Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 46.
Zondag 12 November 1893.
2e Jaargang.
FEUILLETON.
Een gewaagde proef.
NIEUWE
LA1GIIIJKER (llllllT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
UITGE/ER:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
J. H. KEIZER.
Yan 15 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
ABONNEM; NTS PRIJS
BUREEL:
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
voor Noordsciiarwoude, Oudkarsrel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden SO ct., franco p. post OO ct.
Aoordsciiarwoiide.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
UIEllTfitEGELIlCi OP MM HOLLAIIOSCIIKN SPOORWEG. (Greenvt ic3i tijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude. (Winterdienst.)
RICHTING HE L I) E R.
GREENWICH TIJD. 6.36*
7.461) 11.232)
3.063) 6.37») 9.53... stopt ge-
GREENWICH TIJD. 6.18
7.30*
9.37 12.04f
1.38 3.55 8.16
AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.56*
Deze trein rijdt alléén des Donderdags tot
en Donderd.met3) des Maand., Vrijd. en Zate:
8.0611.432)
Den Helder. De me
rd.met4) geteeker
TGgöld t-0
3.263) J 6.57") 10.13... Zijdewind
itstopt des Donderd.met 2) Maand,
iden trein des Maand, te Zijdewind.
AMSTERDAMSCHE TIJD. 6.38
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags
7.50*
en stopt
tot Uitge
9.57 12.24f
niet te Heiloo ei
est.
1.58 4.15 8.36
i Castricum.
RICHTING AMSTERDAM.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Bij Kon. Besluit van den 8 dezer is onze
plaatsgenoot, de^ heer J. W. C. Kroon Cz.,
benoemd tot burgemeester der gemeente Zuid
scharwoude.
Alzoo is er weder voorzien in eene leemte,
die ontstond door de benoeming van den Ijeer
J. R. Kist tot burgemeester der gemeente Op-
hemert. Wij willen hopen dat het der gemeente
Zuidscharwoude onder het bestuur van den
nieuwbenoemden burgemeester wèl moge gaan,
met den wensch dat hij zijn jonge krachten zal
inspannen om voor den bloei van zijne gemeente
te arbeiden, trouw bijgestaan door zijne raads
leden.
Wij twijfelen echter geenszins aaa de verwe
zenlijking van die hoop. Wij kunnen immers
wijzen op het feit dat reeds twee gemeenten,
Noordscharwoude en Oudkarspel, het te danken
hebben aan het bestuur van mannen, die zich
de eer van hoogere autoriteiten waardig maak
ten, dat zij geworden zijn die zij zijn, nl.
welvarende en in hoogst gunstige conditie
verkeerende gemeenten. Nu de kleinzoon,
de^ heer J. W. C. Kroon, is opgeroepen om
voor de belangen van de gemeente Zuidschar
woude te wakénis geplaatst in een werk
kring die ook zeer zeker haar schaduwzijde
heeft, maar toch tevens eene dankbare werk
kring kan heeten, kan de gemeente Zuidschar
woude met het oog op de bewijzen die voor
haar liggen, o. i. met vertrouwen een nieuwe
toekomst tegengaan.
Dat men eenmaal dankbaar zal kunnen terug-
ien op het hooge besluit, heden genomen.
MsiH$tlliCHWS.
't Was een avond vol genot en afwisseling
op den 9en dezer. De zangvereeniging „Cres
cendo" gaf hare eerste uitvoering in dit seizoen,
in het lokaal van den heer D. Stam Kz. alhier.
Met een overvol programma trad zij op dit
keer. Schreven we eens in ons verslag over eene
uitvoering, denkt er aan gij leden van „Cres
cendo" dat gij den naam uwer vereeniging hoog
houdtop den avond dezer uitvoering hebben
zij de leden bewezen dat zij wel kunnen.
Bij den aanhef van het eerste nummer ontdek
ten we reeds een vrijmoediger optreden en zagen
we en nu voor het eerst de monden flink
geopend. (Jammer alleen, dat de tekst Duitsch
was.) De eerste indruk van dezen avond was
dus goed en 't doet ons genoegen te kunnen
zeggen dat die indruk bleef tot aan het laatste
nr. toe. Spraken we van een overvol programma,
dan hebben we tevens willen te kennen geven
dat 't ons te ver zou voeren indien we elk nr.
op zich zelf gingen critiseeren. 't Zou ook trou
wens ondoenlijk zijn en tevens blijken van te
veel ijver aan den dag te willen leggen. Als
eene uitvoering goed geslaagd kan heeten, men
verbeteringen heeft ontdekt, men kan zeggen dat
de vereeniging met eere haar naam draagt, dan
heeft men reeds veel gezegd. Doch over enkele
nummers onzen bizonderen lof, nl. die voor
Piano en Viool. De lieeren Hopman en Opperdoes
gaven ons weer veel te genieten en oogstten
voor hun kranig spel veel succès. 't Allermeest
wel met de „Champagner galop" van Lumbye.
Dit nr. verwierf zooveel applaus dat het moest
worden gebiseerd. „Serenata" van Braga, Tenor
solo, vertolkt door den directeur, verwierf mede
veel bijval en wij getuigen gaarne dat die solo
met warmte en gevoel werd voorgedragen.
Tot het welslagen der uitvoering werkte mede
veel toe bij de solo-violoncellist den heer Joh.
Snoer. Wat men noemt zijn instrument beheer-
schen, macht er over hebben, is ten volle ge
bleken met de nrs. die wij ten gehoore kregen
van dezen solist. Gemakkelijk en los was zijn
zoo in hooge mate boeiend spel, en wij brengen
aan den directeur die ons de gelegenheid schonk
van deze heerlijke muziek te genieten, onzen
hartelijken dank. Het accompagnement met piano
kon evenzeer op onzen lof aanspraak maken,
daar allen voor hunne taak berekend waren.
Kortom, het was een avond die wij ons nog
lang zullen herinneren. Wij durven bij dezen
voortgang gerustelijk beweren dat de vereeniging
onder leiding van haren zeer verdienstelijken
directeur een goede toekomst te wachten staat.
Met een hartelijk woord van dank aan den
directeur voor het vele goede en aangename
ons verschaft, aan den solo-violoncellist Joh.
Snoer, voor het rein genot wat hij ons had doen
smaken, door zijn kunstig snarenspel; aan de
leden der zangvereeniging, die ons hadden ver
gast op zooveel lieve zangstukken, besloot Ds.
B. H. Habbema, den avond van den 9en dezer
tpen de alhier bestaande zangvereeniging „Cres
cendo,", onder dir. van den Heer W. Dorsman,
haar eerste uitvoering gaf in dit seizoen. Niet,
onidat het zoo hoorde dat er na afloop nog een
Woord van dank volgde, zei genoemde heer, maar
omdat die dank z. i. werkelijk ten volle ver
diend was. Een luid applaus volgde er dan ook
als rgehéele instemming opHiéharteljke wóórden.
Binnenland.
Gevonden voorwerpen.
Als een bewijs, dat ondanks de z.g. slechte
tjjden toch nog vele menschen zeer nonchalant
zijn in het bewaren van hunne eigendommen,
blijkt uit de opgave der Staatsspoorwegen van
de alleen op het Middennet gedurende liet tijd
vak van Januari 1892 tot December van dat
zelfde jaar gevonden goederen, zooale 2 gouden
broches, 2 medaillons, 3 ringen, 1 oorbel, 2 hor
loges, 1 ketting, 1 koraalsnoer met gouden slot,
2 zilveren broches, 2 voeten van glaasjes, 1
doosje en 1 pijpenporder. Voorts 279, zegge 279
parapluies, 146 wandelstokken, 104 koffers, be
nevens nog verschillende andere zaken. Deze
voorwerpen worden 15 December a. s. te Utrecht
publiek verkocht.
In de op 8 November 1893 te Alkmaar
gehouden vergadering van Dijkgraaf, Heemraden
en Hoofdingelanden van het Ambacht van West-
friesland genaamd Geestmer-Ambacht, werd be-,
sloten een stoomgemaal te Aartswoud te plaatsen
ter bevordering van de waterlozing van den
Raaxmaat boezem.
Terecht wordt er door velen geklaagd over
het jaar 1893, maar eenig is dit jaar niet in
zijne ongunstige toestanden; het jaar 1841 was
niet minder ongunstig voor de boeren en land
bouwers. Den lOen Augustus begon het toen te
regenen en geen dag was het droog tot het in
vallen van de vorst toe. De Heer-Hugowaard
o. a. stond blank van het water, het öude land,
dat voor de bedijking reeds droog lag, alleen
uitgezonderd. Sommige boeren moesten tot wering
van het vochtige element kaaien om hunne wei
den leggen. Het hooi werd grootendeels door
het water bedorven, ook de granen, die voor
een gedeelte zelfs niet thuis gehaald konden
worden, omdat de akkers onbegaanbaar waren.
Zwanen, eenden en ganzen aten de te veld
staande paardeboonen op en tot overmaat van
ramp volgde een zeer strenge winter. De geheele
Heer-Hugowaard was ééne groote ijsvlakte eu
meu kon dwars over het land van den Huigen-
dijk tot Rustenburg schaatsen rijden. Het jaar
1842 kenmerkte zich door eene. langdurige
droogte, van einde April tot midden Augustus,
waardoor ook dit jaar de hooiteelt vrij gering
was. Iu het midden der maand Augustus begon
het weer te veranderen, zoodat gelukkig nog
een vrij goed gewas volgde. De veeprijzen waren
als nu vrij goed. Mogen we ouden van dagen
gelooven eene ondervinding van jaren maakt
hunne voorspellingen wel eenigszins betrouwbaar
dan staat ons ook dit jaar een strengen win
ter te wachten.
Voor de rechtbank te 's-Gravcnhage
werd in 't belang der openbare zedelijkheid met
gesloten deuren behandeld de zaak van dr. D.
C. Th., pred. bij de Ned. herv. gemeente aldaar,
beklaagd dat hij in het tijdsverloop van 1885
tot 1891 herhaaldelijk feiten heeft gepleegd straf
baar gesteld bij art. 249 le lid wetboek van
strafrecht en wel met vijf meisjes, die aan zijne
zorgen als godsdienstleeraar waren toevertrouwd
en die destijds den leeftijd van veertien tot zes
tien jaren hadden bereikt, terwijl hij buiten
vervolging werd gesteld van een feit, hem mede
ten laste gelegd en na 18
2.)
»Dus kan ik je morgen verwachten
»Neen, niets achter zijn rugZoodra je man
terug is, kom ik bij je, en dan zullen wij rnet ons
beiden den wildeman tot een beschaafd en galant
ridder vormen.
»Ik hoop het. Er moet wat leven in huis komen.
Zoo knies ik me dood.«
Wacht maar bedaard af. 't Zal jolig genoeg
worden
De twee vriendinnen namen afscheid.
Ruim vijf weken later, eenïge dagen vroeger dan
het plan was geweest, kwam Laurens plotseling
met pak en zak thuis, en de vreugde over het
wederzien was van weerskanten even innig en on
geveinsd. Na zich echter aan de omhelzingen zijner
vrouw onttrokken te hebben, richtte de jonge ge
leerde het allereerst zijn schreden naar zijn schrijf
tafel, om zich te vergewissen dat daarop', vólgens
zijn herhaald uitdrukkelijk bevél, niets was verlegd
of overhoop gehaald. Het onderzoek scheen bevre
digend uit te vallenalleen bij de ontdekking dat
de inktkoker open stond en een der pennehouders
op een verkeerde plaats lag, trok er een wolk over
zijn voorhoofd.
»Wie heeft hier geschreven vroeg hij kortaf.
»Ik, mannetje hindert dat?«
»Wat had je te schrijven
»'k Heb het huishoudboek opgeteld.®
»Dat had je met potlood kunnen doen.«
Dit klonk zoo scherp, dat het de jonge vrouw
door de ziel sneed.
»Hij is en blijft een pedantklaagde zij in stilte.
»Geen tien minuten is hij in huis, pas heb ik hem
na zulk een lange scheiding in mijn armen gedrukt,
of hij heeft weer nergens anders oog voor, dan voor
zijn papieren en valt over zulke beuzelingen. Ach,
Florahoe zal zoo iemand ooit lust in het heer
lijke, vroolijke leven krijgen
Intusschen was Laurens begonnen zijn koffer uit
te pakken. Linnengoed en kleederen wierp hij slor
dig op een hoop naast zich neer, eenige stapels oude
boeken daarentegen werden netjes in de boekenkast
gezet, nadat hij eerst zorgvuldig' een plank daarvoor
leeggemaakt en afgestoft had. Vooral een lijvig
manuscript, klaarblijkelijk de vrucht zijner Parijsche
studiën, werd zoo voorzichtig behandeld en op de
schrijftafel neergelegd, alsof de bladen niet van
papier, maar van glas waren geweest en Dora kon
een bitteren glimlach niet weerhouden.
Daarna keerde de jonge geleerde naar den koffer
terug, begon driftig in den rommel vuil goed, pan
toffels, scheer- en toiletbenoodigdheden te woelen
en mompelde ongeduldig»Nouwaar zit dat prul
tochEindelijk scheen hij het gezochte gevonden
te hebben, want hij trok een dikke, donkere prop
te voorschijn, 't Was onmogelijk te zeggen, want
die geheimzinnige bal eigenlijk was, maar Laurens
sjorde en trok er net zoo lang aan, totdat de prop
zich tot een mantelachtig vrouwenkleedingstuk ont
vouwde.
Kijk dat's voor jou, Doortje riep hij tri
omfantelijk, de Parijsche nouvauté tusschen vinger
en duim aan een tip omhoog houdend, als een doode
rat bij den staart.
»Zoo geknoeid zei Theodora verwijtend.
»Hrn Er zijn een paar kreukeltjes ingekomen,
stemde Laurens toe »maar dat is zoo slim niet
't is alleen maar om je te laten zien, hoe ik
midden in mijn werk nog aan jou heb gedacht.®
Theodora kreeg tranen in de oogeri. »0f het ding
mij bevalt, of het mij goed past,« klaagde zij in
stilte, »kan hem niet schelen 't is hem alleen
te doen om mij den mond te snoeren.
Zoo veigingen eenige dagen, en de min of meer
gespannen verhouding had wellicht een ernstiger
karakter kunnen aannemen, zoo niet Flora's bezoek
daarin een gelukkige wending had gebracht.
Deze vriendin zijner vroaw deed zich reeds dade
lijk bij haar eerste bezoek zoo geestig en aardig
voor, daferLaurens na haar vertrek zeide
»Een allergezelligste vrouw daarbij hoogst be
scheiden en toch bepaald verstandig. Het zal mij
genoegep doen, Doralief, deze vriendin dikwijls bij
je te zien. Zoo'n bezoek nu en dan geeft toch altijd
eenige vertroosting, die ik je van harte gun.®
»Het kan waarlijk niet beter gaan,« vond Theo
dora. »Het is althans een groote stap voorwaarts.
Flora kwam van nu aan dikwijls in Wortelstam's
huis, en Laurens werd hoe langer hoe vertrouwe
lijker met haar, vooral van het oogenblik af, waarop
zij haar verlangen te kennen gaf, zoover het ging,
met de wetenschappelijke werken van zijn hand
kennis te maken 11...
Het duurde dan ook niet lang, of Flora kon op
zekeren dag tot hare vriendin zeggen.: »Ik vlei mij,
dat wij de saaiheid er wel uit zullen krijgen en den
geleerden heer wat levendiger maken. De vatbaar
heid is er voor. Luister nu eens goed naar mijn
plan. Ons doel is dus, den sluimerenden lust voor
de genietingen des levens in je man op te wek
ken, niet waar? Welnu, zooals ik hem nu reeds
ken, geloof ik niet dat het mij zwaar zal vallen,
hem te overreden ons óp het aanstaande bal-mas-
qué te begeleiden.
»0, Floor! dat zou heerlijk zijn.«
»En op dat bal,® vervolgde Flora, »moet je man
de kuur ondergaan, die hem totaal zal genezen.«
»Hé 1 Hoezoo ik begrijp niét goed
»Heel eenvoudig. Zijn we eenmaal in de zaal,
dan laten wij hem een poosje geheel aan zichzelf
over, terwijl ik zal bewerken, dat mijn vriendin
Francina -ook gemaskerd natuurlijk - hem in
beslag neemt en met haar mooie, guitige oogen
betoovert en je weet, ze heeft er slag van een
jongmensch gaande te maken
»Maar Floor; waar wil je heen
ïWel Doralief denk eens na, hoe zal zijn
