Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 42.
Zondag 15 October 1893.
2e Jaargang.
J. H. KEIZER.
FEUILLETON.
ELSA'S IDEAAL.
NIEUWE
LAMUEI1JKEK (DUIMT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
ABONNEMi NTS PR IJS
voor Noordscharwoude, Ocdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct., franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
BUREEL
Noordscliarwoude.
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 1—5 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Grootc letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
l>lEY$TIU<:fiiELIYf.i OP IMA IIOLLAYDM IIIIY §PdUltWK(;. (Greenwich lijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude. (Winterdienst.)
RICHTING HELDER.
GREENWICH TIJD.
6.36*
7.461)
11.232)
3.063)
6.374)
9.53...
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.56*
8.06 0
11.432)
3.263)
6.574)
10.13...:
e Deze trein rijdt alléén des Donderdags tot Den Helder. De metstopt des Donderd.met 2) Maand,
en Donderd.met 3) des Maand., Vnjd. en Zaterd.met4) geteekenden trein des Maand, te Zijdewind.
RICHTING AMSTERDAM.
GREENWICH TIJD.
AM8TERDAMSCHE TIJD.
7.30* 9.37 12.04f
7.50* 9.57 12.24f
1.38
3.55
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam en stopt niet te Heiloo en Castricum.
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
8.36
Wij vestigen de aandacht onzer
geachte lezers op het hetgeen wij op
de 4e pag. onderaan plaatsen, nl.: het begin
eener beschrijving over den Sterrenhemel.
Wij ontleenen deze mededeelingen aan een duitsch
werk, getiteld: „Het Evangelie der Natuur
van Heribert Rau. De wijze waarop een en an
der tot klaarheid gebracht, ons duidelijk wordt
gemaakt, zoowel als de verrassende mededeelin
gen die in deze beschrijving voorkomen, deed
ons besluiten „DER STERNENHIMMEL" ook
onder de oogen van onze lezers te bren
gen en hopen dan ook hiermede onzen abbonné's
een dienst te bewjjzen.
Gedurende eenige weken zullen wij er eene
kleine plaatsruimte voor afstaan, terwijl wij
ons bij voortduring beleefd in uwe welwillende
protectie aanbevelen.
DE UITGEVER.
Binnenland.
De heer D. v. d. Sluis te Oosterzee, ge
meente Lemsterland (Friesland) is benoemd tot
onderwijzer aan de school voor gewoon lager on
derwijs te Oudkarspcl. Met hem stonden op het
drietal de heeren C. Faas te IJsbrechtum en F.
Nooitgedacht te Delden.
Woensdag 11 October had de gewone jaar-
lijksche kolf- en biljartwedstrijd plaats, bij Mej.
de Wed. C. A. de Wit, te 't Zand. Aan het
kolven namen 19 liefhebbers deel. De prijs werd
gewonnen door A. Kist te Zuidscharwoude met
135 punten; de le premie door Jb. Slotemaker,
te Oudkarspel met 128 punten; de 2e premie
door P. de Wit, te Zijpe met 121 punten; de
serieprijs won J. de Wit, te 't Zand.
Aan den wedstrijd voor liefhebbers op 't biljart,
namen 24 personen deel, waarvan de uitslag was
G. Slijkerman, te 't Zand, prijs; K. Bos, Burger-
brug, le premie; Jb. Slotemaker, te Oudkarspel,
2e premie.
Prijzen en premiën bestonden uit contanten.
In de gemeenteraadsvergadering van den
10 dezer te lleerliiigowaarri is met eenparige
stemmen den heer K. Boot, op zijn verzoek een
eervol ontslag verleend als gemeente-ontvanger,
in te gaan 1 Januari 1894, met toekenning van
een pensioen van f 100 'sjaars.
Door het groote aantal vrijstellingen onder
de lotelingen der gemeente Oude Niedorp, moet
ook degene die het hoogste nummer heeft ge
trokken, onder de wapenen komen.
Oiiniciischelijk
Men meldt uit LeiderdorpEenige jongens
tusschen de 9 en 11 jaren, berucht om hunne
verregaande baldadigheid, hebben de snoodheid
begaan een hunner schoolmakkers op zulk eene
onmenschelijke en onkiesche wijze te verminken,
dat waarschijnlijk het knaapje, dat inmiddels in
het academisch ziekenhuis te Leiden ter verple
ging is opgenomen, het leven er bij zal verlie
zen. Tot schande der stiefmoeder, die niet al te
goed voor dit knaapje schijnt te zijn, dient, dat
er circa vijf dagen zijn verloopen, vóór genees
kundige hulp is ingeroepen.
Tegen de jeugdige misdadigers is proces-ver
baal opgemaakt.
Reuter seint uit Saragossa, dat daar voor
geschreven is om al wat uit Rotterdam komt
te doen ontsmetten, en wat uit Maassluis komt
tot het vrije verkeer toe te laten.
De ware geschiedenis van de gelaarsde
kip. Men schrijft aan de „Haarl. Courant" uit
Slikkerveer
Twee winters geleden werd een kip door een
hond zoo gebeten, dat zij dien nacht niet in
haar hok kon komen. Het vroor dien nacht dat
het kraakte. Den volgenden ochtend werd het
arme dier bewusteloos op de sneeuw gevonden
door de eigenares, mevr. P. Zij zette de kip in
een pot met warm stroo op het vuur en koes
terde haar zoolang, tot zij bijkwam. Het dier
heeft daarna drie maanden in een stoof gelegen,
binnenshuis, zonder haast te eten of te drinken.
Met het begin der lente nam de kip flink in
beterschap toe en kon zij zich weder verplaat
sen maar helaashare pooten waren afgevro
ren. Mevr. P. bestelde nu bij den schoenmaker
een paar schoenen in den vorm van een eenden
poot met vilt van onderen. Toen deze schoenen
thuis kwamen en werden toegepast, bleek niet
te zijn gerekend op de overgebleven spoor, die
zich juist sterk ontwikkeld had. Daarvoor werd
van achteren in de laarzen een gat gesneden
en nu ging het goed. De rijglaarzen bevielen
zoozeer, dat de kip er twee paar heeft versleten.
Dit jaar zal worden aangevangen met den
aanmaak van een millioen muntbiljetten van
f10.van een nieuw model, in hoofdzaak gelijk
aan Hat der tegenwoordige muntbiljetten van f 50.
Wei-kstnkemle Raadsleden.
Uit Tegelen meldt men
De toestand dezer gemeente wordt steeds on
houdbaarder. De gemeenteraadsleden blijven bij
hun eenmaal genomen besluit om niet meer met
den tegen woordigen burgemeester te vergaderen,
en er heerscht dientengevolge sedert een half
jaar eene geheele werkloosheid in de gemeente
zaken. Zoo zijn bv. de nieuw-gekozen raadsleden
nog niet geïnstalleerd en evenmin nieuwe wet
houders benoemdde publieke wegen en straten
worden des avonds niet meer verlicht; van de
openbare school zijn, uit gebrek aan de noodige
ruimte, 50 kinderen naar huis gezondenhet ont
brekende schoolmaterieel blijft onaangevuld. De
hoofdelijke omslag voor dit weldra ten einde
loopende dienstjaar is nog niet eens uitgeschre
ven enz. enz.
Een nieuwe Staalwaterbroii.
Te Zaandam is vóór eenige maanden op het
terrein aan de Zaanl. Stoom-, Wascb- en Bleek-
inrichting en Machinale Tapijtreiniging van de
heeren Latenstein en Yan de Stadt, op eene groote
diepte eene staalbron ontdekt, die volgens de
analyse, uitgevoerd door de heeren Dr. van Ha
mel Roos en Harmsen d.d. 6 Juli 1893, met uit
zondering van de Prouhon-bron te Spa, alle be
kende staalbronnen in de schaduw stelt, daar,
waar het water van de Wilhelmina-Bron bevat
0.1112 grammen per liter Bicarbonus Ferrosus,
dit van deze bron 0.1729 grammen, alzoo 551/.,
pCt. meer bedraagt.
De geneesheeren te Zaandam, de heeren drs.
Van Rooijen, Kronenberg, Rebel en Sasse, heb
ben dit staal water reeds eenigen tijd bij hun pa
tiënten toegepast met het verrassend recultaat,
dat zij dit allen verreweg verkiezen boven het
Wilhelmina-water en alle andere staalwateren
en staalpreparaten en wel volgens de door hen
toegezonden attesten, omdat dit water bij de zeer
groote hoeveelheid staal, daarin aanwezig, zóó
danig van afvoerende zouten is voorzien, dat bij
niemand hunner patiënten eenige verstopping
plaats had.
Deze verrassende resultaten hebben genoemde
firma aanleiding gegeven tot bestelling van ma
chinerieën in het buitenland, om weldra tot ex
ploitatie te kunnen overgaan. De staalwaterbron
zal geëxploiteerd worden onder voortdurende
controle van de heeren dr. Van Hamel Roos en
Harmsen en wel hoogstwaarschijnlijk onder de
benaming van de „Czaar Peterbron".
„Bominelsclie Ka".
De groentenverkoopster C. Eist te Haarlem
mermeer, bij groot en klein niet anders bekend
dan onder den naam van „Bommelsche Ka",
heeft eene aardige methode om haar geld binnen
te krijgen.
Wordt aan de aanmaning tot betalen niet vol
daan, dan wordt de naam van den schuldenaar
gepubliceerd. Zoo stond dezer dagen aan ver
schillende zijden op de woning van Ka (zijnde
een ark op het land gehaald
„Een afzetter
vrouw Bwil niet betalen 5 guide aan
Bommelsche ka".
Eenigszins gewijzigd stond ditzelfde op verschil
lende andere plaatsen te lezen. Drommelsche Ka
De Amst. heeft een aardig reclameplaatje
verspreid, geteekend door den welbekenden tee
kenaar Joh. Brakensiek. 't Is een reproductie
Thans trad hare liefde een nieuwe phase in. Zij
kon het portret alleen in onbewaakte oogenblikken
bekijken en de koene gedachte kwam in haar op,
om hem zijne handteekening te vragen. Honderd
malen schrikte zij terug voor deze vermetele daad,
maar in een slapeloozen nacht ontwaakte al de
heldenmoed van hare liefde. Zij zou het wagen en
zij waagde het. Zij schreef hem eenen langen
brief, natuurlijk geen woord over hare liefde
alleen verrukking over zijnen Lohengrin. Aan het
slót verzocht zij, hem het portret te mogen zenden,
opdat hij het door zijne handteekening zou wijden.
Zij onderteekende«Elsa, poste restante.« Wel
durfde zij zelve niet naar het postkantoor gaan,
maar de dienstmaagd harer tante, bij wie zij lo
geerde, werd gedeeltelijk in vertrouwen genomen
en den volgenden dag bracht deze haar een cou
vert, waarin een groot-formaat visitekaartje met
Lohengrin's burgerlijken naam en titelshij was
niet alleen hofopera-zanger maar ook kamerzanger
en bezat meer dan eene ridderorde. Aan de ach
terzijde stond met onduidelijke letters »Lieve onbe
kende ontvang mijnen besten dank voor uwe vrien
delijke gezindheid; met genoegen wil ik aan uw
verzoek voldoen. Misschien wilt gij mij in mijn
spreekuur met een bezoek vereerendat zou het
eenvoudigste zijn. Uw u toegenegen, enz«. Straat
en huisnummer benevens het spreekuur waren
onderaan vermeld. Elsa zag hare stoutste verwach
tingen overtroiTenzij meende te droomen. Wel
benauwde haar het denkbeeld om alleen, zonder
hare moeder naar zijne woning te gaan, maar waar
het zulk eenen beroemden kunstenaar gold, zou daar
geen kwaad in steken. Hoe zou hij, de edele, haar
een dergelijk voorstel hebben kunnen doen, indien
het niet'de onschuldigste zaak ter wereld was? O,
zij zou hem zien, hem sprekenwelk een heer
lijk oogenblik Zou zij hare gevoelens niet verraden?
Wat beteekende dat nog tegenover hem, Lohengrin
tegenover eenen beroemden kunstenaar. Zij was nog
slechts een uur in het bezit van zijn briefje en
reeds had zij zich met de gedachte vereenzelvigd,
dat hij alles zou raden. Reeds stelde zij zich het
tooneel voor, dat dan volgen moest. Waarom zou
zij niet aan zijne voeten neerzinken, evenals Elsa
van Brabant? Voelde zij niet hetzelfde als Elsa?
Was hij niet Lohengrin
Reeds den volgenden dag, terwijl hare moeder
een middagslaapje deed, gelukte het haar onopge
merkt het huis uit te sluipen. Het gewichtig oogen
blik van het spreekuur was aangebroken. Niettegen
staande haar hart hevig klopte, voelde zij zich sterk
genoeg om dit gewichtige uur te doorleven. Zij had
den moed der liefde. Al de heldenmoed van haar
jonge hart was ontwaakt. Hij, de door alle dames
aangebeden en vergode man, had zeker eene schoone
fiere bruidmaar hij zou toch zeker een oogenblik
vriendelijk op haar, Elsa, neerzien en glimlachend
het wierookoffer van hare liefde aannemen. Nu stond
zij voor de deur zijner woning duidelijk stond daar
zijn naam Adolf Becker. Een meisje, geen knecht
in liverei, zooals zij verwacht had, geleidde haar
naar het salon. Een salon, zooals vele andere
maar neeneen aantal verwelkte lauwerkransen
hingen langs de muren. En daar ginds zag zij een
groot portret van een bekoorlijk jong meisje in
kostuum en daaronder den naam Elsa.
Zeker, dat moest zij zijn, dat moest zijne bruid
zijn 1
De deur werd geopend. Zij verzamelde al haren
moed maar het was nog niet noodigwant niet
»hij« trad binnen, maar een oude heer. Vermoe
delijk zijn vader maar neen, hij geleek niets op
Lohengrin. Maar hoe? Hij noemde haar Elsa? Hij
bedankte haar voor haren brief?
Het was een vriendelijk, gemoedelijk oud man,
met aanleg tot zwaarlijvigheid, met kalen schedel,
kleurloozen baard en knevel. Hij sprak met een
Weener dialect.
»Waar komt gij vandaan, lieve kind vroeg hij.
»Van Pilsen,« stamelde zij.
«Dus Elsa von Pilsen,« en hij voegde er de zou-
telooze opmerking bij«Het kunnen ook niet allen
Elsa's von Brabant zijn. Ja, de Lohengrin Een van
mijn meest geliefkoosde rollenZing haar zeer
gaarne, heb er furore mede gemaakt.« Hij nam een
aanteekenboekje uit den zak en zocht even na
Laatstleden Vrijdag, lieve dame, heb ik haar
voor de 117de maal gezongen. Bij de 425ste maal
geef ik een klein feestje aan mijne vrienden."
Elsa zat, als uit steen gehouwen, naar hem te
luisteren. Dat was dus »hij« Zij kon het niet
gelooven. Hij geleek niets op den zwanenridder en
reeds 417 malen had hij Elsa von Brabant dienzelf
den majestueusen blik toegeworpen
Hij scheen hare verbazing niet op te merken en
ging op den gemoedelijken toon voortJa, een
prachtige opera, de Lohengrin
Nu vatte zij moed en bracht stotterend uit«Zoo-
als u die rol opvat, mijnheer Becker, verschaft zij
waar kunstgenot.«
Hij maakte eene beleefde buiging, bijna tot aan
het voetlicht en ging voort«Ja, dat moeten ze
mij nog nadoen. Daar hebt ge Eckemann, b. v. geen
zweem van de oude echte zangkunst; dramatisch
gekrijsch, Lohengrin kan ik alleen voorstellen. En
nog altijd brengt hij de jonge harten in verruk
kingHij glimlachte vergenoegd en zag het jonge
meisje aan, dat onafgebroken op Elsa's portret zat
te staren. «Mijne oudste dochter, een bekoorlijk
persoontje, niet waar Elsa is hare meest geliefde
rol. Geen krachtige stem, maar kunst, louter kunst,
zeg ik uNu ontdekte hij de photographie van
Lohengrin, die Elsa in de hand had.
»A, zoo, ja, dat zou ik bijna vergeten! Maar het
zou toch eene dwaasheid zijn, indien ik mijnen
naam zette onder een gekocht portret! Laat eens
zien 't is niet eens het beste kom ik zal u
een ander geven werp dat prul maar weg.«
