Weekblad voor LANGEDIJ Iv en Omstreken.
N°. 4.
Zondag 28 Januari 1894.
3e Jaargang.
J. TT. KEIZER.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
BI BIAMASTEI-BIIFSTAL.
NIEUWE
LAMKËDIJKËR COURANT.
Deze courant verschijnt eiken Zaterdagnamiddag.
AHONNEMI NTS PR IJS
voor Noordscharwoude, Oüdkarspel, Zuidscharwoude en Br. op Langedijk
per drie maanden v>0 ct-, franco p. post 60 ct.
UITGEVER:
BUREEL:
^oordseiiarwoude.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Yan 15 regels 30 ct., elke regel meer ct.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever.
DIlIVSTREGELIlCi €11» S*K\ IIOLLAll)§€IIËA SPOORWEG. (GrecimiHi tijd.)
Vertrekuren van af station Noord-Scharwoude. (Winterdienst.)
RICHTING HELD E R.
GREENWICH TIJD.
6.36*
7.461) 11.232)
CO
co
6.374)
9.53...
AMSTERDAMSCHE TIJD.
6.56*
8.0611.432)
3.263)
6.574)
10.13...;
Deze trein rijdt alléén des Donderdags tot Den Helder. De met4) stopt des Donderd.met 2) Maand,
en Donderd.met 3) des Maand., Vrijd. en Zaterd.met4) geteekenden trein des Maand, te Zijdewind.
GREENWICH TIJD.
RICHTING AMSTERDAM.
I 12.04f 1.38 I
7.30* 9.37
3.55
AMSTERDAMSCHE TIJD.
7.50* 9.57 12.24+ 1.58 4.15
Deze trein rijdt alleen naar Amsterdam en stopt niet te Heiloo en Castricum.
Deze trein rijdt alleen des Donderdags tot Uitgeest.
Joh- en Jac. Wilson.
Op initiatief van den heer D. Stam, alhier,
traden jl. Maandagavond voor een talrijk pu
bliek in zijn lokaal op de Heeren Joh. en Jac.
Wilson van Hoorn.
Het programing bevatte 10 voordrachten in
ernst en luim, en werden op meesterlijko
wijze vertolkt; een daverend applaus was na
het einde van iedere voordracht eene welver
diende belooning.
't Is bepaald moeielijk, om over eene uit
voering, van welken aard ook iets meer te
zeggen, dan dat ze heeft plaats gehad, wan
neer er nl. één stem wordt gehoord van de
vele die eensluidend zijn: 't Was „onverbe
terlijk," „loffelijk," schoon."
Wanneer er iets valt aan- of op te merken,
dan is er wat meer stof voor den verslagge
ver, in tegenovergesteld geval echter, valt er
weinig te zeggen, en dient alleen de vertel
ling dat het mooi geweest is, tot aanbeveling
van de vertolkers. Niettemin, dat komt hun
dan ook toe en als zoodanig een klein woord
over de mengeling van indrukken die we
Maandagavond jl. ontvingen.
„Bertha's Brief," was de eerste voordracht.
Met grooten eenvoud, duidelijk en gevoelvol
werd deze voordracht ten beste gegeven, direct
al wist hij zich voor ons te doen winnen
door zijn optreden en zoo welluidende stem.
Door hen werden nog gegeven in hetzelfde
genre van ernst „De Schipbreukeling," „De
Sandwich-man," „Het Triomflied der bescha
ving", en „Het Noodsein."
Deze voordrachten, uit het-leven gegrepen,
waarin de strijd om het bestaan werd ge
schetst, waarin liefde en haat, rechtvaardig
heid en billijk oordeel, leven, lijden en ster
ven zoo heerlijk schoon werd weergegeven,
werden vertolkt op eene wijze die den decla
mator tot meester stempelen.
In het genre van luim, werden we vergast
op „Een huiselijk tooneeltje," „Een Dorpsbe
grafenis," „Hoe ik het dansen geleerd heb,"
„Rammelslag" en „Bankbreuk."
Met niet minder lof spreken wij onze mee
ning uit over de vertolking dezer komische
voordrachten. Ik spreek niet zonder reden
over de mengeling van indrukken waaronder
we geraakten bij het optreden der Heeren
Wilson. Hier hadden wij meegevoeld, geweend
om „Bertha's brief," de vertelling van „De
Schipbreukeling" of van „De wandelende re
clame," daar hadden wij stof tot lachen dat
ons de oogen overliepen. In „Een huiselijk
tooneeltje", „Een Dorpsbegrafenis" en „Ram
melslag" konden wij vooral zijn talent en tact
van voordragen bewonderen. Mimiek en ge-
haar waren los en natuurlijk en zeer zeker
moet men ernstig hebben gestudeerd om op
juiste wijze de bedoeling van den auteur te
begrijpen en weer te geven vooral.
't Is niet altijd fantasie, dat wij ten ge-
hoore krijgenveelal is 't naar 't leven ge
schetst.
't Is niet altijd te doen om iets mooi in
elkander te zettenmaar 't is om het leven
te doen begrijpen in zijn vollen omvang.
Leven, zegt Multatuli, dat isopmerken
ondergaanlijden, kampen en overwinnen
dat is onze roeping, dat is onze taak
We werden immers aangegrepen door de
vertolking dier schoone voordrachten?
Het publiek was voldaan, meer dan vol
daan. Een uitbundig applaus riep de Gebr.
Wilson terug, nog eens terug en we konden
ons toen overtuigen dat zij meesters zijn in
de kunst van reciteeren5 gouden en 7 zil
veren medailles hingen aan linten op hun
borst.
't Was een genotvollen avond. Den onder
nemer onzen dank gebracht voor de wijze
waarop hij 't publiek aan zich weet te ver
plichten, den heeren Joh. en Jac. Wilson een
tot weerziens toegeroepen.
Blijkens achterstaande annonce, a. s.
Woensdagavond Tooneelvoorstelling van het
Nederlandsch Tooneelgezelschap, dir. W.Hart
Co., in de kolfbaan van den heer A. Kist,
te Zuidscharwoude. Gegeven wordt „De
Voddenraper van Parijs", gevolgd door „Het
Landhuis aan den Heerenweg." Door als be
richt de aandacht van het publiek op deze
a. s. voorstelling te vestigen, meenen wij iets
bij te dragen tot het welslagen van dien
avond.
Beroepen te Zuidscharwoude, Ds. W. de
Vries te Assendelft.
RinnenlancL
Naar we met zekerheid vernemen worden
er pogingen in het werk gestel om den heer Van
Deth, den bekenden schrijver der Neerbosch-
brochures, te Schngcu eene lezing te doen hou
den in het lokaal van den heer Blauw, die deze
daarvoor bereidwillig heeft afgestaan.
De beroemde harddraver „Suzanna", vroe
ger het eigendom van den heer C. Paarlberg te
Zijpc is in 't laatst van 't vorige jaar wegens
ouderdom door een paardenslachter gedood. Het
dier was 28 jaar oud.
Een aanlig huiselijk tooneeltje.
De jachthond, een fraai dier met een paar
slimme oogen, ligt dicht bij de kachel met den
kop tusschen de voorpooten, in afwachting of er
voor hem niet een nog beter plaatsje te vinden
zou zijn. Het jongste kind des huizes heeft door
schreeuwen en luid misbaar zijn wil te kennen
gegeven om door moeder uit de schommelende
wieg genomen te wordenen te nuttigen van het
vette der aarde. Ha! denkt onze jachthond
zoo'n wieg is een lekker warm nestje. En
zacht onhoorbaar richt het slimme dier zich op
en gaat achter de kachel om, aan de blikken
der huisvrouw onttrokken, naar de warme wieg.
Eerst verdwijnt de rechter voorpoot in het zachte
dons, dan de linker, dan de rechter achterpoot
en eindelijk volgt heel langzaam en voorzichtig
de linker dito. Maar de wieg raakt het even
wicht kwijt, schommelt en valt om. Moeder schrikt
en de jachthond schrikt, maar de jachthond wel
het meeste. Als een opgejaagd konijn neemt hij
de vier pooten onder het lichaam en rent de
kamerdeur uit, de gang op en de schuur in.
Hier eerst acht hij zich veilig voor de scheld
woorden van de vrouw en de mogelijke klappen
of schoppen van het oudste broertje. Een onte
vreden trek zetelt echter op zijn sprekenden
snoet als we hem daar zoo in het hooi zien lig
gen nadenken over zijne mislukte listigheid.
Aldus geschiedde in de maand Januari van
1894 op eene boerenplaats in de Zijpe.
Herstellen van kleederen.
Scheuren in kleederen herstelt men, zonder
het minste zichtbaar spoor achter te laten, wan
neer men de randen van de scheur nauwkeurig
tegen elkander drukt, vervolgens tusschen de
voering en de stof een stukje gutta percha legt
en op de rechte zijde der stof een heet strijk
ijzer plaatst. De inwerking der hitte mag niet
te lang duren. Ofschoon deze wijze van behan
deling inzonderheid voor wollen stoffen geschikt
is, zoo is voor alle gladde stoffen niet aanbeve
lenswaardiger dan Engelsche pleister, die men op
iedere willekeurige stof kan aanbrengen. Men
moet de pleister echter niet te nat maken. Deze
wijze, om scheuren in kleeren te herstellen, ver
dient verreweg de voorkeur boven de naald.
Fin de Siècle.
Eene dame te Amsterdam, die tegen 1 Fe
bruari a.s. e'ene nieuwe dienstbode had gehuurd,
ontving dezer dagen het volgende briefje„Me
vrouw, na gewonnen invormazien moet ik u
melden dat ik van de dienst afziet.
„Mejuvrouw" (Handteekening).
«Coindart schreef met een onverstoorbaar gelaat
verder.
»Mijn wijze van doen zal u ongetwijfeld verwon
deren^ vervolgde Leroux, «maar zonder in bijzon
derheden te treden.
Niets verwondert mij, mijnheerviel de ex-
speurhond hem kalm in de rede. »U is de eerste
niet, die mij zulkeen dienst vraagt. Als het publiek
alles wist, zou het zich vrij wat minder verbazen,
dat de politie in sommige zaken zoo totaal fiasco
maakt. Maar om op uw protégé terug te komen
U wonscht hem voor alle onaangenaamheden te
vrijwaren, dat is dus goed begrepen; maar het ligt
toch zeker wel in uw bedoeling, om de juweelen
terug te bekomen
De financier dacht even na.
»Och jak zei hij eindelijk, «dat zou misschien
het beste zijn, maar de geldkwestie is anders voor
mij van geheel ondergeschikt belang. Wat ik vóór
alles wil isgeen inhechtenisneming, geen schan
daal, geen aanraking met politie of justitie Ik geef
u carte-blanche, dat spreekt! Maar vooral: verlies
geen tijd, want van den anderen kant wordt reeds
hard ge werkt.
Met een beleefde buiging namen de twee bond-
genooten afscheid.
IV.
Dienzelfden avond verliet Calcatroni de opera en
besloot, om een luchtje te scheppen, te voet huis
waarts te keeren.
Terwijl hij zich voor het gebouw nog even op
hield, om zijn sigaar aan te steken, naderde hem
een onbekende, die op den beleefden en ongedwon
gen toon van een man van de wereld seen weinig
vuur® verzocht en terwijl hij bijwijze van dankbe
tuiging even den hoed van het hoofd lichtte, be
daard vroeg
sMijnheer Calcatroni, mag ik u vragen was
het uw plan zoo meteen naar huis te gaan
Leroux' voprrnalige compagnon maakte onwille
keurig een verbaasde beweging, toen hij plotseling
door dien vuurzoeker zijn naam hoorde uitspreken.
Maar hij herstelde zich oogenblikkelijk en antwoordde
met een half spottenden, half grappigen glimlach
sSapristi, mijnheer dat is sedert dertig jaren
voor het eerst, dat iemand zich de moeite getroost
om te onderzoeken, of ik van het pad der deugd
afwijk. U treft me toevallig op een van mijn deugd
zame dagen.
Ja, over een groot half uur hoop ik thuis in mijn
bed te liggen.
sDaarin zoudt ge u toch kunnen vergissen,ant
woordde Coindart. sBinnen tien minuten zoudt ge
in een vigilante zitten, tusschen twee rechercheurs
van politie, die u voor de denr van uw woning
staan op te wachten. Als u mij dus gelooven wilt,
laat ons dan liever rechtsomkeert maken en kom
van nacht bij mij logeeren A propos waar zijn
de diamanten
Eenige seconden bleef Calcatroni werkelijk ver-
blnft staan. Hij had ze in den zak. Maar hij ein
digde met op hoogen toon te zeggen
sMijnheerrrdat is de grap te ver gedreven
1 en dat's waar ookwie is u
sEen goede engel, een weldoener even als
in de zwarte dominee optreedt«, antwoordde Coin
dart. sik ben de vertrouwde van uw vriend Leroux,
die niet wil, dat één haar van uw hoofd onder de
schaar van den kapper van Mazas zal vallen. Ge
looft u mij niet Ga meeIk zal u van verre
de twee agenten aanwijzen, die klaar staan om u
in te rekenen.
«Voornit maarik volg u,« besloot de Italiaan
«thuis kunnen wij beter praten.
Zij waren den hoek der faubourg Saint-Germain
echter nog niet omgeslagen, of Calcatroni had zijn
«sprookje® reeds klaar en «bekend.
«Een eereschuld« verklaarde hij «vijftien dui
zend francs met baccarat, die ik van morgen moest
betalen. Ik heb de diamanten voor die som beleend.
Maar Leroux behoeft zich niet ongerust te maken;
ik zal ze hem teruggeven. Die goede vent't Is
bepaald hartelijk van hem, dat hij zijn ouden com
pagnon zoo de hand boven het hoofd houdt
Bedank hem bij gelegenheid voor me.«
Calcatroni sliep verbazend slecht bij zijn redder,
maar smaakte niettemin de voldoening, dat de twee
agenten tenminste met een langen neus hadden
moeten aftrekken.
Van dat oogenblik af ontwikkelde zich tusschen
Coindart en zijn voormalige oollegaas een ware
strijd, de eerste alle mogelijke kunstgrepen aanwen
dend om zijn man schuil te houden, de anderen al
hun best doende om hem op het spoor te komen,
in afwachting dat de kans schoon zou zijn, om hem
naar Engeland «weg te poetsen.Intusschen had
de ex-rechercheur van een «veilig® oogenblik ge
bruik gemaakt, om Leroux van den uitslag zijner
bemoeiingen en Calcatroni's dankbetuiging in kennis
te stellen.
«Nu, ik zal het hem kwijtschelden, op voor
waarde, dat hij mij ten minste mijn rivière terug
geeft,® antwoordde de bankier.
«Onmogelijkvoorloopig althans. Hij heeft het
ding ergens voor vijftien duizend francs beleend.
«Voor vijftien duizend francsherhaalde Leroux
de armen omhoog slaande. «Hoe kan dat heeft
de geldschieter de diamanten dan niet aangekeken
«Zijn ze véél meer waard vroeg Coindart be
langstellend.
«Vijftien duizend francs I® riep Leroux opnieuw
zondor die vraag te hooren. «Hoe kom ik daar uit
als die ellendige voorschieter het in zijn hoofd
krijgt ze te willen verkoopen Mijnheer Coin
dart, ik smeek u, zeg mij morgen den naam van
dien vent met zijn vijftien duizend francs.®
