Weekblad voor LANGEDIJK en Omstreken.
N°. 51.
Zondag 17 December 1893.
2e Jaargang.
J. EL KEIZER.
Zij die zich met
1 Januari wenschen te
abonneeren op dit blad
ontvangen de tot dien
datum verschijnende nrs.
GRATIS.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
NIEUW E
UIGEDUKEI COIIRAHT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
1B0NSEM1 NTSPKIJS
voor Noordscharwoude, Oudkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden 50 ct., franco p. post <30 ct.
UITGEVER:
BUREEL:
Hoordscliar wonde.
PKIJS DEK ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 30 ct., elke regel meer 5 ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
MENSTIIEGEHLING OP DE.V HOLLAID§€HElT SPOORWEG. (Greenwich lijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude. ("Win ter dienst.)
RICHTING HELDER.
- regeld te
GREENWICH TIJD.
6.36*
7.461)
11.232)
3.063)
6.374)
9.53...
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.56*
8.06J)
11.432)
3.263)
6.574)
10.13...;
Deze trein rijdt alléén des Donderdags tot Den Holder. De met stopt des Donderd.met 2) Maand.
Donderd.met 3) des Maand., Vrijd. en Zaterd.met4) geteekenden trein des Maand, te Zijdewind.
RICHTING ARS T E R D A M.
GREENWICH TIJD.
6.18
7.30*
9.37
12.04f 1.38
3.55
8.16
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.38
7.50*
9.57
12.24f 1.58
4.15
8.36
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam en stopt niet te Heiloo en Castricum.
f Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
Aan den avond van den 12 dezer had bij den
heer G. Slotemaker Jz. de aangekondigde Bui
tengewone Vergadering plaats van de rederijkers
kamer „Eensgezindheid" te Oudkarspel, waarin
het drama „Het Geheim der Geboorte" in vier
bedrijven, naar het Fransch door Simon J. N.
Stevens, gevolgd door het blijspel „Chassepot of
Zundnaald", in één bedrijf, naar het Hoogduitsch
van A. Reich door A. C., werd gegeven.
't Zou mij te ver voeren, al was'took in korte
trekken, de inhoud van het drama, dat nog al
ingewikkeld is, mede te deelen. Waarom ook.
Het werd door de kamer reeds voor de tweede maal
gegeven en ik mag dus veronderstellen, dat het
stuk bekend genoeg is. Het was echter jammer
dat jl. Dinsdagavond zoo weinigen genoten van
het spel der leden van „Eensgezindheid". Zij
hadden wat beter omkomst verdiend.
In „Het Geheim der Geboorte" komen zeer
ingrijpende passages voor, doch 't is de kunst ze
„ingrijpend" weer te geven. Hierin slaagde m. i.
„Eensgezindheid" naar het grootste gedeelte,
't Spreekt van zelf dat ook enkele vlekjes wa
ren te bespeuren, doch waar treft men die niet
aan 't Meeste succès verwierf zeer zeker „Beaujo-
lais", de goochelaar. In het eerste bedrijf, waar
Beaujolais op de kermis te Montmorency eenige
goocheltoeren verricht, konden we reeds zijn
vrijheid op de planken bespeuren en verrichtte
hij niet onaardig, met eene vlugheid schier als
Bamberg, eenige toeren.
Deze veeleischende rol, waarvan men eene uit
stekende opvatting moet hebben, werd bij uit
nemendheid vertolkt, en in de heftigste toonee-
len acteerde de heer Jb. Deutekom met een
kracht en gevoel, aan dilettanten zeldzaam eigen
in dergelijke rollen.
Raoul Darmentièrés, neef van Graaf De Varen
nes, die zijn vermogen verkwist heeft en nu jacht
maakt op het fortuin van zijne nicht Hélène,
aangenomen dochter van den Graaf, beviel ons
niet altijd. Zijn spel was te eentoonig niet af
wisselend genoeg. Zijn kalmte, die hij overal be
waarde, was niet valsch, zijn lach niet honend.
Doch er is maar één Veldman, laten wij dit
niet vergeten, en voor dilettanten mag men zijn
eischen niet te hoog stellen. Zijn spel was over
z'n geheel genomen wat dor; als Darmentières
wat meer schurk had getoond te zijn dan was
hij op zijn plaats geweest.
Hélène was wel lief en zij gaf onwillekeurig
heel goed de vertroetelde dochter weer van
Graaf de Varennes. In haar samenzijn met haar
minnaar Lucien de Mérens echter, waren beiden
wat koel. Hélène had eene beste moeder en zij
acteerde niet onverdienstelijk, maar zij vertolkte
haar rol wat zwakjes. De overigen, Graaf de
Varennes en de knecht van den Goochelaar, wa
ren, voorzoover hun werkzaam aandeel in dit
drama betrof, goed op hun plaats.
Het nastukje beviel, zoo 't scheen, ook allen
heel goed, en liet de vertolking niet zoo heel
veel te wenschen over, wij vonden het onder
scheid in ouderdom tusschen den rentenier en
zijne vrouw en de jongelui te weinig uitkomend.
Moeder en dochter schenen blijkbaar even oud.
Men houde hiermede wel degelijk rekening in
het vervolg.
Over 't algemeen echter was 't ensemble heel
goed, en wij hebben allen een avond van genot
gesmaakt. Onder de zinspreuk „Wel te spreken,
wel te lezen, zal ons doel en streven wezen,"
ga' deze kamer voort met de beoefening van wat
edel is en wat der ontwikkeling naderbij komt.
Te Noordscharwoude zijn
Herbenoemd tot Ouderling de heer J. Gouds
blom.
Benoemd tot Diaken de heer Jb. Sijpheer.
Herbenoemd tot Kerkvoogd de heer P. de
Geus Hz.
Aan den cursus voor hoefbeslag te Haar
lem wordt door 20 personen deelgenomen, waar
onder ook de heer J. Visser Jz. te Oudkarspel.
Rinnenland.
Roet-diefstal.
Van alles wordt er gestolen.
Thans wordt melding gemaakt van een dief
stal van roet te Utrecht. De politie heeft de
hand gelegd op iemand, verdacht eenige hecto
liters ten nadeele van een schoorsteenveger te
hebben verduisterd.
Een treurig geval.
Men deelt het volgende treurige geval mede.
In de Staalstraat no. 6 te Amsterdam, woonde
een gezin op een kamer ten huize van mejuf
frouw N. Door armoede was de vader niet in
staat gedurende vijf weken de huishuur te beta
len. En wat deed nu de eigenares om de familie,
die nergens heen kon, tot vertrekken te dwin
gen Eerst liet zij de deur wegnemen, en ver
volgens de vensters, onder voorwendsel, dat ze
geschilderd moesten worden, en toen de men-
schen door het dichtspijkeren van die openingen
met stukken doek het nog uithielden op de
kamer, werd hun dezer dagen de toegang geheel
Mej. N. zal zich voor deze daad moeten ver
antwoorden voor het le kantongerecht.
Gestikt.
Dezer dagen waren een paar sjouwers te
Amsterdam aan het zaad lossen uit een schip in
het Westerdok. Een hunner, Anton Bakker,
kreeg van den stuurman een stuk vleesch, dat
hij juist wilde opeten, toen hij den kapitein zag
aankomen.
Meenende, dat hij iets ongeoorloofds deed of
om welke andere reden ook, Bakker wilde het
vrij groote stuk haastig doorslikken, misschien
om een mogelijk verwijt te ontgaan, helaas, met
het noodlottig gevolg, dat hij stikte.
De ongelukkige laat een weduwe met zes
kinderen na.
Socialisten te 's Graveiihage.
In een dezer dagen in het vergaderlokaal der
socialisten „Walhalla" gehouden bijeenkomst voor
werkloozen, waarin H. van Kol van Brussel der
vraag behandelde „Wat moeten wij doen tot
bestrijding van de werkloosheid werd als ant
woord op die vraag een motie aangenomen, om
in de volgende maand gezamenlijk naar de zit
ting van de Tweede Kamer te gaan, met op
dracht aan twee afgevaardigden der werkloozen,
bij die gelegenheid aan de vertegenwoordiging
om brood te vragen.
De vergadering was door ongeveer 300 perso
nen, het meerendeel niet uit werkloozen bestaande
bezocht.
Neerbosch.
De rechtor-commissaris voor strafzaken te
Arnhem verzoekt oproeping van een 5-tal oud-
verpleegden in de weesinrichting te Neerbosch,
alle welke personen als getuigen in de bekende
strafzaak moeten gehoord worden.
Men schrijft aan „De Amst.
Door mej. P. Kipperman—Rieuwers te den
Helder is een aanklacht ingediend tegen den hr.
A. P. Staalman wegens laster in zijn blad de
„Extra Tijding."
Mej. M. R. (zie 2e brochure Van Deth) en
hare zuster Chr. Berh. R. hebben evens eene
klacht bij den off. van just, te Alkmaar inge
diend wegens smaad.
Eveneens zal eene klacht wegens later inge
diend worden tegen bovengenoemden heer Staal
man door den heer Lorgion Stellingwerff.
Waar moet het heen.
Zooals reeds werd medegedeeld, is door den
officier van justitie te Leeuwarden een som van
Als ik het niet zelf ten mijnen koste had onder
vonden, zou ik het niet zoo stoutweg beweren,
maar nu houd ik vol, dat de phonograaf, hoeveel
nut zij misschien kan stichten, in sommige omstan
digheden een gevaarlijk werktuig kan worden en
in weerwil van haar stemvermogen totaal onge
schikt is, om als koppelaarster op te treden.
Mijn aangebedene, Isabella Goudberg, verklaarde
op zekeren middag, dat zij brandde van verlangen
om eens een phonograaf te zien en te hooren. Dit
was mij genoeg. Ik schreef onmiddellijk aan een
kennis in New-York, mij voor geld of goede woor
den (bij voorkeur het laatste) zulk een instrument
te willen verschaffen en op een goeden morgen
arriveerde het, met een rekening voor f150.
Nu ben ik, om de waarheid te zeggen, niet rijk,
integendeeljuist andersom, en vooral in den laat-
sten tijd schrikbarend hard. Dank zij een zekere
genialiteit in het overkomen van kleine moeielijk-
heden echter, en de hulp van een welwillenden
kleermaker, die crediet geeft, ben ik tot nog toe
altijd in staat geweest het meisje mijner keuze
mijn hulde te bieden, zonder voor mijn uiterlijk te
behoeven te blozen. Tegenover haar heb ik mij,
om het eerlijk te bekennen, eenige dichterlijke
vrijheden ten opzichte mijner middelen veroorloofd,
eensdeels om het lieve kind voor alle zorg en ver
driet bij de gedachte aan mijn armoede te vrijwa
ren, anderdeels omdat ik voorzag dat haar vader
die zelf bulkt van het geld, financieele hinderpalen
zou oprichten tusschen twee minnende harten, in
dien hij de teringachtige toestand van inijn beurs
gewaar werd.
Zoodra de phonograaf aankwam, snelde ik er
mede naar Goudberg's woning en doorleefde een
zalig uur, met Isabella den toestel haarfijn te ver
klaren.
De meeste lezers dezer treurige geschiedenis zul
len ongetwijfeld met de werking dezer spreekma
chine voldoende bekend zijn. Voor hen echter, die
het niet zijn, wil ik even aanstippen dat de ge
luidsgolvingen,die door de stem worden voortgebracht,
door middel van een zeer gevoelige trilplaat, ver
bonden met een stalen naald, op een langzaam
omwentelende cilinder van bladtin worden overge
bracht, terwijl de beweegkracht, volgens de nieuwste
constructie, door een kleine galvanische batterij
geleverd wordt. Door dan later het proces om te
keeren worden de op den cilinder gegraveerde ge
luidsgolvingen weder in luchttrillingen omgezet en
de phonograaf praat alles wat de spreker gezegd
heeft op denzelfden toon getrouw na.
De tamilie Goudberg stelde veel belang in de
nieuwe uitvinding. De oude Goudberg vroeg mij
ten eten en daarna moest ik mijn phonograaf nog
aan verscheidene kennissen vertoonen, die geen
woorden genoeg hadden om hun verbazing over
het »spreekding« uit te drukken. In één woord, ik
was de held van den avond en toen ik, opgewon
den door mijn geluk en Goudberg's tafelwijn, huis
waarts keerde, gevoelde ik, dat ik nooit gunstiger
tijdstip kon kiezen, om de aangebedene mijner ziel
mijn hart en hand aan te bieden, dan het tegen
woordige.
Ik lag het grootste gedeelte van dien nacht wak
ker in bed, de woorden te wegen, die mij door de
aanstaande crisis moesten heen helpen en een ge
schikte gelegenheid te bedenken, om ongestoord
mijn liefdesbekentenis te uiten.
Plotseling schoot het mij bliksemsnel door de
gedachte»Waarom het haar niet phonografisch
medegedeeld? In de eenzaamheid harer eigene
kamer kunt gij haar uw smeekingen in het oor
laten ruischen in uw eigen woorden, met uw eigen
stem, precies op denzelfden toon, met hetzelfde
vuur als ze over uw lippen stroomden, zonder dat
de venijnigste, kwaadsprekendste tong kan beweren,
dat gij tegen de heiligheid van een jonge dames
boudoir gezondigd hebt, want wat daar van u bin
nen komt is uw stem, meer niet.« Hoe langer ik
over dat plan nadacht, hoe meer het mij begon
toe te lachen, en toen ik den volgenden morgen,
op een (voor mij) buitensporig vroeg uur opstond,
was ik vast besloten het zoo spoedig mogelijk ten
uitvoer te brengen.
Uiterst zorgvuldig prepareerde ik mijn speech,
zette de phonograaf in beweging en vertrouwde
haar mijn liefde toe.
Engelachtige Isabella!® begon ik. »Wees niet
verstoord, dat ik zoo vermetel ben u met dien naam
aan te spreken. Maanden lang reeds noemde mijn
hart u zóó, ofschoon mijn lippen tot heden die
woorden niet in uw bijzijn durfden uitspreken.
Maar in mijn oogen hebt gij het kunnen zien gloeien,
het niet te dooven, verzengende liefdevuur, dat
weldra moest opflikkeren en alle slagboomen van
maatschappelijke conventie en koele berekening
verteren. Dat oogenblik is nu gekomen. Mijn geluk
ot rampzaligheid liggen in uwe handen. Mijzelf en
al mijn bezittingen bied ik u aan. Aanvaard ze, en
zaligheid, zooals geen sterfelijk mensch ooit smaakte
wordt mijn deelverwerp ze en het leven zal mij
een ondragelijke last worden. Antwoord antwoord
spoedig. Elke minuut, die voorbijgaat, vóór mijn
lot beslist wordt, is een eeuw van pijnlijke kwel
ling. Antwoord, achen laat het antwoord gunstig
zijn.
Uw slaaf
Adriaan Beuzelman.
Ten teeken mijner onvergankelijke genegenheid
druk ik u in mijne verbeelding deze drie kussen
op de lieve blanke hand.« (Hier gaf ik drie harde
smakken met mijn lippen, die trouw door het
instrument werden opgenomen.)
Deze ontboezeming afgeloopen, restte mij niets
anders dan mejuffrouw Goudberg een klein briefje
te schrijven, om haar te verzoeken de phonograaf
