Nieuwe Langedijksr Courant", van Zondag 25 Maart 1894.
j vermoedelijk zal hij zijnen collega te Volendam
wel een wenk hebben gegeven, en allicht is dit
misschien de oorzaak geweest, dat er een einde
kwam aan het spel van logen en bedrog.
De „pofferbakker" zal nu andere „poffers"
moeten gaan bakken, want hij is gevangen ge
nomen. (N. Asser Crt.)
Engclsclic voorkomendheid.
Een Utrechtenaar, die de vorige maand een
uitstapje naar Engeland heeft gemaakt, deelt
mede, wat hem daarop reis is wedervaren. Hij
nam te Liverpool een biljet le klasse via Pres
ton naar Belfast. De trein kwam te laat te Pres
ton aan en miste de aansluiting. Onze reiziger
bleef zitten, niemand maakte hem op dit gemist
hebben der aansluiting opmerkzaam, en een
poosje later ging de trein met verbazende snel
heid verder.
Toen hij te Fleetwood aankwam, stond een
man op de stoomboot, en vroeg onzen reiziger, die
reeds meende dat hij te laat was voor de boot
„Reiziger van Liverpool
„Ja," zeide onze vriend, en zag even rond.
Hij bemerkte nu eerst, dat hij de eenige passa
gier in den trein was. Naauwelijks was hij op
de boot of deze stak van wal, twintig minuten
over den bepaalden tijd.
„Ben ik de eenige passagier die mee is ge
komen?" vroeg hij eenige oogenblikken later
verbaasd aan den hofmeester.
„Ja, mijnheerwas het antwoord. „Wij heb
ben op u gewacht, daar uw aankomst uit Pres
ton ons per telegraaf bericht was. U zijt met
een extra-trein gekomen. De trein uit Liverpool
had de aansluiting te Preston gemist."
Zulk een voorkomendheid van een spoordirec-
tie tegen een passagier, nog wel een vreemde
ling, zal overal elders zeker zonder wederga zijn.
Miiiisterie-Lcttcrspel.
Minister Yan Tienhoven beeft zijn ontslag
aangevraagd. Hu blijft er dus over:
Seijffardt,
Tak,
LEly,
SMidt,
Van Dedem,
PiErson,
JansEn, (Stemvee.)
Door de namen op andere wijze onder elkaar
te plaatsen, kan men het woord „cordaat" sa
menstellen
C. Lely.
PiersOn.
SeyffaRdt.
Yan DeDem.
TAk.
JAnsen.
SmidT. (U. D.)
Twee avonturiers.
Dezer dagen gingen twee jongens uit de
Saenredamsrtraat, te Amsterdam, naar de ouders
meende naar school, maar naar zij aan hunne
schoolkameraadjes hadden meegedeeld, op weg
naar Haarlem. Toen de knapen op den gewonen
tijd niet thuis kwamen, besloten de ouders de
polietie van hun wegblijven in kennis te stellen.
Er werd naar Haarlem getelegrafeerd, doch daar
kon men geen inlichting verschaffen.
Tot dusver zijn de jongens nog niet gevonden.
Inkuilen van het lof van suikerbieten.
men gelooft, dat deze uitvinding een groote toe
komst zal hebben in verband met het gebruik
van het rijwiel tot militaire doeleinden.
Te Liverpool stond dezer dagen zekere
Mannell, een man van 25 jaren, terecht wegens
bigamie, of eigenlijk wegens trigamie. Hij had
achtereenvolgens drie vrouwen getrouwd en twee
daarvan verlaten. Zijn derde vrouw klaagde hem
aan bij het gerecht.
Manuell werd veroordeeld tot 7 jaren dwang
arbeid.
Ingezonden mededeeling.
ANALYSE
door Br. H. W. BakhuisRoozeboom,
Chemisch Laboratorium der Universiteit te Leiden.
Gewichtsprocenten.
Het gehalte aan Eiwitstoffen bedraagt 15.70
Het vetgehalte bedraagt 6.53
Het gehalte aan koolhydraten (zetmeel etc.) 63.95
Waarvan in koud water oplosbaar 6.74
Het gehalte aan minerale stoffen 1.43
Het watergehalte bedraagt 11.82
Cellulose 0.57
100.00
Abnormale bestanddeelen, van welken aard
ook, konden niet aangetoond worden. Op grond
van deze en meedere door mij verrichte analysen,
verklaar ik Schilling''s haverbloem Yoor een zui
ver voedingsmiddel, dat uitmunt door een bij
zonder groot gehalte aan vet en eiwitstoffen.
De physische toestand is bovendien eene zeer
gunstige. De bij uitstek fijne verdeeling, waar
toe deze Haverbloem gebracht is, maakt de toe
bereiding uiterst gemakkelijk. Zij draagt zeer
bij tot de verteerbaarheid en verhoogt daardoor
de voedingswaarde. Mede ten gevolge der fijn
heid is eene zuivering van de onverteerbare
deelen der zemelen verkregen, zooals tot dusver
bij de bereiding van Haverbloem niet bereikt
was. Het gehalte aan cellulose is tot een zoo
danig gering bedrag gedaald, als slechts in de
fijnere soorten Tarwebloem wordt aangetroffen.
De fabrikant, de Heer F. SCHILLING, heeft
zijn fabrikaat, onder mijne voortdurende con
trole gesteld.
(w. g.) Dr. H. W. Bakhuis, Roozeboom,
Lector in de scheikunde.
Leiden, 1 Febr. 1894.
A LLER I, I) I.
Aan het loket van een Spoorweg Station
in 't jaar 1894
Twee kaartjes enkele reis na Amsterdam,
maar er mot een tweede bij zijn voor een kind,
die reist op half fatsoen.
Afgeluisterd
Juiste definitie.
„Wat is toch die „chaos," waar papa het al
tijd over heeft," vroeg een klein meisje aaD ha
re oudere zuster.
„Och, zie je" was het antwoord „dat
was toen er nog niets was, of toen alles nog
niets was en er ook nog geen plaats was om
het op te bergen."
een officier in de kamer (bedoeld w,ordt: solda
ten kamer) te roepen; orde!
Onze jeugdige militair had dit in wat ruimer
zin opgevat en meende, dat in elke kamer, waar
een officier kwam, aldus gehandeld moest worden.
Een wielrijders-avontuur.
Dinsdag hadden een tweetal wielrijders, toen
zij van Venloo een uitstapje naar het nabijge
legen Herungen maakten, een alles behalve aan
gename ontmoeting. Op den weg tusschen He
rungen en Louisenburg passeerden zij een voor
den ploeg gespannen os. Het dier schijnt door
de rijwielen verschrikt te zijn, tenminste plotse
ling werd hij woedend en zette de rijders ach
terna. Ondanks alle moeite, die de voerman zich
gaf, werden hij en de ploeg in razende vaart
medegesleurd. De wielrijders spanden hun uiter
ste krachten in om vooruit te komen, maar aan
houdend hoorden zij het gesnuif van den os
achter zich. Om een einde aan de vervolging te
maken reed de een het bosch in, waar de os
hem onmogelijk volgen kon, terwijl de andere
afsteeg en over een breede sloot heensprong, de
viets aan haar lot overlatende. Het woedende
dier zette zijne dolle vaart voort en eerst na ge-
ruimen tijd gelukte het den voerman hem tot
staan te brengen. De beide wielrijders kwamen
met den schrik vrij.
Grondlasten.
Als eene bijzonderheid, misschien eenig in ons
land, kan vermeld worden, dat door het bestuur
van het waterschap „Binnenpolder van Hedik-
huizen" (N.-Br.) als beheerende de goederen
van de corporatie van ingelanden, uit die bezit
tingen ook weer dit jaar de grondlasten van al
de belastingschuldigen, welke van die corporatie
deel uitmaken, worden betaald. Een en ander
beloopt eene som van ongeveer f3000.
Te Volendam woont zekere C. K., beter
bekend onder den naam van „pofferbakker," die
voor eenigen tijd zocht in contanten te komen Hij
bedacht het volgende:
Zijne dochter stuurde hij naar den vracht
schipper van Volendam op Edam, en vertelde
dezen hoogst eenvoudigen man, dat de heer
pastoor gezegd had, dat hij £150 moest hebben.
Kwam dat geld niet, dan zou de moeder van
den vrachtschipper stervenzij vertelde er ook
zelfs bij, dat hij er volstrekt niet met den heer
pastoor over spreken mocht, want, zeide zij
„dan wordt jou het hoofd afgeslagen!"
Onze vrachtschipper wist in Edam geld te
leenen; hij bracht het bij den „pofferbakker,"
die het binnenpalmde*
Een poosje later stuurt de „pofferbakker,"
zijne dochter weder naar denzelfden vrachtschip
per, met de boodschap; „dat de heer pastoor te
Volendam nu f200 moest hebben; komt het
geld niet, zoo sprak zij dat moet mijn
broer een visschersknecht in zee van boord
vallen en verdrinken. Maar komen de f200
wèl, dan zal de heer pastoor missen lezen, en
behoeft Dirk niet te verdrinken."
En weder wist onze eenvoudigen man f200
machtig te worden (nu van een fabrikant uit
Deventer, waar hij heen reisde), en weder borg
onze „pofferbakker" de gelden in eigen buidel.
Van een ander te Volendam wist hij later
f40 los te krijgen, en misschien zou er nog
meer in zijn bezit gekomen zijn, wanneer de
zaak ten laatste niet aan de politie was ter oore
gekomen.
De „pofferbakker" liep eindelijk in de val.
Aan zijn zwager (alias de bollenprikker) vertelde
hij, dat zijne vrouw (die reeds lang dood was)
hem gedurig in haar doodhemd verscheen, en
dat zij niet kon „rusten" of er moest f200 wor
den betaald bij den heer pastoor. De zwager
moest bij mej. de wed. W. te Ilpendam (in welk
dorp hij bijna dagelijks met visch vent) om f 200 i
vragen voor den pastoor van Volendam. De
zwager (even onnoozel als de Volendammer-
vrachtschipper) gelooft aan de praatjes, en komt
om f200 vragen bij mej. W. Deze heeft wel
f 100 maar niet f 200 zij zendt Jaap, den visch-
venter, dus naar den heer pastoor te Ilpendam,
om de andere f 100. De heer pastoor te Ilpendam i
begreep natuurlijk, dat bedrog in 't spel was
ren, zoodat de vonken hun om de leden spatten.
Zoo ver wij in de geschiedenis der Burgstraat
teruggaan, en dat is vele honderden jaren
zoo lang stond hier een smederij en behoorde die
aan de Erdmannszoo lang ook draafde geen paard
de stadspoort uit, dat niet door een Erdmann was
beslagen.
Ridders, die tot het vroolijke steekspel uittogen
of den heerban des Keizers volgden met hun rui
ters jonkers en edelvrouwen, met den valk op de
vuist, de wapperende veêren op de baretten, vlei
ende woorden op de lippen; bedilachtige patuciërs
en burgersbedelmonniken landlieden met hun
zware merriesvloekende zwedengehelmde rui
ters van het legerFransohe dragonders al deze
bezochten deze plaats.
In vroeger tijd zouden de Erdmanns de kunst ook
verstaan hebben, een duchtig zwaard, een houw- en
steekvast harnas te smeden en daarom hoog ge
roemd zijn geworden door krijgs- en edellieden
maar niet alleen geduchte zwaarden smeden, ook
die zwaarden te hanteeren zouden ze verstaan heb
ben, zooals de sage verhaalt. Valentijn Erdmann, de
smid, zou namelijk eens op een dag van 't jaar
vijftienhonderd zoo en zooveel aan het hoofd van
zijn gildebroeders een hevigen uitval gedaan hebben
tegen een zeker bisschoppelijk leger, dat de stad
benauwde en met zijn kloekmoedige gezellen den
Bisschop het belegeren der stad voorgoed afgeleerd
hebben.
In 't kort, de Erdmanns waren een echte sme-
dentamilie, krachtig, gezond burgerbloed, dat met
Door den heer C. W. Snijder, zoo schrijft men
ons uit Oud-Vosmeer, is in het najaar van '93
een proef genomen met het inkuilen van blade
ren van suikerbieten, welke men als geslaagd
kan beschouwen, daar het rundvee er gaarne
gebruik van maakt. Als bijvoer kan het vooral
in dit jaar, dat zich in het algemeen zoo ken
merkt door gebrek aan hooi en stroo, goede
diensten bewijzen.
Buitenland.
Een draagbaar rijwiel. Een jong officier
van het Belgische leger, de heer Decamij, heeft
een draagbaar rijwiel uitgevonden, dat men toe
slaan en gemakkelijk op den rug dragen kan
trots terugblikken kan op zijn voorvaderen, echt
vleesch van den gezonden kern, waarvan we hier
boven spraken, en Andreas Erdmann was een on-
vervalscht lid dezer familie, zoowel wat zijn krach
tige spieren als zijn eerlijken, eenvoudigen zin be
trof. Hij had zijn handwerk lief en achtte het; hij
keek met trots op zijn lederschort en zijn krach
tige ledematen, het erfdeel zijner vaderenhij was
Erdmann, de smid en wilde niets anders zijn
hij was een aristocraat van het handwerk, van den
arbeid.
Iedereen verwonderde zich, dat de oude Erdmann
den ganschen dag, als een knecht den hamer han
teerde, eiken voerman de hand drukte't was im
mers onnoodig, hij was eigenaar des huizes, en zijne
wederhelft, de brouwersdochter uit de Burgstraat
had hem een ruime som gelds mee ten huwelijk
gebracht.
Zijne naburen, alle kleine burgerluidjes, die, als
't slechts eenigszins mogelijk was, zich van den
arbeid onthielden, om in een nobel kleed in de
nieuwe stadswijken te boemelen of in een koffiehuis
den tijd te dooden, als groote heeren, lachten om
den eenvoudigen Erdmann en zagen bij 't voorbij
gaan zijner werkplaats met echt groote heeren
vergenoegen en met geringschatten de blikken
op zijn schootsvel neder.
»Als ik Erdmann was,« dacht dan menigeen in
zijn dompige werkplaats, »ik maakte mij de vingers
niet meer vuil en leefde als een heer van huishuur
en renten.« Maar zoo gaat 't gewoonlijk, die 't
niet te gebruiken weet, heeft het juist, en ons ge-
INGEZONDEN.
Het toekomstig kiesrecht P
Wanneer het ontwerpTak geen genade vindt
in de oogen der Natie, zien sommigen in hunne
verbeelding een MinisterieDe Meijier en een
kiesrecht, alleen voor hen, die minstens twee
vertrekken bewonen. Zij, die buiten deze bepa
ling vallen, zullen dan hun best doen, om hun
éénig woonvertrek in tweeën te deelen, een stukje
van zolder, stal of korenschuur af te schutten
tot een tweede vertrekje of aan een portaal zoo
veel mogelijk het aanzien van een kamertje ge
ven.
lijken moeten het derven als werkezels.«
Deze blikken en woorden achtte Erdmann echter
niet, ofschoon zij hem niet'ontgingen, maar de
eeuwige stekelige praatjes en voorslagen van zijne
vrouw, Monika, die konden 't hem vaak lastig
maken.
Monika Haslager was op de grenslijn der oude
en nieuwe stad geboren. De oude Haslager, een
rijke crouwer, die van beneden af begonnen en door
zijn.speculatieven kop tot rijkdom was gekomen
»liet zijne beelderige dochter een voor den toenma-
ligen tijd in burgerlijke kringen buitengewone goede
opvoeding geven, en de moedei, een goede, maar
eerzuchtige vrouw zag niet ongaarne, hoe de schoone
Monika hare schoone oogen naar hoogere kringen
van gezelschap richtte en dank harer vurige lich
ten, niet vergeefs. Een veeltakkige kroon met groote
dikke paarlen verscheen haar vaak in den droom,
zwevende over de braadpan. Dat had een beteeke-
nisEn waarom dan niet Het bruine sap van
Haslager kon menig verdorden stamboom weder tot
bloei brengen.
Zij was dus in 't geheel niet verheugd, toen de
jonge Andreas Erdmann, de welgestelde smidszoon,
om Monika's hand vroegzoozeer was zij reeds
ingepakt door de zucht der sgroote lui,« die uit het
nieuwe stadgedeelte tot haar was overgewaaid
haar eigen gebied, waarin ze was gewonnen en
groot geworden, waar zij geacht en ontzien werd
zelfs, had ze leeren minachten.
Gelukkig was datzelfde proces bij de jeugdige
Monika nog niet zoover gevorderd, dat zij haar ge-
Als tegenhanger van „een koffiehuis met ver
gunning" kan men dan de volgende advertentie
lezen
Tc huur aangeboden:
Een woning met kiesrecht. Zeer geschikt voor
een antirevolutionair;
of
Ken Huisjesmelker
zoekt langs d. m. e. m. gebr. weg zich in ver
binding te stellen met politieke volksleiders voor
de levering van een mooie partij kiezers. Billijke
voorwaarden
of
Aanbesteding.
Op den zooveelsten April a. s. zal aan den
laagsten inschrijver publiek worden aanbesteed
Het aanbrengen van het kiesrecht in ruim
300 arbeiderswoningen.
Het bestek zal in gereedheid worden gebracht,
zoodra de Min. heeft beslist, of in plaats van
hout ook papier mag gebruikt worden.
X.
PREDIKBEURTEN.
NED. HERV. GEM. OUD-KARSPEL.
Zondag 25 Maart voormiddags 9.30 uur ds.
Straw,rood.
Maandag 26 Maart geen dienst.
NED. HERV. GEM. NOORDSCHARWOUDE.
Zondag 25 Maart voormiddags 9.30 uur, ds.
Habbema.
Maandag 26 Maart voorm. 9.30 ds. de Boer.
GER. GEMEENTE. -
Zondag 25 Maart voorm. 9 uur, nam. 2 uur,
J. Boeijenga.
Maandag 26 Maart voorm. 9, nam. 3 uur
Kinderfeest. J. Boeijenga.
NED. HERV. GEM. ZUIDSCHARWOUDE.
Zondag 25 Maart nam. 1.30 u. ds. Gemser.
NED. HERV. GEM. BROEK OP LANGEDIJK.
Zondag 25 Maart vm. 9 ds. Gemser.
Maandag 26 Maart voorm. 9 uur, Bevestiging
der nieuwe leden, ds. Gemser.
GEREF. GEMEENTE A.
Zondag 25 Maart voorm. 9.30 uur, nam. 2.30 u.
ds. Gideonse.
Maandag 26 Maart voorm. 9.30 uur, Leden
bevestiging.
GEREF. KERK B.
Zondag 25 Maart voorm. 9 uur, nam. 2 u.
Bs. Bakker.
Maandag 26 Maart, voorm. 9 uur, dezelfde.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Zondag 25 Maart voorm. 9.30, ds. Vrijer.
Maandag 26 Maart geen dienst.
Marktberichten.
Broek op Langedijk.
Aardappelen p. mand f 0.afO.Bloemk.
f a f (lichte) f0.a f0 Reuzen f
f Roodekool f4. a f8.Witte f
af Geele f 3. a f 8. en Wortelen f a
f Uienf f 3.a f3,50 p. mud. Nep f0. a f0.
Bieten f 8. a f 12 per duizend. Rapen f 2.f 2.50
ALKMAAR, 16 Maart. Aangevoerd: 6
stapel Kaas, wegende 3492 Kg. Kleine f 32.50
Commissie fMiddelbare f28.
1022 HL Granen, als: 77 Tarwe f5.50 a
f7.— 15 Rogge f af Gerst f
a Chev. f 5.— f 5.50; 532 Haver f 3.25 f 4.
af.af Boonen, 161 Paardeb. f 5.50 a
f 108 Bruineb. f6.— a f8.Citroenb.
f 10.a f Duivenb. f af.
Witteb. f 11.a f 12.50 30 Kanariezaad f 6.75
a f 7.Rood Mosterdz. f af
Geel mosterdz. f 0.a f Kool
zaad f a f Lijnzaad f
Karweizaad t a fa
1 Blauw Maanz. f a f108 Erwten
zonde burgerlijke natuur vergat. Zij kon de grove
vereelte hand van den statigen Andreas met zijne
heldere, trouwe, blauwe oogen, die eens de speel
genoot harer jeugd was, niet afslaan, en de oude
Haslager bleef niet achter. Zoo werd Monika,
Erdmann's vrouw en 't behoefde beiden niet te
berouwen.
Monika's eenigermate lichter, naar 't nieuwe en
bijzondere gerichten zin, dien zij reeds van hare
moeder erfde, werd in deze met ijzer bezwangerde
lucht kennelijk vaster en zekerder. Andreas wist
haar standsgevoel als burgeres en vrouw van een
kloeken smid, wat zij in haars vaders huis nooit
zoo ondervonden had, opnieuw levendig te maken,
als hij, gelijk een aristocraat in merg en been, op
zijn voorvaderen wees, die allen den hamer zwaai
den, en vooral op den ridderlijken Valentijn, die
een' Bisschop bedwong.
Wordt vervolgd.
