Te koop
Nieuwe Langedijkar Courant", van Zondag 29 October 1893.
up Woensdag l!i November 1893,
WEILAND,
A TT EN TIE.
Speculaas en Taai,
2 CENTS SIGAAR,
bij D. DIRKMAAT.
S. EVER S, OuikargpeL
Flink rabat voor H. H. winkeliers.
Zeeuwsche Aardappelen
bij J. DE )VIT, te Noordscharwoude.
vleesch of soep voor den prijs van tien centimes
per stuk. De bedelaar, die zulke bons heeft ver
kregen, begeeft zich daarmee naar het aange
wezen bureau, waar zich een vast beambte der
vereeniging bevindt; hij krijgt een bewijs, om
bij den bakker of den restaurateur brood of soep
te kunnen halen, dat op staanden voet genuttigd
moet worden.
De beambte der vereeniging kent na verloop
van een paar dagen alle vaste klanten en komt
een bedelaar met te veel bons aandragen, meer
dan hij noodig kan hebben, dan ziet de beambte,
dat hij met een beroepsbedelaar te doen heeft,
wien hij het gevraagde bewijs kan weigeren.
De beroepsbedelaars laten Pussy dan ook links
liggen.
De schrijver beveelt het voorbeeld van Passy
als navolgenswaardig aan.
De „N. Ass. Ct." weet uit eigon omgeving te
vertellen van een bedelaar, die in verschillende
dorpen in de buurt van Groningen zijn vaste
huizen heeft, waar hij om geregelde tijden de
giften komt ophalen en die reeds genoeg bjjeen-
gebedeld heeft, om eigenaar te kunnen worden
van een betrekkelijk groot aantal arbeiderswo
ningen, welke hij voor een goede som verhuurd.
Zulke lieden, zegt het blad, zijn de dievcii
der armen en het ware te wenschen, dat er op
deze dieven wat meer werd gelet.
Een boer was onlangs op. een verkooping
en wilde op een vat bieden. Door zijn parapluie
in het spongat te steken wilde hij meten hoe
diep het vat wasmaar ongelukkig had hij de
paraplui niet goed dicht gemaakt en gingen de
baleinen open staan, toen hij haar terug wilde
halen. Hij deed wat hij kon om de parapluie
weer naar buiten te krijgen, maar 't gelukte
niet. Eindelijk was het vat aan de beurt om
verkocht te worden „met alles wat er in is,"
gelijk de afslager tot groot vermaak van het
publiek uitgilde. Om zijn eigen parapluie te be
houden, moest de boer meebieden tot ver boven
de waarde van het vat.
nog geen tijd. Onder die brieven zijn meer dan j
10,000 afkomstig van vrouwen, die een autograaf
of een klein souvenir verzoeken. Als de admiraal
al de haarlokken schonk die hem gevraagd wor
den, zouden zijne vijftig officieren geheel kaal
naar hun vaderland terugkeeren.
Dat moet in veel meer huizen hangen
In de eetzaal van zijn prachtig ingericht huis
heeft de oudste baron Rothschild kleine borden
hangen, waarop de volgende spreuken staan
„Beproef steeds verder te komen." „Wees
nimmer ontmoedigd."„Wees vriendelijk tegen-
over een ieder." „Yertel in zaken nooit leu
gens." „Betaal uwe schulden prompt."
„Verdraag alles met geduld." „Reken niet
op geluk." „Maak geen onnoodige kenissen."
„Schijn niet meer dan gij zijt." „Ga uw
1 arbeid in al zijne onderdeelen zorgvuldig na."
„Werk hard, en gij moet slagen."
De baardigste man van de wereld is, zegt
men, oen dorpspriester te Bandoegli (Bulgarije).
Hij heeft een baard die 186 centimeter lang is
en daar hij zelf kleiner is, moet hij zich den
baard om den hals slaan, want knippen wil hij
hem niet.
Buitenland.
Het bezoek der Russen in Frankrijk.
Aan een zijner bezoekers vertelde admiraal
Avellan, dat onder de vele geschenken, hem ge
zonden, een hem bizonder getroffen had. Het
was een som gelds van 3 frs. 75, vergezeld van
het volgende niet onderteekende briefje
„Admiraal
„Wij zijn slechts kleine, zeer arme jongens.
Toch willen wij u, evenals iedereen doet, een
geschenk aanbieden. Wij hebben onzen spaarpot
geopend. Zij bevatte geen groote som, maar er
zijn in Rusland ook armen, evenals in Frankrijk.
„Hier zijn onze ongelukkige 3 frs. 75.
„Wij smeeken u ons niet te verwijten, dat
het zoo heel weinig is, en het aan de armen
van uw land te geven ter herinnering aan hun
fransche broertjes."
De kamers van den admiraal waren in Parijs
van kostbare meubelen, meest uit den tijd van
Lodewijk XV en XVI, voorzien, die evenwel
bedekt waren door geschenken en bloemon. Met
de bloemen wist de admiraal geen raad. De
fraaiste zond hij aan de vrouwen der Fransche
officieren, de anderen strooiden de officieren on
der de jubelende menigte. De geschenken zijn
zoovele en zoo verschillende, dat men deuken
zou dat de admiraal Avellan ten behoeve van
Russische dames, die een weldadigheidsbazaar
willen opzetten, een beroep heeft gedaan op den
Fransche fabrikanten en winkeliers, zijden zak
doeken, operakijkers, bronzen en terra-cotta kunst-
PREDIKBEURTEN.
NED. HERV. GEM. OUD-KARSPEL.
Zondag 29 Oct. voormiddags 9.30 uur Ds.
Stramrood.
NED. HERV. GEM. NOORDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Oct. voormiddags 9.30 uur, Ds.
Habbema.
GER. GEMEENTE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9 uur, Ds. Gideonse,
van Broek op Langedijk, Bediening van den H.
Doop. nm. 2 uur J. Boeijenga.
Woensdag 1 November 's avonds 6.30 uur,
Dankzegging voor het gewas, J. Boeijenga.
NED. HERV. GEM. ZUIDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9.30 ds. Ludwig.
Doopsbediening en Openschaal-Collecte ten be
hoeve der Jv. Maatsch.
NED. HERV. GEM. BROEK OP LANGEDIJK.
Zondag 29 Oct. vm. 9 nam. 2 uur Ds. Gemser.
GEREF. GEMEENTE A.
Zondag 29 Oct. vm. 9.30 uur, J. Boeijenga
nam. 2.30 uur, Ds. J. Gideonse.
GEREF. KERK B.
Zondag 29 Oct. voorm. 9 uur, nam. 2 uur
Ds. Bakker.
Woensdag 1 Nov. 's avonds 6.30 uur, Noor-
derkerk, Ds. GideonseDankstond voor 't gewas.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9.30, Ds. Vrijer. Avond
maal.
Marktberichten.
Broek op Langedijk.
Maandag 23 Oct.
Aardappelen p. mand f 0.afO.Bloemk.
f 1.— a 12.50 (lichte) f0.a f0.Reuzen f4
f7.— Roodekool f3.a f4.— Witte 12.—
a f4.Geele f2.a f3.50 Wortelen f a
f Uien f3.50 p. mud. Nep f0.a f 0.
Bieten f 9.— a f 12 per duizend. Rapen f 2.f 3.
Deze prijzen gelden ook voor de overige
dagen.
PIaatsg-ebrek noodzaakt on§
«Ie overige markten uit te stel
len.
Ad ver tentiën
j
o
De schrijver beveelt het voorbeeld van Passy
als navolgenswaardig aan.
De „N. Ass. Ct." weet uit eigon omgeving te
vertellen van een bedelaar, die in verschillende
dorpen in de buurt van Groningen zijn vaste
huizen heeft, waar hij om geregelde tijden de
giften komt ophalen en die reeds genoeg bijeen-
gebedeld heeft, om eigenaar te kunnen worden
van een betrekkelijk groot aantal arbeiderswo
ningen, welke hij voor een goede som verhuurd.
Zulke lieden, zegt het blad, zijn de dieven
der armen en het ware te wenschen, dat er op
deze dieven wat meer werd gelet.
Een boer was onlangs op. een verkooping
en wilde op een vat bieden. Door zijn parapluie
in het spongat te steken wilde hij meten hoe
diep het vat wasmaar ongelukkig had hij de
paraplui niet goed dicht gemaakt en gingen de
baleinen open staan, toen hij haar terug wilde
halen. Hij deed wat hij kon om de parapluie
weer naar buiten te krijgen, maar 't gelukte
niet. Eindelijk was het vat aan de beurt om
verkocht te worden „met alles wat er in is,"
gelijk de afslager tot groot vermaak van het
publiek uitgilde. Om zijn eigen parapluie te be
houden, moest de boer meebieden tot ver boven
de waarde van het vat.
op geluk." „Maak geen onnoodige kenissen."
„Schijn niet meer dan gij zijt." „Ga uw
1 arbeid in al zijne onderdeelen zorgvuldig na."
„Werk hard, en gij moet slagen."
De baardigste man van de wereld is, zegt
men, oen dorpspriester te Baadoegli (Bulgarije).
Hij heeft een baard die 186 centimeter lang is
en daar hij zelf kleiner is, moet hij zich den
baard om den hals slaan, want knippen wil hij
hem niet.
Buitenland.
Het bezoek der Russen in Frankrijk.
Aan een zijner bezoekers vertelde admiraal
Avellan, dat onder de vele geschenken, hem ge
zonden, een hem bizonder getroffen had. Het
was een som gelds van 3 frs. 75, vergezeld van
het volgende niet onder teekende briefje
„Admiraal
„Wij zijn slechts kleine, zeer arme jongens.
Toch willen wij u, evenals iedereen doet, een
geschenk aanbieden. Wij hebben onzen spaarpot
geopend. Zij bevatte geen groote som, maar er
zijn in Rusland ook armen, evenals in Frankrijk.
„Hier zijn onze ongelukkige 3 frs. 75.
„Wij smeeken u ons niet te verwijten, dat
het zoo heel weinig is, en het aan de armen
van uw land te geven ter herinnering aan hun
fransche broertjes."
De kamers van den admiraal waren in Parijs
van kostbare meubelen, meest uit den tijd van
Lodewijk XV en XVI, voorzien, die evenwel
bedekt waren door geschenken en bloemon. Met
de bloemen wist de admiraal geen raad. De
fraaiste zond hij aan de vrouwen der Fransche
officieren, de anderen strooiden de officieren on
der de jubelende menigte. De geschenken zijn
zoovele en zoo verschillende, dat men deuken
zou dat de admiraal Avellan ten behoeve van
Russische dames, die een weldadigheidsbazaar
willen opzetten, een beroep heeft gedaan op den
Fransche fabrikanten en winkeliers, zijden zak
doeken, operakijkers, bronzen en terra-cotta kunst
voorwerpen, zonneschermen, albums, zilveren
schotels en wie weet wat al niet meer gezonden
hebben. Ook voor den czaar en czarina heeft de
admiraal vele geschenken ontvangeno. a. zond
Montbéliard een gouden chronometer voor den
czaar en een horloge met de keizerlijke kroon
en de letters M. F. in briljanten.
De admiraal heeft, gedurende de acht dagen
die hij te Parijs heeft doorgebracht, niet minder
dan 19,000 brieven ontvangen. Vier officieren
van het eskader waren aangewezen om deze
reusachtige correspondentie te openen en te clas-
sificeeren; voor het beantwoorden was natuurlijk
PREDIKBEURTEN.
NED. HERV. GEM. OUD-KARSPEL.
Zondag 29 Oct. voormiddags 9.30 uur Ds.
Stramrood.
NED. HERV. GEM. NOORDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Oct. voormiddags 9.30 uur, Ds.
Habbema.
GER. GEMEENTE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9 uur, Ds. Gideonse
van Broek op Langedijk, Bediening van den H.
Doop. nm. 2 uur J. Boeijenga.
Woensdag 1 November 's avonds 6.30 uur,
Dankzegging voor het gewas, J. Boeijenga.
NED. HERV. GEM. ZUIDSCHARWOUDE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9.30 ds. Ludwig.
Doopsbediening en Openschaal-Collecte ten be
hoeve der Jv. Maatsch.
NED. HERV. GEM. BROEK OP LANGEDIJK.
Zondag 29 Oct. vm. 9 nam. 2 uur Ds. Gemser.
GEREF. GEMEENTE A.
Zondag 29 Oct. vm. 9.30 uur, J. Boeijenga
nam. 2.30 uur, Ds. J. Gideonse.
GEREF. KERK B.
Zondag 29 Oct. voorm. 9 uur, nam. 2 uur
Ds. Bakker.
Woensdag 1 Nov. 's avonds 6.30 uur, Noor-
derkerk, Ds. GideonseDankstond voor 't gewas.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Zondag 29 Oct. voorm. 9.30, Ds. Vrijer. Avond
maal.
Marktbericïi ten.
Broek op Langedijk.
Maandag 23 Oct.
Aardappelen p. mand f0.afO.Bloemk.
f 1.— a 12.50 (lichte) f0.a f0.Reuzen f4
f7.— Roodekool f3.a f4.— Witte 12.—
a f4.Geele f2.a f3.50 Wortelen f a
f Uien f3.50 p. mud. Nep f0.a f 0.
Bieten f 9.— a f 12 per duizend. Rapen f 2.f 3.
Deze prijzen gelden ook voor de overige
dagen.
PIaatsgebrek noodzaakt on§
«Ie overige markten uit te stel
len.
De Notaris DUKLEB,
gevestigd te Znidseharwoiide, is voornemens
des voorm. te 10 ure, in de herberg van SIMON
LEK, te SSIÏNT PANCRAS,
BHihSiek te verkoopen:
Eenige aan elkaar gelegene perceelen
onder de gemeente «int Pan-
cras,
Sectie A. N°. 596, 597, 1024, 1027, 1028,1029
en 1030, te zamen groot 5 Hectaren,
aren, H3 centiaren.
Aanvaarding KERSTMIS 1893; tot dien tijd
verhuurd voor /"390.—
Behoorende tot de nalatenschap van
GEERTJE VISSER.
Breeder bij biljetten omschreven.
Bie omlergeteekende k'
maakt hekend. «lat liij
wéder ruim voorzien is k
van de heerlijkste
alles samengesteld uit de A
tijnste ingrediënten. r
Concurreerende prijzen.
Uw Dienaar,
M. BOGKING,
is het merk „F i s i c o."
Uitsluitend verkrijgbaar te Noord-
scharwoude,
Speculaas 2 ct.
Prima Taai 22l/z v
Lekkere diltke brokken 3Sy2
Alle dagen versch bij
Ken jjMiike partij
voor tl.de zak,
Te Joure is dezer dagen bij eene
draverij een maatregel toegepast, die zeer in den
smaak van het publiek is gevallen en wellicht
navolging vinden zal. Want geklaagd is er vaak
en door velen, dat onze harddraverijen meestal
veel te lang duren. Van 1 uur tot soms half
acht op het land te staan en om het kwartier
eenen rit te zien, dit is te veel zelfs voor
het taaie geduld van de echte liefhebbers. Het
gebeurt meermalen dat door pikeurmanoeuvres
vier-, vijfmaal opnieuw moet worden afgegaan
want aan de bepaling driemaal mis, stilstaande
van meet, wordt op vele plaatsen niet de hand
gehouden. Door de bank blijft het bij eeue waar
schuwing aan de pikeurs.
Te Joure nu heeft men den knoop doorgehakt
en gezegd de paarden worden dadelijk op de
meet geplaatst en vertrekken op een bepaald
sein. Deze regeling biedt inderdaad een groot
voordeelde harddraverij loopt vlug en regel
matig van stapel. Ter wille der paarden kan
natuurlijk nu en dan worden gepauzeerd, maaF
het publiek kan dit weten en in dien tijd eens
rondwandelen, zonder gevaar te loopen, eenen
rit to zullen missen. En voor de paarden mag
het plotseling aanzetten misschien een weinig
minder goed zijn dan het geleidelijk in vollen
draf overgaan, hiertegen weegt zeker dubbel liet
voordeel op, dat zij van het herhaalde starten
en wenden verschoond blijven. Oogenblikkelijk
hebben de paarden natuurlijk niet de volle vaart,
doch door de baan een weinig langer te nemen
dan nu regel is, kan men over gelijke lengte
als nu de harddravers in topsnelheid zien kampen.
Sommige pikeurs alleen zouden waarschijnlijk
bij eene algemeene invoering van deze regeling
een beetje pruttelen.
DIEVEN DER ARMEN.
Wie zjjn dat?
Dat zijn de bedelaars, te zeggen de bedelaars
van beroep.
Een parijzenaar, de heer Louis Paulian, heeft
daar eene interessante beschrijving van gegeven.
Hij heeft niet geschroomd, zelf het bedelaarspak
aan te trekken en aldus vermomd maanden lang
als een echte bedelaar met alle mogelijke lichaams
gebreken en treurige wederwaardigheden door
de steden van Parijs te zwerven.
Zoo heeft hij het bedelaarsvak afgezien en be
studeerd.
En wat is nu zijne conclusie?
Dat de milddadige Parijzenaars 's jaars minstens
10 millioen francs aan de deur weggeven aan
dergelijke bedelaars, die een woeker zijn voor
de maatschappij en een oorzaak, dat de werke
lijk arme vaak gebrek moet lijden.
Onder meer is hem voornamelijk één ding ge
bleken. De beroepsbedelaar heeft van allen arbeid
een gruwel.
Hij verhaalt van eenige winkeliers, die aan
werkloozen arbeid wilden verschaffen tegen 4 fres.
per dag. Van de 727, die zich als werkloozen
aanmeldden, waren slechts 174 tot werken be
reid, 37 hielden het een halve dag vol en vroe
gen daarop hun 2 franc loon, om te gaan schaf
ten, maar kwamen niet terug. 68 arbeidden één
dag, 51 hielden het twee dagen vol en slechts
18 zijn geregeld aan den arbeid gebleven.
Bedelen is dan ook veel winstgevender dan
arbeid, vooral als men er de loopjes van weet.
De schrijver weet tal van voorbeelden te noe
men van bedelaars, die veel geld nalieten of bij
hunne arrestatie aanzienlijke sommen bleken te
bezitten. Maar die allen hadden een zekeren „leer
tijd" doorloopen. Want ook het bedelen is een
vak en niet iedereen brengt het er even ver in.
Voor de minder „begaafden" is echter een
boek uitgegeven, waarin een „vakgenoot" in ruste
hun zijne rijke ervaringen ten beste geeft, hoe
men de beste huizen vindt en 't gemakkelijkst
de beurzen geopend krijgt.
Van werken, zeiden we, heeft de beroepsbede
laar een gruwel. Om den echten bedelaar te ver
drijven, behoeft men slechts tot werken te ver
plichten geen geld, geen brood zonder verrich
ten arbeid.
Maar men kan soms niet aanstonds werk geven
en het kan noodig zijn, onverwijld hulp te ver
schaffen. Welnu, geef dan een bon, maar een
personeele bon, die niet verkocht kan worden
en slechts voor dien dag geldig is.
Dit middel wordt o. a. toegepast te Passy.
Allen die daar gewoon zijn aalmoezen te geven,
koopen van eene vereeniging bons voor brood,
voor meel en vleesch maakt?
Och, dat is mij alles onverschillig, mijnheer.
Als men hier niets kan koopen, geeft het, niet veel
al was daar alles voor half geld te krijgen.
Gij hebt gelijkmaar wat moet ik u dan
in 's hemelsnaam vertellen?
Och, ziet gij mijnheer, ik weet zelf niet hoe
ik u dat zal verklaren. Dikwijls ben ik zoo in ge
peins verzonken, dat Rifka, mijne vrouw mij wakker
moet schudden. Op haar vraag wat mij scheelt en
waaraan ik denk moet ik haar het antwoord schul
dig blijven daar ik het zelf niet weetAls de
nienschen mij hoorden, zouden zij mij voor den
gek houden. Dit zeggende keek hij mij van terzijde
aan, om te zien of ook ik hem uitlachte.
Maar ik lachte volstrekt niet. Deze man boe
zemde mij belang in. Ik begreep, dat hij ondereen
last gebukt ging, welken hij zelf niet begreep. Om
zijn taak te verlichten, verzocht ik hem vrijuit te
spreken en alles te vragen wat hij weten wilde,
daar mijn werk geen haast had en ik wel een
uurtje den tijd had om met hem te babbelen.
Hij wierp mij een dankbaren blik toe, dacht een
oogenblik na en begon schuchter het gesprek met
deze woorden
Wanneer hebt gij Warschau verlaten, mijn
heer
Einde April, naar de berekening van den
Griekschen almanak.
Was het daar toen koud of warm.
Zeer warm, ik reisde zonder overjas.
Ach en hier vroor het.
Maar mijn vriend, gij vergeet, dat bij ons de
boomen groen zijn in April en dat iedereen aan
het zaaien is.
De boomen groen
De oogen van Sroul schitterden ongewoon. Och,
zuchtte Tiij, en hier vriest het steeds
Nu was het mij duidelijk, hetgeen hij verlangde;
maar om mij te overtuigen, zweeg ik. De jood
werd steeds levendiger.
Och zeg mij mijnheer of men bij ons nog
van dieZie hoe dwaas, nu kan ik niet op den
naam te komen verlegen zweeg hij stil en ver
klaarde het vroeger wel geweten te hebben. Het is
iets en gelijkt op eene erwtmaar liet zijn
geen erwten, 's zomers ziet men in de moestuinen
groote stokken geplant, waar het zich dan als een
groenen slinger omwindt.
O gij meent boonen.
Ja, ja, boonen zijn hethernam hij verschei
dene keeren, alsof hij zich het woord goed in het
geheugen wilde prenten.
Maar zeer zeker, zijn die er nog. Zaait men
ze hier niet?
Hierin de drie jaar, dat ik hier ben heb ik
er niet één gezien. Het is al mooi zoo men hier
een paar ellendige erwten kan bekomen, die men
bij ons aan
de varkens zou geven niet waar?
Ja, en men verkoopt ze nog wel per pond en
moet ze schandelijk duur betalen.
Gij houdt dus veel van boonen
Ik in het geheel niet. Maar hoe zal ik u
Tot onze diepe droefheid overleed
den 16 October 1.1. te Chicago, onze
innig geliefde Broeder
Albert «mit.
in den leeftijd van ruim 29 jaar.
Uit aller naam,
N.-Scharwoude, Oct. '93. Jb. SMIT.
Eenige en algemeene kennisgeving.
dit verklaren Van tijd tot tijd denk ik er aan en
verbeeld mij, dat het zoo mooi moet wezen die
groene slingers te zien groeien. Hier, is niets van
dat alles. En dan mijnheer zeg mij of men er
's winters nog van die kleine vogeltjes ziet, niet
veel grooter als zoo en hij wees mij zijn pink
een soort, van kleine grijsbruine vogeltjes
Hun naam ben ik ook vergeten, maar voorheen
waren er veel, als ik voor het geopende venster
stond te bidden, vlogen zij bij tientallen om mij
henen. Maar, toen lette ik er niet op Neen,
mijnheer, ik dacht niet, dat er ooit een dag zou
komen, dat ik met weemoed aan die kleine beestjes
zou denken. Hier kan zelfs geen kraai het 's win
ters uithouden maar bij ons vindt men die zeker
ook nog, niet waar mijnheer?
Deze keer antwoordde ik hem niet, daar ik nu
volkomen overtuigd was, dat die oude jood, die
chasyd femelaar, evenals ik, door een afschuwelijk
heimwee gekweld werd en dat ons beider kwaal
dezelfde was.
Deze onverwachte deelgenoot in het leed dat mij
verteerde ontroerde mij zoo, dat ik aan de inspraak
van mijn hart gevolg gaf en hem beide handen
toestak.
Zoodaar zult ge dus over spreken Gij
denkt dus nog, aan hetgeen gij achterliet?.... Gij
vindt uw lot hard en snak naar zachter lucht en
warme zonnestralen. Gij droomt van bosch en veld
en van alle mogelijke kleinigheden, welke gij in
uw leven niet den tijd hebt gehad te leeren ken
nen. En heden dreigen die zoete herinneringen uit
Heden overleed zacht en kalm, onze
innig geliefde Moeder, Behuwd- en Groot
moeder,
Kiitabélli B4«Tkin«uT.
weduwe D. DE BOER,
vroeger wed. F. Hopman, in den ouderdom
van ruim 80 jaar.
Uit aller naam,
F. DE BOER Pz.
A. DE BOER-Hopman.
Oudkarspel, 23 Oct. '93.
uw geheugen gevvischt te worden, gij wilt ze ech
ter tot eiken prijs behouden, daar gij de leegte
vreest die er in uw' hart zal komen, als zij ver
dwenen zullen zijn. Zeg, wil ik uwe herinneringen
nog eens verlevendigen en u eens een en ander
over ons dierbaar moederland verhalen
O mijnheer, welk een weldaad bewijst gij mij.
Reeds zoolang hunkerde ik er naar en daarom
kwam ik bij u
Verheugd drukte hij mij de hand en lachte als
een kind.
Welnu luister, broeder
Sroul luisterde zóó aandachtig, dat het scheen
alsof al zijne zintuigen zich tot één hadden ver-
eenigd, het gehoor.
Zijn gloeiende blik vuurde mij aan en maakte
mij welbespraakt; hij ving mijne woorden op om
ze in de binnenste schuilhoeken van zijn hart te
te bewaren Toen ik eindigde riep hij smar
telijk Wee mij, wee mij
Zijne rosachtige baard beefde en dikke tranen
liepen langs zijne vermagerde wangen; de arme
oude snikte luid en ik weende met hem.
Sinds dien tijd is er menig traan vergoten en
heeft de koude Lena menige ijsschots voortgestuwd
en toch zie ik dikwijls in een slapelooze nacht nog
het gebeeldhouwde gelaat van Baldyga voor mij,
met het teeken der smart op zijn voorhoofd gebrand.
Altijd zie ik naast dezen, het gele vermagerde ge-
