneel zou
ze haar fortuin gemaakt hebben. Ik verbeeld mij
het middel van bestaan te kunnen raden, wat
haar is aangeboden en waar zij voor is terugge
deinsd.
Slot volgt.
gen worden gehecht, dat het een merkwaardig
staaltje oplevert van de betrouwbaarheid dei-
bron, waaruit het afkomstig is, merkt „de
Amst." op.
In een der jongste nummers van „De
Nieuwe Tijd," onafhankelijk sociaal-democratisch
weekblad, onder redactie van mr. P. J. Troelstra
en F. van der Goes, komt een hoofdartikel voor
onder den titel „Haat en Socialisme," ondertee
kend T., waarin letterlijk het volgende staat te
lezen
„Als de overwinning van het socialisme zou
moeten en kunnen worden behaald, door de helft
van het menschdom van het leven te berooven,
zou deze prijs niet te duur zijn voor het geluk,
dat er voor werd gekocht. De tegenwoordige
maatschappij vermoordt dag aan dag zedelijken
lichamelijk zoovele menschen, het leven in eene
kapitalistische wereld is zóó eene aaneenschake
ling van lage zorgen en beslommeringen, begee-
renswaard geluk wordt daarin zóó weinig gevon
den, dat men zeer vele menschen, zelfs tegen
hun zin, eenen dienst zou bewijzen, door hun
een pil van cyankali toe te dienen. Maar ook
het leven van den gelukkigste beteekent niets,
als 't het geluk vau velen in den weg staat."
„Het Centrum" teekent hierbij aan:
„De heeren schijnen er niet aan te denken,
dat zelfs na den dood van de helft des mensch-
doms er nog wel eens heel weinig „begeerens-
waard geluk" op dit ondermaansche kon worden
gevonden, tenzij De Nieuwe Tijd in deze „halve
wereld" op het denkbeeld kwam, de menschen
wederom te halveeren!
„En dan? Als men zoo eens voortging, zou
den ten slotte de heeren Troelstra en Van der
Goes overblijven, vechtende om de laatste cyan-
kali-pil, waarmede ieder voor zich het volkomen
„geluk" van zijn evennaaste zou willen bewer
ken."
Dat men, als men in het huwelijksbootje
stapt, zich de weelde veroorlooft per vigelante
naar het raadhuis te rijden, is begrijpelijk, doch
te trouwen, voorzien van bewijs van onvermo
gen tot betaling der stukken, 'oenoodigd tot aan
gaan van een huwelijk, en dan met vijf rijtui
gen te komen, is wel wat kras. Het laatste is
evenwel deze week in een groot Zuid-Hollandsch
dorp gebeurd. („Dagbl.")
Het volgende bericht komt voor in de „N.
R. Courant."
„Een vrij uitgebreid plan tot emigratie is in
„Friesland op het touw gezet. Een vijftigtal
„boeren hebben zich vereenigd en uit hun mid-
„den een commissie benoemd, die een grondig
„onderzoek zal instellen naar den toestand en
„de vooruitzichten van het boerenbedrijf in
„Noord-Amerika. Leidt dit tot gunstige resulta
nten, en slaagt de commissie er in eene genoegd
„zame uitgestrekt gronds aan te koopen, dan zijn
„genoemde boeren van plan den oceaan over te
„steken, met een voldoend aantal Friesche ar
beiders."
Zulke berichten zijn welsprekend.
De bekrompenheid van inzicht, de keuteligheid
van ons kapitalistisch, administratief bestuur,
dat voor zich kapitaal vormt, jaagt blijkbaar de
voortbrengende krachten het land uit, omdat ze
hier geen brood meer kunnen vinden. Zelfs de
boeren, die nog zooveel bezitten, om in Amerika
land te kunnen koopen, wagen het niet langer
om in Friesland te blijven, waarschijnlijk omdat
zij begrijpen, dat zij hier geene andere toekomst
dan armoede hebben.
Arm vaderland! Goud hebt ge genoeg, om
allen aan arbeid en welvaart te helpen, maar u
ontbreekt eene ware levensbeschouwing, u ont
breekt juistheid van inzicht, naastenliefde, zoo
als Jezus die wilde en daarom ontbreekt u ook
eene zuivere opvatting van het gemeenschaps
leven en van de plichten, welke dit oplegt. Ge
meent blijkbaar, dat ge gelukkig en sterk zijt,
als betrekkelijk enkelen rijkdom bezitten en wel
vaart genieten, terwijl de meesten tobben moeten
om hun brood of geheel arm worden. Ge meent
blijkbaar, dat ge u dan gelukkig kunt noemen,
maar weet, dat het leven van den gelukkigste
niets beteekent als hij het geluk van anderen
niet helpt bevorderen, als hij er niet aan mede
werkt om aan allen welvaart te verzekeren,
door zijn goud, zijn rijkdom te gebruiken om
de armoede door arbeid voor allen, weg te ne
men.
Raadpleeg uwe vrees in dezen tijd van ont
roering en vraag daarbij u zelf af, of ge ge
lukkig zijt en of uwe handelingen overeenstem
men met de leer, welke het evangelie dermen-
schenliefde predikt.
Leer uzelf kennen en inzien, dat het indivi
dualiteitsbegrip niet maar alleen doelt op het
voldoen aan eigen egoisme, doch ook een moreele
zijde heeft.
Dan zult ge u op gaan werken tot moraliteit
en mede gaan arbeiden aan het vervormen van
een onderling leven in verdeeldheid, tot een zui
ver gemeenschapsleven, waarin allen tot welvaart
zullen komen en waarbij niemand het oude,
lieve vaderland voor een nieuw, vreemd land zal
behoeven te verwisselen.
Toon uwe zedelijke kracht, opdat het gemis
er van niet nogmaals daaruit blijke, dat de
beste, de produceerende krachten het land ver
laten.
Te Vierlingsbeck (N.-Br.) heeft zich een
geval van nona voorgedaan bij een dienstmeisje,
dat reeds sinds 4 dagen en nachten onafgebro
ken doorslaapt, zonder dat het door aanwending
der kunst mogelijk is haar wakker te krijgen.
I Men vreest voor een ongunstigen afloop.
Te Wauiieperveea is een werkstaking
uitgebroken onder de metselaarsknechts, die bezig
zijn met het bouwen van een nieuwe school.
Zij eischen.hooger loon misschien? Volstrekt
nietMinder werkuren dan Evenmin Zij ver
langen eenvoudig eenen borrel. Het gemeente
bestuur namelijk heeft bepaald, dat er geen
sterke drank op het werk mag worden gebruikt,
en aan deze bepaling verkiezen de arbeiders
zich niet te onderwerpen. Tot dusver wil geen
van beide partijen toegeven.
Vroege bloei.
Omtrent de vroege ontwikkeling in het plan
tenrijk in dit voorjaar deelt men ons de vol
gende bijzonderheden mede, opgemaakt naar
persoonlijke waarnemingen.
Viooltje bloeit: 1892 14 April1893 31 Maart.
Rhododendron bloeit: 1891 8 Mei; 1892 4
Mei; 1893 8 April.
Pereboom bloeit: 1890 27 April; 1891 10
Mei; 1892 8 Mei; 1893 15 April.
Als eene zeldzaamheid wordt medegedeeld,
dat in eene plattelandsgemeente in het hartje
van Noord-Holland de burgemeester dier ge
meente tevens het ambt vervult van voorzanger
bij de Ned. Herv. gemeente. (N. v. d. D.)
Verscheidene personen hebben in den na
middag van Hemelvaartsdag een zeldzaam na
tuurverschijnsel waargenomen. Rechts van de
zon n.l. merkten zij een tweede zon op, die aan
den van de eigenlijke zon afgekeerden rand met
verschillende kleuren prijkte. Dit verschijnsel
heeft veel overeenkomst met de zoogenaamde
bijzonnen, welke dikwijls met groote pracht in
de poolstreken worden waargenomen. In onze
streken beschouwt men het algemeen als een
voorteeken van regen.
Buitenland.
Dat gestadig druppelen een steen uitholt,
is een bekend spreekwoord. Waar de hardheid
van een steen niet bestand is tegen de gestadig
neervallende waterdruppels, daar is dit zeker
veel minder de hand eens menschen, als is het
zelfs die van een forsch gespierden athleet. In
een uitspanningsoord te Weenen had dezer dagen
een weddenschap plaats tusschen een Ameri-
kaansch artist en een athleet uit Weenen. De
Amerikaan wedde om een aanzienlijke sóm gelds
dat de athleet niet in staat zou zijn een liter
water, druppelsgewijs een hoogte van drie voet
op zijn vlakke hand te doen vallen. Lachend
nam de Hercules, die heusch geen dameshand
jes had, de weddenschap aan en alle aanwezigen
hielden de weddenschap voor den Amerikaan
reeds verloren. De hoeveelheid water werd afge
meten en in een blikken bus gedaan, waaraan
een dun afvoerbuisje was verbonden. Toen werd
het geplaatst op den overeengekomen afstand van
drie voet hooger dan de hand en daarna begon
het geduldspel.
Onder doodsche stilte had men reeds tot 300
druppels geteld en even zooveel druppels waren
op do palm van den athleet nedergevallen. Hij
werd ai rooder en rooder in 't gelaat, doch ver
beet aanvankelijk de pijn, die hij ondervond.
Toen ongeveer 420 druppels op zijn hand geval
len waren kon hij het echter niet meer uit
houden. De palm zijner hand was ontstoken en
op een plaats was de huid gesprongen en lag het
vleesch bloot. En toch was nog maar zeer wei
nig water uit de bus De aanwezigen waren
uitermate verbaasd, maar het meest verwonderd
keek de athleet zelf, toen de pijn hem zijn
hand deed terug trekken.
Wij kennen een anecdote, die het karakter
van paus Pius IX alle eer aandoet en die, hoe
wel historisch, misschien weinig bekend is.
Op zekeren morgen liep de Paus door een
van de tien duizend kamers van het Vaticaan;
Pius IX was alleen. Hij zag een jongmensch,
die voor een prachtig fresco van den onsterfe-
lijken Raphael stond te mijmeren en geheel weg
gesleept scheen door dat meesterwerkten minste
hij zag den Paus niet en Pius IX wilde den
bezoeker niet uit zijn bewondering wekken, maar
toen deze het hoofd omkeerde, zag hij den eer-
waardigen grijsaard in zijn wit kleed, die hem
vriendelijk toelachte. De Paus had een kunste
naar ontdekt.
Gij zijt schilder, niet waar, mijn zoon?
Ja, Uwe Heiligheid.
En gij zijt te Rome gekomen om te studeeren.
Ja, Uwe Heiligheid.
Gij zijt zonder twijfel kweekeling aan de Aca
demie van Schilderkunst?
Helaas, neen
Dus hebt gij een leermeester?
Neen, Uwe Heiligheid, ik ben te arm. Ik
studeer alleen, en Raphaël is mijn meester.
Welnu, mijn kind, ga naar de Academie, als
gij wilt, en ik zal alles betalen.
Oh Uwe Heiligheid.
Bedank mij niet.
Uwe Heiigheid weet nietdat ik
Zeg oprecht wat u op het hart ligt.
Ik ben protestant.
Ha ha zei de Paus lachend dat gaat
de Academie niet aan.
Sedert dien tijd had George Johnston vrijen
toegang tot de Academie, en betaalde Pius IX
al wat hij noodig had om zich te bekwamen.
(„Sumatra Courant.")
Keizer Wilhelm heeft weer eens gesproken.
Het was te voorzien, dat hij moeielijk zou kun
nen zwijgen over de verwerping van iets wat
hem zoo na aan het hart ligt als de legerwet.
Dinsdag, na de troepen-inspectie dus be
richt de Norddeutsche Allg. Zeitung heeft
de Keizer de officieren van den Staf om zich
verzameld en toen ongeveer het volgende ge
sproken
„Tot mijn leedwezen heb ik mij bedrogen
gevonden in mijne verwachting, dat de Rijksdag
de legerwet zou goedkeuren. Nu hoop ik, dat
de nieuwe Rijksdag zulks doen zal. Maar mocht
ik mij ook in die verwachting zien teleurgesteld,
dan ben ik voornemens alles wat ik vermag
aan te wenden tot de bereiking van dit doel,
zoozeer ben ik overtuigd van de noodzake
lijkheid der legerwet tot het behoud des vredes."
En als volgt moet de Keizer toen besloten
hebben
„Ik geloof niet, dat het volk zich in deze
door onbevoegden zal laten opruien. Integendeel.
Op het stuk dezer legerwet weet ik mij éen
met de Bonds-Vorsten, met het volk en met het
leger!"
Drie Engelsche wielrijders hebben op een
waterrijwiel het roeirecord tusschen Oxford en
Putney geslagen. Het record was voor dezen af
stand (163 KM.) 22 uur en 28 minuten. De
waterwielers deden het in 19 u. 27 m. 50 seo.
Op aardige wijze had in den Indischen
gang Kemaijoran onlangs een verzoening plaats
tusschen man en vrouw.
De vrouw, die sinds lang met haar man in
onmin leefde, had zich voorgenomen geen enkel
woord meer met hem te spreken.
Al zijne pogingen om zijne vrouw te paaien
bleven vruchteloos; zij ontweek hem overal.
Wat hij ook beproefde om een enkel woord uit
haar te krijgen alles mislukte.
Eindelijk kwam de wanhopige echtgenoot
verleden Zondag op den inval om op klaarlich
ten dag met een brandende kaaiö het huis te
doorsnuffelen. Zoo liep hij van de voor- naar
de achtergalerij en omgekeerd van de keuken
naar de badkamer, alle kasten openende, totdat
zijne vrouw, die al nieuwsgieriger werd naar
de reden van zijn zoeken, het op het laatst niet
langer kon uithouden en uitriep: „Maar om 's
Hemels naam, man, wat zoek je dan?"
„Goddank, ik heb het gevonden! ant
woordde de gelukkige eindelijk hoor ik uwe
stem weder." De huiselijke vrede was spoedig
hersteld.
Deze idyllische verzoening heeft te grooter
indruk gemaakt in een gang, waar men vrou
wen op andere wijze tot rede pleegt te brengen.
Burgerlijke Stand.
Gemeente Ileer-IIugowaard.
Ingeschreven van 130 April 1893.
Ondertrouwd: Jan Groen en Bregje Vlaar.
Joris Koning en Aagje Jongerling.
Getrouwd: Jacob Stam en Geertje de Graaf.
Jan Pankras en Gerritje Bleeker. Jan Gootjes
en Trijntje Swager. Johannes Antonius Aloysius
van Mill en Jannetje van der Oord. Dirk Pijper,
en Marijtje Helder. Jan Does en Anna Zijp.
Cornelis Appelman en Bragitta Hooiboer. Willem
Dekker en Sabilla Klaver. Rijndert van Lieshout
en Maria Anua Theodora Debije.
Ondertrouwd en GetrouwdJacob Ursem en
Catharina Klijn, wed. Nicolaas Oudeman. Johan
nes Blokker en Trijntje Dirkmaat. Klaas Mekken
en Trijntje Tamis. Jacob Termaat en Geertje
Brouwer. Hedde Hartog en Antje Boon.
Geboren: Theodorus, z. v. Cornelis Groot en
Maartje Nanne. Hendrik, z. v. Frans den Engel
sen en Grietje de Ruiter. Johannes Petrus, z. v.
Jacob Zuurbier en Guurtje Trompetter. Cornelis
Nicolaas, z. v. Jan Venneker en Aagje Ophem.
Bragitta, d. v. Bernardus Kamp en Grietje Schou
ten. Pieter, z. v. Pieter Beers en Trijntje Stam
mes. Jozeph Franciscus, z. v. Pieter Rood en
Maria Francisca Humeijer. Simon, z. v. Jan
Meereboer en Maartje Duinmeijer.
OverledenPieter Mol, wednr. van Jantje
Hovenier, 64 jaar. Antje, d. v. Rens Zwart en
Neeltje Mulder, 14 jaar. Jan Brouwer, wednr.
van Geertje Bij waart, 73 jaar.
Gemeente St. Pankras,
Ingeschreven van 1—30 April 1893.
OndertrouwdJan Goet en Antje Leegwater.
Jan Veldhuis, te Alkmaar, en Tjietske Gerritsen.
Geboren: Anthonie Frederik, z. v. Roelof
Blok en Geertje van Leijen. Dirk, z. v. Jan
Mulder en Aafje Prins. Jan, z. v. Cornelis
Kloosterboer en Baafje Visser.
Gemeente Koedijk.
Ingeschreven van 1—30 April 1893.
Getrouwd: Johan Pool en Grietje de Wit.
Geboren Gerrit, z. v. Klaas Ruiter en Jantje
van der Neer. Jacob, z. v. Johannes Meijering
Trijntje Stroomer.
Overleden: Gerrit, z. v. Jan Kaag en Trijntje
Louter, 1 dag.
Gemeente IVieuwe Niedorp.
Ingeschreven van 130 April 1893.
OndertrouwdTheunis van der Molen en
Dieuwertje Bakker. Jan de Jong en Helena
Meiten. Maarten Brink en Trijntje Molenaar.
Ondertrouwd en GetrouwdPieter Bakker en
Grietje Kooij. Arie Rentenaar en Aafje Pool.
GeborenJohannes, z. v. Simon Tesselaar en
Aaltje Bijl. Adriaantje, d. v. Gerrit Wit en
Guurtje Krap.
