Nieuwe Langedijker Courant', van Zondag 11 Juni 1893. zij eigentlijk niet heel veel nuttigs uitrichten. Het moet van ons zelf uitgaan. De liefde, de vroomheid moeten woonstede maken in ons zeiven, wij moeten zeiven aan het werk gaan. Spoortreinen èn luchtballons èn verkeerswe gen èn vermaken èn mooie kleeren maken de maatschappij, een volk niet beter; dat kan alleen de liefde, de heilige liefde. Op hetaan- kweeken daarvan komt het bovenalles aan. Z.-S. L. Binnenland. De Heer A. Stramrood, te Amsterdam aan de Universiteit, heeft met goed succès het candi- daats-examen afgelegd in de Theologie I. Aan dezelfde Universiteit slaagde mede met goed ge volg de Heer J. J. Kuiper, voor het cand.-exa- inen Theol. II. Als'eene variatie op het thema „kwartjes vinden" moet beschouwd worden het spelletje „een, twee, drie klaveraas". Het berust, evenals het eerstgenoemde, op het beginsel om niet al te slimme menschen van hun geld te ontlasten. De kunst is, om te raden, welke van de drie kaarten klaveraas is. Men wint de paar eerste keeren, wanneer het om een dubbeltje of kwartje gaat, doch verliest even zeker wanneer een gul den of rijksdaalder wordt uitgezet. Op eene marktplaats in de provincie Utiecht nu had zich ook zulk een „aser" geposteerd. Een eenvoudig bewoner van het platteland had tweemaal gewed en eerst een dubbeltje, daarna een kwartje gewonnen. Nu om een rijksdaalder Top. Dit werd aangegaan en het boertje verloor, maar had meteen begrepen dat hij het slacht offer van oplichterij was. Heel onnoozel zei hij„dat doe ik nog eens. Ik wil probeeren, dien rijksdaalder terug te krij gen. Hier ligt er van mij een, leg er maar een bij". Dit geschiedde, maar nauwelijks lagen de twee rijksdaalders op het tafeltje, of de boer grijpt ze weg en stopt ze in zijnen zak, zeggendeIk zeg, dat je een oplichter bin. In 1872 werd de naaister E. R., wed. van P. K., uit Buffel, wegens medeplichtigheid aan moord veroordeeld tot levenslange tuchthuisstraf. In 1891 werd bepaald, dat zij in 1897 ontslagen zou worden. Zij heeft nu gratie verkregen en is te Gorin- chem uit de gevangenis ontslagen. Yóor eeuige dagen verliet een zeventien jarig meisje, te 's-Graveuhage, heimelijk de ouderlijke woning. De Dordrechtsche politie, aan wie opsporing en aanhouding was verzocht, vond haar bij een kermisreiziger aldaar, bij wien zij een onderkomen had gezocht en gevonden. Onlangs meldde men, hoe uit een der galm gaten van een dorpstoren een bessenboompje groeide, met vrucht voorzien. Uit Harlingen meldt men een even zeldzaam geval. Op een der hoo rnen bij de Groote Sluis, is een bessenboompje gegroeid, dat daar reeds jaren staat en voor een paar jaren werd weggesnoeid, omdat de tuinier het voor een tak van den boom aanzag. Thans evenwel is het weer opgeschoten en draagt zelfs vruchten. -De minister van Financiën maakt bekend, dat gedurende het jaar 1892 aan 's rijks munt vervaardigd en afgeleverd zijn: A. voor rekening van den den staat: lo. Ne derland2,500,000 guldens; 800,000 25-cent- stukken2,000,000 10-centstukken5,000,000 centen2o. overzeesche bezittingen 1,000,000 guldens B. voor rekening van particulieren61 10- guldenstukken uitmakende eene nominale waarde van f 3,950,610. Een niet onaardige ontmoeting had in de Kalverstraat te Amsterdam plaats. Een heer, die daar in gezelschap van eenige vrienden wa n- delde, kwam zijne dienstbode tegen, diede Toen zij 's avonds thuis kwam, zat juffrouw Trie del zooals gewoonlijk in haar armoedig maar helder vertrekje te naaien. Boven de canapé hing het portret van haarman, met een immortellenkrans er omheen. Leentje ging bij de tafel zitten en bekeek met de hand onder haar kin het portret. »Mooi was vader eigenlijk niet,« begon zij na eenige oogenhlikken van stilte. »Neen, hij was een goed braaf mensch, wat de hoofdzaak is,« gaf moeder ten antwoord. »Zeg, moeder, hoe werd ge toch op hem ver liefd?® »0, ik ben eigenlijk nooit op hem verliefd ge weest.® »Was hij dan niet uwe eerste liefde »Och kind, een meisje trouwt in den regel met hare eerste liefde niet.« »Zoo? niet? U hebt dan toch ook eene eerste liefde gehad, moeder?« »Elk jong meisje heeft zulk een droom gekend.® »Och, moedertje, vertel mij daar eens iets van!« »Waarom stel je daar zulk een belang in? Ben jij soms verliefd, kind?" »Neen; hoe kunt ge zoo iets denken? Op wien zou ik dat kunnen zijn? Maar het zou zoo prettig zijn, er eens iets van te weten, in geval ik het eens werd. Men heeft zulk een vreemd gevoel in zijn borst, niet waar?« japon van zijne vrouw aan hadDe verontwaar digde heer des huizes gaf hierover zijne onte vredenheid aan de meid te kennen en verzocht haar spoedig naar huis te gaan. Zijne woorden werden door eenige omstanders opgevangen, die hartelijk om de geschiedenis lachten. Te Dell viel een kind in eenen pot met heet water en bekwam zulke hevige brandwon den, dat het spoedig daarna overleed. Sedert eenigen tijd varen er van 't friesche dorp Oosterzee twee stoombooten op Heerenveen. Beide kapiteins zoeken elkander er onder te wer ken en zoo heeft de kapitein van de stoomboot „de Eendracht" besloten de passagiers nu heen en terug kosteloos te vervoeren. Dat daardoor de andere boot veel passagiers verliest, ligt voor de hand en nieuwsgierig ziet men uit naar 't besluit dat deze boot nu zal nemen om 't kos teloos vervoer van passagiers te overtreffen. Misschien geeft die wel geld of consumptie toe, of laat hij wat wel eens] meer gebeurd is, een muziekkorps aan boord spelen. Donderdagmiddag ongeveer half twee had in de Lange Begijnestraat te Haarlem, een verwoed gevecht plaats tusschen twee miliciens (artilleristen) die hier op inspectie waren geweest. Toen een kameraad hen wilde scheiden, gaf de aanvaller dezen een geweldigen slag, waardoor hij viel en de eerste oogenblikken buiten machte was om op te staan. Een toeschouwer waar schuwde de hoofdwacht, waarop de vechtersbaas werd gearresteerd en in de provoost gezet. Er lag bloed op straat, zóo woest was de aanvaller te werk gegaan. Bij den landbouwer J. Duin in den Leg- meerpolder bij Aalsmeer, hebben onbekenden op echt kanibaalsche wijze onder de schapen huis gehouden. Een schaap wordt vermist, een tweede waren de ooren afgesneden, weer een derde is een oog uitgestoken, bij een vierde hing het vel er bij en het vijfde werd meer dood dan levend op het land gevonden, 't Is te hopen dat de bedrij vers dezer gruweldaad spoedig in handen der politie komen, en hun gerechte straf niet zullen ontgaan. Aan boord van het stoomschip „Vesta", in het Oosterdok te Amsterdam gelegen, ont stond Woensdagmiddag twist tusschen den eerste- machinist en een remmer, die in dronken toe stand verkeerde. De oorzaak was hiervan, dat de machinist den remmer gelastte zich van het dek te verwijderen. De remmer wilde hieraan geen gevolg geven. De kok, die ter plaatse verscheen, trok natuurlijk partij voor den machinist. Een worsteling tus schen den kok en den tremmer ontstond met het treurig gevolg, dat beiden achterover in het ruim vielen; de laatste bekwam zeer ernstige wondenmen vreest voor zijn leven. De man werd naar het Binnen-gasthuis vervoerd. Het kiescollege der gemeente Bciiiiing- broek c. a. (classis Hoorn), en de stemgerech tigden der gemeente te Nibbikswoud formeerden heden het navolgende alphabetisch gestelde twaalf tal van H.H. predikanten: P. Beets te Sijbe- karspel, W. J. Boelman te Yenhuizen, dr. A. Bruining te Grootebroek, Ph. Edling te Limmen, H. van der Hoeven te Noord-Schermer, H. Maagh Kniphuizen te Oudorp, H. A. Ludwig te Zuid- Scharwoude, dr. F. Pijper, te Berkhout, P. A. Riedel te Krommenie, W. Schuurman te Hauwert, J. H. Stramrood te Oudkarspel en J. Zegers te Aartswoud. Men schrijft ons uit Schngen Tijdens de aanstaanden kermis zal YanLier's tooneelgezelschap uit Amsterdam drie voorstellin gen geven in het lokaal van den heer Blauw, waarvan twee met medewerking van mej. Julia Kuipers. Als gewoonlijk komt ook de heer W. Hart met zijn tooneelgezelschap en naar we vernemen Vinken met zijn stoomdraaimolen. Ook de heer Schaffler zal met zijn manége, waarin 16 ponnys onze kermis komen bezoeken. Hart met zijn paradetent, Gorter met een nieuw kijkwerk, en nog vele anderen, vooral bekende kramers, heb- »Ik weet het niet; bij mij kwam het met kies pijn.® »Met kiespijn »!a; want je moet weten dat mijne eerste vlain tandmeester was," zei juffrouw Triedel lachende, terwijl zij van haar naaiwerk opkeek. »Ik was toen zestien jaar oud en had een holle kies, o ik herinner het mij nog als den dag van vandaag! Ik lag tegen zijn borst, terwijl hij een propje watten, dat met sterk ruikend goed bevoch tigd was, in de holle kies staken toen hij hiermee klaar was, hield hij mijn kin met zijn hand vast en kuste mij. Hé, wat schaamde ik mij daarover en hoe gelukkig was ik tevens!" «Zaagt gij hem meermalen »Ja die kiespijn kwam dikwijls terug, en telkens gaf hij mij watten met droppels en een zoen.« »Sprak hij dan nooit van trouwen?" »Neen, dat ging niet best, daar hij al eene vrouw en twee kinderen had. Maar dat wist ik toen na tuurlijk niet. Yeel later trouwde ik pas met je vader. »En waart ge niet op hém verliefp?" »Niet erg." Lientje stond op om naar bed te gaan. Zij was uit het gesprek met hare moeder niet veel wijzer geworden. Het eenige wat zij daaruit geleerd had, was de zekerheid, dat men met zijne eerste liefde niet trouwt. Van toen at kwam de knappe student dikwijls in den bloemenwinkel en kocht een roos voor zijn knoopsgat. ben reeds standplaatsen aangevraagd. Onze kermis zal dus een bezoek overwaard zijn. Doof zijn is voor ieder mensch, maar vooral voor hen, die 's Zondags ter kerk gaan en den predikant gaarne in zijn rede willen volgen, zeer lastig. Zulke lieden gebruiken in de kerk zekere instrumenten en hebben gewoonlijk eene vaste plaats bij den preekstoel. Niemand kan dat nu zoo'n mooi gezicht vinden, en de lijders hebben maar last van die dingen. Dit was ook het ge val met vier leden van de Geref. Kerkte Veen- dam. Thans echter is daarin verandering gekomen, zeer ten goede van de lijders aan doofheid, en wij vertrouwen, dat het in meer kerken zal wor den gemaakt. De heer P. Kuiper, smid aan het Beneden Verlaat, heeft het volgende toestel ver vaardigd. In den preekstoel is een groote koker, eindigende in een buis, die doorloopt tot onder den vloer en zich daar in vier takken verdeelt. Elke tak loopt naar de zitplaats van de(n) doove, die de buis slechts in verbinding behoeft te bren gen met het oor, en de gehoorbuis is gereed. De toestel beantwoordt uitstekend aan het doel, en de kosten zijn niet groot. In den Haag wonen niet minder dan 35000 personen op hofjes. Den Haag is dus niet alleen een Hofstad, maar tevens ook een hofjes-stad! Men meldt uit Abbekerk: Het „Witte Kruis" wilde ons hier verrijken met een ijskelder. Ras waren plannen gemaakt en de voorbereidende maatregelen genomen. Ter rein werd gevonden en het werk aanbesteed. Aldus waren we in betrekkelijk korten tijd in het bezit gekomen van eene inrichting welke in geval van ziekte onwaardeerbare diensten zou kunnen bewijzen en daarom ook meteen gevoel van ingenomenheid werd aanschouwd. Voor de vulling werd tijdig gezorgd, en toen de zon krachtiger en de natuur warmer werd, was alles in orde. Zoo althans meende men! Welk een ontgoocheling echter volgdeEen paar dagen geleden zou men den toestand van het opgebor gen ijs eens opnemen maar men kwam in eene ledige ruimte! Zelfs geen spoor van vocht viel meer te be speuren het was alles gesmolten en weggezon ken. Nu zullen de noodige voorzieningen getrof fen worden, opdat we een volgend jaar toch ijs zullen hebben. Door den inspecteur der gemeente-politie, den brigadier-majoor der rij ksveld wacht en den brigadier der maréchaussée te Assen is proces verbaal opgemaakt tegen den socialist A. van Emmenes van Arnhem, ter zake dat hij in de Zondagavond gehouden openbare vergadering der at'deeling Assen van den Sociaal-Democratischen Bond, sprekende over de wenschelijkheid van het oprichten van een standbeeld voor minister Sinidt, zeide, dat het beeld moest geplaatst worden op een hoop knekelbeenderen van de slachtoffers der socialistenvervolging; in de eene hand moest het lettres de cachet, in de andere hand een bos gevangenissleutels houden en het beeld geplaatst worden op de markt te Hoorn, naast dat van den moordenaar J. P. Coen; dan stonden er twee moordenaars naast elkaar. Onlangs werd door Kreukniet en Poolman te Amsterdam een stuk opgevoerd, getiteld „Ahasverus," dat afkomstig heette te zijn van den russischen schrijver Ivan Jelakovitch. Het stuk werd zoowel door de pers als het publiek gunstig ontvangen. Men was trouwens behoorlijk voorbereid. Een paar dagen voor de opvoering toch las men in verschillende bladen eene roe rende levensgeschiedenis van Jelakovitch, die, als slachtoffer van de jodenvervolging in Rus land, in kommer en ellende heette te zijn om gekomen. Ook het stuk zelf behandelde een epi sode uit de lijdenshistorie der semieten, en alle critici waren het er over eens, dat het „een stuk doorvoeld leven" was. De tot dusver totaal onbekende Rus had plotseling een zekere ver maardheid gekregen. Niemand verwonderde er zich dan ook over, dat het stuk, nu het te Am sterdam zooveel succes had gehad, door het Hij lachte steeds daarbij en was vriendelijk, maar maakte haar volstrekt niet het hof of complimenten, zooals andere heerenen toch was zij zoo geluk kig, als zij hem slechts gezien, eenige woorden van zijne frissche lippen gehoord en in zijne zachte bruine oogen gekeken had. Toen kwam 22 Maart, de verjaardag van keizer Wilhelm. Het weer was koel, maar de zon scheen 's mor gens helder en Leentje stond voor de geopende winkeldeur en keek naar al de menschen, die naar de gedenkzuil stroomden vanwaar de studentenop tocht zou beginnen. Er kwam een prachtige landauer aan met kran sen en guirlandes van rozen en korenbloemen ver sierd. In het rijtuig waren vier studenten gezeten in hun schilderachtige kleeding, met breede sjerpen om de schouders. Hij was er ook bij en hield het zware vaandel, van rood, geel en wit, dat met zijn goud borduur sel in de zon schitterde. Het rijtuig stond stil, hij gaf het vaandel aan een zijner vrienden over en vloog in den winkel, Leentje durfde nauwelijks haar oogen opslaan, zoo mooi had zij hem nog nooit gezien. Hij geleek op een ridder uit de romantische mid deleeuwen, die plotseling in onzen prozaïschen tijd was komen aanstuiven. De nauwsluitende zwart fluweelen jas en de witte strakke broek met de „Théatre Libre" te Parijs en Grein's „Indepen dent Theater" te Londen in studie was genomen. En wat blijkt nu achteraf? Dat het stuk niet afkomstig is van Ivan Jelakovitch (wiens levens geschiedenis van het begin tet het einde gefan- taiseerd was), noch van eenigen anderen russi schen schrijver, maar dat het een oorspronkelijk Nederlandsch tooneelstuk is van Herman Heijer- mans Jr., wiens stuk „Dora Kremer" onlangs unaniem werd afgemaakt. Terecht vraagt de au teur zich ongetwijfeld af, of dat élitegezelschap, dat de eerste middagvoorstelling bijwoonde, ook zou opgekomen zijn, als het programma vermeld had „Ahasverus," oorspronkelijk drama van den schrijver van „Dora Kremer" Voor rekening van de gemeente is te Nieuwe Niefforp een nortonput geslagen, welke, na onderzoek, blijkt uitmuntend drinkwater te leveren, dat ten allen tijde gratis verkrijgbaar wordt gesteld. Een voortreffelijke gezondheids maatregel en in dezen tijd van langdurige droogte een ware uitkomst voor velen. De hooioogst zal, naar men meent, op Texel slecht zijn, gedeeltelijk tengevolge van de langdurige droogte. Minstens evenwel schade echter brengt een, thans in 't hooiland bijna algemeen voorkomend, plantjeRhinantus ge- heeten, ook wel Hanekam, Ratelaar of Schater genoemd. Dit plantje doet zeer veel nadeel aan de ontwikkeling der grassen en is bijna geheel zonder voedingswaarde. Daar het eene harde, houtachtige stengel heeft, wordt het door vele dieren versmaad, zoodat men het geheel als waar deloos kan beschouwen. De liberale kiesvereeniging te Egmond aan den Hoef, heeft tot candidaat gesteld voor het lidmaatschap der Tweede Kamer den heer K. Cz. de Boer, van Assendelft. Naar het „Haagsche Dagblad" verneemt, heeft het denkbeeld tot stichting van een stand beeld voor wijlen koning Willem III zooveel instemming gevonden in vele kringen, dat het houden eener tweede openbare vergadering on- noodig werd geacht. Yan invloedrijke zijde wordt het plan gesteund. Men hoopt spoedig de eerste stappen tot de verwezenlijking er van te doen. Onweder. Bij een zwaar onweder, dat zich Maandag middag boven Maastricht ontlastte, en waarbij een weldadige regen den kurkdrogen grond over vloedig drenkte, sloeg de bliksem op het gesticht „Calvariënberg" en van daar op den schoorsteen der ijzergieterij van den heer Van O., zonder echter brand of erge schade te veroorzaken. Te Zuidlaren trof Maandag de bliksem den toren der Ned. herv. kerk, in welks nabijheid de school met een 200tal leerlingen staat. Hevig ontsteld ontvluchtten de kinderen uit het school gebouw. Intusschen had de bliksem de wijzer plaat vernield, pannen, latten en plinten stuk geslagen en zich eenen weg gebaand door het turfhok der school en eenen éensteensmuur naar buiten, zender evenwel brand te veroorzaken. In de nabijheid werd éene koe gedood. Te de Wilp sloeg de bliksem in het huis van den heer J. ïienstra, dat in een ommezien uit gebrand aan den grond lag. Niets kon gered worden. Alleen het huis was verzekerd. Uit Surhuisterveen meldt men: Voornamelijk boven de heide alhier woedde Dinsdag een zoo hevig onweder, langen tijd aan een, dat drie woningen in de heide er door in brand geraakten en eene koe werd gedood. Op het bij Goriucheni gelegen fort Vuren bevindt zich tegenwoordig een machinist en slo tenmaker van beroep, die naar de N. Gor. Ct. mededeelt door zijn gedrag telkens aanleiding geeft tot straf en afzondering, doch dan ook met elke sluiting spot. Reeds 17 sloten van verschil lende samenstelling, tot handboeien toe, heeft hij achtereenvolgens verbroken, zonder dat men ont dekken kan, waarmede of hoe hij het kunststuk verricht. Te Wester-BIokker (N.-H.) is bij het af breken van een oud huis, op het erf van den heer Wagenaar, Zaterdagmiddag, diep onder den voormaligen vuurhaard, door de werklieden een hooge glimmende kaplaarzen, deden zijn slanke krachtige gestalte des te beter uitkomen; over den linkerschouder droeg hij een sjerp van rozenrood, wit en geel en de kleine ronde pet was van dezelfde kleuren, het wapen der studenten,, de degen hing aan zijne zijde en zijne handen waren door lange witte kaphandschoenen bedekt. »Nu moet gij mij, juffertjelief,zei hij bij het binnenkomen, »uwe mooiste roos geven. Vandaag moeten wij in feestgewaad, in optima forma, voor den dag komennaar »het hof« gaan wij om onzen geliefden keizer met zijn 90sten verjaardag geluk Je wenschen Slot volgt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1893 | | pagina 2