Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken. N°. 37. Zondag 10 September 1893. 2e Jaargang. J. H. KEIZER. Plaatselijk Nieuws. FEUILLETON. Een karakterbeeld uit de Alpen. NIEUWE LANGEDIJKM (IIIRUT. Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag. A BONNE Mi NTS PR IJS voor Noordscharwoude, Oudkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk per drie maanden SO et., franco p. post 60 ct. UITGEVER: BUREEL: IToordscliarwomle. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels 30 ct., elke regel meer £5 ct. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Brieven rechtstreeks aan den Uitgever. DIEllTRÜCiËLllG OP DEI' ÏIOLLAYDM IIE\ MPOOKU EC;. (Greenwich lijd.) Vertrekuren van af station Noord-Scliarwoude. (Zomerdienst.) RICHTING II E L D E R. GREENWICH TIJD. 6.36* 7.46 11.23 3.06 j 6.37 9.51 AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.56* 8.06 11.43 j 3.26 6.57 10.11 Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Den Helder. GREENWICH TIJD. RICHTING A1ISTERDAM. 18 I 7.30* I 9.37 I 12.04f AMSTERDAMSCHE TIJD. 7.50* 9.57 j 12.24f Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam, f 'Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest. 4.15 KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Noord- scharwoüde, brengen bij deze ter kennisse van de Ingezetenen, dat door hen voorloopig is vastgesteld de Primitieve Staat van begrooting dezer gemeente dienst 1894, dat dezelve aan den Raad ter onderzoe- wordt overgelegd en ter Secretarie vanaf den 11 den dezer, gedurende 14 dagen van voormiddags 11 tot namiddags 1 uur is ter visie gelegd, met uitzondering van Zon- en Feestdagen en tegen betaling der kosten algemeen verkrijgbaar wordt gesteld. Noordscharwoude, den 5 September 1893. C. KROON. De Wethouder, K. SLOTEMAKER. BROODBAKKER IJ. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Noord scharwoude, brengen ter kennisse van het algemeen, dat zij in hunne heden gehouden Vergadering aan Folkert Nfjman, op zijn verzoek vergunning verleend hebben, tot het oprichten van een Broodbakkersoven in het perceel te dezer gemeente aan 't Zuideinde van het dorp, Wijk A No. 10. De Burgemeester en Wethouders voornoemd, C. KROON. De Secretaris a, i, K. SLOTEMAKER. KENNISGEVING. De BURGEMEESTER van Noordscharwoude en Oudkarspel, brengt bij deze ter kennisse van het al gemeen, dat het verboden is, Uijen te werpen in de grachten of gemeentevaarten op eené boete van 3 tot 10 gulden. Een ieder wachte zich dus voor schade. Noordscharwoude, den 8_ September 1893. De Burgemeester van voornoemde gemeenten, C. KROON. KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Oudkar spel, brengen bij deze ter kennisse van de Ingezete nen, dat door hen voorloopig is vastgesteld de Pri mitieve Staat van Begrooting dezer gemeente dienst 1894, dat dezelve aan den Raad ter onderzoeking wordt overgelegd en ter Secretarie vanaf den llden dezer, gedurende 14 dagen van voormiddags 11 tot namid dags 1 uur, is ter visie gelegd, met uitzondering van Zon- en Feestdagen en tegen betaling der kosten al gemeen verkrijgbaar wordt gesteld. Oudkarspei, den 5 September 1893. De Burgemeester, C. KROON. De Secretaris, P. EECEN Pz. Aan den op j.l. Woensdag gehouden Kolf- wedstrijd, ten huize van K. Bood alhier, namen 22 liefhebbers deel. De prijs werd gewonnen door Jb. Slotemaker, te Oudkarspei met 119 punten; de le premie door N. Pronk, te Oudkarspel met 116 punten; de 2e premie door A. Kist, te Zuidscharwoude, met 115 punten. De Serieprijs won K. van Kleef, te Zuidscharwoude. Prijs en premie bestonden uit contanten. Den 5n September jl. is te Oudkarspel tot wethouder herbenoemd den heer C. Eecen Pz. en tot Ambtenaar van den Burgerlijken Stand den heer F. de Boer Pz. Op den zelfden datum te Noordscharwoude tot wethouders herbenoemd de heeren K. Slote maker en D. de Geus Dz., laatstgenoemde wegens periodieke aftreding, tot Ambtenaar van de Bur gelijken Stand de heer K. Slotemaker. Naar wij van bevriende hand vernemen, zal „Orpheus", het zanggezelschap van Oud- karspel, onder directie van den heer J. Vis, a. s. Zondag den 17 dezer, een concert geven in het kerkgebouw aldaar, tegen f0.25 entree. Op het programma zullen o. a. de nummers voorkomen, waarmede genoemde zangvereeniging te Purmerend veel succes verwierf. Wij twijfe len geenszins aan de belangstelling van de zijde van het kunstminnend publiek, daar het reeds meermalen gebleken is, dat „Orpheus'" réper toire altijd rijk aan goed gekozen stukken is. Verdere opwekking tot bijwoning van dit con cert achten wij onnoodig. Men hoort zeker weer iets schoons voor weinig geld, waardoor dus aan iedereen de gelegenheid wordt gegeven, eenige oogenblikken van kunstgenot te smaken. Ten 2 ure zal het concert aanvangen. Zuidscharwoude. Op de den 5 dezer ge houden raadszitting werden de herkozen en nieuw benoemde Leden, de heeren Boon, Zeeman en K. de Boer Cz. beëedigd en geinstalleerd. Tot Wethouders werden gekozen de heeren K. Zee man, in de plaats van den periodiek aftredende, P. Berkhouwer, die in Juli jl. als Raadslid ont slag had genomen, en J. Boon, die als Raadslid periodiek was afgetreden en herkozen. De benoemden verklaarden het hun opgedragen mandaat te aanvaarden. Binnenland. De gemeenteraad van St. Pancras heeft, na het bedanken van Mej. de Vries te Beneden- Knijpe, uit de bestaande voordracht tot onder wijzeres aan de openbare school benoemd mej. J. C. L. du Crocq, te Enschedé. De benoemde heeft bereids hare betrekking aanvaard. Tot wethouder der gemeente Ileerhugo- waard is herbenoemd de heer J. Swaag. Te half vier in den namiddag van den 7 dezer verbrandde aan den Veenhuizer Midden weg tc llccrhugowuui'ri de boerenplaats, be woond door R. Ensius. Een socialistisch Dagelijksch Bestuur. Door de benoeming van den heer R. van Zin deren Bakker tot wethouder van Opsterland zijn thans beide wethouders dier gemeente den socia- listischen beginselen toegedaan, en is dus do meerderheid van het Dagelijksch Bestuur socia listisch. Huiselijke onecnighedcii. Deze week heeft eene vrouw in de Rozema- rijnstraat te Breda met hare dochters de echte lijke woning en vervolgens de stad verlaten, zonder achterlating van adres, na alvorens al het huisraad verkocht te hebben. Toen de man van zijn werk tehuis kwam, vond hij niets meer: zelfs het bed was verkocht. Huiselijke oneenig- heden schijnen oorzaak van het geval te zijn. Verdachte kooplieden. Een bediende van de sigarenfirma H. van den Dam bracht deze week aan een adres in de Vondel-kerkstraat te Nieuwer-Amstel 500 siga ren, met den last van zijn patroon geen sigaren zonder geld af te geven. De bediende werd ech ter deerlijk teleurgesteld. Wel werden de sigaren en zelfs de kwitantie aangenomen, maar met geld kwam men niet voor den dag. Op zijn langdurig aanhouden werd de man eindelijk weer in het bezit van de kwitantie gesteld, maar de kans om de sigaren terug te krijgen scheen wel voor goed verkeken. Aan het politiebureau in de Parkstraat om raad vragende, werd er een agent op afgezon den, en aan de flnkheid van dezen beambte was het te danken, dat de bediende de sigaren tot een aardig bedrag weer terugkreeg. Nieuw schrijfmateriaal. Op 't Westeinde was Woensdagmorgen iets eigenaardigs te zien, nl. een man, die gewapend met een zakje zand waarin hij telkens een greep deed als inktkoker, zijn duim als pen en net trottoir als een reusachtig blad papier gebruikend, in sierlijke zandletters een psalm vers op de straatsteenen „schreef." Zeer inge nieus liet hij het zand door de gesloten vingers langs den duim glijden, zóó, dat elke letter duidelijk leesbaar was. Voor eenige dagen is door een groot land eigenaar in Transvaal (Afrika) aangekocht de meermalen bekroonde iy2-jarige stier van den heer A. de Goede te Bee uister voor eene som van f 400. Eer het dier zijn nieuwe woon plaats heeft bereikt kost hij met inbegrip van transport, enz. /"1000. In de afd. landbouw der wereldtentoon stelling te Chicago heeft de Nederlandsche in zending twee bekroningen verkregen. Er heerschte eene verrukkelijke koelte in het woud. Het onweder, dat zich den vorigen avond met vreeselijk geweld over den omtrek had ont last, had de lucht gezuiverd. De donkere, zacht groene dennen verspreidden hunne verkwikkende geurenmillioenen droppelen fonkelden als zoovele diamanten aan de uiteinden der naaldenverborgen tusschen het groen zongen talrijke meesjes hunne lijfdeuntjes en op eenen vooruitstekenden tak had zich een vink neergezet en floot het eenige wijsje, dat hij op zijn répertoire had. Uit de verte klonk het eentonige »tschah, tschah« van eenige noten krakers en uit de diepte van het woud de bijl van den nijveren houthakker. Het was een waar genot voor mij, eene wandeling door dit heerlijk landschap te doen, nu ik twee uren geleden de duffe atmosfeer van eene spoorwegcoupé verlaten had. Ik volgde in de opgewekste stemming een smal voetpad door het woud. Wel zou de rijweg mij spoediger naar het doel van mijnen tocht hebben gebracht, maar ik had, zooals te begrijpen is, op dezen heerlijken zomerdag den langeren weg ver kozen door een der schoonste gedeelten van den omtrek. Allengs werd het bosch minder dichtik naderde eene opene plek. De hoornen waren hier omgehakt hier en daar stak nog een met mos begroeide stronk tusschen de varens uit getuigen van de slapende menschenhand te midden van dit heerlijk werk der schepping! Aan den rand van de opene plek lag een man op zijn knieën en was ijverig bezig met het vullen van eenen zak. Was het aarde, die hij opschepte en waartoe moest zij dienen? Ik trad naderbij. Wat de man daar verzamelde, was een mieren nest, kunstig opgebouwd uit dennennaalden. De geheele hoop werd in eene zeef geschept, zoodat de mieren en hunne witte poppen in den zak vielen. «Goede vangst vroeg ik met eenen vriendelijken groet. De man keek op en tikte even aan zijnen ver sleten vilten hoed. «Het gaat nog al, mijnheer,antwoordde hij «er is hier in den omtrek niemand, die mij in de wie len rijdt." »Zoo? Bestaat er wellicht een vooroordeel tegen uw handwerk?® »Hm, de arbeid brengt niet veel op,antwoordde hij en liet daarbij het oog gaan over zijn armoedig voorkomen. Hij had eene bruine, vuile en gescheurde jas aan, liep blootvoets en een gekreukelde hoed van twijfelachtige kleur bedekte zijne verwarde haren. Ik had nog nooit een mierenvanger, die eigen aardige verschijning in de Alpen, aan den arbeid gezien en nam daarom op eenen boomstronk plaats. «Er valt weinig merkwaardigs aan te zien,« sprak hij en schudde de zeef nog eenige malen snel heen en weer. Terwijl hij sprak, nam hij het korte stompje pijp, waarvan hij onafscheidelijk scheen, om dat hij den kop vermoedelijk zelf gesneden had, niet uit den mond. Nu breidde hij een linnen doek op den grond uit, bevestigde dien aan de punten met een paar pennen en plaatste eenige dennentakken langs de randen. Daarna schudde hij den inhoud van den zak op een doek uitonmiddellijk namen de kleine nijvere diertjes hunne poppen op en trachtten ze onder de omliggende takken te verbergen. De mie- renvanger streek er echter met een paar ruwe lappen overheen, waaraan de mieren bleven hangen, de poppen op den doek achterlatende. «Mijn taak is geëindigd voor heden,« sprak hij en schudde de larven in zijnen zak. «En verdient gij met dit werk genoeg voor uw onderhoud »Ik kom toe. De opkoopers betalen hetgeen ik hun lever; maar wat ik voor mijn onderhoud noo- dig heb« Hij bracht dien volzin niet ten einde, maar er gleed een droevig lachje over zijn gelaat onder het werken was zijne pijp uitgaanhij haalde een verfrommelde blaas te voorschijn, die hem tot tabakszak diende maar zij was leeg. Ik merkte zeer goed op, dat hem deze ontdekking onaange naam stemde, want na zijnen vlijtigen arbeid had hij zich op dit bescheiden genot verheugd. Hoewel ik zelf niet rook, neem ik toch op mijne tochten in de bergen steeds eenige pakjes tabak mede. Z zijn voor mij een talisman, waarmede ik menige hut binnenkom, waar zelfs klinkende munt hare uitwerking mist. Geen Alpenbewoner kan de ver zoeking van tabak weerstaan. Ik haalde zulk een pakje te voorschijn en bood het den mierenvanger, geopend, aan. «Probeer eens of deze tabak u smaakt.« Wat had ik gedaan?! De man stond voor mij a!s door den bliksem ge troffen en staarde mij strak aan. Er ging eene rilling over zijn geheele lichaam. «Neem het toch aan, het is u van harte gegund.® Daar kwam eene wonderlijke uitdrukking op zijn gelaat. Ik meende iets vochtigs in zijne oogen te zien. Zijne borst ging onstuimig op en neer en on willekeurig strekte hij de hand naar het pakje uit. «Mijnheer,® sprak hij, niet zonder moeite, «Mijn heer, vergeef mij mijne verbazing, maar er zijn meer dan twaalf jaren verloopen sinds mij iemand iets heeft aangeboden. «Zijt gij menschenschuw?« vroeg ik getroffen. »d»De menschen schuwen mij,® antwoordde hij, at komt op hetzelfde neer.« IkDie woorden werden met bitterheid gesproken, oo keek hem uitvorschend aan, maar hij sloeg de gen neer. «De menschen hebben gelijk,ging hij, in zich zeiven sprekend, voort, «het is ook niet eervol met eenen tuchthuisboef te verkeeren.« Hij zag mij aan, alsot hij zeggen wilde: «Gaat gij nog niet heen,nu gij dit weet.®

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1893 | | pagina 1